การสอนดูจิตตอนนี้ ไม่ต่างไปจากท่านสัญชัยปริพาชกในครั้งพุทธกาล

อืม จะบอกว่าจิตอยากทำอย่างนั้นอย่างนี้ แต่เราไม่ได้อยากทำ คงไม่ถูกแน่ๆ
งั้นคนทำชั่วก็อ้างได้สิว่าฉันไม่ได้อยากทำ แต่จิตมันอยากทำ เอ คล้ายๆโรคจิตบางอย่างแฮะ . .

นี่ก็แสดงความเห็นไปตามที่เขายกมาแสดงนะ จริงๆเป็นอย่างไงก็ไม่รู้หรอก

แต่ส่วนตัวผมไม่เอาดูจิตมาเป็นหลักแน่นอน

 

อย่าเอาสันโดษไปกล่าวหาหลวงพ่อ
สันโดษไม่เคยไปหาหลวงพ่อ ด้วยซ้ำ อาจจะเคยฟังเทศน์บ้าง
แล้วจับส่วนที่คล้ายตัวเองไปคิดเอาเอง สันโดษเขาเน้นทำสมาธิหมุน
ปฏิบัติกรรมฐานในรูปแบบของเขาเอง เอาจับคำของพ่อบางคำไปใช้กับสถาวะ
ของเค้าเอง .... อย่าเหมา สันโดษไม่ใช่ลูกศิษย์หลวงพ่อ ไม่เคยไปขอรับคำแนะนำ
สันโดษเขาก็เหมือนท่านขันธ์แหละ อ่านเอาแล้วคิดเข้าข้างทิฏฐิของตนเอง

 

มีประเด็นอยู่มากมาย พอมีคนพูดตำหนิมากๆ พระปราโมทย์ท่านว่า

หลวงพ่อ สอนเฉพาะบุคคล

พอบอกว่า หลวงพ่อไม่มีแบบแผนหรอก เห็นจิตใครเป็นแบบใด ก็สอนแบบนั้น
การพูดเช่นนี้อ้างเจโต อันไม่มีในตน และไม่ตรงประเด็น เป็นเพียงอ้างให้พ้นผิดไป
เพราะปรากฎว่า ทุกคน ที่ท่านสอนมีแบบแผนเดียวกันหมด ไม่ใช่ว่าต่างคนต่างอุบาย

เพราะว่า ไม่เห็นเจโตจริง เพราะว่า เจโตนี่เขาจะเห็นกิเลส เห็นโทสะ โลภะ โมหะ ในจิต แล้วหาอุบายแก้ไข ให้ ด้วยการพิจารณา หาใช่ด้วยคำสอน ชูโรง ว่า ดูเฉยๆ เท่านั้นจะดับกิเลสได้

ข้อต่อมา เรื่องคำสอน เทียบหลวงปู่ดูลย์ เทียบหลวงพ่อพุธแบบผิดๆ

รวมถึง การอ้างถึง หลวงตามหาบัว ผู้เป็นพ่อแม่ครูอาจารย์ของพระอริยะหลายๆท่านทั้งหลาย โดยพระปราโมทย์เรียกว่า

สำหรับ อาจารย์มหาบัว ..... ผมถามว่านี่ท่านเป็นรุ่นเดียวกับ พระปราโมทย์หรือ

จริงอยู่คำพูดเล็กน้อย แต่มันสะท้อน ความรู้สึกออกมา ว่า อัตตามานะทิฎฐิในพระปราโมทย์ ไม่เป็นสองรองใคร

หลวงตาท่านบวชมากี่พรรษา วันที่ท่านสอนคนให้เป็นพระอริยะมา ไม่รู้เท่าไร พระปราโมทย์ยังหัวดำพิมพ์ข้อความเล่นเน็ตอยู่เลย
วันนี้จะมาเทียบรุ่น

ผมไม่รับ cd ใดๆ ของพระปราโมทย์ทั้งสิ้น และ หากเว็บพลังจิตเปิด cd พระปราโมทย์ ผมจะปิด ไม่ทำอะไรหรอก แต่จะปิดเดี๋ยวนั้น เพราะว่ามันเสนียดหู

