กายยานุสสติ

เป็นบทปลงที่หลวงปู่ขวัญ ปวโรวัดบ้านไร่ท่านได้ให้ไว้แก่ลูกศิษย์ลูกหาเพื่อให้เจริญภาวนาจะได้เข้าถึงความไม่เที่ยงแท้แห่งสังขารมีใจความดังนี้

กายยานุสสติ
กายเอ๋ยกายเราไม่นานหนอ จะไม่พอถึง100ปีอยู่ได้อย่างนานเพียง80ปีก็ต้องดับชีวีในแผ่นดิน วิญญาณต้องทอดทิ้งไปทอดทิ้งร่าง
กายของขี้ร้ายดุจดังท่อนฟืน เนี้อหนังและเส้นเอ็น ไม่ว่าเผ่าใดกินกันไม่เป็นต้องเอาไฟเผา เมื่อยังดีถือว่ากายเขาและตัวเราเมื่อตายแล้วต้องเอาไฟเผาเรียกว่ากายผี ไม้ตายนั้นยังดีใช้ทำได้ตั้งมากมายใช้ทำรถและทำเรือนทำเกวียนและทำฟืนใช้ทำอื่นๆได้ตั้งหมื่นคณณากายาคือร่างกาย หญิงชายตายแล้วไม่มีประโยชน์เท่าขุมขนไม่มีใครจะต้องการ ดูได้แต่นางงามผู้มีนาม สิริมา มีราคาตั้งหมื่นพันเท่าใดก็เท่านั้นเศรษฐีพลันตักเงินมามอบให้ ยามตายตรงกันข้ามหามศพนางงามออกเหหันร้องเรียกผู้ใดว่าจะซื้อผู้จะซื้อก็ไม่มี ผลสุดท้ายให้เปล่าๆผู้จะเอาก็ไม่มี ปํญหาแสดงธรรมชักนำอย่ามัวเมาชายหนุ่มและหญิงสาวอย่ามัวเมาว่ากายงาม แท้จริงกายนี้เป็นอนิจจังไม่เที่ยงไปเสียทุกสิ่ง ลองคิดพินิจตามจะเห็นจริงด้วยปัญญา ว่าอันที่จริงร่างกายนี้เป็นอนิจจังหมั่นขัดสี ฉวีดอกจึงจะงาม ยุวายุวตรีท่านผู้มีปัญญาอภัยด้วยเชิญเถิดเชิญหลับตาชาวพารารีบตื่นนอน