ทำอย่างไร ให้ปรับสมดุลระหว่าง ทางธรรมกับทางโลกได้ เพราเป็นคนสุดโต่งมาก และจะต้องไปทางใดทางนึง

เจ้าของกระทู้ตั้งกระทู้ปริศนาธรรมมได้ดีมากจะตั้งใจรึไม่ตั้งใจก็ตาม5555
สุดโด่งทั้ง2ด้านมันก็คือเวทนา กิเลสทั้งคู่แหละครับ555ส่วนตรงกลางนะมันไม่มีมันมีแต่ทางแคบๆตีบๆเป็นช่องแทรกระหว่างกลาง ที่สามารถเดินได้ แต่จะเดินได้ก็ต้องเข้าใจทั้ง2ด้านนั้นแหละ5555ขาวกับดำ คนชอบขาวถ้าเป็นชาวบ้านก็ต้องให้ทิ้งดำมาขาวก่อนเป็นธรรมดา ส่วนดำถ้าไม่มีจะรู้ว่าอีกฝากคือขาวรึ ? ในสุดโด่งทััง2ข้างคือเวทนา ขาวชอบนำเข้ารึเข้าหาก็กิเลส ดำไม่ชอบ นำออก ก็กิเลส เฉยๆมันก็เวทนาคือเอาก็เอาไม่เอาก็ไม่เอา มันก็กิเลสอีก5555ทั้งในขาวในดำ มันก็เกิด-ดับของมัน จิตเราต่างหากที่ไปให้นิยามมันเองไปยึดมันเอง มันอยู่ของมันเฉยๆไม่ว่าขาวรึดำ555 มันจะดำมันจะขาวก็แค่ดุแล้วก็ปล่อยมันไปตามธรรมชาติมันเกิด-ดับๆๆมันเป็นอนัตตาอย่าไปยึดอนัตตาให้มันเป็นอัตตาตามจิตเรา. ไม่ว่าโต่งฝั่งไหนมันก็ยึดอยุ่ดี สมมุติอยุ่ดี ต่อให้มันเป็นความจริงมันก็จริงในสมมุตินั้นแหละ55555ธรรมชาติมันเป็นยังไงก็ให้มันเป็นของมัน มันมีมันไม่มีก็เรื่องของมัน จิตส่งออกคือสมุทัย ผลคือทุกข. จิตอยุ่ในคือมรรค ผลคือนิโรธะ คงเห็นตรงกลางรึทางสายกลางที่จะเดินแล้วนะครับ55555

 

เอาศีลเป็นรั้ว เป็นทางเดินสายกลางไว้ เจตนายังอยู่กับโลก ก็ ศีล ๕ กรรมบท ๑๐, กลางที่สุดแล้ว

เจตนาออกจากโลก มุ่งให้จิตเป็นธรรม จะให้กลางก็ต้อง มีรั้วมีแนวกั้นให้อยู่ตรงกลาง ก็ ศีล ๘ ศีล ๑๐

ถ้าปกติจิตเป็นกลางต่อโลกแท้ๆก็พระอริยเบื้องสูง มีศีลเป็นสมุจเฉท

 

ศีล ๕ สมุทเฉท พระโสดาบัน-พระสกทาคามี
ศีล ๘ สมุทเฉท พระอนาคามี
ศีล ๑๐ สมุทเฉท พระ......

เอาศีลเป็นตัวกั้นการปรุงแต่งไม่ให้ออกไปไกล กั้นการกระทำ คำพูด ความคิด เมื่อถูกโลกกระทบทางตา หู จมูก ปาก กาย ใจ อยู่กับโลกก็เป็นการปฏิบัติธรรมได้ คิดว่านะ

 

คิดว่าทำศีลเพื่ออะไรดีกว่านะครับ
สรีระ-ศีล
ร่างกาย-รูปนาม
สมอง-สัญญา
ถ้าร้องเพลงที่ไม่ใช่เพลงรักก็ไม่เป็นไร

 

ความอยาก มันก็คือความอยา่ก
มันก็มี เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป
ท่านว่า มันไม่ดับ เป็นไปได้อย่างไร

 

ถ้าเค้าเห็นถึงความเกิดดับได้ ท่านว่าเค้ายกเห็นหรือยังล่ะ
ถ้าเค้ายังไม่ยกเห็น แล้วเค้าจะเห็นความเกิดดับได้อย่างไรล่ะ

 

ไม่ลงมือปฏิบัติ ก็ งง เป็นธรรมดา

เอาตรรกศาสตร์มาจับ ก็จะ ทำให้ " เกิดคำถาม ที่เหมือนมี คำตอบ ในตัว"

โดนมันหลอก !!!!

