เคยมีใคร?วิจัยความตายมาบ้าง

คุณเป็นคนจริงใจและไม่กลัว แต่ทั้งหมดนั่นคืออดีต วันนี้และวันหน้าจะต้องไม่ทำแบบที่ผ่านมา เพื่อประโยชน์อันแท้จริงของคุณและคนรอบข้างทุกๆคน ต่อไป จนสิ้นสังขารนี้ไปจริงๆ

 

เอาเป็นว่า ใครมีวาสนา ก็ มาเจอกับผมเอง
ผมไม่ไปหาใครอีกแล้ว..เจอควายมาเยอะแล้ว
ขอนอนรอเหยื่อ ..สบายๆดีกว่า

 

เมื่อถึงที่สุดเราจะนึกถึงใครที่เราต้องไปพบและเจอให้ได้ มีสองเรื่อง ติดค้าง กับ ส่งเสริม

 

อย่านึกเลย...
ถ้าเขาไม่นึกถึงผม ผมก็ไม่นึกถึงหรอก
เพราะเขาไม่หิว ผมคงไม่ข่มเขาโคให้กินหญ้า
เสียเวลา เปล่าๆ

 

เอาเป็นว่าต้องผ่านไปให้ได้โดยจิตใจไม่บุบสลาย

 

ผมก็ยังเฉยๆ ของผม อยู่เหมือนเดิม
แค่ หาอะไรทำแก้เซ็งเท่านั้น

 

คนที่ใช่เขาจะรอ แต่ที่เขารอก็เพราะเขาเชื่อว่ามีจริงและเกิดขึ้นได้ ในปัจจุบันนี้ก็เช่นกัน ขอให้รักษาตนและพ้นจากทุกข์ภัยทั้งหลายนี้เทอญ เพื่อคนทีาเรารักและคิดถึง และเขาทั่งหลายก็ยังคิดถึงเสมอ

 

เชอะ อย่ามาปากหวาน...
ผมก็แค่ มนุษย์คนนึง....ด่าเก่งด้วย กัดเป็นด้วย โกรธเป็นด้วย

 

ผมขออนุญาตุพักผ่อนก่อนนะคับ ขอให้มีความสุขกับชีวิตที่ต้องเจอ แต่รู้อยู่ว่าเป็นไปไม่ได้ แต่ก็ขอเพราะอยากขอ จงมีแต่ความสุขความเจริญ ด้วย อายุ สุข วรรณ โรคาสลายสิ้น

 

ก็ อนุโมทนาในเจตนาของท่าน
แต่เจตนาของท่าน อาจไม่ตรงกันกับเจตนาของคนอื่น
ดังนั้น ท่านขอเพื่อผู้อื่น ทั้งที่ผู้อื่นเขาไม่ได้ขอ
จึงถือว่า ทำเรื่อง ที่ยากจะเป็นไปได้...
สิ่งที่ผมมี ผมได้ให้ ไปหมดแล้ว ท่านก็น่าจะเข้าใจ
คนอื่นไม่ขอ..ถึงให้ไป มันก็แค่ ขยะ..เท่านั้นเอง

 

ผมได้ปลูกดอกบัวแสงสว่าง ให้เกิดขึ้นในหัวใจของทุกคนไปแล้ว
ใคร? จะ เลี้ยงดู รดน้ำ ...ดูแล ให้มันเติบโตเบิกบาน ได้ ก็ สุดแต่จะ ..ปรารถนา
ใคร? จะรู้ตัวหรือไม่.? ก็แล้วแต่วาสนา
เพราะผมถือว่า ไม่ติดค้าง กับใคร อีกต่อไป

 

ผมจึงถือว่า ผมได้ส่งเสริม ทุกคนไปแล้วโดยเท่าเทียมกัน
และไม่ติดค้างใคร อีกแล้ว
ใครมีวิธี ดูดอกบัวแสง ในใจตน ก็ จะเห็นเอง และเห็นดอกบัวแสงในใจคนอื่นด้วย หัดรดน้ำพรวนดินด้วยกุศล ให้เป็น

ถ้ายังโง่อยู่ อย่ามาหาผมให้ เสียเวลาเลย
ถ้าศีลห้าไม่ครบ ก็อย่ามาหาผม
ถ้าเป็นคนดีไม่ได้ก็อย่ามาหาผม
ถ้าเป็นมิจฉาทิฐิก็อย่ามาหาผม

