เรื่องของเทรนด์กับประเด็นวัดในห้าง

เป็นชาวพุทธ ไม่เข้าใจวิถีแห่งพุทธ
ไม่เข้าใจเรื่อง กาละ เทศะ บุคคล สถานที่
คิดอะไรๆเป็นการตลาดไปหมด

อย่างนี้เรียกว่า "เทรนวิปริต" พากันไปลงนรก

 

ผมเห็นด้วยกับคุณเว็ปสโนว์ เอาแค่เป็นสื่อให้เห็นเรื่องราวของพระพุทธศาสนา ในเรื่องของธรรมะ แล้วค่อยโยงให้ผู้เกิดศรัทธาไปต่อที่วัดอีกทีอย่างนี้จะเป็นการดีกว่าครับ
ขืนดันทุรังเอาวัดไปตั้งบนห้าง ผมก็ขอสนับสนุนข้อความของคุณ Nirvana จะเป็นอย่างนั้นมากกว่า
อีกอย่างให้คนที่ออกความคิดนี้ไปศึกษาหาความรู้เพรื่องของพระพุทธศาสนาให้มากกว่านี้ เข้าให้ถึงธรรมะให้มากจะเห็นเองว่ามันสมควรหรือไม่
พระพุทธศาสนามีค่าสูงล้ำยิ่งนักควรอยู่ในที่อันควรครับ

 

บทความนี้เขียนโดยผู้ที่มีนามสกุลเป็นเจ้าของศูนย์การค้าระดับยักษ์ในบ้านเรา

จึงไม่สงสัยเลยว่ามีการตลาดประเภท Below the Line แอบแฝงเข้ามาด้วย

พวกนี้กะจะขี่พระศาสนาไปหากิน

ถามจริงๆเหอะ พวกนี้เคยไปวัด ฟังธรรม ศึกษาพระธรรมวินัยบ้างหรือเปล่า ในชีวิตนี้ พวกเราเคยเห็นคนเหล่านี้เข้าวัดบ้างไหม

เคยคิดไหมว่า บรรพบุรุษมีแนวคิดในการสร้างวัดอย่างไร
พวกนี้เข้าใจคำว่า "สถานที่อโคจร" หรือเปล่า
คนที่มุ่งจะไปศูนย์การค้ากับไปวัด มีอารมณ์ต่างกันราวฟ้ากับดิน
ไม่เคยคิดเรื่องกุศล มุ่งหาเงินเข้ากระเป๋าอย่างเดียว
เสียชาติเกิดมาในร่มเงาพระศาสนา เหมือนเป็นลูกชาวนา แต่ไม่ได้กินข้าว

 

เห็นด้วยครับผม...ถ้าต้องการความสงบก็ไปที่สถานที่ที่เหมาะสม...
หาความสงบทางใจไม่ใช่วิ่งไปหากิเลส...ล้วนแล้วแต่เป็นความอยากทั้งนั้น...
ในสภาพสิ่งแวดล้อมแบบนั้นนะครับ...
แล้วพระที่อยู่ในสภาพแบบนั้นจะทนไหวหรือ...ขนาดอยู่ที่วัดเองยังมีปัญหาอยู่ทุกวันใช่ไหมครับ...

 

ผมคิดว่าการตั้งวัด หรือ ศูนย์ปฎิบัติธรรมะ และ สมาธิ ในบริเวณโรงเรียนยังจะดีกว่าเสียอีก
เป็นการขัดเกลานิสัยให้เด็กนักเรียนกลายเป็นผู้ใหญ่ที่ดีในวันข้างหน้า
พ่อแม่ผู้ปกครองที่มารับบุตรหลานก็จะได้มีโอกาสเข้าไปฟังธรรมะขณะรอลูกเลิกเรียนได้
แถมยังเป็นการง่าย ที่จะชักชวนให้บุตรหลานของตนแวะเข้าไปฟังธรรมะก่อนกลับบ้านอีกได้อีกด้วย
ความรุนแรงต่างๆที่เกิดขึ้นภายในโรงเรียนอันเป็นบ่อเกิดแห่งนิสัยไม่ดีในอนาคตก็จะลดน้อยลง
หากเด็กนักเรียนบางคนเป็นหัวไว สามารถเข้าถึงแก่นของธรรมะได้โดยเร็ว
ก็จะเป็นตัวอย่างที่เห็นจริง สามารถปฎิบัติได้จริง เป็นแบบอย่างแก่เพื่อนนักเรียนรุ่นเดียวกันต่อไป
ผู้ที่ไม่เคยมีโอกาสได้ฟังธรรมะ เมื่อเห็นบ่อยๆก็อาจเกิดความสนใจลองเข้าไปฟังดู
วัด หรือ ศูนย์ปฎิบัติธรรมะที่ตั้งในบริเวณโรงเรียนนี้ นอกจากเด็กนักเรียนและผู้ปกครองแล้ว
ยังสะดวกแก่ผู้คนที่อาศัยอยู่บริเวณรอบๆอีกด้วย หรือถ้ามองจากอีกมุมหนึ่ง ความคิดที่ผมเสนอนี้
ก็เป็นการเลียนแบบในสมัยก่อนที่ชาวบ้านส่งบุตรหลานของตนไปเรียนหนังสือที่วัดนั่นเองครับ

