หลวงพ่อเกษม เขมโก จ.ลำปาง โดยเบญจมงคล

ปิดรายการนี้ให้นอกเวปครับ

รายการที่ 37
รูปเหมือนตัดขอบชิด 7 รอบ
เนื้อทองแดงผิวไฟ 2 องค์
เป็นรูปเหมือนขนาดเล็ก กำลังสวย
ราคาบูชารวม 220 บาท

 

รายการที่ 39
เหรียญอาร์มรัชกาลที่ 5
หลังตราแผ่นดิน รุ่นบารมี 81 ปี 2535
เนื้อนวะโลหะ สภาพสวย ไม่มีกล่อง
ราคาบูชา 500 บาท

 

รายการที่ 40
เหรียญระฆังอุ้มบาตร รุ่นแก้วสารพัดนึก
พิธีวันเพ็ญ ปี 2536 เนื้อทองแดง
ราคาบูชา 300 บาท

 

รายการที่ 41
เหรียญรูปเหมือน ปี 2526
ออกวัดพระแก้วดอนเต้า
สภาพสวย
ราคาบูชา 220 บาท

 

รายการที่ 42
เหรียญเหนือพรหม ปี 2536
เนื้อกะไหล่ทองลงยา
สภาพสวย
ราคาบูชา 350 บาท

 

ปิดรายการนี้
รายการที่ 43
เหรียญยิ้มเมตตา หรือเหรียญกรอบรูป
รุ่นมหาเมตตาบารมี นิตยสารพระ"ศักดิ์สิทธิ์" จัดสร้างในปี 2536
ราคาบูชา 220 บาท

ผมคัดลอกมาจากเวปเชียงราย
ที่มาของภาพ “ยิ้มเมตตา”

กมล เอกมโนชัย ผู้อำนวยการและเจ้าของนิตยสารศักดิ์สิทธิ์ ได้ปรารภกับสุวิทย์ เกิดพงษ์บุญโชติ เนื่องจากอยากได้รูปภาพสวย ๆ ของหลวงปู่ครูบาเจ้าเกษม เขมโก มาลงปกศักดิ์สิทธิ์ เพราะเรายังไม่เคยมีภาพสวย ๆ ซึ้ง ๆ ของหลวงปู่ท่านเลยสักภาพเดียว

ด้วยบารมีหลวงปู่ ที่ล่วงรู้ลึกเข้าไปถึงความตั้งใจมั่นของเรา อีกไม่กี่วันต่อมา เจ้าประเวทย์ ณ ลำปาง ประธานคณะศิษยานุศิษย์หลวงปู่ ได้บอกมาทางโทรศัพท์ กับท่านกมลว่า วันเกิดปีนี้หลวงปู่จะไปเทศน์ที่บ้านเจ้าประเวทย์ ถ้าว่างก็ให้ไปที่บ้านด้วย ทั้งผมและผอ.กมล ขนลุกซู่ด้วยความปีติสุดขีด
ผอ.กมล กับผม รีบเคลียร์งาน พอถึงวันนัดหมายก็ออกเดินทางทันที ระหว่างเดินทางผมและผอ.กมลต่างสนทนาวาดหวังกันไปตลอดทางจากรุงเทพฯ เราคุยกันด้วยเรื่องสัพเพเหระ จนกระทั่งขับไปถึงนครสวรรค์ ก็วกเรื่องเข้าหาจุดมุ่งหมายที่จะเดินทางไปบ้านเจ้าประเวทย์ในวันนั้น
ตอนหนึ่งของการสนทนา ผอ.กมล บอกว่า หลวงปู่ไม่ค่อยจะอนุญาตให้ใครถ่ายภาพของท่าน เท่าที่ได้เห็น แม้ท่านจะอนุญาตให้ถ่าย ก็มักได้ภาพที่ไม่ชัดบ้าง ภาพก้มหน้าบ้าง มองไปทางโน้นบ้าง ทางนี้บ้าง ไม่เคยเห็นภาพที่ท่านมองกล้องเลยสักภาพเดียว และส่วนมากหลวงปู่ท่านอยู่แต่ภายในกุฏิ มักไม่ห่มผ้า จะสวมแต่เพียงอังสะตัวเดียว ผู้ที่มีโอกาสเข้าไปถ่ายภาพหลวงปู่ แม้จะได้ภาพของท่าน แต่ก็ไม่สมบูรณ์ ตรงที่ท่านไม่ได้ห่มจีวร

