นิทานสนุก..พระเครื่องและเครื่องราง (แหวนปฐพีไร้พ่าย)

◎กำนันรำหนังเหนียว◎ (ไพฑูรย์ พันธุ์เชื้องาม)

ผู้เขียนได้มีโอกาสเห็นมีดหมอที่เรียกว่ามีดหมอควาญช้างของไพฑูรย์ครั้งหนึ่งเป็นมีดที่ใบทำด้วยเหล็กกล้าด้ามทำด้วยงาช้างและฝักทำด้วยไม้สีดำมีปลอกเงินคาดปลายปลอกด้านบนหุ้มด้วยเงิน ใบมีดกร่อนด้วยสนิมแต่ไม่เสียรูปทรงมากนักปลายแหลมงอนขึ้นดังที่เซียนมีดหมอหลวงพ่อเดิมเรียกว่า’’หัวปลาหมอ’’

ไพฑูรย์บอกว่าก่อนจับให้พนมมือรําลึกถึงหลวงพ่อเดิมวัดหนองโพเสียก่อนและต่อจากนั้นก่อนจะดึงมีดออกจากฝั่งให้ระลึกถึงวิญญาณที่ตายด้วยมีดอาถรรพ์นี้อีกครั้ง

ผู้เขียนก็ทำตามแต่ดึงมีดไม่ออกไพฑูรย์หัวเราะ หึๆ แล้วดึงมีดไปจากมือของผู้เขียนแล้วดันด้ามมีดขึ้นไปข้างบนจนเสียงดังกึก จึงส่งคืนให้ผู้เขียนอธิบายว่า

‘’ คนทำปลอกมีดของหลวงพ่อเดิมวัดหนองโพจะทำร่องไว้ที่ด้านล่างของฝักที่รองรับคมมีดเมื่อสอดมีดเข้าไปในฝักจนหมดใบมีดแล้วให้ดันด้ามมีดลงด้านล่างนิดนึงให้เกิดเสียงดังกึกเป็นการตึงใบมีดให้ติดกับฝักดึงอย่างไรก็ดึงไม่ออกเมื่อจะชักออกจึงดันด้ามมีดขึ้นด้านบนให้ดังกึกจึงจะดึงมีดออกจากฝักได้’’

เป็นอนุสติเตือนเจ้าของมีดให้นึกถึงคำสอนของหลวงพ่อเดิมที่ว่ามีดหมอใช้ได้ทั้งกันและแก้ก่อนจะใช้มีดจึงควรไตร่ตรองให้รอบคอบคนเราเมื่อเกิดโทสะจริตเข้าครอบงำแล้วส่วนมากจะลืมดันด้านมีดขึ้นข้างบนจึงชักมีดไม่ออกทำให้ได้สติว่ากำลังจะใช้มีดหมอในทางแก้มิใช่การป้องกัน อาจลดอำนาจโทสะลงได้ไม่มากก็น้อย

สำหรับไพฑูรย์นั้นบอกว่าจะดันด้ามมีดขึ้นข้างบนเพื่อดึงออกเฉพาะเพื่อป้องกันชีวิตเท่านั้นเหมือนครูดาบที่สอบวิชาดาบที่เมืองตากก่อนจะมาเป็นบุตรบุญธรรมของท่านผู้มีพระคุณสูงสุดในชีวิตที่ว่าจงเก็บดาบไว้ในฝักเสมออย่าชักเข้าชักออก

นักดาบจะชักดาบออกจากฝั่งเพื่อการป้องกันตัวและทุกครั้งที่ดาบออกจากฝักจะต้องได้เลือดเซ่นดาบทุกครั้งจะเป็นอุปทานหรือไม่นั้นผู้เขียนก็ไม่รู้แต่เมื่อมีดเปลือยออกจากฝักแล้วจมูกได้กลิ่นคาวเลือดฉุนกึกตามมาด้วยกลิ่นคล้ายกลิ่นอับอับของกำยานมากระทบจมูกอย่างเเรงรู้สึกขย้อน

ไพฑูรย์ดูเหมือนจับสังเกตได้รีบปลดมีดออกจากมือผู้เขียนยัดคืนเข้าฝักเก็บใส่กระเป๋าหิ้วตามเดิมแล้วพูดกับผู้เขียนว่า ไม่ว่าใครหรอกหากได้จับมีดหมอเล่มนี้แล้วก็เป็นต้องมีอาการเหมือน บ.กนี่แหละมันกลืนชีวิตคนมามากแล้วถ้าเป็นโบราณออกสึกครั้งหนึ่งพอกลับบ้านจะต้องทุบด้ามดาบให้แตกเป็นเคล็ดว่าได้ปล่อยวิญญาณศัตรูที่ตายใต้คมดาบออกไปให้พ้นจึงทำด้ามใหม่

