เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

สวัสดีเช้าวันศุกร์วันฝนตกเย็นฉ่ำคล้ายร้อนครับอาจารย์wanwiและ FCนักขุดทุกท่าน

 

สวัสดียามเช้าวันศุกร์ ครับคุณอาวันวิและ FC ทุกท่าน

 

เช้าวันศุกร์ขมุกขมัว แต่ความรู้สึกคนทำงาน
ล้วนแจ่มใส ใกล้วันพักผ่อนไปอีกก้าว
ขอให้มีความสุข กับวันก่อนสุดสัปดาห์

ตอบน้องปรายฯ มาทักทายด้วย"ตะนาวศรี"สักท่อน
เมื่อวานไม่ได้เขียน เพราะแบตฯหมด หมดแรงจริงๆ
รอการจิ้มชั่วครู่ครับ

 

_สวัสดีครับคุณอาWanwi. พี่ๆเพื่อนสมาชิกทุกๆท่าน. ขอให้มีความสุขในวันหยุดนะครับ ผมไม่ได้เข้ากระทู้2-3วันก่อนตามตลุยอ่านเกือบ20หน้า. กระทู้ไปเร็วมาก..

 

ธรรมมะสวัสดีวันนี้ครับ
วันนี้ผมอยู่ที่บ้านถ้ำตับเตา เลยมีแค่ 3 g
แต่ก็ยังพอใช้ได้ครับ ขอให้มีความสุขทุกท่านครับ

 

กราบสวัสดียามสายวันศุกร์ค่ะ คุณอา wanwi และ FC ทุกท่าน
รออ่านเรื่องลุงเอ็กซ์อย่างมีความสุข เพราะพรุ่งนี้วันหยุดอีกแล้วค่ะ อิ อิ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...คุณชาติยิ่งเล่ายิ่งเมามัน เหมือนกระตุ้นเลือดรักชาติ หรือบางอย่างในตัวขึ้นมา ผมก็พลอยมีความรู้สึกร่วม คือเดือดปุดๆตามไปด้วย!
_____________________________________________

น้ำมันซึ่งอีกไม่กี่สิบปี กลายเป็นสายโลหิตใหญ่หล่อเลี้ยงทุกภาคส่วนของประเทศ...ราคามันขยับ สินค้าเขยื้อนวิ่งพรวด ราคามันเขยิบ การขนส่ง คมนาคม ร้องระงม เกือบเป็นอัมพาต

อยู่ๆ ทุกชีวิตถูกนำไปผูกติดกับราคาน้ำมันโดยไม่ตั้งใจ ด้วยเครื่องจักรกลที่ถูกออกแบบ ให้ซดน้ำมันเป็นอาหาร และถูกนำมาใช้เป็นเครื่องทุ่นแรง อำนวยความสะดวก บำเรอสุขมนุษย์!

ราคาแม่ทองดำในตลาดโลก มีแต่เดินหน้าไม่ยอมถอยหลังหลายปี...ผมมีชีวิตยืนยาวพอเห็น โลกตะวันออกกลาง ปีศาจทะเลทราย ตระกูลโจรขโมยอูฐ ปล้นม้า ชนเผ่าเร่ร่อนผู้กร้าวแกร่ง ก้าวขึ้นกลายเป็นกษัตริย์แห่งราชวงศ์มั่งคั่งที่สุดของโลกแห่งซาอุดิอาระเบีย

ตะวันออกกลางที่มีแต่เม็ดทรายไร้ค่า ใต้ผืนทรายล้วนท่วมท้นไปด้วยแม่พระทองดำ ที่รวมกันแล้วมีปริมาณมากสุดของโลก

แล้วประเทศไทยอันเป็นที่รักของเรา มีน้ำมันตรงส่วนใดบ้างเล่า?

