วิกฤติช้างไทย "โรครุม" "ลักลอบค้า" รอความหวังรัฐคลอดพ.ร.บ.ช้างแห่งชาติ

ทุกวันที่ 13 มีนาคมของทุกปี รัฐบาลประกาศให้เป็นวันช้างไทย อันเกิดจากการริเริ่มของคณะอนุกรรมการประสานงานการอนุรักษ์ช้างไทย ซึ่งเป็นหน่วยงานประสานงานองค์กรภาครัฐและเอกชนที่ทำงานเกี่ยวกับการอนุรักษ์ช้างไทยคณะกรรมการเอกลักษณ์ของชาติ มีมติให้ช้างเผือกเป็นสัญลักษณ์ของประเทศไทยเมื่อวันดังกล่าว

​

คนไทยตระหนักถึงความสำคัญของช้างไทยมาตั้งแต่ครั้งโบราณ ช้างมีส่วนสำคัญในการกู้บ้านกู้เมือง ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันช้างไทยไม่ได้รับการดูแลและช่วยเหลืออย่างสมศักดิ์ศรี สัตว์ผู้มีบุญคุณแก่แผ่นดิน ส่วนหนึ่งมาจากความ ล้าสมัยของข้อกฎหมายกำหนดการคุ้มครองช้างป่า และช้างบ้านต่างกัน โดยช้างบ้าน ใช้พระราชบัญญัติสัตว์พาหนะ พ.ศ. 2482 โดยให้ความหมายว่า

 

ภายหน้า ช้างจะเป็นกำลังสำคัญ

ฉะนั้น รักษาเค้าดี ๆ หน่อย

 

ในเดือนนี้ เห็นช้างถูกลากมาเดินหากินในกรุงเทพฯ ก็ 2 ครั้งเข้าไปแล้ว
ผู้พบเห็น โทรแจ้งตำรวจได้ไหมคะ
อยากรู้จังว่า กฎหมายมีบทลงโทษยังไง ไม่เห็นได้ผลเลย น่าสงสารช้าง

 

เห็นช้างเดินแถวบ้านประจำเลย สงสารอ่ะ ไม่รู้็ทำไง

 

อยากให้มีองค์กรคุ้มครองช้างเยอะกว่านี้จัง ช้างก็รักชีวิตเหมือนที่เรารักชีวิตเราเอง

<TABLE id=tbDisplay cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD style="PADDING-LEFT: 8px; padding-rigth: 8px"><TABLE id=UcNewsView_tbNewsTypeII cellSpacing=0 cellPadding=0 width="97%" align=center border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=left><TABLE id=Table7 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="97%" align=center border=0><TBODY><TR><TD>ไทยทาวน์ร่วม PRESS TOUR อ.อ.ป.: กิจกรรมพาช้างน้อยเข้าโรงเรียน
ไทยทาวน์ร่วมเพลสทัวร์กับองค์การอุตสาหกรรมป่าไม้ เข้ากิจกรรมแห่งเดียวในโลกและในประเทศไทย พาช้างน้อยเข้าโรงเรียน กิจกรรมในครั้งนี้นับว่าเป็นโอกาสพิเศษ เนื่องจากปกติทางศูนย์อนุรักษ์ช้างไทย จะนำลูกช้างเข้าโรงเรียนครั้งละ 1 เชือกเท่านั้น แต่ขณะนี้ทางศูนย์มีลูกช้างที่มีอายุเข้าเกณฑ์พร้อมกันถึง 3 เชือก
ศูนย์อนุรักษ์ช้างไทย สถาบันคชบาลแห่งชาติ ในพระอุปถัมภ์ สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ องค์การอุตสาหกรรมป่าไม้ จังหวัดลำปาง มีลูกช้างอยู่ในความดูแล 3 เชือก ซึ่งขณะนี้ลูกช้างทั้งสามเชือกมีอายุอยู่ในเกณฑ์การเข้าโรงเรียนอนุบาลแล้ว จึงได้กำหนดกิจกรรม

 