ไพฑูรย์กล่าวเสมอว่ามีดหมอแบบควาญช้างนี้คุ้มชีวิตไพฑูรย์ได้ไว้โดยตลอดไม่ว่าจะในด้านใด จะเป็นมหาอุด คงกระพัน นะจังงังก็ได้ทั้งนั้น

มีดหมอด้ามครูของหลวงพ่อเดิม หลวงพ่อเดิมเคยบอกกับไพฑูรย์ว่า

‘’เมื่อน้ำเหนือหลากจะล้นบึงบอระเพ็ดเจ้าเมืองนครสวรรค์จะมานิมนต์ให้หลวงพ่อไปลอยเรืออยู่ที่ปากบึงเพื่อใช้มีดหมอสะกดเหล่าจระเข้เหราทั้งปวงให้สงบอยู่แต่ภายในอาณาเขตบึงไม่ให้ออกไปก่อความเดือดร้อนแก่ผู้คนส่วนจระเข้นอกบึงที่มาจากทางเหนือจะไหลตามน้ำไปแต่ไม่ต้องห่วงเพราะหลวงพ่อศุขวัดปากคลองมะขามเฒ่าท่านเสกหินไว้ตลอดท่าน้ำหน้าวัดจรเข้ไม่ว่าจะเป็นจระเข้อาคมหรือจระเข้ตามธรรมชาติจะลอยขึ้นเหนือน้ำกบดานไม่ได้อ้าปากไม่ขึ้นเล่นงานพระหรือชาวบ้านไม่ได้

ไพฑูรย์บอกว่ามีดหมอหลวงพ่อเดิมนี้ฉมังนักใครมีไว้เหมือนมีอาวุธพิเศษไว้ติดตัว ‘’สัพเพเทวาปีศาเจวะ อันว่าเทวดาฝ่ายมิจฉาทิฐิและภูตผีปีศาจทั้งหลายทั้งปวง ปะรายันติจะพ่ายแพ้แก่อำนาจแห่งมีดอันเปรียบเสมือนประดุจอาวุทสำคัญ 5 ชนิดที่ถือว่ามีอานุภาพร้ายแรงที่สุดในโลก

วิชามีดหมอนี้หลวงพ่อเดิมได้ถ่ายทอดให้ ศิษย์ 2 องค์คือหลวงพ่อกันวัดเขาแก้วกับหลวงพ่อน้อยวัดหนองโพ (ปัจจุบันมรณภาพไปแล้วทั้งสององค์) สำหรับหลวงพ่อน้อยวัดหนองโพองค์นี้เป็นเจ้าอาวาสวัดหนองโพสืบต่อจากหลวงพ่อเดิมเมื่อประมาณปีพ.ศ. 2487- 88

เป็นช่วงสำคัญของประเทศไทยเพราะเป็นระยะเวลาที่หน่วยเสรีไทยสายอเมริกาได้กระโดดร่มลงมาในประเทศไทยเพื่อปฏิบัติการร่วมกับเสรีไทยสายอังกฤษที่มุ่งหน้าเข้ามาอยู่ในประเทศไทยที่สร้างความพินาศแก่กองทัพรูปพระอาทิตย์ที่มีชื่อว่า ‘’กองทัพงิ’’

เป็นช่วงที่ไพฑูรย์กับสามสหายออกมาร่วมงานกับเสรีไทยทำงานใต้ดินโดยตำรวจเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ถือว่าช่วยชาติ อธิบดีตำรวจ ณ เวลานั้นคือหลวงอดุลเดชจรัสที่มีรหัสเสรีไทยว่า ‘’พูเลา’’

เสรีไทยคนไหนถูกญี่ปุ่นจับแล้วส่งมาให้ฝ่ายไทยจะรอดหมดทุกคนตอนหลังจึงไม่ยอมส่งมาโดยอ้างกฎอัยการของกองทัพพระเจ้าจักรพรรดิที่ว่าหากเหตุเกิดในค่ายทหารหรือในกองบก. ญี่ปุ่นจะต้องถูกพิจารณาโทษตามกฎอัยการศึกของทหารเพราะสนธิสัญญาระหว่างไทยญี่ปุ่นไม่ได้มีกำหนดไว้เสรีไทยส่วนหนึ่งจึงต้องสังเวยชีวิตในค่ายทหารญี่ปุ่นอย่างน่าทุเรศเวทนา

เหมือนไพฑูรย์จะนึกขึ้นได้จึงหวนมาหาเรื่องของมีดหมอควาญช้างโดยเล่าว่าเมื่อตอนที่ไปมอบตัวเป็นศิษย์ของหลวงพ่อเดิมวัดหนองโพนั้นได้ยินเรื่องราวของกำนันสมบัติหรือที่ชาวบ้านเรียกกันว่ากำนันรึ นั้นกำนันรึสมบัติเป็นกำนันอยู่บ้านหัวหวาย

