ซูกระแท้ว....แซวกระทู้....

ขอบคุณที่พี่พอเข้าใจค่ะ

ที่พวกเราไปทำบุญวัดธรรมเมืองนะ ก็ด้วยตั้งใจ ไปทำบุญ กราบพระ นั้นเอง
มิได้เจตนาไปจับผิด แต่เห็นว่า ผิดปกติ เพราะมันมีอยู่จริง

เพราะวัดธรรมเมืองนะ เป็นสถานที่สำคัญ มีความศักดิ์ศิทธิ์

ทั้งมนุษย์และเทวดา ไปกราบพระปฏิบัติธรรมกันมากๆ

พระรูปที่อยู่ด้านตึกหน้า นั้น ดูออกว่าเป็นพระอาคันตุกะ ค่ะ

พวกเราไปเพียงหนเดียว แล้วพบ
จึงสงสัยว่า บุคลากรในวัดที่อยู่ประจำ อาจเคยได้พบเช่นเดียวกับเรา รึไม่ น่ะค่ะ

อาจหลงหูหลงตา ไปบ้าง เป็นที่เข้าใจได้ค่ะ

แต่เราเป็นผู้มีใจรักในพระรัตนตรัย พระพุทธ พระธรรมพระสงฆ์

ที่ปรารภมา นี้ เพราะเห็นว่า ท่านพี่นักรบเงา ได้มีโอกาสไปวัดธรรมเมืองนะ อาจช่วย กราบเรียนเพื่อ พิจารณา ได้บ้างเท่านั้นเองค่ะ

 

ทำไมพระพุทธศาสนา จึงเสื่อมไปจากอินเดีย พระราชวิสุทธิกวี เรียบเรียง
ทำไมพระพุทธศาสนา จึงเสื่อมไปจากอินเดีย พระราชวิสุทธิกวี เรียบเรียง

ทำไมพระพุทธศาสนาจึงเสื่อมไปในประเทศอินเดีย โพสต์โดยชาวมุสลิม นำมาให้อ่านและพิจารณากันครับ

 

.............................
It' s say"Forbidden"

 

ผมคิดใคร่ครวญ และหาหนทาง ที่จะจรรโลงพระพุทธศาสนา ให้เจริญรุ่งเรือง ในด้านการปฏิบัติธรรม ว่าจะมีทางไหนได้บ้าง? ทำอย่างไรให้ชาวต่างชาติเข้าถึงธรรมได้ง่าย...
ถ้าผู้คนต่างพากันประพฤติปฏิบัติธรรมกันดีแล้ว ได้เห็นพระจากภายในจิตของตน...คือ พุทธะ...
เมื่อนั้นพระพุทธศาสนาจะไม่เสื่อมลงไป...

ผมเริ่มจากชักชวนให้คนหันมาสวดมนต์กันให้ได้วันละ 1 ชั่วโมงก่อน...
คิดประดิษฐ์เก้าอี้สวดมนต์ให้ เพื่อจะได้นั่งสวดได้นานๆ...
สวดมนต์ไปแล้ว ศีลก็จะมีตามมา...สมาธิก็จะมีตามมา...
ปัญญาจะค่อยๆมีตามมา...
ความสงบ ระงับ จะค่อยมีตามมา...

จึงจะได้มีพื้นฐานในการภาวนา...
เมื่อนั้นแล้วจะได้เจริญสติและสมาธิควบคู่กันไป ได้อย่างไม่ยากนัก...

ระหว่างที่ยังอยู่เมืองไทย จะพยายามทำให้เต็มกำลัง...
ทำได้เท่าไรก็เท่านั้น...
ต่อจากนั้นไป คงได้ไปเผยแพร่ในต่างประเทศ...
ไม่ใช่กลัวการติดเชื้อในกระแสโลหิตหรอกนะ...
แต่ถึงเวลามันก็ต้องเผ่นแหละ...
เวลาเรามันเหลือน้อยลงทุกที...
แข่งกับลมหายใจพี่ต้อยอยู่เลยนะเนี่ย...
ใครจะขาดใจก่อนกัน...(deejai)

 

..........................
แล้วคนขาดชนะหรือแพ้ ถ้าขาดก่อนชนะจะให้รางวัลอย่างไรคะ ตอนนี้ก็พยายามจับลมหายใจอยู่ บางทีมันเบาจนหาไม่เจอ ถ้าจับได้เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นแหละcatt3
ขอให้เจริญในธรรมทุกๆท่านค่ะ

 

ป๊ะป๋าจะยอมติดเชื้อในกระแสโลหิตตายที่เมืองไทย
หรือไปโดนระเบิดไส้แตกตายที่ต่างประเทศก็เลือกเอาน๊าา อิอิอิ

 

ใครขาดก่อนชนะครับพี่...ได้ไปอยู่กับหลวงพ่อก่อน...

