ใครว่าสัตว์ทำบุญไม่เป็น(มีภาพให้ดู)

อนุโมทนา นะจ่ะ มันชังดูน่ารักน่าเอ็นดูจังเลย
แมวใฝ่ดี ยังดีกว่า คนใฝ่เลว ตั้งเยอะ ขอให้ได้อยู่ภพภูมิที่ดีมากขึ้นนะจ่ะ

 

อยากให้พ่อบ้านสวดมนต์บ้างจัง...เวลาแม่บ้านไปสวดมนต์ก้อบอกว่าสวดนาน ทำไมไม่สวดเวลาอื่นบ้าง...คนอาราย น่าจะทำตัวเหมือน อองฟอง บ้างนะ

 

ถ้ากล่าวโดยหลักว่า สัตว์ที่มีชีวิตได้รับทุกข์อย่างมาก ย่อมพ้นทุกข์ได้มาก และดำเนินสู่ภพภูมิที่มีอัตภาพชีวิตดีกว่าสัตว์ที่เลี้ยงดูอย่างดี หรืออาจมีพฤติกรรมน่าเอ็นดูให้เห็น ก็คงไม่ทำให้ท่านใดตะขิดตะขวงใจหรือเคืองอารมณ์เพราะทำให้เสียบรรยากาศกระทู้นะครับ เป็นความเห็นส่วนตัว และขอสรรเสริญผู้มีจิตใจเมตตาเอ็นดูต่อสัตว์

 

สาธุ สาธุ สาธุ
อนุโมทนาค่ะ ^^
ขอแผ่เมตตา และอุทิศส่วนกุศล บุญทั้งหลายที่ได้กระทำ
ให้กับสรรพสัตว์ได้ไปเกิดในภพภูมิที่ดี ได้บำเพ็ญบารมีเข้าสู่กระแสแห่งพระนิพพาน

 

อนุโมทนา สาธุค่ะ...แมวที่ร้านเหมือนกัน เธอชื่อป๊ะจิ้งโก่งชอบฟังธรรมมะ ถ้าอ่านเรื่องกฏแห่งกรรมของวัดอัมพวันเธอจะขึ้นมานอนบนพุงเลยนอนลืมตาฟังอย่างสงบ และที่สำคัญเธอไม่เคยมีเพื่อนที่เป็นแมวเลย

 

ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าครับ จริงๆแล้วเราจะประหลาดใจมากว่าสัตว์นั้นก็ชอบทำบุญทั้งโดยรู้และไม่รู้ตัว คนโบราณมักเล่ากันว่าสัตว์ตัวไหนที่เชื่องและมีจิตชอบช่วยเหลือมนุษย์หรือสัตว์อื่นนั้นมักจะใกล้เกิดเป็นคนแล้ว
ผมก็มีเรื่องเล่าให้ฟังเรื่องนึงเช่นกัน
ถ้าใครรู้จักวัดป่าเชิงเลนแล้วไปทำบุญประจำจะเจอสุนัขตัวหนึ่ง
เนื่องจากทางเดินเข้าไปวัดไกลพอสมควร สุนัขตัวนี้มักจะชอบเดินไปส่งและไปรับผู้ทำบุญ
ผมเคยทดลองให้ลูกชิ้นเขากิน ปรากฏว่าเขาไม่ยอมกินแต่เดินไปส่งผมที่วัดก่อน เป็นที่ประทับใจกับผู้ไปทำบุญมาก ใครเจอก็เมตตาเขามั่งนะครับใกล้เกิดเป็นมนุษย์แล้ว

 

สาธุ กับน้องเหมียวด้วยนะครับ

 

ในเรื่อง กากี

นางกากี สมัยยังเป็นอีกา ก็ใจบุญ มีศรัทธาชอบมาฟังพระฤาษี สวดมนตร์ ภาวนาทุกวัน

พระฤาษีเห็นว่า นางกามีใจศรัทธาในธรรมะทำไมถึงมาเกิดเป็นกา

เลยเพ่งจิตดูอดีตชาติ

พบว่าที่ต้องมาเกิดเป็น กา ร่อนเร่ ค่ำไหนนอนนั่น

เพราะ ชาติก่อนเกิดเป็น นางยักษ์ไปหลงรักฤาษีหนุ่ม แต่เขาไม่สนใจ

ไม่เล่นด้วย ทำให้นางยักษ์เสียอก เสียใจมาก เกิดเป็นความแค้น

เลยไป เผาอาศรมของพระฤาษี ทำให้ฤาษีลำบากมาก
เป็นกรรมหนักมาก ทำให้ต้องเกิดเป็น อีกา

