เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

คำใบ้กว้างและทายยากมากเลยครับพี่ ขอเดาละกันว่าเป็น ลพ.เงิน วัดดอนยายหอม นครปฐม (วันเสาร์ครับ)

 

ร่วมทายว่าหลวงพ่อเงินวัดดอนยายหอมครับว้นอังคาร

 

ได้ข่าวมีใครจะลงแดงมาทางนี้ครับ>..<

 

ขอบคุณท่าน "โจรสลัดฯ" ครับผม แหมรู้ใจจัง ได้เวลาปั่นป่วนพอดี จริงมั้ยครับท่านพี่ wanwi วันนี้ทำหน้าที่หัวโต๊ะซะด้วยสิ ดีที่ได้ภาพจากท่านโจรสลัดฯพอเป็นกระสาย

 

สวัสดีครับคุณอาและเพื่อนทุกท่าน

ขอเอา ล็อกเก็ต หลวงพ่อฤาษี ที่พี่ที่เคารพท่านนึงให้มา มาโชว์นิดนึงครับ. พี่เขามีเยอะสะสมตั้งแต่รุ่นพ่อ เขาเลยแบ่งมาให้ครับ

 

ทั้ง3อย่างที่น้องตั้มฯตั้งเป้า ดูแล้ว
ยากเพียงข้อแรก นอกนั้นไม่น่าลำบากอะไร แต่ก็นั่นแหละ
เรื่องพระบางอย่างก็แปลก มีเงินก็ซื้อไม่ได้ หรือไม่ก็เจอแต่เก๊
ยิ่งลป.ทิมโอกาส เจอของเลียนแบบ"พันต่อหนึ่ง"ถ้ามือไม่ถึง เงินไม่ถึง กระทั่ง"มิตรในทางแคบ ไม่ถึง"

ตอบโพสท์นี้แล้ว ขอกระโดด เขียนเรื่อง
รอการจิ้ม ลุยตะนาวศรี ป่าขาโหด ชั่วครู่

 

ขอร่วมทาย หลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว จังหวัดนครปฐม เกิดวันพฤหัสบดีครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...เสียใจแทนพวกมัน ที่เราไม่ใช่ขบวนหมาให้เห็บเกาะดูดเลือด แต่เราดันเป็นนักกำจัดเห็บ!!!
__________________________________________________

สงครามย่อมๆ2ยกที่ฟาดกันถึงเลือด ถึงเนื้อ ผมต้องยอมรับ...เจ้าคนเถื่อนเดนตายชุดนี้ มีนักแกะรอยระดับเทพ!

มันทั้งหนีก่อน ถอยหายไปไกล ปล่อยเราตั้งหลักเดินทางล่วงหน้านานหลายชม. แต่นักแกะรอยพวกมัน ดมกลิ่นแม่นยำคลำทางยังกับสุนัขล่าเนื้อ ถูกทิศ ถูกทางทุกครั้ง เมื่อรวมพลไล่ล่า

นักรบเถื่อนหลุดโลกชุดนี้ เชี่ยวป่าชนิดพรานไพรทั่วไป สมควรค้อมหัวคารวะ!

ผมไม่มีกะจิตกะใจ ซูฮกยกพวกมันขึ้นหิ้ง ปืนทั้ง3กระบอกยังอยู่ในน้ำ คุณนงมัวพะวงเอาปืนกันตัวลุงพรานกับบักสม 2พรานต่างวัย ใจรังเกียจน้ำ ซ้ายที-ขวาที ไม่ให้ลื่นไถลจม

ผมตะโกนลั่น...ไม่สนชาละวันทั้งฝูงที่ยังสำเริงสราญย์อ้าปาก ดูดซับไอแดดอยู่มุมไกล

"ชูปืนไว้ คุณนง"...เธอยกมือถือปืนชูสูง ทั้งสามคนในน้ำไม่เห็นเหล่านักล่าชายป่า เพราะหันหลังให้ตลิ่ง ผมกระโจนโครมลงน้ำ ลุยเข้าถึง คว้าปืนจากมือ ยิงเปรี้ยงไปที่ร่างผลุบๆโผล่ๆตรงแนวป่า เจ้าหน้าดำพอกโคลน ผลุบหายไปจากสายตา

