เรื่องเด่น นานาเรื่องราวหลวงพ่อพระราชพรหมยาน

สวัสดีครับพี่วรรณและเพื่อนๆสมาชิกทุกๆท่านเข้ามาติดตามข่าวสารหลวงพ่อครับเหมือนเดิมครับ

 

การเข้าทรง

(จากธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ 154 ธันวาคม 2536 หน้า 31-33)

 

พระอรหันต์ 7 องค์ บรรลุมรรคผลในวันเดียวกัน


(จากธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ 180 มีนาคม 2539 หน้า 27-32)

 

ขอบคุณน้องไนน์ครับที่มาแบ่งปันประสบการณ์ผ้ายันต์เกราะเพชรให้ทราบกัน

 

สวัสดีครับพี่วรรณและเพื่อนๆสมาชิกทุกๆท่านเข้ามาติดตามข่าวสารหลวงพ่อครับเหมือนเดิมครับ

 

สังฆคุณกระจ่างแจ้งดวงใจลูกเอย





(จากหนังสือพระราชภาวนาโกศล หน้า 269-271)

 

ทรงกุมารทอง, พระคลุมพระสงฆ์


(จากธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ 156 กุมภาพันธ์ 2537 คอลัมภ์ "จากคำบอกเล่า" หน้า 98-99)

 

วันศุกร์ที่ ๑๕ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๖๐ เวลา ๐๙.๐๐ น. ท่านพระครูสมห์พิชิต(โอ) เป็นประธาน ทำพิธีบวงสรวงหน้าพระอุโบสถวัดท่าซุง อุทิศให้เจ้ากรรมนายเวรท่านเจ้าคุณพระราชภาวนาโกศล (อนันต์ พทฺธญาโณ) โมทนาแล้วอโหสิกรรมต่างๆให้ท่านและให้หายจากอาการอาพาทโดยไว

คลิปวิดีโอและคำบรรยายนำมาจากเพจ https://www.facebook.com/PathToNirvana/

 

สวัสดีครับพี่วรรณและเพื่อนๆสมาชิกทุกๆท่านเข้ามาติดตามข่าวสารหลวงพ่อครับเหมือนเดิมครับ

 

พระราชภาวนาโกศล (อนันต์ พทฺธญาโณ) กล่าวสัมโมทนียกถาในงานฉลองสมณศักดิ์,พัดยศและแสดงมุทิตาจิต เมื่อวันเสาร์ที่ ๑๑ มีนาคม ๒๕๖๐ ณ.มหาวิหาร ๑๐๐ ปี หลวงพ่อพระราชพรหมยาน

 

หลวงพ่อท่านเจ้าคุณฯให้โอวาทหลังเสร็จสิ้นงานบวชพระบวชพราหมณ์ชายหญิงถวายกุศลแด่องค์ท่านเจ้าคุณพระราชภาวนาโกศล วันที่ 9-15 กันยายน 2560

 

หลวงพ่อท่านเจ้าคุณภาวนาฯแนะการตั้งจิตขณะห้อยพระคล้องคอ

 

สวัสดีครับพี่วรรณและเพื่อนๆสมาชิกทุกๆท่านเข้ามาติดตามข่าวสารหลวงพ่อครับเหมือนเดิมครับ

 

สวัสดีครับพี่วรรณและเพื่อนๆสมาชิกทุกๆท่านเข้ามาติดตามข่าวสารหลวงพ่อครับเหมือนเดิมครับ

 

เข้าทรงจ้าวแก้วจินดา, เข้าทรงจ้าวปล่องเหลี่ยม

(จากธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ 154 ธันวาคม 2536 หน้า 33-38)

 

สวัสดีครับพี่วรรณและเพื่อนๆสมาชิกทุกๆท่านเข้ามาติดตามข่าวสารหลวงพ่อครับเหมือนเดิมครับ

 

เมื่อวันที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2553 ในงานกตัญญูกตเวทิตามงคลและงานทำบุญวันครบรอบวันคล้ายวันเกิด 62 ปีของหลวงพ่อท่านเจ้าคุณ ท่านได้เล่าญาติโยมที่มาร่วมในงานครั้งนั้นฟังอย่างอารมณ์ดีว่า.....

