เออ!...ตามมาทำไม..ถ้าไม่รักยายผีป่า?!!

เออ...จินถ้าถึงเช้าวันเสาร์ งั้นค่ำๆ ยายเข้ากรุงเทพฯ อันที่จริงว่าจะเข้าวันนี้ แต่เจ้านางบอกว่า อย่าหวังน้ำบ่อหน้า (หมายถึงอะไรต้องถามไถ่คุณตั้มศักดิ์ที่มาของอารมณ์แห้วง่ะ อิอิ)

ยายกะว่าจะนั่งรถสายตรงลงหมอชิตเลย แล้วไปหาที่พักเพื่อรอแหกขี้ตางัวเงียไปงานวันแต่งนายฉิมกะน้ำมันพราย แล้วไปนมัสการถวายพรแด่หลวงปู๔อุตตะมะที่โรงพยายบาลศิริราชหลังงานแต่ง จริงๆแล้วงานหลวงปู่สวดชัยมงคลฯ ตอนสามโมงเช้า แต่ตอนนั้นคนคงแน่นเอี๊ยด ยายไปเจอเจ้าเฟริสตอนหลวงปู่ไม่มีแขกมากดีกว่า ไม่รบกวนท่านมากหรอก แค่ได้กราบท่านก็พอ

วันนี้อธิษฐานขอบารมีกุศลแด่พวกเราทุกๆคนด้วยนะจ๊ะจะบอกให้ เอาล่ะ ถ้าลำบาก ยากเข็ญเพียงไร หลวงปู่ชีวกกุมารจะช่วย

เดี๋ยวจะให้คาถา

เขียนยาวไม่ได้...เดี้ยง

 

คาถาบูชาพ่อปู่โกมารภัจจ์ อาชีวก (หมอของพระพุทธเจ้า)

ตั้งนะโมสามจบ

โอมะนะโม ชีวะโก อะหังกรุณิโก สัพพะสัตตานัง โอสะวะ ทิพพะมันตัง ปะภาโส


สุริยะจันทัง โกมารภัจโจ ปะกาเสสิ วันทามิ บัณฑิตโต สุเมทะโส อะโรคะยา สุมะนาโทมิ

แบ้วตั้งจิตให้สงบทำสมาธิอย่างน้อย 5 นาที ถวายกุศลบารมีแด่ท่านพ่อปู่

 

วันนี้คุยสายกับสาวผึ้งก้นป่องของเรา เล่าเรื่องที่เวปสโนว์จะให้มีคนมาร่วมอ่านพระไตรฯ อย่างน้อยคนล่ะ 65 หน้า ยายผีป่าก็กระแดะอยากอ่านทั้งๆที่เสียงไม่ใสดังสาวๆ แต่อยากอ่านงั้ย เลยอ่านให้น้องผึ้งฟัง ดังจะแกะเป็นตัวอักษรมาได้ดังนี้

เบิ่งก่อนเด้ออานนท์ อันหว่าเฮานั้นแหม๋นแล้วจักฮู้ว่าอันหยั๋งมันมีมา มันจักสิหมิ๊ดไปดอก มันแม๋นอีหลี....(พอแระ..เด่วนรกกินกาลาล) อันนี้มิใช่การล้อเลียน เพราะพุทะศาสนามีในหลายๆชาติ หลายภาษา ยายลืมความเป็นไทยอิสานบ่ได๊ (อ้าวลืมตัว ข้อยบ่แม๋นลาวเด้อ แม๋นบ่บักคำอ้น)

 

อ้าวไง๋ปล่อยยายผีป่าพล่ามคนเดียวน๊อ งอนแระ ไปแระ

ฝนตกมาพอชุ่มฉ่ำที่บ้านป่า

 

โอ๋ อย่างอนนะ
แต่ช้าแต่เขาแห่ยายมา

 

วันนี้ไม่ทราบจะเข้ากรุงเทพทันหรือไม่ มันต้องมาจัดของสงฆ์ที่นำมาจากวัดถ้ำทะลุที่หลวงพี่ให้มาใช้ชั่วคราว คือมีกระติกน้ำที่ยืมมาใช้ตอนผ้าป่า พอให้คนเอาไปคืนก็ลืมเอาลงจากท้ายรถ มันติดกลับมาเลยยังไม่เอาไปคืน หม้อยาที่เก๋บอกขัดยังงัยๆมันมีคราบยาอยู่ ว่าจะวื้อใหม่ไปทดแทน แต่ตอนนี้อัฐยังต้องถูๆไถๆ เลยเอาอันเก่าของพระมาขัดให้ปิ๊งที่สุดก่อน เก๋แฟนยายผีป่าเนี่ย ทำงานบ้านเรียบร้อยกว่ายาย(ถ้าเค้าทำนะ) มีลังพระสมเด็จสัมพุทเธ นี่ถ้าแจกหกคนล่าสุดคงยกไปคืน กล้องที่หลวงพี่บอกเอาไว้ถ่ายงานต่างๆ ส่งให้เพื่อนๆดู แต่กล้องมันต้องใช้ฟิมส์ ยายเลยไม่ค่อยได้เอาไปใช้ กระปุกใส่สีผึ้งมา เลื่อย ตลับเมตร หนังสือหลวงปู่นี่ให้น้องเค้าดูน้องเฟริสเอาคืนหรือยังจ๊ะ มีผ้าขาวที่เอามาซัก แต่ซักไม่ออก เก๋เค้าจะต้ม เอาคราบเทียนออก ถ้าไม่ออกก็คืนอย่างนั้นล่ะ เพราะวักสองรอบแระ มีภาพหลวงปู่ซีร๊อคมาหลวงพี่ให้เอามาชมบารมี แค่ให้ชมไม่ได้ให้ ยายก็ต้องคืน