ความคำนึงครุ่นคิดของผม ถูกทำลายด้วยการเล่าต่อของคุณชาติ ที่หยุดพักจุดบุหรี่มวนใหม่ ...บักสมกับลุงพรานชักหาวหวอด เพราะเป็นเรื่องไกลตัว เกินคนไร้การศึกษา จะมีความรู้สึกร่วม

"น้ำมันใต้ผืนธรณีประเทศไทย ที่ชาวญี่ปุ่นปลอมตัวเข้ามาสำรวจเป็นเวลานานในคราบไคลของคนสารพัดอาชีพ กับภาพถ่ายทางอากาศ ที่มันบินผ่าน ลักลอบถ่ายไปเป็นหมื่นภาพ...

ทุกอย่างบ่งชี้...เรามี"สายแม่พระทองดำ"พาดผ่านไขว้กันทั้งประเทศ ตั้งแต่ด้ามขวาน จรดภาคเหนือตอนบน กลางประเทศก็พาดจากขุนเขาตะนาวศรีสู่อ่าวไทย หรือบางส่วนก็จากอ่าวไทยไปอ่าวเมาะตะมะ...

ไม่นับฟากฝั่งตะวันออก ที่มีทั้งแก้สกับน้ำมัน และทะเลทางใต้แถวนครศรีฯ

ปลายด้ามขวานนั้นแม่ทองดำ ไหลอย่างน่าตื่นตะลึง ผ่านฟากทะเลจรดแหลมมาลายู ที่น่าเจ็บใจดินแดนมหาศาลเหล่านั้น ล้วนเคยเป็นของสยามมาแต่บรรพกาล แต่โดนจ้าวอาณานิคมอังกฤษ ตัดแบ่งไป...อังกฤษ คือเจ้าโลกแห่งการเสาะหาน้ำมัน คนบนเกาะบริเตนใหญ่ ทั้งสก็อตฯ-ไอริช-เวลส์ ล้วนเก่งฉกาจเรื่องค้นหาทรัพยากรใต้ผืนพสุธาไม่มีชาติใดเทียมในยุคนั้น

เรายังมีภาคเหนือตอนล่างอย่างกำแพงเพชร...เพชรบูรณ์ ที่เป็นหล่มน้ำมันมหาศาล ดุจเดียวกับบางจังหวัดของพม่าที่เป็นลานน้ำมันกินแดนเป็นร้อยกิโลเมตรสุดลูกหู ลูกตา พม่าจึงมีแผ่นดินไหวมาก เพราะข้างล่างมีของเหลวสีดำเคลื่อนตัวอยู่ในชั้นเปลือกโลก...

สิ่งเหล่านี้พิสูจน์ได้ทางธรณีวิทยาว่า แหล่งน้ำมันระหว่างไทย-พม่า-มาลายู-เขมรบางส่วน เชื่อมต่อกันเป็นลานใหญ่ของโลกรวมแล้ว ไม่แพ้ตะวันออกกลาง!!!

ผมอ่านเรื่องเหล่านี้ เจอในวารสารญี่ปุ่น ที่ถูกแปลในปีนังทั้งสิ้น ความจริงที่คนไทยควรรู้ แต่ไม่มีใครได้รู้...

นายทหารผู้เก่งกล้าสามารถชาวไทย กองทัพญี่ปุ่นยกย่องก็ไม่ได้กลับมาเติบใหญ่มากมายในระบบข้าราชการไทย เพราะภาษิตไทยมีอยู่ว่า..."จงทำดี แต่อย่าเด่น จะเป็นภัย"...

ประเทศเราจึงอยู่ในกำมือ คนไม่เก่งแต่ดันมีอำนาจ คนไม่ดีที่มีระบบอุปถัมป์ดันข้างหลัง...คนดีมีฝีมือถูกเขี่ยไปอยู่ท้ายห้อง เอาไว้ทำงานเทกระโถนที่ไร้ประโยชน์ เสียดายเหลือเกิน"...คุณชาติขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน พูดแล้วมีอารมณ์ ประสาคนมีเงิน มีการศึกษาที่รังเกียจระบบเจ้าขุนมูลนาย!