เป็นกำนันหนุ่มฉกรรจ์ที่เป็นศิษย์หลวงพ่อเดิมได้มีดหมอควาญช้างไปจากหลวงพ่อเดิมชุดแรก 9 เล่มกำนันรำได้ไป 1 ใน9 เล่มเมื่อจะต้องเดินทางไปไล่ล่าเสือปล้นฆ่าชาวบ้านหรือพวกโจรขโมยควายที่ทางการได้ขอให้ไปช่วยกำนัน จะมีปืนพาราเบลลั่มพกติดเอวไปด้วย

สมัยก่อนโน้นใช้ขี่ม้าหรือไม่ก็นั่งเกวียนแต่บรรดาตำรวจที่ออกไปปราบโจรมักเอารถแวะมารับกำนันรำถึงบ้านพอรถออกก็ไม่มีอะไรแต่พอใกล้จะถึงจุดที่จะปะทะนายตำรวจสั่งเตรียมพร้อมกำนันสมบัติจะลุกขึ้นรำป้อลอยหน้าลอยตาเหมือนกับว่าการเข้าไปจับเสือร้ายที่เอาชีวิตเป็นเดิมพันเหมือนกับกำลังจะขึ้นเวทีรำวงทั้งนี้เพราะกำนันรำนั้นเชื่อมั่นในอำนาจพระพุทธคุณมีดหมอควาญช้างของหลวงพ่อเดิมที่ติดตัวมาเพราะมีประสบการณ์มามากในการเผชิญหน้ากับเสือร้าย

ตามั่ง บ้านหัวหวายเล่าให้ไพฑูรย์ฟังว่าที่นับว่าเป็นเรื่องที่ทำกำนันรำมีชื่อเสียงก็คือการเข้าไปปราบเสือชุ่มที่ลักพาตัวนางสาวเกสรลูกสาวเศรษฐีแจ้ง ไปเรียกค่าไถ่ตำรวจออกติดตามข่าวจนพบว่าเสือชุ่มพานางสาวเกสรไปกักไว้ที่ท้ายเขาพนมรอกจึงวางแผนเข้าจับกุมกำนันรำไปร่วมด้วยช่วยกัน รำเฉิบๆ ไปกับตำรวจผู้หมวดที่เป็นหัวหน้าชุดร้องบอกกำนันสมบัติที่กำลังรำป้อว่า

‘’น้ากำนันเลิกรำได้แล้วล่ะใกล้ถึงจุดปะทะแล้วเดียวโจรมันสาดกระสุนใส่ถูกเข้าจะยุ่งกันใหญ่’’

จ่านิดต้องสะกิดผู้หมวดหนุ่มหน้าใหม่พึ่งจบมาหมาดๆให้หยุดพูดทันทีโดยพูดกับผู้หมวดหนุ่มว่า

‘’อย่าไปยุ่งกับกำนันสมบัติเลยครับแกมีฉายากำนันรำเพราะไม่ว่าแกจะไปปะทะกับวายร้ายที่ไหนแกก็จะรำอย่างนี้แหละแกชื่อในมีดหมอควาญช้างของหลวงพ่อเดิมที่แกพกติดตัวมาด้วยครับผู้กอง’’

พูดยังไม่ทันจบคำดีเสียงกำนันรำก็สวนควันทันที
‘’ขอบคุณมากครับผู้กองไม่ต้องห่วงผมหรอกครับว่าแต่ว่าเตรียมอาราธนาของขลังไว้หรือยังสำหรับผมแล้วมีดหมอควาญช้างของหลวงพ่อเดิมที่ผมพกมาคือเกราะเพชรป้องกันชีวิตผมไม่เชื่อเดี๋ยวคอยชมเอาเอง’’

ตามั่งบ้านหัวหวายเล่ามาถึงตรงนี้แล้วหยุดยืนแขนที่มีขนลุกซู่ให้ดูก่อนจะเล่าต่อ ตำรวจเข้าล้อมบ้านเป้าหมายสายสืบทำงานได้ดีผู้กองหนุ่มสั่งกระจายกำลังเข้าโอบล้อมบ้านเป้าหมายอย่างเงียบเชียบ

เมื่อทุกอย่างเข้าที่ผู้หมวดได้ยื่นคำขาดด้วยการตะโกนให้เสือชุ่มมอบตัวแต่คำตอบคือลูกปืนตำรวจหลบเข้าที่กำบังกันอุตลุดเสียงกำนันรำร้องตะโกนว่า

‘’บุกโว้ย เสียเวลาหมอบๆ หลบ ๆ’’

พูดจบกำนันรำวิ่งเข้าหาบ้านเป้าหมายมันน่าแปลกก็คือลูกปืนที่คนร้ายยิงมาแบบไม่เลี้ยงไม่มีนัดไหนแผ้วพานร่างของกำนันได้สักนัดเดียวผู้หมวดร้องสั่งด้วยเสียงอันดังกว่ายิงคุ้มกันกำนันรำแล้วบุกเข้าหาเป้าหมายเร็วเข้า บุกเข้าไป!