วัตถุมงคลที่หลวงพี่แสงให้เอามาแจกผู้ร่วมบุญ ยายจะคืนหมดที่ยังไม่ได้แจก เพราะว่าไม่งั้นจะกลายเป็นหนี้สงฆ์

เมื่อวานหลวงพี่เอกท่านสอนเรื่องหนี้สงฆ์ แค่หินก้อนเดียวที่เรานำออกมาทั้งตั้งใจก็ดี ไม่ตั้งใจก็ดี มันถือเป็นหนี้สงฆื คนโบร่ำโบราณถึงได้มีพิธีก่อเจดีย์ทราย ขนทรายเข้าวัด(อันนี้หลวงปู่อาจารย์ของยายท่านบอกตอนเด็กๆ) เพื่อเป็นการชำระหนี้สงฆ์

ยายเคยเกลียดการไปป้วนเปี้ยนในวัดในวา เพราะว่าอะไรนิดอะไรหน่อย กลายเป็นมลทิล เป็นหนี้สงฆ์ได้อย่างไม่รู้ตัว เลยได้แย้งหลวงพ่อองค์หนึ่งว่า มันทำให้คนไม่กล้ามาวัดนะคะนี่ มาเอาบุญแต่มีหนี้กลับนี่ไม่ไหว สู้อยู่บ้านเฉยๆดีกว่า สวดมนต์อยู่บ้าน ทำจิตใจให้เบิกบานก็พอ พระเดินผ่านบ้านค่อยตักบาตร พระท่านก็หัวเราะ

เออ...จะเอาร่างไว้ที่บ้านแล้วนิมนต์พระไปสวดด้วยไหม กระดูกเอาไว้บ้านนะ ลูกหลานคงชอบ แล้วท่านก็อมยิ้มขำๆ(ยายผีป่าเนี่ยชอบทำให้พระขำ คงไปเล่นปาหี่ได้เนอะ ขำแบบส่ายหน้าน่ะ)

ส่วนค่าคอมพิวเตอร์นั้น วินัยพระบอกว่าไม่มีการนำวัตถุภัณฑ์ อย่างทีวี ตู้เย็น ฯลฯ จำหน่าย จ่าย แจก ถือเป็นอาบัติ

คือหลวงพี่แสงต้องการให้ยายผีป่ามีคอมพิวเตอร์มาเพื่อทำรายงานให้ท่าน ยายบอกท่านว่าถ้าแค่ทำรายงานให้หลวงพี่หนูไปขอใช้เครื่องคอมที่ครูข้างบ้าน หรือของโรงเรียนได้ ไม่ต้องซื้อหรอก ท่านก็บอกว่า แต่โยมต้องวิ่งเข้าวิ่งออกไปร้านเน็ตเพื่อตอบในเวป ต้องหาคอมมาใช้นะ แล้วต่อเน็ตจะได้ไม่ต้องเข้าออกบ่อยๆ ยายตอบท่านว่า เดี๋ยวหนูรอเงินเดือนส่งมาก่อน ค่อยซื้อ แล้วได้สอบถามน้องๆ เพื่อนๆ ในเวปเรื่องการติดตั้งเน๊ต ได้ทราบว่ามีไอพีสตาร์ แต่พอสอบถามราคามันแพงมาก แต่ตอนนั้นหลวงพี่แสงให้เงินไปซื้อคอมแล้ว โดยอ้างว่าได้ขออนุญาตจากโยมที่เป็นประธานกฐินเอาเงินส่วนนี้มาให้โยมใช้ในการทำงาน เป็นของสงฆ์ โยมยินยอม บอกแล้วแต่หลวงพี่แสงจะนำไปใช้ทำอะไรก็ได้(ในส่วนของกิจวัด) พอไปซื้อมายายก็ไปปริ้นท์รายงานมาแปล แปลเหลืออีกหนึ่งหน้า หลวงพี่บอกจะเอารายงานไปให้โยมป้อมทำ เห็นยายวิ่งรอกเกรงใจกลัวเหนื่อย ยายเลยบอก อ้าว ทำไมปล่อยให้ทำเหลือเเพยงหน้าเดียว นี่สิเหนื่อย เสียเวลานะ แล้วยายก็อดขำหลวงพี่ไม่ได้