อัดบุหรี่นอกชั้นดี ควันละเมียดเข้าปอดหนึ่งอึก นักเรียนนอกก็บรรเลงความรู้นอกตำราต่อ..."พอผมเล่าถึงขนาดนี้ ก็พอนึกได้ เราอยู่แผ่นดินที่ถูกขีดปันแดนโดยอังกฤษ...น้องพรานเอ๋ย อังกฤษเจ้าน้ำมัน เก่งหาน้ำมันนอกบ้านที่สุด ไม่มีทางหรอกที่มันจะขีดเส้นปันแดนให้น้ำมันมาอยู่ในส่วนของประเทศไทย...

ฉะนั้น ผมขอซตพ....สรุปได้ทันทีว่า ผืนดินที่เราพบบ่อน้ำมันง่ายๆ ทั้งที่สิ่งนี้บางครั้งต้องขุดลงไปใต้โลกลึกนับกิโลเมตรถึงจะเจอ...ตรงนี้เป็นของพม่าแน่นอน"

ผมยอมรับคำวินิจฉัยของคุณชาติ ปราศจากข้อโต้แย้ง ลุงพรานกับบักสมก็พอฟังรู้ความ พากันพยักหน้าหงึกหงักตามไปด้วย แล้วค่อยๆสะกิด เลี่ยงลุกจากกองไฟบนเนิน กลางวงต้นไม้คู่ ขยับไปที่ตีนเนิน เพื่อดูแลกองไฟอย่าให้มอดดับ และเริ่มต้นอยู่ยามผลัดแรก

คุณชาติชักเปลี้ยกับการสาธยายยาวนาน แต่ก็ยังไม่มีท่าทีง่วงหาวนอน...ชักพูดย้ำคิด ย้ำทำ พูดประโยคคล้ายเดิมๆ

"งั้นเป็นอันสรุปว่า เราเหยียบแผ่นดินฝั่งพม่าลูกหลานบุเรงนอง ชัวร์นะ น้องพราน?"

ผมรับคำ..."ครับ"...คุณชาติไม่วายทิ้งมาอีกประโยค

"เฮ้อ...เปลี่ยนแม่ทองดำ สีดำๆให้เป็น แม่ทองคำสีเหลืองๆ ก็ดีนะน้องพราน มีหวังรวยสะดือปลิ้น"!!!

 

ผมเห็นภาพเลยครับอาจารย์

 

เข้ามายินดีกับคุณอา wanwi ด้วยนะครับที่ 500 หน้ามาอย่างสวยงาม เรื่องเล่าก็ยังสนุกเข้มข้นเหมือนเดิม ติดตามจนกว่าจะมีรวมเล่ม ของจองพร้อม ลายเซ็น ด้วยนะครับ
ปล.เรื่องตะกรุดที่คุณอาแนะนำ ผมเอามาเลี่ยมเรียบร้อยแล้วครับ

 

กราบสวัสดีคุณน้า Wanwi และเพื่อนๆครับ
อ่านในกระทู้ตลอดครับ ไม่ได้หายไปใหน แต่เวลาคิดไม่ค่อยมี เลยไม่ได้ Post มาให้อ่านครับ
จากที่คุณน้าฯ ว่ามีเพื่อนสนทนาธรรมทางไกล อันนี้ได้คุยหลา่ยๆครั้งรู้สึกถูกใจครับกับท่าน Supatorn ก็ท่านตอบคำถามหลายๆอย่างหรือพูดมาแต่ละประโยคทำให้กระจ่างได้ครับ ส่วนการปฏิบัตินั้น ผมว่าท่านก็ลึกพอควร เลยเก็บเกี่ยวธรรมได้เยอะครับ เอาไว้เป็นทุนในอนาคตครับ
ทั้งนี้ก็ได้รับธรรมจากหลายๆท่าน อย่างคุณเปลือกไม้จะมีธรรมสั้นๆ จากหลากหลายครูอาจารย์ มาให้อ่านอยู่เสมอ

