ไม่เคยฝึกมโนมยิทธิ แต่สิ่งที่ตัวเองสื่อได้ คล้ายๆจะมาทางด้านนี้

โมทนาบุญ สาธุ สาธุ สาธุ ครับ

 

ต่อตอนสาม...

จากนั้นท่านพระยายมราชก็พาทัวร์ต่อ เห็นเป็นคอกแล้วมีสัตว์นรกมีหัวเป็นไก่ แขนก็เหมือนปีกไก่ แต่ขาเป็นมนุษย์ มีตัวคล้ายๆไก่ดูพีลึก สัตว์นรกพวกนี้ก็ไล่จิกตีกันเอง จิกตีกันจนเลือดสาดก็ไม่ยอมหยุด ต้องเอากันจนตายไปเลย เห็นอย่างนี้ไม่ต้องรอให้ท่านพระยายมบอกก็รู้ว่าทำกรรมอะไรมา แสดงว่าตอนมีชีวิตอยู่ต้องตีไก่เป็นชีวิตจิตใจแน่ๆ ท่านพระยายมบอกว่าที่นี่เรียก คอกตีไก่ พวกที่ชอบเอาไก่ไปตีเล่นการพนัน ต้องมารับกรรมแบบนี้

แล้วท่านก็พาไปต่อ เห็นเป็นลานโล่งๆ (อีกแล้ว) มีภูเขาล้อมรอบ มีสัตว์นรกเข้ามาที่ลานแห่งนี้ จากนั้นภูเขาทั้งหมดจะเคลื่อนที่บีบเข้าหากันทุกด้าน สัตว์นรกไม่มีทางที่จะหนีไปทางไหนได้เลย ก็ต้องถูกภูเขาบีบอัดตายที่ลานแห่งนั้นนั่นเอง พระยายมราชบอกว่าที่นี่คือ ภูเขาเหล็ก พวกที่ฆ่าคน ทำลายชีวิตผู้อื่น ต้องมารับโทษที่นี่

จากนั้นท่านก็บอกว่า จะพาไปดู มนุษย์ถ้ำ เราก็งง มีด้วยเหรอมนุษย์ถ้ำในนรกเนี่ยนะ แต่สิ่งที่เห็นไม่เห็นเหมือนมนุษย์เลย รูปร่างพิกลพิการน่าเกลียดมีตุ่มหนองเน่าเฟะ อาศัยอยู่ตามรูตามซอกของผนังถ้ำที่ชื้นแฉะ กินอุจจาระ กินปัสสาวะ กินหนอน กินของเน่า ผ่านนรกมาหลายที่ ที่ว่าโหด น่ากลัว น่าสยดสยอง ก็ยังไม่รู้สึกอะไรนะ แต่พอมาเห็นมนุษย์ถ้ำนี่ เกือบจะอ้วกออกมาเลย รู้สึกขยะแขยงสุดๆ ยิ่งตอนที่สัตว์นรกหยิบหนอน หยิบอุจจาระมากิน ยิ่งอยากจะอ้วกใหญ่เลย ขนลุกขุนพองไปหมด ดิฉันนอนทำสมาธิก็ยังรู้สึกได้ว่าร่างกายตัวเองดิ้นกระดุ๊กกระดิ๊กขนพองสยองเกล้าไปด้วย

ถามว่าทำกรรมอะไรถึงต้องมารับโทษอย่างนี้ เขาก็บอกว่าตอนเป็นมนุษย์ โกงเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ของๆเขาก็โกงเอามาเป็นของตัว ทรัพย์สินไร่นาก็โกงเอามาเสวยสุข เลยต้องมารับโทษแบบนี้ ต้องมาอยู่ตามถ้ำตามรู ร่างกายเน่าเฟะ ต้องมากินอุจจาระ กินปัสสาวะ กินของเน่าของเหม็น... โอย..ยี้..แหวะสุดๆ ทนดูไม่ได้ เลยบอกท่านพระยายมกับพระอาจารย์ว่า พอแล้ว ไม่อยากดูอีกแล้ววันนี้ เจออันสุดท้ายเข้าไปนี่พอเลย