มีอยู่คืนอากาศหนาวจัด ไฟหน้าอาศรมกำลังจะมอดไหม้

นางกา ถลาตัวลงมาที่กองไฟ ยอมใช้ร่างกายตัวเองเป็นฟืน
เพื่อให้พระฤาษีไม่หนาว

พระฤาษีท่านอยากจะช่วย เลยใช้ดอกมณฑามาเสกอะไรไม่รู้
จนได้เป็นดอกมณฑาทอง
ในดอกมณฑาทอง ก็คือนางกากีแหล่ะ เป็นสาวสวยมาก
กลิ่นตัวหอมเป็นกลิ่นดอกมณฑา ใครได้นอนด้วยกลิ่นตัวจะหอมติดไป 3 วัน 3คืน

 

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD><TABLE height=70 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=350 align=center background=../pics/banner350.gif border=0><TBODY><TR><TD>นางกากี

​

</TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD width=44></TD></TR></TBODY></TABLE>​

<TABLE cellSpacing=1 cellPadding=5 align=center bgColor=#cccccc border=0><TBODY><TR><TD bgColor=#ffffff></TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE width=500 align=center border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top>ในสมัยหนึ่งพระพุทธเจ้าประทับอยู่วัดเชตวัน เมืองสาวัตถีทรงปรารภภิกษุผู้กะสันจะสึกรูปหนึ่งตรัสให้โอวาทว่า "ภิกษุ ธรรมดามาตุคาม (แม่บ้าน) ใคร ๆ ก็รักษาไว้ไม่ได้ โบราณบัณฑิตในครั้งก่อน ถึงจะยกมาตุคามขึ้นไปไว้ในวิมานฉิมพลีในท่ามกลางมหาสมุทรก็ไม่อาจรักษาสตรีได้" แล้วได้นำอดีตนิทานมาสาธก ว่า...
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว พระโพธิสัตว์เกิดเป็นพระราชาผู้ครองเมืองพาราณสี มีมเหสีพระนามว่า กากาติ มีพระรูปโฉมงดงามยิ่ง ใครเห็นใครก็ลุ่มหลงในความงาม ในวันหนึ่งมีพญาครุฑตนหนึ่งแปลงร่างเป็นมนุษย์มาเล่นสกา (การพนันชนิดหนึ่ง)กับพระราชา ได้พบเห็นพระนางกากาตินั้นแล้วเกิดความรักใคร่ในนาง จึงแอบพานางหนีไปอยู่ที่วิมานฉิมพลีอันเป็นที่อยู่ พระราชาเมื่อไม่พบเห็นพระเทวีจึงตรัสเรียกคนธรรพ์ชื่อ นฏกุเวรมาเข้าเฝ้า พร้อมมอบหมายให้นำพระเทวีกลับมาให้ได้
ฝ่าย คนธรรพ์ทราบที่อยู่ของครุฑแล้ว จึงไปนอนแอบซุ่มอยู่ในดงตะไคร้ข้างสระลูกหนึ่ง พอครุฑบินไปจากสระก็แอบกระโดดเกาะระหว่างปีกครุฑไปจนถึงวิมานฉิมพลี แอบได้เสียกับพระนางกากาติที่วิมานนั้น แล้วก็อาศัยครุฑนั้นแหละกลับมาเมืองพาราณสีอีก ในวันหนึ่งขณะที่พญาครุฑเล่นสกากับพระราชาอยู่ คนธรรพ์ก็ทำทีเป็นถือพิณมาที่สนามสกา ขับร้องเป็นเพลงว่า
"หญิงรักคนรักของเราอยู่ ณ ที่แห่งใด กลิ่นของนางยังหอมฟุ้งมาที่แห่งนั้น ใจของเรายินดีในนางใด นางนั้นชื่อกากาติ อยู่ไกลจากที่นี้"
พญาครุฑพอได้ฟังแล้วสะดุ้งจึงถามเป็นนัยว่า "ท่านข้ามทะเลมหาสมุทรทั้ง ๗ แห่งไปได้อย่างไร ท่านขึ้นวิมานฉิมพลีได้อย่างไร" นฏกุเวรจึงตอบว่า "เราข้ามทะเลมหาสมุทรทั้ง ๗ แห่งได้ก็เพราะท่าน ขึ้นวิมานฉิมพลีได้ก็เพราะท่านนั้นแหละ"
พญา ครุฑพอได้ทราบความจริงแล้ว ก็กล่าวติเตียนตนด้วยความเสียใจว่า "ช่างน่าติเตียนเสียนี่กระไร เรามีร่างกายใหญ่โตเสียเปล่าไม่มีความคิด จึงเป็นพาหนะให้ชายชู้ของเมียทั้งไปและกลับ น่าเจ็บใจจริง ๆ" กล่าวจบก็คืนร่างเป็นพญาครุฑไปนำพระนางกากาติมาคืนพระราชาแล้วไม่หวนคืนกลับ มาเล่นสกากับมนุษย์อีกเลย




