สมเด็จนางพญางิ้วดำ วัดใหม่บ้านดอน และครูบาอาจารย์ผู้ปฏิบัตดีปฏิบัติชอบ

ช่วงนี้เข้ามาติดตามกระทู้พระเครื่องเลยทำให้นึกถึงกระทู้สมเด็จนางพญางิ้วดำครับ เลยขอเข้ามาอัพเดทเรื่องบุญเพื่อเป็นการเสริมสร้างความศรัทธาให้ยิ่งๆขึ้นไปครับ บางทีความศรัทธามันก็ยุบๆแฟบๆ เหมือนกับที่พระพุทธองค์ทรงสอนว่า ปุถุชนมีศรัทธาแบบหัวเต่า

ประกอบกับมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นล่าสุดเกี่ยวกับพระธาตุที่ผมได้รับจากคุณแม่ชีบุญเลิศวัดสัมพันธ์วงศ์ พระธาตุผอบนี้ผมไว้ที่โต๊ะหมู่บูชาพระที่บ้านแม่ยาย จ.นครนายก ครับ เวลากลับไปบ้านแม่ยายก็สวดมนต์ไหว้พระตอนก่อนเข้านอน แต่พอตอนกลางวันผมก็มักจะชอบหยิบผอบพระธาตุมาส่องดูการเปลี่ยนแปลง ไปเรื่อยเปื่อย จนมาเห็นเม็ดเล็กๆในวงสีเขียว คิดว่าน่าจะใช่พระธาตุเสด็จ เพราะเป็นเม็ดเล็กคล้ายหิน มีความมันเป็นเลื่อม ตอนแรกก็คิดอาจเป็นเศษที่แตกออกมาจากองค์ใหญ่ แต่เนื้อจะต่างกันคือมีความมันแวววาวไม่เหมือนกับ 25 องค์ที่อยู่ในผอบที่จะเนื้อจะมีลักษณะด้านๆขุ่นๆ

 

ถ้าความจำผมไม่เลอะเลือน ดูเหมือนกับว่าผมเคยอธิษฐานขอให้มีพระธาตุเสด็จมาที่ พระธาตุ 25 องค์นี้ครับ น่าจะอธิษฐานมานานมากกว่า 1 ปีแล้วครับ

ผมชอบใช้วิธีการอธิษฐาน เพราะเคยอธิษฐานเกี่ยวกับเรื่องพระธาตุสำเร็จมาหลายครั้งแล้ว

1.อธิษฐานขอพระธาตุจากพระผงฟ้าลั่น (หลวงพ่อเกษม เขมโก) ท่านเสด็จมาภายใน 3-4 เดือน
2.อธิษฐานขอพระธาตุเสด็จที่พระเหรียญดวงโพธิญาณหลวงปู่ดู่(หลวงตาม้าสร้าง)ท่านเสด็จมาภายใน 1 เดือน
3.อธิษฐานขอพระธาตุของหลวงตามหาบัว ได้รับจากเพื่อนที่ทำงานโครงการเดียวกันแต่อยู่คนละบริษัท ได้รับพระธาตุของหลวงตามาตอนปี 2557 ใช้เวลาประมาณ 3-4 ปี หลังจากที่ได้ไปร่วมงานถวายพระเพลิงหลวงตาตอนต้นปี 2554
4.อธิษฐานขอพระบรมสารีริกธาตุตอนไปนมัสการพระจักษุธาตุที่วัดสัมพันธวงศ์ ตอนปี 2554 พระบรมสารีรีกธาตุเสด็จมาอยู่ในมือพนม ตรงนิ้วนางที่ประกบกัน อธิษฐานก่อนหน้าที่จะไปนมัสการ ประมาณ 1 อาทิตย์

 