ผมไม่ได้ยิงเอาตาย ซัดแค่เอาผล ไม่ต้องการให้พวกมันเข้าถึงริมน้ำ พุ่งหอก ยิงธนูใส่เรา

เสียงกระหึ่มก้องลูกซองนัดแรกของวัน ทำเหล่าชาละวัน ที่กำลังเพลินอ้าปากรับไอตะวัน หุบปาก สะดุ้งตื่นจากฝันหวาน หลายตัวคลานงุ่มง่าม มะงุมมะงาหรามาที่ฝั่งน้ำ

เราขึ้นไปรวมพลบนเกาะน้อยกลางน้ำ...ขบวนชาละวันทะยอยลงสายน้ำอย่างเชื่องช้า ท่าทางพวกยังเกียจคร้านแต่รำคาญเสียงปลุก หลายตัวว่ายมาที่เกาะทราย จมูกก้อนขี้หมาโผล่หากลิ่น ดวงตาล้านปีที่ไม่เคยเปลี่ยนพันธุกรรม เขม้นมองบนเกาะอย่างสงกา

มันคงแค่อยากรู้ว่าเกิดอะไร?...ใยจู่ๆ ป่าชายน้ำ ริมฝั่งที่ตากอากาศชั้นดีพวกมัน จึงโกลาหลพัลวันราวกับโลกแตก!?

ผมมองฝั่งตรงข้ามจากเกาะที่พึ่งพิงชั่วคราว มีระยะอีกสัก10เมตรเศษๆ แต่เพียง3-4ก้าว คือหินก้อนใหญ่กลางน้ำแทงเด่นขึ้นมา ถ้าไปถึงหินนั้น จึงจะปักหลักข้ามไปฝั่งตรงข้ามสำเร็จ

บนหินไม่มีที่พอ แต่พวกเราไปยืนทีละ2คนไม่ลำบาก เพียงแค่ต้องข้ามไปต่อ ให้เร็วไว ไม่มีโอกาสพิรี้พิไร

น้ำช่วงนี้เริ่มไหลเชี่ยวแรง กระแสน้ำสีเหลืองขุ่นข้นคลั่กเห็นชัด ขนาดไม่เป็นหน้าน้ำ ไม่รู้ความลึกด้านล่าง ผมลองหยั่งก็ได้ แต่เห็นหัวเจ้าชาละวัน2-3ตัวว่ายมา

เจ้าตัวนึงเอาคางเกยหิน ยกหัวขึ้นเหนือน้ำ ทำเหมือนเป็นอีกหนึ่งที่พักสุขสำราญ ถ้าไม่มีเสียงดังพวกมันก็ยังคงอยู่บนหาดโน่น

ถอยหลังกลับลืมไปเลย...จระเข้ล้นฝั่งออกันแน่น ชายป่ามีคนเถื่อนซุ่มซ่อน รอเวลาแก้แค้น พวกเราติดกับ ดังหนูติดจั่นกลางน้ำ!

ผมไม่อยากคิดหรือด่าตัวเองเลยว่า...นำชาวคณะมาติด จนแต้มอยู่ใน"ดงชาละวัน"!!!

 

เรื่องราวก็กำลังเข้มข้นน่าติดตามหนีคนป่าปะชาละวันของคุณเอ๊กซ์แอนด์เดอะแก๊ง เกมส์การทายพระก็น่าลุ้นน่าติดตาม ช่างเป็นสุดสัปดาห์ที่ตื่นเต้นระทึกใจสุดๆเลยค่ะ

ดาวฯไม่แน่ใจว่าตัวเองมีสิทธิ์ทายพระประจำวันเกิดหรือเปล่าคะ คนใกล้ตัวให้ทายว่า หลวงพ่อแดง วัดเขาบันไดอิฐ จ.เพชรบุรี วันศุกร์ค่ะ ถ้าไม่มีสิทธิ์เล่นไม่เป็นไรค่ะ