ช่วงนี้เนื้อเรื่องไปทางการเมืองการสงคราม และความผ่อนคลายจากป่า แต่อย่างว่าละครับ ป่าคือป่า ทุกเวลานาทีคือชีวิต ผู้เข้มแข็งและอดทนและมีกำลังเท่านั้นที่จะอยู่รอดได้ ไม่ได้ต่างจากป่าคอนกรีตสักเท่าไรนัก
การเมืองไทยก็เป็นอย่างนี้ละครับ พวกมากลากกันไป (ตาย) การมองเห็นประโยชน์ของส่วนรวมมากกว่าส่วนตนนั้นไม่มีทางเป็นไปได้ หากฉันหรือพวกฉันไม่ได้กิน อย่าหวังว่าจะทำขึ้นมาได้ เรื่องนี้เคยเห็นแล้วกับกระทรวงทางการศึกษาในปี 42-43 ทำให้คนดีๆ ทำงานอย่างเป็นระเบียบแบบแผนวางแผนให้องกรณ์เจริญรุดหน้าแข่งขันกับเอกชนได้อย่าเต็มที่และสามารถปลดหนี้องค์กรรัฐวิสาหกิจที่มีหนี้ร่วม 600ล้านบาท จนเหลือหนี้ 120 กว่าล้านบาท ต้องกระเด็นกระดอนออกจากตำแหน่งอย่างไม่เป็นธรรม เพียงข้ามคืนจากที่ของบประมาณบำเรอตนเอง 8 ล้านบาท ไม่ได้อย่างที่ขอ พูดแล้วแค้นแทนองค์กรนี้จริงๆ กระทำย่ำยีองค์กร จนขณะนี้มีหนี้สูงถึง 1200 ล้านบาท ไม่ขอเอ่ยนามตรงๆนะครับ แต่เป็นองค์กรที่ผลิตหนังสือให้กระทรวงศึกษา นี่เป็นบทเรียนองค์กรหนึ่งเท่านั้นที่ผู้เข้ามาบริหารในระดังรัฐมนตรีเห็นประโยชน์ส่วนตนมากกว่าประเทศ ลูกหลานก็ต้องก้มหน้าใช้หนี้สินกันไป ผมเองอยู่ในเหตุการณ์นั้นด้วยกับหูกับตากับตนเอง (อ่านแล้วแค้นครับ แต่ถึงตอนนี้พี่ชายนักการเมืองคนนั้นตายไปแล้วเขาเลยด้อยลงไปมาก ที่มาได้เพราะพี่ชายลากมาเท่านั้นละครับ)

เรื่องน้ำมันก็เช่นกัน มันก็เกี่ยวข้องนักการเมือง เศรษฐกิจ คนไทยถูกปิดหูปิดตา เพิ่งมารู้นิดๆหน่อยๆ เมื่อไม่กี่ปีมานี้ แล้วเงินที่ขายน้ำมัน กำไรมหาศาลมันไปใหน น้ำมันขุดได้ทั่วไป ดูได้จากแผนพัฒนาของกระทรวงพลังงาน แต่ปริมาณน้ำมันแจ้งออกมาจริงๆน้อย แล้วมันหายไปใหน ก็เหมือนกับพวกตัดไม้เมื่อ 60-70ปีก่อนละครับที่ตัดได้จริง 100ต้น แจ้งว่าได้ 20 ต้น เงินทำได้เลยไปอยู่ที่คนตรวจสอบส่วนหนึ่งแต่ตอนนี้คนพวกนั้นน่าจะกำลังแบกประเทศไทยอยู่หรือเปล่านะ น่าสงสารจริงๆ สงสารทั้งคนในอดีต คนในปัจจุบัน

