เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

งากำจัด เขี่้ยวกำจัดครับ น้องโรตารี่ฯ
ส่วนเขี้่ยวกำจายหรืองา ก็อีกแบบเกิด
จากการกระทบกระทั่งสู้กัน หรือแตกหัก
โดยบังเอิญในการเสียดสี เจ้าตัวไม่ตั้งใจ
กำจัด...ถ้าเป็นสิ่งตั้งใจ"กำจัด"นักเลง
ของขลังบอกว่าขลังกว่าของกำจาย

 

ขอบพระคุณท่านอู้ด ที่ติดตามเหนียวแน่น
และเป็นแฟนตัวจริงอีกท่าน กับกำลังใจเป็นระยะ

ผมอายุค่อนข้างมาก แต่ใจและตัวหนุ่มแบบท่านอู้ดว่า
อยากเห็นกระทู้ครึกครื้น จึงทำให้คึกคักไปเรื่อยครับ

แต่ก็อย่างว่า ไม่รู้จะคึกได้สักกี่น้ำ ต้องคลำกันไป ไม่ยอมแพ้
ก็ด้วยกำลังใจท่านผู้อ่านอย่างท่าน...นี่แล!

 

ผมรู้จักกับพี่เค้า เพราะมีบุญสัมพันธ์กับชอบพระ-ของเก่า
และอยากรู้ประวัติของหลายๆอย่าง บังเอิญศรศิลป์กินกัน
จึงได้ผูกไมตรียาวนาน ได้ตามซื้อ ตามตื้อ ของมากมาย
ไปหาพระดีตามที่พี่เค้าชี้เป้าอีกมาก (ทุกรูปไม่เคยพลาด)

ได้แบ่งของมาเต็มบ้าน บางอย่างก็ได้ด้วยเสน่หา ไม่เสียเงิน
ผมจึงไม่เอาเงินจากท่านอื่น ต่อๆกันไป ถึงเสียเพราะเช่าหา
ก็เป็นเงินที่ผมเต็มใจ ทำบุญครับ บ่เป็นหยังดอก

 

สัปดาห์สั่งลาของปีวอก เจ้าลิงจอมซนเตรียมโดดหนี
ไก่จอมขยัน จ่อก้นขมีขมันเข้ามา พรดีๆจากน้องน็อตฯ
ก็เป็นสิ่งที่ชุ่มชื่นใจ ก่อนปีใหม่มาถึง...รับกันไปทุกคนครับ

 

------------------------------------------------------------------
ข้อมูลอันล้ำค่าจากท่านสุฯ ทำให้ผมกลับไปอ่านบันทึกอีกรอบ
เพิ่งเห็นว่า พลาดจังเบ้อเร่อ เพราะปกติผมอ่านม้วนเดียว แล้ว
จินตนาการเขียนโดยยึดแนวเรื่อง เติมชูรส สำนวนลงไปให้น่าอ่าน

บันทึกอีกบรรทัดบอกว่า...งูใหญ่เมื่อเปลี่ยนเป็นมังกร คือ"งูเจ้า"
ต่อจากนั้น อีกร้อยปี ถ้าเลิกฆ่าสัตว์อื่นเป็นอาหาร บำเพ็ญตบะ
ลอกคราบครั้งสุดท้าย จะกลายเป็น..."งูเทพ-มังกรอมตะ"ครับ
(ผมดันเขียนรวบรัดเป็น"งูเทพเจ้า"เฉยเลย-พลาดจริงๆ)

ขอเพิ่มเติมข้อมูล...โดยไม่ต้องเขียนใหม่ไว้ตรงนี้ครับ

ข้อมูลท่านสุฯ มีอะไรดีๆ เพิ่มรอยหยักในสมองได้ตลอดเวลา
ขอขอบพระคุณด้วยจริงใจ...