การต่อสู้อย่างหนักเปิดขึ้นกำนันรำวิ่งออกไปทางด้านหลังปล่อยให้ตำรวจบุกเข้าไปช่วยตัวประกันในบ้านและจัดการศพลูกน้องเสือชุ่ม

ผู้กองให้ตำรวจแม่นปืนตามหลังกำนันรำไปติดติดภาพที่ได้เห็นคือกำนันรำกับเสือชุ่มเดินถือปืนเข้าหากันสาดกระสุนใส่กันหูดับตับไหม้ แต่กำนันถือว่าเป็นกำไรชีวิตเสียงปืนขาดเสียง ร่างที่พรุนไปด้วยรูกระสุนของเสือชุ่มถูกส่งไปตายโรงพยาบาล กำนันรำถูกยิงเข้าที่สำคัญแต่ไม่เข้าซักนัดมีแต่รอยช้ำเป็นจ้ำๆด้วยแรงปะทะผลของกระสุนจากปืนเสือชุ่ม

ไพฑูรย์ปิดท้ายว่ามีดหมอควาญช้างเป็นมีดรุ่นแรกที่หลวงพ่อเดิมสร้าง ก่อนที่จะลดขนาดลงมาเป็นมีดปากกากะทัดรัดพกพาสะดวกจิ๋วแต่มีพลานุภาพเสมือนมีดหมอควาญช้างขนาดใหญ่ที่หลวงพ่อสร้างยุคแรกทุกประการ ไพฑูรย์สรุปท้ายว่า มีดหมอมีสร้างกันหลายสำนักแต่ไม่ดังคับฟ้าเหมือนมีดหมอหลวงพ่อเดิมที่ยังคงความเป็นอมตะตลอดกาล

ที่มา

 

ปูเสื่อรอติดตาม ขั้นตอนที่ยากที่สุดครับ ^^

 

รอติดตามเรื่องราวดีๆ ครับ หวังจะได้ฟังอานุภาพของกริชเมื่อยามเสร็จสิ้นพิธีการทั้งหมดว่าเป็นอย่างไรบ้าง

 

ขั้นตอนที่หนักใจที่สุด และยากที่สุด คือ การปลุกเสกปิดท้ายนี่ละครับ... ดังที่ทราบชนวนหลายอย่างก็เสกมามาก เสกตั้งแต่ยังไม่นำมาหลอมด้วยซ้ำ ตีขึ้นรูป ก็เข้าพิธีปลุกเสกอีก ในพิธีสายปู่ฤาษี สายเทพ เหลือขั้นตอนสุดท้ายคือ เสกปิด

เสกปิด คืออะไร ผู้รู้ที่ปรึกษาโครงการกล่าวว่า คือ เสกปิดท้าย และเราจะไม่เสกใด ๆ อีกแล้ว คือ จะไม่นำไปขอครูบาอาจารย์ท่านใดลงเพิ่มอีก เพราะ ได้ลงวิชาเฉพาะไว้ หมดแล้วในสายเครื่องราง

ผมนึกออกครั้งหนึ่ง ผมเคยได้ตะกรุดกาสะท้อนหลวง (สะท้อนใหญ่) ซึ่งมีอานุภาพสะท้อนภัยมืด อวิชชาทั้งปวง ผมได้มาด้วยความไม่รู้ นำไปขอหลวงปู่ท่านหนึ่งเสกซ้ำ หวังว่าจะแรงยิ่งขึ้น ภายหลัง ผู้รู้ที่ปรึกษาโครงการนี้ แจ้งว่า ได้เคล็ดลับวิชาเพิ่ม...
...คือแต่เดิม ตะกรุดกาสะท้อน ต้องพอกครั่งพุทรา แต่ ณ ปัจจุบัน ครั่งพุทรานั้นหายาก ต้องไปหาในป่า แม้ได้มา ก็ได้ไม่มาก ...
...ที่ปรึกษาบอก ได้เคล็ดเพิ่มไม่ต้องไปหาครั่งพุทรา แต่ใช้วิธีง่าย ๆจาก ครูบาอาจารย์ท่านหนึ่งบอกเคล็ดมา ผมจึงส่งตะกรุดขึ้นไป

