***การเดินทางข้ามกาลเวลา..เป็นเพียงแค่ทฤษฎีหรือเรื่องจริง**

คลิปวีดีโอแบ่งเป็น 2 คลิป

คลิปแรกเป็นเพียงแค่ทฤษฎีของเหล่านักวิทยาศาสตร์ที่อธิบายเกี่ยวกับทฤษฎีการเดินทางข้ามกาลเวลา แต่คลิปที่สองมันคืออะไร....โอ้ว....หรือว่า..ประตูข้ามมิติจะมีจริงหรือเนี่ย....ไปชมกันครับ.
[ame=http://www.youtube.com/watch?v=T6IdxYF2iLA]YouTube - การเดินทางข้ามกาลเวลา.mp4[/ame]

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=uOPGMmfiLkA]YouTube - ประตูข้ามมิติ.wmv[/ame]

 

ผมว่ามีโอกาสเป็นไปได้มากครับเรื่องประตูข้ามกาลเวลาหรือ (Star gate) หรือรูหนอน (Whomhole) ขอบคุณ จขกท.ที่นำคลิปมาให้ดูคร้าบ

 

อาจเป็นไปได้น่ะ
อิอิ

 

เป็นไปด้ายครับ อยู่ที่ แบบไหน เท่านั้น

 

มีคนตั้งคำถามว่า ถ้าการเดินทางข้ามกาลเวลาทำได้จริงหรือจะทำได้ในอนาคตจริงๆ ทำมัยไม่เคยมีใครเจอคนที่มาจากอนาคตเลย.....

...คำตอบคือ เพราะนี่เป็นเวลาห่วย ๆ ที่ไม่มีมนุษย์ในอนาคตคนไหนอยากมา งัย (ขืนมาแล้วใส่เสื้อผิดสีก้อตายเดะ ^o^)

 

ที่ไม่เจอ เพราะอนาคต น่าจะมีเทคโนโลยี สูงกว่านี้
เรื่อง การพรางตัว หรือการล่องหน ในอนาคต ก็แค่เด็ก ๆ
แต่อาจจะมีกฏแห่งการย้อนเวลา คือ ห้ามให้ผู้คนในสมัยนั้นเห็น หรือไม่ก็
เราไม่มีความสามารถพอที่จะเห็นได้เองอยู่แล้ว..
และข้อสรุปสุดท้าย "ที่ไม่เห็นคนมาจากอนาคต อาจจะเป็นเพราะว่า ไม่มีอนาคต"
หรือ มี แต่ ไ่ม่แน่นอน จึงสับมามิติ หรือโลกคู่ขนานของเราไม่ได้
มันเป็น 1 ในล้าน ๆๆๆๆๆ -*- ที่จะมาโผล่ในโลกคู่ขนานของเรา
เอาละ พล่ามมากไม่ดี - - เหนื่อยแล้ว เอาเป็นว่า
อย่าคิดมากละกาน เมื่อถึงเวลาเราจะรู้เอง *-*

 

