ทุกดวงจิตอมตะตลอดกาลทั่วทั้งจักรวาลย์เป็นนิรันดร์ไม่มีวันแตกดับ

มีมืดมีสว่างมีสูงมีต่ำมีดำมีขาวมียาวมีสั้นมีกรรมมีเวรมีดีมีชั่วมีในทุกสรรพสิ่งมีในทุกอย่างมีในสิ่งที่เกิดมีในสิ่งที่มีมีในสิ่งที่เป็นมีดวงตะวันเป็นพันล้านดวงมีดวงจันทร์เป็นพันๆล้านดวงมีโลกเป็นล้านๆดวงทุกสรรพสิ่งที่กล่าวมาทั้งหมดเป็นอมตะชั่วนิรันดร์ไม่มีวันแตกดับสลายไม่มีคำว่าหายไปในจักรวาลย์ทุกสรรพสิ่งไม่ได้หายไปไหนเวียนเกิดเวียนดับหมุนวนไปตราบชั่วนิรันดร์

 

ก็ช่าง เรื่องของจักรวาลมันเถอะครับ
ก็ช่างเรื่องจะอมตะมันเถอะครับ
ก็ช่างเรื่องสรรพสิ่งมันไม่หายไปไหนมันเถอะครับ

แต่มีสิ่งหนึ่ง แน่นอน ที่หายไปจาก..กายใจ ก็คือ..อวิชชา ความไม่รู้
แต่ผมไม่สนหรอกนะ ว่า อวิชชา ความไม่รู้ ที่เคยมีอยู่ในกายใจ มันหายไปไหน อาจหายไปอยู่กับ ท่านเจ้าของกระทู้ก็ได้...แต่ ก็ช่างมันเถอะครับ

คือผม เลิก บ้ากับเรื่องพวกนี้แล้วล่ะครับ..ดีใจกับตัวผมเองมากครับ

ส่วนคุณก็ อมตะ ต่อไปเถอะนะครับ..

 

อ่านข้อความแล้ว มีนั่นมีนี่มีโน่น เยอะแยะเลยนะครับ...แล้วมันเป็นของ ของใครครับ...ชั่วนิรันดร์....ไม่น่าจะดีนะครับ เพราะมีคำว่า..ชั่ว..ชั่วนิรันดร์
เปลี่ยนเป็น ดีนิรันดร์....น่าจะดีกว่า ชั่ว นะครับ

 

หลงทางเสียเวลา หลงอวิชชาเสียอนาคตนะ
ลืมๆ ไปซะบ้างเรื่องอจินไตย เอาไปทำเกม หนังได้อย่างเดียว

 

กราบขอบพระคุณท่านวรณ์นิ ที่แชร์ประสพการณ์ความรู้ และกราบขอบพระคุณทุกท่าน ด้วยที่ร่วมแชร์ประสพการณ์ความรู้ กระผมนายวิชัย มณีรัมย์ ไม่มีองค์ความรู้และประสพการณ์ทางคอมพิวเตอร์ ไม่รู้เรื่องคอมพิวเตอร์เลย ได้อาศัยความช่วยเหลือความอนุเคราะห์ จากท่านสมส่วน ทองสุขนอก

เป็นผู้ลงกระทู้ให้ทุกกระทู้ ผมมีความสงสัยเล็กน้อยอยากถามท่านผู้ดูแลห้องพลังจิต เหตุใดหนอกระทู้ผมจึงหายไปหมดเลย กฏกติกา
ระเบียบ วินัย ผมผิดตรงไหนหรือ ช่วยอธิบายให้ผมได้เข้าใจ จะได้แก้ไขในส่วนที่ผิด กระทู้ที่ผมเขียนขึ้นในนามของวิชัย มณี ผมตั้งใจอยู่ที่ห้องพลังจิต ตอนนี้ได้หายไปหมดแล้ว ด้วยเหตุใดหนอ