</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

นางกบ อดีตชาติของนางมณโฑ ก็ชอบฟังธรรมพระฤาษี ทั้ง4
เพราะใจบุญ และยอมตาย จึงได้รับการช่วยเหลือจากพระฤาษี

กำเนิดนางมณโฑ​

ที่มา : ภาพนางมณโฑ : รุ่งโรจน์ แสงพันธ์ ภาพและประวัติตัวละครวรรณคดี รามเกียรติ์. (๒๕๔๔: ๔๒) ​

นา งมณโฑ เดิมทีเป็นกบอาศัยอยู่ข้างอาศรมของพระฤาษี ๔ ตน คือ อนันดา อธิรา วิสูตร และมหาโรมสิงห์ ซึ่งเอ็นดูนางกบจึงป้อนน้ำนมโคที่ฉันเหลือให้นางกบกินเป็นประจำ ต่อมานางนาคซึ่งมีความแค้นพระฤาษีที่เห็นพฤติกรรมอันบัดสีของนางที่ไปสมสู่ กับงูดิน จึงต้องการฆ่าปิดปาก โดยการพ่นพิษลงในอ่างน้ำนมตอนเช้าตรู่วันหนึ่ง ซึ่งนางกบเห็นเหตุการณ์พอดี ด้วยความกตัญญูต่อผู้มีพระคุณ นางกบจึงกระโดดลงไปในอ่างน้ำนมโดนพิษเพื่อตายแทน ฝ่ายพระฤาษีจะมาฉันน้ำนมเห็นกบลอยตายขึ้นอืดสีดำคล้ำ เกิดความสงสัยจึงชุบชีวิต

นางกบขึ้นมาไต่ถาม เมื่อทรงทราบความจริง ว่าถึงแม้เป็นสัตว์เดียรัจฉาน แต่ยังมีน้ำใจอันประเสริฐ สมควรชุบชีวิตให้เป็นมนุษย์ที่มีความงดงาม ให้ชื่อว่า “นางมณโฑ” นำไปฝากเป็นสาวใช้พระนางอุมาบนสวรรค์ ภายหลังเป็นมเหสีของพาลีก่อน มีโอรส คือ “องคต” ต่อมาเป็นมเหสีของทศกัณฐ์ มีโอรสคือ “ อินทรชิต” มีธิดา คือ “นางสีดา” เมื่อทศกัณฐ์ตาย พระรามยกให้เป็นชายาของพิเภก บังเอิญมีครรภ์ติดมากับทศกัณฐ์คือ “ ไพนาสุริวงศ์”

