เล่าฮูขอถามหน่อย...ใครทำอย่างนี้ได้บ้าง?

ผู้รู้ท่านสอนว่า ก่อนนอนให้กำหนดลมหายใจเข้าออก ตามรู้ลม มีสติ
ท่านว่าสติที่กล้าแข็งดีแล้วสามารถรู้ได้ว่าลมสุดท้ายก่อนหลับเป็นลมเข้าหรือออก
เล่าฮูทำไม่เคยได้สักที หลับครับหลับ หลับไม่รู้เรื่องด้วย
เอ..หรือว่าเล่าฮูดื่มนมร้อนก่อนนอนมากไปรึป่าวเนี่ย มันหลับสบายดีแท้ อิอิ

ใครทำได้มั่ง ลองกล่าวมาฟังดูสักหน่อยเป็นไร

 

ไม่เคยทำ เพราะทำได้แล้ว ไม่เกี่ยวกับละกิเลสได้ หรือ ไ่ม่ได้

 

ดูก่อนผู้มีอายุ ท่านกล่าวเช่นนี้เป็นว่า ท่านหัวถึงหมอนท่านนอนเลยกระนั้น? ท่านหลับเลยรึ?

 

คุณ เล่าฮู ต้องเข้าใจองค์ธรรมที่ชื่อ ทิฏฐิ

การที่คุณเล่าฮู นอนลงแล้วตามรู้กองลม ลมก็คือ ตัวทิฏฐิ

ลมเข้าและออก ที่ตามรู้เป็นอารมณ์ ตรงนี้เรียกว่า ตามดูการประชุมกันของลม
ก็เรียกเสียใหม่ว่า ตามดู สักกายทิฏฐิ หรือ ตามดูกายในกาย (คำว่า "ใน" ก็
หมายถึง การประชุมเป็นกายลักษณะหนึ่งในหลายๆอย่างๆ)

ทีนี้พอเข้าใจแล้วในเรื่ององค์ธรรมที่ชื่อ ทิฏฐิ

ก็มาเข้าใจต่อว่า ทำไมดูไม่ทัน กล่าวคือ ทิฏฐิอื่นมาแทรกกายลม
ที่เราตามรู้ตามดูตามระลึก

มันต้องมี ทิฏฐิ อื่นมาแทรกแน่ๆ

และถ้า ทิฏฐิที่มาแทรก ทำให้เคืองใจ แน่นอน คุณย่อมยังไม่คล้อยหลับ
ซึ่งจะยังคลสลัดแล้วกลับมารู้ลมได้อยู่

แต่ถ้า ทิฏฐิที่มาแทรก ทำให้คุณพอใจละก้อ คุณย่อมหลับไม่รู้เรื่อง

ดังนั้น เหตุที่ทำให้ไม่รู้เรื่อง ไม่ใช่ตัวทิฏฐิที่เข้ามาแทรก แต่เป็น ความพอใจ

ดังนั้น หากคุณจะต้องการเห็น ทิฏฐิ ที่เข้ามาแทรก หรือ ทิฏฐิสุดท้ายก่อนหลับ
คูณอย่าพึ่งไปดูที่ตัว ทิฏฐิ อย่าไปสังเกตที่ ทิฏฐิ

แต่ให้ สังเกตที่ ยินดี ยินร้าย ก่อน

พอดูยินดี ยินร้ายเป็น ก็จะเห็นเองแหละว่า หลับไปด้วยทิฏฐิตัวไหน
เป็นเหตุ ...นอกจากนี้ยังทำให้รู้ว่า ตื่นจากการนอนเพราะอะไรด้วย

 

ปกติ ก่อนนอน ทุกคืน ผมจะต้องทำจิตให้เป็นสมาธิ ก่อนนอน แต่เป็นสมาธิอ่อน ประเภท อนุสสติ แต่ไม่เคยจะต้องมองว่า ลมหายใจใด ก่อนหลับ

เพราะว่า สติ ที่ว่องไว ไม่ใช่ ตามจับ กายหยาบ แต่ต้องจับ นามละเีอียด ให้เป็นว่า แบบใดเป็น ตัวที่ก่อให้เกิด อุปาทาน

 

วันนี้เล่าฮูจะลองดู...เล่าฮูเป็นคนชอบลอง เมื่อมีวิธีการมาเล่าฮูย่อมลอง

ว่าแต่ท่านกล่าวมาเช่นนี้ ยิ่งใน3บรรทัดสุดท้ายนั้น แสดงว่าลมสุดท้ายที่เข้าหรือออกนั้น ท่านสามารถรู้ได้?