ท่านพระยายมก็เลยพากลับไปที่วัง จากนั้นพวกเราก็ลากลับขึ้นไปหาพระศาสดา ท่านก็ถามถึงการไปทัวร์นรกครั้งนี้ว่าเป็นอย่างไร แล้วก็ให้นำไปบอกกับคนอื่นๆด้วย จะได้เกรงกลัวต่อบาป จากนั้นดิฉันก็ลากลับ แล้วก็ออกจากสมาธิ

 

โมทนาบุญ สาธุ สาธุ สาธุ ครับ

ขอบคุณมากครับสำหรับเรื่องราวดีๆ ที่จะได้เตือนตนไม่ให้ทำบาป ครับ

อ่านแล้วจินตนาการตาม (ไม่อยากจะคิด....)

บุญรักษาครับ

 

อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ อ่านแล้วโหกรรมนี่น่ากลัวจริงไม่ทำเลยจะดีกว่า
เมื่อวานได้ไปกราบสังขารหลวงปู่ทิมวัดพระขาวจังหวัดพระนครศรีอยุธยาค่ะ ได้ทอดผ้าไตรพร้อมพวงมาลัยและได้ร่วมทำบุญสร้างโลงแก้วเก็บสังขารของหลวงปู่ด้วยได้อธิษฐานจิตว่า"ธรรมใดที่หลวงปู่บรรลุแล้วขอให้ลูกได้บรรลุธรรมนั้นด้วยขอให้ลูกมีเมตตาไม่ประมาณเหมือนหลวงปู่ค่ะ" สมาชิกทุกท่านร่วมอนุโมทนาบุญกันนะค่ะ

 

อนุโทมนาครับ สาธุ

 

มีเรื่องจะเล่าให้ฟัง คือว่าเมื่อวานนี้ที่ไปทำบุญที่วัดหลวงพ่อโต พอออกมาก็มาหาซื้อลอตเตอรี่ มีเลขสองตัวอยู่ในใจ ก็เดินไปดูที่แผงแรกก็มีเลขที่ดิฉันต้องการ แต่ว่าเป็นเลขชุด ดิฉันเลยเดินดูแผงอื่นต่อไป แผงอื่นๆก็ไม่มีเลขที่ดิฉันต้องการเลย ดิฉันเลยขอหลวงพ่อโตว่าให้หลวงพ่อโตให้โชคให้ลาภสักหน่อยเถอะ จะซื้อเลขอะไรดี (ถามไปเล่นๆ เพราะส่วนใหญ่หลวงพ่อไม่ให้หรอก) หลวงพ่อหัวเราะหึหึแล้วบอกว่า ก็ให้ซื้อเลขที่เจ้าจะซื้อนั่นแหละ โอ...เอาตามนั้นเหรอ ดิฉันเลยเดินย้อนกลับไปซื้อที่เจ้าแรก เขาแบ่งขายให้ใบละ 120 บาท (แพงจริงๆ) ตอนที่เห็นเลขสามตัวหลัง ก็มีความคิดว่าน่าจะไปซื้อหวยใต้ดินนะ เพราะส่วนใหญ่ซื้อลอตเตอรี่ที่ไร มั๊นไปออกข้างบนทุกทีซีน่า

แล้วงวดนี้ก็ฝันเห็นหนอนตัวใหญ่ๆ แบบว่าใหญ่มากๆ เลยนะ สองตัว ยังคิดว่างวดนี้หวยต้องออก 11 แน่ ก็ว่าจะซื้อหวยใต้ดินอ่ะ เพราะล๊อตเตอรี่หาไม่ได้ อิอิ พอเอาเข้าจริงๆ ก็ไม่ได้ซื้อหรอก มัวแต่วุ่นๆอยู่ แล้วเป็นไง หวยออก 11 จริงๆด้วย ข้างบนออก 452 โอย..อยากหัวเราะให้ฟันหลุด เพราะเลขสามตัวท้ายของล๊อตเตอรี่ที่ซื้อมาคือ 524 ฮาฮาฮา