ในทุกสิ่ง ไม่นิ่งหยุด ผุดเกิดรู้
ตรองตามดู รู้ปัจจัย ในเหตุผล
ในทุกสิ่ง ไม่หยุดนิ่ง วิ่งเวียนวน
ดีชั่วปน สุขทุกข์ล้น ผลปัจจัย
กายจิตใจ ในทุกสิ่ง ไม่นิ่งหยุด
ดับสมมุติ หยุดที่ใจ ได้สิ่งผล
เหตุทั้งหลาย ดับลงได้ ดับเหตุตน
ดับเหตุผล พ้นสมมุติ สิ้นสุดกรรม

เห็นชั่วตัวเศร้าหมอง ครองสุขทุกข์
ไม่เห็นดี ไม่เห็นถูก ทุกข์ทับถม
ทั้งดีชั่ว ล้วนตัวทำ กรรมที่ตน
ดีชั่วพ้น หมดสมมุติ สิ้นสุดเวร

 

งั้นผมถือ วิสาสะ วิเคราะห์ ให้นะครับ...ถ้าไม่ว่าอะไร

กระทู้ของคุณ...มันเป็นกระทู้ ปลายเปิด ไม่มีเป้าหมาย เหมือนเรือที่ล่องลอยไปเรื่อยๆ กลางมหาสมุทรใหญ่...ไม่เห็นฝั่ง...ไม่รู้ตนเอง....หาที่จบไม่มี...คุณวิชัยว่า....ความคิดความเข้าใจของคุณ...เป็นตามที่ผมวิเคราะห์ หรือเปล่าครับ....คุณต้อง จบลงที่ตนเอง รู้ตนเอง ความจริงของตนเอง ความจริงของคนอื่น...สรุปความรู้ทั้งหมด รวมลง ที่รูปนาม...ของตนเองให้ได้ สิครับ

หรืออีกวิธีหนึ่งคือ...ทำยังไงก็ได้ ทิ้ง ละ ปล่อย วาง ความรู้ทั้งหมดนั้นซะ ...มาอยู่กับ กายใจของตนเอง...จะดีกว่านะครับ...

 

อมตะธรรม ผมก็เรียนรู้มาครับ ก็ปล่อยให้มัน อยู่ของมันอย่างนั้น ตามธรรมของมันสิครับ....อมตะธรรม อมตะนิพพาน อมตะรู้....รู้แล้ว ก็ ปล่อยมันไว้อย่างนั้นแหล่ะครับ...รอให้คนอื่น เขา ค้นหาปฏิบัติ เข้าไปถึงได้เอง เจอได้เอง..จะดีกว่านะครับ...เพราะ มันมีเอาไว้ให้คนดีดี เข้าถึง...ใครไม่ดีพอ ก็จะยังเข้าไม่ถึงเอง...

ส่วนคุณวิชัยเองนี่แหล่ะ...ออกจากเรือ ออกจากธรรม...ขึ้นฝั่ง มาเป็นตัวของตัวเอง...อัตตาหิ อัตโนนาโถ....ครับ..ลืมตาดูโลก ดูครอบครัว ดูญาติ...ที่คุณวิชัยรัก ดีกว่าครับ แล้ว มาคิดว่า ทำอย่างไร...พวกเขาเหล่านี้...จะรู้เข้าถึงความสุขของชีวิต ..ดีกว่านะครับ

 

สิ้นสุดเวร...คือสิ้นสุดในอวิชชา สิ้นสุดในคิด สิ้นสุดในรู้ สิ้นสุดในสงสัย สิ้นสุดในอยาก สิ้นสุดในอัตตาตัวตน....ครับ

มรรคแปดข้อคือ คุณลักษณะของ ผู้สิ้นสุดเวร
การกลับมารู้ตัวเอง อยู่กับตัวเอง...อยู่กับรูปนามของตัวเอง..คือสัมมาสัมพุทธะ...มรรคเดียว...