...พอ ที่ปรึกษาได้รับตะกรุดปุ๊ป ถามเลย ไปเสกเพิ่มมาเหรอ ใช่ครับ เป็นไงแรงขึ้นไหม ท่านบอก พลังเปลี่ยนไปสิ เพราะตะกรุดนี้ลงแบบ พลังคล้ายมีดดาบ สะท้อนกลับ แบบมาแรงไปแรง แต่ครูบาอาจารย์ที่ลงใหม่ อาจเห็นว่าแรงไป เกลี่ย จัดพลังใหม่หมด จากมีดดาบเป็นดอกไม้เลย

...สุดท้ายตะกรุดนี้ ต้องไปจัดเรียงพลังใหม่ คือดึงเมตตาออกจัดกระแสใหม่ (ผมได้ฟังจาก ลำโพงโทรศัพท์ ได้ยินการจัดกระแสใหม่กับหู)

...สรุป นี่จึงเป็นความรู้ใหม่ที่ได้รับมา

 

ดังจะทราบ สร้างเครื่องราง ย่อมต่างจากสร้างพระเครื่อง เพราะบางอย่างต้องทำตามตำรา สรรพวิชา ดังเช่น ทำตะกรุด ก็ไม่ใช่ ๆ อยู่ ๆ จะจารเลย ต้องดู ฤกษ์ยาม ทำขัน บูชาครู ฯลฯ

แต่ ข้อดี คือเครื่องรางใช้ได้ แทบจะทุกคน แม้เป็นคนไม่ดี ดังเช่น โจรสมัยก่อนเป็นต้น มักจะมีเครื่องรางที่ทรงอานุภาพ เช่นตะกรุด คด ฯลฯ อาจมีบางท่านว่า อ้าว ก็เห็นมีห้อยพระปล้นฆ่า ก็คุ้มครองได้ ผู้รู้กล่าวว่า พระที่คุ้มครองแบบนั้น มักเป็นพระที่ ฤาษีสมัยโบราณสร้าง เช่นพระกรุ หรือมีธาตุกายสิทธิ์ผสมเป็นมวลสาร แล้วอาจนิมนต์พระเถระมหาสวดฉลอง เสริมมงคล แต่พลังที่บรรจุ จะเป็นของ ฤาษี ที่สร้างเป็นหลัก ดังเช่น พระสกุลลำพูน หรือ พระผงสุพรรณ เป็นต้นคือ พระมหาฤาษีสร้างไว้และมีว่านยารึธาตกายสิทธิ์ผสมเป็นมวลสาร

 

คำถาม ปลุกเสกหมู่ กับเสกเดี่ยว ดีต่างกันอย่างไร คำถามนี้ เป็นคำถามที่พบบ่อย ผู้ที่ตอบคำถามได้ดีที่สุดคือผู้ปลุกเสกเอง..

..ได้ฟัง จาก ครูบาอาจารย์ท่านหนึ่งกล่าวว่า ไปนิมนต์พระเกจิมาอธิษฐานจิตที่วัดให้ ท่านกล่าวว่า ไปเสกเดี่ยวดีกว่า คือ นิมนต์ ท่านละวัน วันนี้ท่านนี้ วันต่อไปท่านอื่น พระเกจิท่านบอกมาเอง... เพราะเสกเดี่ยวไม่มีข้อจำกัดเรื่องเวลา และเงียบสงบมากกว่า

...จึงนึกออกจากที่ ผู้รู้เคยกล่าวไว้ วัตถุมงคลที่มีประสบการณ์ และเป็นตำนานจำนวนมาก มักจะเป็นวัตถุมงคลที่เสกเดี่ยว...(ส่วนใหญ่นะครับ คำตอบนี้ ผู้ที่ห้อยหรือบูชาอยู่น่าจะทราบได้ดีที่สุด)

 

ได้ความรู้มากมายเลยครับ เมื่อก่อนนึกว่าต้องเสกเยอะๆถึงจะดี แต่พอฟังแบบนี้ ความคิดเปลี่ยนเลย

 

ผู้รู้กล่าวว่า การนำของไปขอครูบาอาจารย์ปลุกเสกก็สำคัญ ไม่ใช่ ยกลังวาง ขอเสก เสกเสร็จถวายปัจจัยกลับ ในสายท่านยึดตามตำรา คือมีขันตั้ง(เครื่องบูชาครู) อาจเป็นดอกไม้ ธูปเทีย หมากพลู หรืออะไรแล้วแต่ตามสูตร

ผมนึกออกในสายครูบาอาจารย์ผมเช่นกัน หลวงปู่โน บันทึกสั่งไว้ หลวงปู่ประหยัดบุตรชาย หยิบให้ผมอ่านเองกับตา ท่านบันทึกตำรา ขั้นตอนเสก เตรียมอะไรบ้าง ฤกษ์ยามอย่างไร