 

การอ้างว่า สันโดษไม่เคยไปหาหลวงพ่อ แต่นั่นคือคำสอน ของใคร
แล้ว เอามาเผยแพร่ คนที่ไม่ได้ไปหาหลวงพ่อ ที่เขาจะเป็นแบบสันโดษ อีกเยอะเท่าไร

 

ในฐานะเพื่อน เคยบอกให้สันโดษไปขอคำแนะนำจากหลวงพ่อด้วยตัวเองซักครั้ง
แต่เขาก็ไม่ไป แต่เขาไป ตจว. ไปหาหลวงพ่อที่สอนสมาธิหมุนเองได้ ไม่ต้องมีคนชวน
เขาไปอยู่ในหมู่ที่ชอบเรื่องเดียวกัน เรื่ององค์ เรื่องเจ้า เรื่องเทพ เรื่องตาที่3 เรื่องพลังจิต
มันก็เป็นเรื่องของเขา เขาเอาคำพูดเรื่องดูจิตไปใช้กับตัวเอง แต่จะตรงกับที่หลวงพ่อสอน
หรือไม่ เราไม่รู้ เพราะเขาก็คิดของเขาเอง ไม่คิดจะไปถามหลวงพ่อด้วยตัวเองด้วยซ้ำ

 

การฝึกกรรมฐานทุกชนิด ถ้าไม่มีครูบาอาจารย์แนะนำ ชี้แจง
แต่อ่านเอง คิดเอาเอง แล้วพอไม่ถูก จะไปโทษใคร มันก็ต้องโทษคนที่คิดเองเออเอง

อย่างคนที่นั่งสมาธินั่งกรรมฐานเองแล้วเป็นบ้า วิปัสสนูกิเลส รับประทาน
ก็ไปโทษคนแต่งตำรา หรือไง ทั้งๆที่ไม่เคยไปถามซักครั้ง ว่าตัวเองอ่านแล้วเข้าใจถูกไหม

 

หลวงพ่อ สอนเฉพาะบุคคล

พอบอกว่า หลวงพ่อไม่มีแบบแผนหรอก เห็นจิตใครเป็นแบบใด ก็สอนแบบนั้น

พูดแบบนี้จริงหรือ . . อาจจะเห็นได้จริงหรือป่าว . .

 

อยากรู้ต้องไปลอง .. น้าชาติ... ไม่ต้องไปถามใครดี

 

ผมเคยปรารภว่า มาถึงวันนี้ ผมไม่โทษพระปราโมทย์หรอก
แต่โทษกิเลสที่อยู่ในตัวพระปราโมทย์

เรื่อง คำสอนพระปราโมทย์นี้ คลุมเครืออย่างยิ่ง แต่ถ้าหยิบแนวทางหลักมาเพียงหนึ่งอย่าง
ที่ทุกคนจะต้องรู้เมื่อเอ่ยถึงพระปราโมทย์ก็คือ

นี่ ใครก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า นี่คือ แกนหลักแห่งคำสอนพระปราโมทย์

ต้องถามว่า คนพันคนหมื่นคนฟัง แนวคำสอนนี้แล้วจะนำไปสู่การปฏิบัติอย่างไร และจะเกิดผลอย่างไร

1 ดูเฉยๆ จริง โมโหก็ดู โลภก็ดู เสียใจก็ดู แล้วมันก็ดับ ข้อนี้แม้คนบ้าไม่ต้องดูใจตัวเองมันก็ดับ เพราะธรรมชาติของมันเกิดดับ แต่ลืมนึกไปอย่างหนึ่งว่า แม้มันดับ มันก็เกิดอีก ตลอดไป

2 จิตควบคุมไม่ได้ นั่นคือ จิตอันเป็นเจตสิก แต่ ว่า จิตนี้ฝึกได้ ดังพระศาสดา ทรงเป็นผู้ฝึกบุรุษ มนุษย์และเทวดา จิตนี้สอนได้ ฝึกได้ ไม่เช่นนั้นแล้วทหารเขาจะฝึกควบคุมกันได้หรือ