ส่วนผมนี่ อาจจะต้องติดเชื้อในกระแสโลหิต เพราะถูกป้ายด้วยฮอร์โมนไข่ของยายเล่น เสร็จแล้วโดนยุงไลค์กัด ไปกำเริบที่ตะวันออกกลาง รับเชื้อเมอร์สเข้าไป จากการไปเดินห้าง LULU แล้วโดนระเบิดพลีชีพที่หน้าห้างฯ ตาย...สมใจนึก คุณจริงจังนะ...

แต่ว่าผมล้อเล่นอ่ะนิ...

วันที่ 22 พฤศจิกายนนี้ จะถวายเบาะพับสำหรับนั่งสมาธิ ที่วัดท่าซุง 51 ชุดนะครับ...จบที่นี่เป็นที่สุดท้ายแล้ว...คงได้ปิดโครงการเสียที...ใครสบายใจก็แวะไปร่วมถวายได้นะครับ

 

แก้ข่าวคะ:''( แค่ป้ายเองยังไม่เข้าในกระแสโลหิตดอกคะ เออถ้าถูกจับกรอกจิ............มิตอบโต้เลยเจ้าคะ..

 

ทำไมในกระทู้อภิญญาชอบมีคนเถียงกัน เขาถกปรัชญา หรือ ทะเลาะกัน ...กันแน่ สงสัยๆ

 

เค้า ชอบเถียงกัน

บ้างก็เพราะอยากให้ อีกฝ่ายยอมรับ ความเก่งของอีกฝ่ายนึง

ตอนแรก ก็ถกปรัชญากัน แต่ทีนี้ หน้ามืด ก็ทะเลาะกัน ถึงด่า กันในที่สุด

แต่นานๆที มีคน บอกว่า เท่าที่ลอง แล้วพบอย่างนั้นเจออย่างนี้ คนที่ฝึกเจอเหมือนรึต่างกันอย่างไร

แบบนี้ก็ น่าอ่านหน่อยค่ะ เนอะ

 

...........................
พี่ชนะขาดลอยค่ะ ไม่ช้าแล้วววว ขออโหสิจากทุกๆท่านด้วยค่ะ(บุเรงนองๆๆ)

 

ภาษา วาจา การแสดงออก มันฟ้องจิตใจของคนได้ครับ...
คนที่ฝึกฝนจิตของตนดีแล้ว ไม่ยุ่งด้วยกับคนจำพวกนี้ครับ...
เป็นที่น่าเสียดายชื่อยี่ห้อบอร์ด...แต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้สักเท่าไร...
ทุกวันนี้ก็หนีไปสอนกันในกลุ่มไลน์บ้าง ในกลุ่มเฟสบ้าง...
หลายคนก็ทิ้งเวปนี้ไปแล้วครับ....
เพราะเบื่อพฤติกรรมคนไม่กี่คนนี่เอง...

ขอไว้อาลัยแพล็บ...

 

พี่ต้อยอย่าห่วงไปเลยครับ...
ไม่มีใครในนี้ที่ไม่ตาย...
จะตายช้าตายเร็ว พวกเราตายแน่นอนครับ...ไม่มีเหลือ...

แต่ว่าที่สำคัญจริงๆไม่ใช่อยู่ที่ว่า ตายตอนไหน ตายเมื่อไร ใครจะตายก่อนตายหลัง...
ความสำคัญจริงๆมันอยู่ที่ตอนนี้เรายังมีลมหายใจอยู่...
เราได้ทำในสิ่งที่มีค่าคู่ควรต่อการเกิดมาชาตินึงนี้แล้วหรือยัง...
เราได้ทำความเพียรในการเผากิเลสให้สุดกำลังของเราแล้วหรือยัง...