ผมก็บอก ผอ.กมลว่า ถ้าคราวนี้หลวงปู่ท่านเมตตาอนุญาตให้เราได้เข้าไปถ่ายภาพของท่านในตอนที่ไม่มีใครอยู่ด้วยก็ดี เพราะเวลาถ่ายภาพ ขณะคนเยอะ ๆ มักไม่ค่อยได้ภาพที่สมบูรณ์นัก ติดแขนคนนั้นบ้าง ติดศีรษะคนนี้บ้าง บางคนยิ้มแป้นเข้ามาอยู่ในภาพ หน้าเต็มจอทีเดียว ผอ.กมล เปรยเชิงบ่นเบา ๆ ว่า ทำยังไงจะได้ภาพที่สมบูรณ์ที่สุด สวยที่สุดนะ ผมก็บอกไปด้วยความหวังแบบลม ๆ แล้ง ๆ ว่า ถ้าเรามีโอกาสได้เข้าไปถ่ายรูปท่านตรงหน้า ถ้าหลวงปู่ท่านมองกล้องแล้วยิ้ม ให้ผมได้ถ่ายภาพของท่านสักภาพ ผมคงช็อกแน่ ๆ
เรา ผมหมายถึงทั้ง ผอ.กมล และผม ต่างยกมือไหว้ สะมะณัง วันทามิ จบเหนือหัว ด้วยความหวังว่าจะให้คำพูดของเราได้ยินไปถึงหลวงปู่ ซึ่งจะเป็นไปได้หรือไม่ก็ตาม แต่ใจของเราในขณะนั้นคิดอย่างนั้นจริง ๆ แล้วการสนทนาของเราก็มาถึงจุดสำคัญ
ผมพูดกับผอ.กมลว่า เวลาใครถ่ายรูปหลวงปู่ออกมา มักปรากฏว่าหลวงปู่ท่านปิดผ้าก๊อดไว้ที่ศีรษะของท่านเสมอ ไม่มีใครรู้ว่าหลวงปู่ท่านเป็นอะไร และใครเห็นรูปนี้ก็มักถามกันเสมอ ถ้าเกิดบังเอิญวันนี้หลวงปู่ท่านไม่ปิดผ้าก๊อดให้เราถ่ายรูปหลวงปู่ก็ดี ผู้อ่านก็จะได้เห็นกันเองว่า หลวงปู่ท่านเป็นอะไรถึงปิดผ้าก๊อดไว้

วันนั้น ผอ.กมลขับรถไปถึงบ้านเจ้าประเวทย์ที่ลำปาง เย็นพอดี หลังจากเข้าอวยพรเจ้าประเวทย์แล้ว ก็ได้ทราบว่าหลวงปู่ท่านมาอยู่ที่บ้านเจ้าประเวทย์แล้วที่บนบริเวณบ้านเต็มไปด้วยผู้คน ประตูห้องหลวงปู่ปิดสนิท ทั้งผมและผอ.กมล ต่างชะเง้อชะแง้คอยืดยาวเพียรพยายามคอยดูว่า เมื่อไหร่ประตูห้องของหลวงปู่จะเปิดออกมา เพื่อที่ว่าจะได้หาโอกาสถ่ายภาพหลวงปู่
และแล้วไม่นานเกินรอ ประตูห้องของหลวงปู่ก็เปิดออก สายสิญจน์ถูกโรยออกมาจากในห้อง เสียงบอกต่อ ๆ กันว่า หลวงปู่จะเป่าสายสิญจน์ ผู้คนที่อยู่บนบ้านเจ้าประเวทย์ ต่างก็แย่งกันจับสายสิญจน์กันอลหม่าน สักครู่ พอหลวงปู่เป่าสายสิญจน์เสร็จ ผอ.กมลถามเจ้าประเวทย์ว่า หลวงปู่จะเทศน์คืนนี้ไม่ใช่หรือ เจ้าประเวทย์ท่านบอกว่า หลวงปู่ไม่เทศน์แล้ว
ทั้งผมและทั้ง ผอ.กมล หน้าจ๋อยซีดลงทันที เหี่ยวกันแน่แล้ว
เจ้าประเวทย์ก็บอกว่า คืนนี้คุณพักกันที่ไหน ผอ.กมลบอกว่า พักโรงแรม เจ้าประเวทย์ก็บอกว่า ถ้ายังไม่กลับ พรุ่งนี้เช้า หลวงปู่ท่านฉัน คุณมาใหม่ซี ผอกับผอ.กมลรับปากเจ้าประเวทย์เสียงเหี่ยวเต็มที ตอนนั้น

