เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

พระผงสังกัจจายน์
พระนเรศวรมหาราช
ผลจักรพรรดิ-ลต.ม้า
=============
*** ประเวช ทันตา
*** ส่งร่วมบุญ
-------------------

มาเป็นคู่ ให้ร่วมบุญบูชาไม่ต้องแยก พระผงจักรพรรดิ หลวงตาม้า วิริยธโร วัดถ้ำเมืองนะ พร้อมถุงเดิมจากวัดและใบฝอย...

---พระสังกัจจายน์แห่งโชคลาภ
---สมเด็จพระนเรศวรมหาราช

ทั้งโชคลาภและการป้องกันภัยพิบัติอันตรายทั้งปวงโดยมหาบารมีเอกอุองค์สมเด็จพระนเรศ ผู้ทรงกอบกู้เอกราชชาติไทย กษัตริย์ชาตินักรบที่ไม่ต้องชนะสิบทิศ แต่รบไปทิศใด ปัจจามิตรถูกพิชิตสิ้น

ทั้งคู่ผลงานพระดี ผงดี ครูอาจารย์ยิ่ง..."ยอดดี" ให้ทำบุญบูชาเพียง

=======500=======

2 แบบ 2 สไตล์ ให้สะสมบูชาคู่กัน พระงามเดิมๆจากถุงเก่าดั้งเดิม ชมความงามแบบ ภาพบรรยาย

หลังเรียบ อุดมด้วยผงจักรพรรดิ ผงชั้นยอด ผู้เสกชั้นเยี่ยม

ขนาดแต่ละองค์

ถุงเดิม+ใบฝอย

 

ทำบุญวันหยุดพอท้วมๆชื่นใจหัวอก ยังพอมีแรงเหลือ เหลือบดูเวลา ยังพอสะพายเป้เข้าป่าไหว ก็ขอเชิญนักอ่านที่ยังอุ่นหนาฝาคั่งหน้าจอ ติดตามมาได้เลยครับ

การจิ้มเท่านั้นที่แก้ไม่ตกกับ ปัญหากับตัวผิดเพี้ยน ตัวกระโดดมากมาย ต้องรอแก้ไขชั่วครู่

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า'เจ้าถ้ำ'!!!
==============

หัวขบวนร่างเล็กผอมเกร็งนำกระฉับกระเฉง ลุงก็คงคิดถึงป้าคิดถึงบ้านเต็มแก่ ออกป่าเที่ยวนี้ ทุกอย่างผิดแผนผิดเวลา ผู้เฒ่าทำให้คนคอยข้างหลังกังวล ยังดีที่ขบวนนายเหมืองล่วงหน้ากลับก่อนหลายวัน ข่าวคราวพวกเราไม่ละลายหายไปในป่าแม่ตะนาว!

เจ้าพรานน้อยมือดีแบกปืนโตตามจี้หลัง อาวุธหนักอีกกระบอกเป็นของคุณเทพ เป็นทัพหน้ามหากาฬที่เขี้ยวงาทุกชนิดแหลมเข้ามาต้องหงายเก๋ง ต่อด้วยคู่หิ้วหามเปลมะกับดวงดาว ทีแรกคุณชาติทำท่าดึงดันขอเดินก่อนเหมือนนักมวยจอมทรหด ถูกน็อคบนเวทียังไม่ยอมลงเปลให้เสียศักดิ์ศรี แต่คู่หมั้นกับญาติผู้พี่บังคับหนักแน่น ต้องนอนเพื่อความรวดเร็วการเดินทาง เราต้องถึงบึงจระเข้ครึ่งทางเขาพรานก่อนเที่ยง แล้วตะลุยต่อเข้าหมายสำคัญไม่เกินเย็นนี้ จะชักช้าโอ้เอ้วิหารรายเพราะคนเจ็บไม่ได้

เจอเหตุผลค้ำคอกับเสียงแข็งคนสำคัญ 2 เสียง ลูกเศรษฐีจำยอมทอดกายลงเปลเป็นภาระให้ 2 หนุ่มพลังชาวเหมือง คุณนงถือไม้เท้า เอวเหน็บรีวอลเวอร์ .38 เป็นคนถัดมา ตามด้วยอาจารย์เลิศ และร่างโย่งของผมกับไอ้ห้านัดปิดขบวนระวังหลังให้กองหน้าอุ่นใจ

