สามปีก่อนหลวงปู่มรณภาพ

<TABLE class=alt1 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>



เมื่อเขารักษาหลวงปู่ปานหายจากโรคแล้วก็กลับมาวัด ท่านก็สั่ง พระครูรัตนาภิรมย์ เพื่อนของท่าน บอกว่า "ผมน่ะอีก ๓ ปีผมตายนะ" ขอเขาไม่ได้แล้ว เขาไม่ต่อให้ เขาบอกว่าร่างกายมันทุพพลภาพเต็มที"

ท่านหันมาบอกฉัน "ไอ้ลิงดำอีก ๓ ปีพ่อตายแน่นะ และในเมื่อพ่อตายแล้ว งานทุกอย่างที่พ่อทำนี่ แกต้องรับภาระแทนพ่อนะ" เอาเข้าแล้ว ถามว่า "งานอะไรขอรับหลวงพ่อ" "ไม่รู้ล่ะ งานวัดงานวา งานสร้างวัด งานบริหารวัด งานสงเคราะห์ประชาชนในด้านสมถกรรมฐานและวิปัสสนากรรมฐานแกต้องทำแทนพ่อนะ นี่พ่อสั่งเขาหมดแล้ว พ่อไปที่ไหนพ่อบอกเขาหมดว่า พ่อตายแล้วแกนี่จะเป็นคนแทน"

ตอนนั้นฉันย่างเข้าพรรษาที่ ๒ มันตัวเล็กนิดเดียว ก็บอกว่า "หลวงพ่อครับ เวลานี้พระ ๒๐ พรรษา ๓๐ พรรษาก็มีเยอะ" อย่างหลวงพ่อเล็ก เกสโร นี่ท่าน ๓๐ พรรษากว่าแล้วมีกรรมฐานเก่งมาก เป็นพระที่แม้แต่หลวงพ่อปานเองก็เกรงใจ ท่านเป็นพระดีมาก ไม่พูด แต่ว่าใครไปพูดเรื่องกรรมฐานพ่อพูดทั้งวันเหมือนกัน ถ้าพูดเรื่องอื่นพ่อนิ่งเลย พ่อนั่งฟังเรื่อยตลอดเวลา ใครพูดก็พยักหน้าเรื่อยไป พอลงไปปรารถเรื่องกรรมฐาน ท่านอธิบายแจ๋ว อธิบายได้ดีมาก
บอกว่า "ทำไมหลวงพ่อไม่สั่งพระผู้ใหญ่" บอก " ฮึ

พระผู้ใหญ่ฉันสั่งเขาไม่ได้หรอก ก็เขาไม่ใช่เป็นคนรับมรดกฉันนี่ ไอ้แกนี่เป็นคนรับมรดกแกนี่เป็นลูกข้ามาหลายชาติแล้ว (เอาเข้านั้น) แล้วผลที่สุดแกก็ต้องรับมรดกตกทอดจากข้าทุกครั้งทุกชาติ ก็มาในชาตินี้ มันเป็นชาติที่สุดแล้ว แกกับข้าจะไม่ได้เป็นพ่อลูกกันอีก แกต้องรับสิ เป็นชาติสุดท้าย ต่อไปคนอื่นเป็นไม่ได้อย่างแก เพราะว่าเขาไม่มีกำลังใจอย่างแก ต้องแกคนเดียว ฉันประกาศเขาหมดแล้ว ใครเขาก็รู้จัก"

เป็นอันว่า เมื่อท่านว่าอย่างนั้นก็ต้องยอม แต่ตอนนั้นคิดไม่ออกว่าตัวเองจะรับภาระแทนหลวงพ่อ มันจะทำได้หรือ คิดไม่เห็น มองไม่เห็น แล้วก็รับท่านไปอย่างนั้นละ รับบอกว่า

