ฝันไปถึง เมืองบังบด เมืองผี แดนลับแล แล้วแต่จะเรียก

เขียน ๑๑.๒๐

๕๕๕ ยินดีต้อนรับเหยื่อ เอ้ย..สมาชิกใหม่ รายล่าสุด
เดาเอานะ ว่า ของในตัวท่าน อาจโดนเชื่อมต่ออ่ะ
ท่านมีทักษะ หรือสกิลด้านไหน เร่งฝึกเข้า
แล้วมาโม้ให้ฟังบ้างนะ จะรอให้โม้


กระต่ายป่า ข้างวัด / ค้างคาวแห่งแสง
.

 

ขณะนี้ พระอาจารย์ มานะ เจ้าอาวาสวัดอ่างแก้ว จ.นครราชสีมา ที่ชาวกระทู้เคยร่วมบุญ
สร้างพระ และเจาะน้ำบาดาล
ท่านอาพาธค่ะ เส้นเลือดในสมองแตก มีอาการซีกซ้ายไม่รู้สึก

ใครต้องการร่วมบุญ อาการอาพาธของหลวงพ่อ

ตามบัญชีด้านล่างค่ะ
ชื่อบัญชี พระมานะ ธมมกาโม
ธ.กรุงเทพ สาขาสูงเนิน บัญชีเลขที่ 559-0-75006-2
ธ.กรุงไทย สาขาสีคิ้ว บัญชีเลขที่ 327-0-05235-9

ป้าจารุ ร่วมบุญ 400 บาทค่ะ
รายได้ส่วนหนึ่งจากการดูดวง

ปล.อัพรูปไม่ขึ้น

 

ช่วยพี่จารุอัฟรูปครับ

 

หลวงพ่ออยู่ที่ โรงพยาบาลเทพรัตน์ นครราชสีมา

ส่วนนี้ เป็นข้อคิดของลูกศิษย์ท่านค่ะ


ฝากสำหรับลูกศิษย์ที่จะไปเยี่ยมหลวงพ่อที่โรงพยาบาลนะครับ อย่าไปชวนหลวงพ่อท่านคุยมากครับ เพราะคนที่ไปเยี่ยมท่านมีหลายคน คุยกับทุกคนคงไม่ไหว ท่านจะได้พักผ่อนเพื่อลดความเครียด ความดันท่านจะได้ไม่ขึ้นสูง และไม่ควรไปแสดงอาการเศร้าเสียใจอะไร เพราะหลวงพ่อท่านยังอยู่สั่งสอนลูกศิษย์อีกนาน และกำลังใจท่านดีมาก การที่คนไปเยี่ยมแสดงอาการเศร้าเสียใจจะไปทำให้อารมณ์ท่านหมอง(ถึงจะไม่มีผลก็ตาม ก็ไม่ควร) ซึ่งอาการอาพาธของหลวงพ่อนั้นมันเป็นเรื่องธรรมดากายสังขาร ไม่ว่าคนสัตว์สิ่งของเมื่อเกิดขึ้นมาแล้วล้วนแต่เดินทางเข้าไปสู่ความเสื่อสลายของสังขาร มีแสดงให้เห็นกันอยู่ทั่วไปเป็นกฏของธรรมชาติ ตามที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงสั่งสอนไว้ และหลวงพ่อท่านก็ได้สอนเรื่องนี้อยู่ประจำ ไว้หลวงพ่อท่านหายจากอาการอาพาธหรืออาการดีขึ้นมากกว่านี้แล้วค่อยชวนทานพูดคุย เข้าใจว่าทุกคนเป็นห่วงหลวงพ่อครับ เพี่ยงแต่ช่วงนี้ท่านต้องพักผ่อนมากๆครับ

กราบพ่อแม่ครูอาจารย์ ที่สอนธรรมะที่แท้ สังขารป่วย แต่จิตท่านเข้มแข็ง และปฏิบัติตลอดเวลา

 

แล้วสิงห์ก็ได้แต่มองแผ่นหลังพี่เข้ม และท่านขุนทั้งสอง ปล่อยวางเพียงชั่วครู่
แล้วตั้งใจทำภารกิจต่อ

สิงห์ให้แปลกใจ เมื่อเดินไปถึงบ้านพ่อหมอพราหมณ์เฒ่า มีการจัดพิธีเตรียมรับขวัญ
เครื่องบวงสรวงถูกจัดที่ปรัมพิธี มีการตกแต่งด้วยต้นกล้วย นำมาทำเป็นซุ้ม สืบชะตา
โยงสาญสิญจน์ ดูเข้มขลังนัก