แล้วท่านก็มาบ่นเรื่องติดตั้งเน๊ตไม่ได้ ยายบอกว่ามันแพงมมาก ท่านก็บ่นว่าเอาเงินกองกลางมาใช้ มันใช้ไม่ได้ ก็เอาไปคืนบุญธรรมเสีย ยายบอกบุญธรรมไม่ใช่คนขายแต่เป็นคนบอกสเปคแล้วพาไปซื้อที่ร้านที่โยมป้อมเคยซื้อคอมถวายหลวงพี่นั่นล่ะค่ะ (ยายทราบว่าสงฆ์ไม่สามารถขายของพวกนี้ต่อได้ อาบัติ) ยายเลยบอกท่านเพื่อแก้ปัญหาว่า เอางี้นะหลวงพี่ คอมเครื่องนี้ถือว่าหนูซื้อมาก็แล้วกัน โดยยืมเงินส่วนกลางจากกองกฐินก่อน ช่วงนั้นยายยังรอเงินที่จะโอนมาจากเมืองนอกเพื่อเป็นค่าใช้จ่ายในครอบครัว ในการไปจัดส่งของและดูแลการก่อสร้าง ธุระของพระ ก็ไม่หนักหนาอะไรแค่รับส่งท่าน ถวายจังหันควบเพล เวลาที่เรารับปากท่านว่าจะจัดไป เพราะท่านมาไม่กี่วันต่อสัปดาหื บางวันไม่ออกบิณฑบาตรเพราะสุขภาพไม่ค่อยดี ยายในฐานะอุบาสิกาและมัคฑายิกไม่อาจปล่อยพระอดได้ หากมีการรับปากกันก่อน ยกเว้นไม่บอกไว้ล่วงหน้า เพราะแค่แกะสามแสบแออกมาล่างหน้าแปรงฟัน ทำงานบ้าน มันหมดเวลาไปแระ และช่วงนั้นโทรศัพท์เข้ามาร่วมบุญ บ่อยมาก ยายเลยไม่ค่อยได้ว่าง

เมื่อถามเพื่อนว่าใช้เน๊ตจากฮัทส์ได้ เลยรอเงินเดือนที่ส่งมาล่าช้า จะไปซื้อ เงินที่เตรียมไว้ คือต้องเตรียมไว้ค่างวดรถ ค่าใช้จ่ายในส่วนที่กล่าวข้างต้น ไม่พอซื้อ แต่ก็ขอยืมหลวงพี่อีก หมื่นสอง เพื่อติดตั้งเน็ต เอาเป็นว่ายายยืมเงินกองกลางมา สองหมื่นเจ็ด ยายรับปากหลวงพี่ว่ากลับไปสวีเดนทำงานเดือนสองเดือนก็คงได้เงินมาคืนค่ะ ไม่ต้องกลัวสูญ ถ้าศูญยายมีวัวหลายตัว ขายตัวเดียวคงได้เงินคแระ ผัวยายก็บอกเราขายวัวคืนพระไปให้หมดเรื่องเถอะ มีอะไรก็คืนๆท่านไป จะได้ไม่มีปัญหา เผื่อตายกระทันหัน มันไม่คุ้มกับบุญที่ทำทั้งหมด คือมันลงไปอเวจีทีเดียวแค่เป็นหนี้สงฆ์ แล้วต่อไปเราก็ทำบุญเท่าที่เราทำได้ ไม่ต้องไปทุ่มเทอะไรมากมาย ไม่ยุ่งยาก อันนี้ยายก็เคยโดนตำหนิจากเพื่อนบางคนจากเวปว่าไม่ต้องไปคุมงานไม่ต้องไปทุ่มเทอะไรมากมายขนาดนั้นหรอก นี่ก็ทิ้งตั๋วเครื่องบินไปหนึ่งใบแล้ว เพราะกำหนดกลับ แต่ไม่กลับ เพราะหลวงพี่บอกช่วยคุมงานก่อน ท่านติดเรียน ตอนแรกท่านบอกรอท่านเรียนจบมีนาก่อนได้ไหม ค่อยก่อสร้าง แต่ทางเราคือคณะกรรมการฆารวาสแจ้งทางผู้ร่วมบุญแล้วว่า เมื่อได้ปัจจัยครบสามแสนห้าจะเริ่งก่อสร้าง เราได้ตามจำนวนนั้น เรากลับคำไม่ได้ และหวงพี่แสงบอกว่าถ้าโยมกลับไปทำงานก็จะยกเลิกไม่ทำ ยายผีป่าเลยต้องอยู่ เพื่อสานต่อปารมีที่หวังหลุดพ้นจากกองทุกข์ ให้มันทุกข์ภพนี้พอ ทนมามากแล้ว ทนต่ออีกไม่นานคงไปดี แต่นี่ดูเหมือนว่ามีอะไรมาทดสอบกำลังใจหนักมากรอบด้าน เพื่อนที่ห่วงบอกว่า พักเหอะ ทำมากแล้ว ถ้าไม่มีงานไม่มีเงิน จะหาทุนให้ ดูแลครอบครัวเหอะ ทำบุญไม่ต้องไปติดแหง็กหรอก ยายเลยตอบเค้าว่า ยายต้องทำให้ลุล่วง ทิ้งไปไม่ได้ เพราะเราคือแม่งาน เพื่อนคนนั้นบอก แล้วคุรมีสิทธิ์อะไรบ้างล่ะ นอกจากเป็นคนโดนสวมหัวโขน คุณทำดีที่สุดแล้ว แต่โดนตำหนิ ดีไม่ดีมันจะพาลให้คุณจิตตก ยายบอกว่า อย่าห่วงเลย จิตนาง(ชื่อเล่นยายผีป่า) มันนิ่งพอประมาณ มองทุกอย่างแบบเป็นตัววัดใจเสมอ ยังยิ้มได้ตลอด ไม่ว่าจะสุข หรือทุกข์ เพราะเราเกิดมาเป็นคนมันหนีไม่พ้นหรอกคำติเตียน คำยุยง คำสรรเสริญ คำตัดพ้อ คำใส่สีให้เสื่อม ยายถือคติที่หลวงพ่อฯท่านสอนค่ะว่า

