ต้นกล้วยของฉันหายไป ในวันก่อนลอยกระทง เพราะอะไร?

ฉันมีกอกล้วยอยู่กอหนึ่งอยู่ที่หน้าบ้าน กำลังงาม กำลังผลิดอกออกผล ฉันหวังไว้ว่าฉันจะได้กินกล้วย รสชาดแสนกลมกล่อม ผลิตภัณฑ์ของกล้วย ทำได้หลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นกล้วยดิบ หรือกล้วยสุก แม้นกระทั่งใบกล้วย (ใบตอง) ก็ทำประโยชน์ได้อย่างมากมาย

วันนี้คือวันก่อนลอยกระทง ฉันได้พบว่าต้นกล้วยของฉัน ที่เคยชูใบตองอ่อน บางต้นหัวปลีกำลังแตกบาน นั่นคือสิ่งที่ฉันได้ประคบประหงมดูแลมา หลาย เพ ลา ณ. บัดนี้ต้นกล้วยของฉันหายไป กิ่งก้านสีเขียวที่ดูล่อลมปลิวไสว เอนไปเอนมา ก็หายไป .... เหลือแต่ตอกล้วย

ฉันข้องใจยิ่งนัก เหตุไฉนต้นกล้วยที่ฉัน คอยเฝ้าฟูมฟัก ทะนุถนอมจึงหายไป หายไปเพื่อเป็นเหยื่อแห่งกิเลส เขาตัดต้นกล้วยของฉัน เขาตัดใบตองอ่อนสีเขียวที่แสนจะงดงาม เขาตัดเพื่อไปทำกระทง ...

อ่ะ ... ใช่สิ วันพรุ่งนี้คือวันลอยกระทง แต่ไฉนจึงต้องมารังแก ต้นกล้วยของฉัน ถึงแม้นว่าฉันจะแทงหน่อได้ในอีกไม่กี่สัปดาห์ แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้ฉันรู้สึกเจ็บปวดเป็นยิ่งนัก

หากจะถามว่า ชีวิตหนึ่งเกิดมาเพื่ออะไร ฉันตอบได้ว่า ฉันคือกล้วย ทุกๆชีวิตที่เป็นไพรเมท กินกล้วยเป็นอาหารหลัก แล้วจะมาตัดฉัน กรีดฉัน เฉือนเลือดเนื้อของฉัน เพียงเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของกรรมพิธี "การลอยกระทง" เช่นนั้นหรือ

ฉันหล่อเลี้ยงโลกนี้มานักต่อนักแล้ว จะมารังแกฉัน ผู้ที่เกิดจากดินเช่นนั้นหรือ? เอาชีวิตของฉัน เลือดเนื้อของฉัน เพื่อไปสักการะพระเจ้าแม่แห่งคงคา แล้วไม่คิดหรือว่า ฉันเจ็บปวดสักเพียงไร

สิ่งเหล่านี้ คือสิ่งที่ปลาบปลื้มซาบซึ้งทรวง แล้วหรือไร

(cry)

 

เธอบอกว่าเธอเคารพรักพระแม่คงคา

แต่พวกเธอเอาขยะไปทิ้งให้กับพระแม่ฯ

อย่างนี้ ถือว่าเป็นความเคารพรักหรือไม่?

ตายไป เอาไปเผา สุดท้ายก็เอากระดูกไปลอยอังคาร

พวกเธอทำร้ายพระแม่โดยไม่รู้ตัว

เห็นมั๊ย พวกหมอดูมันบอกว่า "ปีที่แล้วตายหลอก ปีนี้ตายจริง ปีหน้าลอยอังคาร"

เชื่อมั๊ย เชื่อพวกหมอดูงี่เง่าพวกนี้มั๊ย?

ว่าไง ... พาลทะมิด ...อยากจะเป็นปีที่แล้ว ปีนี้ หรือปีหน้า


ว่ามา ...

