เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

วันอาทิตย์นี้หม่นมัวเมฆฝน แต่ทักทายจากผู้อ่าน
ทำให้บรรยากาศแจ่มใส โดยเฉพาะ"ค่ะ"ที่เริ่มมากโพสท์

ขอบคุณคำชมจากหนูมากิฯ(ไม่รู้อ่านชื่อถูกไหม?)ถ้าผิด ขออภัย
การเขียน80เปอร์เซ็นต์ เปิดบันทึกแล้วด้นสด เวลาว่างมีน้อย
มีสักยี่สิบ%ที่ร่างไว้บ้างหากมีเวลา หรือต้องค้นคว้าเพิ่มเติม
ส่วนกลอนแต่งสดๆ เป็นส่วนใหญ่
ด้นไป ด้นไป พักเดียววิญญาณศิลป์
ไหลต่อเนื่องเอง ไม่รู้จะอธิบายยังไง?...
ขอบคุณหนูมากๆละกัน ว่างก็ทักมานะครับ
ขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรง อย่าเจ็บไข้
คล่องตัวทั้งงานและเงินตลอดไป!

 

ท่านเป็นชื่อที่ทำให้ผมชะงักดูหลายหน
อ้อ...คุณวันนี ไม่ใช่ วันวิ แต่ใกล้กันมาก

ขอบคุณการเป็นนักอ่านชั้นเยี่ยมอีกท่าน
ตามอ่านจนหมดได้ในไม่กี่วัน...เชิญติดตามกันต่อ
ถ้าว่างเหงามือ อยากทักทายเมื่อไหร่ ก็เชิญครับ

 

สวัสดีน้องบานชื่น อยู่เป็นเพื่อนกันตลอด
เขียนขนาดนี้ได้อย่างไร?...เอาเรื่องจริงนะ

ก่อนเขียนจุดธูปบอกเจ้าของบันทึก...รำลึกพระคุณปู่ฤาษี
ติดขัดตรงไหนดลใจหน่อย...จริงไม่จริง? ไม่รู้แต่ก็ไปได้ตลอดทาง
เรื่องลึกลับมากมาย ที่เอามาเติมจากบันทึกสั้นๆ ไม่มีคำอธิบายมาก
ใสกระจ่างดั่งดวงศศิธร สารภาพกับน้องบานชื่นไว้ตรงนี้

 

เป็นเกียรติอย่างยิ่งครับคุณดาวจรัสแสง
ที่เป็นกระทู้แรกในรอบหลายปี ได้รับโพสท์

อย่าว่าแต่คนอ่านอินเลยครับ...ผู้เขียนเองก็น้ำตาซึมบ่อยๆ
ในหลายบท หลายตอน...ถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรง ทักมาอีกนะ

 

ทักทายครบทุกโพสท์ ล้วนแต่งดงามและมีคุณค่า
มาเข้าเรื่องราวอีกสักท่อน ก่อนไปออกกำลัง

ขอเวลาพรมนิ้ว(ข้างละนิ้ว)แป็ปนึงครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม.....ได้ของครบก็ลุยป่ากันต่อ บุกพงรกระหกระเหิน ล้มลุกคลุกคลานน่าเวทนาหลายช่วง ไม่ช้าก็เห็นยอดเนิน หรือภูขนาดย่อมไม่สูงมาก เบื้องหน้า!!!
_____________________________________________________________

มีถ้ำอยู่จริงๆปากทางเข้าเล็กแคบ หินเป็นแง่งเหมือนขวดแตกปากฉลาม แต่ก็พอตะแคงตัวซ้ายนิด-ขวาหน่อย เข้าไปได้ พอฉายไฟส่อง คุณเทพกับอาจารย์เลิศ ยิ้มแป้น ตาลุกวาว เอามือตบบ่า ตบไหล่เจ้ามะอย่างชอบ และขอบใจ!

ถ้ำสะอาด ปราศจากค้างคาว มีน้ำหยดจากเพดานด้านใน ติ๋ง ติ๋ง คุณเทพสั่งเจ้ามะเข้าไปดูน้ำที่หยดมารวมเป็นแอ่งน้อย ใสยังกับตาตั๊กแตน แล้วไหลไปตามช่องเล็ก หายไปในหลืบปลายถ้ำ แสดงว่าเป็นธารใต้ดิน

เจ้าดวงส่องไฟ ไล่ไปจนเจอรูเล็ก ลอดตัวไปได้อีก แต่อาจารย์เลิศ บอกว่า ไม่ต้องไปไหน อยู่กันตรงนี้แหละ สำรวจให้ทั่ว ปีนดูทุกมุมที่ปีนถึง...

