เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

นี่แหละ ธรรมเนียมการสร้างเพื่อการค้าต่อๆกันมา

 

พระที่สร้างเพื่อเมตตามหาเสน่ห์ ก็ต้องเสริมโชคลาภในตัวอยู่แล้ว 2สิ่งนี้ควบคู่ไปด้วยกันได้ มีคนเมตตาการทำมาหากินค้าขายก็คล่อง หยิบจับสิ่งใดเป็นเงินทอง ดั่งหนึ่งมีโชคลาภตลอดเวลา

 

น้องเด็กบ่อฯถ่ายทอดประสบการณ์กับท่านผบ.บ้าง ช่างเป็นคู่เหมือนที่น่ารัก เธอห้อยนางพญาองค์ไม่เล็กตรงกลาง ยืนยันว่าบ้านนี้ใครใหญ่?-ฮ่า

ส่วนพ่อท่านคล้ายสข๑กับญาท่านสวนขนาบซ้าย-ขวาก็เป็นมหาบารมีโชคลาภชั้นดี เพราะพ่อท่านคล้ายท่านจะอวยพรลูกหลานด้วยประโยค..."ดี ลูกดี เหอ ร่ำรวยลูก" ท่านไม่เคยเปล่งวาจาไม่ดีหรืออัปมงคลจากปากสักครั้งเดียว จึงมีอีกฉายาที่คนใต้รู้กันมาเก่ากาลว่า...

"พ่อท่านคล้าย วาจาสิทธิ์" !...ของจริงของแท้แน่นอนไม่ต้องมีนิยายประกอบ

 

ทักจากเมืองใต้ตรงวันของหนูชุแวบขึ้นใกล้นิ้ว จิ้มตอบให้ชื่นใจก่อน อากาศเมืองใต้ทั้งฝั่งอันดามันกับฝั่งอ่าวไทยกำลังเย็นสบายลมโกรกทั้งวัน แต่ตอนจิ้มตอบหนูชุอยู่นี้ คนกทม.เหงื่อท่วมหลัง ตาลายกับเปลวแดดที่ระอุอยู่นอกบ้าน-ฮ่า

ขอบคุณการอวยพรโชคลาภ ป่านนี้หลายคนคงใจตุ้มต่อม รออีก4-5ชั่วโมง...นี่แหละระทึกเล็กๆที่ทำให้เลือดสูบฉีด ห่างไกลโรคหัวใจดีนักแล

 

เหรียญพระพุทธชินราช หลัง"มค ๑"สร้างโดยท่านเจ้าคุณศรีฯ วัดสุทัศน์ ปี2494 งดงามน้ำทองกระจายแม้ผ่านมานานเกิน 65 ปี
​

ด้านหลังโค้ต"มค ๑"อันระบือลือลั่นรุ่นนี้ ตรงกลางเป็นแอ่งเว้าทำให้รอบองค์พระที่ถูกวางไว้นานเปลี่ยนเป็นอีกสี พระไม่เคยผ่านการใช้ 1ในห้าพันองค์ สุดยอดแห่งความคลาสสิค เป็นหนึ่งในยอดเหรียญหล่อยุคก่อน2500​

 

ใช่ คุณพัฒน์พูดถูกเจอะของชอบ ของดีมีโอกาสต้องคว้าไว้ก่อน เรื่องราวอย่างอื่นค่อยสืบเสาะ สืบความตามทีหลัง ห้ามใช้ประโยค"ช้าๆได้พร้าเล่มงาม"สำหรับวัตถุมงคล-ฮ่า

 

น้องเสฯกับท่านผบ.มีประสบการณ์แคล้วคลาด โชคลาภ มหาเมตตาบ่อยครั้ง จึงเป็นเรื่องง่ายที่จะมีความเคารพ รักชอบในพระพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ อย่างนี้อีกไม่ช้าก็ต้องขยายห้องพระเพื่อเก็บวัตถุมงคล แต่อย่ามัวสะสมเพลิน เร่งหาผู้สืบทอดไว้บ้างเด้อ ประเดี๋ยวของเต็มบ้าน หันมองซ้าย-ขวา...ตายล่ะ จะยกให้ใครเนี่ย-ฮ่า

 

อันนี้ก็อย่างที่ชอบพูด...เจรจาต้าอวยกันเอง

 

นี่ก็เป็นคำแนะนำ ที่นำไปปรับใช้กันเองตามสะดวก

 

ขนาดอากาศเริ่มเย็น ลมทะเลโชยรื่นชื่นฉ่ำ ก็ยังเห็นภาพว่าเหงื่อเต็มหลัง-ฮ่า

 