"....โบราณเขาพูดไว้ว่าเกลียดอะไร จะได้อย่างนั้น อย่างเวลาเห็นลูกคนอื่นเขาไม่ดีอย่าไปตำหนิเขา มันมาจริง ๆ นะ อย่างโบราณเขาพูดไว้ว่า อย่า อย่าไปพูด ท่านได้เล่าเรื่องว่าที่บ้านท่านเกลียดคนคุยโม้ ไม่มีอะไรดี แต่คุยโม้ ในที่สุดก็ได้หลานชายตัวเล็กวัย ๘ ขวบ ที่ชอบคุยโม้เช่นกัน

เกลียดอะไรได้อันนั้น เกลียดพระ เพราะเห็นอะไรไม่ดีมามาก ก็มาได้บวชพระ เกลียดการจัดงานวันเกิด คิดว่าพระที่จัดวันเกิดเป็นการหาลาภให้ตัวเอง เพราะชาวบ้านเขาไม่ค่อยได้ทำบุญ พอวันเกิดก็จัดงานทำบุญวันเกิดเพื่อจะได้มีโอกาสทำบุญ แต่พระมีโอกาสทำบุญทำความดีตลอดปีตลอดชาติ จึงมีความคิด เห็นส่วนตัวเองว่าเป็นการจัดเพื่อหาลาภให้ตัวเอง แต่ตอนนี้ก็มาจัดงานวันเกิดเสียเอง

อย่างพระอรหันต์อย่าไปตำหนิท่านนะ ท่านไม่ติดในโลกธรรม คำพูดนี้อย่าไปเปรียบกะทุกคนไม่ได้ มันเป็นความคิดส่วนตัว พระอรหันต์ท่านไม่ติดในโลกธรรม เรายังติดอยู่กับการนินทา สรรเสริญ เราต้องคุมตัวเอง แต่ก็คุมไม่อยู่จัดงานวันเกิด จริง ๆ คิดว่าจะจัดแค่บวงสรวง พระในวัดท่าซุงท่านก็เมตตาจัดให้ ญาติโยมจัดเลี้ยงอาหารพระตอนเช้าด้วย ก๋วยจั๊บ

แล้วเล่าเรื่องการสร้างศาลามิตรศรัทธาโดย คุณขวัญ เป็นผู้บริจาคเงินสร้างเพื่อเป็นที่ พักญาติโยมที่จะมาทำบุญที่วิหาร ๑๐๐ เมตร แต่พอสร้างเสร็จแล้ว สร้างอย่างดีและสวยงาม จนคน ที่มาเที่ยวมาทำบุญไม่กล้าเข้าไปนั่งพัก เพราะคิดว่า สร้างไว้จัดงานพิธีต้อนรับอะไร ตอนนี้ก็เลยทำร้านกาแฟของวัดขึ้นมา ทำให้คนเริ่มกล้าเข้าไปนั่งและ เริ่มคุ้นเคย

ท่านได้เล่าเรื่องการเจิมรถ และการสร้างอาคารตึกพระเถระ เนื่องจากท่านได้ไปเห็นที่โรงพยาบาลบางโพ เพราะไปเยี่ยมสมเด็จวัดสามพระยา เห็น เขาสร้างที่สำหรับคนเฝ้าไข้และคนป่วยมีห้องเพื่อ คนเฝ้าพักด้วย จึงดีทั้งกับผู้ป่วยและคนเฝ้า เพราะปกติทั่ว ๆ ไปคนป่วยนอนบนเตียงคนเฝ้าก็นอนอยู่ข้างเตียง คนป่วยก็นอนไม่ค่อยหลับ คนเฝ้าไข้ก็ไม่ค่อยได้พัก เครียดก็จะพาลป่วยตามคนป่วยไปด้วย เห็นที่บางโพเขาทำไว้ดี ก็เลยให้สถาปนิกไปดูที่ บางโพ แล้วมาสร้างที่วัดมี ๒๐-๓๐ ห้อง เพื่อพระสงฆ์ที่อาพาธของวัดได้พักเวลาป่วยไม่สบาย..."