 

เห็นด้วยกับทุกท่านครับ วัดเป็นสถานที่สงบสุข เพื่อชำระและ ฟอกจิตใจให้สะอาด ขจัด โลภะ โมหะ และโทสะ ซึ่งตรงกันข้ามกับศูนย์การค้า ที่มุ่งเน้นการเพิ่ม โลภะ และ โมหะ ของผู้บริโภค เพื่อหวังผลทางการค้าเป็นหลัก

วัดซึ่งย่ิอมต้องประกอบด้วย พระพุทธ, พระธรรม, พระสงฆ์ และสถานที่ประกอบสังฆกรรมที่เงียบสงบ ย่อมไม่ควรอยู่ในที่อโคจร หรือที่อึกทึกเป็นอย่างยิ่ง หากมีใครสร้างขึ้นมาจริง ผมว่าพระสงฆ์ที่มุ่งดีมุ่งเจริญ ย่ิอมไม่รับนิมนต์ไปจำวัดในห้างเป็นแน่

เห็นด้วยดังที่คุณ web snow ถ้าจะให้ห้างเป็นที่เผยแพร่คำสอน หรือรับบริจาค

 

ทุนนิยมสุดขั้ว ก็เป็นอย่างนี้แหละ น่ากลัวมากๆ อะไรก็จับมาเป็นสินค้าไปหมด

 

แต่โบราณมาวัดก็เป็นโรงเรียน แต่ปัจจุบันเปลี่ยนไปตามกระแสของโลก
ปัญหาการสอนพระพุทธศาสนาในเมืองไทยอยู่ที่ Software คือ ตัวผู้สอนมากกว่าครับ อีกอย่างก็คือ วิธีการสอนที่เข้าถึงเด็กได้ (Approach)
กระทรวงฯไม่มีใครคิดเรื่องนี้และลงมือทำกันอย่างจริงจัง

การฉีดยาป้องกันโรคต่างๆ ทำไมต้องฉีดตอนที่เป็นเด็ก
รัฐฯ ลงทุนค่ายาปีละหลายพันล้านบาท
แต่ไม่ยักมีใครคิดจะฉีดวัคซีนพระพุทธศษสนาให้แก่เด็กๆตั้งแต่ยังเยาวัยบ้าง
ลงทุนก็ไม่ได้มากไปกว่ากัน แต่ผลลัพธ์ต่างกัน

ท่านผู้เจริญเชิญตรึกตรองดูเถิด

 

ทำเป็นศูนย์เผยแพร่.. ข้อมูล.. ธรรมะ... ฯลฯ
เป็นสื่อเชื่อมโยงไปยังวัด น่าจะดีกว่า ครับ...

 

้เพราะสถานที่กว้างขวาง เหมาะแก่การจัดสัมมนา...

ท่านเห็นวัดเป็นอะไร...

คุณ Nirvana

ผมว่าต้องเรียก อาวุโส ครับ "ผู้มีอายุ"

ภันเต "ผู้เจริญ" เหมาะกับเรียกผู้ที่เจริญในธรรม

 

โอ้..พระเจ้าอย่าให้เป็นเช่นนั้นเลย...ไม่อยากทำบุญแล้วเดินไปกินKFCต่อ...ฮ่า...ฮ่า...