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~

ตลอดทางหนีพ้น ดงช้าง ปลายักษ์ ดงงู หมาหมู่...ดันประจันดงจระเข้กลางแม่น้ำในป่าดิบ หากการเดินทางนี้ มีทะเลขวาง ผมต้องเจอะ"ดงฉลาม"อีกประเภทแหง๋มแก๋ม

ก็ดวงชะตาแต่ละอย่างที่จัดมา มันบ่งบอกชัด ชีวิตนี้ต้องลำบากฝ่าฟันอุปสรรค เลือดตากระเด็นทุกเรื่อง ยังดีที่มี"ตัวช่วย"ทั้งคุณพระช่วย โชคอำนวย ฝีมือไม่ห่วย...ประคองชีวาอาตมา แบบ"ไม่ถึงที่ตาย ไม่วายชีวาวาตม์"ได้ตลอด!

คุณชาติไม่ใช่เด็กอมมือ หนุ่มกรุงถึงปวดหัว แต่สมองยังใช้การได้ นักผจญภัยเมืองกรุงไม่แสดงอาการปริวิตก เพียงถามผมเบาๆ...

"เอาไงดี น้องพราน?"

"ขอตรวจความลึกตรงนี้ก่อน"...ผมว่าแล้วก็ก้าวลงน้ำชูปืนสูง ไอ้เข้ที่หัวเกยหิน ใกล้ตัวไม่เกิน5ก้าว แต่มันเกยอยู่อีกฝั่ง ตัวจึงถูกหินขวางไว้ กระโจนใส่ผมก็ต้องกระโดดข้ามหินยักษ์ทั้งก้อน...ทำได้ก็ต้องยกให้มันเป็น ซุปเปอร์ชาละวัน!

ร่างผมจมพรวดลงเกือบถึงอกทั้งที่ตัวโย่ง ผมครางอ๋อยในใจ..."น้ำลึก ซวยแล้วตู"... มิน่าเจ้าชาละวันจึงขี้เกียจลอยตัวกลางกระแสเชี่ยว แต่ใช้วิธีเกยหัวกับหิน

ผมถอยกลับขึ้นเกาะทราย เอามือลูบคางครุ่นคิด มองจระเข้ สัตว์โลกล้านปี พรานล่าตัวฉกาจแห่งแม่น้ำ จัดการกับไอ้หัวเกยหินตัวเดียวก็น่าจะพอ

ยังคิดอะไรมากเกินนี้ไม่ออก บอกไม่ถูก แต่คุณชาติ คิดบางอย่างออก...

คู่หมั้นคุุณนงขอไอ้ปืนโตคืนจากบักสม เอากล้องที่เริ่มหลวมเพราะโดนโยนทั้งกระบอกลงพื้นในลานที่พักคนป่า นั่งปรับแต่ง เล็งให้ตรงได้ระนาบกับตัวปืน ดูมั่นคงไม่คลอกแคลกคลอนแคลน ก็ส่งคืนบักสม

ผม คุณนง ลุงพราน หยุดมองพฤติกรรมนี้อย่างสนใจ...

คุณชาติสั่งบักสม เอาปืนประทับบ่า สอนวิธีเล็ง...สอนบทเรียนพิเศษกลางสายน้ำ เพิ่มเติมหลักสูตรระยะสั้นจากที่ผมเคยสอน

"มองที่กากะบาท เห็นยัง เอามือหมุนตรงนี้ เล็งไปที่จระเข้บนก้อนหินสิ หมุนตัวปรับช้าๆ...น่าน อย่างนั้นแหละ ชัดแล้วค่อยยิง"

"ครับ...นาย เห็นชัดแล้ว"...บักสมตอบอู้อี้เพราะตะแคงหัว ดวงตาหรี่ข้างซ้าย เบิ่งขวาตรงศูนย์กล้อง ปืนประทับอยู่ตรงไหล่ที่ห่อ รับน้ำหนักต้านแรงถีบ

น้ำเสียงไอ้น้องรักชักตื่นเต้น ยังกับรู้ว่า ฉากต่อไป ผู้กำกับสั่งให้เล่นบทอะไร?