และหลังจากพิธีการทำบุญในในวันนั้น (30 ก.ย. 2553) เสร็จสิ้นแล้วท่านพิธีกรได้กล่าวอาราธนาท่านพระครูปลัดอนันต์ กล่าวสัมโมทนียกถา ดังมีใจความดังนี้ครับ.....

"..... กล่าวขอบคุณเพื่อนพระภิกษุสงฆ์ ญาติโยมและลูกศิษย์หลวงพ่อพระราชพรหมยาน วันนี้มีญาติโยมจัดรถมาถวายรถเบนซ์คันหนึ่งและรถตู้สำหรับไปไหนไกล ๆ ได้สะดวกจะได้ไม่เหนื่อยและเพลียเกินไป เพราะก่อนหน้านี้เวลาเดินทางไปสอนกรรมฐาน ต้องนั่งรถทางไกลกลับมาต้องมานอน เพราะเพลียและไม่ค่อยสบาย พาลจะป่วยเอา ตอนนี้เขาถวายรถเบนซ์และรถตู้มา เป็นรถตู้กว้าง และตบแต่งให้สามารถนอนในรถตู้ระหว่างเดินทางได้ ทำให้ร่างกายจะได้ไม่เพลียหรือเหนื่อยล้าเกินไป

ในเมื่อญาติโยมให้ความอนุเคราะห์ให้ความสุขในการดูแลวัด และก็ได้ความร่วมมือกับเพื่อนพระภิกษุและญาติโยมช่วยแก้ปัญหาเมื่อมีภัยมา ก็เหมือนได้หัวใจกันมาเลยอยู่ด้วยกันเหมือนพี่น้อง เราดูแลวัดกันด้วยความเต็มใจ จริง ๆ ท่านจะจัดแค่บวงสรวงและ เจิมรถเท่านั้นแต่ญาติโยมจัดอาหารมาเลี้ยง ความดีอย่างนี้ก็พาให้เรามีความสุขญาติโยมก็ได้ เอื้อเฟื้อพุทธศาสนา พระครูจากไปแล้ววัดจะเป็นอย่างไร


อาตมาก็บอกว่า "... ญาติโยมสบายใจได้งานที่ทำปัจจุบันนี้ทำล่วงหน้าไป ๑๐๐ ปีข้างหน้าโน้นเตรียมพร้อมไป ๑๐๐ ปีข้างหน้าแล้ว ญาติโยมไม่ต้องหนักใจ เปรียบพระของฉันเหมือนก่อไผ่มีหน่อแซมขึ้นมาโดยมีตัวเก่ายืนแซมขึ้นมาเป็นธรรมชาติ ในเมื่อเขาบริสุทธ์ใจต่อพระพุทธเจ้า งานนี้หน่อนี้จะเกาะกันเหมือนก่อไผ่เป็นธรรมชาติ โดยที่ไม่มีหวั่นไหวจะเจอะพายุขนาดไหนก็ไม่มีปัญหาอยู่ด้วยกันเกาะเกี่ยวกันทั้งกายและใจเสมอ