 

ยินดีและอนุโมทนา ท่านพาวฯ
ขอให้โชคดีตลอดไป มั่นคงดังนาม
แห่งพระอริยะเจ้า

 

ใช่ครับ ท่านสุวินฯ แต่ท่านสุฯก็เคยตอบแล้วว่า
ไม่ถนัดการเขียนยาว...คอยหยอดให้เพลินเป็น
คอฟฟี่ เบรค แบบนี้ ดีแล้ว.. ผมว่าเป็นรสชาติ
ของกระทู้ ที่หาอ่าน หาชิมจากที่อื่นยากนะครับ

 

นึกว่าจะไม่ได้อ่านกลอนเพราะๆจากน้องชาติเพราะงานยุ่ง
ทุกบรรทัดสมบูรณ์ในตัวเอง ไม่ต้องร่ายตอบ ขอมอบแด่
นักอ่านในกระทู้นี้ทุกท่าน...ขอบคุณน้องชาติมากครับ
อย่าขี้เกียจเขียน...ว่างก็ร่ายมา ยินดีเสมอ

 

รูปชุดจากโพสท์ น้องต้อดฯ ขอตอดเป็นธรรมเนียมเล็กๆว่า...

หมาหมู่..........หมูเดี่ยว
คมเคียว.........เขี้ยวตัน
โขดเขา.........เงาพรั่น
หวั่นหมู.........สู้หมา-แฮ่!

และขอแจ้งหมายเลขการส่งของล็อตสุดท้ายวันนี้

คุณธนากร(ครุฑฯ)...EH 8596 8479 7 TH

คุณปรีชา(น้องต้อดฯ)...EH 8596 8480 6 TH

เสร็จสิ้นภาระ ผู้ได้รับหรือผิดพลาด กรุณาแจ้งหน้าเว็ปด้วยครับ

ต่อจากนี้ก็ขอเข้าเรื่อง"เหล็กไหลฯ"ต่อ ขอเวลาจิ้มครู่ใหญ่ครับ

 

จะว่ายุ่งก็ยุ่ง

จะว่า ว่างก็ว่าง

555555555555555555555

รีบเคลียร์งาน
เพราะ ไม่อยากให้ค้างถึงปีหน้าครับ

ไม่ทำก้ได้
แต่ อยากชนะตัวเอง รีบทำดีกว่า....

ขอบคุณครับพี่
ที่ ตอบเมนท์
ทำให้รู้สึกว่า

เรา ไม่ได้เดินคนเดียว...

ปล. ผมไม่ใช่แฟนทีมนี้นะ..

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
------------------------------------------------
------------------------------------------------

"เอาเขี้ยวมาทำไมค่ะ?"...คนงามนักเรียนนอกทำหน้าสงสัยกับการเห็นผมประคบประหงม ทะนุถนอม เขี้ยวหมูเก่าๆ เหลืองๆ ไม่น่าดูในสายตาผู้หญิง

ผมอธิบายให้เธอทราบว่า นี่คือ"เขี้ยวกำจัด-หมูตัน" ของขลังตามธรรมชาติ
ที่นักเลงเครื่องรางทั่วไปใฝ่หา เพราะปกติ "เขี้ยวหมูตัน" เป็นทนสิทธิ์ ศักดิ์
สิทธิ์ในตัวเอง ยิงไม่เข้า หรือปืนยิงไม่ออก ยิ่งเจ้าตัว"สละเขี้่ยว"รึ"กำจัดเขี้ยว"
แบบนี้ ขลังทวีคูณ!

