กสิณอะไรฝึกง่ายสุดหนอ?

ไช่ครับ มันเหมือน ความง่ายๆ ความจริงของตนเองแท้ๆ ที่ต้องเข้าใจ แต่ดันไม่เข้าใจ อุปทานต่างๆนาๆ หรือความอยาก เลยเกิด ประจำ ปิดบัง ความเป็นธรรมชาติที่ควรจะเข้าใจ โดยแท้นั่นเองครับ

ทุกวันนี้ ก็ธรรมดาของเรา ธรรมดาของเขา ครับ ...เพียงแต่บางครั้ง มันก็เหมือน กรรมของแต่ละคนแท้ๆ อิอิ แต่ก่อนก็เคยสมน้ำหน้าตัวเองครับ
มาวันนี้ ก็ต้อง ทนอยู่กับ คนอื่นไป แหล่ะครับ เพราะ ....พวกเขายังทุกข์ไม่พอมั้งครับ เลยไม่ คิดจะออกจาก โรงละครโรงนี้ อิอิ

ผมละ หมดคำจะพูด อิอิ

 

ความอดทนก็ช่างแปลกประหลาด เมื่อครั้นยังไม่ประสบผลก็ช่างขมขื่น เมื่อคร้้งเดินทางมากับมันก็มีกำลังใจ เมื่อทางถึงที่ความอดทนมาส่งที่เป้าหมายกับพบเพียงแค่ความวางเปล่าและความธรรมดา

 

อย่ามองมุมนั้นครับ เพราะความว่างเปล่า ดูเหมือนมันจะไร้คุณค่าไป น่ะครับ
ต้องพูดว่า ดีแล้วที่เราออกมาจาก ความวุ่นวาย ความหลงระเริง พบกับ อิสระ น่ะครับ เพราะ ความสุขของชีวิตหลัง ที่ได้พบความจริงของชีวิต มันคือ สิ่งที่มีคุณค่า มากที่สุด ครับ ....เหนือสิ่งใด เรียกว่า เลิกโง่ ไงครับ

 

ครับ อภิญญาที่ได้มา มันมีเอาไว้เพื่อ ช่วยเหลือคนอื่นน่ะครับ ถ้ามีแล้ว ไม่เอามาใช้เพื่อช่วยเหลือคนอื่น มันก็เท่ากับว่า มันไร้ค่า พลอยทำให้ตัวเองไร้ค่าตามไปด้วย น่ะครับ ผมเคยรู้จัก มาหลายคนครับ ที่อยากได้อยากมี อภิญญา แต่กลับ ไม่เคยคิดที่จะ เอาไปช่วยคนอื่นเลย ฟรีๆ นะครับ มันก็เลยกลายเป็น ส่วนเกิน ในตัวของเขาไปน่ะครับ .....แบบว่า มีแล้วต้องรู้คุณโทษของมันด้วยครับ และใช้เป็นประโยชน์ด้วยครับ ไม่งั้น ....ก็คือคนเห็นแก่ตัวไงครับ เหมือนคนรวยมีเงินเยอะๆสมัยนี้ แต่ใช้ช่วยปลดทุกข์คนอื่น ไม่ได้ ไม่เป็น ....หลงซะงั้น

 

ดูท่า คุณนพเขาจะเชียร์ลิเว่อปู แพ้ผี 2-1เ ลยเงียบเลย แต่เมื่อวาน
อิอิ

 

มันมีเรื่องอยากเล่า ให้ฟัง

เหมือนรู้สึกได้คำตอบมาว่า คนส่วนมากอยากได้อยากมีอภิญญา (แต่รูปนามของตนเองฝึกมายังไม่พร้อม ไม่ดีพอ ไม่แน่น )ด้วยแรงอธิฐาน(บ้านผมเรียกความอยากหรือตัณหา) พอได้อภิญญา มันเลยได่แค่ 5% หรือ 10% แบบ ไม่เต็ม ไม่สมบูรณ์ เหมือนเศษอภิญญา...ใช้ประโยชน์อะไรไม่ได้ ซะ

แบบชิงสุกก่อนห่าม น่ะครับ.....

 

มันต้องดูจิต ให้เป็น ฝึกกสิณสติ อิอิ สติปัฏฐานให้ ได้ก่อน

เอาแค่ว่า ไม่ทุกข์ไปกับความคิดของตนเองได้ ก็โอแล้วคะรับ

 

ดูหนังอยู่ครับเมื่อวาน ...
ปล.หัวไหล่ขวาเป็นไงบ้าง คุณ sianns ลองขยับดูหน่อยคับ ว่าเป็นไงตอนนี้..