 

เห็นด้วยครับ กับคุณ เล่าปัง
นอกจากจะรู้ว่าหลับตอนลมหายใจเข้า หรือออก
ตอนตื่นก็จะรู้ด้วยว่าตื่นเพราะอะไร เพราะเราขยับตัว หรือเพราะได้ยินเสียง

ก่อนนอนเราก็พยายามดูครับ ตอนตื่นก็อย่าเพิ่งรีบลืมตาให้เราดูก่อนว่าตื่น
เพราะอะไร ฝึกไปเรื่อยๆครับ เพราะผมก็ทำแบบนี้แล้วมันก็ทำได้จริง อย่าง
ที่เขาพูดๆกัน ที่สำคัญระหว่างวันเราก็ต้องฝึกด้วยครับ ว่าเรากำลังทำอะไร

ยืน เดิน นั่ง นอน หยิบ จับ ฯลฯ มีสติตลอด ก็จะทำได้ไวครับ ฝึกการมีสติ
มีสมาธิ ถ้ามีสติมากๆแล้ว แม้แต่ขณะฝันก็ยังรู้เลยครับว่าเรากำลังฝันอยู่
ลองดูครับ สนุกดีเหมือนกัน แต่อย่าไปเครียดมากนะครับ ยิ่งเครียดยิ่งยาก

.

 

ท่านเทพอาถันนี่จริงๆเลย ถามแต่เรื่องแปลกๆที่คนไม่ค่อยถามกัน ดูสิเลยมีคนพยายามตอบกันเกลียวเลย มันจะเข้าจะออกแล้วจะไปยุ่งมันทำไม มันเข้ามันออกของมันก็ดีอยู่แล้ว ดีกว่ามันเข้าแล้วไม่ออก ออกแล้วไม่เข้าตั้งเยอะ ไม่เข้าใจเลยก็ยังอุตส่าพยายามตอบกันไปได้อีกนะนี่ สุดยอดกันจริงๆเลย แต่ละท่าน

 

ลองนับแกะดูก้ได้ก่อนนอน เปลี่ยนจับลมเป้นนับแกะ
ตัวที่1 2 3 ... Zzzzz....

 

เบื่อมากเลยช่วงนี้นอนสมาธิแล้วชอบเห็นแสงสว่างรำไร เป็นรูปลักษณะ

 

ไม่ทำหรอก เพราะถ้าเพ่งได้ขนาดนั้น ก็ไม่ต้องหลับไม่ต้องนอนกัน มันทรมานนะง่วงแล้ว แต่มันนอนไม่หลับ กำลังมันเกิดเยอะ มันตื่น ^-^

 

ของเราไม่เป็นแบบนี้นะ ลมสุดท้ายก่อนหลับเป็นลมเข้าหรือออก นิ่งไปเลย

 

สำหรับเก่ง เล่าฮูได้ตอบไปแล้วในกระทู้เรื่อง พองยุบ

เด็กน้อยรบกวนอย่าแสดงความเห็นในกระทู้ของเล่าฮูอีก เล่าฮูไม่พึงสนทนากับเด็กๆและคนพาลหรือคนโง่

กระทู้ของเจ้า เล่าฮู ไม่พึงไปเช่นกัน เพราะเจ้านั้นเด็กๆเกินไป แถมไม่มีความรู้อันใด คือเขาสอนก็ไม่ได้(ไม่ฟังใคร) สอนคนอื่นก็ไม่ได้(เพราะไม่มีความรู้อันใด)

อันนี้เรียกว่า "บุคคลอันไม่มีประโยชน์" หรือ บุคคลที่เกิดมาเปล่าๆ หรือ จะเรียกว่า โมฆะบุรุษ ดี?