 

ผมขอบคุณท่านวรณ์นิ ที่อนุเคราะห์เมตตาจิตธรรมทานจากท่าน ผมขอรับทานท่านไว้ชั่วลัดนิ้วมือจิต ขอให้ท่านจงได้สำเร็จผลในทานครั้งนี้ ขอความเจริญรุ่งเรืองในความเมตตาของท่าน จงงอกงามเจริญตลอดไป ผมขอส่งคืนธรรมทานที่ท่านให้ผมขอให้ท่านจงนำกลับไปแจกจ่ายให้กับคนอื่นเถิดเพื่อเป็นประโยชน์แก่สาธารณะชนโดยทั่วไป

คนที่มันมี ไม่ให้มันมี มันก็มี คนที่มันไม่มี ให้มันมี มันก็ไม่มี

ไม่มีอะไร ในทุกสิ่ง ที่นิ่งหยุด
ไม่สิ้นสุด ความหยุดนิ่ง เป็นจริงแท้
ในทุกสิ่ง เป็นตามจริง สิ่งผันแปร
ปัญญาแท้ แผ่กิ่งใบ เกิดยอดใหม่เกิดทุกวัน
ปัญญาเปิด เกิดความจริง สิ่งทั้งหลาย
เกิดมากมาย สิ่งทั้งหลาย ไม่นิ่งหยุด
สิ่งทั้งหลาย มีมากมาย ไม่สิ้นสุด
ไม่ยอมหยุด อยู่กับที่ ได้เปลี่ยนแปลง
ท่องเที่ยวไป ทุกหนแห่ง เปลี่ยนแปลงเสมอ
สิ่งพบเจอ เห็นเสมอ ไม่เที่ยงแท้
ในทุกสิ่ง เกิดความจริง เกิดผันแปร
ปัญญาแท้ ยังแผ่ผุด ก่อเกิดวิมุติเย็น
ไม่มีสิ่งใดในจักวาลย์หยุดอยู่กับที่
มีแต่ความเปลี่ยนแปลงไปได้เกิดขึ้นอยู่เสมอ
หมุนเวียนเปลี่ยนเก่าใหม่ให้เกิดเจอ
เกิดเก่าใหม่เกิดเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา

จิตเห็นจิต พิชิตใจ ได้ใสผ่อง
จิตทั้งสอง ประคองจิต มิตรคู่หมาย
จิตเตือนจิต รู้ทันจิต จิตมากมาย
จิตทั้งหลาย เกิดดับตาย รู้เห็นได้ที่จิตเรา
ท่องเที่ยวไป ในทุกสิ่ง ไม่นิ่งหยุด
ปัญญาผุด เกิดมากมาย มหาศาล
จิตเห็นจิต จิตเห็นใจ ได้เบิกบาน
จิตสุขสำราญ มารดับหาย เกิดขึ้นได้ที่จิตเรา
หน่อนิพพาน แตกยอดใบ กิ่งก้านสาขา
หน่อปัญญา หาสิ้นสุด ไม่หยุดแน่
ในทุกสิ่ง เกิดตามจริง สิ่งผันแปร
ปัญญาแท้ แตกยอดกิ่ง แผ่ยอดใบตลอดกาล
แตกยอดอ่อน เปลี่ยนใบใหม่ ได้เกิดจริง
ในทุกสิ่ง ไม่นิ่งหยุด ผุดเกิดให้เห็น
ต้นไม้ใหญ่ ต้นไม้เล็ก ก่อเกิดเป็น
ปัญญาเห็น แสงสว่าง แตกต่างกัน

 

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ ชอบครับ ตรงประโยคนี้....

คนที่มันมี ไม่ให้มันมี มันก็มี ..คนที่มันไม่มี ให้มันมี มันก็ไม่มี....

อ่านแล้ว..ชอบมากครับ....รู้สึกตรงใจยังไงไม่รู้ เหมือนจะตรงกับตัวผมเอง
เหมือนคำว่า ..ไอ้ที่ไม่อยากรู้ มันก็ดันไปรู้ ไอ้ที่อยากรู้ กลับไม่ได้รู้...

ความจริงผมก็ อ่านกระทู้ที่คุณ โพสไว้อยู่นะ...สำหรับผม มันก็ เข้าใจ ครับ ที่คุณโพสมา..แต่ผมก็รู้อยู่เลย เฉยๆ น่ะครับ...