ทีนี้ผมเคยถาม อ้าวแล้วถ้า ยกกล่อง วางแป็ก ขอเสกหลวงปู่เป่า ๆ เสกจะได้ผลไหม ท่านว่าได้เหมือนกัน แต่จะไม่เท่า เตรียมพิธีกรรม เพราะอย่างไรเสียปฏิเสธไม่ได้ว่า เป็นพิธีพราหมณ์ มงคลพุทธอยู่ที่การกระทำ มงคลพราหมณ์อยู่ที่พิธีกรรม

คำตอบนี้ วิญญูชนย่อมทราบคำตอบดี

 

คำตอบนี้ อยู่ที่ ผู้ใช้ หรือบูชาวัตถุมงคลจะทราบดีที่สุดครับ... ห้อยแล้วเงียบ เหมือนไม่ได้ห้อยไร หรือ ดีช่วงแรก ๆ ประสบการ์เพียบ ผ่านไปไม่นาน เงียบ เราก็เบื่อเอง เปลี่ยนวัตถุมงคลใหม่...

อย่างไรก็ตามทุกสิ่งย่อมไม่เกินกรรมครับ หากกรรมตามมา แม้ห้อยเบญจภาคีก็ต้อง โดน...

 

ระยะเวลาการปลุกเสก เกี่ยวไหม ... คำตอบนี้ต้องให้ผู้ปลุกเสกบอกเองครับ การเป่าพ้วง 1 นาที ผู้มีพลังจิตสูงเป่าย่อมขลังแน่นอน แต่อาจอยู่ระดับ ใช้ได้ โดยมากผมเองก็ถามบ่อย แรงไหมครับ ดีไหมครับ ครูบาอาจารย์มักบอกใช้ได้ คำว่าใช้ได้ คือ พก พา อาราธนาคุ้มครองได้แน่นอน เพราะหากถามต่ออยากให้สุดยอด ท่านมักบอก ใช้ได้แล้ว อย่ายึดติด ไม่มีอะไรเกินกรรม...

ผมเคยนำวัตถุมงคลสำคัญอย่างหนึ่ง ไปขอครูบาอาจารย์ที่ไปมาหาสู่ท่านหลายปี เรียกว่าไปมาเป็นร้อย ๆ ครั้งได้ จนได้ทราบคุณธรรมระดับสูงของท่าน ปกติ ท่านไม่ส่งเสริมในด้านวัตถุมงคล ท่านประกาศเลยไม่เสกใด ๆ ทั้งสิ้น พระพุทธเจ้าห้าม.. (ขนาดนั้นเลย) ไม่ทำน้ำมนต์ใด ๆ

จนวันหนึ่ง โอกาสเหมาะมาก อาศัยตอนท่าน อารมณ์ดี ขออนุญาต นำลูกอมและวัตถุมงคลบางส่วน ขอท่านอธิษฐานจิต (ใช้คำว่าปลุกเสกไม่ได้ ท่านไม่ชอบ) ท่านถาม จะไปแจกใคร แจกคนสนิทครับ ท่านบอก ไม่อยากดังนะ อย่าให้ใครรู้ ครับ ให้เฉพาะสนิท ๆ ท่านย้ำ หลวงปู่ไม่ปลุกเสกนะ แต่จะอธิษฐานจิตให้ สวดมนต์ภาวนาให้

ท่านถาม จะรีบเอากลับไหม ผมว่าไม่รีบครับ .... (ดีใจมาก ๆ )

เวลาผ่านไป 2 อาทิตย์ ไปถามท่านเสร็จหรือยัง ท่านตอบว่า อย่าพึ่ง ๆ ยังไม่เสร็จ

ผ่านไปอีกอาทิตย์ ท่านบอกเองเลย ยังไม่เสร็จ

ผ่านไปอีกอาทิตย์ ท่านบอกยัง ๆ สิ้นเดือนค่อยมาเอา

ผมอดสงสัยไม่ได้ จึงถาม หลวงปู่ทำไมนานจัง ปกติ เห็น พ้วงเดียว หรือไม่กี่วันก็ได้แล้ว

ท่านกล่าวว่า "ทิ้งทวน" เจออย่างนี้ไม่ถามอีกเลยครับ

จนถึงกำหนด ไปสิ้นเดือนรับ ท่านบอกค่อยมาพรุ่งนี้ ไม่ได้ถือฤกษ์ยามอะไร แต่อยากให้มารับวันที่ 1 (อ้าว ก็ต้องทำตาม)

จนได้รับเสร็จ ท่านตั้งใจมาก ไม่ยอมไปทำวัตรเย็นเลย รอผมไปรับ ท่านย้ำ แจกเฉพาะคนดี ๆ นะ

ผมได้นำไปขอผู้รู้ ท่านหนึ่งที่เชื่อได้ว่า ตรวจชมบารมีได้ ไม่มั่ว ผลปรากฎว่าชุดนี้ ดีมาก ๆ เขากล่าวว่า อาจกันนิวเคลียร์ได้เลย (เขาว่านะ ผมไม่ทราบได้ ผมคนธรรมดาดูไม่เป็นครับ)

แต่แปลกอย่างชุดนี้ ทำไมขอชมเทพพรหมที่รักษามองไม่เห็น เขากล่าวว่า อาจเพราะเทพพรหม ไม่ให้เห็นมากกว่า เพราะเสกขนาดนี้ย่อมมีแน่...