พ่อหมอสวมผ้าใหม่ ทอจากฝ้าย แต่ไม่สวมเสื้อ ที่หน้าอกมีตะกรุดขนาดใหญ่
ผิวหนังเหี่ยวย่นตามวัย แต่แผ่นหลังแลอก เต็มไปด้วยลายสักยันต์

สายตาที่มองมา ก็ทรงไว้ด้วยสมาธิล้ำลึก ชาวบ้านนั่งล้อมวง รอการมาของขุนทั้งสี่

 

เสียงแตรเขาสัตว์ ที่สิงห์เคยได้ยินที่เพนียดเป่าขึ้น

แต่ที่น่าแปลกจัง เจ้าช้างน้อย บุญทิ้ง ก็ถูกล่ามไว้ไม่ไกลจากปรัมพิธี
ที่ศรีษะ มีสายสิญจน์ คล้องเป็นบ่วง โยงมาที่ปรัมพิธี เจ้าช้างน้อย เห็นสิงห์
ก็ชูงวงขึ้น ร้องอย่างดีใจ

สิงห์มองเจ้าช้างน้อย ให้แปลกใจ ความรู้สึกตน รู้สึกคิดถึงเจ้าช้างจนลืมเรื่อง
อันทุกข์ตรมในใจเสียสิ้น จิตของตนเชื่อมกับเจ้าช้างเสียแล้ว

ที่ปรัมพิธี ใต้ซุ้มสืบชะตา มีสายสิญจน์ รอไว้ให้ท่านขุนทั้งสี่บนพาน

 

สายตาสิงห์เหลือบแลหา ช้างที่เสด็จพ่อประทานให้ แต่ไม่เห็นแม้แต่วี่แวว
สายตาชาวบ้าน ต่างจับจ้องมองขุนสิงห์ไม่วางตา ด้วยท่านขุนโกนหนวดโกนเครา
แต่งองค์ทรงเครื่องด้วยผ้าใหม่ ท่วงท่ามองแล้วไม่อาจละสายตาได้
ดูงามอย่างผิดแปลกตานัก

แม่บัวแม้จักอาย แต่ก็อดมองขุนสิงห์ไม่วางตา เดินไปนั่งข้างๆพ่อหมอ
จนพ่อหมอต้องกระแอมดุ แม่บัวจึงรู้แก่ใจ ได้แต่จ้องพื้นดินเบื้องหน้า

สิงห์และท่านขุน นั่งประจำใต้ซุ้ม พ่อหมอพราหมณ์เฒ่า ไม่กล่าวกะไร
จุดธูปเทียน ทำพิธีบวงสรวงทันที

 

ใครจะชิง...ใครจะชัง...มันก็ช่างหัวเขา
แค่ตัวเรา...รู้เรา...ช่างเขาปะไร
ใครจะชัก...ใครจะแช่ง...ใครจะแกล้ง...ใครจะหยัน
ก็ให้ช่างหัวมัน...ก็ให้ปล่อยเขาไป
ใครจะชม...ใครจะเชิด...ว่าประเสริฐเลิศหรู
ตัวเรารู้เราอยู่...ปล่อยเขาชมไป
ใครจะรัก...ใครจะเกลียด..ใครจะเสียด...ใครจะสี
ก็เรารู้ตัวดี...ปล่อยเขาทำไป

เกิดเป็นมนุษย์...สิ้นสุดแค่ตาย
เอาอะไรมากมาย...ในความอนัตตา
โลภไปทำไม...ช่วงชิงแข่งขัน
สุดท้ายเหมือนกัน...ต้องไปป่าช้า
จะเอาอะไรแค่รัก...โลภ...โกรธ...หลง
ไม่มีความมั่นคง...บนกิเลสตัณหา
เกิด..แก่...เจ็บ...ตาย...ใยจะไปยึดมั่น
สรรพะสังขารล้วน...อนิจจา
ปล่อยวางมันเสีย...ทุกโขทิณณา...