รุ่งเช้า ผอ.กมลและผมเตรียมของที่จะถวายหลวงปู่ทั้งของฉันและเงินเป็นแบงก์ห้าร้อย ทั้งของผมและของคุณศิรินทร ที่ใส่ซองฝากไปจากบ้าน รวมทั้งที่ ผอ.กมลและคุณชิโนรสภรรยาของท่าน ซึ่งใส่ซองเดียวกัน ที่จะขาดไม่ได้ก็คือ พวงมาลัยดอกมะลิ
คนเต็มบ้านเจ้าประเวทย์ตั้งแต่เช้า ผอ.กมล และผมไปนั่งรอกันอยู่หลังสุด ตอนนั้นใจไม่กล้าคิดกล้าหวังกันแล้วว่า จะได้ภาพหลวงปู่ เหมือนอย่างที่ได้นั่งคุยกันมาในรถ เราตั้งความหวังกันไว้สูงมากเกินไปซะแล้ว นั่งคิดโน่นคิดนี่ และแล้ว จู่ จู่ เสียงใครก็ไม่รู้ยืนเรียกอยู่หน้าห้องของหลวงปู่ เสียงดังว่า ศักดิ์สิทธิ์สองคน หลวงปู่ให้เข้าไปถ่ายรูปในห้อง
ทั้งผมและผอ.กมล ตกตะลึงตัวชาไปหมด อย่างไม่แน่ใจว่าเป็นความจริง หลวงปู่ท่านเรียกให้เข้าไปถ่ายรูปของท่านในห้อง ที่ไม่มีคนอื่นอยู่ด้วย จริง ๆ หรือ ผมยังไม่แน่ใจนัก จึงยังนั่งนิ่งอยู่กับที่ เสียงคุณอมร วงศ์แหลมทอง จากหนังสือ “เซียนพระ” ยืนเรียกอีกว่า “ศักดิ์สิทธิ์ หลวงพ่อให้เข้าไปถ่ายรูปในห้อง” นั่นแหละทั้งผมและผอ.กมล จึงลนลานกันเข้าไปในห้องของหลวงปู่

ภายในห้องของหลวงปู่ทั้งผมและผอ.กมลถึงกับเข่าอ่อน ผอ.กมล นั้นทรุดลงกราบแทบเท้าหลวงปู่ทีเดียว เพราะอะไรหรือครับ
หลวงปู่ท่านห่มจีวรเรียบร้อย นั่งประสานมือ ตามองจับมาที่ผมและผอ.กมลเป๋งเลยทีเดียว เป็นครั้งแรกในชีวิตของผมและในชีวิตของผอ.กมลก็ว่าได้ที่ได้สัมผัสกับกระแสแห่งเมตตาจิตอันรุนแรงที่สุดจากสายตาของหลวงปู่ ซึ่งไม่เคยสัมผัสกับกระแสจิตเช่นนี้จากใครมาก่อนเลย เป็นกระแสจิตที่ทรงพลังอำนาจรุนแรงมาก เช่นนี้นี่เอง ที่ไม่ว่าใครจึงกลัวเกรงหลวงปู่ท่านมาก แม้แต่เจ้าประเวทย์ก็เองเถอะ
ทั้งผมและผอ.กมล ต่างรีบถ่ายภาพหลวงปู่ ถ่ายเอา ถ่ายเอ ราวกับคนที่หิวโหย อดอยากกันมาแต่ไหนแล้วมาเจอเข้ากับอาหารทิพย์ตั้งอยู่ตรงหน้าอย่างนั้น ผอ.กมลยืนอยู่เบื้องหน้าของหลวงปู่พอดี ผมยืนอยู่ด้านข้าง ๆ ของหลวงปู่เยื้องออกมา หลวงปู่นั่งประสานมือ หันหน้าไปมอง ผอ.กมลที พอ ผอ.กมลถ่ายเสร็จ หลวงปู่ก็หันมามองผมที ผมกดฉับ ไฟสว่างวาบ หลวงปู่ก็หันหน้าไปมองทาง ผอ.กมล หลวงปู่ท่านนั่งหันไปหันมา ให้ผมและ ผอ.กมลถ่ายสลับกันอยู่อย่างนั้นเป็นเวลานานพอสมควร

