เมื่อ ไม่มีอดีตเพราะมันผ่านไปแล้ว เราอยู่ปัจจุบันไม่มีชาติ ภพ เกิด ตายครั้งเดียว

น่ะ ผมก็คิดสิ ว่ามันไม่มี

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 2 คน ( เป็นสมาชิก 2 คน และ บุคคลทั่วไป 0 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ] ​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>หลงเข้ามา, pakung </TD></TR></TBODY></TABLE>
สวัสดีปะคุง

 

คุณ เอาเมลข้างล่างอ่ะ แอดมา

↓

 

ก็คิดอยู่คนเดียวไง

แล้วเข้ามาเบียดเบียนเว็บเขาไง

ก็ชี้ให้ไปทบทวนดู ว่าคนอ่าน โพส ของคุณที่ตั้งนะกี่คน

ไปทบทวนนะ

ไม่โต้แล้ว เกรงใจ เจ้าของเว็บ

 

ก๊ากกกกกกกกก ใจเย็นหนุ่มน้อย

 

สนุกดีครับ แอดมาคุยกัน

แอดมา

↓

 

คุยกันข้างในนี้แหละ
หยิบมาซักประเด็นนึง
เดี๋ยวผม แจมด้วย หุหุ

 

จริงๆ ถ้าไม่เห็นด้วยก็ไม่น่าจะมาเข้าเวปนี้น้า

 

ไม่รู้ย่อมไม่ผิด

ไม่รู้แต่ด่วนสรุปคือโง่

ไม่รู้แล้วไม่พิสูจน์ก็โง่

รู้แล้วไม่ปฏิบัติโง่กว่า


สรุปผมโง่

 

อย่าไปเถียง ไปบอกเขาเลย ไม่มีประโยชน์หรอก คนเราถูกเลี้ยงมาไม่เหมือนกัน เบ้าหลอมออกมาก็ไม่เหมือนกัน ดูอย่างกิ้งกือกะใส้เดือนสิ ตัวยาวเหมือนกัน แต่ทำไมกิ้งกือมีขา ใส้เดือนไม่มีขาล่ะ แต่1อย่างที่สัตว์2ชนิดนี้ทำเหมือนกันคือ กินของเน่า

 

อดีตชาติ และชาติหน้า มีครับ แต่ผมพิสูจน์ให้คุณเห็นและพาคุณไปดูไม่ได้

เหมือนกับที่ ผมพาคุณไปดูเหตุการณ์ของเมื่อวานและวันพรุ่งนี้ไม่ได้

เพราะฉนั้น จะเชื่อหรือไม่เชื่อ ทุกอย่างก็ต้องดำเนินต่อไปเป็นวัฎจักร ไม่แปร

เปลี่ยนครับ

 

ของถามปะคุงหน่อย แล้ว ปะคุงช่วยตอบหน่อย
ถามว่า เมื่อวานปะคุง กินข้าวกับอะไร แล้วช่วย
พาผมไปดูหน่อยได้ไหม ถ้าไม่ได้ ก็แสดงว่า
ปะคุง พูดไม่จริง แล้วพรุ่งนี้ล่ะ ถ้าพรุ่งนี้ไม่มี
แล้วปะคุงจะเป็นยังไง ตอบคำถามนี้ด้วยนะครับ

 

แสดง ว่าคุณก็ ว่ามันไม่มี หรือ มันพิสูจน์ไม่ได้

ขอให้พยายาม อย่าอ้อมไปเรื่อยๆ พูดก็ให้ตรงประเด็นเลย

 