 

ไม่มีการยกเห็น ท่านว่าเป็นเดรัจฉาน
ยกเห็นเข้าท่านก็ว่าเอาตรรกศาสตร์มาจับ โดนมันหลอก
ตกลงยังงัย ท่านจะให้ยกหรือไม่ยก 55

 

ทุกวันนี้ท่านยังบวกเลขเป็นมั้ย
แล้วการที่บวกเลขเป็นนั้นน่ะ ตรรกศาสตร์นั้นน่ะ ท่านโดนมันหลอกหรือเปล่า

 

อาการนี้ ท่านเรียกกันว่า ฟุ้งซ่าน หรือ อุทธัจจะกุกุจจะ - อยู่กับเรื่องนึง พะวง กับอีก เรื่องนึง หาที่สิ้นสุดไม่ได้
เป็น 1 ใน นิวรณ์5

ท่านต้องรู้จัก สงบนิวรณ์5 นี้ให้ได้ พอประมาณก่อน ท่านถึงจะคุม สติอยู่

 

ง่ายๆ งดกาแฟหรือเหล้า

 

ถ้าคุณจะเข้าทางธรรม ไม่ยากค่ะ ทางธรรมก็คือทางโลกค่ะมันอยู่ที่ใจคุณ เพราะทางธรรมต้องใช้เหตุการณ์สถาณะการต่างๆของทางโลกฝึกฝนใจทางธรรมใช้คนมาฝึกฝนทดสอบกันเอง ใครอภัยได้ก็ได้กุศล รูปเสียงกลิ่นรสสิ่งล่อใจคือตัวฝึกจิตทั้งสิ้น. คุณต้องเข้าใจเรื่องนี้ อะไรที่สุดโต่งนั้นคิอไม่ใช่ธรรมะ ธรรมเน้นความพอดีเป็นหลัก นั้นคือภายนอกดำเนินเรื่องราวตามหน้าที่ภายในฝึกสติปัญญาไม่ให้หลงไปกับส่งล่อลวง ดังนั้นทางโลกก็คือทางธรรมถ้าใจเราอยู่กับธรรม. ถ้าใจไม่มีธรรม ทุกอย่างก็เป็นทางโลกไม่มีการฝึกฝนอะไรแค่อยู่เสพสุขรอวันตาย. เรื่องทางโลกคือตัวฝึกใจเราค่ะ. ทางโลกคือทางธรรม ทางธรรมก็คือทางโลก ทีนอยู่ที่ว่าใจพร้อมบำเพ็ญไหม ถ้าเราทุกข์ทางโลกนั้นคือธรรมะยังไม่แข็งแกร่งพอ

 

กั๊กๆ เป้าหมายของการ ภาวนา คืออะไร ฮับ

บวกเลข เก่งเหรอ Son Teen !! ( ลูกวัยสิบ )

 

บวกเลขน่ะมันพื้น ท่านไปมอง Son Teen( ลูกวัยสิบ) อะไรตรงนั้น 55
คุยกันเรื่องภาวนา มันก็ว่ากันเรื่องภาวนาจิ
จิไปโดดเห็นเป็นแค่การบวกเลข แล้วมันจิเห็น Son Teen !! ( ลูกวัยสิบ) อะไร กั่กๆ

 

ตอบมาหน่อยสิชะเอิงเงย ท่านโดนมันหลอกเอารึเปล่าาาา
แล้วเราจะบอกว่ามันเกี่ยวกับภาวนายังงัย งั่กๆกั่กๆคั่กๆคุ่ๆ

 

กั๊กๆ คิดจะ กลับลำเหรอฮับ

ถ้า รู้ว่า นับเลขแล้วยกเข้าสู่การภาวนายังไง มันไม่มาถามหรอกว่า นักปฏิบัติยังนับเลข ได้หรือไม่ได้