คำพูดของสมเด็จนางพญางิ้วดำที่ท่านเคยบอกแก่ผมไว้

ตั้งแต่ผมกลับจากสร้างบุญสร้างแท่นพระพุทธรูปที่บุรีรัมย์เมื่อปี 2549 จนได้มาเจอกับพระธุดงค์แถวประจันตคามและมาถึงปี 2553 ทำให้ได้เจอกับคุณแม่สมใจ ณ.สำนักปฏิบัติธรรมเทพมงคลสุขใจ อ.ประจันตคาม จ.ปราจีนบุรี และเมื่อเร็วนี้ๆตอนประมาณปลายเดือนกันยายนผมก็มีได้โอกาสเจอคุณแม่ชีท่านมีอายุเกือบถึง 100 ปีแล้ว และท่านเป็นลูกศิษย์ของหลวงปู่ชม วัดเขานันทา จ.ปราจีนบุรี ซึ่งรุ่นสุดท้ายที่ยังมีชีวิตอยู่

ซึ่งการได้มาเจอกับครูบาอาจารย์ และได้มาสร้างบุญในทางทิศตะวันออกอย่างต่อเนื่องนี้ ผมลองนึกทบทวนดู มันทำให้ผมนึกถึงคำพูดของสมเด็จนางพญางิ้วดำที่ท่านได้บอกกับผมขึ้นมาได้ว่า
" ท่านบอกให้ผมตามหารอยบุญเก่าให้เจอ แล้วจะดี "

 

มีประสบการณ์พระธาตุของหลวงตามหาบัวที่รับได้มาจากเพื่อน ตอนเมื่อปี 57 ตอนแรกที่ได้มาจะมีแต่สัณฐานกลมใส

แต่เมื่อวันเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา ผมนำมาเปิดดู จึงเห็นว่า ก้อนกลมเล็กใสท่านแปรสภาพเป็นชื้นเล็กรูปร่างเป็นสามเหลี่ยมมีขาว

 

อ้างอิงถึงโพสที่ # 216 ผมขอรวบรวมภาพพระธาตุที่เสด็จมาเองและที่ได้รับมอบมาประกอบกับข้อความที่ลงไว้ครับ

1.อธิษฐานขอพระธาตุจากพระผงฟ้าลั่น (หลวงพ่อเกษม เขมโก) ท่านเสด็จมาภายใน 3-4 เดือน





มีขนาดเล็กกว่าเม็ดถั่วเขียวหน่อยนึง มีรูปร่างคล้ายมือชี้นิ้ว ปักตั้งฉากกับผิวพระผง

2.อธิษฐานขอพระธาตุเสด็จที่พระเหรียญดวงโพธิญาณหลวงปู่ดู่(หลวงตาม้าสร้าง)ท่านเสด็จมาภายใน 1 เดือน



ในวงกลมสีแดงเป็นวัตถุมีลักษณะใสคล้ายแก้วยาวเป็นแท่งเสด็จมาหลังอธิษฐานขอต่อหลวงปู่ดู่ เพราะก่อนหน้าผมได้อ่านเรื่องราวของเพื่อนๆที่บูชารุ่นนี้แล้วมีพระธาตุเสด็จ จากรูปจะเห็นว่าทั้งๆที่เป็นพระที่เลี่ยมพลาสติกกันน้ำเอาไว้แล้ว และช่วงตอนที่ผมได้มาใหม่ผมก็ชอบหยิบมาส่องอยู่ตลอดแต่ไม่เห็นมีเกร็ดแท่งแก้วเลยสักแท่ง


3.อธิษฐานขอพระธาตุของหลวงตามหาบัว ได้รับจากเพื่อนที่ทำงานโครงการเดียวกันแต่อยู่คนละบริษัท ได้รับพระธาตุของหลวงตามาตอนปี 2557 ใช้เวลาประมาณ 3-4 ปี หลังจากที่ได้ไปร่วมงานถวายพระเพลิงหลวงตาตอนต้นปี 2554