"ถ้าใครเขาต้องการ ผมก็นะปฏิบัติตามคำสั่งหลวงพ่อ แต่ว่าใครเขาไม่เลื่อมใส ผมไม่เอาด้วยนะครับ" บอก "ฮึ นั่นถูกแล้ว ใครไม่เลื่อมใสแกอย่าพยายามซิ เอาแต่คนที่เขาเชื่อแก เขารับฟังแก เขาต้องการแกเท่านั้น แต่คนเขาไม่เชื่อ ไม่รับฟัง เขาไม่ต้องการแกอย่าไปทำอะไร มันเหนื่อยเปล่าๆ" คราวนี้ดีใจยิ้มได้ คิดว่า ต้องทำอย่างท่านทุกอย่างละเห็นจะแย่ แบกไม่ไหว

เมื่อถึงปี พ.ศ. ๒๔๘๔ เดือนเมษายน ท่านเปิดหมด คาถาอาคมอะไรก็ตาม ใครจะเรียนอะไรท่านให้ทั้งนั้น แต่คาถาส่วนใหญ่ที่เป็นโทษแก่ชาวโลกท่านไม่ให้ อย่างคาถาคงกะพันชาตรีนี่ ท่านบอกว่าท่านให้ไม่ได้ คาถาที่เป็นประโยชน์สำหรับประชาชนท่านให้ โดยเฉพาะคาถาพระปัจเจกพุทธเจ้าละก็ท่านพิมพ์หนังสือเป็นการใหญ่ แจกเป็นการใหญ่ ไปที่ไหนก็พูดถึงคาถาพระปัจเจกพุทธเจ้า เพราะท่านต้องการสงเคราะห์คนให้พ้นจากความยากจน

ท่านก็บอก "ลิงดำ แกเขียนจดหมายส่งไปให้คนโน้น ส่งไปให้คนนี้ จังหวัดโน้น จังหวัดนี้ ว่ากันทุกจังหวัด บรรดาลูกศิษย์ ก็บอกเขาไป บอก ปีนี้หลวงพ่อจะตาย เขาต้องการอะไรให้เขามาหาหลวงพ่อ ให้เขาบอกลูกน้องเขา" พอจดหมายถึง เขาก็มากันเป็นงานใหญ่ เหมือนกับมีงานวัดทุกวันคนเต็มวัด

พอมาถึงวัด หลวงพ่อนั่งรับแขกห้วเราะ กั้ก ๆ ๆ ท่านหัวเราะเสียงดังชอบใจ ใครพูดอะไรก็หัวเราะ ทั้งวันได้ยินเสียงท่านหัวเราะ คนเข้าไปหาก็ชื่นใจ

มีหลายคนเขาเห็นหลวงพ่อไม่เจ็บไม่ป่วยอะไร เขาก็มาถาม ปั้นหน้ายักษ์ใส่ว่า ทำไมหลวงพ่อดีๆ ท่านบอกว่าหลวงจะตาย บอก "ไม่รู้ หลวงพ่อบอกให้เขียนไป ฉันก็เขียน เป็นคำสั่งนี่ ไปถามท่านดูซิ" เขาเข้าไปถามหลวงพ่อๆบอก "ฮึ จริง ข้าให้ไอ้ลิงดำมันเขียน" เขาถามว่า "หลวงพ่อทำไมบอกอย่างนั้น" บอก "ข้าจะตายจริง ๆ นี่หว่า เดือน ๘ แรม ๑๕ ค่ำ เวลา ๖ โมงข้าตายแน่ ไม่ต้องเจ็บข้าก็ตายได้ อีตอนนั้นมันเจ็บแน่" ท่านพูดแล้ว ท่านก็หัวเราะ เหมือนกับเรื่องตายของท่านเป็นกีฬาอย่างหนึ่ง