ก็ตามที่ผม แนะนำไว้นิดเดียว นั่นแหล่ะครับ...มาอยู่กับ กายใจของตัวเอง ก็ดีนะครับ
มันจะได้สรุป ใจความสำคัญทั้งหลาย ให้มัน กระชับ ชัดเจน สั้นลง มาบ้างครับ

 

การช่วยเหลือคนอื่น มันเป็นงานศิลปะ อย่างหนึ่งครับ...
ตามที่คุณวิชัย โพสไว้ เล่าไว้....ถ้าอยากช่วยนำพาคนอื่นให้ คุณวิชัยต้องเรียนรู้ คน ให้เข้าใจ...และเรียนรู้วิธีการใช้ปัญญาของคุณวิชัยเองให้เรียบง่าย และศึกษาวิธีการช่วยที่มีหลากหลายรูปแบบ ที่ต่างกันไป(กุศโลบาย)
เพราะ..คนที่มีอวิชชา...เปรียบเหมือน เป็นคนป่วยที่ไม่รู้ตัวว่าป่วย ไม่รู้ตัวว่าจะต้องรักษาอย่างไร...ดังนั้น..ความสำคัญ จึงอยู่ที่ตัวผู้รู้ที่เปรียบ้หมือนหมอครับ....มันต้องใช้เทคนิคปัญญา..ขั้นสูง(สมัยพระพุทธเจ้าเรียกอภิญญา)
แต่มาสมัยนี้....เรียก...เปิดใจ..ครับ

 

เรื่องของเรื่องคือ อะไรที่มันพิสดาร ปาฏิหารย์..ของความเป็นพระพุทธเจ้า ของพระอรหันต์ ของโลกุตร ....มันมีมาเยอะแล้วครับ

เรามา คุยสาระ ที่จะเอาธรรม มาช่วยแก้ไข ปัญหาของโลกธรรม ของมนุษย์โลก จะตรงประเด็นกว่านะครับ..

 

วันนี้วันพระใหญ่ขออภัยท่านวรณ์นิในทุกกรณี
กุสะโลธรรมนำสวยดีทั่วถิ่นมีความสุขใจ
คนทั้งหลายได้ปัญญาเกิดคุณค่าสว่างปัญญาใส
สนุกเพลิดเพลินเจริญใจสะอาดใสได้ปัญญามากมี

ข้าน้อยขออโหสิกรรมจากท่านสิ่งที่ทำล้ำปัญหา
ก่อเกิดเปิดปัญญาสุดล้ำค่าอโหสิกรรม
สิ่งขำฮาสิ่งฮาขำท่านพูดมาพาให้ผมสุขล้นจิตใจ
ผมอ่านปัญญาท่านแสนสุขสันต์ขำถึงใจ
หัวเลาะห้านาทีเป็นความดีที่ท่านมอบให้
ทำให้ผมสว่างใจได้ปัญญาว่างเบาเย็น
ดับภัยดับทุกข์เข็ญก่อเกิดเป็นเย็นปล่อยวาง

ขำฮาวันละนิดทำให้จิตได้แจ่มใส
ขำฮาฮามากไปเดี๋ยวใครเขาว่าเราบ้า
ขำฮาตลอดวันขำฮาตลอดเวลา
นั่นแหละคือบ้าบ้าของจริง

สิ่งทั้งหลาย ได้คู่มิตร ผิดถูกเห็น
สิ่งเกิดเป็น ช่วยกันแก้ แลปัญหา
สิ่งทั้งหลาย ไม่มีตัวตน ผลตามมา
เกิดเห็นค่า ในทุกข์ขัง อนิจจังอนัตตา

ในทุกสิ่งเกิดมาไม่มีตัวตน
เกิดจากผลปฏิบัติชัดแจ้งใส
สุขทุกข์โศกโลกเกิดเป็นเห็นจิตใจ
สว่างใสได้ปัญญาว่างเบาจริง
ในทุกสิ่งไม่นิ่งหยุดผุดเกิดรู้
น้อมเป็นครูรู้ถูกผิดคิดเหตุผล
สิ่งทั้งหลายเกิดดับตายได้ที่ตน
คือเหตุผลตนปล่อยวางว่างจิตใจ
ไม่มีสิ่งใดในโลกหล้าหาที่สิ้นสุด
ดับสมมุติดับเกิดตายได้สิ่งผล
สิ่งทั้งหลายปล่อยวางได้ดับตัวตน
ดับเหตุผลพ้นอัตตามหานิพพาน