พิธีกรรมที่ฤาษีชุบนางกบมี ดังนี้​

<TABLE width="69%" align=center border=0><TBODY><TR><TD width="54%">อย่าเลยจะชุบขึ้นเป็นหญิง </TD><TD width="46%">จะจัดสิ่งที่งามประสมใส่</TD></TR><TR><TD>ให้สิ้นโฉมนางฟ้าสุราลัย </TD><TD>เลิศล้ำกว่าไตรโลกา</TD></TR><TR><TD>ว่าแล้วตั้งกูณฑ์พิธี </TD><TD>อาหุดีเพลิงแรงแสงกล้า</TD></TR><TR><TD>สีเหลืองเรืองโรจน์โชติฟ้า </TD><TD>พระดาบสเข้านั่งทั้งสี่ทิศ</TD></TR><TR><TD>โอมอ่านคาถามหาเวท </TD><TD>อันวิเศษสำหรับกระลากิจ</TD></TR><TR><TD>เอากบใส่กองเพลิงชวลิต แ</TD><TD>ล้วชุบด้วยฤทธิ์พระนักธรรม์</TD></TR><TR><TD>เดชพระเวทสิทธิศักดิ์ </TD><TD>พระวิษณุรักษ์รังสรรค์</TD></TR><TR><TD>เกิดเป็นกัลยาวิลาวัณย์ </TD><TD>งามวิจิตรพิศพรรณขวัญตา “ ฯ</TD></TR><TR><TD>“จึ่งให้นามตามชาตินงคราญ </TD><TD>ชื่อ มณโฑ เยาวมาลย์มารศรี</TD></TR><TR><TD>พระนักสิทธิ์พิศโฉมนางเทวี </TD><TD>มีลักษณ์เลิศล้ำกัลยา</TD></TR><TR><TD>จึ่งปรึกษากันทั้งสี่องค์ </TD><TD>นางนี้รูปทรงดั่งเรขา</TD></TR><TR><TD>ควรจักถวายเจ้าโลกา </TD><TD>ทั้งจะพ้นนินทาราคี” ฯ</TD></TR></TBODY></TABLE>

(พระราชนิพนธ์ รัชกาลที่ ๑ เล่ม ๑ หน้า ๑๑๕ – ๑๑๖​

ด้านล่างเป็นภาพจาก: www.ppk.ac.th/learnsquare/<WBR>courses/4/thai-38.htm​

 

คุณแมวเขาศรัทธาใน พุทธศาสนาอ่ะ

 

คนดีดีแต่สร้าง........กรรมศรี
ทำสิ่งชั่วสักที.........อาจพลั้ง
คนชั่วชั่วนานปี........กรรมแย่
ทำสิ่งดีสักครั้ง.........แน่แท้หลอกลวง

 

เวลาสวดมนต์ แมวที่เลี้ยงมานั่งฟังด้วยเหมือนกันค่ะ พยายามเปิดบทเพลงสวดมนต์หรือธรรรมะให้เขาฟังด้วย เขาก็นอนฟังด้วยกัน ทั้งคนทั้งแมว

 

น่ารัก

 

น่ารักมากเลยค่ะ ชาติหน้าขอให้ได้เกิดเป็นมนุษย์ด้วยนะคะ

 

ถ้ามันพูดออกมาเป็นภาษาคนได้มันคงสวดไปแล้ว
เราต้องตั้งใจสวดมั่งแล้ว (ที่ผ่านมาทำบ้างไม่ทำบ้าง) ไม่งั้นอายแมวแย่

อนุโมทนาด้วยครับ _/|\_

 

สาธุ อนุโมทนาค่ะ เหมือนกับเจ้าแมวไม่มีขนสองตัวในภาพแทนตัวนี้เลยล่ะค่ะ พอเวลาสวดมนต์ตัวผู้หญิงจะมานั่งบนตัก ตัวผู้ชายจะมานั่งหันหน้าชนกันกับคนสวด แล้วก็เอาเท้าหน้าสองขาวางบนตักเจ้าของ แบบตั้งใจฟัง พอวันไหนทำงานเหนื่อยดึกไม่ได้สวด ก็จะพากันไปรอที่ห้องพระและร้องเรียกเจ้าของอยู่นั่นแหละ เหมือนว่าวันนี้แม่ยังไม่สวดมนต์นะ ทำไมไม่มาสวดเสียทีล่ะ เห็นแล้วก็แปลก ๆขำ ๆดี

 

อายแมวมัน...จังเลย
ขอให้ได้เกิดเป็นคนเร็ว นะ
(ไม่รู้ว่าเป็นพระโพธิสัตว์ รึปล่าว)
อนุโมทนา สาธุ สาธุ สาธุ...

 

เป็นภาพที่ประทับใจมาก ๆ ค่ะ ในพระคัมภีร์ ก็มีเรื่องสัตว์ ที่ชอบฟังธรรม เยอะมาก ๆ ค่ะ