ถ้าเราเป็นคนดี ใครว่าเลว ก็ไม่ได้เลวอย่างปากเขาว่า

ยายนเป็นเด็กที่โตมากับวัดที่เจริญทางปฏิบัติที่สุรินทร์ หลวงปู่ดุมากแต่เมตตาสูง คือสอนให้เอาดี ไม่ได้สอนให้อวดดี ลำไผ่บ้องใหญ่ๆนี่พวกผู้ชายโดนจนหลังลาย ยายผีป่าไม่โดน เพราะตัวเล็กและเป็นหญิง ท่านดุพอให้สำนึก เราก็ดีใจแล้วว่าท่านห่วง อย่างท่านสอนว่า เอ็งจะรออะไร ทำไมต้องรอโตก่อน รอนั่นรอนี่ เอ็งตายไม่เป็นหรือ ความตายมันไม่จำกัดเวลานะ

ที่โพสนี่ไม่ได้บ่นอะไร เพราะหลวงปู่หงษืเพิ่งสอนมา เราเคารพท่าน เราไม่ทำให้ได้ดั่งท่านสอน เราก็เลวสิใช่ไหม

ที่ต้องบอกเพราะว่า เพื่อเป็นพยานว่ายายทำอะไรบ้าง มีหนี้อะไรบ้าง

....................................................................

ยายไม่ได้วางมือจากงานบันได ยายจะเข้าไปดูแลเช่นเดิม แต่ไม่ถึงกับทุกวัน และช่วงนี้หลวงพี่ท่านดูแลกิจท่านเองได้ ยายเลยมีเวลาว่างมาจิ้มหน้าคอมปากพล่อยๆแถวนี้

แต่ยายจะไม่จัดส่งของที่หลวงพี่ให้มาอีก เพราะตะกรุดที่อยู่กับยายหมดแล้ว ยายไม่มีปัจจัยพอที่จะจัดส่งต่อไป เมื่อวานควักบิลล์ค่าส่งมาให้น้องๆที่มางานบวงสรวงดู มันเป็นแค่หนึ่งในสี่ส่วน ยายบอกดีนะคะที่ยังมีญาติธรรมส่งมาช่วยบ้าง ไม่งั้นยายคงไม่มีตังส์แน่ๆ น้องเขาหัวเราะ

ยายถามน้องเฟริส พร้อมที่จะจัดส่งแทนยายได้ไหม น้องเขาบอกตะกรุดมีอยู่กับน้อง 70 ดอกที่จะเอาไปให้บูชาที่บ้านอนุสาวรีย์ น้องต้องทำงานและดูแลหลวงปู่อุตตะมะเสาร์อาทิตย์ ไม่ว่างเลย ยายเลยคิดว่าเอาของคืนหลวงพี่แสงเสียดีกว่า แล้วให้หลวงพี่แสงจัดหาคนที่เหมาะสมและไว้ใจได้มารับช่วงการส่งต่อ และค่าส่งหากเค้าไม่จัดส่งฟรีเหมือนยายเคยทำ (คือรับผิดชอบค่าส่งเอง) ก็ให้โพสขอค่าส่งคนล่ะ 50 บาทก็ได้ค่ะ

เรามาช่วยกันสร้างบันไดนาคฯ ให้แล้วเสร็จนะคะ ถือว่าถวายเป็นศาสนสถาน ถวายเป็นพุทธบูชา เพื่อจรรโลงศาสนา และเพื่อให้สงฆ์ทั่วสารทิศ และฆารวาไม่แบ่งชนชั้นมาชุมนุมกันเพื่อสานต่อศาสนานะคะ

วันข้างหน้าไม่ได้มีแค่เรา เราไม่ยึดติดว่ากูเป็นกู ของๆกู

แม่น้ำอันกว้างใหญ่ยังสลายเหือดแห้งได้ในภายต่อมา ไม่ช้าก็เร็ว ทุกอย่างไม่มีความเที่ยงแท้ นิพพานเถิด ดีที่สุด

 

ยายจ๋า...ตอนนี้รินอยู่ที่ไทยค่ะ แต่ต้องไปหาคุณหมอ แล้วก้อ บวชก่อนค่ะ ละจะไปหายายได้ค่ะ ว่าแต่น้องจินง่ะยาย..รินติดต่อไม่ได้ค่ะ ถ้าน้องจินโทรหายาย ๆช่วยบอกให้หนูหน่อยนะคะ เบอร์โทรรินที่แป้งอ่ะค่ะ..ขอบคุณมากนะคะยาย