ใครจะเมิน...ใครจะมอง...ใยจะต้องไหวหวั่น
ใครจะใส่ร้ายกัน...ใยจะต้องสนใจ
ใครจะดี...ใครจะเลว...มันก็เรื่องของเขา
ใครจะนินทาเรา...ใยจะต้องทุกข์ใจ
ใครจะล้อ...ใครจะด่า...ใยจะต้องว่าตอบ
ใครไม่สน...ใครไม่ชอบ...ใยจะต้องใส่ใจ
ใครจะคิดใส่ความ...ใยจะต้องวุ่นจิต
หากตัวเราไม่ผิด...จะไปคิดทำไม

เกิดเป็นมนุษย์...สิ้นสุดแค่ตาย
ประดุจดังท่อนไม้...ล้มทับโลกา
หมดลมเมื่อไร...หาประโยชน์ใดเล่า
ล้วนต้องถูกเผา...หามไปป่าช้า
ชีวิตยังมี...สร้างความดีไว้เถิด
ได้ไม่เสียชาติเกิด...ได้ไม่ต้องอายหมา
อันว่า...ความตาย...เป็นสัจธรรมของเที่ยง
สิ้นสรรพสำเนียง...เน่าเหม็นขึ้นมา
จะเอาอะไร...จะเอาอะไรกันนักหนา.........

 

สาธุ ขอให้หลวงพ่อสุขภาพแข็งแรง หายไวๆค่ะ

 

ช่วยพี่จารุครับ

 

ทำไมป้าโหลดเองไม่ได้ วันก่อนยังโหลดได้อยู่เลย

The following error occurred
There was a problem uploading your file.

862176_0.jpg

ร่วมทำบุญหล่อองค์ปฐม ณ.ศูนย์วิปัสสนา 150 บาท

 

วันนี้ตื่นตีสี่ ขับรถจากมหาชัย ไปศูนย์ศิลปาชีพบางไทร ไหว้บวงสรวงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในศูนย์
และสมเด็จพระนเรศวรมหาราช ได้มีโอกาสพบผู้ใหญ่หลายๆท่าน และได้เกร็ดความรู้
เกี่ยวกับประวัติศาสตร์มากมาย และได้รับคำสั่งจากท่านผ่านพี่ท่านหนึ่ง

ว่า ให้เขียนเรื่องต่อได้แล้ว

มีหน้าที่ต้องทำ

 

ขอบพระคุณ น้อง Higtmax ที่สอนป้าอัพรูป

ซาบซึ้งใจยิ่งนักพ่อคุณ เวทนาป้าแก่ๆ

 

แลอันน้ำใจของชาวอโยธยานั้นไซร้ ย่อมมีเป็นปกติ หนักนิดเบาหน่อยก็จักเกื้อกูลกัน

 

พ่อหมอ เริ่มสวดร่ายมนต์ คราแรกสิงห์รู้สึกเย็นสบาย แล้วความร้อนก็เริ่มไล่
จากล่างขึ้นบน จนหน้าสิงห์ร้อนผะผ่าวไปทั้งหน้า ยันต์ที่ขรัวอินทร์ได้สักไว้
ร้อนจนแทบทะลุผิวหน้า ร้อนขึ้นจนปวดแสบปวดร้อน สิงห์ได้แต่กัดปาก
รู้สึกว่าโดนพ่อหมอทดสอบเสียแล้ว สิงห์แอบเหลือบมองท่านขุนทั้งสาม
ก็ดูตั้งอกตั้งใจรับฟังบทสวด สบสายตากับเข้มที่มองมาอย่างห่วงใย

สิงห์สูดลมหายใจเข้าเต็มปอด ความร้อนก็คลายลงทันที ที่พ่อหมอหยุดร่ายมนต์

สิงห์มองแผ่นหลังพ่อหมอ แล้วได้แต่ถอนใจ ขบคิดว่าการใดหนอ พ่อหมอจึง
ทดสอบตนเยี่ยงนี้

 

สิงห์เริ่มรู้สึกลมหายใจของตน ที่ถี่และรุนแรง ตั้งใจแม้เป็นพ่อหมอตนก็จักไม่ละเว้น
จักถามให้รู้แจ้งในใจให้ได้ว่า ต้องการจักรู้การใด สิงห์จักได้ทำให้ถูกใจ

พ่อหมอชักสายสิญจน์ จากทั้งคนแลช้าง ใส่ในกะทงใบตอง ที่ประกอบด้วยดอกไม้ ธูปเทียน
แล้วพ่อหมอ ก็ยกชายผ้าโพกหัว มาซับเหงื่อ สายตาพลันแลไปทางอื่น ไม่ยอมสบตาสิงห์
ที่จ้องมาตาเป็นมัน

แล้วก็มีชายคนหนึ่ง ยกพานสาญสิญจน์นั้นขึ้น ท่านขุนทั้งสามรีบลุกมาบังหน้าสิงห์ทันใด
สิงห์มัวจิตใจจดจ่อกับพ่อหมอ จึงให้ตกใจอาการของสามท่านขุน จนต้องลุกขึ้นยืน
พ่อหมอก็พลันลุกขึ้นยืนด้วย พิธีจบลงทันใด

เมื่อสิงห์เห็นหน้าชายคนนั้นถนัด ก็ได้แต่ชี้หน้า
"มึง !!!"

