ช่วยหาวิธีให้ผมสบายใจทีครับ

สวัสดีครับพี่ๆทุกคนผมเป็นเด็กใหม่ที่สนใจในเรื่องของพลังจิต บังเอิดหลุดเข้ามาได้ไงมะรุ ^^ โอเคเข้าเรื่องนะคับ
พอดีผมเป็นพวกคิดมากอ่ะ แล้วแบบชอบโทษตัวเอง คิดน้อยใจบ่อยๆ รู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่า แพ้เค้าตลอด ทำดีไปก็ไม่ดีเข้าตัว แถมได้แย่ๆเข้าตัวกลับมาตลอด ผมเลยรู้สึกท้อแท้ใจกับชีวิต ตอนนี้ผมรู้สึกแย่มากๆ เรื่องเพื่อน ทางบ้าน หรือว่าแฟนผมเองก็ตาม ผมรู้สึกทำอะไรนี่ผิดไปซะทุกอย่าง ผมอย่างได้วิธีทำให้ใจสงบ ไม่คิดแค้นหรือคิดเอาคืนเอาเปรียบใคร หรือ อิจฉาใคร เพราะผมเป้นคนไม่ยอมคน แต่ถ้าเรื่องเกๆผมยอมได้ แต่เรื่องที่ผมโดนมากับตัวคือเรื่องใหญ่มาก ผมขอไม่เล่านะคับ เพราะอาจจะไร้สาระกับบางคน แต่สำหรับคนอย่างผมที่ขี้น้อยใจ แล้ว โทษตัวเองมานเจ็บใจ แค้จใจลึกๆ ผมเข้าใจว่านิสัยอาจจะเหมือนเด็กๆ แต่ผมก็ระงับได้มากกว่าเด็กๆนะคับ
ผมอยากระบายมากๆ เพราะผมรู้สึกว่าจะชอบอยุ่คนเดียว กลัวจะเป็นเหมือนจิตลดา แล้วผมชอบนั่งคิดเอง ตอบเองอยู่ในใจว่าต้องเป้นอย่างนุ้นอย่างนี้ แล้วชอบคิดไม่ดีกับสังคมเพื่อน หรือ อื่นๆ ผมไม่อยากที่จะเป็นอย่างนี้เลย ผมหนักใจมากครับ นั่งร้องไห้มาหลายวันแล้ว เสียใจแล้วแค้นมาก ช่วยบอกหนทางหรือคติเล็กๆน้อยๆที่จะให้ฟังแล้วคิดได้ ทำใจได้อ่ะครับ

ขอบคุณพี่ๆมากเลยครับ
[b-wai]




..................................................................



ขออนุญาติ น้องเจ้าของกระทู้ ใส่ เพลงมหาเมตตา
พวกพี่ๆทางทีมงานเว็ปพลังจิต ขอเป็นกำลังใจให้น้อง (})


[music]http://palungjit.org/attachments/a.38601/[/music]


(bb-flower (bb-flower (bb-flower (bb-flower

 

ลองอ่านดูครับ (ผมอาจจะพิมพ์พลาดไปบ้างนะครับ นี่คือที่จำได้)
เขามีส่วนเลวบ้างช่างหัวเขา จงเลือกเอาส่วนดีเขามีอยู่
เป็นประโยชน์ต่อโลกบ้าง ยังน่าดูส่วนที่ชั่วอย่าไปรู้ของเขาเลย
จะหาคนมีดีแต่ฝ่ายเดียว อย่ามัวเที่ยวค้นหาสหายเอ๋ย
เหมือนเที่ยวหาหนวดเต่า ตายเปล่าเอยฝึกให้เคยมองแต่ดีมีคุณจริง

ผมว่าคนเรามีดีกันทุกคนล่ะครับ คนละด้านกันไป น้องก้อมีดีของน้องอยู่ ลองหาอะไรอย่างอื่นทำ เช่นไปเล่นกีฬาดูก็ดีนะ

 

คิดได้นะคะ แต่อย่าเก็บมาคิดจนทำให้เราท้อ
มีเพื่อนสนิทไหมที่พอจะระระบายและรับฟังน้อง
ถ้าได้ระบายบ้างจะดีขึ้นนะ

เอาใจช่วยค่ะ

 

