ตา หู จมูก เป็นเหตุ

​

ตา หู จมูก เป็นเหตุ
<O</O
ภาวนา กำหนดใจ ถ้ากำหนดใจได้แล้ว มันจึงรู้พุทโธ เป็นมรรคของใจ ถ้าภาวนากำหนดจิตยังไม่ได้ มันก็แพ้กิเลส เพราะกิเลสมันซ่อนอยู่ก่อน<O</O
ต้องมีสติรักษาใจจึงจะดี ถ้าไม่มีสติก็จะไปเกาะเกี่ยวอันนั้นอันนี้ทั่วไป เวลาหลงไป เช่นหลงอะไรก็ให้ยกอันนั้นของมาสู่การพิจารณา ตัวอย่างกาย...ให้เพ่งแยกส่วนของกายออก แต่ละส่วนเต็มไปด้วยของไม่สะอาด ไหลเข้าไหลออกตลอดอยู่ทุกขณะ การพิจารณาแยกแยะจนเห็นเป็นของไม่งามไม่ใช่ของง่าย ในเมื่อจิตยังแส่ส่ายหาอารมณ์อยู่ ต้องอาศัยความพากเพียรอดทน เมื่อจิตมีกำลังมันจึงสงบ ถ้ามัวเกียจคร้านอยู่ จิตก็ไม่เป็นสมาธิ ตัวขี้เกียจขี้คร้านนี้แหละเป็นตัวทำให้เสีย เป็นตัวกิเลส เวลานั่งประเดี๋ยวหนาว ประเดี๋ยวหาว พวกนี้เป็นกิเลสทั้งนั้นแหละ ถ้าพร้อมด้วยการกระทำ จึงจะได้กำลัง ถ้าไม่พร้อมมันก็ไม่มีกำลัง <O</O
ร่างกายของเราเท่านั้น ที่เราเห็นว่างามก็เพราะมีของไม่สะอาดเต็มท้องเต็มไส้อยู่ ถ้าในท้องในไส้ไม่มีอะไรเลยลองดูซิมันจะงามไหม ถ้าของในท้องในไส้ไหลออกหมด มันก็เหี่ยวแห้งเหลือแต่หนังหุ้มกระดูกเท่านั้น ถ้าพูดตามความเป็นจริงแล้ว ทั้งร่างกายเต็มไปด้วยของเสียทั้งหมด ถึงอย่างนั้นก็ยังหลงไปว่าเป็นของสวยงาม <O</O
แต่ในใจคิดว่าเต็มไปด้วยของไม่สะอาดนะ เราต้องภาวนาพิจารณากลับไปกลับมา ทบไปทวนมาอยู่นั้นแหละ เราไปหลงของไม่งาม จับอันนั้นต่ออันนี้ เลยเห็นว่างาม จนติดจนหลง<O</O
การภาวนา ถ้านอนภาวนามันกลายเป็นภาวนานอนไป การฉันอาหารถ้าฉันมากเกินไป เวลาภาวนาก็นั่งหลับไป มีหลายเรื่องหลายราว สิ่งใดที่มากเกินไป จิตมันก็ไม่สงบ ห้ามก็ไม่ฟังอาหารมันทับ<O</O
พวกเรานอนกันอยู่ในท้องของมารดาตั้ง ๙ เดือน ๑๐ เดือน จึงจะออกมาได้ ร้องไห้ “อุแว้ ๆ ” ได้ ดีใจก็หัวเราะ เสียใจก็ร้องไห้ กามนี้เราเคยติดมาแล้วนับอเนกอนันต์<O</O
พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์เร่งความเพียรจนรู้แจ้งเห็นจริง กามตัวเดียวที่ทำให้สัตว์ตาย กามตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหา เอาเข้ากลายเป็นกามตันหน้า ภวตันตา วิภวตันใจ เมื่อกามเหล่านี้เข้าไปอุดไปตัน หน้า ตา ใจ แล้วก็เกิดความหลง ความรัก ความชัง ความพอใจก็เพราะกาม ความไม่พอใจก็เพราะกาม ที่เกิดขึ้นกับใจ <O</O
ตาเป็นเหตุ หูเป็นเหตุ จมูกเป็นเหตุ เป็นเหตุแห่งความรักความชัง ตาเป็นเหตุ เมื่อได้เห็นรูปสวย รูปงาม รูปอัปลักษณ์น่าเกลียดน่าชัง หูเป็นเหตุ ได้ยินเสียงการประโคมขับร้องอันไพเราะ หรือเสียงน่ารำคาญ จมูกและใจก็เหมือนกัน ถ้าดีและน่ารักก็ติดก็หลง ถ้าตรงกันข้ามก็เกลียดก็ชัง ก็เพราะเกิดจากสิ่งนี้ <O</O
การฆ่ากันก็เพราะกาม รักกันก็เพราะกาม ทั่วอากาศ ทั่วพื้นน้ำ และบนบกเต็มไปด้วยกาม กามตันหน้า ภวตันหู วิภวตันใจ ถ้าจะขยายออกไป มันก็ไม่มีที่สิ้นสุดหรอก...กามเพราะความพอใจและไม่พอใจเกิดจากกามทั้งสิ้น พิจารณาให้ดี ๆ เป็นเพราะอะไรมันจึงหลง จนกลายเป็นบ๋อยรับใช้ไป

จากหนังสือ อริยสงฆ์แห่งดอยแม่ปั๋ง มหานครเชียงใหม่ <O</O