เสียงธรรม ปรัชญาปารมิตาหฤทัยสูตร(สันสกฤต) ธารณีแห่งปัญญาอันเป็นเครื่องนำให้ถึงฝั่งพระนิพพาน

​

ปฺรชฺญาปารมิตาหฺฤทยสุตฺรมฺ
<LINK rel=File-List href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CPeaceful%20Spirit%5CLocal%20Settings%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><STYLE> <!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:SimSun; panose-1:2 1 6 0 3 1 1 1 1 1; mso-font-alt:宋体; mso-font-charset:134; mso-generic-font-family:auto; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:3 135135232 16 0 262145 0;} @font-face {font-family:"Angsana New"; panose-1:2 2 6 3 5 4 5 2 3 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:roman; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:16777219 0 0 0 65537 0;} @font-face {font-family:Mangal; panose-1:0 0 4 0 0 0 0 0 0 0; mso-font-charset:1; mso-generic-font-family:auto; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:32768 0 0 0 0 0;} @font-face {font-family:Tahoma; panose-1:2 11 6 4 3 5 4 4 2 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:1627421319 -2147483648 8 0 66047 0;} @font-face {font-family:"\@SimSun"; panose-1:2 1 6 0 3 1 1 1 1 1; mso-font-charset:134; mso-generic-font-family:auto; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:3 135135232 16 0 262145 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; mso-bidi-font-size:14.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:SimSun; mso-bidi-font-family:"Angsana New";} @page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt; mso-header-margin:36.0pt; mso-footer-margin:36.0pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </STYLE>(प्रज्ञापारमिताहृदयसुत्रम्)
พระสูตรหัวใจแห่งปัญญาบารมี​

อารฺยวโลกิเตศฺวาร โพธิสตฺตฺว คมฺภีรํ ปฺรชฺญาปารมิตา จารฺยํ จารมโน


วฺยวโลกิติ สฺม ปญฺจ สฺกนฺธ อสตฺต สฺจ สฺวภว ศูนฺยํ ปศฺยติ สฺม


- พระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ผู้ประเสริฐ ทรงประพฤติจริยาในปัญญาบารมีอันล้ำลึก พิจารณาเห็นขันธ์ ๕ เป็นสภาวะอันว่างเปล่า​

อิห ศาริปุตฺร รูปํ ศุนฺยํ ศูนฺยตา อิว รูปํ รูป น วฺฤตฺต ศูนฺยตา


ศูนฺยตาย น วฺฤตฺต ส รูปํ ยทฺ รูปํ ส ศูนฺยตา ยทฺ ศูนฺยตา ส รูปํ


เอวํ เอว เวทนา สํชฺญา สํสฺการ วิชฺญานํ


-ดูกร พระสารีบุตร รูปมีธรรมชาติอันเป็นสุญญตา สุญญตาก็คือรูป รูปไม่ต่างจากสุญญตา สุญญตาก็ไม่ต่างจากรูป รูปอันใด สุญญตาก็อันนั้น สุญญตาอันใด รูปก็อันนั้น แม้เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณก็ล้วนมีนัยเช่นเดียวกัน​

อิห ศาริปุตฺร สรฺว ธรฺม ศูนฺยตลกฺษณ อนุตฺปนฺน อนิรุทฺธ


อมล อวิมล อนูน อปาฤปูรฺณ


-ดูกร พระสารีบุตร ธรรมทั้งหลายมีความว่างเป็นลักษณะ ไม่เกิด ไม่ดับ ไม่มัวหมอง ไม่ผ่องแผ้ว ไม่หย่อน ไม่ยิ่ง อย่างนี้​

ตสฺมาตฺ ศาริปุตฺร ศูนฺยตายํ น รูปํ น เวทนา น สํชฺญา น สํสฺการ น วิชฺญานํ


น จกฺษุ ศฺโรตฺร ฆฺราน ชิหฺวา กาย มนส น รูปํ ศพฺท คนฺธ รส สฺปฺรษฺฏวฺย ธรฺม


น จกฺษุ ธาตุ ยวทฺ น มโนวิชฺญานํ ธาตุ


-ฉะนั้น พระสารีบุตร ในความว่าง จึงไม่มีรูป ไม่มีเวทนา ไม่มีสัญญา ไม่มีสังขาร ไม่มีวิญญาณ ปราศจากซึ่งจักขุทวาร โสตทวาร ฆานทวาร ชิวหาทวาร กายทวาร มโนทวาร ปราศจากซึ่งรูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส ธรรมารมณ์ ไม่มีจักขุธาตุ จนถึงมโนวิญญาณธาตุ(ธาตุรู้ทางใจ)​

น อวิทฺยา น อวิทฺยา กฺษโย ยวทฺ น ชรา มรณํ น ชรา มรณํ กฺษโย


น ทุกฺข สมุทย นิโรธ มารฺคา น ชฺญานํ น ปฺราปติ น อภิศมาย


-ไม่มีอวิชชา ไม่มีความสิ้นอวิชชา จนถึงไม่มีชรามรณะ ไม่มีความสิ้นชรามรณะ(*ปฏิจจสมุปปบาท) ไม่มีทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค(*อริยสัจ) ไม่มีญาณ ไม่มีการบรรลุ ไม่มีการไม่บรรลุ(*สัมมัตตะ)​