 

ขอยกคำที่เคยโพสไว้ข้างต้นที่ตอบไปว่า

เห็นหลวงพี่แสงชัยโทแจ้งให้น้องเฟริสมาโพสว่า ท่านไม่ขอรับปัจจัยจากใครอีก ไม่เดือดร้อน


หมายถึงท่านไม่ขอรับปัจจัยที่จะมาถวายให้ท่านเพื่อใช้จ่ายส่วนองคื(ส่วนตัว ไม่ใช่สังหทาน) มีพี่ชายตาไว อ่านแล้วกลัวคนเข้าใจว่า หลวงพี่แสงระงับการบริจาคปัจจัยเข้าวัด เพื่อสร้างบันไดนาคฯ หรืออืนๆ

เป็นที่ทราบดีแล้วว่า บันไดนาคน คือการสร้างศานสถานเพื่อถวายแด่องคืพระเบื้องบน ดังนั้นจึงแน่นอนว่าโครงการณ์นี้ยังขาดปัจจัยอีกตามที่แจ้งไว้ และยายผีป่าคือผู้ว่าจ้างงานที่ลงนามร่างสัญญา ดังนั้นยายผีป่าจะหยุด ยกเลิกแบบไม่ยั้งคิดไม่ได้ ช่างก็จะหาว่าเราทำนิสัยคนพาล เอะอะอะไรก็ทิ้งงาน ทิ้งความรับผิดชอบ เราจ้างเขามา เขามาเพราะเชื่อในตัวเรา ว่าเรามีความตั้งใจสร้างงานบุญ ลดราคาให้และไม่เรื่องมาก ยายผีป่าและญาติธรรมที่ร่วมอนุโมทนาย่อมปีติ

หลวงพี่แสงชัยตำหนิที่ยายผีป่าไม่ระบุการจ่ายค่าช่างปั้นเป็นงวดๆ ไป อันนี้ยายผีป่าขออธิบายว่า ระบุไม่ได้ เพราะเงินเราไม่พร้อม คือช่างเขาขอเบิกเพื่อไปจ่ายค่าวัสดุที่สั่งตุนไว้กันการขึ้นราคาและที่เหลือคือมีผ้าป่ามาค่อยจ่าย งานเสร็จ เงินไม่พอเขารอได้ เขาบอกว่าทำงานนี้ช่วยเจ๊ ไม่ได้ตีราคาแพงเกินที่เจ๊จะรับได้ อยากมาช่วย ขอลดราคาก็ลดให้ ขนาดก็เพิ่มจากสเปคเก่าที่ว่ากันไว้ 35 เซ็นต์ มาเป็น 50 เพราะอยากให้สวยขึ้น

เอาเป็นว่า หากผ้าป่างวดนี้ได้ไม่พอค่าช่าง ยายผีป่ากลับไปทำงานจะทะยอยเจียดเงินส่งให้ค่าช่างเอง เพราะยายมีสำนึกเสมอว่า เราคือผู้สร้าง ต้องสร้างให้สำเร็จ เราไม่ได้มานั่งเล่นขายขนมอย่างเด็กๆ

น้องรินจ๊ะ ยายจะเข้ากรุงเทพพรุ่งนี้ แต่ว่าไม่มีคนเลี้ยงสามแสบจนกว่าพ่อเขาจะสอบเสร็จ พ่อเขาติดสอบพรุ่งนี้ บ่ายสองคงกลับ ยายถึงจะเข้ากรุงเทพได้ ว่าจะขอข้าวที่บ้านเจ้าสาวนายฉิมกินตอนงานเลี้ยงช่วงค่ำ

แฟนยายเค้าบอกไปไหนไปได้ แต่จัดบ้านให้สะอาดก่อน นี่ยายก็ทำตั้งแต่เช้า ซีกห้องรับแขกขวามือฝั่งเดียวยังไม่เสร็จเรยจ๊ะ เพราะวักผ้าหลายตะกร้าง่ะ

 

ไปตอบที่ห้องอภิญญามา แต่เคยตอบที่ห้องนี้ไว้หลายหน้าแล้วคิดว่างั้นนะคะ

เอาล่ะจะต่อที่ห้องนี้ ใครเขาสนใจ และมีวาระที่ต้องมาอ่านเจอ ดีแล อิอิ

............................................................................