คำตอบของคำถามนี้ ต้องถามผู้อธิษฐานจิตละครับ ผมจึงไปถามหลวงปู่ท่าน

ท่านกล่าวว่า ไม่เห็นหรอก หลวงปู่อธิษฐานไว้ ว่าไม่อยากดัง ถ้าเห็นเทพพรหมที่รักษาจะฮือฮา...

จบ.... ไม่ต้องถามนะครับ รุ่นอะไร รุ่นกายสิทธิ์ทิ้งทวน... ไม่มีแจกไม่มีให้ใครครับ แจกเฉพาะคนสนิทตามท่านสั่งแล้ว

...นี่คือคำตอบว่า ระยะเวลาการปลุกเสกมีผลไหม....

 

เยิ่นเย้อมานาน มาถึง ขั้นตอนที่ยากที่สุด น่าหนักใจที่สุดซะที ดังที่กล่าวมาทั้งหมด ขั้นตอนนี้ยากที่สุดและได้ปรึกษาผู้รู้ที่ปรึกษาคือ

1. หลังจากจัดหามวลสาร ชนวนตามตำรามีที่มาชัดเจน (ชัดเจนคือไม่มั่ว เช่นเอาเหล็กเก่า สนิมเขรอะไม่กี่อัน บอกสังฆวานร หรือเหล็กยอดเจดีย์มาถ่ายรูปโชว ถามเจดีย์ไหนวัดไหน มีที่มาไหมจะไปเช็คว่าของจริงไหม แล้วสะอึกงี้ 555 (ฮา) ) เหล็กยอดเจดีย์ไม่ใช่ใครจะไปสอยเอามาก็ได้นะครับ.. ติดหนี้สงฆ์ยุ่งเลย

2. ทำตามตำรา ที่ผู้รู้สั่ง ควบคุมช่างไปดูเองมีรูป มีคลิป ชัดเจนตั้งแต่เสกชนวน เสกตอนขึ้นรูป พิธีสายเทพ ส่งภาพ ให้ท่านดูตลอด (ท่านชำนาญเรื่องดูพลังกะแสผ่านภาพถ่าย)

3. ถามที่ปรึกษาว่าจะหาครูบาอาจารย์ที่ทรงอภิญญา สามารถเสกเป็นระดับตำนานได้ไหม โดยที่ปรึกษาเรา ไปกำกับ นำมีดหมอ กริชไปเอง ท่านกล่าวว่า ยาก หายากมากในปัจจุบัน คือเคยมีอยู่อย่างครูบาอาจารย์ท่านเอง แต่ละสังขารไปหมดแล้ว หายากมาก ท่านเปรียบเทียบ หายากกว่าพระรอดมหาวันอีก (ฮามาก) สมมติมีอาจอยู่ในป่าลึก ต้องไปสอบถามจาก รุ่นเก่า ๆ

4. ทางเลือกสุดท้าย หากหาเสกเดี่ยวแบบชาติเสือไม่ขอเนื้อใครกินไม่ได้ ท่านกล่าวว่า อาจต้องอัดพลังไปเรื่อย ๆ คือ ไปฝากครูบาอาจารย์ที่รู้จัก สนิทคุ้นเคยกันดี องค์แรก ซักอาทิตย์ องค์ที่ 2 องค์ที่ 3 (ไม่เกิน 3 ท่าน) โดยเป็นครูบาอาจารย์ที่เด่นคนละด้าน กะแสจิต ทางเดียวกัน (ท่านเปรียบเทียบเหมือนทำอาหารรสจัด อย่าให้ปรุงแต่งมาก กะแสพลังจะไม่สมดุลกัน)

มาลุ้นกันครับ จะหา แบบ ม้วนเดียวจบ หรือ 3 ม้วนจบได้ไหม.... อะไรก็ไม่แน่นอนครับ

 

หลายท่านรวมทั้งผมเอง มีคำถาม ยากขนาดนั้นเลยเหรอ ครูบาอาจารย์ที่เก่งกล้า สุดยอดมีอยู่มากมาย ผมเองก็นำของไปขอท่านเสกบ่อย หลายท่านอยู่ ....