3 ชีวิตยกเว้นจอมขมังเวทย์ ขมีขมันกันฉายไฟ ไล่หาแง่มุม โค้งเว้า ช่องเล็กใหญ่ที่ผิดปกติ แต่ทุกผนังกับเพดาน ล้วนสะอ้านเหมือนๆกันหมด

"เอาไงดี อาจารย์"?...คุณเทพเดินกลับมาถาม จอมไสยเวทย์ซึ่งเริ่มมีพละกำลังเรี่ยวแรงแข็งขัน ลูบหนวดเคราครุ่นคิด ทบทวนวิชา

"ลองทำพิธี ขอดูก่อน ถ้ามีของ เจ้าที่ เจ้าทาง เจ้าถ้ำ ว่าไง?"...อาจารย์เล่นมุข เจรจากับสิ่งลี้ลับให้ขนหัวลุกกันอีกแล้ว เรียกว่า ไม่ยอมเข็ดจริงๆ ให้ดิ้นตาย...

แต่ไม่มีทางเลือกไหนดีกว่านี้ คุณเทพสั่งเจ้าดวงกับมะ จัดของด่วน!

หนนี้ มาแปลก เพราะคุณเทพเตรียมทั้งวิสกี้ เหล้านอกชั้นดี กับ บรั่นดีชั้นเลิศ กลิ่นละมุนชนิดยั่วคอทองแดงให้ลงแดงเอาง่ายๆ เป็นเครื่องเซ่นเจ้าที่

ยอดนายทุนบอกไอ้ดวงว่า..."กินของดี แล้วไม่ให้ของ ให้รู้ไป"

ของไหว้อื่นก็มีปลา-เนื้อ อาหารกระป๋องอย่างเยี่ยม เปิดกลิ่นหอมฉุยยั่วน้ำลาย ธูป-เทียนพร้อม เป็นการไหว้เจ้าที่ ประหลาดที่สุดในชีวิต ที่ไอ้ดวงเคยเห็น...มันเล่าว่างั้น!

เหล้าถูกริน ธูปถูกจุด เทียนสว่างไสว เหลือเทียนล่อเหล็กไหลกับน้ำผึ้งที่ตระเตรียมไว้ต่างหาก

อาจารย์ร่ายโองการชุมนุมเทวดา อัญเชิญ เจ้าถ้ำ เจ้าป่า เจ้าเขา บริเวณนี้ มารับ เสพเครื่องสังเวย แปลก...! ปากถ้ำแสนเล็ก แคบ มีลมพัดเข้ามาได้จากไหนไม่รู้ เปลวเทียนทุกเล่ม ไหวสั่น เกือบดับ เห็นชัด

แกรอจนธูปไหม้ไปกว่าครึ่งค่อน ก็ยกจอกเหล้า รินลงพื้นหน้าถ้ำ บัดพลีแด่เจ้าที่ เจ้าทางทั้งปวง และบริเวณตั้งที่บูชา เอาอาหารตักใส่ใบไม้สะอาดใบใหญ่ ให้เจ้าดวงกับมะ วางปากถ้ำซ้ายและขวา

อาจารย์เลิศ ดูลดความอหังการลงไปมาก ทำพิธีทุกอย่างด้วยความเคารพ นบนอบ ยอบตัว ไม่ถือตัวเองว่า เป็นยอดฝีมือ จอมอาคมดังเช่นเคยแสดง

จากนั้น ก็มานั่งขัดตะหมาดตรงหน้าที่ทำพิธี ไม่มีการล้อมด้ายสายสิญจน์เหมือนรุกรานเจ้าถิ่น ไม่มีการแยกที่เขตคาม อาณาจักร แกต้องการกลมกลืนไปกับสถานที่เป็นเนื้อเดียว

เป็นการพลิกล็อค หักมุม เปลี่ยนวิธีเล่นอย่างเหลือเชื่อของจอมขมังเวทย์ ซึ่งต้องนับถือจริงๆว่า เป็นยอดนักพลิกแพลงเข้ากับสถานะการณ์ได้ดีที่สุด เท่าที่เคยมีคนทำ

มนตราเรียกขาน อัญเชิญ"เหล็กไหล"ถูกเปิดอ่าน หนังสือขอมเล่มน้อย ใช้มาแล้ว2 ครั้ง เหล็กไหล ปรากฏทุกครั้ง

หนที่ 3 นี้ ก็ยังได้ผล!!!

