ความอัศจรรย์ของพระอาจารย์มั่น

มื่อพระอาจารย์จำพรรษา อยู่วัดป่าบ้านหนองผือนั้น มีคนไทยเชื้อสายเวียดนามคนหนึ่งชื่อ อัมพร พงษ์เจริญ เป็นบุรุษพยาบาล ประจำโรงพยาบาล แขวงคำม่วน (ท่าแขก) ประเทศลาว เป็นชาวญวณอพยพมาอยู่พังโคน ได้เปิดคลีนิครักษาคนไข้ เคยมารักษาท่านอาจารย์ เกิดความเลื่อมใน ฟังเทศน์ภาษาลาว และภาษาไทยได้ชัดเจน

วันหนึ่งเธอพาลูกน้องมา 4-5 คน เพื่งอพยพมาใหม่ พูดภาษาลาวไทยไม่เป็นมานั่งฟังเทศน์ด้วย
หลังฟังเทศน์จบก็กราบลากลับ ท่านพระอาจารย์พัก เธอและคณะนั่งพักอยู่ผู้เล่าเดินไปหา เธอยกมือไหว้พร้อมคณะตามธรรมเนียมไทย

เธอถามว่า "ท่านพระอาจารย์เป็นเวียดนามหรือเป็นคนไทย"
ผู้เล่า "ไทยร้อยเปอร์เซ็นต์"
ถาม "เอ๊ะทำไม ท่านพูดภาษาเวียดนามได้"
ผู้เล่า "ไม่ทราบ ได้ยินแต่ท่านพูดภาษาไทย"

"ก็ท่านเทศน์เมื่อกี้นี้ เทศน์ภาษาเวียดนามทั้งนั้น พวกผมกำลังพูดกันเรื่องนี้อยู่ว่ารูปร่างหน้าตา ผิวพรรณ ก็เหมือนเวียดนาม กำลังสนทนาอยู่ว่า ท่านเป็นไทยหรือเวียดนาม"

ผู้เล่า "เราก็ฟังอยู่ด้วยกัน ท่านไม่ได้เทศน์ภาษาเวียดนาม เทศน์ภาษาไทย"
"เอแปลกน่ะ ผู้รู้ธรรมมีอัศจรรย์ หลายอย่าง" เธอพูด

อีกเรื่องหนึ่งที่วัดบ้านหนองผือเหมือนกัน โยมเง็กหงษ์ เป็นชาวจีนมาอยู่เมืองไทย พูดไทยได้สะเปะสะปะ มาฟังเทศน์พร้อมคณะชาวจีนเหมือนกัน ภาษาใช้อยู่กินธรรมดา ก็สะเปะสะปะ ภาษาธรรมยิ่งแล้วใหญ่ แต่ชอบทำบุญตามประเพณีไทย ฤดูแล้งมาปฏิบัติธรรมถือศีลพร้อมคณะ กับท่านพระอาจารย์ทุกปี

วันหนึ่งหลังจากฟังเทศน์แล้ว ไปนั่งสนธนากับพวกที่มาด้วยกัน เขาพูดภาษาจีน สนทนาเรื่องธรรมะ ที่ท่านพระอาจารย์เทศน์ ผู้เล่าก็เดินไปพบ นั่ง ณ ที่ควรแล้ว

โยมก็กราบถามว่า "พูดกันเรื่องเทศน์พระอาจารย์ เพราะท่านพูดจีน เทศน์ ภาษาจีน ฟังเข้าใจดี ฟังพระในกรุงเทพ เทศน์ภาษาไทยไม่ค่อยเข้าใจ เพิ่งรู้เดี๋ยวนี้เองว่าท่านพระอาจารย์มั่นเป็นคนจีน รูปร่างผิวพรรณหน้าตาก็จีนทั้งนั้น"

ผู้เล่าจะตอบปฎิเสธก็เกรงว่าเขาจะหมดศรัทธา "แต่ท่านเทศน์พวกอาตมา พระเณรโยมชาวบ้านเทศน์ไทย"

"นั่นนา ภาษาไทยก็เก่ง ภาษาจีนก็เก่ง นี้คือ ผู้ปฎิบัติรู้แท้ เป็นเซียนองค์หนึ่งได้" คือคำพูดของโยมเง็กหงษ์

อยากรู้ประวัติของโยมนี้ ถามได้ที่วัดอโศการาม ได้ยินว่าท่านไปเป็นชีหมดอายุที่นั่น

จากหนังสือ "รำลึกวันวาน" จากบันทึกความทรงจำของ หลวงตาทองคำ สมัยที่ได้อุปัฎฐากหลวงปู่มั่น เมื่อปี พศ 2487-2492

 

พระอรหันต์ปฏิสัมทาญาณท่านพูดได้ทุกภาษาครับ น่าอัศจรรย์จริง ๆ

 

สาธุครับ

 

แสดงว่าท่านแตกฉานใน นิรุติปฎิสัมภิทา

สาธุ

 

ปลึ้มใจจัง

 

อย่าว่าแต่ภาษามนุษย์เลยครับ ภาษาของสัตว์ต่างๆ ท่านก็รู้...

 

สาธุ บารมีท่าน