ขอดีใจกับคุณ Supatorn ที่ได้พบพระอาจารย์ทั้งหลาย แต่ละชื่อแต่ละนามนั้นเมตตามหาศาลจริงๆครับ ผมไม่มีโอกาสเลยที่จะได้พบท่านให้ท่านสอนธรรม นอกจากใน Clip ต่างๆ และอย่างที่ไกล้บ้านที่สุดก็หลวงพ่อจรัญ ศัทธาท่านมาตั้งแต่เด็กเล็กๆ แต่ได้ไปกราบท่านจริงๆก็ตอนปี 47 แล้วครับ แค่ครั้งเดียวด้วย น่าสงสารตนเองจริงๆ มาได้กราบท่านอีกทีปี 57 ครั้งหลังเลยครับที่นำหลานไปบวชสามเณรใจเพชร ยังอาลัยอยู่เลยครับ

เล่ามาพอขำๆนะครับ เป็นคนไทยสุขใจแท้ครับ อย่างไรก็ยังรักประเทศไทย

 

ขอบคุณท่านชัยวัฒน์กับความมานะในการแปลเรื่องราวด้วยเครื่องมือกระท่อนกระแท่น เพราะติดขัดด้านภาษา เนื่องจากเราไม่ใช่คนแถวนั้น

อ่านแล้ว ปรมาจารย์2ผัว-เมียนี่น่าจะร่วมสมัยเจ้าของบันทึกเลยทีเดียว อาจเคยมีการติดต่อซื้อ-ขายกันบ้างเมื่ออดีต น่าสนใจมาก แต่โดนจับไปแล้ว เท่ากับทำให้วัตถุโบราณหลุดรอดพ้นการถูกส่งออกต่างแดนไปได้มาก

เมื่อก่อนช่างเถอะ โลกและสังคมยังห่วยแตก ของมีมากแบ่งๆไปมั่ง ฝรั่งจะได้รับรู้ศิลปะ-วัตถุ วัฒนธรรมล้ำค่าของชาวตะวันออก แต่วันนี้ของเหลือน้อยแล้ว โลกเจริญขึ้นเล็กกว่าแผนที่ เล็กกว่านิ้วจิ้มบนหน้าจอ ต้องรักษาของบรรพบุรุษไว้

การแปลพระพุทธรูปบ้านเชียง กับปราสาทเช็ง ผมไม่แน่ใจนักว่า คุณชัยวัฒน์ถอดความได้ถูกต้อง เดี๋ยวผมขอค้นตำราที่ผมมีเป็นห้องก่อนว่า ศิลปประสาทเช็ง จริงๆเรียกว่าอย่างไร? แต่ถ้าถูกต้องก็ต้องขออภัย เพียงแต่ชื่อมันตะหงิดว่าไม่น่าใช่เท่านั้น

ขอบคุณอีกครั้งกับไมตรีและเรื่องราวมีคุณค่าจากแดนไกล ไม่แพ้การโพสท์จากคุณสุภาฯทุกวัน

หมายเหตุ...กลับมาเพิ่มเติมคำตอบให้คุณชัยวัฒน์ โดยไม่แก้ไขที่เขียนกันไปแล้ว...

พระพุทธรูปปางนาคปรกแต่ไม่มีตัวพญานาคเหนือเศียร คือพระพุทธฯศิลปศรีวิชัย ยุคสมัยคริสต์ศตวรรษ11-12 ในภาพลงว่าเป็นยุคที่ 10 ก็พอกล้อมแกล้มได้ ศิลปคล้ายลพบุรีแต่ของลพฯอลังการงานสร้างเครื่องทรงกว่า

ส่วนรูปแขนขาดคือ"เทวรูปเขมรแบบบากอง"สร้างในคริสต์ศตวรรษที่ 9 ปกติจะมีสี่กรเป็นพระโพธิสัตว์