ยอมรับครับว่ามือไม้สั่นไปหมด ตื่นเต้นกันสุดชีวิตทีเดียว ถ่ายรูปหลวงปู่เสร็จถึงกับหอบ
มีอยู่ครั้งหนึ่ง หลวงปู่ท่านหันหน้ามามองผม ซึ่งผมได้เตรียมปรับหน้ากล้องเอาไว้เรียบร้อยแล้ว พอผมเห็นหลวงปู่ท่านยิ้มให้ ก็รับกดชัตเตอร์กล้องทันที ไฟสว่างวาบ เสียงหลวงปู่ท่านพูดขึ้นว่า

“ถ่ายไปทำไมเยอะแยะ หลวงปู่ไม่ใช่นางงามนะ”

ผมเข่าอ่อนพอดี และภาพนี้ก็ดูเหมือนว่าเป็นภาพสุดท้ายที่ผมไมได้คิดไม่ได้หวังว่า ภาพนี้จะดีหรือไม่ดีอย่างไร แต่ที่ผมตั้งใจและวาดหวังไว้เป็นที่สุด ก็คือภาพที่หลวงปู่ท่านนั่งประสานมือ อย่างสงบสำรวม และหันไปหันมาให้ผมและผอ.กมลถ่ายคนละทีนั่นแหละครับ
เวลาพกพาฟิล์มทั้งหมดกลับกรุงเทพฯ ด้วยความหวังที่สูงสุด อิ่มใจที่สุด ผมเคยเชื่อมั่นฝีมือการถ่ายภาพของตัวผมเองเสมอ ค่าที่มีครูบาอาจารย์ชื่อ ท่านศาสตราจารย์พูน เกษจำรัส อดีตนายกสมาคมถ่ายภาพแห่งประเทศไทยในพระบรมราชูปถัมภ์ที่เคี่ยวเข็ญผมมาตลอด ซึ่งผมเองก็เคยคว้ารางวัลชนะเลิศการถ่ายภาพ จากมือท่านอาจารย์พูนมาแล้วด้วยความภาคภูมิใจ เป็นเกียรตินิยมที่ทำให้ผมมั่นใจตัวเองมาก และได้สอนคนมาก็มาก