เพราะ มันคนละเรื่องกันเลย ภาวนาเก่งๆ นับเลขไม่ได้มีเยอะไป เช่น เอทัคคะทาง
ด้านมโนยิทธิ ที่ท่านนับเลขไม่ได้ ท่องอะไรไม่ได้ ได้แต่ เอาผ้าขี้ริ้วถูพื้น บริกรรม
คาถาเกี่ยวกับผ้าที่ถูอยู่ ไปวันๆ

นี่ดีนะ ที่พูดกลับลำ นับเลขยกเข้าสู่ภาวนาได้ หากถลำไป สร้างคำถามนับเลข
จาก ตรรกศาสตร์ มันจะผลิกไป ตั้งคำถามว่าด้วยการมีชีวิตเป็นมนุษย์ เรียกว่า
โดน ตรรกศาสตร์ ตบหัวทิ่มไปสู่ ปรัชญา ต่ออีกดอก โง่บรมโง่ แล้วไม่รู้ตัวต่ออีกดอก

ไหนๆ ก็แพลมมาแล้ว ไหนลองบอกสิ นับเลข สัญญาเกิดอย่างไร ดับอย่างไร
ทำให้มี อารมณ์อันเดียวสัญญาอันเดียว เพื่อเห็น สัญญาอันเดียวเกิดแล้วก็
ดับไปแว้ว นับกันยังไง

สัญญาค้างเติ่ง นับเลขได้ กูเก่ง กูเป็นมนุษย์มีคุณค่า หนา ลูกวัยสิบ ไปไกลๆ
ลูกวัยสิบ เลยนะฮับ คนละเรื่องแว้ววววววววว

 

ได้ยินแล้วตอบด้วย ค่อกๆ

ปล.ลิง ตะลิ๊งปิ๊ง ตอบให้ตรงประเด็นด้วย กั่กๆ

 

ก็ไม่ยากนะ เพราะก็พยายามทำอยู่ แต่ต้องอดทนกับการกระทบและ ลดความสุดโต่งลงจำเป็นก็ยืดหยุ่นได้ตามวาระเพราะยังต้องอยู่ในสังคม โลกมันก็เหมือนสายน้ำ ถ้าเราเป็นหินน้ำก็จะเล่นเราหนักจนอาจจะทนไม่ไหว ต้องไหลตามในที่สุด แต่ดูพวกสาหร่าย มันอยู่ได้เพราะมันโอนอ่อนไม่ขัดกระแส ในขณะเดียวกันรากของมันก็ยังยึดแน่นกับจุดยืนของมันนะคะ ก็ลองดู หาทางที่เหมาะกับตัวเองและกันนะ

 

ฮู่ย!! กลับลงกลับลำไรกานคร้าบบบบ

อย่าฟังไม่ได้ศัพท์จับไปเป็นเขียดจิฮ๊าบ!! ^O^
เขาบอกว่า เดี๋ยวจิบอก ว่ามัน "เกี่ยวกะ" ภาวนาจังใด
บ่ได้บอกจั๊กกะตี๊ดดดดดดดดดดด ว่าให้นับเลยยกเข้าสู่ภาวนา
ไม่เชื่อ ลองค่อยๆปิ๊นาดูดีๆจิฮาบ เขาบอกอย่างงั้นจริงๆนะ
บ่ได้บอกให้ นับเลขยกเข้าสู่ภาวนา ใดๆเลยแม้แต่น้อย

 

กั๊กๆ

ตกโลง จะยืนยัน นอนยัน ถามคำถาม ตื้นๆ ว่าด้วยเรื่อง " การมีชีวิตที่ดี นับเลขได้ "


คุณลูกวัยสิบฮับ หากจะเสวนา ตรรกศาตร์ ปรัชญา ว่าด้วยเรื่องการมี
" ชีวิตทีดี ถูกต้อง มีคุณค่า " ไม่ใช่เป็นไปเพื่อความเบื่อหน่ายใน ภพ ชาติ
ไม่ใช่เป้าหมายทางธรรม อันนี้ มันคุย หรือ เสวนา กันคนละแนว โดยธรรมชาติ นะฮับ

การเสวนาว่าด้วเรื่อง การมีชีวิต มีชาติ มีภพ นั่นจัดเป็น เดรัจฉานกถา

คือ มันไม่ได้เป็นการเสวนาเพื่อ ปฏิบัติเพื่อมรรคผลนิพพาน อันนี้ มันเป็น การขวางนิพพาน
เสวนาไป ก็กลายเป็น เดรัจฉานกถา เท่านั้น