 

สามท่อนยาวสำหรับวันหยุด
พักนิ้ว พักสายตาละครับ
เจอะกันพรุ่งนี้ ไปออกกำลัง
บาย...ผู้อ่านที่รักทุกท่าน

 

ขอบคุณสำหรับบทความดีๆครับ
วันนี้ผมก็จะพักการกดรีเฟรชเหมือนกันครับ

 

ผมโอนเงินแล้วครับ 200 บาท รายชื่อลำดับที่ 5 แจ้งคุณฝนแล้วครับ ขอบคุณครับ

 

โอ้โห มีการทิ้งวรรคทอง ไว้ให้ชวนติดตามอีกต่างหาก ยังไงก็ติดตามแน่นอนอยู่แล้วครับผม

 

ชอบอาจารย์และคณะนี้จริงๆ ไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ

 

ทางที่บ้านได้รับพัสดุแล้ว แต่ยังไม่ได้กลับไปเปิดชมครับ

 

กราบสวัสดีคุณอา wanwi ค่ะ หนูอ่านจนจบเมื่อสักครู่นี้เองค่ะ เริ่มอ่านช่วงปีใหม่ค่ะ ตื่นเต้นตามไปกับกลุ่มคณะทั้งหมด ขอขอบพระคุณคุณอามากค่ะ ที่สละเวลาถ่ายทอดผลงานดีๆเช่นนี้ และรวมถึงสมาชิกท่านอื่นๆที่ร่วมในการให้ทั้งภาพประกอบและข้อมูลเพิ่มเติมค่ะ ขอติดตามตอนต่อๆไปด้วยใจระทึกค่ะ ตอนนี้หนูขอเวลาไปเก็บข้าวของเตรียมหนีน้องน้ำ(ด้วยใจระทึกเช่นกัน)ก่อนค่ะ ไม่รู้จะท่วมเมื่อไหร่ค่ะ

 

มารายงานตัวครับ
ย้ายมาบ้านหลังใหม่ยังไม่คุ้นเคยกับห้องหับเท่าใหร่
แต่ก็พอถู ๆ ไถ ๆ หาทางเข้ามาได้ก็ผ่านไปสิบกว่าหน้าแล้ว
รอติดตามตอนต่อไปอยู่ครับ

 

ขอบคุณคุณอาครับ
ผมคิดเอาเองว่า คงเพลิดเพลินทั้งคนเขียน และคนอ่าน
ความพยายามในการจะหาเหล็กไหลให้ได้นี่ ต้องยอมรับคณะนี้เค้าจริงๆ
ขอให้มีโอกาสเค้าจะไม่ทิ้งโอกาสเลย ต้องรออ่านกันต่อไปจะเป็นยังไง

 

อาจารย์เลิศยังเลิศสมชื่อ เสียดายสมาธิของแก ถ้าใช้ถูกทางคงดีกว่านี้ ขนาดแกฟุ้งแกอยากได้เหล็กไหล แต่พอใช้คาถาแกข่มใจแกให้สงบได้

 

ตามมาอ่านทันจนได้ ขอขอบคุณพี่ wanwi เป็นอย่างยิ่งเลยครับ กระทู้เก่าเข้ามารีเฟรชทุกวันก็ยังเห็นผมเป็นคนโพสต์คนสุดท้าย ลุ้นอยู่จนกระทั่งเห็นเวปใหม่นี่แหละครับ ช่วงนี้ขอเอาใจช่วยพี่น้องชาวใต้ที่ได้รับผลกระทบจากน้ำท่วมนะครับ

 

แวะมาทักทายครับ ปีใหม่ได้ไปร่วมสวดมนต์ข้ามปีและร่วมสร้างบารมีกับครูอาจารย์ตามที่เคยปฏิบัติมา ขอบุญกุศลครั้งนี้จงได้แก่ท่าน wanwi และผู้อ่านทุกท่านด้วยนะครับ กลับจากทำบุญก็ติดตามอ่านทุกวัน ได้รับทั้งอรรถรสและความรู้ใหม่ ๆ อย่างมากมาย ขอบคุณท่าน wanwi ที่สร้างสรรค์ผลงานอันยอดเยี่ยมไว้ในบรรณพิภพแห่งนี้ครับ

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
"หนนี้น่าจะสำเร็จ"
วิธีการบ่งบอกถึงจิตใจ

 

เอาใจช่วยคุณ Chutha ขอให้แคล้วคาดปลอดภัยจากอุทกภัยนะครับ ในฐานะที่เคยเป็นผู้ประสบภัยมาก่อนทราบดีว่าลำบากขนาดไหน ถึงกับนั่งนับวันนับคืนกันเลยทีเดียว ว่าแต่ละวันทำไมผ่านไปช้าจริงๆ