การที่พระศาสดาบอกว่า สิ่งใดๆ ก็ตามเป็นอนัตตา ไม่ใช่ให้เราไม่ฝึก แต่ให้เราเข้าใจในสภาวะของมัน ไม่ยึดเอาไว้ ท่านบอกว่า ควรหรือที่เราจะยึดเป็นของเรา แต่ท่านไม่ได้บอกว่า เราไม่ต้องฝึก

กิเลสนั้นมันหลอกให้คนไปผิดทาง มารมันบอกให้คนตีความไปผิดทางตามกิเลสตัณหา

ทีนี้ก็จับเอามันพันกันเองอีรุงตุงนัง

 

อันนี้ คุณต้องไปพิสูจน์ ด้วยตัวเอง
คนอื่นพูดเรื่องจริงของเขาแล้ว คุณก็อาจจะไม่เชื่อ ก็ไม่เป็นผลดีต่อคุณอยู่ดี
เราไปมาแล้ว สค.51 หลวงพ่อแนะนำวิธีปฏิบัติให้เรา ไม่เหมือนของคุณ
นิวรณ์ ของเรา หลวงพ่อพาดูใจ ที่มันไหลไปไหลมา เราเข้าใจตรงนั้น เราก็
มาภาวนาต่อเอง ปีกว่าแระ

 

ถ้าลองฟังหนะผมลองได้ แต่ลองเอามาทำเป็นหลักหนะผมไม่เอาแน่ครับ

เพราะผมเห็นผลของการปฏิบัติตามหลักสติปัสฐาน4 เห็นผลของการพิจารณาความตายคือมรณาสติ ซึ่งทำไห้เห็นไตรลัก ชัดเจนไปแล้ว

คงไม่เอาอย่างอื่นมาเป็นหลักในการปฏิบัติแล้วหละ แต่ถ้าบอกว่าเป็นอย่างเดียวกันกับที่พระพุทธเจ้าสอน ก็เอาไว้พิจารณามากๆก่อน
ที่จริงตอนนี้ก็ดูบ้างนะจิตหนะ แต่ดูแบบปรกตินะ

ที่จริงก็ดูอยู่เรื่อยๆ คือดูรูปนาม

 

ดูคิดเห็นจิต
ดูเจตนาเห็นไปถึงใจ
กิเลส ตัณหา นิวรณ์ ริษยา อาฆาต พยาบาท ข่มได้ชั่วคราว พอเผลอก็แสดงตัวออกมา
ถ้าเรารู้มัน โดยระลึกรู้บ่อยๆ เนืองๆ มันจะเผลอก็ไม่นานก็รู้ทันมันได้

 

เคขวัญ อย่าไปหลงกล คนที่หมายเอาประเด็นเล็กๆน้อยๆ มาชูหางตัวเองสิ

กรณีสันโดษนั้น เขาคนนั้น จะชุ่ยเอามายกเป็นประเด็น เราก็ปล่อยเขาทำไป

ส่วนเราก็รู้กันลึกไปว่า มันดีเท่าไหร่แล้วที่อย่างน้อยสันโดษได้ยิน ได้ฟังถึง
พระสงฆ์ อันอยู่ในบริษัท4 ซึ่งก็น่าจะพอเพียงแล้ว หากเทียบกับ หนทางเก่า
ที่เขายึดมั่นอยู่ นี่ก็แค่สอดแทรกเมล็ดพันธ์โอกาสที่จะได้สดับธรรมะในศาสนา
พุทธบ้าง

พวกเขาคงไม่อาจเล็งเห็นได้ เพราะต้องการเอามาใช้ชูงวงตัวเองเท่านั้น ไม่
สามารถเล็งเห็นข้อดีได้