แต่ ฝีมือการถ่ายภาพของผมตกต่ำมาก เมื่อมาถ่ายภาพหลวงปู่ในวันนี้

รับรูปที่ล้างอัดไว้จากร้าน “อาภากร” ฝีมือเยี่ยม แล้วทั้งผมและผอ.กมล ก็ขึ้นไปบนชั้นจำหน่ายอาหารที่มาบุญครองเซ็นเตอร์ รับประทานอาหารและที่จะขาดไม่ได้คือ โอเลี้ยง ที่หอมหวนที่สุดขาประจำที่ถูกคอกัน
พอเปิดอัลบั้มรูปภาพทั้งหมดออกดู ทั้งผมและ ผอ.กมล แทบหมดแรง พลิกดูจนหมดอัลบั้ม ทุกอัลบั้ม ใจหาย ภาพที่วาดหวังไว้นั้นมัวซัวไปหมด เพราะไฟแฟล็ชไม่ทำงานหรือเพราะเหตุใดก็ไม่ทราบ
โอเลี้ยงที่เคยหอมหวานมาตลอด นานนับหลายปีสำหรับเรา กลับกลายเป็นโอเลี้ยงที่ขมปี๋ฝืดคอ จนดูเหมือนจะมีกลิ่นทะแม่ง ๆ เอาเสียด้วย คนเราที่ผิดหวังรุนแรงเป็นเช่นนี้เองหนอ ทั้งผมและผอ.กมล ซึมเซาลงถนัดใจ ความมั่นใจตัวเองของผมหายไปเกือบหมดสิ้น
รุ่งขึ้น เราตัดสินใจเลือกเอาภาพที่เห็นว่า น่าจะดีที่สุด แล้วในสภาพที่ซึมเซาผิดหวังเช่นนั้นเป็นภาพขึ้นหน้าปก คือในฉบับที่ 223 ที่เราตั้งใจจะขึ้นปก ภาพของหลวงปู่ท่านเป็นสิริมงคล เพราะเป็นฉบับที่ก้าวขึ้นสู่ปีที่ 10 ของนิตยสารศักดิ์สิทธิ์พอดี
หนังสือฉบับนั้นพิมพ์เสร็จ วางตลาดเรียบร้อย ทั้งผมและผอ.กมล ก็มีเรื่องที่จะต้องขึ้นลำปางไปในงานของหลวงปู่ท่านกันอีก พอเจอะหน้าเจ้าประเวทย์เข้า ผมเอานิตยสารศักดิ์สิทธิ์ฉบับที่ 223 มอบให้เจ้าประเวทย์ด้วยความสงบเสงี่ยมซึมเซา แต่กลับพลิกล็อกครับ
เจ้าประเวทย์ท่านยิ้มบอกว่าผมว่า ผมซื้อแล้ว ปกเล่มนี้สวยมาก เดี๋ยวผมจะเอาไปให้หลวงพ่อดู แล้วจะถามท่านว่า รูปใคร
เป็นความชื่นชมที่เราไม่แน่ใจนักว่า จริงจังแค่ไหน เจอะคุณพงษ์สิน หริณวรรณ ประธานจัดสร้างวัตถุมงคลหลวงปู่อีกท่านหนึ่ง เห็นปกศักดิ์สิทธิ์ฉบับนี้เข้าร้องว่า ขอผมสักภาพเถอะ จะเอาไปทำล็อกเก็ต
เจ้าประเวทย์เอาภาพนั้นเข้าไปหาหลวงปู่ ถามท่านว่า หลวงพ่อนี่รูปใคร
หลวงปู่ยิ้ม บอกว่าก็รูปเราน่ะซี
เราขยายภาพขนาดใหญ่ ไปขอเมตตาหลวงพ่อจารลายมือบนภาพให้ นั่งรอหน้ากุฏิตั้งแต่ 9 โมงเช้า จนถึง 4 โมงเย็น หลวงปู่นั่งค่อย ๆ บรรจงจารลายมือให้ เยนไปท่านก็เพ่งพิศไป หลวงปู่เขียนเสร็จก็บอกกับพี่เสริฐ “ผอมไปนะ” แล้วหลวงปู่ก็ชี้ให้พี่เสริฐ คนรับใช้หลวงปู่ดูที่รูปนี้

หลวงปู่ท่านเขียนให้สองรูป ให้ผมไปบูชาที่บ้านรูปหนึ่ง ผอ.กมลรูปหนึ่ง สัมผัสทางใจส่วนลึกอันเร้นลับ บอกเราว่าหลวงปู่ให้เราพิมพ์รูปนี้ของท่านแจก ผอ.กมลปรึกษาเจ้าประเวทย์ ท่านก็บอกว่าดี พอกลับถึงกรุงเทพฯ ก็รีบพิมพ์ทันที เสร็จแล้วก็ติดต่อเจ้าประเวทย์อีกที เจ้าประเวทย์กราบเรียนหลวงปู่ แล้วเจ้าประเวทย์ก็บอกมาว่า หลวงปู่ให้นำรูปไปให้ท่านมนต์ที่สุสานไตรลักษณ์ เราขนรูปทั้งหมดด้วยรถบรรทุก 6 ล้อคันหนึ่งและขับรถตามไปอีกคันหนึ่ง
ไปถึงกุฏิหลวงปู่ตามเวลานัดหมาย ทั้งผมและผอ.กมลก็ถึงกับตกตะลึงกับความตื่นเต้นของคนที่นั่น กับรูปถ่ายของหลวงปู่รูปนี้ เจ้าประเวทย์ตื่นเต้นมากกว่าใครเพื่อน อย่างชนิดที่ไม่เคยเห็นมาก่อนเลยถึงกับเอ่ยปากขอไว้ที่สุสานไตรลักษณ์และบอกว่า รูปหลวงปู่รูปนี้ สวยซึ้งที่สุดเท่าที่มีการถ่ายรูปหลวงปู่ทั้งหมด
เมื่อเราขนรูปหลวงปู่ทั้งหมดเข้าไปวางอยู่ต่อหน้าหลวงปู่ ขณะที่ท่านกำลังปลุกเสกให้นั้น ทั้งผมและผอ.กมลน้ำตาคลอ เมื่อสำนึกถึงความเมตตาสูงสุดของหลวงปู่ ทุกอย่างที่เรานั่งคุยกันมาในรถ ก่อนที่จะได้มีโอกาสถ่ายภาพหลวงปู่ภาพนี้ เป็นอย่างที่เราพูดไว้ทั้งสิ้น ตั้งแต่พูดว่าหลวงปู่ห่มผ้าจีวรเรียบร้อย นั่งมองกล้องยิ้มให้น้อย ๆ ด้วยเมตตาอันยิ่งใหญ่ และที่สำคัญที่สุด หลวงปู่ท่านยังเอาผ้าก๊อดออกจากศีรษะของท่านอีกด้วย ผมไม่กล้าที่จะพูดอะไรพาดพิงก้าวล่วงหลวงปู่อีกแล้ว พูดไว้อย่างไรก็ได้ไปเห็นเป็นอย่างนั้นไปหมด