คับ สิ่งที่ผมจะบอกคือเพื่อนของผมที่ผมผิดใจด้วยคือเพื่อนรักและสนิทกับผมมาก แคร์เค้ามากเหมือนกันแต่เค้าทำคล้ายหักหลังหรือทำให้ผมเสียใจ มานเสียน้ำใจอ่ะคับ ผมไม่รู้จะระบายให้ใครฟังดี ได้แต่อึกอัดในใจ T.T
แต่ก็ขอบคุณพี่ๆที่ให้ข้อคิดแล้วให้ความคิดเห็นแก่ผม ช่วยผมได้เยอะเลยครับ
ขอบคุณคับ ใครมีอะไรจะแนะนำผมอีกก็ดีนะคับ ผมเป็นพวกบ้าๆอยุ่ ชอบทำอะไรบ้าๆ(พูดอย่างงี้คงเข้าใจว่าผมทำอะไรนะ)

ขอบคุณล่วงหน้าคับ
[b-wai]

 

จากคนเรียนไม่เก่ง

ทำใจสบายๆนะครับผมก็เคยเป็น เพียงแต่ว่าน้องคิดอย่างไงมากกว่า ถ้าน้องคิดว่าน้องด้อยกว่าเขา น้องก็จะด้อยกว่าเขา แต่ถ้าน้องมองตนให้ดีแล้วนะครับน้องยังคงมีดีอยู่อย่างน้อยก็ยังคงมีอนาคตที่ดีรอน้องอยู่ การที่เราเอาตัวเองไปเทียบกับคนอื่นนั้นขึ้นอยู่กับว่า เราเทียบกับใคร เทียบกับเขาทำไม ให้เกิดอะไรขึ้นมา คนทุกคนในสังคมล้วนแล้วแต่มีหน้าที่เป็นของตน แตกต่างกันออกไปไม่มีใครที่ดีกว่าใคร ด้อยกว่าใคร ชาวนาถ้าไม่ทำนา หมอ วิศวะกร จะเอาข้าวที่ไหนกิน จะเอาข้าวที่ไหน ทำก๋วยเตี๋ยว ขนมปัง ถ้านักการเมือง หมอ นักธุรกิจ ไม่มี พี่ป้าง จะเอาเพลงที่ไหนฟัง มันก็เครียดตายกัน คนทุกคนในสังคมมันจะเป็นฟันเฟืองซึ่งกันและกัน อย่าดูถูกกัน และอย่าไปน้อยเนื้อต่ำใจอะไร แฟนจะมีเมื่อไหร่ก็มีได้ ทำตัวเองให้ดีพอเสียก่อน ขี้คล้านจะตามมาซบอกกันแทบไม่ทัน
เพียงแต่ในชั่วนี้น้องยังคงอยู่ในชั่วของทางแยกของชีวิต ถ้าเลี้ยวผิดก็เสียเวลา ยูเทริน แต่ไม่เสียอนาคตหลอก ทุกอย่างไม่สาย คิดมากหนะดี เเต่คิดผิดนี่ซิซวย ถ้าคิดว่าอยู่ในศิลในธรรมแล้ว จะเรียนอะไร จะเป็นอะไร ก็ดีทั้งนั้นหละนะ รักษาความเป็นมนุษย์ได้ก็สุดยอดแล้วนะครับ เอาคนที่เขาเหนือกว่าเรามาเป็นเเรงขับเคลื่อนของชีวิตได้ แต่อย่าคิดไปแข่งกับเขามันเป็นทุกข์ แค่นี้แล้วเราก็จะมีชีวิตอยู่อย่างสบายใจได้ ขอให้น้องข้ามมหานทีสีทันดรให้ได้นะครับสู้ๆ

(bb-flower

 

คับ ขอบคุณมากๆเลยคับ ผมดีใตที่ยังมีคนเห็นทุกข์ของผม ผมนึกว่าจะไม่มีใตอบซะแล้ว ผมรักเวบนี้แล้วก็พี่ๆทุกคนในเวบนี้ด้วยคับ พี่ Samy พูดให้ผมคิดได้หลายอย่างเลยคับ แล้วก็พี่ๆทุกคนด้วย ก็ขอขอบคุณนะคับ ผมจะพยายามทำให้สงล ไม่คิดแข่งกับใคร อย่างที่พี่บอกจริงๆคิดไปก็ทุกข์เราเป้นอย่างที่เป็นผมว่าน่าจะดีแล้ว
ขอบคุณนะคับให้เติมกำลังใจให้ผม แต่ถ้าเกิดใครมีข้อคิดอะไรดีๆอีก ก้ช่วยลงความคิดเห็นหรือคติดีๆเล้กๆน้อยด้วยนะคับ ผมจะเก็บไว้ไว้อ่านยามที่ผมไม่มีทางออก จะได้คิดได้คับ