ฟากเมกางัดกรุโชว์ทำเอาฝั่งเมืองไทยปวดตา

 

น้องเด็กบ่อฯเล่าได้ดี เรื่องแขวนพระนี่ ใครไม่ลอง ไม่รู้ ถ้าแขวนแล้วมีประสบการณ์เล็กๆน้อยๆในทางที่ดีเกิดบ้าง เช่นแคล้วคลาด โชคลาภ เมตตาน่าเหลือเชื่อ คนช่างสังเกตจะรู้โดยอัตโนมัติว่า นี่ไม่ใช่เหตุธรรมดา จากนั้นก็จะค่อยๆซึมซับพระพุทธคุณ เข้าไว้ในตัว ในใจ จนขาดไม่ได้

นี่แหละที่หลวงปู่ดู่ท่านพูดไว้อย่างแยบคายว่า...ติดวัตถุมงคล ดีกว่าติดอัปมงคล!

 

ได้รู้รสชาติแล้วสินะ ว่าการนั่งจิ้มๆตอบๆทุกกระทู้ กับต้องหาเรื่องมาเขียน ให้เวียนกันอ่านนั้น ต้องสุดยอดจริงทั้งกายวาจาใจกับความรู้ในสมองถึงทำได้ทุกวัน ไม่ใช่มนุษย์ครบเครื่อง ไม่มีผลประโยชน์ ทำวันเดียวก็เดี้ยงแหล่ว

ยกเว้นการจิ้มขายพระ จิ้มแล้วได้เงิน นั่งจิ้มทั้งวันทั้งคืนนานแค่ไหนก็ได้-ฮ่า

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ก็ขอชมคุณพัฒน์ว่า มีความรอบรู้ ลีลา ความอึด ในการจิ้มหน้าจอ สนุก ครึกครื้น มีสาระประโยชน์ ทำให้อ่านสนุกไม่เหงา ไม่ช้าจะเป็นนักเขียนหน้าจอมีชื่อคนหนึ่ง หากคิดจะเอาดีทางด้านนี้ ขอบคุณการต่อกรไม่ให้กระทู้นอนก้นหนึ่งวัน

 

เห็นมั้ย เริ่มมีแฟนคลับ-ฮ่า

 

นายน้ำมีกุศโลบายดีเหมือนเพื่อนผมคนนึง อีเป็นคนไม่ซื้อพระ เช่าพระ แต่ชอบพระเป็นบ้าเป็นหลัง(ที่ไม่ซื้อนี่เพราะเมียยึดเงินหมด) ก็เลยใช้วิธี"ยืมแขวนหนึ่งเดือน" ถ้าเพื่อนลืมก็ยึด เวลาไปเยี่ยมใคร เพื่อนทุกคนจะถอดพระเก็บหมดหรือแขวนองค์เดิมๆที่เคยโชว์แล้วอีดูจนเบื่อเลิกสนใจ ด้วยวิธีนี้จึงรอดจากการโดน"ยืมแล้วยึด"ไปได้

เรื่องที่เล่านี้ สาบานว่าเป็นเรื่องจริงเต็มร้อย แต่เพื่อนคนที่ว่านี้ ก็ไม่หวงพระ ถ้าเกิดยืมแล้วยึดจากใครมาได้สักพัก เพื่อนคนไหนขอต่อ อีก็ยกให้...นี่คนพรรค์นี้ก็มีจริงๆ

 

คุณพัฒน์ตอบไม่ถ้วน ต้องบอกว่าทั้งนิ้วล็อคทั้งตาเปื่อย อันนี้แหละใช่ ถ้าดูจากปริมาณการโพสท์ในหนึ่งวัน

 

ต้องบ้ากับมีพระมากเหมือนผมครับ ถึงพอทำไหว หากมีไม่มากพอ ขอแนะนำว่าอย่าเพ่อทำ สะสมไปเรื่อยๆ จนถึงวันอิ่มตัว จะขายหรือเอาทำบุญ หรือแจกบ้าง ฯลฯก็เชิญตามสบาย

 

นี่ก็เจรจากันเอง ให้ครื้นเครงกันไป

 

อันนี้เขาเรียก...เกี่ยงกันออกอาวุธ-ฮ่า

 

ท่านอัครฯก็ลุยถั่วมาตามคำขู่...เอ้ย ขออยู่2-3โพสท์ยาวๆ แต่ตอนนี้ถอยฉากอ้างดินฟ้าอากาศแปรปรวนซะแล้ว ผมก็ได้จังหวะพักนิ้ว เสียงลมโกญจนาทใกล้ๆหูว่า...กินข้าวได้แล้ว ปิดเครื่องเดี๋ยวนี้ ขอจรลีก่อนละคร้าบ