ถึงเดือนพฤษภาคม ท่านเริ่มป่วย อาการป่วยของท่านไม่มีอะไรมากท่านเดินไปที่ตลาดบ้านแพน ขึ้นไปบ้านของเขา รู้สึกว่าทางมันลื่นท่านก็ซวนล้มลงไป แต่ล้มไม่แรง ฉันไปด้วย ไปไหนฉันก็ป่าวหมู่เทวฤทธิ์ต้องเอาพระไปอีก ๒ องค์ ฤาษีโพธิวัตร กับ ฤาษีพนมไพร บอก ไม่ได้โว้ยเรา ปีนี้หลวงพ่อจะตาย ต้องให้หลวงพ่อตายดีว่ะ หมายความว่า ป่วยตาย

เรือแพก็เหมือนกัน ใครจะมารับหลวงพ่อ ถ้าเรือเล็กก็ไม่ยอมให้ไปฉันออกบัญชาเอง เขาบอกหลวงพ่อเคยขี่ บอก "ปีนี้ฉันไม่อนุญาต" มีบางรายเขาโมโหบอกท่านมีอำนาจอะไรจะมาบังคับหลวงพ่อ บอก "ฉันไม่ได้บังคับหลวงพ่อ ฉันบังคับแกนี่" ปีนี้ฉันไม่เอา ไม่ยอม ใครจะมารับต้องเรือโตๆ" สมัยนั้นรถไม่มี

เขาก็ไปหาหลวงพ่อ หลวงพ่อก็ถาม "ไอ้ลิงดำเขาว่ายังไง" บอกว่าพระองค์นั้นบอกให้เรือใหญ่ เรือเล็กไม่ให้ไป บอก "เอ้าต้องเชื่อเขา ปีนี่ข้าอยู่ในบังคับบัญชาเขานี่" อ้าว เอาเข้านั้น ท่านก็เห็นด้วย ผลที่สุดคนนั้นต้องเอาเรือใหญ่มารับ

วันนั้น พอท่านขึ้นไป ซวนจะล้ม ฉันก็เข้าไปประคับประคอง รับไม่ทันจะล้ม เป็นแค่ เซๆ เพียงอาการเท่านั้น กลับมาวัดเกิดอาการป่วย เขาก็พาตัวไปรักษาที่กรุงเทพฯ อีก ที่บ้านหลวงประธานฯ ใครไปใครมาท่านก็คุยเรื่องตาย ๆ ของท่าน เรื่องของท่านฟุ้งขจรไป คนมากันใหญ่ จนกระทั้งสันติบาลย่อง ๆ มาดูบ้านหลวงประธานถ่องวิจัย ว่าบ้านนี้คนมากจริง เขาก็รายงานไปหาพระพินิจชนคดี อธิบดีกรมตำรวจ เขาโทรศัพท์ไปบอกว่า เวลานี้บ้านหลวงประธานถ่องวิจัย คนมากเเหลือเกิน มั่วสุมประชุมคนมาก เกรงว่าจะก่อการปฎิวัติ

พระพินิจชนคดีแกบอกว่า "ไม่ใช่หรอกว่ะ มีพระมาอยู่องค์ มึงรู้ไหมเล่า เห็นไหม" บอก "เห็น น่ากลัวจะเอาพระมาบังหน้า" พระพินิจฯ แกก็บอกว่า "ไม่ใช่ นั่นเขาเป็นลูกศิษย์ลูกหา ก็พระองค?นั้นเป็นอาจารย์กูนี่หว่า กูรู้ มึงอยากจะไปหาท่านก็ไป" อีคราวนี้เอง ยกกองทัพตำรวจมากันเป็นการใหญ่มาเป่าหัว ปลุกเสกอะไรต่อท่านก็ทำให้เรื่อย

บอก "เอา จะเอาอะไรก็เอาลูก พ่อจะตายแล้ว พ่อให้ทุกอย่าง" คนที่เขาฟังก็แปลกใจ

พออีก ๓ วันท่านจะตาย ก็ส่งข่าวกับขึ้นไปที่วัดก่อน บอก "ไอ้ลิงดำ จดหมายไปเป่าหมู่เทวฤทธิ์ให้หมดว่า เเรม ๑๔ ค่ำเดือน ๘ เวลา ๖ โมงพ่อจะตาย ทุกคนให้มาหาพ่อ ถ้าต้องการพบพ่ออีก ๓ วันจะตาย พ่อจะกลับวัด" แน่ะ เอาเข้านั่น ป่าวหมู่เทวฤทธิ์อีก