ส่วน บ้านเชียง มีแต่วัตถุโบราณยุคบ้านเชียงซึ่งมีอายุเก่าแก่หลายพันปี เก่ามากกว่าพระ-เทวรูปเหล่านี้

กระทู้นี้เป็นกระทู้นักขุดกรุฯ จึงต้องแม่นยำเรื่องพวกนี้...ขอขอบพระคุณท่านชัยวัฒน์อีกครั้ง มีอะไรดีน่ารู้ที่ฝรั่ง มันขโมยและขมายพวกเราไป เอามาเขียนเล่าอีก จะคอยอ่าน

 

คงมีคนอยากซื้อให้เมียกินเยอะน้องไพเรท
แต่ไม่แน่ใจว่า เมียบางบ้านจะชอบมั้ย-ฮ่า

 

อ่านจบด้วยความชื่นใจแทนคนแดนไกล
แต่จบแล้วก็สงสัยตามมาประสาคนคิดลึก
แล้วพระองค์ที่5 เป็นท่านใด ให้ผมเดานะ...

1... คงเป็น"ลพ.จรัญ"เพราะเขียนถึงท่านบ่อย
2...ท่านพ่อลี เพราะคุณสุภาฯก็ชอบท่าน...สุดท้าย
อย่าบอกนะว่า เป็น"พระพุทธองค์"-สาธุธรรมครับ

 

ต่อเนื่องอีกโพสท์กับเรื่องอัลคาโปน มาเฟียเหล้าเถื่อนจอมโหดแห่งชิคาโก เป็นจอมโฉดที่ถูกเอาประวัติมาทำภาพยนตร์มากที่สุดคนนึง ติดคุกจนตายในคุกแบบปลาตายน้ำตื้นด้วยเรื่อง"ภาษี" จนกลายเป็นเรื่องโจ๊กล้อว่าคนอเมริกันไม่กลัวสิ่งใดในโลก ยกเว้น"ความตายกับภาษี"ที่แม้แต่มาเฟียยังไม่รอด

อ้อ...ต้องเพิ่ม"การเนรเทศ"เข้าไปด้วยเพราะมาเฟียมากมายถูกเนรเทศกลับอิตาลี่บ้านเกิด

สองภาพเล็กนั่นก็ตลกร้ายใช้ได้ ผู้หญิงอ่านแล้วคงชอบใจ แต่ผู้ชายคงขำแบบ หัวร่อมิออก ร้องไห้มิได้ แบบหนังกำลังภายใน-ฮ่า

 

กทม.ตกตั้งแต่มืดน้องเมษฯ
ตามด้วยครึ้มดีี ครึ้มร้ายทั้งวัน
อ้อ วันนี้ไม่มีภาพมาให้ชม คงหา
มุมถ่ายไม่ค่อยเจอแล้ว

 

2หนูน้อยกลางสายฝนในร่มน่ารักมาก
ตามสไตล์สบายตา สบายใจน้องมากิ
ได้ฝน ได้วันหยุด ได้ความเย็นฉ่ำใจ
โฮ้ย สุขนี้จะหาใดปาน จริงไหม?

 

น้องไพเรทเหลืออีกโพสท์
กับเส้นทางชุ่มกลางสายฝน
วันนี้ ลูกน้องส่งของให้แล้ว
คงได้ในวันหยุดนี้ โชคดีนะ

 

ขอบคุณการทักน้องคม
กระทู้ไวเกิน500ไปแล้ว
ไม่เข้าอ่านสักอาทิตย์
ตามตาเหลือก-ฮ่า

 

อีกสองบทตอน ธรรมะสวัสดีจากถ้ำตับเต่า
อ่านแล้วอย่าปฏิบัติแบบเต่า
ท่านเจ้าคุณนรฯเมตตาเตือนว่า
แบบเต่า คือหดเข้า-หดออก
ไม่มีความเพียรสม่ำเสมอ