ที่ตอบไปคือย่อความวิปัสสนูปกิเลส 10 อย่างที่ทำให้บรรดานักปกิบัติติด

มาขยายได้ดังต่อไปนี้(เพื่อนคุณธนากรเคยขอมา ให้รอจนเหงือกแห้ง เพิ่งมาขยายความ แหะๆ บอกแล้วตามมาทำไม๊)

แสงสว่าง (โอภาส) เมื่อแสงสว่างเกิดขึ้นในจิต ทำให้เห็นทุกสิ่งที่อยู่ภายในห้อง บริเวณอาคาร หรือแผ่กว้าง ผรณาปีติ ปีติซาบซ่าน

ขุททกา มีสีขาวต่างๆ

อาจมีอาการดังต่อไปนี้เกิดขึ้นบ้าง(แต่ล่ะคนอาจไม่เหมือนกัน)

-เยือกเย็น ขนลุก มึนตึงหนัก
-น้ำตาไหล ขนลุกพอง สั่นเทิ้ม สยองเกล้า
-ตัวชา ตัวพองขึ้น
-ตัวขยายใหญ่ออกๆ
-แขน ขาเริ่มยาว รู้สึกว่าฟันตัวเองเริ่มยาว

ขณิกาจะมีสีแดงต่างๆ

-เกิดในจักขุทวารดุจฟ้าแล่บ
-แสบทั่วกาย กายแข็ง
-คล้ายแมลงจับไต่ตามตัว
-ร้อนตามตัว
-หัวใจสั่นไหว
-ขนลุกชันบ่อยๆ แต่ไม่มาก
-คุนยุบยิบตามตัว
-เส้นเอ็นเหมือนดังปลาตอด
-คล้ายน้ำร้อนกำลังเดือดพล่าน
-เหมือนปลาผุด

มีอีกจ๊ะ ...นี่เป็นตำราที่พระท่านนี้บันทึกไว้จ๊ะ



สังขารในโลงมุข หลวงปู่สาย อดีตเจ้าอาวาสวัดท่าขนุน สาธุฯ

 

แง้..ให้น้องเอริทเอาผ้าไปตาก ยายมาโพส พอลงไปดูผลงาน พาดทับๆกันบนราวไม้ไผ่ ทั้งๆที่มีรางตากผ้าพลาสติพร้อมไม้แขวนผ้าเพียบ

..........................................................................

น้องดรจ๊ะ ยายยังไม่ได้ไปเบิกตังส์นะจ๊ะ ขอคุณและอนุโมทนาจ๊ะ

รีบๆกลับมานะคะ จะตำส้มตำปลาร้าแซ่บๆ รอ

บักจิน เจ้าสิมาหรือไม่ ถึงเมืองไทยทีไร ปร๋อไปหาแควนสาวก่อน ลืมยายทุ๊กที ตูล่ะเบรื๋อ

...................................................................
จัดบ้านทั้งวัน สามสาวมาละเลงอีก

ขอตัวไปทำกับข้าวให้ลูกกินก่อนนะ เพราะได้กลิ่นควันโชยมาจากข้างล่าง น้องเอิรทชอบทำกับข้าวกินเอง

ถ้านายเก๋ทำนี่หนักใจ ลืมปิดแกสทุกที...

............................................................

แน๊....มาแอบอ่านด้วยพี่เรา ฮิฮิ

 

ทุ่มใจทุ่มไปให้สุดกู่
ให้โลกรู้ฝีเท้าของเด็กไทย
ประวัติศาสตร์ ต้องจารึกไว้
ช้างภาคภูมิใจ
นักเตะไทย go inter
..............

 

อ้าวกลมอ้วน มายุให้ยายผีป่าเค้นหาฝีเท้าไทยเพื่อโกอินเตอร์ หรือให้ยายทดสอบฝ่าเท้าคนไทยก่อนหนีไปอินเตอร์ฟ่ะ...

เออ..ที่บ้านป่าท้องฟ้าอึมครึมง่ะ ฟ้าร้อง แต่มีดาว มันครือเป็นจั๋งซี่หนอ ท้องฟ้าแปรปรวน บันไดนาคฯ พยายามหนีฝน เร่งให้เสร็จก่อนฝนสงกรานต์ เอ..มันมาก่อนกำหนดง่ะ

..............................................................

เอ้ามาว่าต่อให้ได้สาระหน่อย เรืองวิปัสสนูป 10 น่ะ ถึงไหนแระ อ๋อ..ต่อด้วยโอกกันติ (ตัวไหว เอน โยกโคลง)

- สบัดมือ หน้า เท้า มันเหมือนสบัดได้ไกลลิบเลยล่ะ ไอ้แสงสว่างนี้ล่ะที่บางคนอาจเผลอคิดว่าตนบรรลุอรหันต์แล้ว บางทีเห็นเป็นแสงสว่างเท่าหิ่งห้อย เท่าไฟฉายก็มี หรือไม่ก็เท่าไฟหน้ารถยนต์
-สว่างทั้งบริเวณรายรอบ มองเห็นตัวเองได้
-สว่างคล้ายห้องไม่มีฝากั้น
-สว่างจนเห็นสถานที่ต่างๆมาปรากฏ
-สว่างจนเห็นประตูเปิด เอามือปิดได้บ้างล่ะ ลืมตาดูบ้าง ยกมือขึ้นบ้าง
-สว่างจนเห็นสีดอกไม้ต่างๆ สวยงามดูเพลิน
-เห็นทะเลกว้างไกล
-เห็นแสงพุ่งออกจากหัวใจและร่างกายตัวเอง
-สว่างจนสำแดงนิรมิตรรูปช้างได้ต่อหน้าผู้คน


..............................................ยังมีอีกนะ ขอตัวไปทำงานต่อ แว่บมาเป็นช่วงๆ .....ฟิ้วส์....