เมื่อถึงเวลาอีก ๓ วัน ท่านก็สั่งให้บรรดาลูกศิษย์ลูกหาในกรุงเทพฯนำกลับวัด ท่านบอก "ไม่ได้ต้องไปบวงสรวง ฉันทำอะไรผิดไว้ต้องขอโทษเขาซะเพราะโทษมันจะตามฉันมา"

คราวนี้เองบรรดาข้าราชบริพารทั้งหลายในกรุงเทพฯ กองทัพตำรวจ กองทัพประชาชน กองทัพข้าราชการพลเรือน ทั้งนายทั้งบ่าว ทั้งเจ้านายและผู้บังคับบัญชาและผู้ใต้บังคับบัญชา ต่างขาดงานด้วยกันหลายวัน หลวงพ่อก่อนจะตาย ๓ วัน แถมทำบุญอีก ๗ วัน เขาขาดงานกันหมดไม่มีใครว่าใครแถมได้ดีเสียด้วยไอ้พวกนั้นกลับไปเงินเดือนขึ้นกันหมด

พอหลวงพ่อเจ็บหนัก ทุกคนวิ่งกันเล้ง วิ่งกันขวักไขว่หมด ทีแรกตอนต้น ๆ มา เห็นตั้งท่าตั้งทางเป็นขุนนางดี พวกพระยาก็วิ่งเป็นเหมือนกันตอนนั้นเท่ากันหมด ลูกศิษยิ์ของท่าน ไม่มีใครจะวางท่าฉันเป็นชั้นนอะไรต่อชั้นอะไร ตลอดจนกระทั่งพระองค์เจ้า หรือเจ้าฟ้าก็วิ่งเป็นเหมือนกัน

ที่นี้ มาถึงวัดคนมากันเยอะ ท่านก็มีพระบัญชา "ลิงดำ อย่าให้ใครเขาอดอาหารนะลูกนะ เรื่องอาหารให้ใครเขาอดไม่ได้ลูก ถ้าสตางค์ไม่มีจดหมายไปบอกแม่ช่วย (โน่น ยายช่วยตลาดบ้านแพน) กับ แม่วงศ์ สองคนนี้บอกว่า พ่อให้มาเลี้ยงคน"

หลวงพ่อท่านให้สตางค์ไว้พันหนึ่ง เรียบ ๓ วันเท่านั้น หลวงพ่อเหลือ ๘๐ บาทในกระเป๋า พวกมาจากกรุงเทพฯไม่ต้องเลี้ยง เขามีอาหารมาบริบูรณ์ คนมาจากบ้านนอกต่างจังหวัด ก็ต้องมีจดหมายไปถึงแม่ช่วยกับแม่วงศ์ สองคนนั้นมาบอกว่า "ต่อไปนี้เรื่องเลี้ยงคนท่านไม่ต้องเป็นภาระ ท่านไปอยู่กับหลวงพ่อ" แน่ะ ค่อยยังชั่ว ลูกศิษย์คาถาพระปัจเจกพุทธเจ้าเหมือนกัน นายประยงค์พอรู้ข่าวเข้า ควักเงินมาอีกหนึ่งหมื่น "ขาดเท่าไหร่บอกผมเลี้ยงไม่อั้นผมขอล้มห้าง" เรื่องการเลี้ยงคนนั่น รายใหญ่มาอีกแล้ว เป็นอันว่าเกิดการแข็งขันเลี้ยงคนขึ้นมา มึงก็ควัก กูก็ควัก ได้ตั้งหลายหมื่น
สมัยนั้นเงินหมื่นก็เยอะ เขาเลี้ยงอาหารดีเสียด้วย เขาทำเพราะศรัทธาในหลวงพ่อ เขามีความกตัญญูกตเวที