เส้นทางฉีกผ่านห้าง ไม่ข้องแวะจุดมรณะของซากพยัคฆ์ตีนกุด ป่าชุ่มน้ำสลับหนทางหญ้ายาวดงไม้โปร่ง เดินไม่ยากแต่ก็ไม่ง่าย บางตอนต้องมุดดงทึบ โผล่อีกทีเป็นเนินลาดสูงต่ำ แถมเถาวัลย์พันเกี่ยวเหนียวแน่นเป็นอุปสรรคเปลหาม ลุงพรานทำหน้ายุ่งเล็กน้อย ตั้งใจจะไม่พาเข้ารกเข้าพง แต่ดูอาการป่ารกแถบนี้ไม่คุ้นเคย

กระนั้นลุงเฒ่าซะอย่าง หลังตัดสินใจพาคณะฉีกออกขวาเล็กน้อย พักเดียวก็พบเส้นทางทำให้ยิ้มออก ตลอดรายทางชะอุ่มพืชพันธุ์ไม้งามตา สัตว์ป่านานาชวนตื่นตาตื่นใจ ทั้งต้วมเตี้ยมบนพื้น เลื้อยหนีเราสวบสาบ บ้างกระโจนโครมครามด้วยกีบสี่ขาว่องไวน่าทึ่ง เมื่อมันกระสากลิ่นแปลกปลอมเหงื่อไคลไอตัวคน บนยอดไม้เหนือหัวก็มีเสียงร้องเตือนภัยเป็นทอด ๆ ของพวกยามขนยาวที่โยนตัวไปมาระหว่างกิ่งก้านไม้ใหญ่

"อู้ฮู...ดูนั่นสิคะ"...!

เสียงสาวงามวี้ดว้ายเบา ๆ เมื่อมองปะไม้ใหญ่ ลำต้นเกือบปราศจากใบ มันคงร่วงโกร๋นในช่วงเหมันต์กราย แต่สิ่งประดับลำต้นนี่สิ ช่างอัศจรรย์ควรค่าแก่การอุทานของเธอ

กล้วยไม้พันธุ์เอื้องน่าจะเป็นเอื้องดงกับนานาเอื้องที่จำชื่อไม่หวาดไหว ห้อยระย้าระโยงระยางทั่วต้น บ้างเป็นพวงแสด แดง ม่วง เหลืองอ่อน เป็นช่อ พ่วงสีขาวพราวประดับเป็นแฟนซีหลากสี ดั่งเทวีรุกขชาติเนรมิตด้วยเวทย์มนต์ ตรึงพวกเราให้ตะลึงลานกับมนต์ธรรมชาติรังสรรค์

กล้วยไม้ป่าพึ่งต้นไม้ แต่ไม่ใช่กาฝาก มันเป็นเพียงไม้อิงอาศัย ไม่แย่งน้ำเลี้ยงลำต้น ไม่ทำลายเจ้าบ้านที่มันเกาะเกี่ยวพักพิง เป็นอาคันตุกะชั้นยอด มีมารยาทและแสนงามตาทุกดอกใบ!

เราดื่มด่ำชั่วครู่ บันทึกความงามไว้ในความทรงจำ ไม่ข้องแวะแตะต้องแกะมันลงมา ป่าแถบนี้มอบความอภิรมย์ชูชื่นไม่รู้เบื่อ ภาวนาอย่างเดียวเจ้างางามตัวใหญ่ภูเขาเคลื่อนที่ หรือแมวใหญ่นักล่า อย่าโผล่มาประดับฉาก แค่นี้ก็ตื่นตาเหลือจะพอ

ผลาญเวลาพล่าเหงื่อหยดกว่าชั่วโมง ลุงพรานก็ส่งสัญญาณพักทัพสะเด็ดเหงื่อใต้ร่มไม้ใหญ่ คุณชาติลุกจากเปลเดินเขยกผ่อนคลาย บ่นอุบว่า สบายอยู่คนเดียว ทำคนอื่นลำบากกันหมด จากนี้ไปขอเดินสักชั่วโมงเถอะ..!