"ลองเลยดีมั้ย? นงยิงเอง"...สาวสวยอมยิ้มทีเล่น ทีจริง น่านแนะ...เธอทำตัว
เป้นนักวิทย์ฯสมัยใหม่ ขึ้นมาทันที ประเภทของแท้ ต้องลองได้

ผมสั่นหัวยิก..."ลองไม่ได้ครับ ของพวกนี้ต้องพกติดตัว ยามคับขันถึงช่วยได้...
แต่ถ้าเอาไปวางลองยิง แตกหมด กันปืนไม่ได้ ห้ามลอง"!คุณนงพยักหน้าเข้าใจ
ผมเองนั้นรู้ซึ้งดี เพราะเห็นการลองมาเยอะ

เครื่องรางของขลังในโลกนี้ ไม่มีใครทดลองของมากเท่ากับ ทหารหรอกครับ...
ยิ่งในค่ายทหารด้วยแล้ว ลองของกันแทบทุกวัน ยิงกันจนมือดำ มือด้าน

ในค่ายมีทุกอย่างพร้อมมูล ทั้งสนามยิงปืน สนามซ้อม อาวุธปืนเพียบ มือยิง
ไม่กลัวของเข้าก็เยอะ...เหตุที่เป็นดังนี้ เพราะทหารคือผู้เสี่ยงตายในสมรภูมิ
สิ่งที่ยึดเหนี่ยวก่อนออกศึก ไม่มีอะไรเหนือกว่า พุทธคุณหรืออำนาจไสยฯที่
มองไม่เห็น จะอาราธนาพระทั้งวัดพกไปก็ลำบาก การพกเครื่องรางของจลัง
สัก 2-3 ชิ้น ง่ายที่สุด!

ป่าเมืองกาญจน์ฯยุคสมัยนั้น ทุกส่วนคือ"ป่าดิบ" แค่ลาดหญ้ารอบๆค่ายทหาร
เจอตีนเสือกันออกบ่อย...หมูป่าไม่ต้องพูด ยิงเอาเนื้อกินจนเบื่อ สิ่งที่แถมมา
คือ"เขี้ยวหมู" มีแต่ ของแท้เกรดดี กับเกรดเลว ของปลอมไม่เคยเจอ เพราะ
ของแท้มีเยอะยังขายไม่ได้ จะปลอมไปทำหอก ขายใคร?

เขี้ยวหมูตัน ถูกลองยิงในสนามยิงปืนของค่าย มากกว่าเครื่องรางชนิดใด
ผมเห็นคาตาแทบทุกชิ้น...

ผล...โอนปืนแตก แหกกระจุย ไม่เคยเหลือสักเขี้ยวเดียว!!!

เป็นหลักฐานว่า เขี้ยวหมูตัน เอาออกมาวางลองไม่ได้ ต้องพกติดตัวจึงขลัง
แต่ใครเล่า จะกล้าพกแล้วให้ยิง หรือต้องผ่านการทำพิธีอีกต่อ จากเกจิฯชั้น
ยอด จึงจะกลายเป็นเครื่องเรืองชั้นเยี่ยม

ไหนๆก็เล่ากันแล้ว ผมขอเล่าต่ออีกนิดว่า ชีวิตที่เห็นการลองของทนสิทธิ์จาก
ธรรมชาติ มีชิ้นหนึ่ง แปลกที่สุด!

คดขนุน...!ครับ เม็ดเป็นขนุนทั่วไป สีทองแดงแต่เข้มกว่าที่เราเอามาต้มกิน
เจ้าของเป็นพลทหาร ผมลืมชื่อแล้ว ยืนดูเขาลองของกันอยู่ ยิงกระจุยหมด

พลฯทหารรายนี้ ก็ควัก "คดขนุน" ออกจากกระเป๋า ส่งให้หัวหมู่จอมลอง...

"ลองได้ แต่ห้ามลูกพี่ยิงนะ" พลฯว่า...ทำเอาทุกคนงงเต็กกับเงื่อนไขพิศดาร
หัวหมู่ ถามเหตุผล...

" แล้วจะให้ลองแบบไหน ล่ะวะ ไอ้น้อง"?

"ไม่รู้ ห้ามยิง ยิงของผมไม่แตก ไม่เข้า แต่กระเด็นหาย ต้องหามาคืน"...