เฉพาะพระจริง ๆ รู้สึกเกิน ๓๐๐ องค์ คนล้นหลาม เครื่องไฟฟ้านายเฉลิม เอามาจุดตลอดเวลาเพียงแค่คนมาเยี่ยม พอถึงวันตายจริง ๆ ท่านก็มีบัญชา "ลิงดำ วันนี้พ่อจะตาย อย่างห่างพ่อนะ" ท่านก็เรียก "ไอ้ลิงดำ" ยันตาย

ใครเขาไม่รู้จักว่า "ลิงดำ" เป็นใคร นายประยงค์ก็บอก "มหาวีระ" พระคนโปรดหัวแก้วหัวแหวนน่ะลิงดำ แล้วก็มีอีกสององค์นี่ห่างไม่ได้ พอเหลียวมาท่าไม่เจอะ "เอ๊ะ มันไปไหนองค์หนึ่งล่ะหว่า" ต้องเข้ามาอยู่ใกล้ ๆ คอยรับบัญชา ลิงดำอยู่ทางขวา ลิงขาวอยู่ทางซ้าย ที่นี้ลิงอ้วน ๆ ขอตั้งมันเข้า ฤาษีโพธิวัตรน่ะ ท่านเรียก "ไอ้ลิงขาว" มันขาว ๆ กว่า

สำหรับฤาษีพนมไพร ท่านไม่เรียก ท่านเรียก "คุณน้อม" แต่ว่าฉันเลยตั้งให้เป็นลิงเสียบ้าง เพื่อนกันนี่ ไม่งั้นมันจะได้เปรียบ มันอ้วน ตั้งชื่อมันเวลานี้ ตั้งลิงอ้วน อยู่ทางปลายเท้า ท่านไม่ได้จัด เราจัดกันเอง คอยจับชีพจร

เมือเวลาที่หลวงพ่อจะตาย พอถึงต้อนเช้าท่านก็สั่ง "ลิงดำไปสั่งเครื่องบรวงสรวงให้ครบตามที่พ่อเคยทำ พ่อทำอะไรผิดไว้วันนี้พ่อจะต้องขอขมาโทษเขา" ก็ไปสั่งหัวหมู ไก่ สั่งอะไรต่ออะไรมาครบถ้วน ท่านก็ทำพิธีบรวงสรวง

พอบรวงสรวงเสร็จ ท่านประกาศเลย บอก "ใครจะพูดอะไรกับฉัน พูดก่อนเที่ยงนะ หลังเที่ยงแล้วฉันไม่พูด ใครจะมีธุระอะไรกับฉันอีกไม่ได้ ไอ้ลิงดำประกาศให้เขาทราบ" ก็ออกประกาศป่าวหมู่เทวฤทธิ์ เครื่องขยายเสียงวัดพิเรนทร์เอาไปช่วยประกาศ

ทุกคนคอยฟังข่าว ต้องออกข่าวเป็นระยะ ๆ เวลานี้หลวงพ่อเป็นอะไร ๆ ในตอนเพลวันนั้น ก่อนเที่ยง ท่านพูด ฉันใช้เครื่องขยายเสียงไมโครโฟนตั้งท่านก็คุย หัวเราะกั้ก ๆ ๆ นอน ลุกไม่ขึ้นแล้ว คุยสั่งสอนทุกอย่าง อบรมวิปัสสนาญาณทุกอย่าง กรรมฐานทุกอย่าง