คุณนงส่งไม้เท้าประจำตัวให้คู่หมั้น ความรั้นไม่แพ้ลูกตื๊อคุณเทพเป็นฝ่ายชนะ เปลหามกลายเป็นที่วางสัมภาระบางส่วนอาทิ อุ้งตีนเสือ เต็นท์พับ กระเป๋าเป้ ฯ ลดภาระลูกหาบ หิ้วหัวท้ายดีกว่าแบกหามคนเดียว

สิบนาทีขบวนก็เดินหน้าต่อ ชั่วโมงที่ผ่านเจ้าป่าเจ้าเขารุกขเทวาเมตตา ไม่ส่งอุปสรรคหนักแรงมาขวางกั้น เราเดินทางราบรื่น แต่หนทางข้างหน้ายังคาดเดาไม่ออก

ขบวนตะลุยแม่ตะนาวอีกชั่วโมงก็พักเหมือนเดิม ทำระยะทางได้น้อยกว่าช่วงแรกเล็กน้อย เพราะคุณชาติมี 3 ขาก็จริง แต่ยังเชื่องช้า ผมต้องขอให้อาจารย์เลิศขยับไปข้างหน้า ส่งคุณชาติมาอยู่แทนให้ผมดูแล คอยพยุงลากถูเวลาขึ้นเนิน หรือเดินข้ามขอนไม้รากใหญ่

"อุ้งตีนอีกข้างอย่าทิ้งนะน้องพราน..เสียดายจัง"!

ผู้สอยไอ้ลายสิ้นชื่อชวนคุยในจังหวะผมหิ้วปีกพาข้ามโขดหิน...

"บักสมขอไว้แล้วครับ"

เจ้าน้องเล็กตีตราจองตั้งแต่ได้ยินคุณนงสั่งห้ามคุณชาติเก็บเป็นที่ระลึก หนทางพรานไพรข้างหน้าของหนุ่มน้อยที่ราบสูง มีชิ้นส่วนน่าทึ่งของเจ้าป่าขนาดมหึมาประดับบารมี ย่อมส่งผลดีกับอาชีพ!

(((ยังมีต่อ)))

 

โอเงินร่วมทำบุญให้แล้วครับ ส่วนเกินร่วมทำบุญกับคุณอา ครับ

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
=============

ขบวนทรหดลุยเดินหน้าไม่เหลียวหลัง หลุดดงไม้ใหญ่กำลังจะทะลุออกที่โล่ง เห็นเปลวแดดแรงรำไรข้างหน้า ต้องมีอันชะงักพรืดตามสัญญาณพรานเฒ่าหัวขบวน

ห่างไปกว่า 100 เมตร เป็นทุ่งน้อยตัดลัดสู่ป่าใหญ่ซ้ายมือเป้าหมายของเรา ทว่าสิ่งที่ขวางหน้าคือขบวนพยุหยาตราภูเขาเคลื่อนที่ไม่ต่ำกว่า 10 ตัว กำลังมุ่งหน้าตัดทุ่งหญ้าเล็กกระจิริดนั้นมาทางทิศพวกเรา มันกระจายเต็มทุ่ง เดินตรงมาไม่ตรงเราเผงก็เฉียด !!!

ลุงเฒ่าจ้ำอ้าวจากหัวขบวนหูตาแหก โบกมือน้อยหยอย ๆ ให้พวกเราเร่งรุดออกทางขวามือไปอย่างเร็ว หนีให้ไกล ดูท่าช้างป่าโขลงใหญ่นี้ ไม่เบี่ยงเบนทิศทางต้องจ๊ะเอ๋กับเราแน่

ผมสอดแขนเข้าใต้ปีกคุณชาติ บอกทำตัวสบาย ๆ อย่าเกร็ง ด้วยส่วนสูงโย่งกว่า ผมหิ้วเทพผู้พิทักษ์ขาลอยระพื้น ไม่ลืมส่งสายตาหาสาวงามอย่างห่วงใย พยักหน้าให้สัญญาณเมื่อเธอสบตา แล้ววิ่งเข้ามาหาเรา

"ตามมาเงียบ ๆ"...ผมอดสั่งไม่ได้ ทั้งที่รู้ว่าเธอคล่องตัวในสถานการณ์เยี่ยงนี้

9 ชีวิตหายลับเข้าดงไม้ขวามือก่อนทัพช้างป่าจะเฉียดผ่านไปในระยะเกือบมองเห็นตัว แต่กลิ่นตัวมนุษย์ตั้ง 9 คน คงทำพวกจมูกยาว หูดีรำคาญไม่น้อย บางตัวชูงวงร้องฮูม คว้ากิ่งไม้เตี้ยหักเขวี้ยง อีกตัวร้อง แปร๋น..แปร๋น อย่างไม่สบอารมณ์ พวกเราหมอบซุ่มบนเนินห่างไม่ต่ำกว่า 200 เมตรด้วยใจระทึก ระยะแค่นี้หนีทัน แต่ถ้ามันโถมเข้ามาทุกตัวพร้อมกัน มีหวังวิ่งตับแตกตาย