เป็นนักปราชญ์ ราชบัณฑิต คิดคอยช่วย
เป็นนักมวย ช่วยกันได้ ในสายศิลป์
ผลัดกันเข่า ผลัดกันศอก แบ่งกันกิน
เป็นศาสตร์ศิลป์ กินใจคนดู รู้ทางมวย

พี่น้องกัน ฉันและเธอ เสมอสุข
ผ่านความทุกข์ ปลุกใจจิต ตามติดเห็น
เห็นถูกผิด จิตดีชั่ว ตัวเกิดเป็น
ในสิ่งเห็น เป็นปัญญา พาปล่อยวาง

เป็นนักมวย ช่วยกันคิด ศิลปะศาสตร์
เชิงฉลาด สาดแข้งหมัด ชัดแจ้งใส
มวยรู้มวย รู้กันด้วย เชิงภายใน
ชนะใจ ได้คนดู พอรู้กัน

สุขทุกข์ใจ ในหิวอิ่ม ร้อนเย็นหนาว
นำมะพร้าม ขายชาวสวน ล้วนผิดหวัง
คนหนาวกาย ให้เสื้อผ้า ยังพอประทัง
บอกอิ่มจัง ยังอุตส่าห์ มาชวนกิน

ในทุกสิ่ง ทั้งจริงเท็จ ล้วนเหตุผล
ผิดถูกตน คนอื่นเขา ไม่รู้เห็น
อย่าคิดแทน ให้คนอื่นเหมือน ที่เราเป็น
อย่าคิดเห็น แทนคนอื่น เรื่องหนักเบา

เรื่องหนักเบา คนอื่นเขา เราไม่รู้
ไม่ได้อยู่ กับเขา เราไม่เห็น
เขายกหนัก เรื่องของเขา เราไม่เป็น
ใจจิตเห็น เป็นหนักเบา เรารู้ทัน

ผมอยากคุยกับท่านวรณ์นิโดยตรง
สิ่งประสงค์มุ่งตรงค่าค้นหาใจถึงใจ
เบอร์โทรศัพท์ไม่มีความลับกล่าวบอกไว้
085-6662917 นายวิชัย มณีรัมย์

เปิดใจจิต เปิดจิตใจ ใสเย็นแจ้ง
ทุกหนแห่ง แสงนิพพาน สว่างใส
ดีชั่วเปิด เกิดสุขทุกข์ อยู่ที่ใจ
ไม่มีสิ่งใด เหนือความจริง ในสิ่งทั้งปวง

อโหสิกรรมธรรมก้าวล่วงบ่วงมัดสัตว์
บอกชี้ชัดบ่วงกรรมมัดสัตว์ทั้งผอง
ทำดีได้ดีทำชั่วได้ชั่วได้ผลครอบครอง
ดีชั่วผลตนรับครองสุขทุกข์ล้นกายจิตใจ

สว่างแจ้ง สว่างใส ในอินทรีย์
สุขทุกข์มี ดีชั่วเห็น กายจิตใจ
สิ่งทั้งหลาย เกิดขึ้นได้ ปัญญาใส
กายจิตใจ สว่างใส ในรู้ทัน

 

อวิชาคือความไม่รู้

 

วันนี้วันพระใจสดชื่น
ยิ้มระรื่นสดใสใจผ่องศรี
ให้ระลึกนึกถึงคุณความดี
ที่เคยมีที่เคยทำนำพาใจ

สุขอย่างไรใจรู้สุขรู้ไปเถิด
รู้ให้เกิดความสงบกายใจไม่หน่ายหนี
อยู่กับสุขกุศลผลบุญตนรู้ดี
รู้แค่นี้ก็พาชีวีเบาสบาย

การละชั่วอย่าคิดมั่วว่าต้องละ
แค่พบปะกับกุศลดลใจหมาย
อยู่กับกุศลตั้งใจดีหมดวุ่นวาย
สิ่งชัวร้ายก็ไม่มากล้าเจือปน

ที่เคยดีมีกุศลที่รู้สึก
นำมาระลึกกับกายใจให้เกิดผล
เป็นเรือนธรรมคุ้มครองใจสบายตน
ก็หลีกพ้นโลกที่ชั่วในทันที