 

อืม รู้สึกดีขึ้นครับ คิดอยู่ว่า มันอุ่นๆร้อนๆ สงสัย คุณนพกำลังใช้กสิณรักษาแน่เลย ขอบคุณครับ เอาให้เต็มที่ครับ ปวดมาก่อนปีใหม่เดือน พย ไม่ได้ไปหาหมอครับ

 

คุณนพครับ รู้สึกว่า ความปวด มันจะเปลี่ยนที่ มาอยู่ที่ แขนแทนที่ไหล่ น่ะครับ
สงสัย จะโรคกรรมเก่า มั้งครับ อิอิ

 

โห ป้า เคแปด นอนดึกเหมือนกัน นะครับ

 

อากาศร้อนซะจนไม่ต้องนอนกันแล้ว ว่าแต่ใครถนัดวิชาเดินธาตุบ้าง กรุณามาโพสต์บ้างก็จะดีไม่น้อย อนุโมทนาบุญล่วงหน้า เล่นเว็ปพลังจิตไปมารู้สึกว่าหายไปหลายคน เขาคงไปค้นหาอิสระเสรีภาพของตนกันเป็นแน่แท้

 

อยากรู้ถามได้ครับ ถ้าจะให้เล่าอาจไม่ใช่แนวคับ.
วิชาพวกนี้ถ้าไม่มีคนถาม. ปกติท่านๆไม่ให้พูดครับ
เลยเอาข้อความเก่าที่เคยเขียนไว้. ๑/๙/๒๐๑๔เขียนเอาไว้ให้คนที่เค้าบอก
ว่าเค้าถึงระดับวิญญานธาตุ ที่แยกร่างมาอวยตัวเองเค้าลองอ่านคับ
ที่เวลาส่วนตัวพูดถึงวิชาเดินธาตุเค้าจะมีมาเกทับตลอดคับ
รวมทั้งพวกสาวกความสามารถหางอึ่งด้วย
ชอบอ้างตำราระดับสูงมาทับกันเหลือเกิน
วิชาแบบนี้มันข้างบนสอนคับ.
ไม่ใช่เปิดตำราแล้วเอามาฝึกเอง ถ้าข้างบนสอน
พื้นฐานที่ต้องทำได้ปกติมีอะไรบ้างเชิญอ่านได้แก้ง่วง ๕๕๕
ที่เขียนไว้ก็เจตนาเพื่อจะกันความหลงตัวเอง
กันการอยากได้รับการยอมรับทางสังคม
ของพวกที่มันชอบอ้าง ณ เวลานั้นเฉยๆคับ
ไม่มีอะไร. ปัจจุบันก็ไม่มีอะไรนะคับ
ปล.เอาไว้ตรวจสอบนะครับ ถ้าทำไม่ได้แล้วบอกมาทางวิชาเดินธาตุ
คงไม่ต้องให้บรรยายนะคับ. ๕๕๕

คงจะพอตอบคำถามได้นะคับ

 

คุณนพคะ เทวดาประจำตัว กับ พันธมิตร เป็นคนละส่วน คนละพวกกันใช่ไหมคะ แล้วพันธมิตรนี่เราสามารถมีได้จำกัดจำนวนหรือเปล่าคะ และเป็นไปได้ตั้งแต่ระดับใดขึ้นไปคะ ..
เอ .. การจะมาเป็นพันธมิตรกันได้นี่แสดงว่ามีเหตุที่เคยเกี่ยวข้องนเหมือนเทวดาประจำตัวหรือเปล่าคะ

 

เหตุเกี่ยวข้องคล้ายๆกันครับ. เทวดาประจำตัวเนี่ย
เป็นดวงจิตที่เคยสัมพันธ์กับเรามา
ไม่ว่าอดีตชาติไหนๆก็ตามตั้งแต่คนยันภพภูมิ
ระดับสูงสุดครับขึ้นอยู่กับว่าดวงจิตเราจะสัมพันธ์
กับใครมากกว่าเราก็จะรู้สึกและเห็นได้ชัดกว่า
พันมิตรก็เช่นกันแต่เป็นได้ทั้งบริวารเก่า เพื่อน
ครูบาร์อาจารย์สอนเราบางเรื่อง
รวมทั้ง มิตรคอยช่วยเหลือยามเรามีภัย
จะเป็นระดับไหนก็ขึ้นอยู่กับตัวจิตเราครับ
กะแสเหมือนกันก็จะดึงกะแสภายนอกเดียวกันเข้ามา
โดยมากจะมาร่วมสร้างบารมีคับ ถ้าเราสร้างบารมีมาก
ใครๆก็อยากเข้ามาคับเพราะจะได้อานิสงค์ตรงนี้ด้วย