มันไม่โถมมาอย่างใจคิด แต่มีตัวเดียวท่าทางดุกว่าทุกตัวในฝูง แยกดุ่ม ๆ ตรงมาทางพวกเราแอบซุ่ม มันเป็นช้างพลายงาเดี่ยว หรือไอ้งาเดียวใบหูกางหุบเข้าหุบออกจับเสียงแปลกปลอม มันสำเหนียกทั้งกลิ่นทั้งสิ่งผิดปกติได้ไวเหลือเชื่อ

กว่าเราจะเห็นตัวมัน ก็เมื่อร่างทมึนราวภูเขาเคลื่อนที่ก็โผล่มาในระยะแค่ 70 - 80 เมตร เนินเตี้ยที่พวกเราหมอบนิ่งไม่ไหวติงโดนเรดาร์เจ้าคชสารควานเจอ...!

ผมหมอบเคียงคุณชาติ ถัดไปคือสาวงามกับไอ้ปืนโตคุณเทพ ที่เคียงด้วยพรานเฒ่า

ช้างตัวเดียวกับปืนล้มช้าง 2 กระบอกไม่ใช่ปัญหา แต่ปัญหาอยู่ที่กองทัพที่เหลืออีกเกือบ 10 ตัว?!

ในระยะ 50 เมตร ไอ้งาเดียวมุ่งมั่นไม่เปลี่ยนใจ มันชูงวงส่ายสำรวจกลิ่นแล้วตรงเข้ามาไม่ผิดเพี้ยนทิศ...

"ยิงนาย..ยิงข้ามหัวมัน เฉียดตัวก็ได้"...!

ลุงพรานบอกคุณเทพเสียงได้ยินทั้งแถว สาแก่ใจหนุ่มใหญ่ที่คันไม้คันมือตั้งแต่นั่งห้างแล้วคว้าน้ำเหลวไม่ได้เหนี่ยวไกสักแอะ รีบประทับไอ้ปืนโตในท่านั่งชันเข่า เล็งอย่างประณีต...

"เปรี้ยง"!

ไอ้ปืนโตกระหึ่มกึกก้องป่าแตก ในระยะ 40 เมตรกระสุนอัดลงพื้นเบื้องหน้าไอ้งาเดียวบุกเดี่ยวอย่างแม่นยำ แรงอัดกระสุนนับพันปอนด์กระแทกพื้นระเบิดดินหญ้ากระจุยกระจาย

ไอ้งาเดียวเบรคพรืด หงายหลังก้นกระแทกพื้น ชูงวงร้องอย่างตระหนกตกใจสุดชีวิต ลุกขึ้นตั้งหลักได้ มันหันหลังวิ่งตัวเขย่าพุงกระเพื่อม ไม่เหลียวหลังอีกเลย!!!

อานุภาพไรเฟิลใช่จะทำลายล้างอย่างเดียว กัมปนาทของมันก็สร้างความขวัญเสียได้พอกัน เหมือนคำรามฟ้าผ่าลงข้างตัว ชนิดที่เจ้าภูเขาเคลื่อนที่ไม่เคยเจอะเจอ

"เยี่ยมมาก..พี่เทพ"...ญาติผู้น้องชะเง้อตัวชมข้ามหัวลุงพรานไปหา คนยิงยิ้มแป้น ท่าทางยังไม่หายคันมือ พวกเราลุกขึ้นนั่งรอสัญญาณเดินทางต่อจากเฒ่าเจ้าไพร

บทเรียนจากป่าสอนเราไม่ประมาทรีบร้อนเคลื่อนที่ ลุงพรานเฒ่ารอจนไพรรอบด้านส่งสำเนียงปลอดภัย นกร้องเริงร่าบินโฉบใกล้ตัว ลิงป่าลูกเกาะติดหน้าท้อง ห้อยโหนไม่เมียงมองสนใจความเคลื่อนไหวด้านล่าง กระจงพันธุ์หายากวิ่งเหยาะตัดหน้าเนินที่พวกเราซุ่ม มันนวยนาดไม่รีบร้อนไปทิศทางที่ช้างป่าสวนมา...

รหัสป่าเหล่านี้เป็นสิ่งที่พรานเชี่ยวไพรล้วนมองออก ลุงเฒ่านำทัพมนุษย์เดนตายเคลื่อนพลอีกหน กลับเข้าแนวเส้นเดิม เป้าหมายบึงใหญ่ตะเข้ตะโขงชุม!!!