มันจะไม่มีแน่ๆ ถ้าตัดอวิชชาทิ้งไปได้

-----------------------------
ปฏิจจสมุปบาท สภาพอาศัยปัจจัยเกิดขึ้น, การที่สิ่งทั้งหลายอาศัยกันจึงเกิดมีขึ้น, การที่ทุกข์เกิดขึ้นเพราะอาศัยปัจจัยต่อเนื่องกันมา มีองค์คือหัวข้อ ๑๒ ดังนี้
๑. อวิชฺชาปจฺจยา สงฺขารา
เพราะอวิชชา เป็นปัจจัย สังขารจึงมี
๒. สงฺขาราปจฺจยา วิญฺญาณํ
เพราะสังขาร เป็นปัจจัย วิญญาณจึงมี
๓. วิญฺญาณปจฺจยา นามรูปํ
เพราะวิญญาณ เป็นปัจจัย นามรูปจึงมี
๔. นามรูปปจฺจยา สฬายตนํ
เพราะนามรูป เป็นปัจจัย สฬายตนจึงมี
๕. สฬายตนปจฺจยา ผสฺโส
เพราะสฬายตนะ เป็นปัจจัย ผัสสะจึงมี
๖. ผสฺสปจฺจยา เวทนา
เพราะผัสสะ เป็นปัจจัย เวทนาจึงมี
๗. เวทนาปจฺจยา ตณฺหา
เพราะเวทนา เป็นปัจจัย ตัณหาจึงมี
๘. ตณฺหาปจฺจยา อุปาทานํ
เพราะตัณหา เป็นปัจจัย อุปาทานจึงมี
๙. อุปาทานปจฺจยา ภโว
เพราะอุปาทาน เป็นปัจจัย ภพจึงมี
๑๐. ภวปจฺจยา ชาติ
เพราะภพ เป็นปัจจัย ชาติจึงมี
๑๑. ชาติปจฺจยา ชรามรณํ
เพราะชาติ เป็นปัจจัย ชรามรณะจึงมี
โสกปริเทวทุกฺขโทมนสฺสุปายาสา สมฺภวนฺติ
โสกะ ปริเทวะ ทุกข์ โทมนัส อุปายาส จึงมีพร้อม
เอวเมตตสฺส เกวลสฺส ทุกฺขกฺขนฺธสฺส สมุทโย โหติ
ความเกิดขึ้นแห่งกองทุกข์ทั้งปวงนี้ จึงมีด้วยประการฉะนี้

อ้างอิง : พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต) พระธรรมปิฎก (ประยุทธ์ ปยุตฺโต)

 

131 อธิบายปฏิจจสมุปบาท

ปัญหา ช่วงต่าง ๆ ของปฏิจจสมุปบาท อันเป็นธรรมที่ลึกซึ้งยากกาการเข้าใจนั้น หมายถึงอะไรบ้าง ?

พุทธดำรัสตอบ “ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็ชราและมรณะเป็นไฉน ความแก่ ภาวะของความแก่ ฟันหลุด ผมหงอก.... นี้เรียกว่าชรา ก็มรณะเป็นไฉน ความเคลื่อน ภาวะของความเคลื่อน ความทำลาย.... ความแตกแห่งขันธ์.... นี้เรียกว่ามรณะ
“ก็ชาติเป็นไฉน ความเกิด ความบังเกิด.... ความปรากฏแห่งขันธ์.... นี้เรียกว่าชาติ
“ก็ภพเป็นไฉน ภพ ๓ เหล่านี้ คือ กามภพ รูปภาพ อรูปภาพ นี้เรียกว่าภพ
“ก็อุปาทานเป็นไฉน อุปาทาน ๔ เหล่านี้คือ กามุปาทาน ทิฏฐปาทาน สีลัมพพตุปาทาน อัตตาวาทุปาทาน นี้เรียกว่าอุปาทาน
“ก็ตัณหาเป็นไฉน ตัณหา ๖ หมวดเหล่านี้คือ รูปตัณหา สัททตัณหา คันธตัณหา รสตัณหา โผฏฐัพพตัณหา ธัมมตัณหา นี้เยกว่าตัณหา
“ก็เวทนาเป็นไฉน เวทนา ๖ หมวดเหล่านี้คือ จักขุสัมผัสสชาเวทนา โสตสัมผัสสชาเวทนา ฆานสัมผัสสชาเวทนา ชิวหาสัมผัสสชาเวทนา กายสัมผัสสชาเวทนา มโนสัมผัสสชาเวทนา นี้เรียกว่าเวทนา
“ก็ผัสสะเป็นไฉน ผัสสะ ๖ หมวดเหล่านี้คือ จักขุสัมผัส โสตสัมผัส ฆานสัมผัส ชิวหาสัมผัส กายสัมผัส มโนสัมผัส นี้เรียกว่าผัสสะ
“ก็สฬายตนะเป็นไฉน อาตนะ คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ นี้เรียกว่า สฬายตนะ
“ก็นามรูปเป็นไฉน เวทนา สัญญา เจตนา ผัสสะ มนสิการ นี้เรียกว่า นาม มหาภูตรูป ๔ และรูปที่อาศัยมหาภูตรูป ๔ นี้เรียกว่ารูป
“ก็วิญญาณเป็นไฉน วิญญาณ ๖ หมวดเหล่านี้คือ จักขุวิญญาณ โสตวิญญาณ ฆานวิญญาณ ชิวหาวิญญาณ กายวิญญาณ มโนวิญญาณ นี้เรียกว่าววิญญาณ
“ก็สังขารเป็นไฉน สังขาร ๓ เหล่านี้ คือ กายสังขาร วจีสังขาร จิตตสังขาร นี้เรียกว่าสังขาร
“ก็อวิชชาเป็นไฉน ความรู้ทุกข์ ความไม่รู้ในเหตุเกิดแห่งทุกข์ ความไม่รู้ในความดับทุกข์ ความไม่รู้ในปฏิปทาที่จะให้ถึงความดับทุกข์ นี้เรียกว่า อวิชชา.....”
วิภังคสูตร นิ. สํ. (๖-๑๗)
ตบ. ๑๖ : ๓-๕ ตท. ๑๖ : ๓-๔
ตอ. K.S. II : ๓-๔