 

ก็ดีครับ ที่ได้คุยกับคุณวิชัย
เมื่อได้คุยแล้ว คุณวิชัย เป็นคนอารมณ์ดี คุยสนุกครับ ไม่เครียด

คุยง่ายๆ ไม่ยุ่งยาก ไม่มากเรื่อง
ดูปราดเปรื่อง เรื่องกุศล มีจุดหมาย
ช่วยคลายทุกข์ ชำระใจ ให้สบาย
ไม่มากมาย ไม่สะสม ให้มากมี

สิ่งดีดี ที่รู้มา นำพาสุข
เพื่อสนุก ให้ชีวิต ดูสดใส
มีศีลธรรม นำพาคน พ้นวุ่นวาย
ให้ใจกาย ปกติสุข ด้วยคุณธรรม

รู้ฝึกจิต รู้ฝึกใจ เพื่อคลายทุกข์
แม้แต่สุข ไม่ควรยึด ว่าสุขขี
ปลดเปลื้องออก ไม่ต้องแบก สิ่งที่มี
ทำแค่นี้ พาชีวี เบาสบาย

สิ่งที่รู้ ที่ได้รู้ ไม่ต้องคิด
พาชีวิต ดำเนินไป มีจุดหมาย
ตามครรลอง แห่งมรรคแปด ของใจกาย
เพื่อทำลาย ความเห็นผิด ของปวงคน

 

ขอขอบคุณท่านวรณ์นิที่อนุเคราะห์ให้ความเมตตาเกื้อกูลหนุนส่ง ชี้ทางสว่างให้ในสายธรรมกระจ่างแจ้งแห่งวิถี สิ่งใดที่ผมผิดท่านให้เมตตาอโหสิกรรมขอบพระคุณอย่างสูงครับท่าน

แสงหิ่งห้อย แสงแห่งดวงจันทร์ แสงแห่งพระอาทิตย์
แสงเทียนเล็ก แสงเทียนใหญ่ แสงมาก แสงน้อย
แสงใกล้ แสงไกล แสงทั้งหลายในจักรวาลย์
มันก็แสงเหมือนกัน แต่เป็นแสงที่แตกต่างกัน

ยอดนักปราชญ์ ฉลาดล้ำ นำทางมหาชน
ยอดเหตุผล เห็นกายจิตตน ปัญญาแจ้งใส
ยอดกายจิตใจ เห็นเหตุปัจจัย นอกในส่งผล
ยอดสูงสุด เห็นสิ่งสมมุติ สิ้นสุดเวียนวน

ยอดคนเหนือคน ผลการปฏิบัติ
ดีใครดีมัน เห็นใครเห็นมัน เห้นมากเห็นน้อย
สุขมากสุขน้อย พ้นมากพ้นน้อย ดับมากดับน้อย
นิพพานใครนิพพานมัน แตกต่างมากแตกต่างน้อย
สวยมากสวยน้อย สวยใครสวยมัน ปฏิบัติใครปฏิบัติมัน
ยอดทุกยอดที่กล่าวมา สุดพรรณาวาจาใด ไม่หยั่งถึง
เป็นยอดเหมือนกัน

ในเมตตา ตามเห็นค่า มหาศาล
ใจเบิกบาน จิตสำราญ กายผ่องใส
บุญก่อเกิด เลิศกุศล มงคลใจ
ทำสิ่งใด ได้ก่อเกิด ประเสริฐตน

เกิดมงคล เปลี่ยมล้นสุข ทุกข์ดับหาย
สิ่งทั้งหลาย เบาสบาย กายใจจิต
ผลเมตตา พาหนุนส่ง ตรงความคิด
บุญแผลงฤทธิ์ จิตเมตตา มหามงคล

เมตตาตน มงคลส่ง ตรงจิตใจ
ได้สว่างใส เบาเย็นใจ ถึงกายจิต
ทั้งนอกใน ใสสะอาด ปราชญ์ครองคิด
กายใจจิต ติดตามเห็น เย็นเมตตา

 