ดอกบัวแสงใคร บานแล้ว...ค่อยมา

 

ใครมีตาทิพย์ ก๋ส่องดู ดอกบัวแสง เอาเอง
ใครเป็นสัมมาทิฐิ ก็ เข้าไปท่องเที่ยว ในดอกบัวแสง ได้
เพราะถ้า เป็นมิจฉาทิฐิ แสงจะกลายเป็นไฟ เผาไหม้ ท่านทันที..จะมอดก็ต่อเมื่อ ทนขดใช้กรรม และ เป็นสัมมาทิฐิให้ได้

 

มาคุยเรื่อง จิตคนที่ไม่ดี ที่ เข้ามาในหัวผม
ผม พร้อม เผาด้วยไฟ นะครับ ถ้ามาไม่ดี
อย่าเข้ามาติดกับดักล่ะ ผมเตือนแล้วนะ...
ยกเว้นมาดี...ก็ยินดีต้อนรับครับ

 

ทางเดินนี้ ที่ท่านได้เลือกแล้ว ผมก็ร่วมขออนุโมทนา..สาธุในกุศลบุญนี้ด้วยครับ

 

เหมือนเหงา...
ผมก็มีวิจัยความตายอยู่บ้างนะ
อย่างหัวใจเนี่ย ผมเชื่อว่าบังคับได้ ้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้เอาง่ายๆใครๆก็บังคับหัวใจให้เต้นช้า เต้นเร็วได้ ใช่อะป่าว...
มันก็แปลว่าอาจมีคนบังคับให้หัวใจตัวเองเต้นช้าๆจนเกือบหยุดเต้นได้อยู่จริงๆ
การเข้านิโรจสมาบัติก็สามารถหยุดการทำงานของร่างกายได้จริงๆ

 

มิน่าเล่า ถึงได้ ป้อแป้ๆ

ลวกเพ่ ยังเหน สรีระ เปน
ชีวตินทรีย อยู่เบน

สรีระอันใด ชีวิ ก้อันนั้น

ฮิววววววส์

อาหารมีฉี่ฮับ คำข้าว ผัสสะ
มโนสัญญะ.....

และ

และ

สะดึง สะดึง สะดึง

วิญญานหาร

ตราบใดมี อาหาร ตราบนั้นยังมี ไออุ่น
( มันไม่ได้หยุดจิฮับ )

ลวกเพ่ จะ แทรกทะลุกำแพงหรอ
ราวังหน้าแหกหน่า

 

นึกแล้วเขาต้องมา...แต่ใช่ไม่ได้หยุดหรอก แค่เคลื่อนช้าสุดๆ

 

ไม่ต้อง ไป สนตรง ช้า หรือ หยุด จิฮับ

ให้เน้นเหน มิจฉาทิฏฐิ มันมีอยู่

จะมีอยู่ 62 อย่าง

พอภาวนาจวนเจียนๆ จะข้าม

มันจะ แย็บเข้ามา

ให้สัง้กตไปตรงๆ ว่า มีอยู่

พอมือยู่ปั๊ป มันก้มี หน้าที่
แบบ ตัณหา คือ ขวางนิพพาน

แต่มันจะทำงาน คนละแบบ

ทิฏฐิ มีปัป มันจะเปน ม่าน
บังตา จากฝั่ง ปู้น

ส่วน ตัณหา จะเปนเรือง
ความสะดุ้ง การเคลื่อน
การหวั่นไหว

การภาวนา นักภาวนามัก
มุ่งแต่ ตัณหา

ลืมไปว่า สร้อย วลี มีคำว่า

" อันทิฏฐิแทรกไม่ได้ "

ซึ่งต้องแยกกัน พินา ไม่ใช่
อ่านแบบ ตรรกะ พอกำจัด
ตัณหา แล้วเข้าใจไปว่า จะ
กั้นทิฏฐิไปพร้อมกัน .....

อันนี้ ผิด ฮับ

ตัณหา และ ทิฏฐิ มันมาคน
ละกองพลพยุหเสนา

 

อย่า สองสามวันก่อง

ผม แยบเรื่อง หวงศาสดา อื่น

อันนี้ เปน "ทิฏฐิกธรรม" แต่
ก้เหมือน แป๊ก ลุกเพ่ ไม่มี
อาการ เออะ อะ แถมไหล
โจ๊กไปกันใหญ่

ผมก้เลยต้องร้องเพลง......music!