ควรทำอย่างไร

คือดิฉันมีปัญหาด้านสุขภาพ เมื่อก่อนดิฉันเรียนเก่ง สอบได้ที่ดีๆ

แต่ ตอนนี้เกิดจุดเปลี่ยนืคือ ป่วย ด้วยอาการที่ไม่ใช่โรครักษาตามอาการอยู่

ทรมานมาก และได้ออกจากที่เรียนมา พ่อมแม่ดิฉันรับรู้ และเห็นว่าดิฉันมีอาการอย่างไร


แต่พวกญาติๆ เค้าคิดว่าดิฉันขี้เกียจเรียน

ซึ่งพูดทำนองว่า อยากให้ดิฉันกลับไปเรียน แต่ดิฉันอยากไปอยู่แล้วดิฉันพยายามอธิบายว่าดิฉันเป็นแบบนี้แบบนี้ พวกนั้นก็คิดว่าดิฉันคิดไปเอง
ทรมานสุดๆ ดิฉันป่วยกาย พยายามรักษาอยู่ ก็เจอเรื่องจิตใจแบบนี้


พวกนั้นถามว่า ไปเรียนรึยัง ถามผ่านคนงานดิฉัน

คือดิฉันอยากตะโดนบอกคนที่ถามว่า ดิฉันอยากไป มาลองเป็นเิฉันมั้ยแลกเรื่องสุขภาพมั้ย แล้วจะรู้ ไม่ต้องถาม ดิฉันงง ไม่รู้พวกเขาจะถามทำไม
สงสาร สงสัย สมน้ำหน้า หวังดี กรืออยากรู้เรื่องดิฉันมากขนาดนั้นเพื่ออะไร

ทำอย่างไร เมื่อเจอ สถานการณ์ที่

ไม่สามารถแก้ไขสิ่งนั้นๆได้ และควรทำอย่างไร จะไปเรียน เพื่อ พิสูจน์คำถามก็ไม่ได้ ทนอยู่กับความคิดที่คนอื่นคิดว่าดิฉันขี้เกียจ ทั้งที่ดิฉันอยากไปมาก ติดที่สุขภาพ ไม่เข้าใจจะพูดถามแบบนี้ทำไม



ดิฉันคิดว่า อยากให้พวกญาติที่ดิฉันไม่ชอบ คิดไม่ดีกับดิฉันแบบนี้ เป็นอย่างดิฉันบ้าง จะเข้าใจดีเลย อยากให้ลองแลกสุขภาพกัน แลกกับคำถามคำพูดที่เค้าถาม


เพราะดิฉันไม่คิดแบบพวกเขา ดิฉีนไม่ยุ่งเรื่องคนอื่น และคิดเสมอว่า ต่างรนต่างมีปัญหาเหตุผลของตนเองเสมอ ไม่ว่าเราเป็นใคร ไม่ควรเอาตัวเองไปตัดสินคนอื่นๆ เอาเวลาไปดูตัวเองและครอบครัวดีกว่า ซึ่งปัญหาเค้าหนักกว่าดิฉันมาก เห็นดิฉันเป็นแบบนี้สงสัยคงชอบที่ดิฉันย่ำแย่

 

ควรทำใจ ง่ายกว่าไปไล่ปิดปากทีละคนเยอะ

 

ให้คิดเสียว่าที่เค้าถามเพราะ เป็นห่วง เอ็นดู สงสาร หวังดี ก็จะทำให้จิตใจเราดีขึ้นอาจจะช่วยให้หายป่วยเร็วขึ้นก็ได้ แต่ถ้าหากโดนตำหนิต่อว่าก็ปล่อยไป ครูบาอาจารย์ท่านสอนเสมอว่า "อย่ามีชีวิตอยู่บนฟองน้ำลายที่กระดกอยู่ปลายลิ้นของคนอื่น" ปรับแก้ที่เราง่ายที่สุด

ปล.เอาคำสอนที่เคยได้รับมาบอกต่อนะครับ ;-)

 

...อนุโมทนาคำตอบด้วยครับท่านrukmac..

ไม่มีใครทราบเหตุผลจริงของใครๆในการทำสิ่งใดหรือไม่ทำสิ่งใดนอกจากจากตนเองเท่านั้น..ดังนั้น การที่ใครจะถามเพราะเหตุผลใดก็เป็นเรื่องของเขา ..เมื่อไม่ถือเอาคำพูดของใครๆมาเป็นสาระ ย่อมหมดความกังวลไปได้

คนที่ถามก็มีทุกข์ประจำตัวของเขาอยู่แล้ว ย่อมไม่มีเวลาจะมาติดตามถามท่านจขกท.ตลอดไปได้.........
ไม่ช้าก็เร็ว พวกเขาย่อมเบื่อหน่าย คร้านที่จะใฝ่รู้เรื่องของท่านไปแน่นอน...

เวลานี้ ท่านจขกท.อาจรำคาญหรือหงุดหงิด ก็ให้อดทนว่า แม้เราเองก็เคยใฝ่รู้เรื่องของชาวบ้านมาเช่นกันทั้งเคยไต่ถาม สร้างความรำคาญแก่ใครๆมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน สิ่งที่ตนประสบในเวลานี้ เป็นเพียงเศษเสี้ยวของกรรมมิจฉาวาจาที่เคยทำไว้ เข้าใจได้ว่า "ไม่มีอะไรเกิดเองโดยปราศจากเหตุ" ..ปัญญาที่รู้ว่าทุกสิ่งเกิดจากเหตุจะช่วยให้ท่านจขกท. อยู่กับคำถามของญาติผู้ห่วงใยได้โดยเดือดร้อนน้อยลง..

