++ร่วมแชร์เรื่องราว++หลวงปู่ครูบาวงศ์ วัดพระบาทห้วยต้ม จ.ลำพูน

พระกริ่งขวานฟ้าโลกอุดรของหลวงปู่ อนาคตจะเป็นสุดยอดพระกริ่งแห่งยุคองค์หนึ่ง ผมก็เชื่อมั่นอย่างนั้นเช่นกัน มีเหตุปัจจัยที่ทำให้คิดเช่นนั้นครับ
1.มวลสารที่สุดยอดมากๆ
2.องค์พระทำออกมาได้สวยงามดูเข้มขลัง และมีขนาดที่กำลังพอดีไม่ใหญ่จนเกินไป
3.พระคณาจารย์ที่ร่วมปลุกเสกก็เป็นพระอริสงฆ์ที่น่ากราบทั้งสิ้น และ
4.หลวงปู่ครูบาวงศ์ปลุกเสกเดี่ยวด้วยคาถาชินบัญชรล้านนาเต็มสูตรให้หลายวันแบบนี้จะเรียกว่าเป็น "สุดยอดพระกริ่งแห่งยุค" ก็ไม่ผิดแน่นอนครับ

 

​

 

<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/D1/DSC03170.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/D1/DSC03170.jpg" border="0" alt=" photo DSC03170.jpg"/></a>
<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/D1/DSC03169.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/D1/DSC03169.jpg" border="0" alt=" photo DSC03169.jpg"/></a>

 

<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/D1/DSC03168.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/D1/DSC03168.jpg" border="0" alt=" photo DSC03168.jpg"/></a>

 

<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/DSC04861.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/DSC04861.jpg" border="0" alt=" photo DSC04861.jpg"/></a>

 

พระผงสุปฏิปันโนต่อไปจะหายากและราคาจะไปไกลกว่านี้เยอะครับ เนื่องจากมวลสารที่นำมาประกอบขึ้นเป็นองค์พระ "เป็นของมงคลของวิเศษที่หายากแบบสุดๆๆๆ"ด้วยความเมตตาของหลวงปู่ครูบาวงศ์ทำให้ได้มีของดีไว้บูชากันครับ

 

"ถ้าเป็นคนดีมีศีลธรรมหลวงปู่จะเมตตาสงเคราะห์แน่นอน" นี่เป็นตัวอย่างที่ดีที่ได้เห็นกันครับ

 

เกี่ยวกับวัตถุมงคลของครูบา มีเรื่องเล่า ที่อาจจะเป็นประโยชน์....

ครูบา ท่าน ได้รับนิมนต์ไปพิธีพุทธาภิเษกที่ วัดเกาะเวลุการาม จังหวัดลำปาง พศ.2536 เป็นวัดของครูบาชุบ สหธรรมิกของท่าน ลูกศิษย์ก็ติดตามครูบาไป นั่งรถตู้ของวัดไป

ระหว่างทางครูบาเล่าเรื่องในอดีตให้ฟังหลายเรื่อง จำไม่ได้แล้วว่า เรื่องอะไรบ้าง (จำได้เลือน ๆ เรื่องกวางคำ)

ถึงวัดเกาะตอนบ่าย ๆ ทางวัด ให้ครูบาพักกุฎิหลังวัดติดแม่น้ำวัง ครูบาออกมารับแขกที่ศาลาในบริเวณวัด

ที่ฝั่งนึงบนศาลามีหลวงพ่ออีกรูป ที่ได้รับนิมนต์มากำลังคุยกับญาติโยม มีคนรุมล้อมท่านเยอะ ท่านแจกวัตถุมงคลด้วย สอบถามคือหลวงปู่แว่น วัดถ้ำพระสบาย (ตอนนั้นผมไม่รู้จักท่าน)

ส่วนครูบามีลูกศิษย์มาทำบุญบ้าง ไม่มาก เหมือนบางคนไม่รู้จักท่านด้วยซ้ำไป ครูบานั่งสักครู่ก็กลับที่พัก

ช่วงหัวค่ำ ท่านไปโบสถ์ เพื่อร่วมพิธี เจ้าหน้าที่จัดให้ท่านนั่งบนธรรมาสน์มุมซ้าย ท่านนั่งข้างบน (ผมนั่งเฝ้าท่านด้านล่าง ถือไม้เท้าให้ท่าน )

ตอนเริ่มพิธี พระที่เป็นพิธีกร (หรือเจ้าพิธีไม่แน่ใจ)
พูดผ่านไมโครโฟน ขอให้ครูบาสวดนำบทอะไรสักอย่าง(ผมฟังไม่ออก) ยื่นเอาไมค์มาให้ท่าน

ครูบาบอกผ่านไมค์ เฮาสวดบ่ จ้าง(สวดไม่เป็น)
พระที่เป็นพิธีกรก็เลยให้องค์อื่นสวดแทน
ครูบาท่านก็นั่งหลับตา อธิษฐานของท่านไป ไม่นานสักไม่เกิน 30 นาที ท่านก็จะลงจากเก้าอี้

ผมถามท่าน ครูบาทำเสร็จแล้วเหรอครับ

ท่านบอก..เสร็จแล้ว (ตอนนั้นก็ได้แต่คิดในใจว่าทำไมท่านทำเร็วจัง)