ฉะนั้นญาติโยมทุกคนให้สบายใจ ฉันเป็นคนทำงานก็จะต้องรู้ว่ามันไปอย่างไรวางแผนอย่างไร งานอย่างนี้เป็นงานมั่นคงเพราะเป็นงานไม่ได้พัฒนาวัตถุ เราพัฒนาจิตใจเป็นพื้นฐาน ถ้าพื้นฐานเราดี จิตใจเรามีศีลมีธรรม มีสมาธิมีปัญญารู้คุณพระรัตนตรัยก็พาให้เราทำอะไรไม่วู่วามทำอะไรด้วยความรอบครอบ การเสียหายก็จะมีน้อย มีน้อยเราก็จะหาช่องจุดที่เกิดความเสียหายและทำให้มันสมบูรณ์ที่สุด

ฉันได้บอกกับหลวงพี่โอว่าถ้าวันนี้มีใครถวายเงินมาจะทำเป็นกองทุนสำหรับพระอาพาธ พระภิกษุบางท่านไปหาหมอแล้วไม่มีเงินเจ้าอาวาสไม่รู้มารู้ทีหลัง จึงทำเป็นกองทุนพระที่อาพาธ พระที่มาบวชออกจากอกพ่อแม่แล้วการดูแลต้องเป็นหน้าที่พระสงฆ์ที่ต้องดูแลกัน ป่วยไข้ก็ต้องใช้เงิน พระท่านไม่มี

พระวัดท่าซุงทำงานทุกอย่างเก็บขยะเป็นกุลี หลวงพ่อสอนมาดีทำอะไร ไม่มีเกี่ยงงอน ก็ต้องขอขอบคุณพระภิกษุสงฆ์และญาติโยมทุกท่าน ความดีนี้หลวงพ่อสะสมมาให้เราอยู่ในใจค่อยสะสม พูดให้เรารู้ประโยชน์

ท่านถึงบอกว่า "...ตราบใดที่ลูกของฉันยังรักษาสาธารณประโยชน์ไว้ ตราบนั้นก็นึกว่าพ่ออยู่กับลูกตลอดไป..." การเสียสละทาน เสียสละวาจา เมตตากรุณาออกไปเพื่อให้เกื้อประโยชน์สุขของมวลชน เพื่อให้เกิดมีปัญญารักษาศีล นั่งสมาธิ ได้รู้แจ้งเห็นจริงได้ หลวงพ่อเราปลุกปั้น ปลูกฝัง อดทนซำแซะปลุกปั้นเราให้เป็น คนดีเห็นศีลธรรม ฉะนั้นวัดของเราที่ไม่โทรมเศร้า ก็เพราะพวกเราเห็นธรรม เห็นทานแล้วเห็นทาน เห็นธรรม เห็นศีล เห็นภาวนาว่าดี เห็นนิพพานว่าดี จึงมีจิตใจบำรุงศาสนาและปฏิบัติตัวเองให้เกิด ความสุขสมบูรณ์ได้


สุดท้ายนี้อาตมาเองก็ถือว่าเป็นพระสงฆ์ของศาสนาเป็นลูกศิษย์หลวงพ่อเหมือนกับเราทุกคน ก็ขออาราธนาองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ ครูบาอาจารย์มีหลวงพ่อปาน หลวงพ่อพระราชพรหมยาน หลวงพ่อเล็ก หลวงพ่อปู่ใหญ่เทพเทวาอารักษ์ ท่านปู่ท่านย่า ท่านท้าวมหาราช ทั้ง ๔ เทวดาที่ปกปักษ์รักษาสถานที่นี้โปรดอำนวยอวยพรให้ท่านทั้งหลาย เพื่อนพระภิกษุก็ดี ญาติโยมก็ดี ที่มีความมั่นคงในพระรัตนตรัย มีความผูกพันในพุทธศาสนา ขอให้จิตของท่านทั้งหลายจงตั้งมั่นมีความมั่นคง มุ่งมั่นเพื่อที่จะไปพระนิพพาน สิ่งใดที่ไม่เกินวิสัยปรารถนาแล้วขอให้สำเร็จ สำเร็จทุกประการด้วยเทอญ..."


www.watthasung.com/wat/viewthread.php?tid=1222