ตอนแรกที่ได้มามีจำนวนเยอะกว่านี้ครับ แต่แบ่งให้เพื่อนไปหลายคนเลยมีเหลือเท่านี้ครับ

4.อธิษฐานขอพระบรมสารีริกธาตุตอนไปนมัสการพระจักษุธาตุที่วัดสัมพันธวงศ์ ตอนปี 2554 พระบรมสารีรีกธาตุเสด็จมาอยู่ในมือพนม ตรงนิ้วนางที่ประกบกัน อธิษฐานก่อนหน้าที่จะพากันไปกราบนมัสการที่วัดสัมพันธวงศ์



พระบรมสารีริกธาตุที่เสด็จมาในมือมีแค่ 1 องค์เป็นพระบรมสารีริกธาตุพระโลหิตจะมีวรรณะสีบานเย็น แต่ผมขอบูชาเพิ่มมาตามรูปครับ

 

ขออนุโมทนาบุญกับพี่ poon-pan ด้วยค่ะ ที่มีโอกาสได้สร้างพระหลวงพ่อโสธรถึง 2 องค์

(ห่างหายจากกระทู้ไปนานนึกว่าพี่ไม่มาเขียนต่อเสียแล้ว ขอตามอ่านต่อค่ะ)

 

ขอบคุณมากครับที่ยังติดตาม หวังว่าคงจะได้รับประโยชน์ไม่มากก็น้อยนะครับ

ผมไม่ได้ห่างหายไปไหนหรอกครับ ตามเหตุปัจจัยเรื่องการสร้างบุญน่ะครับ ถ้าไม่ได้สร้างบุญอะไรก็ไม่มีเรื่องอะไรมาเล่าสู่กันฟัง พอได้สร้างบุญก็ทำให้นึกอะไรได้ขึ้นมาอีก เลยต้องรีบลงมือเขียนเพราะเดี๋ยวจะลืมเสียก่อน

 

ผมจำได้ว่าตอนที่สมเด็จนางพญางิ้วดำบอกคำนี้กับผม ผมรู้สึกงงมากๆว่า แล้วผมจะไปตามหารอยบุญเก่าได้ที่ไหนได้อย่างไร แต่ผมก็ไม่ได้ถามซักไซ้อะไรท่านมาก ได้แต่งงๆ และผมก็ไม่เคยนึกถึงคำนี้ของท่านอีกเลย จมมาฉุกคิดตอนที่ได้มาเจอกับคุณแม่ยายชีจำปี นามสกุล มีชัย อายุเกือบ 100 ปี (ท่านเป็นลูกศิษย์ของหลวงปู่ชม วัดเขานันทา จ.ปราจีนบุรี )



(รูปนี้ถ่ายเมื่อประมาณ 2 ปีที่แล้ว ตอนนั้นท่านมีอาการป่วยหนักมาก ลูกศิษย์กลัวว่าท่านจะเสียเลยรีบมาถ่ายรูปท่านทำเป็นล๊อกเกต 2 ปีที่แล้วท่านก็น่าจะมีอายุประมาณ 95 ปี)

พระอาจารย์เคยช่วยดูเหรียญรุ่นสอง ของหลวงปู่ชมให้ ท่านบอกมาว่าหลวงปู่ชมท่านเป็นพระอภิญญา ข้อมูลนี้ตรงกับเรื่องราวที่มีคนนำเรื่องราวของท่านมาลงไว้ ผมเคยอ่านเจอ มีตอนหนึ่งที่คนทางกรุงเทพฯ ได้ใส่บาตรท่านก่อนที่จะขับรถไปกราบท่านที่วัด เหมือนกับว่าตอนที่ใส่บาตรนั้นเขาไม่รู้จัก แต่พอไปถึงวัดเขากลับเห็นหลวงปู่ชม ก็คือพระที่เขาได้ใส่บาตรก่อนมาวัด เขามั่นใจมากว่าใช่ เขาเลยเชื่อมั่นในคุณธรรมของหลวงปู่ชมมากๆ