 

อยากบอกตัวเองยุบพรรคซะทีแล้วลาไป....
แต่ทำไมมันยังไม่ยอมไป ฯ

http://www.palungjit.org/board/showthread.php?p=205852#post205852

กระทู้ฟังได้แล้วนา ไปฟังดู ขำ ขำ

 

เอาล่ะ คำอ้นชะลออารมณ์อึมครึมกับเรื่องการเมืองแป๊บได้ป๊ะ เรามาจกปลาแดกกัน ฮิฮิ...

เด่วขอต่อวิปัสสนูปกิเลส 10 นะจ๊ะ ญาติธรรมที่รอคำตอบมีเหมือนกัน (ขอเสียงท่านที่รอคำตอบดังๆหน่อยจ้า เอ้าด้านซ้าย กรี๊ดหน่อย ด้านหลังเวทีล่ะ ว่างัย ฮ่าๆๆๆ)

มาอาการวิปัสสนูปกิเลส แบบต่อมา อันแรกเกิดด้วยการเห็นแสงสีต่างๆ อาการเลยต่างกัน ทีนี้มาว่าด้วยความปีติ คนปัจจุบันเรียก ปิติ หรือเหลิงนั่นล่ะ

ก็มีปีติเป็นขั้นๆ ไป ห้าขั้นนะตามที่ครูบาอาจารย์แยกแยะไว้
-ขุททกาปีติ (ปีติเล็กๆน้อยๆ)
-ขณิกาปีติ (ปีติชั่วขณะ)
-โอกันติกาปีติ(ปีติเป็นพักๆ)
-อุเพ็งคาปีติ(ปีติอย่างโลดโผน ออกหน้าออกตาว่างั้นเถอะ)
-ผรณาปีติ(ปีติซาบซ่าน เยือกเย็น

ก็จะมีอาการที่เอามาเทียบเคียงว่าเราปีติขั้นไหนดังนี้
-สั่นๆ สูงๆ ต่ำๆ คล้ายเตียงคว่ำ
-คลื่นใส้ อาเจียนออกมาจริงๆ
-บางทีดุจละลอกซัด
-กายใจสั่นดุจปักไม้ในน้ำไหล
-เห็นสีเหลืองอ่อนดั่งดอกผักตบชวา
-กายโยกไปโยกมา
-กายสะบัดร้อน สะบัดหนาว
-วูบวาบๆ จ้างส่วนบน-ล่าง
-คล้ายนั่งในเรือโต้คลื่นใต้น้ำ
-เหมือนกับว่าร่างกายผิดปกติ

หากถึงขั้นอุเพ็งคาปีติ กายเหมือนสูงขึ้น ตัวเบา ตัวลอย


เดี๋ยวทาเล่าต่อ ง่วงนอนแระ ขอโทษที่ให้รอ

เอ๊ะแล้วมีคนสนใจอ่านมั๊ยหว๋า ไม่เห็นมีคนมากรี๊ดเร้ย ไปแระ ราตรีสวัสดิ์

 

ควายก็ควาย.. ฮ่า ฮ่า

 

แหมน้องอ่อนฟันฟางยังไม่เต็มปากเรย(ฟันน้ำนม) ยังปากจัดขนาดเนี้ย เออ...น้องอ่อนอาบน้ำร้อนมาก่อนงั้ยกลมอ้วน มองทะลุหมด พวกกลเกมส์การเมืองต่างๆ กลมอ้วนอย่างที่ยายเคยบอกนั่นล่ะตั้งแต่ปีกลายก่อนเอ็นท์ว่าให้มาเล่นการเมืองท้องถิ่นก่อนเน้อ เพราะฉะนั้นอะนาคตอนางอของว่าที่กการเมืองอย่างกลมอ้วนต้องไม่ฝักไฝ่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง

ทีนี้เข้าใจคำว่าปลาไหล งูเห่า ที่เขาตั้งกันรึยังจ๊ะ

เสือ สิงห์ กระทิง แร่ด มันป้วนเปี้ยนในวงการทุกวงการ แต่มันไปกองสุมกระจุกอยู่ที่ๆ เดียวกัน ที่มันจะได้กลายพันธุ์เป็นฮีโร่ได้(คนบาปในคราบนักบุญ)

 

ไงโพสไม่ขึ้นง่ะ

 

มีข้อความส่วนตัวมาหายายผีป่าจากคุณแอน แม่บ้านคนสวยใจงามของเวปพลังจิต ขอบคุณในความหวังดีกับยายผีป่า ...