ผมยังจำการถกเถียงหนนั้นได้ ทหารมุงเริ่มเข้ามาห้อมล้อม เรื่องน่าสนใจ
ในรอบวัน คลายความน่าเบื่อ ชีวิตจำเจในค่าย

ผมทำตัวเสือกนิดหน่อย ขอหยิบ "คดขนุน"สีทองแดงมาวางกลางฝ่ามือ
ลองเดาะดู มันหนักแฮะ มีความถ่วงจำเพาะ ไม่ใช่เม็ดผลไม้ทั่วๆไป แข็ง
เหมือนลูกหิน นิ้วมือบีบไม่ยุบ ไม่ยืดหยุ่น แข็งปั๋งดังเหล็ก แต่มีเปลือกนอก
แบบเม็ดขนุนจริงๆ ไม่ใช่ของปลอม

ผู้หมู่เก็บปืน ยืนคิด แล้วดีดนิ้ว...

"เอางี้ อั้วเอาค้อนทุบ ถ้าไม่แตกก็ถือว่าผ่าน ถ้าแตกก็จบดีมั้ยว่ะ"? ไอ้เณร
เจ้าของคิดสักพัก เพื่อนฝูงช่วยกันเชียร์ ร้องเป็นเพลง..."ลอง ลอง ลอง"
เจ้าตัวจึงพยักหน้า่

"เอาหมู่...แตก ผมไม่เอาเรื่อง ถือว่าไม่ขลังจริง"!

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
--------------------
--------------------

ทุกคนเฮละโล หาที่วางกับที่ทุบ ในที่สุดก็เจอหินเป็นก้อน หน้าตัดคล้ายเขียง
แบกมาวางกลางสนาม ใครสักคนวิ่งไปเบิกค้อนจากพลาฯ ได้ค้อนปอนด์อันเล็ก
แต่ใหญ่กว่าค้อนช่างไม้ทั่วไป

หัวหมู่เป็นคนทุบ เจ้าของวางคดขนุน หัวหมู่ยกค้อนสองแขนขึ้นเหนือหัว เล็ง
แบบเอาให้มั่น คั่นให้ตาย กะทุบทีเดียว ต้องแหลกเป็นผุยผง!

"เอาละนะ"! หัวหมู่ประกาศกัีบทุกคน รวมทั้งเจ้าของ ทุกสายตาจ้องด้วยความ
ระทึก มีผมรวมในนั้นด้วย...แกฟาดค้อนใหญ่ลงบนคดขนุนที่วางบนก้อนหิน

"เปรี้ยง"...เสียงสนั่นเหมือนลูกปืนประทุจากลำกล้อง ทุกคนได้ยินชัดทั้งสนาม
ไม่ใช่เสียงค้อนกระทบคด เป็นเสียงปืนระเบิดจริงๆ

เสียงดังพอกับ ลูกปืน 9 มม. หัวหมู่ยกค้อนขึ้น...คุณพระช่วย ใต้ค้อนว่างเปล่า
"คดขนุน"ล่องหนหายไป ไม่มีซาก ไม่มีร่องรอย มีแต่รอยแตกกระเทาะหน้าหิน
เป็นสะเก็ดเล็กน้อย

เสมือนดั่งคดละลายหายไปในอากาศ หลังเสียง "เปรี้ยง"นั้น...หัวหมู่สั่งทุกคน
ช่วยกันหา เพราะคิดว่าคดคงแฉลบหน้าค้อนกระเด็น แต่เป็นไปไม่ได้ เพราะหน้า
ค้อนกว้าง คดลูกแค่ยอดหัวแม่มือ ไม่มีทางแฉลบ นอกจาก...แหลก!

แต่แหลกก็ต้องมีซาก หลังจากหากันนานเป็นชั่วโมงทั้งสนามก็ไม่เจอ...เจ้าของ
คด ร้องไห้โฮด้วยความเสียดาย แต่ไม่เอาผิดหมู่เพราะเต็มใจให้ลองวิธีนี้

นี่คือเหตุการณ์ที่ผมเห็นคาตา มีสักขีหลายสิบชีวิต ความพิศดารศักดิ์สิทธิ์
ของทนสิทธิ์ธรรมชาติ...คดขนุน!!!