เรียกว่า พวกเขาคงพอใจมาก หากสันโดษจะไม่รับฟังพระสงฆ์แนวสติปัฏฐาน4
แล้วหันไปยึดทางเดิมๆของสันโดษเขาเพียงถ่ายเดียว ซึ่งเรื่องความศรัทธา
ความเชื่อนี้ เป็นเรื่องบังคับกันไม่ได้

พวกที่สอนไม่เป็น ก็คิดจะบังคับเขาท่าเดียว ปลูกศรัทธาไม่เป็น แถมยังทำตัว
ให้คนเสื่อมศรัทธาต่อศาสนาด้วย พวกเขาก็ไม่รู้ตัว เพราะอยู่ดีๆ ก็ไปลากเข้า
มาเกี่ยวข้อง

ตอนนี้ เขาไม่สามารถต่อว่าผมตรงๆได้ เขาจึงดิ้นรนหาคนที่เกี่ยวข้องกับพระ
เพียงนิดๆ หน่อยๆ ก็พอเพียงต่อการเอามาเป็นเหยื่ออารมณ์ของเขา

 

???????

"จิตที่ส่งออกนอก เป็นสมุทัย" นั้น น่าจะคลาดเคลื่อนจากสภาวธรรมที่หลวงปู่สอน เพราะแท้จริง จิตจะเป็นตัวสมุทัยไปไม่ได้ เนื่องจากจิตเป็นวิญญาณขันธ์ อันจัดอยู่ในกองทุกข์ ไม่ใช่ตัณหาอันเป็นตัวสมุทัย หากจะใช้ถ้อยคำให้ตรงกับสภาวธรรมจริงๆ จะต้องใช้คำว่า "ความส่งออกนอกของจิต เป็นสมุทัย ผลแห่งความส่งออกนอกของจิต เป็นทุกข์" ทั้งนี้เพราะ ความส่งออกนอกของจิต ก็คือความทะยานอยากหรือตัณหา อันเป็นตัวสมุทัยตามคำสอนของพระพุทธเจ้านั่นเอง
(จากหนังสือแก่นธรรมคำสอน ของ หลวงปู่ดูลย์ อตุโล หน้าที่ 36)

"ธรรมทั้งปวง ทั้งรูปธรรม นามธรรม และนิพพานเป็นอนัตตา เพราะบังคับไม่ได้"
(จากหนังสือ ธรรมเทศนา 4 วัน ในสวนสันติธรรม หน้าที่ 78 )

แค่นี้....นอกนั้นคิดเอาเอง????

 

จิต กับ ขันธ์5
นิพพาน กับ อนัตตา
จิตที่ส่งออกนอก เป็นสมุทัย กับ ความส่งออกนอกของจิต เป็นสมุทัย

 

เคขวัญ เรื่องกรณีพระท่านจะมีคุณธรรมใดๆ ที่เข้ามาดูจิตดูใจสอนทางธรรมได้
หรือไม่ได้นั้น มันป่วยการที่เราจะเอาตัวเราเองยืนยัน เพราะหากยืนยันไป คนที่
เขาไม่ได้รู้สึกว่า เขาได้รับการสั่งสอน ชี้ทาง เขาก็ต้องรู้สึกว่า พระท่านอวดฤทธิ์
วันยันค่ำ เพราะเข้าไม่ถึงจริงๆด้วยตัวเองว่า ท่านแสดงสิ่งใดเพื่อการสอน ตรงตาม
ธรรมวินัยหรือไม่

ครั้นเขาอยากจะพิสูจน์ แต่เยาเอาแต่นั่งอยู่นี่แล้วให้ใครต่อใครเล็งมา อันนั้นก็เรียก
ว่าเข้าใจธรรมวินัยไม่ครบถ้วน หากเข้าใจธรรมวินัยครบถ้วน จะต้องไปสร้างบรรยา
กาศ คือสร้างสภาวะจิตใจที่พร้อมรับคำสอน เพื่อจิตใจของอีกฝ่ายพร้อมรับคำสอน
พระจึงจะแสดงสิ่งที่เป็นคุณธรรมได้ ทั้งนี้ก็เป็นไปตามพุทธบัญญัติในการแสดงธรรม