 

ผมขอเล่าเรื่องเกี่ยวกับคุณยายชีจำปี มีชัยไปพลางๆก่อนเป็นไปตามลำดับเวลาที่ผมได้เจอกับท่าน เดี๋ยวถ้าถึงเวลาผมจะเล่าเรื่องเพิ่มเติมเกี่ยวกับท่านอีกที ต้องรอให้ถึงเวลาที่เหมาะสมก่อนครับ และก็คงจะมีเพื่อนที่ได้อ่านอยู่เกิดความสงสัยว่าทำไมผมถึงต้องนำเรื่องของท่านมาเล่าไว้ ไม่รู้ว่าท่านจะมีความสำคัญอย่างไร

 

ความภาคภูมิใจอย่างที่สุด 1

เส้นทางเดินชีวิตของเรานับว่าได้มีโชคมีวาสนาสูงสุดที่ได้มาศึกษาคำสอนของพระพุทธเจ้าและนำมาปฏิบัติ จนได้รับผลจริง ยิ่งทำให้เราเชื่ออย่างสนิทใจ(ถึงแม้ว่าเราไม่เคยเห็นพระองค์ท่าน) ว่าพระพุทธเจ้านั้นมีจริงอย่างแน่นอน เพราะคำสอนที่พระพุทธองค์ทรงตรัสสอนไว้คือพระธรรม และได้พระสงฆ์สืบทอดไว้และท่านก็นำแนะนำสั่งสอนให้ญาติโยมปฏิบัติตามนั้น มันมีผลจริง

ผมเกริ่นมาเสียยาวที่จะบอกถึงสิ่งที่ผมภาคภูมิใจ คือในช่วงสาม-สี่ปีที่ผ่านมาได้รู้จักกับรุ่นน้องที่อยูคนละสถาบัน คนละบริษัท อยู่กันคนละภาคคนละจังหวัด แต่ได้มาพบเจอกันในงาน ทำให้คบหา แลกเปลี่ยนกันหลายเรื่อง น้องคนนี้เขาค่อนข้างมีปัญญา เห็นเรามีความรู้เรื่องพระพุทธศาสนา จึงพูดคุยกัน ทำให้เขาได้รู้เรื่องศีล 5 อย่างละเอียดกว่าที่เคยรู้และท่องอาราธนากันตามประเพณี

ตอนนี้เขาเข้าใจเรื่องศีลข้อ 3 และมีความตั้งใจมั่นจะไม่ละเมิดศีลข้อนี้ และได้ผลพวงมาอีกหนึ่งข้อ คือ ข้อ 5 อีกเพราะว่าผมได้ให้พระผงประทานพรหลวงปู่ดู่เขาไปหนึ่งองค์ เพราะเขาศรัทธาหลวงปู่ดู่เหมือนกัน...สาธุ สาธุในบารมีธรรมของหลวงปู่ดู่ หลวงปู่ทวด



จากเหตุการณ์นี้มันทำให้ผมมีความคิด (อาจจะดูโอเวอร์ไปหน่อย) ว่าได้เกิดมาชาตินี้ก็นับว่าคุ้มค่ามากที่สุดครับ ที่ทำให้คนถึงแม้จะเป็นแค่คนหนึ่งคนแต่สามารถเปลี่ยนความคิด หันหน้าเข้ามาสู่ทางธรรมที่ถูกต้องตามคำสอนของพระพุทธเจ้า

 

ตอนที่ผมพิพม์ประสบการณ์เรื่องนี้ก็ทำให้นึกถึง ข้อความตามรูปข้างล่างนี้ครับ นึกอยู่ ว่าถ้าผมมีเวลาว่างจะหาและนำมาลงประกอบกับเนื้อเรื่องให้ได้ เพราะมันมีความสอดคล้องกันดีมากครับ

 