หลวงปู่เกษม เขมโก อธิษฐานจิตภาพยิ้มเมตตา ในกุฏิที่สุสานไตรลักษณ์
วันที่ 25 ก.ค.2536 นานถึง 49 นาที
คาถาบูชาหลวงพ่อเกษม เขมโก

"โอกาสะ โอกาสะ อาจาริโย เมนาโถ ภัณเต โหตุ
อายัสมา เขมะโกภิกขุ เมนาโถ ภัณเต โหตุ อาจาริยัง วันทามิหัง"

หรือ

"บูชารูปถ่าย" หลวงพ่อแนะให้กล่าวคำบูชาว่า "รูปะ สังฆัง วันทามิหัง"

 

รายการที่ 44
เหรียญพิมพ์ยืน เนื้อทองเหลือง
วัดนางเหลียว ปี 2532 ตอกโค๊ต
รุ่นกตัญญู ปลุกเสกพร้อมรุ่น อ.ย. ปี 2532
ราคาบูชา 270 บาท

 

รายการที่ 45
พระปิดตาจัมโบ้มหาลาภ
โรยเกษมหลวงพ่อเกษม+พลอยเสก+ฝังตะกรุดเงิน
เนื้อผงเกษร 108 พิธีวันเพ็ญ ปี 2536
(เฉพาะเกษา แบบมีที่มาแน่นอนแบบนี้ก็คุ้มค่าแล้ว สนิทใจ)
ราคาบูชา 600 บาท

 

รายการที่ 46
เหรียญฉีด พิมพ์ยืนเต็มองค์(กรรมการ)
เนื้อนวะโลหะ ปี 2536
กล่องเดิม หายากครับ
ราคาบูชา 600 บาท

 

รายการที่ 47
เทพเจ้าแห่งความสำเร็จ และเทพเจ้าแห่งความร่ำรวย
พระพิฆเณศ หลังพระราหู
เนื้อทองแดง ปี 2538
เป็นเหรียญที่หนามากเกือบ 1 เซ็นติเมตร
ราคาบูชา 400 บาท

 

รายการที่ 48
พระยอดธงรัตนมงคล 84 พิมพ์ใหญ่
เนื่อนวะโลหะ กล่องเดิม
สภาพสวย หายากครับ
ราคาบูชา 500 บาท

 

รายการที่ 49
พระผงทรงระฆังอุ้มบาตร แก้วสารพัดนึก
เนื้อผงข้าวก้นบาตร ปี 2536 มีกล่องเดิม
สภาพสวย ให้บูชาไป 2 องค์ครับ
ราคาบูชารวม 320 บาท

 

รายการที่ 50
เหรียญรูปเหมือนจิ๋ว รุ่นปิยมิตร
ปี 2534 กล่องเดิม **เนื้อเงิน**
ราคาบูชา 450 บาท

 