หรือว่าเรายังตกเป็นทาสของกิเลสอยู่เท่าเดิมหรือว่ามากกว่าเดิม...
ตายลงไปตอนนี้เรามีสุคติเป็นที่แน่นอนแล้วหรือยัง...
สำรวจสังโยชน์ทั้งสามข้อต้น เราขัดเกลาเบาบางลงแล้วไหม?
หากตายลงในเวลานี้...เราจะมีสิ่งที่ต้องรู้สึกเสียดาย ว่ายังไม่ได้ทำอะไรอยู่ไหม?

ความตายไม่น่ากลัวหรอกครับพี่....
การมีชีวิตอยู่ไปแบบไร้ค่าต่างหากเล่า ที่น่ากลัว...

 

ท่านผู้สร้างจะรู้ก็ดี ไม่รู้ก็ดี ... ท่านได้สร้างเอาไว้พร้อมสวดบูชาด้วยคาถาจักรพรรดิ์...
มีสร้างเอาไว้อีก28องค์ ที่รอยต่อจังหวัดสระบุรี และ ลพบุรี เป็นดินแดนขอมเก่า แล้วพระคุณเจ้าที่สร้าง ก็สวดบรรจุด้วยคาถาจักรพรรดิ์
รูปที่เอามาลงนี้ของวัดทางเหนือ...เชื่อว่าหลายคนรู้จักดีอยู่แล้ว...

รูปนี้เป็นศิลปะขอม...เป็นเทพเทวะที่ทางขอมบูชามาแต่ครั้งโบราณ...
ผลที่จะเกิด หลังจากสร้างเสร็จสมบูรณ์ ทั้งลักษณะนั่ง และยืน เมื่อบรรจุด้วยคาถาบูชาพระของหลวงปู่ดู่ ซึ่งมีพลังมาก ด้วยผู้คนจำนวนมาก
ผลจะเป็นอย่างไรทราบไหมครับ?

 

เป็นที่น่าเสียดายคนที่สามารถแนะนำทั้งสมาธิ หรือวิปัสสนาผู้อื่นได้กำลังหนีหายไปกันหมด
น่าเสียดายผู้มาใหม่ไม่มีผู้มีประสบการณ์มาช่วยชี้แนะ
น้อยคนนักที่จะอ่านจากพระไตรปิฏกหรือคำสอนจากครูบาอาจารย์แล้วนำไปปฏิบัติเองได้ถูกต้องหรือมีความเจริญเป็นรูปธรรมนั่นเอง
ถ้าผมมีความสามารถก็จะช่วยแนะนำพวกเขา แต่ไม่มีความรู้พอหรือไม่มีญาณรู้ที่จะตรวจสอบอารมณ์
แน่นอนว่าไม่มีความจำเป็นที่จะไปยุ่งกับคนจำพวกนั้นเลย เพลีย

 

ก็คงจะเป็นไปตามกรรม ตามเหตุ เพราะว่าจังหวัดที่ติดกับเขมรหรือใกล้เคียงกันก็มีโอกาสที่จะสร้างตามศิลปะขอม ด้วยความไม่รู้พุทธศิล หรือรูปบูชาเทวา แถมไม่รู้ว่าเป็นอริศัตรูมีกรรมสืบเนื่องกันมาอีก แต่มักจะมีธรรมคู่ก็ควรจะมีวิธีแก้ซินะ

 

เรื่องกฎของกรรมนั้น...ใครก็ไม่สามารถหลีกหนีให้พ้นไปได้ครับ...
จะทำได้อย่างมากก็ผ่อนหนักให้เบาลงมาสักนิดหนึ่ง...
หรือจะขยับเวลาออกไปอีกสักหน่อยหนึ่ง...
แต่ถึงอย่างไรก็ต้องเกิดอยู่ดี...

ดูอย่างตระกูลศากยะ ที่ถูกวิฑูฑกะ สังหารจนสิ้น...พระพุทธเจ้าทรงเสด็จไปห้ามถึง 3 ครั้ง สุดท้ายครั้งที่ 4 ก็ต้องปล่อยให้เป็นไปตามกฎของกรรม...
...........................