ความฝันหลังจากอธิษฐานจิตตอนที่ไปถวายดอกไม้จันทร์พระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9

เมื่อวันที่ 26 ต.ค. วันที่ถวายพระเพลิงรัชกาลที่ 9 ผมได้ไปถวายดอกไม้จันทร์ที่วัดบางไผ่ จ.นนทบุรี เริ่มเข้าแถวตอนประมาณ 4 โมงเย็น จนถึง 2 ทุ่มเศษจึงได้เข้าไปถวายดอกไม้จันทร์ ด้วยมีเหตุความเข้าใจผิดเรื่องการต่อแถวทำให้ได้เข้าเร็วกว่าปกติ และตอนที่ได้ถวายดอกไม้จันทร์ผมก็ตั้งจิตอธิษฐานอะไรบางอย่าง และคืนนั้นก็ฝันไป ฝันก่อนจะตื่นนอนน่าจะเป็นช่วงเวลา ตี 5- 6โมงเช้า

ผมฝันไปว่าผมแอบอยู่ในห้องเล็กๆสี่เหลี่ยม และในห้องนั้นก็มีภาชนะเป็นถังใส่พระอัฐิธาตุของพระปรมินทรภูมิพลอยู่ แช่อยู่ในน้ำอะไรสักอย่าง ผมก็ช้อนหยิบขึ้นมาดู ตอนที่ฝันนั้นใจก็รู้สึกกลัวมากว่าเขาจะรู้ว่าผมแอบเข้ามาซ่อนตัวอยู่โดยไม่ได้รับอนุญาต พอตื่นขึ้นมาก็นึกอยู่ว่า ไม่รู้จะเกี่ยวกับสิ่งที่เราตั้งจิตอธิษฐานไว้ตอนถวายดอกไม้จันทร์หรือเปล่า อยากจะลองนำไปถามกับคนที่มีความรู้ความชำนาญเกี่ยวกับการทำนายฝันดูว่า มันจะเกี่ยวกับที่เราตั้งจิตอธิษฐานไว้หรือเปล่า

 

คำบอกกล่าวของครูบาอาจารย์ช่างตรงกันอย่างไม่ได้นัดหมาย

 

มีเรื่องเล่าเกี่ยวกับพระเครื่องสดร้อนๆได้ฟังมาเมื่อวานนี้ครับ

เมื่อวานนี้ผมนำพระผงท่านเจ้าคุณโพธิ์แจ้ง วัดโพธิ์แมนคุณาราม กทม. ไปเลี่ยมที่ร้านหน้าที่ทำงาน
ช่างเลี่ยมเขาลัดคิวให้ เลยอยู่นั่งรอ ดูเขาเลี่ยมไปคุยกันไป

ช่างเลี่ยมพระเล่าให้ฟังว่าเมื่อก่อนตอนเป็นเด็กวัยรุ่นแสบสุดๆ ตีรันฟันแทงกับเขาแทบไม่เว้นแต่ละวัน เรื่องพระเครื่องอะไรไม่เคยเชื่อว่าจะยิงไม่เข้ายิงไม่ออกเพราะแกเป็นคนเอาพระมาลองยิงกระเด็นแตกกระจายไปไม่รู้เท่าไหร่

แต่แกก็บอกว่าที่ยิงไม่ออกก็มี แกบอกว่าแกเชื่อเพราะแกใช้ปืนของแกเอง (ถ้าเป็นคนอื่นยิงแกก็คงไม่เชื่อ) พอผมได้ฟังก็หูผึ่ง เลยถามแกไปว่าพระที่ยิงแล้วยิงไม่ออกคือขององค์ไหนบ้างแกบอกว่ามี

หลวงพ่อรุ่ง นครสวรรค์
พระพุทธชินราช วัดราชบพิตร
อีกองค์ ผมลืมไปแล้วเดี๋ยวไปถามดูอีกที ไม่แน่ใจว่าเป็นหลวงพ่อโอด หรือเปล่า