ขอจอง
รายการที่ 42
เหรียญเหนือพรหม ปี 2536 เนื้อกะไหล่ทองลงยา
ราคาบูชา 350 บาท
ครับ

 

ร้บทราบการจอง

 

โอนเงินแล้วนะครับ รายละเอียดทาง PM ครับ

 

ส่งพระแล้วครับวันนี้
พรุ่งนี้ถึง

 

ปิดรายการนี้ให้คุณอรัญ
รายการที่ 52
พระผงรัตนเกษม วัดพลับพลา
ปี 2517 มีคราบปลวก กล่องเดิมๆ
ราคาบูชา 500 บาท

 

ปิดรายการนี้ครับ
รายการที่ 53
เหรียญภาวนา หลังขวัญถุง
วัดต้นธงชัย ปี 2534
เนื้อกะไหล่เงิน เลี่ยมเก่าๆ
ราคาบูชา 400 บาท

ประสบการณ์เหรียญรุ่นนี้ เรื่องเล่าคัดลอกมาจากเวปอุดรครับ
ผมมีประสบการณ์ตรงที่เจอกับตนเองจะๆ ครั้งหนึ่ง อยากเล่าให้ฟังครับ เมื่อต้นปี 2540 ผมขับมอเตอร์ไซค์โนวาแดชที่เพิ่งออกใหม่ๆ คันหนึ่ง ขี่จากตัวเมืองลำปางจะกลับบ้านที่เถิน มีน้องซ้อนมาด้วย 1 คน ตลอดทางก็ไม่มีอะไรจนเกือบจะถึงแยกวัดดอยน้อย(ก่อนถึง รพ.เถิน) รถเกิดเสียหลักเนื่องจากสะดุดขอบถนนลาดยางที่มีลักษณะปูดขึ้นมาตามที่เรามักจะเห็นในถนนลาดยางที่เก่าแล้ว (ตอนนั้นถนนสายนี้รถยังวิ่ง 2 ทางนะครับ ไม่แยกเลนใครเลนมันเหมือนตอนนี้)

เมื่อรถเสียหลักก็สะบัดจากริมถนนมาล้มลงกลางถนน แปลกที่ผมซึ่งขณะนั้นยังมีพอมีสติดีอยู่ไม่ตกใจอะไรมากมาย จึงมองเห็นว่ามีรถเทรลเลอร์บรรทุกน้ำมันวิ่งลงเนินตรงมาพอดี ผมจึงพยายามเอามือดันพื้นเพื่อเบรกตัวเองและเกาะพื้นถนนไว้ และหยุดอยู่ที่บริเวณเลยเส้นเหลืองๆ กลางถนนไปนิดหน่อย ส่วนรถมอเตอร์ไซค์ยังไถลข้ามเส้นกลางถนนไปตามแรงเฉื่อย พี่ที่ขับรถน้ำมันพยายามหักหลบเต็มที่ ซึ่งก็หลบผมพ้นนิดเดียวแต่หลบรถมอเตอร์ไซค์ไม่พ้น จึงพารถที่ติดคาใต้ท้องรถครูดไปกับพื้นถนนมีประกายไฟแลบ
แปร๊บๆ เลยครับ ตอนนั้นผมคิดว่ารอดจากรถทับแล้วอาจจะตายเพราะรถน้ำมันระเบิด พอลุกขึ้นได้จึงรีบหลบไปอยู่ข้างถนน ส่วนรถบรรทุกกว่าจะจอดได้ก็เลยไปหลายสิบเมตร มีน้ำมันเชื้อเพลิงจากตัวถังรถมอเตอไซค์ที่พังไหลนองเต็มพื้นแต่ไม่ยักกะติดไฟ

สักครู่ชาวบ้านและตำรวจก็มาดูที่เกิดเหตุ พอตำรวจมาถึงก็ถามผมว่า ศพไปใหนแล้ว ? เพราะเห็นสภาพรถมอเตอร์ไซค์แล้วก็ว่าคนขับน่าจะต้องใช้พลั่วแซะออก คงไม่คิดว่าคนขับจะรอด

ผมเลยบอก "ก็ผมนี่แหละครับคนขับ !"

