มีกรรมผิดหวังเรื่องความรักมาตลอด

สวัสดีค่ะ สมาชิกและอาจารย์ที่เคารพ ดิฉันเป็นคนมีกรรมมาก ไม่ว่าจะมีความรักสักกี่ครั้งก็ผิดหวังทุกครั้งไป จนมารักครั้งสุดท้ายได้แต่งงานมีครอบครัว อยู่อย่างมีความสุขเกือบ 10 ปี มีลูก 2 คน แต่แล้ว สิ่งไม่คลาดคิดก็เกิดขึ้น สามีที่ดี และซื่อสัตย์ขยันเป็นคนดีไม่เที่ยวเตร่ กับปันใจให้หญิงอื่นโดยไม่มีเหตุผลเลย เป็นเวลาไม่กี่เดือน ดิฉันจับได้ว่าคุยกัน และไปเที่ยวด้วยกันจนมีความสัมพันธ์ กับหญิงคนนั้น และเขาก็เลิกราไป แต่ไม่ยอมกลับบ้าน และอีกไม่กี่วัน ก็มีผู้หญิงใหม่ ซึ่งผู้หญิงคนนั้น มีสามีมีลูกแล้ว และเธอก็รู้ดีว่าเป็นสามีเรา เขาทั้งสองเป็าชู้กัน โดยที่ดิฉันไม่รู้เลย และไม่กี่วันดิฉันก็จับได้ ว่าเป็นเธอ เขาทั้งสองทำผิดมหันต์ เป็นชู้กัน และผู้หญิงคนนั้นราวี ดิฉันตลอด สามีก็ให้ท้ายและเข้าข้าง และไปอยู่กับเขา ตลอดระยะ 3-4 ปีเขาไม่เคยเหลียวแลลูก กับดิฉันเลย ไม่เคยกลับมาแม้กระทั่งพ่อแม่ ตัวเองก็ไม่มาหา จนปัจจุบัน 4 ปีกว่า เราได้หย่าขาดกัน โดยที่เขาก็ไม่เคยมาเหลียวแลลูกเป็นเวลาร่วมปี
ทำไมดิฉันต้องเจอแต่ความผิดหวัง ทั้งที่ไม่เคยไปแย่งของรักใครเลย ใช้ชีวิตคนเดียวมา ร่วม4 ปี ไม่เคยสนใจผู้ชายคนไหน ใจรอแต่เขา ทั้งที่เขาไม่เหลียวแลเลย
อยากรู้ว่า จะต้องทำอย่างไรให้ตัวเองพ้นทุกข์ มีความสุขกับเขาบ้าง ร้องไห้ เกือบทุกวันเวลาเหนื่อย หรือท้อแท้ มองหน้าลูกแล้วเศร้าใจมาก เลี้ยงคนเดียว ทำงานคนเดียว ลูกก็เล็ก

 

แบ้วก้ออกหักมาตลอดเหมือนกันค่ะ คุณแค่เสียคนที่เคยรักคุณ

แล้วคุณยังมีใครอีกมั้ยคะที่รักคุณ พ่อแม่ ผู้มีพระคุณ เพื่อน และลูกของคุณเอง

ผู้หญิงสมัยนี้เป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวเยอะนะคะ และสังคมก้อใจกว้างมากต่อผู้หญิงที่เป็นทั้งพ่อและแม่

เวลานี้ควรรักลูกและกลับไปตอบแทนผู้มีพระคุณ เวลานี้คุณควรสตรองค่ะ อยากทำอะไรเพื่อตัวเองทำเลยค่ะ

เวลาตัวเราเองอาบน้ำ แปรงฟัน กินข้าว ฯลฯ เราก้อทำเอง คู่ไม่ได้ทำให้ใช่มั้ยคะ เพราะฉะนั้น ต้องมาทบบทวนตัวเองว่า จะให้ความรักตัวเองยังไง

อย่างแบ้วนะคะ เป็นคนซึมเศร้า ร้องไห้บ่อย พ่อแม่เป็นห่วง ก้อให้ทำเบเกอรี่ ทั้งๆที่เกลียดทำขนม แต่ตอนนี้สนุกมาก อยากทำเมนูใหม่ๆเรื่อยๆ พอมีกิจกรรมที่สนุก มันก้อหยุดหมกมุ่นกับความทุกข์ไปชั่วคราว แล้วแบ้วคิดอยากตายบ่อยๆ แต่แบ้วเพิ่งรู้ว่าแม่รักแบ้วมาก จากที่เข้าใจมาตลอดว่าแม่ไม่รัก เวลาทุกข์มากๆก้อหาอุบายออกจากทุกข์ค่ะ พอจิตใจเข้มแข็งแล้วค่อยปฏิบัติธรรม อย่าปล่อยให้ตัวเองจมทุกข์ พูดอีกแง่นึงคือหัดเห็นแก่ตัวบ้างค่ะ อยากทำอะไรเพื่อตัวเองเพื่อลูกเพื่อพ่อแม่ ทำเลยค่ะ อย่ารอความรักจากคนอื่น เช่น คนรัก สามี ฯลฯ

 

ขอบคุณกำลังใจจากคุณแบ้วนะคะ ปัจจุบันท้อนะคะ แต่ไม่ล้มไม่ถอย ทำงานเลี้ยงลูกกลัวลูกอดมากๆ

 

ไม่อยากทุกข์ธรรมะช่วยได้ แต่จะช่วยได้แค่ไหนขึ้นอยู่กับตัวเราด้วยว่าเราสามารถพัฒนาปัญญาของเราเพื่อดับทุกข์ได้แค่ไหน อาจเริ่มจากการศึกษา อ่าน ฟัง เกี่ยวกับเรื่องที่มีปัญหาอยู่แล้วลองปฏิบัติดู เมื่อเห็นผลก็จะเป็นปัญญาระดับใช้งานดับทุกข์ได้ ลองแบ่งเวลาวันละ 15 ทีนั่งสมาธิ อาจจะตื่นเร็วขึ้นเล็กน้อยถ้าหาเวลาไม่ได้

 

เป็นกรรมเก่านะคับ เอาลูกเป็นที่ตั้งของกำลังใจ
พยายามค่อยๆ ดิ้นรนไป อยู่ในศีลในธรรม อย่าทำบาป เด่วมันก็จะค่อยๆ ดีเองคับ
พายุฝนก็ไม่ได้ตกตลอด ชีวิตก็ไม่ได้ตกต่ำตลอด เด่วก็ต้องมีดีบ้างละคับ