ขอบคุณพี่ๆทุกคนล่วงหน้าคับ

 

ใดๆในโลกล้วนอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

 

(bb-flower

เป็นกำลังใจให้น้องค่ะ
พี่เองก็เคยเป็นแบบนี้เหมือนกัน คิดมากอยู่หลายวันเลย
รู้สึกว่าทำไมเพื่อนเราไม่ไว้ใจเรา รู้สึกเหมือนโดนหักหลัง
แต่พอเวลาผ่านไป ก็เริ่มทำใจได้ว่า จริง ๆ แล้วเพื่อนอาจจะไม่ได้ทุกข์
ร้อนอะไรเลยที่เราเก็บโน่นเก็บนี่มาคิด เค้าอาจจะกำลังมีความสุข
ซึ่งถ้าเราคิดคนที่เป็นทุกข์ก้อคือตัวเรา เพราะฉะนั้น
ทุกอย่างอยู่ในใจเราทั้งนั้น ถ้าเราเห็นคนอื่นมีความสุขแล้วเรายิ้มไปก้บ
ความสุขของเขา เราก็จะมีความสุขไปด้วย ถ้าเห็นคนอื่นมีความทุกข์
เรายื่นมือไปช่วย เราก็จะรู้สึกเป็นสุขที่ได้มีโอกาสช่วยเหลือเค้า
ลองทำดูค่ะ พี่ทดลองด้วยตัวเองแล้ว แล้วเราจะได้พบความสุข
ทุกวัน โดยไม่ต้องวิ่งไปหาที่ไหน ความสุขอยู่ที่ใจเราแล้วค่ะ

 

นิสัยและอารมณ์คล้ายผมเลยครับ หนักเเน่นเข้าไว้น้องชาย....
หนักแน่นดั่งขุนเขา เบาบางดุจปุยนุ่น....
จงอ่อนโยน มิใช่อ่อนแอ.....คนแท้เขาไม่ท้อถอยหนี...
และ เหล็กดีต้องผ่านหมื่นค้อนแสนไฟ ......................

 

ความรู้สึกด้อยค่าในตนเองเป็นเพราะไปเปรียบเทียบกับคนที่เรารู้สึกว่าเขาเหนือกว่า หากเราเปรียบเทียบกับคนที่ด้อยกว่า เช่นคนประสบอุบัติเหตุแล้วพิการจะรู้สึกว่าเรานี่จะรู้สึกว่า เรานี่โชคดีแล้วที่เราไม่พิกลพิการ ยังมีอวัยวะครบสามารถเดินทางไปไหนมาไหนได้เอง สามารถตัดสินใจได้เอง ยังมีโอกาสเริ่มต้นกับบุญกุศลเพื่อตนเองได้ ยังมีคนที่บุญน้อยกว่าเราอีกมากมาย หากเราต้องการจะมองดู ซึ่งเราสามารถอนุเคราะห์และสงเคราะห์ให้แก่เขาเหล่านั้นได้ เราจะรู้สึกว่าเรามิใช่เป็นคนไร้ค่า ไร้ความสามารถเลย แค่เพียงมีความตั้งใจดี(มโนกรรม) พูดดี(วจีกรรม) ปฏิบัติดี(กายกรรม) มนุษย์สมบัติ สวรรค์สมบัติ และนิพพานสมบัติ จักเป็นของท่านในที่สุด

 