เปล่า...คุณชาติไม่ได้สั่งให้มันยิงชาละวันกลางน้ำ...หนุ่มกรุงบอกเสียงเหี้ยม...

"เล็งไปที่ป่า ปรับกล้องให้เจอพวกนรกนั่น"..คุณชาติสั่งของจริง แถวชายป่าว่างเปล่า ระยะจากเกาะทรายน้อย ผ่านหาดทราย ผ่านริมตลิ่ง ถึงแนวป่า น่าจะเกินร้อยหลาหรือเกือบๆ

บักสมทำตามอย่างกระตือรือร้น ว่องไว..."เจอแล้วนายพวกมันหมอบที่พื้น"...ประสิทธิภาพกล้องชั้นเยี่ยม อาวุธราคาแพงส่งร่างตนเถื่อนระยะแสนไกล ลอยมาอยู่ใกล้ตา กลางกากะบาท

"หายใจเข้าลึกๆ ผ่อนลมหายใจออกนิ่งๆเบาๆช้าๆ...สมเหนี่ยวไกเข้ามาช้าๆ เหมือนไม่มีไกปืนที่นิ้ว"

"ยิงได้เลย"...คุณชาติกล่าวเรียบเฉย แต่น้ำเสียงมั่นคง เจือความเหี้ยมเกรียม ประหนึ่งผู้คุมสั่งเพชฌฆาตลงดาบประหารนักโทษ!!!

 

อาจารย์อีก จิ๊กน๊าาาากำลังสนุก

 

ได้สบายครับคุณดาวฯ ที่ทายมา
ถือว่าได้อยู่ในเกมส์แล้ว...ขอให้โชคดี
หลังเที่ยงวันจันทร์ เข้ามาอ่านคำเฉลย

 

สวัสดีอีกรอบ
ไปเร็วจริง

ลุ้น
พ้นภัย ขาละวันครับ

 

อ่านสองตอนรวด แทบไม่หายใจหายคอ อิ่มเอม ครานี้คงเจริญอาหารมื้อเย็นเป็นพิเศษแน่นอนครับท่านพี่

 

ถ้าจะให้ทายว่าท่านสุธัมมาคือใคร ? น่าจะสนุกกว่าทายพยัคฆาตะวันตกเสียอีก ของแต่ละชิ้นสุดยอดทั้งนั้นเลย นับถือ ๆ

 

ใช่...อย่าเผลอกระพริบตาน้องชาติ
อาจต้องตามล่าหาโพสท์ตาลาย

 

วันนี้เน็ทอืดๆ กว่าจะโพสท์ได้ รอหลายนาที
ชอบชื่อวัดไร่แตงทอง แสดงว่าชอบทานแตง
แต่คงไม่ใช่ แม่แตงร่มใบ เพราะน้องมากิ
คงไม่ใช่คนแถวนั้น-ฮ่า
ขอให้โชคดีถูกสักทีเถิด

 

ผมล่ะหวั่นจริง กลัวท่านหมื่นลงแดง สังเกตดูเถอะ
ถ้าไม่หนักหนา ผมไม่เคยหยุดเขียน ในรอบ5เดือนนี้
ผมหยุดนับวันได้ ไม่เกินเดือนละหน หาคนน้ำอดน้ำทน
อย่างนี้ยากมาก...ไหนๆก็ไหนๆ ชมตัวเองซะเลย-ฮ่า

 

อือ...คุณอาทิตย์ว่ามาน่าสนใจ
แต่เกรงท่านบก.จะไม่เล่นด้วยนะซี
ถ้าเอา ผมยินดีเตรียมพระแจก-ฮ่า

เว้นแต่บก.จะประกาศแจกเครื่องรางแทน
ผมก็จะได้เก็บพระ-ร่วมทายด้วย-ฮ่า(อีกที)