105.เก็บเรื่องมาเล่า : ขึ้นเขาใหญ่อยากไปดูช้าง

ผู้จัดทริปเดินมาบอกว่า ที่ว่างๆ หน้าบ้านกางเต็นท์ได้หมดเลย พวกเรา 5 คน ไปเอารถเข็นมาขนสัมภาระลงจากรถ มีคนกางเต็นท์อยู่แล้ว 5 หลัง ยังเหลือที่อีกประมาณ 6-8 ที่ แต่ว่าที่เหมาะสำหรับพวกเรามีไม่มาก พอหาที่ได้แล้วก็กางเต็นท์ 2 หลัง เสร็จแล้วก็หาเสบียงที่ยังพอเหลืออยู่มาทานเป็นอาหารกลางวัน เพราะว่ารถเพื่อนอีกคันที่ให้ซื้อกับข้าวติดมือขึ้นมาด้วยยังขึ้นมาไม่ถึง ส่วนกลุ่มเจ้าคณะทริปใหญ่ก็กำลังทำครัวกันอยู่ จะเข้าไปช่วยก็คงเกะกะเขาเพราะเราไม่รู้จักใครเลย เพื่อนที่รู้จักกับเจ้าของทริปก็เอาของกินไปแบ่งกับทางคณะใหญ่ด้วย พอทางโน้นค่อยๆ ทำอาหารออกมาก็เรียกให้ไปตัก ที่ตักมาได้เป็นส้มตำ ข้าวเหนียว ถามว่าทานได้ไหม ก็ทานได้สำหรับคนที่ทานเผ็ดมากๆๆๆ ขนาดเพื่อนทานเผ็ดเก่งๆ ยังยอมแพ้ นั่งเล่นสักพักมองไปด้านหลังเห็นลิงกำลังวิ่งเข้ามาเพื่อมาขโมยของกิน คนที่อยู่แถวนั้นก็ไล่ไป ไม่เห็นมันเข้ามาอีก...

.​

 

.​

 

.​

 

.​

 

เพื่อนไปถามผู้จัดฯ ว่าห้องยังว่างไหม ปรากฏว่าห้องยังว่าง 2 ห้อง เลยตกลงกันว่าย้ายฐานเข้าห้องดีกว่า เพราะว่าดูๆ แล้วมีห้องน้ำรวมแถวๆ หลังห้องประชุมซึ่งเราคงไม่สะดวก พวกเราเลยรีบขนของเข้าห้องก่อนที่จะมีใครมาจอง ส่วนเต็นท์เก็บไปก่อน 1 หลัง เหลือไว้หลังนึงเผื่อเพื่อนอีกคันที่กำลังตามมาอาจจะนอนเต็นท์ แต่พอโทรถาม เขาบอกว่านอนในรถ งั้นเย็นๆ ค่อยเก็บ

.​

 

ตรงนี้เขาว่าเป็นจุดสูงสุดของภาคกลาง ที่ความสูง 1,287 เมตร ลมเริ่มพัดเย็นขึ้นเรื่อยๆ เหลือ 21 องศานิดๆ ระหว่างนี้ก็เข้าเต็นท์หลับไป 1 ตื่น

​

.​

 

ตื่นแล้วก็ชวนกันเดินลงไปที่ผาตรอมใจ ไปหาอะไรทาน

.​

 

.​

 

.​

 

ที่ผาตรอมใจ ได้ข้าวไข่เจียวแต่ต้องนั่งทานที่นี่ไม่มีใส่กล่อง ได้ลูกชิ้นทอด 1 ถุง ส้มตำไทย ส้มตำปลาร้า ตำมะขามอย่างละถุง แล้วเดินเล่นดูวิวถ่ายรูปอยู่แถวๆ นี้สักพัก

.​

 

.​

 

.​

 

.​

 

เพื่อนคณะหลังก็ขับรถมาถึงได้โบกขึ้นไปที่พักไม่ต้องเดิน มาถึงที่พักก็เก็บเต็นท์แล้วไปนั่งทานอาหารที่ม้าหินแยกวงออกจากกลุ่มคณะใหญ่ซึ่งนั่งอยู่ในห้องประชุม แล้วยังมีกลุ่มนักเล่นตะเกียงเจ้าพายุเอาตะเกียงมาจุดโชว์อวดกันด้วย พวกเรานั่งไปเรื่อยๆ โต้ลมเย็นๆ ที่พัดผ่านผสมกับกลิ่นน้ำมันก๊าดจากตะเกียงพอให้แสบจมูก (555+ อากาศบริสุทธิ์) ระหว่างนั่งทานอะไรไปเรื่อยๆ พอกับข้าวอะไรออก ผู้จัดฯ ก็ตะโกนบอกทีนึง เพื่อนก็ไปเอามาบ้างบางรายการ ที่เพิ่มขึ้นมาก็มี ต้มยำไก่ ยำวุ้นเส้น พอจะดูออกใช่ป่าวว่าเป็นอาหารสำหรับตั้งวงสันทนาการน้ำอำพันซึ่งรสจัด ของหวานก็ สายไหม ผลไม้

.​

 

.​

 

.​

 

.​

 

พวกเรานั่งคุยกันไปเรื่อยๆ จนดึก ก็เริ่มทยอยไปอาบน้ำทีละคน ตอนนี้อากาศ 17 องศาเท่ากับที่บ้านพักดอยอินทนนท์ มีเพื่อนของเพื่อนในกลุ่มใหญ่ก็มาขอแชร์ห้องน้ำด้วย

.​

 

​

.​

 

พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วข้างนอกมีเสียงโวยวายของเด็กๆ ที่วิ่งเล่นกันอยู่ ก็เลยเดินออกไปดู ปรากฏว่ามี ชะมด บางคนบอกว่าอีเห็น เพื่อนบอกว่าแร็คคูน (แร็คคูน555+) มามองพวกเราอยู่ชายป่า พอเด็กกับผู้ใหญ่มุงกันมากก็วิ่งเข้าไปหลบในป่า พักใหญ่ๆ ก็ออกมาอีก คงมามองพวกเรามั้ง พวกเราอยู่ภายในรั้วตาข่ายล้อมรอบเหมือนกรง แต่คิดว่าคนที่เคยมาพักรายก่อนๆ อาจจะเคยให้อะไรกินก็เลยออกมาคอย แล้วยังมีเม่นมาอีก 2 ตัว

ตะมุตะมิ

​

จน 4 ทุ่มง่วงมากเข้านอน พวกที่ยังไม่นอนก็นั่งโต้ลมต่อไป ถึงแม้จะง่วงมากก็หลับๆ ตื่นๆ ไม่ชินที่ โชคดีคืนนี้ไม่เจอเจ้าถิ่นมากวน...

.​