พอดีผมใส่เสื้อแขนยาว 2 ชั้น เสื้อชั้นนอกบริเวณแขนและลำตัวขาดรุ่งริ่งผมเลยถอดทิ้ง ส่วนชั้นในยังดูปกติอยู่ พี่ตำรวจถึงกับอึ้ง แล้วถามผมว่า "ห้อยพระอะไร ?"

ครับ...วันนั้นผมมีพระติดตัวอยู่ 3 องค์คือ เหรียญขวัญถุงหลวงพ่อเกษม เขมโก ปี 34 ออกวัดต้นธงชัย ได้รับจากครูฝึก รด.ตอนที่โรงเรียนเกณท์นักเรียน รด.ไปช่วยพัฒนาวัดในลำปางแล้วพระท่านก็มอบพระให้ครูฝึกแจก อีกเหรียญเป็นเหรียญหลวงพ่อคูณ ปริสุทโธ รุ่นเพื่อชีวิต ได้มาจากการแถมเทปเพลงคาราบาวที่ผมซื้อฟัง และอีกองค์เป็นพระหลวงพ่อเปิ่น ฐิตคุโณ ที่น้องชายผมให้มา(ตอนนั้นน้องชายเป็นเณรที่วัดแจ่งหัวรินแล้วมีโอกาสได้รับใช้หลวงพ่อเปิ่น วัดบางพระ คราวที่ท่านรับนิมนต์มายกช่อฟ้าหรือฝังลูกนิมิตวัดแจ่งหัวรินนี่แหละผมจำไม่ได้ น้องชายได้จากมือหลวงพ่อเลย 5-6 องค์)

ซึ่งประสบการณ์รอดชีวิตในครั้งนี้ผมเชื่อแน่ว่าครูบาอาจารย์ทั้ง 3 ท่านได้เมตตาช่วยผมไว้ ผมจึงศรัทธาท่านมากๆ เพราะนอกจากเสื้อแขนยาวชั้นนอกและกางเกงยีนส์ที่ขาดและผมโดนเม็ดกระดุมที่ขอบกางเกงกระแทกมีรอยช้ำเลือดนิดหน่อยเท่านั้น นอกนั้นไม่บาดเจ็บอะไรเลยแม้แต่ฝ่ามือที่ผมใช้ยันกับถนนขณะไถลก็แค่ถลอกเล็กๆ น้องอีกคนที่ซ้อนท้ายก็ไม่เป็นอะไรมากแค่เท้าเคล็ดนิดหน่อยแถมทำท่าจะกระโดดลงไปหลบใต้สะพานตอนที่กลัวรถบรรทุกน้ำมันจะระเบิดเพราะเห็นสะเก็ดไฟและน้ำมันแล้วเสียวจริงๆ

โชคดีอีกอย่างคือจังหวะนั้นไม่มีรถตามหลังมาเลยไม่อย่างนั้นคงดูไม่จืด เหตุการณ์ครั้งนี้ผมต้องเสียรถมอเตอร์ไซค์คันหนึ่งเพราะพังเกินจะซ่อมได้ โชคดีที่ทางบริษัทรถบรรทุกน้ำมัน(คอสโม่ออยล์)ช่วยค่าเสียหายจำนวนหนึ่งและขอซื้อโอนซากรถไปเลย การตกลงค่าเสียหายก็เรียบร้อย พี่คนขับรถน้ำมันพอดีเป็นคนเถินเหมือนกันก็คุยกันง่าย มาทราบภายหลังว่าเขาบรรทุกน้ำมันไร้สารมาเต็มคันรถ(ภาษาเรียกน้ำมันเบนซินสมัยนั้น) ปัจจุบันพี่คนนี้บางครั้งยังเจอกันอยู่...จะเห็นว่าพระที่ผมมีวันนั้นเป็นพระทั่วๆ ไปที่หลายคนอาจมองข้าม อย่างพระขวัญถุงหลวงพ่อเกษมออกวัดต้นธงชัย ปี 34 ที่ตอนนี้ถ้าผมเจอเป็นเก็บ

 

รายการที่ 54
เหรียญศาลากลาง ปี 2517
สภาพสวย เนื้อทองแดง
รุ่นนี้เป็นรุ่นที่หลวงพ่อเกษมปลุกเสกเป็น
ระยะเวลายาวนานถึง 5 วัน 5 คืน
ราคาบูชา 1,350 บาท