 

ขอขมา พระแม่คงคา และ พระแม่ต้นกล้วย ทั้งหลาย ล่วงหน้า ด้วยค่ะ

เพราะ คืนนี้ จะพาลูกชาย ไป ลอยกระทง นะ เจ้า คะ

 

คิดมากเดี๋ยวหัวท่านหล่อก็จะร้อน เมื่อหัวท่านหล่อร้อนก็จะทำให้โลกร้อนด้วยคร้าบ

 

สัญญา ก็ เป็น ความจริง แต่เป็นความจริงของอดีต

ยึดมั่น ใน สัญญาเดิม ก็อยู่กับ อดีต

ไม่ยึดมั่นในสัญญาเดิม อยู่ในปัจจุบัน ก็เดินต่อไป อยู่ในความเป็นจริง

ไม่หลงตัว หลงตน เดินทางเข้าสู่จุดหมายปลายทาง ด้วย สติ สัมปชัญะ

ย่อมมีโอกาส สำเร็จตามปณิธาน ที่ตั้งใจ

ไม่ใช่ นั่งจุมปุ๊ก อยู่ กะ อดีต หลงอยู่ในวังวน ของ ความคิด

 

อู้... คุยกะคน ไม่มี สติ นี่ ต้อง ระวัง สติ แตก นะ

เพราะ คนไม่มี สติ ความจริง ก็ไม่รู้ ความคิด ก็ ไม่รู้ ความฝัน ก็ ไม่รู้ มี แต่ หลง กับ หลง

ย้ำ อีก ที สัญญา ก็ เป็น ความจริง แต่เป็นความจริงของอดีต

ความจริง ของ อดีต ก็ ไม่รู้

ความจริง ของ ปัจจุบัน ก็ ไม่รู้

แยก ไม่ออก เป็น สปาเก็ตตี้ ของ ความจริง กะ ความ ฝัน ก็ ยัง ไม่รู้

แต่ ก็นะ คนที่ จำเขามา จะไป เข้าใจ อาไร้ ก็ ได้ แค่ นกแก้ว นกขุนทอง

พอ พลิกแพลง ต่อเติมคำ ไปจิ๊ดนึง ก็ ก่ง ก๊ง แระ แล้ว จะตาม เฟอรารี่ ทัน ไหม นี่ อนาจ ใจ

 

บอกไป ตั้ง หลาย ที แระ

เธอ ไม่มี ทั้ง สติ และ ปัญญา บอกไป ก็ ไม่เชื่อ ไม่เคยฟัง

แต่เอาเถอะ จะบอกให้ เอา บุญ

เขก หัวตัวเอง ดิ เอาแบบ แรงๆ เลยนะ

โอ๊ย (เสียงร้อง) นั่นแหละ ของ จริง

แต่ เจ็บ ชิบหาย (ร้องในใจ) นั่น แหละ ไม่จริง

บอกแล้ว ก็ คง ไม่รู้ เหมือนเดิม (แร้ว บอก เค้า ทำไม อะ... นั่น ดิ... โง่ อีก แระ)

 

ไม่ รู้ เหมือน เดิม จริง จริง แหละ เฮ้อ...

ปล่อยเค้าไป เหอะ นะ นะ (เออ..เออ... ไปละ เสีย เวลา ท่องเที่ยว ไป ดี ฝ่า)

 

ถามจริง โง่ ถาวร แล้ว หรอ เนี่ย

ไป ดี ฝ่า เรื่อง แค่นี้ ยัง ไม่รู้ ก็สมควรแล้ว ที่โดน ทิ้ง

 

ใครเขาจะตอบ คำถามบ้องตื้นเอาขนาดนั้น

นี่เพราะติดคิด ติดอัตตา เห็นกายเป็นตัวตนไม่เลิก มันเลยตั้งคำถามมาได้
ฉลาดเสียเต็มประดา ถามออกมาได้ ศพโดนเผาจะร้องไหม

ยึดติดกับความคิดเห็นกายเป็นตนแยกไม่ออก ขนาดนั้นเลยเหรอ

ลืมไปแล้วเหรอ ทันทีที่ตายนะ จิตออกไปจุติเป็นอย่างอื่นไปแล้ว

กายมันไม่ใช่ตัวตนอะไรแล้ว เป็นเพียงก้อนธาตุ

ตกลง สอนธรรมกันมาแบบไหน สำนักนี้ แยกอะไรไม่ออกเลยสักกะอย่าง

 

ที่ไม่ตอบ เพราะ ขี้เกียจ สีซอ ให้ ... ฟัง

ที่คุณ นิวรณ์ ตอบไป ก็ ไม่เข้าหรอก มัน หล่นกอง อยู่ที่ หน้าจอ นั่นแหละ

ถึง บอกว่า เสีย เวล่ำ เวลา