หลวงพ่อองค์อื่น ๆ ยังอยู่กันเต็มพิธีเลย
จนดึกดื่นบางรูปยังไม่ออกจากพิธีเลย

พาท่านกลับไปพัก ตอนเดินพยุงท่านกลับมากุฎิรับรอง ทางวัดเปิดเทปเทศน์ของหลวงพ่อฤาษีลิงดำด้วย
ผ่านลำโพงเสียงตามสายของวัด

เลยถามครูบาว่า หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ตอนนี้อยู่ไหน ครูบา..ไม่ตอบ แต่เอานิ้วชี้ไปข้างบนฟ้า ผมถามท่าน..อยู่ข้างบนเหรอ ท่านยิ้มพยักหน้า

เรื่องท่านเสกเป่าพระเครื่องแบบนี้ เคยพาคนรู้จักคนนึง (มีชื่อเสียง) หวังจะพาเค้าไป ทำบุญกับครูบา

เค้าเห็นญาติโยม ที่มาวัด เอาวัตถุมงคลที่เช่าจากตู้ มาให้ท่านมนต์อีก ส่วนใหญ่ท่านก็จะเป่าพรวดลงไป

เพื่อนคนนี้เห็นเค้าบอก ครูบาไม่เก่ง ไม่ตั้งใจทำให้ ไม่เหมือนพระภาคกลางแถวบ้านเค้า ยิ่งตอนจะกลับให้ครูบาเอาเท้าเหยียบหัวให้ผม (ชอบคุยเล่นกับท่าน ให้ท่านเหยียบให้จมเหมือนหินเลย)

เพื่อนคนนี้เห็น บอกครูบาไม่สำรวม
ทำไมเอาเท้ามาเหยียบหัวคน

ผมเลยต้องรีบพากลับ เดี๋ยวจะบาปไปใหญ่
ครูบาเคยบอก อันนี้แล้วแต่ สายบุญ
ถ้าไม่เคยทำบุญร่วมกันมา ยังไงก็ไม่อยากทำบุญด้วย ถ้าเคยทำบุญร่วมกับครูบามา ต่อให้อยู่ไกลแค่ไหนก็ต้องมาพบกัน(กับท่าน)

วัตถุมงคล ที่ท่านทำ หรือ อธิษฐานพียงสักครู่ ก็ยังดีแล้ว

 

ก็จะขอเล่าเกร็ด เล็ก ๆ แต่ใหญ่ยิ่ง..

เมื่อ ปี พ.ศ. 2478
ขณะนั้น หลวงปู่ครูบา เพิ่งอายุได้ 22 ปี บวชได้ 2 พรรษา
ไปช่วยงาน ครูบาศรีวิชัย สร้างถนน ขึ้น ดอยสุเทพ

ดอยสุเทพ นี่.. ก็เกี่ยวข้องกับ หลวงปู่ฯ สมัยก่อนโน้น กว่า 1,000 ปี
หลวงปู่ฯ เกิดเป็น ฤาษีวาสุเทพ เป็นผู้เลี้ยงดู แม่จามเทวี ในวัยเด็ก
ดอยสุเทพ และ ดอยคำ (มาทางหางดง หลังพืชสวนโลก)
ก็เป็นที่อยู่ของท่าน และ พี่น้องฤาษี 4 ตน
ดอยฤาษีวาสุเทพอาศัย.. เป็น ดอยสุเทพ ต่อมา

ฤาษีวาสุเทพ และพี่น้องฤาษี เป็นเจ้าพิธี
พระเจ้ารามราช และ ท่านแม่จามเทวี เป็นเจ้าภาพ
สร้าง "พระรอดมหาวัน" อันลื่อลั่น

กลับมาเรื่อง สร้างถนนขึ้นดอยสุเทพ บ้างช่วงของถนนที่สร้าง
ต้องผ่านก้อนหินใหญ่ ที่คนหลายสิบคน ไม่สามารถทำให้ขยับได้
ไม่ขยับ ก็ไม่ได้.. มันขวางทาง หมดปัญญา ก็ไปเรียนครูบาศรีวิชัย

ครูบาศรีวิชัย ทราบเรื่อง.. ท่านก็ย่อมรู้ด้วยญาณของท่าน....
เรียกหา ตุ๊เจ้าวงศ์ฯ (เพิ่ง 2 พรรษา) ให้ไปดำเนินการแก้ไข
(ในส่วนนี้ คงเป็น หน้าที่)

ตุ๊เจ้าวงศ์ฯ เมื่อไปถึงก้อนหินใหญ่ ที่คนหลายสิบ ขยับเขยื้อน ไม่ได้ นั้น
ก็ยกมือเดียวผลัก หินก็กลิ้งพ้นทางไปได้

...........................................................................

เมื่อผ่านงานก่อสร้าง
ตุ๊เจ้าวงศ์ฯ (เพิ่ง 2 พรรษา) ก็เดินทางผ่านมาทาง วัดบ้านปาง
แวะทำธุระเล็ก (ปวดเบา) ข้างทาง

เทวดา มาปรากฏตัว ขอ "รอยเท้า" จาก ตุ๊เจ้าวงศ์ฯ (เพิ่ง 2 พรรษา)
เพื่อไว้ กราบบูชา

ตุ๊เจ้าวงศ์ฯ (เพิ่ง 2 พรรษา) ก็เหยียบ บนก้อนหิน ปรากฏเป็น รอยเท้า
ก้อนหิน ก้อนนี้ ปัจจุบัน ยังอยู่ที่วัดบ้านปาง