 

ลุงผมได้นางพญาวัดใหม่บ้านดอนมา และได้มอบให้แม่ผม1องค์ เป็นพิมพ์เล็ก(ลุงเอาให้แม่ตั้งแต่แม่เป็นสาว) และกับลุงตอนนี้มีอยู่ 2 องค์เป็นพิมพ์ใหญ่ ถ้าย้อนกลับไปน่าจะประมาณ30ปี แม่เลี่ยมทองห้อยตลอด ครั้งหนึงประมาณปี52แม่ขับรถล้มและได้กลิ้งเข้าไปในต้นเล็บเหยี่ยว หรือหมากเล็บแมวซึ่งมีหนาม กลิ่งแบบพุ่งเข้าเลย ผมมาดูตัวแม่ ไม่มีแผลเปิดหรือรอยหนามเลย แม้แต่เลือดซึมก็ไม่มี
เหตุการณ์ที่สอง นางพญางิ้วดำองค์เดิมแม่ได้มอบให้ผมและได้เก็บไว้ไม่ได้ห้อยเพราะมีพระประจำตัวห้อยอยู่แล้ว ก็เลยนึกถึงพี่สาว ซึ่งพี่สาวผมมันออกห้าวๆแต่มันเป็นหญิง100% ไม่เคยมีมีแฟนกับเขาสักที่ถึงมีก้คบได้ไม่นานเลิกเป็นแบบนี้บ่อยๆ ผมเลยได้ให้นางพญางิ้วดำวัดใหม่บ้านดอนองค์นั้นให้พี่สาวไปลองใช้ดูหลังจากนั้นก็ได้เจอคู่สักทีหลังจากที่ห้อยได้ไม่ถึงเดือนคบกันยาว เป็นพระที่เด่นทางเมตตามาก และเหนียว จริง จากประสบการณ์คนใกล้ตัว

 

เพิ่งเคยได้ยินประสบการณ์ด้านมหาเสน่ห์ เป็นครั้งแรกจริงครับ ตัวจริงเสียงจริง...สาธุด้วยครับ

 

มีเพื่อน pm มาถามตำหนักลงทรงของสมเด็จนางพญางิ้วดำ ที่ตำหนักบางบัวทอง

ผมขอแจ้งว่า เท่าที่ผมทราบมานั้น ท่านไม่ลงแล้วครับผม ( ครั้งสุดท้ายที่ได้ไปหาท่านก่อนที่ท่านจะหมดวาระ คือก่อนปี 2553)

แต่สำหรับคนที่ต้องการจะพบท่านจริงๆนั้น ผมขอเสนอแนะว่า น่าจะไปร่วมพิธีไหว้ครูที่ตำหนักสมเด็จนางพญางิ้วดำที่วัดใหม่บ้านดอน โคราช ช่วงประมาณเดือน สิงหาคมของทุกปี ผมคิดว่า ท่านอาจจะลงกับพี่ร่างทรงอีกก็เป็นได้ เพราะเป็นวันสำคัญของท่าน

ซึ่งรวมถึงตัวผมเองก็เพิ่งจะคิดได้ว่า ตัวผมก็ว่าน่าจะไปร่วมงานไหว้ครูประจำปีที่วัดใหม่บ้านดอน โคราชเผื่อว่าท่านจะเมตตาลงมาให้เราได้กราบไหว้กันครับในวันนั้นครับ

เพิ่งคิดออกเดี๋ยวนี้ว่าถ้ามีทุนจะจ้างวงดนตรีไทยวงมโหรีไปเล่นถวายท่านในวันไหว้ครูด้วยน่าจะดีมากๆ ผมคิดว่าท่านมีความผูกพันธ์กับดนตรีไทย เพราะผมเคยเห็นตอนงานไหว้ครูที่ตำหนักบางบัวทอง