ดังนั้น หากคนใดๆ ที่ไม่เข้าใจ ธรรมวินัย นี้ ไม่เคารพธรรมวินัยจริงจัง ก็จะไม่สร้าง
พื้นจิตให้พร้อมรับคำสอน แถมไปประกาศ หรือสร้างสภาวะจิตไม่ยอม แต่ขอทราบ
(ท้าพิสูจน์) ซึ่งก็คือ ทำอาการชักชวนพระทำผิดวินัย


* * * *

เรื่องกรณีของพี่สองชาตินั้น ก็อย่าไปงงกับคำพูดของเขา เขาศึกษาปริยัติมาไม่มาก
สิ่งที่เขาพูดว่ารู้ ว่าทำอยู่ แล้วปฏิเสธว่าอีกอย่างไม่ได้ทำอยู่ จริงๆ แล้วเขาไม่รู้ว่า
เขานั่นแหละทำอยู่

อย่างคำว่า ดูรูปนาม หากแยกคำออกมาเป็น รูป กับ นาม ก็ส่วนนามนั่นแหละ ที่เรียก
ว่าดูจิต(เวทนา จิต ธรรม) ส่วนมรณสตินั้นเป็นการดูรูป(ธาตุ4) และตอนนี้เขาพอใจ
กับการปฏิบัติที่เขาทำมาอย่างมาก จึงยังไม่ถึงเวลาจะดำริออก หรือ หาอุบายเพิ่ม หาก
เมื่อไหร่ที่เขามุ่งหาอุบายเพิ่ม ก็จะรู้ว่า จะหนี การดูปรมัตถ์4 อย่างสูงสุดนี้ไปไม่ได้ ปรมัตถ์4
อย่างนั้นก็คือ รูป จิต เจตสิก นิพพาน ก็จะเห็นว่า หนึ่งใน4ส่วนที่ต้องทำให้แจ้ง ต้อง
กำหนดเป็นข้อศึกษา(กำหนดรู้) มีคำว่า จิต อยู่ด้วย หากเมื่อไหร่ก็ตามที่แยกการเห็น
ปรมัตถ์4 นี้ไม่ได้ก็เรียกว่า ไม่เห็นนิพพาน...หรือไม่ก็เห็นนิพพานชนิดอื่นไปแทน

อีกอย่าง กรณีพี่สองชาตินั้น ก็ต้องยกๆ ไว้ก่อน เพราะที่ตอนนี้เขาออกมาแสดงวาทะแบบ
นี้ ก็เพราะ งุนงง กับอากัปกริยาของเพื่อนๆ ที่ดูเหมือนสรวญเสเฮฮา

อาการสรวญเสเฮฮา ตอนนี้ พวกเขากลุ่มหนึ่งได้ตั้งขึ้นเป็นประเด็น ว่า น่ารังเกลียด

แล้วเผอิญพี่สองชาติเราเป็นบัณฑิต ฝีมือการถภาวนาช่วงนี้ฉกาญฉกัญ(ระยะหนึ่ง) เขาก็ต้อง
เล็งเห็นตามไปด้วยว่า น่ารังเกลียด

แต่น่าเสียดาย ที่ไม่มีใครช่วยบอกเขาว่า พฤติกรรมไล่ตำหนิพระ สงสัยคุณธรรมในพระ แล้ว
พูดไปทางปรามาสพระนั้น มันเป็นพฤติกรรมที่สร้าง บาป มากกว่าการสรวญเสเฮฮาหลายร้อย
หลายพันเท่า ทั้งนี้เพราะคนที่นำการปรามาสพระก็บอดในเรื่องนี้ แถมยังรักษาประโยชน์ อะไร
ควรทำ อะไรไม่ควรทำ ยังไม่สามารถสอนได้