คับ ผมดีใจจังเลยที่พี่ๆทุกคนคอยให้กำลงัอยู่เสมอ ขอบคุรมากๆคับ T.T
[b-wai]
ผมได้ข้อคิดหลายอย่างมาก ผ่านมา 2 วันแล้วที่ผมได้ทำใจให้เป็นสุข ไม่คิดเจ็บใจหรือแค้น ทำใจให้ได้ เพราะเป้นจริงอย่างพี่ๆบอก ถ้าเค้าสุข เราก็สุขด้วย แต่ถ้าเราคิดทุกข์เค้าไม่ได้มาทุกข์กับเรา เพราะฉนั้นผมควรที่จะทำใจให้สบาย ไม่คิดร้าย คับ วันนี้ผมรู้สึกดีมาก ถ้าไม่ได้พี่ๆทุกคนจากเวบพลังจิตนี้ ผมคงบ้าเป็นเหมือนจิตลดาแน่เลย ^^'
ขอบคุณนะคับพี่ๆ ถ้าผมหนักใจอะไรจะมาปรึกษาอีกนะคับ

รักพี่ๆทุกคนและเวบพลังจิตแห่งนี้คับ
ขอให้เวบนี้อยู่คู่กับพวกเราทุกคนตลอดไป ....
^^
ขอบคุณคับ
(bb-flower [b-wai]

 

...

น้องเอ้ย...อนาคตยังอีกไกล..ลองเรียนรู้ชีวิตให้มันครบ(อายุ 80ปี)ซะก่อนซี่....สไตร์ของน้องนี่ เหมาะจะพูดคุยกับนายฉิมนะเนี่ย.....

 

00t3000 ครับ ให้ทำอย่างนี้ดูนะ มองออกไปให้ไกลที่สุดอย่างไม่มีเป้าหมายรอบตัวเรานะ 360องศาหมายความว่า ที่ตาไม่ได้มองก็ให้ทำความรู้สึกไปด้วยครับ สักพักจะรู้สึกว่าใจมันนิ่งๆ แล้วจะรู้สึกว่าเราอยู่กับธรรมชาติที่ว่างเปล่าเราจะเบากายจากอาการที่วิตกอยู่ ความรู้สึกน้อยใจ เสียใจจะมีอยู่แทรกมาพักๆให้หายใจออกยาวๆให้ทำอย่างนี้นะถ้าอยู่คนเดียว ระหว่างที่ใจโล่งๆว่างอยู่นี้ถ้ามีความคิดเข้ามาก็ตอบความคิดนั้นแต่เรื่องที่ดีๆโดยยึดหลักของความเมตตา เพราะช่วงที่ใจเบาๆว่างจะอ่อนโยนสอนตนเองได้ง่าย สุดท้ายจะทำใจได้ในที่สุดแล้วจะเป็นคนที่เข้มแข็งกับเรื่องกระทบใจได้ดีกว่าแต่ก่อนแน่นอน

 

คับ ทุกๆคติที่พี่ๆให้ ได้ผลดีมากๆ ผมจะน้ำไปใช้ในยามที่เป้นแบบนี้นะคับ

ใครมีคติดีๆอีกช่วงลงความเห้นด้วยนะคับ ผมจะได้มีหลายวิธี หลายทางเลือกที่จะทำ

ขอบคุณพี่ๆทุกคนคับ ^^
(bb-flower [b-wai]

 

สบายใจขึ้นบ้างแล้วนะครับ ดีใจด้วยนะครับ
นี้แหละครับชีวิต มีสุข มีทุกข์ปะปนกันไป
เมื่อเรารู้ว่ามันเป็นทุกข์ เมื่อรู้แล้วก็อย่าไปถือมัน เก็บมันไว้
ปล่อยมันไปซะ ไม่ต้องไปเก็บมันไว้ เก็บมันไว้ทำไม
ออกไปมองท้องฟ้าที่กว้างใหญ่ ชีวิตยังมีเรื่องราวอีกมากมายให้ค้นหา
เป็นกำลังใจให้นะครับเดินทางต่อไป เพื่อตามหาความฝันของตนเอง...