คิดแบบสมมุติแบบเข้าข้างตัวเองสักหน่อย ว่าถ้าได้พบท่านอีกจะอารธนาขอท่านได้ลงมาโปรดลูกหลานอีกครั้ง ท่านอาจจะรับการอาราธนาอีกก็เป็นได้ มีหมดวาระก็ย่อมมี วาระใหม่ได้

 

มีเพื่อนนำประสบการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเองมาลงทำให้ผมนึกถึง คำบอกเล่าของพี่ร่างทรงที่เล่าให้ผมฟังว่า ลูกศิษย์ที่ต่างประเทศ มีพระสมเด็จนางพญางิ้วดำบูชาอยู่ที่บ้านต่างประเทศ

วันนึงมีเพื่อนที่เป็นคนชาติคนนึงที่มาเที่ยวบ้าน ได้เดินเข้าไปเที่ยวชมในห้องพระ พอเขาเปิดประตูเข้าไปก็รีบออกมา โดยมีสีหน้าตื่นตกใจ รีบออกมาถามเพื่อนคนไทยที่เป็นเจ้าของบ้านว่า ทำไมบ้านยูมีพระองค์ใหญ่โตมาก คือใหญ่ขนาดคับห้องเลย

เพื่อนที่เป็นคนไทยก็รู้สึกงงกับสิ่งที่เพื่อนชาวต่างชาติพูด เลยพากันเข้าไปดูในห้องพระอีกที ก็ไม่เห็นพระที่มีขนาดใหญ่เท่าห้องเลย

(เรื่องที่ผมเล่ามานี้ ผมเล่ามาจากความทรงจำ อาจจะมีรายละเอียดไม่ตรงกับที่ผมได้ฟังมาตอนนั้น แต่เนื้อหาหลักๆเป็นไปในทำนองนี้ครับ)

 

พูดถึงเรื่องประสบการณ์ของพระสมเด็จนางพญางิ้วดำ ผมจำได้ว่าท่านเคยกำชับผมไว้ว่า ถ้าได้ยินเสียงอะไรตอนที่สวดมนต์ไหว้พระนั้นไม่ต้องตกใจ ท่านบอกในทำนองว่าท่านจะมาตอนที่ผมสวดมนต์ไหว้พระและทำให้ผมได้รับรู้

ผมก็คอยสังเกตุดูว่าจะเป็นอย่างที่ท่านบอกไว้ไหม ที่เห็นชัดมีครั้งนึงตอนประมาณ ตี 2 ผมตื่นขึ้นมาสวดมนต์ไหว้พระนั่งสมาธิ ตอนที่สวดมนต์ได้ไปสักพักก็มีเสียงดังของประตูตู้หนังสือกระทบกัน ทั้งๆที่ประตูนั้นปิดล็อกอยู่ ถ้าจะเกิดเสียงได้จะต้องมีแรงผลักดันประตูอย่างเดียวเท่านั้น

ตอนที่ผมได้ยินเสียง ผมรู้สึกตกใจเพราะเสียงดังเหมือนมีคนมาทำให้ดัง แต่พอมานึกถึงที่ท่านบอกไว้ก่อนเลยคลายความตกใจไป

 

เมื่อวานผมได้โทรหาคุณพระแม่สมใจ ท่านเล่าตอนที่ท่านไปกราบนมัสการหลวงตามหาบัวที่วัดป่าบ้านตาด (รูปเหมือนที่ศาลา) เมื่อปีที่แล้ว/สองปีที่แล้ว ผมไม่แน่ใจเรื่องปี

ท่านเล่าว่าท่านได้สื่อสารกับหลวงตามหาบัวเกี่ยวกับเรื่องสร้างพระเจดีย์ เรื่องของเหตุการณ์บ้านเมืองในอนาคตหลังจากที่คุณพระแม่สร้างพระเจดีย์เสร็จ คุณพระแม่จะต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ในอนาคตของบ้านเมือง