 

คุณนพพยายามบอกสอนให้ดิฉันไม่สนใจ นั่นหมายถึงไม่อยากให้ดิฉันไปยึดในเครื่องรู้ต่างๆ ซึ่งก็รวมไปถึงภพภูมิที่ดีและไม่ดี ต่างด้วยใช่ไหมคะ
แต่ดิฉันไม่เข้าใจเลยไปไล่เขาซะงั้น แต่เขาก็ไม่ไปนะคะ ก็ยังอยู่...

ดิฉันพอจะเดาและเข้าใจบ้างแล้วว่าสัญญาณเตือนที่มีติดตัวมานั้น มาจากเทวดาประจำตัว เมื่อจะเกิดเหตุใดๆ หรือมีภพภูมิใดๆเข้าใกล้ (แต่ตรงนี้มาจากหลายทางมาก จนดิฉันเดาไม่ออก) แต่ก็ทราบว่า คุณนพบอกว่า ให้รู้ไว้เฉยๆ
ส่วนพันธมิตรนั้นคงมาร่วมกันสร้างบารมีเหมือนที่คุณนพบอกว่า นั่งเรือไปด้วยกัน พอต่างคนต่างถึงฝั่งก็แยกย้ายกันไป ประมาณนี้ รู้แล้วว่ามี หรือมา แต่ก็ให้แค่รู้ อย่าไปยึดติด

คุณนพคะ จะบอกว่ายากมันก็ยาก จะบอกว่าง่ายมันก็ง่ายนะคะ ที่"ให้รู้เฉยๆเนี่ย" เพราะบางทีที่โดนเตือน ใจมันฝ่อไปแล้ว เพราะการเตือนแต่ละครั้งไม่เคยพลาด และมันทำให้เราปั่นป่วน

ปล. กระแสต่างๆทั้งดีและไม่ดี เช่น เทพเทวดาประจำตัว เจ้ากรรมนายเวร พลังงานจากภายนอกหรือ ภพภูมิต่างๆ และฯลฯ ที่อยู่ในข่ายว่าไม่ใช่มนุษย์มีกายเนื้อ คุณนพเรียกว่า กระแสจร ... ดิฉันเข้าใจถูกไหมคะ

และดิฉันอยากถามหน้าบอร์ดเผื่อคนอื่นๆด้วยค่ะเลยไม่หลังไมค์

 