เอามาให้อ่านต่อหน้าประชาชีดีก๋า เพราะมีคำชมว่ายายผีป่าสวย(ในภาพนะคะ ตัวเจงๆ เห็นแร้วจะรีบเผ่นหนี)

คือน้องแอนและหลายๆท่านยังคงไม่ทราบว่ามีพระอาจารย์ ผู้ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบแล้วท่านอื่นๆ นอกจากหลวงพ่อพระฤษีฯ หลวงปู่ปาน หลวงปู่สด แล้วยังมีองค์อื่น ท่านอื่นๆไหมที่ควรกราบ ควรนำแนวทางมาปฏิบัติ

น้องเฟริสเป็นเด็กรุ่นใหม่ที่มีใจใฝ่ดี ได้ใกล้ชิดพระดีๆหลายองคื และมองโลกในแง่ดี๊ดี ขนาดยายผีป่าน้องเฟริสยังชมว่าดี (ดีนะที่ได้เกิดมาหน้าตาอย่างนี้ แม้จะสวยไม่เท่าอดีตภพอื่นๆ )

ถ้าสนใจรายละเอียดส่วยย่อยที่ไม่ได้บันทึกลงเป็นหนังสือ น้องเฟริสคงนำมาบอกเล่าได้บ้างตามสมควรนะจ๊ะ

....................................................................
ขอบพระคุณยาย ที่บอกเรื่องหลวงพ่ออุตตะมะ
เพิ่งรู้จัก จากกระทู้ยาย เห็นรูปด้วยค่ะ ท่านดูน่าศรัทธา
ก็เลย เซิร์ทอ่านประวัติ อ่าน

แอน ขุดกระทู้ยายอ่าน เห็นรูปยายตัดผมม้าน่ารัก
ดูหน้ายาย คล้ายนางแบบ รัชนก พูลผล
5555+ แปลกๆ ที่พวกเรา เรียกว่า ยายๆ
ติดปากไปแล้ว

...........................................................................

วันนี้เก๋ไปสอบ อันที่จริงว่าจะเข้ากรุงเทพตั้งแต่เมื่อวาน เพื่อไปร่วมงานหลวงปู่อุตตะมะที่บรรดาศิษย์จัดเป็นพิเศษเนื่องในวันเกิดของท่าน( เด่น 5 เด่น 6 เด่น 4 และอย่าลืมอายุ พร้อมหมายเลขห้องของท่านนะจ๊ะ อายุท่านออกแล้ว แต่ออกอีกได้ เพิ่มอีกหนึ่งปีนะจ๊ะ น๊านพากันเอาครูบาอาจารย์มานำโชค)

ยายต้องรอเก๋กลับจากสอบก่อนบ่ายๆ จึงจะหารถเข้ากรุงเทพได้ เลยไม่ทันกราบหลวงปู่วันนี้ ทั้งๆ ที่นัดคุรนัยนาและน้องๆคนอื่นๆไว้แล้ว ต้องขอให้ทุกคนที่ต้องการกราบอวยพรให้หลวงปู่อุตตะมะติดต่อไปที่น้องเฟริสเองนะคะ เพราะว่าวันนี้ทั้งวันทั้งคืนน้องเฟริสอยู่เฝ้าดูแลหลวงปู่ที่ศิริราช ติดต่อไปที่เบอร์ ๐๖๖๒๓๓๒๙๑

ที่บอกหมายเลขหน้าบอร์ดเพราะน้องเฟริสเคยแจ้งไว้ที่ห้องบันไดนาคแล้ว ถือว่าประกาศตนแล้ว สาวๆที่อยากได้เพื่อนชายดีๆ เล็งน้องเฟริสไว้เผื่อพลาดจากคนอื่นๆก็ดีนะจ๊ะ น้องเฟริสเหมาะสมจ๊ะ อิอิ ส่วนเกย์ หรือกระเทยเนี่ย น้องเฟริสก็ยินดีจ้า แหะๆ คือรับเป็นกัลยาณมิตรงัยจ๊ะ ทุกคนเป็นมิตรต่อกันได้ ใช่ป๊ะ

.............................................................................

<!-- / message --><!-- sig -->

 

ต่อๆ เรื่องที่คาไว้ อาการอุพเพงคาปีติ (กายสูงขึ้น ตัวเบา ตัวลอย)


-คันยุบยิบเหมือนไรไต่ตามตัว ตามหน้า
-ลงท้อง ท้องเดิน เป็นบิด
-สัปงกไปข้างหน้าข้างหลัง(อันนี้ยายผีป่าเป็นบ่อย น้ำลายไหลยืดด้วยพอรู้ตัวก็เอามือปาดแล้วป้ายคนข้างๆ อิอิ หลับระหว่างการเดินทางงั้ย)

-คล้ายคนมาผลักหน้าให้คมำ
-เหมือนมีคนมาจับศรีษะหมุนไปหมุนมา
-ปากงับๆบ้าง อ้าปากบ้าง หุบปากบ้าง
-ตัวไหวโยกโอนเอนเหมือนไม้ไหว
-กายหกคะเมนถลำไปข้างหน้า
-กายกระโดดขึ้น ปลิวไปเลย
-กระดุก กระดิกยกแขน ยกเท้า
-มือพลิกคว่ำพลิกหงายเหมือนมีคนมาจับพลิก
-นั่งตรงแต่รู้สึกไหวติง

 

เอ้าอดไปงานแต่งเจ้าฉิม พ่อเก๋หาเรื่องเอารถออกจากบ้านแต่เช้า ยังไม่กลับบ้านสองทุ่มเกือบสามทุ่มก็แล้ว นี่ล่ะเขาเรียกว่าตัวผู้

มาต่อเรื่องอาการวิปัสสนูปกิเลศ

เด่วขอคุยสายก่อง เด่วมาตอบ