 

ทุกปัญหามีทางแก้ล่ะนาย จะทำอะไรก็ขอให้นึกถึงพ่อแม่บ้างล่ะ คิดมากก็ปล่อยวางมันซะบ้างน้า จะได้ไม่เครียดจนเกินไป ระวังสุขภาพจิตจะเสียนะ เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ

 

<pre>จิตที่ส่งออกนอก เป็นสมุทัย
ผลอันเกิดจากจิตที่ส่งออกนอก เป็นทุกข์
จิตเห็นจิตอย่างแจ่มแจ้ง เป็นมรรค
ผลอันเกิดจากจิตเห็นจิต เป็นนิโรธ
</pre><b>-หลวงปู่ดุลย์-</b>
<hr>
<big>จงทำกับเพื่อนมนุษย์โดยคิดว่า...</big>
เขาเป็นเพื่อน เกิด แก่เจ็บ ตาย ของเรา.
เขาเป็นเพื่อน เวียนว่ายอยู่ในวัฎฎสงสารด้วยกันกะเรา.
เขาก็ตกอยู่ใต้ อำนาจกิเลส เหมือนเรา ย่อมพลั้งเผลอไปบ้าง.
เขาก็มีราคะ โทสะ โมหะ ไม่น้อยไปกว่าเรา.
เขาย่อมพลั้งเผลอบางคราว เหมือนเรา.
เขาก็ไม่รู้ว่าเกิดมาทำไม เหมือนเรา ไม่รู้จักนิพพานเหมือนเรา.
เขาโง่ในบางอย่าง เหมือนที่เราเคยโง่.
เขาก็ตามใจ ตัวเองในบางอย่าง เหมือนที่เราเคยกระทำ.
เขาก็อยากดี เหมือนเรา ที่อยาก ดี-เด่น-ดัง.
เขาก็มักจะกอบโกย และ เอาเปรียบ เมื่อมีโอกาสเหมือนเรา.
เขามีสิทธิที่จะบ้า ดี-เมาดี-หลงดี-จมดี เหมือนเรา.
เขาเป็น คนธรรมดา ที่ยึดมั่น ถือมั่น อะไรต่างๆ เหมือนเรา.
เขาไม่มี หน้าที่ ที่จะเป็นทุกข์ หรือตายแทนเรา.
เขาเป็น เพื่อน ร่วมชาติ ร่วมศาสนา กะเรา.
เขาก็ ทำอะไร ด้วย ความคิดชั่วแล่น และ ผลุนผลัน เหมือนเรา.
เขามี หน้าที่ รับผิดชอบ ต่อครอบครัวของเขา มิใช่ของเรา.
เขามีสิทธิ ที่จะมีรสนิยม ตามพอใจของเขา.
เขามีสิทธิ ที่จะเลือก ( แม้ศาสนา ) ตามพอใจของเขา.
เขามีสิทธิ ที่จะใช้ สมบัติ สาธารณะ เท่ากันกับเรา.
เขามีสิทธิ ที่จะเป็นโรคประสาท หรือเป็นบ้า เท่ากับเรา.
เขามีสิทธิ ที่จะขอความช่วย เหลือ เห็นอกเห็นใจ จากเรา.
เขามีสิทธิ ที่จะได้รับอภัย จากเรา ตามควรแก่กรณี.
เขามีสิทธิ ที่จะเป็นสังคมนิยม หรือ เสรีนิยม ตามใจเขา.
เขามีสิทธิ ที่จะเห็นแก่ตัว ก่อนเห็นแก่ผู้อื่น.
เขามีสิทธิ แห่งมนุษย์ชน เท่ากัน กับเรา , สำหรับจะอยู่ในใลก.
....ถ้าเราคิดกันอย่างนี้ จะไม่มีการ ขัดแย้งใดๆเกิดขึ้น.

<b>-พุทธทาส-</b>
<hr>
<center><img src="http://www.watpananajat.org/pic_01/aom01.jpg"><br>เรื่องของอ้อม</center>
เรื่องราวของหญิงสาวคนหนึ่ง ชื่อว่า เสาวนีย์ ฤทธิโชติ หรือว่า อ้อม เธอป่วยด้วยโรคร้าย(โรคสเคอเดอรามา หรือ โรคเกล็ดหนังแข็ง) ที่ไม่มีทางรักษาให้หายได้ มานานกว่า 14 ปี ทำให้เด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนหนึ่งต้องกลายสภาพเป็นคนที่ทั่วทั้งตัวมีแต่แผลตามผิวหนัง จากที่เคยวิ่งสนุก ตอนนี้ก็ทำได้เพียงแค่นั่งนอน ในห้องสี่เหลี่ยมเล็ก ต้องต่อสู้กับความทุกข์ทรมานจากแผลตามร่างกาย จนแทบจะกลายเป็นกิจวัตรประจำวันของชีวิต เด็กสาวคนนี้คิดอย่างไรกับความทุกข์ที่กำลังเผชิญ และเธอมีวิธีต่อสู้กับความทุกข์นั้นได้อย่างไร เรื่องราวของอ้อมอาจเป็นแสงดาวดวงเล็กๆ ที่ช่วยส่องทางให้กับชีวิตของใครบางคนที่ ชีวิตกำลังตกอยู่ในความมืดมิด