ขอให้ท่านจขกท. หายจากโรคาพาธและทุกข์ทั้งปวงได้ด้วยอานุภาพแห่งบุญดีที่ท่านทำไว้โดยเร็วครับ..

 

เรื่องที่กวนใจหรือเรื่องที่คุณเป็นทุกข์กับมันเป็นเพียงสมมติ เป็นมายาความยึดมั่นของจิตแบบหนึ่ง การใช้ชีวิตโดยที่ไม่หลงกับสมมติทั้งหลายนี้คือสิ่งที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ ว่าต้องมีวิธีการเฉพาะที่จะออกจากสมมติ ไม่ใช่วิ่งหาสิ่งที่ชอบใจ ไม่ใช่การอดใจ ข่มใจ แต่เป็นการแก้ที่ความอยากได้ของเรา วิธีทางที่เร็วที่สุดก็คือออกจากโลกของความคิด การปรุงแต่ง เราก็จะพ้นจากความอยากนั้น วิธีการปฏิบัติ ก็ต้องเรียนรู้ที่จะยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้น ถ้าเราอยากได้สิ่งไหนก็ให้เราให้สิ่งนั้นกับคนอื่น เพื่อปรุงแต่งจิตของเราว่าเราสละได้ ละความอยากได้ มีความสันโดษ ความอยากได้ของเราก็จะเบาบางลง

 

ปล. หากดิฉันเป็นคนไม่ชอบยุ่งเรื่องคนอนอื่น ไม่ไปถามอะไรที่มันไม่มีประโยชน์ เลย

แล้วมาเจอแบบนี้มันเจ็บปวดมาก


ชาติที่แล้วดิฉันเคยทำแบบนี้ใช่ไหม


ดิฉันจะเจ็บปวดกับเรื่องที่ดิฉันไม่ได้ทำให้ผู้อื่นเสียใจหรือทุกข์ แต่ดันมีคนทำกับดิฉันแบบนั้น

เช่นเรื่องนี้. คำพูด ที่ไม่มีประโยชน์ พูดเพื่ออะไร แบบนี้ มันทำให้ดิฉันรู้สึก อารมณ์ไม่ดีและหงุดหงิดใจโกรธมาก

แต่พยายามทำที่ทุกๆท่านสอน ให้อดทน

ขอบคุณคะ

 

55555ตลกจังเอาลมเหม็นๆมาใส่จิตแล้วบอกฉันเหม็นลมนั้น. แล้วเป็นทุกข์5555ลมที่ออกจากตูดกับลมที่ออกจากปากมันก็ครือกันมันเหม็นเหมือนกัน แต่ลมที่ออกจากตูดเราเดินหนีแล้วด่าในใจว่าแม่งผายมาได้ไม่เกรงใจชาวบ้านเลย แต่บางทีเราเองก็เหมือนเค้าผายออกมาโดยอั้นไม่อยู่จิงๆ. 5555ส่วนลมที่ออกจากปากกลับเอามาคิดเอามาทุกข์ มันต่างกันตรงไหน ลมเหมือนกัน. อัอลมปากถ้าออกมาเป็นเสียงอันไพเราะเสนาะหูก็ทนเหม็นได้ขอให้ได้ฟังเถอะ แต่ถ้าเป็นเสียงด่าว่าละก็หูมันทนฟังไม่ได้เลยทนเหม็นไม่ไหว555555. คนนี้ตลกดีนะ ทนเหม็นขี้ฟันได้ถ้าเสียงนั้นชมว่าสวยจัง งามแต้ๆๆ. แต่ทนเหม็นขี้ฟันไม่ได้ถ้าด่าว่าเอ็งขี้เกียจ ไม่เอาถ่าน55555
ไปนั่งคิดพิจารณาว่าไอ้ที่เราทุกขนะมันเพราะอะไรสาวผลไปหาเหตุ ทุกขเพราะลมปากเค้ารึทุกขเพราะจิตยึด เค้าพ่นลมเหม็นๆออกจากปากแล้วก็ไปเผลอๆลืมไปแล้วว่าเคยพ้นลมเหม็นๆไว้ที่นี้ แต่เราไปเก็บไอ้ลมเหน็นๆมาใส่จิตแล้วบอกอีกห่รนี้เหม็นชิยหายเลยอยู่นั้นแหละนึกได้เมื่อไรเหม็นเมื่อนั้น. ทุกขจังทุกขจริงใครช่วยฉันที 55555. ใครโง่ใครฉลาดกันแน่
ป.ล.ตัองขออภัยที่ใช้วาจาไม่สุภาพไปบ้างแต่อยากให้เข้าใจเท่านั้นครับ. สาธุ

 

ไปวัดท่าซุง หรือ บ้านสายลม ที่ กทม หา น้ำมันชาตรี มารักษาดูนะครับ

ถ้าน้ำมันชาตรี ช่วยไม่ได้ รักษาไม่ได้ อย่างอื่นก็ไม่ต้องพูดถึงแล้วนะครับ