หากินบนชีวิตคนอื่น เป็นบาปดีอยู่น๊า

เคยอ่านข่าวที่ตำรวจทลายซ่อง และพบหญิงหลาย ๆคนที่ถูกฉุด ถูกขโมยจากพ่อแม่มา ฯลฯ และบังคับให้ขายตัว พวกเค้าคงทุกข์ทรมานไม่ต่างไปกว่าช้างที่ถูกพามาทำมาหากินเท่าไหร่กระมัง "พระพุทธองค์ก็ทรงตรัสไว้ว่าตนเป็นที่พึ่งแห่งตน" อันนี้ซึ้งและเข้าใจมาก ๆเลย มันทำให้ภูมิใจในตัวเอง และไม่มีความยินดีที่จะทำให้ผู้อื่นเดือดร้อนเอาเสียเลย อยู่อเมริกานะ ถ้าเราไม่มีความรู้สูง ๆอย่าง โท เอก จากเมืองนอกงี้ เราจะเต๊ะท่าเลือกงานไม่ได้หรอก ซ้ำมิหนำเราเป็นคนต่างชาติที่ไปยืนเข้าแถวสมัครงานอย่างไรเราก็ยังเป็นประเภทท้ายสุดเพราะเราไม่ใช่คนของเค้า ต้องไปทำงานเสริฟที่ร้านอาหารจีนบั๊ฟเฟ่ ซึ่งค่าแรงขึ้นต่ำควรเป็น $7.25/ชั่วโมง เชื่อมั๊ยเค้าให้เราแค่ $2.15/ชั่วโมง เพราะเค้าถือว่าเราจะได้ทิปจากลูกค้า ซึ่งลูกค้าเค้าไม่รู้ความจริงคิดว่าเราคงได้จ่ายเงินตามค่าแรงขั้นต่ำแล้วก็พอแล้วเรื่องอะไรเค้าจะให้ หรือบางคนคิดว่าเราไม่ได้บริการเค้ารับสั่งอาหารตามสั่งเหมือนร้านอาหารตามสั่งทั่ว ๆไปเค้าก็ไม่ให้หรือให้ก็ให้น้อยมาก แต่หลาย ๆคน ก็เข้าใจแม้จะไม่รู้ว่าเราได้จ่ายเท่าไหร่ แต่เค้าเห็นเรา nice, polite, และ ดูแลเค้าดีมาก เค้าก็มีความรู้สึกว่าเราให้เกียรติเค้า แคร์เค้า เค้าก็ให้เราดีหน่อย ทิปเงินสดเราก็เก็บเอง แต่ทิปเครดิตคาร์ดเจ้าของหักเอา 20-25% แน่ะ สรุปแล้วที่เค้าจ่ายเราก็น้อยอยุ่แล้วก็เหมือนเค้าหักเอาทิปจากเครดิตคาร์ดที่เราทำแทบเป็นแทบตายนั่นแหละไป มาจ่ายเป็นค่าชั่วโมงเราจากเงินเราเอง (อัดยายซื้อขนมยายง่ะ) ซ้ำคนงานจีนที่เป็นญาติ ๆของเค้าก็ยังเอาเปรียบอีก คือจ้องแต่จะไล่เราเข้าไปเตรียมงานหลังร้านเพราะเค้าจะเอาลูกค้าเอาทิปเสียเอง แต่เรามีความสุขนะ เราดีใจที่เราไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนเป็นภาระกับเราแม้เราจะเป็นผู้หญิงแก่ ๆ ทุก ๆบาท ทุก ๆสตางค์เราได้จากน้ำพักน้ำแรงของเราเองทั้งสิ้น เงินทำบุญทำทานก็มาจากเงินที่เราได้มาด้วยบริสุทธิ์นี้ เราพยายามจะไม่เป็นหนี้กรรมใครอีก เพราะเป็นแล้วมันใช้ไม่รู้จักหมดง่ะ เซ็ง พอทำไม่ดี ทำนิ๊ดเดียว พอใช้ ๆเยอะจัง (สงสัยดอกเบี้ยแพง) เลยไม่อยากเป็นหนี้กรรมใครแล้ว ขอเป็นผูให้ดีกว่า โชคดีมีสามีดีมาก ๆๆๆบางที ดีพอควรเป็นบางที (อิอิ บ่นแกมนินทา) เราก็เลยอยู่ได้ ที่เขียนก็อยากให้เป็นอุทาหรณ์ กับผู้ที่หากินบนหลังชีวิตอื่น ไม่ว่าจะเป็นชีวิตคนหรือสัตว์ เค้าก็ไม่อยากถูกเอาเปรียบ ไม่อยากถูกทำร้าย ไม่อยากมีความรู้สึกทุกข์ทรมาน เหมือนที่เราทุก ๆคนก็ไม่อยากเหมือนกัน เราไม่อยากทุกข์ทรมานอย่างไร เราก็อย่าทำกับคนอื่นเค้าเช่นกัน อย่างน้อยก็ช่วยให้เราไปดีเมื่อตายไปเน๊าะ หรือแม้มีชีวิตอยู่เราก็จะมีแต่ความรู้สึกดี ๆว่าเราได้ทำหน้าที่และสิ่งดี ๆต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน เวลาหลับ ๆสบายเน๊าะ ไม่หลับแบบกังวลมีชนักติดหลัง ถ้าเป็นอย่างนั้นใจมันไม่เบาสบายเลย สู้ทำใจให้สบาย ๆทำดีกับชีวิตทุก ๆๆๆๆชีวิตดีกว่าตามอรรถภาพของเรา สาธุเด้อ อิอิ อิอิ