ไม่ได้ส่งเสริมให้ใครเล่นการพนันนะคะ แค่เอามาเล่าสู่กันฟัง คือดิฉันเนี่ยจะมีซิกเซ้นท์กับเรื่องหวยนี่เยอะพอควร จนเพื่อนขนานนามให้ว่า เจ้าแม่หวย แล้วเพื่อนจะต้องมาถามเลขทุกงวด เหอ เหอ เวลาดิฉันฝันก็จะมาจดบันทึกไว้ แล้วดูว่าหวยมันออกจริงไหม จนลูกชายเห็นสมุดบันทึกแล้วก็เอามาล้อว่า ไดอารี่หวย อืมม..ก็จริงของลูกนะ เพราะอันนี้จดบันทึกเกี่ยวกับหวยทั้งหมดเลย

ไม่มีใครรวยเพราะหวย ต้องทำงานค่ะทำงาน เตือนตัวเองไว้

 

อย่างพวกเราซื้อหวยไม่ถูกหรอกค่ะ ปฏิบัติธรรม ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์(และไม่ใช่มนุษย์) กันดีกว่าค่ะ 555

 

จะว่าไป ไม่ใช่ไม่เคยถูกนะคะ ถ้ามันถึงคราวจริงๆก็ถูกเหมือนกัน แฮะ แฮะ
แต่ส่วนใหญ่จะให้โชคให้ลาภกับคนอื่นซะมากกว่าค่ะ คือตัวเองมีเซ้นท์ว่าเลขจะออกตัวนี้ แต่รู้ว่าตัวเองไม่มีโชคหรอก ก็ต้องไปให้คนอื่นค่ะ บ่อยมากเลยแบบนี้ อย่างเรามันต้องทำงานค่ะ ฮาฮา

 

โมทนาบุญ สาธุ สาธุ สาธุ ครับ

 

แฟนพันธุ์แท้ยังรออ่านกันนะค่ะคุณMe, myself ถ้ามีเวลาก็มาเล่ากันต่อนะค่ะ สาธุ

 

ท่าจะจริงครับ ผมก็ยังไม่เคยถูกหวยเลย

 

วันนี้จะมาเล่าเรื่องการติดต่อจิตผู้อื่นหรือติดต่อวิญญาน เทพ เทวดาฯ เรื่องการพูดคุยติดต่อกับจิตคนหรืออื่นๆนี่ น่าจะเป็นพื้นฐานของดิฉันเลยก็ว่าได้นะคะ (เหตุจากการเล่นผีถ้วยแก้ว ตั้งแต่เริ่มแรกนั่นแหละค่ะ) ตอนแรกที่ยังไม่ได้พบเห็นพระพุทธเจ้าหรือพระอริยะองค์อื่นๆ ดิฉันก็ชอบที่จะพูดคุยกับคนอื่น บางทีก็เป็นญาติพี่น้องที่เสียไปแล้วบ้าง หรือพระภูมิเจ้าที่บ้างไปตามเรื่อง (ตอนนั้นคิดว่าตัวเองท่าจะบ้าหรือเพี้ยนๆเหมือนกัน แต่ก็ยังดีที่บ้าอยู่คนเดียว ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน อีกอย่างบางครั้งมีความทุกข์ ไม่รู้จะไปปรึกษาใคร ก็อาศัยคุยกับสิ่งที่ไม่ใช่คนนี่แหละ ก็ช่วยให้คลายความทุกข์ไปได้ ไม่งั้นคงแย่เหมือนกัน)