เรื่องราวเมื่อพันกว่าปีก่อน สมัยที่ขอมยังครองอำนาจอยู่บนแผ่นดินสุวรรณภูมินี้
ชาวไทยน้อยหรือไทยอาหม อยู่ทางแถบยูนนาน และอพยพถอยลงมาทางใต้ มาถึงเขต ล้านนา เชียงใหม่ ลำปาง สุโขทัย พิษณุโลก ก็ต้องพบเข้ากับพวกขอม ที่มีจิตใจอำมหิต เมื่อไม่ใช่พวกตัว ก็ฉุดไปข่มขืนฆ่า...

ระยะแรกที่มีการสู้รบกัน ก็เพื่อป้องกันชุมชนของตนเอง...จำเป็นต้องฆ่าขอม แต่ส่วนมากจะโดนขอมฆ่า...จนมาถึงยุคของเจ้าพรหมมหาราช ที่รวบรวมคนไทยขึ้นมาเพื่อสู้กับขอมจนชนะ ตามที่ทุกคนรู้กันดีจากที่หลวงพ่อฤษีท่านได้บันทึกเอาไว้...

แต่เรื่องต่อมาที่ไม่ได้เล่าเอาไว้ก็คือ...
การสู้รบที่มีประปรายมาเรื่อยๆนั้น เวลานั้นคนไทยเริ่มจะมีชัยและไม่กลัวขอมแล้ว มีการระวังป้องกันชุมชนของตนจนเข้มแข็ง รวมตัวกันเข้มแข็งแล้ว ก็มาคิดกันว่า ถ้าเราจะปลอดภัยจริงๆ เราต้องกำจัดพวกขอมดำนี่ให้สิ้นซาก...
ตอนนี้เองที่เป็นกรรมหนัก...ฆ่ากันในสมัยแรกเพื่อป้องกันตัว...แต่สมัยหลังคือฆ่าล้างเผ่าพันธุ์กันเลย...

เวลาไล่ฆ่ากันนี่ ลูกเล็กเด็กแดงคนแก่ คนท้อง ฆ่าหมด ฆ่ายันสัตว์เลี้ยงทุกตัวไม่มีเว้น จนขอมดำสิ้นไปจากแผ่นดิน...
รบกันครั้งสุดท้ายอยู่รอยต่อลพบุรีกับสระบุรี เป็นที่มั่นชัยภูมิที่สุดท้ายของขอมดำ สู้กันหลายวันหลายคืน เลือดท่วมปฐพี...

นับแต่นั้นมาก็เวียนตายเวียนเกิดกันไป...
จนมาได้พบเจอหน้ากัน...
เธอผู้นี้ก็ได้ให้ดูรูปพระพุทธรูปที่ไปสร้างไว้ตรงที่ดินแดนเดิม ซึ่งเคยสู้รบกันมา...
เป็นลักษณะของเทวขอม 28 องค์ สร้างตามพระพุทธเจ้า 28 องค์ พร้อมบอกว่าพระอาจารย์สวดบรรจุไว้ด้วยคาถาจักรพรรดิ์ และมีนายทหารชั้นผู้ใหญ่สนับสนุนการสร้างเป็นจำนวนมาก...ตัวเธอผู้นี้ ได้ทำหน้าที่เป็นเจ้าภาพ..พระอาจารย์เรียกว่า"แม่หญิง" ไปกับนายทหารหนุ่ม หน้าตาดี มีอนาคตไกล...

เห็นแล้วก็เหงื่อซึม...ภาพในอดีตก็ย้อนกลับมาให้เห็น...นั่นเป็นการสู้รบครั้งสุดท้าย
ความอาฆาตแค้นก็เรื่องนึง...แต่เรื่องกฎของกรรมก็เรื่องนึง...
ทำไมไม่อโหสิกรรมเหรอ? ผมบอกแล้ว ขอให้เธออโหสิกรรม แม้แค่ผมคนเดียว เธอก็ไม่อโหสิกรรมให้...555+ แต่จริงๆผมไม่ขำเลย ... ไม่มีอะไรตลก มีแต่สลดใจ...

พอมาเห็นทางเหนือก็สร้าง...ก็เริ่มเห็นแล้วว่า...จะเกิดอะไรขึ้น...ป้องกันยังไงได้ไหม...
มีวิธีป้องกัน...ทำไปแล้ว...แต่ก็ได้แค่ยืดระยะเวลา...
จะเล่าต่อก็เกรงใจ...ขอผมบินออกไปก่อนดีกว่า...แล้วจะเล่าให้ฟัง...