 

แต่ชายผู้นั้น กลับสงบนิ่งราวกลับคนละคน กับ หัวหน้าหมู่บ้านโจร !!! ที่สิงห์เห็น
มันที่บังอาจหยามเกียรติเจ้าชีวิตของสิงห์ เจ้าหอหน้าและพระอนุชา

ยังบังอาจมาในพิธี อันเป็นมงคลเยี่ยงนี้ สิงห์เห็นทีจักต้องจัดการให้หลาบจำ
วันนี้ไม่ใครก็ใครต้องได้ตายกันบ้าง

ก่อนที่จักมีใครเลือดตกยางออก
ซาเง เจ้าคนป่า ที่เหมือนคนไม่รู้เรื่อง ก็เดินผ่าเข้ามากลางวง
"พ่อบ้าน ขอรับ ส่งมาให้ข้าไปลอยน้ำเถิด พ่อบ้านคอยดูแล
พ่อหมอเถิด ทั้งลูกชายแลหลานสาวดูแล ท่านคงจักชื่นใจ"

ท่านขุนทั้ง 4 ได้ฟังวาจา อันแฝงความนัย ก็ลดมือที่ตั้งใจจะประเคน
ศอกแลหมัดใส่พ่อบ้าน แต่ก็ยังยืนบังสิงห์ แลปกป้อง

สิงห์นั้นให้หงุดหงิดใจนัก ทั้งท่าทีท่านขุนทั้งสาม แลพ่อบ้านชุมนุมโจร
เดินหันหลังจากพ่อบ้านชุมนุมโจรโดยมิกล่าวการใด

มีสายตาอันแสนเฉียบคม ของซาเง ที่มองตามอย่างเป็นห่วง
และสะดุ้งทันที เมื่อได้ยินเสียงตะโกนจากขุนสิงห์
"ซาเง ตามข้ามา"

 

นายจาตุรงค์ คงทะ

ร่วมบุญหล่อ ปางเปิดโลก 8 ศอก

ขออุทิศแด่บิดา มารดา ญาติ สหาย และผู้มีพระคุณของข้าพเจ้าที่ล่วงลับไปแล้วทุกชาติ

แด่พระสยามเทวาธิราข และบุรพกษัตริย์ไทยทุกพระองค์
แด่ท้าวจาตุมหาราชทั้งสี่ และเทพ พรหม ทุกสวรรค์ชั้นฟ้า

แด่พญายมราชทุกพระองค์ แด่นายนิรยบาลทุกตน

แด่อมนุษย์ทุกตนและแด่ดวงวิญญาณทุกดวง ที่สถิตย์อยู่ ณ ที่นี้ก็ดี
ที่พักอาศัยของข้าพเจ้าก็ดี หรือในสถานที่ทั่วไป

แด่เจ้ากรรมนายเวรของข้าพเจ้าทั้งในชาตินี้ และในอนันตชาติที่ผ่านมา

ขอให้ท่านทั้งหลายเหล่านี้ โปรดตั้งจิตให้เป็นกุศล
และร่วมอนุโมทนาในส่วนบุญที่ข้าพเจ้าได้อุทิศแล้วนี้

ขออนุภาพแห่งบุญนี้จงมีผลมาก มีอานิสงส์ไพศาล จงบังเกิดแด่
ท่านทั้งหลายเหล่านี้ นั้บตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปเถิด

วันที่ทำการโอนเงิน

: 26/1/2017
หมายเลขอ้างอิง : 25536152232017126
บัญชีที่โอน : นาย จาตุรงค์ คงทะ A/C No. : 9817XXXXX2
บัญชีผู้รับโอน : พระปลัด (วิสุทธิ์ศรี เทียนวิเศษ) A/C No. : 9820XXXXX2
จำนวนเงินที่โอน : THB 100.00
ค่าธรรมเนียม : THB 0.00
บันทึกช่วยจำ :

 

อัยย่ะอีกนานหละกว่าจะได้โม้ นั่งอ่านเงียบๆ ต่อหละ