แรกๆที่ตัวเองมีความสามารถอย่างนี้ ก็ยังไม่ค่อยเชื่อเหมือนกัน แต่ว่าบางครั้งสิ่งที่ได้รับรู้มามันก็เป็นความจริงเหมือนกัน ก็เลยเป็นประเภทเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง แต่ก็ชอบลองของนะ อย่างเวลามีปัญหาก็จะไปร้องให้เขาช่วยอย่างนี้เป็นต้น จะเล่าให้ฟังพอเป็นตัวอย่างนะคะ

มีรุ่นพี่ที่เคารพคนหนึ่ง เขาจะไปต่างจังหวัดช่วงวันหยุด เขาบอกว่าจะไปพิษณุโลก ดิฉันก็รับฟังมา ทีนี้พอช่วงวันหยุดดิฉันอยู่บ้านเฉยๆไม่มีอะไรทำ ก็เลยเรียกจิตพี่เขามาคุย (อธิบายหน่อยค่ะ ว่าจิตที่มานี่เจ้าตัวจะไม่รู้เลยนะคะว่ามาพูดคุยอะไรกับเรา มันเป็นจิตละเอียดอีกส่วนหนึ่ง เข้าใจว่าเคยอ่านเจอที่หลวงพ่อก็เขียนไว้เหมือนกัน) ทีนี้ก็คุยกับจิตพี่เขา ถามว่าเขาอยู่ที่ไหน เขาบอกกำลังไปนครสวรรค์ เราก็ว่า อ้าว ไหนบอกจะไปพิษณุโลกไง เขาก็บอกเปลี่ยนแผนแล้ว ไปนครสวรรค์แทน ดิฉันก็เก็บไว้ พอตอนที่พี่เขากลับมา แล้วมาเจอกัน ดิฉันก็ถามพี่เขาไปว่า ตกลงได้ไปพิษณุโลกหรือเปล่า พี่เขาก็บอกว่าเปล่า เปลี่ยนไปนครสวรรค์แทน ดิฉันก็เผลอพูดไปว่า "โป๊ะเช๊ะ" พี่เขาเลยสงสัยว่าอะไร ก็เลยเล่าให้เขาฟัง ก็บอกว่าไม่รู้พี่จะเชื่อหรือเปล่า พี่เขาก็ว่าพี่เขาเชื่อเรื่องอย่างนี้เพราะเขาก็ชอบศึกษา ดังนั้นเลยไม่แปลกที่เราเป็น เหอ เหอ เลยรอดตัวไปไม่โดนหาว่าบ้า

อีกครั้งนึงอยู่ที่บริษัท ดิฉันกับเพื่อนๆมักจะทานอาหารร่วมกัน โดยที่เรามีหม้อหุงข้าวอยู่ที่ออฟฟิส ซื้อข้าวสารไว้ พอใกล้เที่ยงก็จะหุงข้าวมากินกัน แต่ซื้อกับข้าวไปจากบ้าน บางครั้งกับข้าวมันเย็นก็ต้องเอามาอุ่นให้มันร้อนก่อน วันนึงน้องที่เขารับอาสาซื้อกับข้าวมา เขาออกไปธุระก่อนเที่ยง แล้วสั่งให้ดิฉันเอากับข้าวมาอุ่นด้วย ดิฉันก็รับคำ พอตกเที่ยงก็จะเอากับข้าวไปอุ่น แต่หายังไงก็ไม่เจอ ปกติน้องเขาจะเอาไว้ตรงที่กินข้าวค่ะ แต่วันนี้ไม่มี ดิฉันหาจนทั่วก็ไม่เจอ ทำไงล่ะ สมัยนั้นมือถือยังไม่มีนะคะ เดี๋ยวรอให้น้องกลับมาค่อยมาถามก็ไม่ได้ เกิดโมโหหิวจะกลายเป็นกล่องข้าวน้อยฆ่าเพื่อนซะก็ไม่รู้ อย่ากระนั้นเลย เรียกจิตน้องมาถามดีกว่า ก็เลยได้ถามจิตน้องเขาว่า เอากับข้าวไว้ไหน น้องเขาก็บอกเอาไว้ที่โต๊ะทำงาน เออ..ดีนิ ทุกทีไม่เคยไว้ ไอ้เราก็หาแทบตายไม่เจอ ก็เลยเดินไปดูที่โต๊ะน้องเขา หาในลิ้นชัก สรุปว่าอยู่ในลิ้นชักโต๊ะน้องเขา ฮาฮา