--------------------
*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณีโดยไม่ได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมายสูงสุด ***

 

น้องณัฐวุฒิจัดบุญ-ทานอย่างไว ค่ำนี้ขอให้บารมีเจ้าแห่งทรัพย์ดลจิตดลใจนิมิตเทพที่ดีมีโชคชัย ส่งท่านเดินทางแอ่วเหนือหรือปิ้กบ้านพรุ่งนี้ครับ

 

" กล้วยไม้ป่าพึ่งต้นไม้ แต่ไม่ใช่กาฝาก มันเป็นเพียงไม้อิงอาศัย ไม่แย่งน้ำเลี้ยงลำต้น ไม่ทำลายเจ้าบ้านที่มันเกาะเกี่ยวพักพิง เป็นอาคันตุกะชั้นยอดมีมารยาทและแสนงามตาทุกดอกใบ!.....ฯ
..รอยอักษรประณีตศิลป์ ของพี่ บรรยายจรดงามเหลือเกิน . อุปมา อุปมัย เชิงครูกวี งดงามเหลือคาด ปัจจุบัน ปูเสื่อรอแล้วต้องรีบชะเง้อมอง ทิ้งเสื่อมาสกดรอยตามติด ๆ
ขอบคุณครับ

 

ขอบคุณท่านศรีฯที่ชื่นชอบ ความงามก็เหมือนบทกวี ต้องเสกสรรปั้นแต่งเล็กน้อย อย่าปล่อยลวกๆ...ไก่งามเพราะขน คนงามเพราะแต่ง อักษรมีชีวิตเพราะคิดใคร่ครวญก่อนเขียนออกไป

ขอบคุณอีกครั้งที่กระทู้เรามีนักอ่านคุณภาพมากเหลือเกิน

 

คั่นโฆษณาด้วยเกมส์หาน้องเหมียวเพื่อทดสอบสายตา หาน้องเหมียวเจอไหมคะ

 

ตรงกลางเลยใช่ไหมคะ

 

เพิ่มวงกลม

 

ยังค่ะ สู้ๆนะคะ พยายามหน่อย ตอบถูกแถมสุ่มพร้อมนกค่ะ

 

กำลังจะนอน แต่ค่ำนี้ตาไม่เจ็บ เข้ามาชมสาวๆ เค้าหาน้องเหมียวก่อนนอนดีกว่า เพราะผมหาเองจนตาเหล่แล้ว หาไม่เจอ-ฮ่า

ด็อกเตอร์มุคนทาย ช่างสรรหาภาพที่ดูแล้วสะลึมสะลือชวนง่วงนอนมากกว่าหาน้องเหมียว-ฮ่า(อีกที)

 

มาคนแรกเลย แม่น้องนางจิ้งจอก แต่บอกกว้างไป กลางเตียงมีหลายจุด

 

วงจุดอย่างงี้ค่อยยังชั่ว
ตามไปดูเฉลยคนทาย

 

อ้าว...ด๊อกเตอร์บอกไม่ใช่ แต่ให้กำลังใจใครก็ได้ที่กำลังจะทายว่า มี "นก"ระดับราชาแห่งนกมอบเป็นรางวัล

เอ้า...สู้ สู้สมาชิก แต่อย่าหาจนตาค้างนอนไม่หลับเด้อ

 

รอลุ้นสนุกๆ กันค่ะ คืนนี้มุต้องทำงานเลยขออนุญาตมาทักทายชาวกระทู้เสียหน่อยค่ะ

 

แสดงว่าด็อกเตอร์เป็นนกฮูกในค่ำนี้ งั้นก็ฝากกระทู้ไว้ให้ดูแลไปพร้อมกับทำงานไปให้สนุก ผมขอราตรีสวัสดิ์สมาชิกทุกท่าน และขอบคุณด็อกเตอร์ที่เข้ามาช่วยให้สมาชิกสนุกสนาน แถมมีรางวัลอย่างดีติดปลายนวม

 

ผมสังเกตเห็นภาพเงาของน้องแมวแอบซ่อนตัวอยู่บริเวณหลังชายผ้าม่านครับ (^ ^) ถ้าบังเอิญผม “เดา” คำตอบได้ถูกต้อง ผมรบกวนขอความอนุเคราะห์ สงเคราะห์จากด็อกเตอร์มุช่วยเมตตาส่ง "นก" ระดับราชาแห่งนกมอบเป็นรางวัลเข้าสมทบร่วมบุญกับคุณอาวันวิด้วยครับ _/\_ ทั้งนี้ทั้งนั้นแล้วแต่ด็อกเตอร์มุจะพิจารณาตามแต่จะเห็นสมควรครับ (^_^) ขอบพระคุณครับ _/|\_

 

สงสัยว่าจะอยู่ตรงนี้