บอก "ลูกทุกคน เมื่อพ่อตายไปแล้วจงอย่าทิ้งกรรมฐานที่พ่อให้ไว้ เป็นกรรมฐานขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า อย่าถือว่าเป็นของพ่อ ต้องถือว่าเป็นของพระพุทธเจ้า ฆราวาสทุกคนอย่าทิ้งคาถาพระปัจเจกพุทธเจ้าแล้วจะเอาตัวรอดได้ ถ้าใครไม่ปฎิบัติเอาตัวรอดไม่ได้ จะมาโทษพ่อไม่ได้ สมบัติส่วนใหญ่พ่อให้ไว้หมดแล้ว มนุษย์สมบัติ สววรค์สมบัติ พรหมสมบัติ นิพพานสมบัติ พ่อให้หมดแล้ว ลูกทุกคนพยายามรักษาไว้ให้ดี"

แล้วท่านก็อธิบายกรรมฐานตามสมควร พูดไม่เหน็ดเหนื่อย พอจวนถึงเวลาเที่ยง บอกว่า " หลวงพ่อครับเหลืออีก ๕ นาทีจะเที่ยง " ท่านบอก "งั้นรึ เอาละ เวลานี้เหลืออีก ๕ นาทีจะเที่ยง ต่อไปนี้ ฉันจะไม่พูดอะไร เมื่อเที่ยงแล้ว ฉันจะไม่มีธุระสำหรับใครอีกแล้วนะ เป็นภาระของฉันฝ่ายเดียว เพราะฉันเตรียมตัวของฉัน เวลา ๖ โมงเป๋ง วันนี้ นาฬิกาตีครั้งแรก ฉันขอลาทุกคน"

บรรดาท่านสตรีทั้งหลาย หลายร้อยคน ร้องเพลงพร้อมกัน เพลงร้องไห้ เสียงโฮเข้ามา ท่านถามว่า "ใครร้องไห้" บอก "คนที่เขามาเยี่ยมนะครับ"

บอก "อย่าร้องไห้สิลูก ความตายเป็นของธรรมดา พ่อตายไปสบายนะลูกนะ พ่อไม่ลำบาก พ่ออยู่ที่นี่ พ่อลำบากกว่าตาย ที่อยู่ก็หมายความว่าเพื่อจะสงเคราะห์ลูก ก็สงเคราะห์ตามเวลาแล้ว"



จากหนังสือ พ่อสอนลูก หน้า๑๔๕-๑๕๑

 

สาธุ สาธุ สาธุ ขอโมทนาบุญธรรมทานอันเป็นมหากุศลด้วยครับ


วันนี้ 19 พ.ค. 2551 เป็นวันวิสาขบูชา ขึ้น 15 ค่ำ เดือน 6 เป็นวันคล้ายวันประสูติ ตรัสรู้ และปริพนิพพานของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
<!-- / message -->

 

ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านครับ ธรรมใดที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงพบแล้ว ขอธรรมนั้น จงสำเร็จแก่ท่านทั้งหลายโดยเร็วด้วยเถิด สาธุ สาธุ สาธุ

 

ขออนุโมทนา สาธุ

โอ...หลวงพ่อช่างประเสริฐเป็นความรักความเมตตาอันบริสุทธิ์เหลือเกิน ขอบารมีเมตตาหลวงพ่อปานและหลวงพ่อฤาษีวัดท่าซุงเป็นที่สุด ช่วยเป็นกำลัง เป็นปัจจัยให้พวกเราทั้งหลายชาวเวปพลังจิตมีดวงตาเห็นธรรม เข้าสู่พระนิพพานในชาติปัจจุบันนี้ด้วยเทอญ...สาธุ

 

กราบนมัสการหลวงปู่ปาน และหลวงพ่อฤาษี ที่เคารพ รัก สูงสุด และขออนุโมทนาในธรรมทาน และวิริยะของเจ้าของกระทู้ด้วย

 

ขออนุโมทนา... กับบารมี 30 ทัศน์ ของหลวงพ่อ ที่เพียรสั่งสมมาดีแล้ว ปราณีตแล้ว สมบูรณ์แล้ว ขอตามไปเกิดในศาสนาของพ่อด้วย ขอฟังธรรมของพ่อ กราบพ่อในชาติสุดท้าย... สาธุ