จึงมีแนวโน้ม ตำหนิกรรมเล็กน้อย แล้วหันไปสร้างกรรมที่หนักกว่า โดยไม่รู้

เพราะการรู้ได้ ก็มีแต่ต้องไปสร้างสภาวะรับการสอน แล้วให้พระสอนด้วยคุณธรรมที่ท่านมี จึง
จะเป็นเครื่องหมายชี้ได้ว่า รู้ หรือ ไม่รู้ --- และเมื่อไหร่ที่กระทำไปโดยสภาวะไม่รู้ นั่นแหละ
"วิจิกิจฉา"

 

ความส่งออกนอกของจิต เป็นสมุทัย<!-- google_ad_section_end -->

แปลว่า จิตส่งออกนอกเป็นเหตุแห่งทุกข์สินะคับ . .

 

ไม่ใช่แค่สันโดษ แต่ พวกคุณทั้งกลุ่มไม่ใช่หรือ ที่ไม่มีใครทักท้วง และเห็นดีเห็นงามไปด้วย ในชั่วโมงนั้น

ลัทธิ เสพอารมณ์ นี่นะหรือ เมล็ดพันธ์แห่งพุทธะ คุณนิวรณ์ ถ้าสันโดษต่อสู้ตามแนวทางของผม จะเห็นว่า สันโดษ ดีขึ้นอยู่ช่วงหนึ่ง แล้วก็พวกคุณโหมให้กระแสแห่งพระธรรมตกลงไป ไม่เช่นนั้นแล้ว จะมีคนมากมายที่บรรลุธรรม ด้วยคำสอนตามแนวทางของพระป่า

ชูงวงหรือ ที่ผ่านมาผมได้อะไรกับการชูงวง นอกจากคำด่า แต่ขอโทษนะครับ เหตุผลที่มันทะลุแทงใจดำนี่แหละ มันเป็นยาดำ

อย่าไปอ้าง ว่าคำสอนนั้นคือ มหาสติปัฎฐานสี่ เพราะแม้แต่คุณเองยังไม่ีมีมหาสติเลย

ถ้าไม่มี กลุ่มพวกคุณ ก็จะไม่มีการโต้แย้ง การสอนจะเป็นการปลูกศรัทธาที่ดีแน่นอน
แต่ ตามธรรมดา เมื่อมี เชื้อรามันก็ต้องใช้ ซีม่าโลชั่น

----

 

อิอิ ก็บอกแล้วว่าดูอยู่ . .แล้วก็ศึกษาปริยัติไม่มากจริงๆครับ^^

 

ผมไม่อยากจะพูดอะไรมาก แต่ เคยมีปรากฎการณ์มามากมาย เช่น

พระยันตระ พระนิกร .... ที่ญาติโยมศรัทธาแต่ สุดท้ายเขาก็ แพ้ภัยกิเลส

ทีนี้ ในส่วนของพระปราโมทย์ ผมกล้าท้าให้ทุกคน ที่ไปฝึกสำรวจตัวเองว่า

คำว่า ดีขึ้นของคุณ เพียงแค่ ดูใจดูอารมณ์เห็นเท่านั้นหรือ อย่างอื่นได้ถามชีวิตตนเองไหมว่า กิเลสลดลงไปเท่าไร
หรือว่า วันๆ หนึ่งเห็นแต่โทสะดับไปแล้วบอกว่า ทันกิเลส กิเลสลดลง แต่ ความโง่หละเพิ่มขึ้นไหม ความหลงเพิ่มขึ้นไหม ตัณหาราคะ เพิ่มขึ้นไหม

สักกายทิฎฐิ เพิ่มขึ้นไหม วิจิกิจฉา มากขึ้นไหม สีลพตรปรามาส ความหลง ความวุ่นวายในชีวิต มากขึ้นไหม

ผมเกรงว่า บุญบารมีเก่าของคนฝึก ดูเฉยๆ นี่มันจะพร่องลงไปมากกว่า

เราประสบความสำเร็จมาได้ ก็เพราะความเพีียรและคุณธรรม แต่มาวันนี้จะทิ้งคุณธรรมที่มีหันหน้าไปหา การดูเฉยๆ หรือ