อีกเรื่องเกิดที่บ้านแม่ดิฉันเอง ดิฉันพาแม่กับลูกแล้วก็ยายไปทำบุญที่วัด พอขากลับแม่สั่งให้ไปเก็บปิ่นโตที่เอากับข้าวไปถวายพระ ดิฉันก็เก็บมาหมด ปิ่นโตที่เอาไปเป็นแบบทัพเปอร์แวร์ ฝาที่ปิดจะเป็นพลาสติกใสบางๆ ดิฉันก็เก็บมาหมดทุกอัน มาถึงบ้านแม่ก็เอาไปล้างคว่ำไว้ พอตอนจะเก็บหาฝาไม่เจออันนึง แม่ก็มาว่าดิฉันเก็บฝามาไม่ครบ ดิฉันก็บอกว่าเก็บมาครบทุกอัน ถ้าเก็บมาไม่ครบจะซ้อนปิ่นโตกันได้ไงละ แม่ก็บอกก็หาไม่เจอหายไปอันนึง ถ้าเก็บมาครบก็ต้องอยู่ซีไม่น่าหาย แม่ก็บอกให้หาดู ก็ช่วยกันหาทั้งครัวก็ไม่เจอแฮะ แม่ก็บ่นๆๆๆๆ เราบอกแล้วแกก็ไม่ฟัง เพราะของกลางอยู่ไม่ครบ เอาละซีถ้าหาไม่เจอ รับรองแม่บ่นไปแปดวันไม่หยุด เอาไงละ ก็นี่เลยไม่รู้จะเรียกใคร ก็เรียกท่านพระภูมิเลย ถามว่าฝาอีกอันมันไปอยู่ที่ไหน เพราะเก็บมาครบหมดแล้ว แต่ทำไมมันหาไม่เจอ ท่านก็ว่าก็อยู่ในที่ๆคว่ำจานนั่นแหละ หาให้ดีๆ ดิฉันก็เลยไปรื้อดูในที่คว่ำจานใหม่ ก็หาจนเจอ ตอนแรกที่หาไม่เจอ เพราะฝามันบางมาก มันไปซ้อนทับอยู่กับจานอันอื่น เลยมองไม่เห็น พอเจอแล้วก็เอาไปให้แม่ บอกว่า เห็นไหมหนูบอกแล้วว่าเก็บมาครบ แม่ล้างแล้วคว่ำไว้แล้วหาไม่เจอเองต่างหาก แม่ก็เออๆๆๆ

 

ลืมเล่าไป ตอนที่ไปทัวร์นรก ได้แว๊บๆไปดูนรกอเวจีด้วย ก็ไม่เคยรู้ว่ามันเป็นอย่างไรเนอะ ก็เลยขอไปดู ในนรกอเวจีเห็นมีคนยืนแขนขากางอยู่อย่างนั้น มีกำแพงล้อมรอบหมดเลย ทั้งด้านบนด้านล่างด้วย ดูแล้วเหมือนอยู่ในกล่องยังไงยังงั้นแล้วก็มีไฟเผาอยู่ตลอดเวลา เฮ้อ..ยิ่งกว่าไก่ย่างถูกเผาอีก..กรรมจริงๆ

 