คุณวิชัยก็กล่าวเกินไปครับ...แค่แลกเปลี่ยนเสวนาธรรมกันครับ
เราคุยกันในฐานะกัลยาณมิตร ครับ ท่านเองก็เป็นผู้มีปัญญา และเมตตาธรรม ที่น่าคบหา คนที่เป็นปัญญาชนเขาไม่แบ่งแยก กันและกันครับ เพราะเราล้วนเป็นเพื่อนร่วมโลกเดียวกัน ต่างก็ยินดีที่ได้เมตตาต่อกันและเมตตาต่อผู้อื่นครับ...ขอให้คุณวิชัย มีความสุข เจริญในธรรมปัญญายิ่งๆขึ้นไปนะครับ

 

กราบขอเรียนเชิญ ท่านผู้รู้ทั้งหลายทุกท่าน
ร่วมแชร์ประสพการณ์ อันเกิดขึ้นจริง
เห็นรู้ได้จริง ด้วยตนเอง อันใดปฏิบัติถูก
อันใดปฏิบัติผิด ร่วมด้วยช่วยกัน
กล่าวบอกชี้ทาง ให้ใสสว่างแจ้ง
ถึงกายถึงใจถึงจิต ผูกพันธ์ห่วงใยสายสัมพันธ์
ร่วมกันแก้ไข ให้ถูกผิดเกิดที่กายใจจิต
เป็นสิ่งมั่นคง สู่สายตรง เข้าสู่เมืองแห่งความว่างเปล่า

แสงหิ่งห้อยเสมอกัน แสงพระจันทร์ แสงพระอาทิตย์
แตกต่างกัน ยอดไม้ในป่าใหญ่ มีหลายล้านพันยอด
ยอดเล็กยอดใหญ่อาศัยเหตุปัจจัยใหญ่เล็กแตกต่างกัน

ขอท่านผู้รู้ทั้งหลายโปรดให้อภัย
พลาดผิดสิ่งใดยกให้เป็นบุญ
เป็นบุญหนุนเพิ่มต่อเติมเกื้อกูล
เจริญพอกพูนหนุนสร้างสว่างกว้างไกล

 

สายน้ำใสเย็นเห็นเย็นทั่วหล้า
แสงแดดสว่างจ้าเห็นจิตกายใจสดใส
สายลมพัดพลิ้วอ่อนโยนปลิวไสวถึงจิตกายใจ
ผืนแผ่นดินอันกว้างไกลกายจิตใจท่องเที่ยวไปสดใสร่าเริง

นกน้อยโผบินสดใสร่าเริงบินท่องเที่ยวไป
หมดห่วงใยไม่ผูกพันธ์หมดสิ้นกันในกรงทอง
อิสระเสรีมีประชาธิปไตยกายจิตใจใสผุดผ่อง
ทำลายลงไม่ติดหลงในกรงทองท่องเที่ยวไปในนภา
บินไปบนท้องฟ้าอันกว้างไกลกายจิตใจสดใสร่าเริง

ติดสมมุติไม่ยอมหยุดวิ่งไล่หา
ติดโลกมายาหลงทางอยู่ร่ำไป
ติดโลภโกรธหลงมืดบอดจิดกายใจ
ไม่ติดในสิ่งใดเย็นเบาใจว่างเปล่าจริง

การปฏิบัติทั้งหลาย กายจิตใจ มากไปก็ไม่ดี น้อยไปก็ไม่ดี
สุขมากไปไม่เห็นตัวทุกข์ มัวติดสนุกหลงเพลิดเพลิน
ทุกข์มากไปไม่เห็นตัวสุข หลงติดทุกข์หมดปัญญาแก้ไข
สุขน้อยไม่เห็นตัวทุกข์ หายสุขทุกวันทุกข์นั้นเป็นตัวอย่างไร
ทุกข์น้อยไม่เห็นตัวสุข หายทุกข์ทุกวันสุขนั้นเป็นตัวอย่างไร

สุขน้อยไม่เห็นตัวทุกข์ ทุกข์น้อยไม่เห็นตัวสุข
ปฏิบัติน้อยก็ไม่เห็นอะไร ปฏิบัติมากไปใจก็หมดแรง
ปฏิบัติสายกลางเห็นหนทางส่องแสงเกิดปัญญาแจ้งแสงส่องถึงกายจิตใจ