ที่ปรึกษากล่าวว่า จริต ปฏิปทา วิชา กระแสจิตครูบาอาจารย์แต่ละท่านไม่เหมือนกัน เหมือนสมัยพุทธกาล พระอรหันต์ ยังเด่นคนละด้าน เช่น พระสารีบุตร เด่นด้านปัญญา พระสีวลี เด่นด้านลาภ ตามบุญวาสนาที่สั่งสมมา

หมอยังเก่งคนละด้าน ด้านเฉพาะทางต่าง กัน หากลงแบบพื้นฐาน นะได้ แต่หากให้ เป็นระดับตำนาน ย่อม ต่างกัน

สิ่งสำคัญ คือ สรรพวิชาท่านด้วย การเสกมีดหมอ ครูบาอาจารย์ย่อมต้องได้ศึกษามา จากตำรา หรือจากการถ่ายทอดมาจากรุ่นก่อน คงไม่ลงคาถาเมตตามหานิยมในมีดหมอ แน่ ท่านว่างั้น...

หรือเสกรวม เสกแยก เสกเฉพาะย่อมต่างกันอีก นำมีดไปเข้าพิธีเสกพระ ย่อมเป็นมีดมงคลไปเลยย ผีชอบ ผียิ้ม พระมีเมตตาเสมอ (555 ฮา)

 

ใช่ครับ
นี่คือ ปญหา โลกแตก..

 

เสกให้เป็นระดับตำนาน ระดับความหายาก ยากกว่าหาพระรอดมหาวัน

ที่ปรึกษาท่านช่างเปรียบเปรยจริงๆ รอชม รออ่านต่อไปครับ

 

สวัสดั ครับ
ตามอ่านมาตลอด....

เคยทราบ แต่ไม่ละเอียดเท่านี้

ขอบคุณ สาระดีๆ ครับ

 

ใช่ครับ ได้ความรู้มากจริงๆ
ผมก็คนหนึ่งเวลาไปหล่อพระ ชอบเอาพระที่มีไปเข้าพิธี เข้าใจว่า น่าจะเพิ่มพลัง แต่ต่อไปคงต้องพิจรณาดีๆ เพราะมีเรื่อง กระแสพลัง ด้วย

 

รอติดตาม ตอนต่อไปครับ ^^

 

หลังจาก คุยกับที่ปรึกษา ประมาณ 2 อาทิตย์ ซึ่งช่วงนั้นอยู่ระหว่างเร่งงานช่าง เพื่อให้ทัน ฤกษ์ยามที่ดีที่สุด....

ท่านที่ปรึกษา ก็แจ้งข่าวดี พบแล้ว พระระดับตำนานในป่าลึก.... โดยท่านกล่าวว่าเคยพบครูบาอาจารย์ท่านนี้ 3 ครั้ง โดย เพื่อนท่านซึ่งเป็นคนแถวนั้นพาไปหา

จากการสัมผัสของท่านเอง พบว่า ล้ำลึก ล้ำเลิศ และมีสรรพวิชาที่แปลก โดยหากไปสอบถามวิชาต่าง ๆ พระในตำนานท่านจะ เฉไฉเรื่องอื่น ไม่ยอมบอกกล่าวใด ๆ แต่ ที่ปรึกษาเรา แอบฟังขณะทำพิธี หรือลงอาคม พบว่าวิชาแปลกประหลาดมาก (อย่างที่บอกที่ปรึกษาเรา เป็นศิษย์ยอดเกจิอาจารย์ระดับครูบาอาจารย์ในแถบนั้น ยกย่องให้เป็นครูบาหลวง(ครูบาใหญ่) จึงย่อมรอบรู้วิชาต่าง ๆพอควร)

นี่คือจุดเริ่มต้นแห่งความหวังอีกครั้งครับ... ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมเปลี่ยนแปลงได้เสมอ โปรดคอยติดตาม....

 

แต่ละขั้น แต่ละตอน อ่านแล้วลุ้นไปด้วย ประกอบกับองค์ความรู้ต่างๆที่ถ่ายทอดชนิดที่หาที่ไหนอ่านไม่มีแน่ อ่านจากประสบการณ์ล้วนๆของเจ้าของกระทู้ น่าสนใจมากมายทุกเรื่องเลยครับ ทำให้เกิดปัญญาในการหาเช่าบูชาวัตถุมงคลต่างๆได้ มิใช่ใครว่าดี ก็ขวนขวายหาให้ได้มาซึ่งของดี หวังเพียงเพื่อให้ตนเองดีขึ้น ปลอดภัยขึ้น รวยขึ้น และอีกหลายๆขึ้นตามแต่ความต้องการของตน และก็หมดเงินหมดทองไปมากมาย

 

รอติดตามครับ