ผมเล่าเรื่องนี้ให้คุณนงฟังเป็นประสบการณ์เพลินๆ ดีกว่าเดินกันเมื่อยแล้ว
เมื่อยอีก แถมยังเบื่อ และย้ำกับคนงามว่า...

" แต่ถ้าจะลอง ต้องผ่านการทำพิธีจากครูบาอาจารย์เก่งๆก่อน คราวนี้ขลังแน่
ทั้งนอก ทั้งใน ถอดลองก็ได้"...ผมเสริมเพิ่มเติมให้คุณนงเข้าใจเรื่องลี้ลับ

"อย่างท่านปู่ เมื่อวานใช่มั้ยค่ะ"?...คนงามถาม

"ใช่ครับ...แต่ท่านปู่ไม่สนใจของพวกนี้หรอก ท่านพ้นเลยไปมากแล้ว"...
พูดถึงหลวงปู่แล้ว ทำผมซึมคิดถึงท่าน ต้องสลัดอารมณ์ท้อแท้ทิ้ง เพราะยัง
ไม่รู้จะพบเจออะไรอีกข้างหน้า

ผมเอาใบไม้ ใบใหญ่ห่อเขี้ยวหมูตัน เอาเถาวัลย์เส้นเล็กมัดแล้วยัดใส่เป้ ซุกใน
กางเกงสำรอง กันกระแทก เขี้ยวหมูดูเหมือนแกร่ง แต่ของจริง เปราะ แตกง่าย
อย่ากระทบของแข็งด้วยกัน เพราะเขี้ยวคือกระดูกสองชิ้น ประกับกันเป็นชิ้นเดียว
โคนเขี้ยวมีโพรงเล็กๆ จากนั้นจึงค่อยตันไล่ลงไป ยิ่งตันถึงปลายเขี้ยว ยิ่งวิเศษ
อัศจรรย์นัก

เขี้ยวนี้ น่าจะเป็นเช่นนั้น เมื่อนึกถึงรูปร่างเจ้าของ ที่ไม่เป็นสองรองใคร
หมูลักษณะนี้ ไม่ยำเกรง แม้พยัคฆาเจ้าป่า!!!

 

ถ้าไม่ วอล์ค อะ โลน ก็ต้องเป็นแฟนปีศาจ ถือสามง่าม
ผิดจากสองทีมนี้ เมืองไทย มีทีมอื่นค่อนข้างน้อย...
ทายเล่นๆสนุกๆ ถูกก็ถือว่า ฟลุ๊ค นะน้องชาติ

เรื่องตอบเม้นท์ ยห.อย่าห่วง เขียนมา-ตอบแน่ ไม่แชเชือน

 

แม่นแท้
เพราะ
ผมหน้าคล้าย

เบคแฮม
55555555555555555555555555

 

เสร็จแล้ว พักก่อนนะครับ
พักสายตา ถ้ายังไหว ค่ำ
ต่อให้อีกสักยก สวัสดีทุกท่านครับ

 

ขอบคุณครับคุณอา
คนดวงดีอย่างพรานเอ็กซ์ รอดได้จากงูเทพ
รอดได้จากหมูป่าโทน บุญเก่าคงเยอะพอสมควร
ก็ออกเดินทางหาพวกพ้องกันต่อไป รอติดตามอยู่ครับ

 

อิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิ

 

สวัสดีตอนค่ำๆ ครับพี่ วัน และทุกๆ ท่าน เคยเห็นแต่งากำจัด ได้ความรู้ใหม่เขี้ยวหมูกำจัดก็มี อ่านแล้วได้ความรู้ใหม่เยอะดี ชอบครับ ทั้งจากพี่ วัน และพี่ สุฯ ขอบคุณครับ ที่แบ่งปันความรู้

 

หลายความรู้ ตามเก็บเกี่ยวไว้...
ขอบคุณนักเขียนบุญสัมพันธ์ทุกท่านครับ