ติดตามอ่านทุกตอนครับ ขอให้เขียนเรื่อยๆนะครับ ถือว่าเป็นการให้ธรรมทานแก่ผู้อื่น
ขออนุโมทนาด้วยครับ และขอถามบางคำถามที่สงสัยมานานครับว่า
1.คนเรามีองค์บารมีกันทุกคนไหมครับ
2.ทำไมต้องมีด้วยครับ
3.ถ้ามีเราจำเป็นต้องขวนขวายรู้ให้ได้ว่าท่านคือใครหรือเปล่า ถ้าไม่รู้เขาจะลงโทษเราหรือไม่
4.จะรู้ได้อย่างไรว่าองค์ไหนคือองค์จริงองค์ไหนแทรก มารแทรกหรือเปล่า
5.ที่เขาทำพิธีเปิดบารมี ทำให้พูดภาษาเทพได้ เป็นพิธีที่ดีหรือไม่ดี(ช่วยไขข้อข้องใจให้หน่อยนะครับ ชาวบ้านจะได้ไม่ถูกหลอกงมงาย)
6.มีคนเคยบอกว่าเทวดาก็พูดภาษาหนึ่ง พรหมก็พูดอีกภาษาหนึ่ง เวลาองค์สมเด็จพระบรมครูเทศน์จะพูดถึง3ภาษา แต่จะได้ยินเพียงภาษาเดียว จริงไหมครับ
7.การรับขัน นี้ดีหรือไม่ดียังไงครับ มีโทษหรือเปล่า บางคนบอกว่าเป็นการกดเอาไว้ให้เป็นศิษย์เขาใช่ไหมครับ
8.การที่เราโดนเรียกจิตไปตามที่คุณMe, myself ผู้ใจดีเล่ามา ถ้าผู้อื่นที่ไม่ชอบเราเรียกจิตเราไปทำไม่ดีกลั่นแกล้งทำให้เราเจ็บป่วยจะเป็นไปได้หรือไม่ แล้วจะป้องกันได้อย่างไร
9.มีเพื่อนเคยบอกว่าพวกเข้าทรงเขาจะส่งจิตไปถามเจ้าที่ที่เราเขียนที่อยู่บ้านเราให้เขาไป
แล้วก็ถามเจ้าที่เกี่ยวกับเราแล้วเอามาบอกเรา ทำให้เราเชื่อถือ หลงงมงายคราวนี้ว่าอะไรเชื่อหมดจริงไหมครับ
10.พระภูมิเจ้าที่กันของที่ตามเรามาไม่ให้ตามเรามาในบ้านได้ไหมครับ
สงสัยมากๆๆๆมานานๆๆๆๆๆๆๆแล้วครับ โปรดเมตตาด้วยครับเพราะผมกำลังผจญกับปัญหาเรื่องพวกนี้ครับ

 

สวัสดีครับ คุณ Me, myself

ขอคุณอีกครั้ง สำหรับเรื่องต่างๆ ที่นำมาเล่า ได้ทั้งข้อคิด ความรู้ และคติธรรม นำไปประยุกต์ และปฏิบัติ ครับ

โมทนาบุญ สาธุ สาธุ สาธุ

ขออนุญาตถามเพิ่มเติมครับ

ไม่ทราบว่า คุณ Me, myself มีประสบการณ์ เกี่ยวกับเทพเจ้าทางจีน หรือ ทางศาสนาอื่นบ้างไหมครับ

(ถามเพื่อเป็นความรู้ครับ ไม่มีเจตนาจะปรามาสแต่ประการใด)

ขอบคุณครับ

บุญรักษาครับ

 

จะตอบตามความรู้ที่ตัวเองมีและได้รู้ได้เห็นมานะคะ ยังไงก็ขอให้พิจารณาด้วยค่ะ

 

มีค่ะ ก็ที่บอกไงคะว่า มีเพื่อนเป็นร่างทรงองค์เทพ สารพัดเทพ เจอมากับตัว ของแท้แน่นอน ไม่มั่วนิ่ม