ผลแห่งบุญ (หลวงปู่ขาว)

คัดจากหนังสือของคุณทองทิว สุวรรณทัต
หนังสือ

 

ข้าพเจ้ามีเรื่องจริงเกี่ยวกับหลวงปู่ขาวเหมือนกัน<O</O
<O</O

วันนั้นพวกเราเดินทางไปถึงวัดถ้ำกลองเพล เวลาประมาณ เลยเที่ยงวันไปแล้วนิดหน่อย <O</O
<O</O

พอดีเวลานั้นท่านป่วยต้องนอนอยู่บนเตียง ก็เห็นพระผู้อุปัฏฐากกำลังปิดประตูกระจก และผ้าม่าน (ข้าพเจ้าขึ้นมาบนกุฎิท่านโดยที่ยังไม่ได้ถือสิ่งของใดขึ้นมาด้วย เนื่องจากปล่อยให้คนที่ติดตามมาด้วยถือขึ้นมาภายหลัง)<O</O
<O</O

ข้าพเจ้าไม่กล้าที่จะพูดอะไรทั้งสิ้น เพราะเกรงใจและเคารพท่านมาก ข้าพเจ้าเองก็รู้จักท่านจากหนังสือที่หลวงตาบัวมอบให้ เพิ่งจะได้มาพบเห็นท่านจริงก็ครั้งนี้ (และเป็นครั้งเดียวครั้งสุดท้ายอีกด้วย) จึงมองประตูและผ้าม่านด้วยความรู้สึกว่า เราช่างบุญน้อย อยากจะมาพบท่าน และได้ถวายสิ่งของกับท่านผู้เป็นเนื้อนาบุญอันประเสริฐเพื่อเป็นบุญกุศลไว้ภายหน้า ก็ไม่มีโอกาสแล้ว เพราะ ไม่กล้ารบกวนท่าน แล้วคณะก็กำลังจะกลับกรุงเทพแล้วด้วย จึงกราบท่านอยู่แต่ในใจ ด้วยความเคารพศรัทธามาก เอาเถอะอย่างน้อยก็ได้มากราบท่าน เพียงเท่านี้ปิติก็เกิด จึงพูดในใจต่อไปอีกนิดนึงว่า แต่ถ้าหลวงปู่จะอนุญาตให้ได้ถวายของที่เตรียมมาก็จะเป็นพระคุณยิ่ง ทันใดนั้น ผ้าม่านและประตูก็ถูกเปิดออก พระอุปัฏฐากกวักมือเรียกข้าพเจ้าว่า หลวงปู่ท่านอนุญาตให้โยมเข้ามาถวายสิ่งของได้ เป็นที่อัศจรรย์ อัศจรรย์ยิ่งจริงๆ <O