โรคร้ายอาจพรากความฝันทั้งหมดไป แต่มันก็ไม่อาจพรากความทรงจำอันงดงามไปจากอ้อมได้แม้แต่น้อย ความรักของ ตา ยาย และน้องสาว คือภาพต่อสามชิ้นที่ประกอบขึ้นมาเป็นความทรงจำอันงดงาม และเป็นรากฐานที่ทำให้หัวใจของอ้อมแข็งแกร่ง แต่ภาพต่อนี้ก็ยังขาดชิ้นส่วนสำคัญชิ้นสุดท้าย ที่จะทำให้หัวใจของอ้อมสมบูรณ์ ไม่แหว่งวิ่น นั่นคือภาพของแม่ แม่จะได้ยินเสียงสวดมนต์ของอ้อมและ แม่จะคิดถึงอ้อม เหมือนที่อ้อมคิดถึงแม่ทุกลมหายใจหรือไม่ (แม่ของเธอถูกจำคุก)

กำลังใจที่ทำให้อ้อมยืนหยัดอยู่บนโลกใบนี้ได้ก็คือความรักจาก ตา ยาย และน้องสาว แต่สิ่งที่ทำให้หัวใจอ้อมยังแข็งแกร่ง และมีลมหายใจอย่างมีความหวังเพื่อวันพรุ่งนี้ ก็คือการรอคอยการกลับมาของแม่ คนค้นคนคืนนี้ ก็คือการพบกันของหัวใจสองดวงที่อยู่ไกลกันในความหมายของระยะทาง แต่อยู่แนบชิดกันในเชิงของความรัก ความผูกพัน และอาจหมายถึงความหมายที่แท้จริงของการมีชีวิตอยู่ แม้ว่าอ้อมจะแบกรับความทุกข์ไว้เต็มทั้งสองบ่า แต่ผู้หญิงตัวเล็กๆ คนนี้ก็กล้า และแกร่งพอที่จะลุกขึ้นมาเป็นเสมือนแสงดาวส่องสว่างนำทางชีวิตให้กับคนที่กำลังตกอยู่ในคืนวันอันมืดมิด ถึงแสงดาวนี้อาจไม่ใช่แสงจันทร์ที่ส่องสว่าง แต่ก็มีพลังมากพอที่จะหล่อเลี้ยงหัวใจของใครบางคนที่ความหวังกำลังเหือดแห้ง เรื่องราวของอ้อมคงทำให้ใครหลายคนเห็นคุณค่าของชีวิต และย้อนกลับมาดูความหมายของการมีชีวิตอยู่ ว่าบางครั้งการมีชีวิตอยู่ ก็ไม่ใช่การมีชีวิตอยู่เพื่อความสุขของตนเองหากแต่หมายถึงการมีชีวิตอยู่เพื่อแบ่งเบาทุกข์และปันสุขให้กับคนที่เรารัก

เรื่องราวของน้องอ้อมในตอนที่ 1 นั้นเป็นอุปกรณ์ช่วยสอน ที่สื่อให้เราได้คิดอะไรได้เยอะมาก อย่างน้อยเราก็สามารถโยงคิดเปรียบสิ่งที่เป็นเราในวันนี้กับชีวิตที่ต้องเผชิญทุกข์ของน้องอ้อมได้

ภาพจบสุดท้ายในตอนที่ 1 คือ น้องอ้อมกำลังเขียนจดหมายถึงแม่ การเขียนจดหมายถึงแม่ สำหรับเราที่มีมือที่สมบูรณ์ ก็สามารถเขียนได้(ง่าย)โดยไม่แปลกอะไร แต่สำหรับ อ้อม ผู้ที่ไม่ได้มีมืออย่างเรา เธอใช้ปากพันติดกับข้อศอก แล้วค่อย ๆ บรรจงเขียนอย่างเชื่องช้า แต่ทว่าเป็นถ้อยคำที่สวยที่สุดในโลก เพราะเขียนด้วยจิตใจที่งดงาม พร้อมคำลงท้ายฉบับว่า รักแม่ที่สุด