 

พูดอะไรกันหว่า

ถ้าเรื่องพุทธศาสนาล่ะก็มาเลยนะ ปะคุง
พระธรรมเป็นอกาลิโกอยู่แล้ว ท้าให้มาพิสูจน์เลย..

 

ตามทฤษฏี ทุกคนก็รู้ โดยเฉพาะนักวิทยาศาสตร์ระดับโมเลกุล เค้าหาปัจจัยของรูปไปเรื่อยๆ กลับพบอณุภาคความสั่นสะเทือนและความว่างเปล่า แล้วทำไมเค้าต้องทุกข์ นั้นด้วยเค้าไม่ได้สัมผัสกับความรู้ด้วยตัวเอง แต่เป็นความรู้ที่ส่งผ่านจากเครื่องมืออุปกรณ์กล้องทางวิทยาศาสตร์ การสร้างปัญญาแท้จึงเกิดไม่ได้ ตัดว่ามันไม่ใช่เราไม่ได้เพราะไม่ได้เรียนรู้เองตรงๆ ทั้งที่ตามข้อมูลเค้าก็เห็นผ่านเครื่องมืออุปกรณ์ แต่การปฏิบัติสติปัฏฐานสี่เป็นการเรียนรู้กายใจทางตรง เรียนไปตามความเป็นจริง ถ้ามันเป็นเรามันก็เป็นเรา ถ้ามันไม่ใช่มันก็ไม่ใช่

pakung คงเป็นพวกนักปรัชญา คิดไปมุมต่างๆนาๆหาเหตุผลของคำว่าชีวิต แต่ไม่ลองปฏิบัติดู แต่มีอคติคัดค้านศาสตร์นามธรรมซะแล้ว ศาสตร์รูปธรรม(วิทยาศาสตร์)ก็แค่อาศัยเสพจากเค้าไม่ได้คิดค้นทดลองเอง จึงขอเชิญชวน pakung ทดลองทำสติปัฏฐานสี่ ถ้าถูกทางในเวลาไม่นาน pakung จะได้คำตอบจากใจตนเอง ความรู้วิธีการมีอยู่ใกล้ตัวแล้วไม่ลองก็น่าเสียดาย ปรัชญาศาสนาโลกมีหลักๆไม่มาก แต่มีศาสนาพุทธศาสนาเดียวที่มีคำสอนการปฏิบัติเหนือจากศรัทธาขึ้นไป เป็นทางสายเอกที่ต่างคนต้องต่างปฏิบัติเองถึงจะเข้าใจ
ขอให้โชคดี

 

กรณีนี้ อย่างเพิ่งถึง สติปัฏฐาน เลยครับ ให้รู้ บาป บุญ คุณ โทษ ก่อนจะดีกว่า

 

ไปถามโดเรม่อนดูจิ โนบิตะ