คนอื่นในเวบนี้ บ้างก็มีความรู้ บ้างก็ไม่มี พวกที่ไม่มีความรู้เขายังสอนได้ ก็เหมือนต้นกล้าที่ยังปลูกขึ้น แต่ เก่ง ไม่เหลือเลยสักอย่าง

แค่ข้อความที่เก่งโพสมาก็บ่งบอกถึงระดับสติปัญญาแล้ว

 

ผมไม่เคยทำได้เลยเพราะสติยังอ่อน และตอนก่อนนอนชอบปล่อยให้ความคิดไหลฟุ้งๆออกมา อะไรที่คาใจก็ปล่อยออกมาปัดฝุ่นโต๊ะให้สะอาด
พรุ่งนี้จะได้เก็บมาวางต่อได้เยอะขึ้น 555 เป็นงั้น ...

ตอนก่อนหลับปล่อยอารมณ์ จนลมสุดท้าย หรือความคิดสุดท้ายจนหมดสติ ....

ตื่นขึ้นมาตั้งสติได้ อ่อ คนหมดสติเป็นแบบนี้นี่เอง 555 ....

 

ถ้าการปฏิบัติ ยัง แบ่งเวลาอยู่ แปลว่า ยังไม่รู้ทางตรง

[ การเห็นทางตรง อาจเกิดจากการสำคัญผิดได้ แต่เมื่อ
ทำไปแล้ว ธรรมจะบอกเองว่าไม่ใช่ โดยจะปรากฏความ
เหน็ดเหนื่อยกายใจ ซึ่งผิดจากทางตรงที่เป็นทางจริง ซึ่ง
จะให้มหากุศลจิต จิตยุคล6เสมอ เรียกอีกอย่างว่า ให้โพชฌงค์
ก็ได้ ]

 

อีกลักษณะหนึ่ง ของการเดินทางตรง อันเป็นทางสายกลางแท้ ก็คือ

แม้แต่การเดินทางสายกลาง หรือ การปฏิบัตินั้น ก็ไม่รู้สึกว่าเป็นส่วน
เกิน เป็นส่วนเพิ่ม เป็นส่วนทอน เป็นส่วนรัด เป็นส่วนหน่วง

เพราะ ทางสายตรงที่แท้ แม้แต่ตัวมันเอง ก็ไม่ปรากฏความยึดมั่นถือมั่น

จึงไม่มีอะไรให้คลอดแคลน ไม่มีอะไรให้รู้สึกว่าไม่มั่นคง ไม่มีกิเลสมูลจิต
มาแทรก ...ซึ่งจะเป็นเช่นนี้ไปตลอดสายของการเดิน

จะเข้าใจความหมายของคำว่า "เราไม่เพียร ไม่พัก จึงข้ามโอฆะได้"

 

รู้ลมครั้งสุดท้ายว่าเข้าหรือออกงั้นหรือ ทำไมไม่อยากจะรู้ว่านอนครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายมีโอกาศได้ตื่นอีกหรือเปล่าล่ะ

 

บางครั้งก็เข้าฌานหลับ บางครั้งก็นอนแบบไม่ได้ทำสมาธิ เลยไม่รู้ว่าลมออก หรือลมเข้าก่อนที่จะหลับ

แต่ผมเคยอ่านมาว่า ท่านหลวงปู่เทสก์ ท่านมีสติดีถึงขนาดที่รู้ว่า ตอนใกล้จะหลับ สติมีลักษณะเป็นยังไง ลองไปค้นหาดูนะครับ

 

รู้ลมเข้า ลมออก

 

รู้ลมเข้า ออก จิตสั่งให้ลมเข้าออกหรือลมเข้าออกอยู่เป็นธรรมดา
เมื่อนอนหลับหากรู้อยู่เป็นธรรมดาไม่ได้สั่งให้เกิดอาการนั้นๆหรือกำหนด
ก้ยังคงรู้อยู่ธรรมดา อยุ่ที่ว่ารู้โดยไม่ฝืนไม่บังคับไม่ข่ม รึเปล่า
หรือไม่รู้ ตื่นไม่รู้หลับจะรู้เท่าทันหรือ