ตสฺมาตฺ น ปฺราปติ ตฺว โพธิสตฺตฺวานํ ปฺรชฺญาปารมิตํ อศฺฤตฺย วิหารตฺย


จิตฺต อวรณ จิตฺต อวรณ น สฺธิตฺว น ตฺรสฺโต


วิปรฺยาส อติกฺรานฺต นิษฺฐา นิรฺวาณํ


-ฉะนั้น เพราะไม่ยึดติดกับการบรรลุ โพธิสัตว์ผู้ประพฤติในปัญญาบารมี ย่อมอยู่ได้โดยไม่มีเครื่องกีดขวางจิต เมื่อปราศจากเครื่องกีดขวางจิตแล้ว จึงไม่หวาดหวั่น ล่วงพ้นความเห็นผิดวิปลาส ย่อมถึงพระนิพพานในที่สุด​

ตฺรยธฺว วฺยาวสฺถิตา สรฺว พุทฺธา ปฺรชฺญาปารมิตํ อศฺฤตฺย


อนุตฺตรสมฺยกฺสํโพธึ(ธิง) อภิสํพุทฺธา(โพธา)


-พระพุทธเจ้าทั้งหลาย ผู้ดำรงอยู่ในส่วนอัทธา(กาลไกล)ทั้ง ๓ (อดีต ปัจจุบัน อนาคต) ทรงดำเนินตามพระปัญญาบารมี จึงได้บรรลุอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ​

ตสฺมาตฺ ชฺญาตวยํ ปฺรชฺญาปารมิตา มหามนฺตฺรา มหาวิทฺยมนฺตฺรา


อนุตฺตรมนฺตฺรา อสมสมติมนฺตรา สรฺว ทุ:ข(ทุห์ขะ) ปฺรศมน สตฺยํ


อมิถยตฺวา ปฺรชฺญาปารมิตา มุข มนฺตฺรา


ตทฺยถา "คเต คเต ปารคเต ปารสํคเต โพธิ สฺวาหา"


-ฉะนั้นแล พึงรู้เถิดว่า ปัญญาบารมีเป็นมหามนตร์ เป็นมนตร์แห่งความรู้ยิ่ง


เป็นมนตร์อันสูงสุด เป็นมนตร์ที่ไร้สิ่งเสมอเหมือน สามารถดับทุกข์ทั้งปวง


เป็นสัจจะจริงแท้ไม่บิดเบือน จึงประกาศมนตร์แห่งปัญญาบารมีนี้ว่า


"ไปเถิด ไปเถิด ไปสู่ฝั่งโน้น ข้ามพ้นสิ้นเชิง ลุถึงความรู้ ตื่น เบิกบาน" ​

*หมายเหตุ ผมใช้สำนวนสันสกฤตตามบทเพลง จึงแปลกออกไป ส่วนความหมายไม่ผิดจากอันเดิม แต่คนละสำนวน เพราะคนร้องจำเป็นต้องปรับเปลี่ยนสำนวนให้เข้ากับทำนองครับ... ^^​

 

อนุโมทนาสาธุคราบ...

 

อนุโมทนาสาธุค่ะ

 

ผมรักบทสวดนี้มากครับ

เป็นไปได้ ผมขอให้ผมจำบทสวดนี้ได้ ทุกภพชาติ

ถ้าจำไม่ได้ก็ขอให้มีเหตุต้องเจอ หรือเกี่ยวข้องก็ได้ครับ

ปรัชญาปารมิตานี้ลึกซึ้งมาก

อนุโมทนาครับ

 

อนุโมทนา สาธุ ขอบคุณค่ะ

 

อนุโมทนาบุญด้วยครับ

 

สาธุ สาธุ สาธุ

 

ขออนุโมทนาค่ะ

 

อมุโมทนา ครับ

 

อนุโมทนา สาธุ สาธุ สาธุ

 

สาธุ สาธุ สาธุ ขอผู้ที่ได้ยินได้ฟังโลกุตตรมนตร์บทนี้ บังเกิดปัญญาบารมีเพิ่มพูนเป็นปัจจัยในการถึงฝั่งพระนิพพาน และใครที่ปรารถนาจะพบกับพระสูตรแห่งปัญญาบารมีนี้ทุกภทุกชาติ
ก็ขอให้เชื่อมั่นในศักดามนตร์ที่ว่า "คเต คเต ปารคเต ปารสํคเต โพธิ สฺวาหา" อย่างสุดใจ
และทำความเข้าใจในเนื้อความของพระสูตรอย่างถ่องแท้ พึงสาธยายและพิจารณาตามให้เป็นนิจ จะไม่คลาดจากจริยาในปัญญาบารมีนี้ตราบถึงพระนิพพาน... ขอความสวัสดีจงบังเกิดแด่ทุกท่านเทอญ...

 

เปิดฟังทุกเช้าเลย พยายามจะสวดตามให้ได้
ขอผลบุญจงบังเกิดกับทุกท่าน

 

บทสวดกระชับดีครับ


กลัวสวดได้เเต่ ไม่เข้าเข้าใจความหมาย

 

อ่านตามที่ผมพิมพ์ไว้ ไม่นานก็จะสวดตามได้ครับ
แต่ถ้าอยากได้แบบอ่านง่ายๆ ก็บอกได้ครับ...

ทำความเข้าใจในคำแปลที่แปลไว้สิครับ สวดได้และเข้าใจความหมายแน่นอน ^^ ถ้าำพิจารณาพระสูตรนี้ตอนภาวนานะครับ สุดยอดไปเลย

 

เวลาฟังจงยินดีที่ได้ฟัง ตอนฟังทำหัวใจคุณให้ว่าง เพราะเมื่อเพลงจบทุกอย่างก็จะว่าง ค่ะ

 

สาธุ อนุโมทามิ

 

อนุโมทนา

วางใจว่างๆ ให้เสียงมนตร์นำไป สักพักจึงติดหู พิจารณาตามไป วิปัสสนาตามไป

 

สาธุครับ

 

ชอบมาก อนุโมทนาค่ะ (อ่านไม่ค่อยทันเหมือนกัน)