อาการป่วยของอ้อมจนถึงวันนี้ก็ย่างเข้าสู่ปีที่ 15 แล้วนะครับ ถึงอ้อมจะบอกว่า โลกของหญิงสาวในวัย 23 ปีของอ้อม จึงแตกต่างกับหญิงสาวในวัยเดียวกันอย่างสิ้นเชิง ทุกวันอ้อมต้องลืมตาขึ้นมาเผชิญกับความเจ็บปวดจากแผลที่มีอยู่ทั่วตัว แต่อ้อมก็ยังมีชีวิตอยู่ด้วยใจที่เด็ดเดี่ยว จนชายอกสามศอกแทบจะต้องน้อมคารวะ กำลังใจที่ทำให้อ้อมยืนหยัดอยู่บนโลกใบนี้ได้ก็คือความรักจาก ตา ยาย และน้องสาว แต่สิ่งที่ทำให้หัวใจอ้อมยังแข็งแกร่งและมีลมหายใจอย่างมีความหวังเพื่อวันพรุ่งนี้ ก็คือการรอคอยการกลับมาของแม่

คนค้นคนตอนที่ 2 นี้ ก็คือการพบกันของหัวใจสองดวงที่อยู่ไกลกันในความหมายของระยะทาง แต่อยู่แนบชิดกันในเชิงของความรัก ความผูกพัน และอาจหมายถึงความหมายที่แท้จริงของการมีชีวิตอยู่ แม้ว่าอ้อมจะแบกรับความทุกข์ไว้เต็มทั้งสองบ่า แต่ผู้หญิงตัวเล็กๆ คนนี้ก็กล้าและแกร่งพอที่จะลุกขึ้นมาเป็นเสมือนแสงดาวส่องสว่างนำทางชีวิตให้กับคนที่กำลังตกอยู่ในคืนวันอันมืดมิด ถึงแสงดาวนี้อาจไม่ใช่แสงจันทร์ที่ส่องสว่าง แต่ก็มีพลังมากพอที่จะหล่อเลี้ยงหัวใจของใครบางคนที่ความหวังกำลังเหือดแห้ง

เรื่องราวของอ้อมคงทำให้ใครหลายคนเห็นคุณค่าของชีวิต และย้อนกลับมาดูความหมายของการมีชีวิตอยู่ ว่า... <b>บางครั้งการมีชีวิตอยู่ ก็ไม่ใช่การมีชีวิตอยู่เพื่อความสุขของตนเอง หากแต่หมายถึงการมีชีวิตอยู่เพื่อแบ่งเบาทุกข์และปันสุขให้กับคนที่เรารัก</b>

ดูมือของน้องอ้อม มองมือของตัวเอง แล้วถามกับตัวเองว่าถ้าเรา เป็นแบบน้องอ้อม เราจะทนความเจ็บปวดได้สักเท่าไร มือของน้อง อ้อมหายไปทั้งสองมือ เหลือแต่เพียงท่อนแขน เราแค่เป็นแผล บนผิวหนังเพียงเล็กน้อย เราก็รู้สึกเจ็บจะแย่อยู่แล้วแต่นี่น้องอ้อมเป็นแผลทั้งตัว น้องอ้อมทนความเจ็บปวดขนาดนี้ได้ยังไง

http://www.watpananajat.org/html/1-the-story-of-aom.html

 

เห้นกำลังใจที่น่ารักจากเพื่อน ๆ รึยังเอ่ย??

 

คับ รุสึกดีขึ้นมาก ผมได้กำลังจากพี่ๆในเวบนี้เท่านั้นหล่ะ ในชีวิตจิงๆของผม ไม่มีใครรู้เรื่องนี้หรอกคับ เค้าจะหาว่าผมเรียกร้องความสนใจ จะโดนด่าว่าเปล่าๆ ผมเลยเก้บไว้คนเดียวจะดีกว่า แล้วก้คิดเองดีกว่า แต่ก็ได้คติดีๆจากพี่ๆนี่ละ เลยทำให้ผมดีขึ้นเยอะเลยคับ ^^

ขอบคุณคับ
(bb-flower (bb-flower (bb-flower [b-wai]