ที่พูดๆมาเข้าใจถูกแล้วครับ..
ตามตัวสติทางธรรมที่มันเริ่มเพิ่มขึ้นตามลำดับครับ..
ซึ่งจำเป็นต้องสร้างให้มีก่อนที่จะวางครับ..
..เหตุผลหลักจริงๆก็คือเราต้องตัดเข้าไปรู้
หรือตัววิญญานนั้นหละครับ..เพราะตัวนี้มันจะเข้ามาคลุมจิตเราอีกที
มันจะขวางการพัฒนาของจิตเราครับ.และที่สำคัญก็คือ มันทำให้จิต
เราไม่ปลอกโปร่งโล่งอย่างเดิมๆที่จิตมันเคยเป็นครับ....
สมมุติว่าตัววิญญานการรับรู้เนี่ยมันเข้ามาเนาะ ไม่ว่าจะทางตา หู จมูก
ลิ้น กายใจและจิต พอมันเกาะแล้ว ถ้าเกิดมันดันชอบคิด มันก็จะรวม
กับจิตเราทำให้จิตเราคิดอยู่อย่างนั้นหละครับ...หรือถ้ามันเป็นเรื่อง
สัมผัสพิเศษมันก็จะทำให้เรามีสัมผัสพิเศษอยู่อย่างนั้น หรือถ้ามันเป็น
สมาธิมันก็จะทำให้ติดอยู่กับสมาธิอย่างนั้นนั่นหละครับ
พอมองเห็นตัวอย่างเนาะ.......กระแสจรต่างๆพวกนี้เรารับรู้ได้ก็เพราะ
ตัวรู้หรือตัววิญญานทั้งนั้นหละครับ ที่มันทำให้เราคิดได้ รู้สึกได้ ระลึกได้
ปรุงแต่งได้...โดยมากนักปฏิบัติจะไปพยายามที่จะไม่ให้คิด ไม่ให้รู้สึก
ไม่ให้ระลึก ไม่ให้ปรุงแต่ง ด้วยกำลังสติ กำลังปัญญาทางธรรม กำลังสมาธิ
กำลังจิต กำลังตบะ ฌาณ ญาน หรือแม้แต่ความรู้ทางโลกต่างๆ..
เลยกลายเป็นว่า ตัวพยายามกลายเป็น โมหะ กลายเป็นตัณหาอย่างหนึ่ง
ก็คือ พยายามซ้อนพยายาม นักปฏิบัติจึงได้พบว่า พอเราไม่ใช้
พวกที่ขีดเส้นใต้แล้ว จิตใจมันถึงกลับมากระวนกระวาย ไม่สงบเหมือนเดิม
นั้นหละครับ เพราะเราขาดการตั้ดตัวที่ขีดเส้นใต้พวกนี้นั่นเองครับ
ตัวจิตเรามันเลยไม่โล่งไม่โปร่งไงครับ..
คือเป็นเรื่องปกตินะครับ เป็นกันทุกๆคนครับ แม้กระทั่งตัวผมเอง..
พวกนี้ถือว่าเป็นตัวอุปโลกน์ทั้งนั้นครับ ไม่ว่าเราติดตัวไหนเราก็ต้อง
ไปเสวยวิบากกรรมตัวนั้นครับ ไม่ว่าดีหรือไม่ดี มันก็เป็นวิบากกรรม
ที่ต้องทำให้เรายังคงต้องเวียนว่ายตายเกิดเหมือนเดิมครับ...
ปล.พอเข้าใจได้มากขึ้นหรือยังครับ..
สรุปคือ สร้างตัวไปเห็นตัวอุปโลกน์ต่างๆให้ได้ก่อน..
เราจะอุปโลกน์อะไรมาแล้วก่อนหน้าก็ตามแต่จริตช่างมัน..
..หลังจากนั้นก็วางตัวอุปโลกน์เพื่อไม่ให้มันยึดติดและ
ติดพันธ์การใช้งานตัวอุปโลกน์ หลังจากนั้นก็มาตัดตัวที่
เข้าไปเห็นตัวอุปโลกน์ จิตเราก็จะกลับคืนสู่ความไม่มี
อะไร จะเข้าใจด้วยกิริยาทางจิตเอง ว่าที่ไม่ใช่ว่างและไม่ว่าง
นั้นหละว่าง มันเป็นอย่างไรได้ด้วยตัวจิตเราเองครับ..

 

กสิณสีแดงลดโทสะ กสิณสีเหลืองลดราคะ กสิณสีขาวลดโมหะ กสิณไฟเทียนช่วยให้มีอภิญญา เวลาเพ่งให้กระพริบตาด้วยปรกติ เพ่งครั้งละ 1-10 นาทีพอ ติดต่อกันสัก 5-6 วัน

 

ขอถามคุณนพ หน่อยครับ เผื่อคุณรู้เรื่องพวกนี้นะครับ

คือว่า เวลาที่ผีมันต้องการ สื่อมาหาเรา ในทางความฝัน มันทำไมสามารถจูนจิตของเรา ให้เข้าไปใน โลกแห่งจิตของมันได้ ล่ะครับ มันทำยังไงครับ

แล้วแบบนี้ ถ้าเราสามารถจูนคลื่นจิตของเรา ไปเพื่อ ให้ตรงกับ ภพภูมิอื่นๆ จะใช้วิธีการแบบเดียวกันกับที่ผีมันมาจูนจิตเรา ได้มั้ยครับ

 

ขอบคุณที่ตอบให้นะคุณนพ สมัยก่อนได้ยินแค่ชื่อของวิชาเดินธาตุ พอดีได้พบพระอาจารย์รูปหนึ่งท่านฝึกและเขียนเรื่องนี้แต่ตอนนี้หาอ่านไม่ได้
ในบรรดาพระสงฆ์ทั้งหลายแถวนี้ต่างก็รู้จักท่าน. แม้จะอยู่คนละจังหวัดก็ตาม ส่วนตัวก็นับถือท่านแต่มาทีหลังเขา อยู่ไกลกันคนละภาคด้วย ก็เลยถามผู้รู้ซะหน่อย. ขอบคุณช้าเพราะติดภาระกิจอยู่จ๊ะ