 

หลวงพี่อยู่สงเคราะห์ลูกหลานได้อย่างมีคุณค่ามหาศาลจริง ๆ ค่ะ เป็นบุญของพวกเราจริง ๆ ค่ะ ขออนุโมทนาสาธุด้วยคนค่ะ

 

อนุโมทนาครับ เราต้องเป็นคนดี...ที่บริบูรณ์...ด้วยศีลและธรรม

 

ขออนุโมทนา ครับ
ข้าพเจ้าผูมีกิเลสหนาใคร่พ้นจากวัฏ นี้ ท่านใดจะช่วยอนุเคราะห็คาถา พระปัจเจกพุทธเจ้า จะอนุโมทนายิ่งครับ ส่งข้อมูลได้ที่ dhamachad@hotmail.com
บุญบารมีใดที่ข้าพเจ้าได้สร้างแล้ว ขอมอบให้กับสรรพสัตทั้งหลาย
ขอความสุขความเจริญจงเกิดมีแด่ท่านทั้งหลายอย่างทั่วถึงกันทุกท่านครับ
dabos

 

ขออนุโมทนา ครับกับสิ่งที่ดีธรรมที่ประเสริฐแล้ว
สังเกตุการใช้ภาษาจริงใจมากเลยครับ
ข้าพเจ้าผู้มีกิเลสหนาใคร่พ้นจากวัฏ นี้ ท่านใดจะช่วยอนุเคราะห์คาถา
"พระปัจเจกพุทธเจ้า" จะอนุโมทนาอย่างยิ่งครับ
ส่งข้อมูลได้ที่ dhamachad@hotmail.com
บุญบารมีใดที่ข้าพเจ้าได้สร้างแล้ว ขอมอบให้กับสรรพสัตทั้งหลาย
ขอความสุขความเจริญจงเกิดมีแด่ท่านทั้งหลายอย่างทั่วถึงกันทุกท่านครับ
dabos

 

กราบนมัสการหลวงปู่ปาน และหลวงพ่อฤาษี ที่เคารพ รัก สูงสุด และขออนุโมทนาในธรรมทาน และวิริยะของเจ้าของกระทู้ด้วย<!-- google_ad_section_end -->

 

กราบหลวงปู่ครับ

 

ขอบคุณที่นำสิ่งดีๆมาบอกกล่าว

 

คาถาพระปัจเจกพระพุทธเจ้า
ตั้งนะโมฯ 3 จบก่อนแล้ว นมัสการสรณคมณ์ (พุทธัง สรณัง คัจฉามิ ธัมมัง สรณัง คัจฉามิ สังฆังสรณัง คัจฉามิ) แล้วให้สมาทานศีล 5 (ปาณา ฯลฯ สุราเมระยะฯ )แล้วจึงท่อง พุทธะ มะ อะ อุ นะโมพุทธายะ วิระทะโย วิระโคนายัง วิระหิงสา วิระทาสี วิระทาสา วิระอิตถิโย พุทธัสสะ มานีมานะ พุทธัสสะ สวาโหม
สวดเช้าเย็น ครั้งละ 9 จบ จะทำให้มีความคล่องตัวในความเป็นอยู่ เงินไม่ขาดมือ

 

เป็นคาถาเงินล้านที่เรารู้จักกันคะ

 

อนุโมทนากับกระทู้นี้ครับผมเป็นคนหนึ่งที่ศัรธาหลวงปู่ปานกับหลวงพ่อฤาษีลิงดำเหมือนกันครับ ขอขอบคุณครับ

 

ขอส่งหลวงปู่พระมหาโพธิสัตว์ ลูกขอนอบน้อมอย่างสุดซึ้ง สาธุ สาธุ สาธุ

 

อนุโมทนาครับ

พระเครื่อง | เครื่องรางของขลัง | ข่าวพระเครื่อง | บทความพระเครื่อง | ฝากรูป<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->