ตามความคิดผมนะ ต้องนิยามก่อนว่า เวลาคืออะไร ถ้าทางฟิสิกส์อาจจะบอกว่าเวลาคือ ระบบอ้างอิงลำดับเหตุการณ์ แต่สำหรับผมเวลาคือสิ่งสมมุติมันไม่มีอยู่จริง แต่ถ้ามองลึกๆอีกทีเหมือนกับว่าเวลาอยู่ภายใต้กฎของแสง ทำไมถึงเป็นเช่นนี้ สมมุติว่ามีดาวดวงหนึ่งห่างจากโลก1พันปีแสง(1ปีแสงคือระยะทางที่แสงใช้เวลาเดินทาง1ปี)แล้วใช้กล้องโทรทัศน์ส่องดูดาวดวงนั้นภาพที่เราเห็นตอนนั้นก็จะเป็นภาพอดีตเมื่อ2พันปีที่แล้ว เพราะเวลาเรามองเห็นภาพนั้นต้องให้แสงเดินทางมากระทบภาพแล้วสะท้อนเข้าตาเราถึงจะเห็นนี้คิดแบบตรงๆเพื่อให้เข้าใจได้ง่าย แต่ในความเป็นจริงแสงอาจจะมีการหักเห เลียวเบนหรืออะไรก็ตามข้อนั้นขอยกไว้ก่อน ที่นี้คำถามที่น่าคิดคือทั้งๆที่ภาพเรามองอยู่ปัจจุบันแต่มันเป็นภาพของอดีต นี้และที่ผมคิดว่าเวลาอยู่ภายใต้กฎของแสง ตามที่นักวิทยาศาสตร์รู้แสงคงเป็นสิ่งที่มีความเร็วสูงสุดแล้ว คำถามก็คือแล้วถ้ามีสิ่งที่เร็วกว่าแสงล่ะ นั้นก็คือจิตถ้าจิตเราฝึกมาดีแล้ว ดาวที่ว่าห่างจากโลก1พันปีแสงเราใช้จิตดูก็จะเห็นเหมือนเรามองของที่อยู่ข้างๆด้วยตาเนื้อ ดังนั้นภาพที่เห็นตอนนั้นถือว่าเป็นภาพปัจจุบัน เมื่อคิดดูให้ลึกๆอีกทีเหมือนกับว่า อดีต ปัจจุบัน อนาคต มันอยู่ที่เดียวกันหรือขนานกันอยู่ เพียงแต่มันซ้อนทับกันอยู่ เหมือนวงกลม3วงวาดซ้อนทับกันแบบขนาน วงในสุดคืออดีต วงกลางคือปัจจุบัน วงนอกสุดคืออนาคต แล้วเกิดการสลับหมุนวนกันอยู่ วงอดีตมาเป็นวงปัจจุบัน วงปัจจุบันไปเป็นวงอนาคต วงอนาคตไปเป็นวงอดีต หมุนวนกันไปแบบนี้เรื่อยๆไม่สิ้นสุด และถ้าใครสงสัยว่า อนาคตจะเป็นอดีตได้ยังไงก็ท้ายสุดมันก็ต้องเป็นอดีตอยู่ดี กลับมาเรื่องจิตกับแสงก่อน จิตมันเป็นนาม แสงเป็นรูปซึ่งมีข้อจำกัดอยู่มาก สำหรับผู้ที่ผึกจิตมาดีแล้วจนสามารถมองเห็น อดีต และอนาคตได้ ก็เห็นได้ด้วยจิตที่เป็นนามนั้นเองหรือได้แต่รับรู้ ไม่สามารถเอากายหยาบตามไปด้วยได้เพราะกายเป็นรูปขนาดแสงที่เป็นรูปเหมือนกัน ทั้งเร็วกว่าร่างกายนี้มากและมีความละเอียดกว่ามากยังทำไม่ได้เลย ถ้าใครสงสัยว่าแสงเร็วกว่าร่างกายยังไง คุณลองไปวิ่งแข่งกับแสงดูสิ อะไรจะถึงเป้าหมายก่อน และอีกอย่างถ้าคนเราสามารถสามารถย้ายตัวเป็นๆไปได้ทั้งอดีตและอนาคตงั้นทำไมพระพุทธเจ้าถึงไม่ย้อนอดีตหรือไปอนาคตเพื่อมาสั่งสอนให้คนที่ไม่ได้เกิดยุคร่วมสมัยที่พระองค์ยังมีชีวิตอยู่ได้บรรลุธรรมเพราะเท่าที่ผมทราบ ถ้าพระพุทธองค์ทรงรู้ว่าใครฟังธรรมแล้วจะบรรลุธรรม ต่อให้หนทางไกลแค่ไหนก็มา แต่นี้ไม่เห็นมีมาผมจึงคิดว่า ในทางปฏิบัติจริงไม่น่าจะทำเช่นนั้นได้ นี้ฟังดูอาจจะยุ่งยากซับซ้อน เอาง่ายๆถ้าสมมุติตอนนี้มีเครื่องย้อนเวลาที่สามารถยกตัวเป็นๆไปได้ เราไม่อยากให้ประวัติศาศตร์ที่เสียกรุง2ครั้งให้แก่พม่านั้นเกิดขึ้น เราก็เอาเทคโนโลยีทางทหารที่มีอยู่ตอนนี้ไปรบแน่นอนว่าชนะสบาย แล้วที่นี้ประวัติสาสตร์ที่พวกเรารับรู้อยู่ ณ ปัจจบันนี้จะทำยังไง ฟังแล้วมัน งงๆ มั้ย ถ้าทำได้จริง คนก็อาศัยช่องว่างโกงความตายกันหมดแล้วนะสิ เหมือนหาช่องว่างทางกฎหมายเอาตัวรอด สมมุตินะ เช่นถ้ามีคนรู้ว่าจะตายเพราะ จมนํา มันก็จะหนีไปอยู่ทะเลทรายที่ราบสูงแน่ หรือ ถ้ารู้ว่าต้องแก่ตายหมดอายุขัยตอนที่อายุ70ปี มันก็ต้องย้อนเอาตัวเป็นไปอยู่อาจจะในช่องอายุสัก30-40ปี อะไรประมาณนี้ ยิ่งพูดผมเองก็เริ่ม งง ตัวเองและ
ปล. อีกทีนี้คือความคิดโดยส่วนตัวค่อยเจอกันเมื่อมีโอกาศสวัสดี

 

การเดินทางข้ามกาลเวลาเป็นไปไม่ได้ ทางทฏษี

 

ตามทษฏี จักรวาล มีระนาบ ผกผัน จึง ไม่สามารถ คำนวนได้ ตามทฏษี ควอดตั้ม ของ โรเบริตร์ ไอสไต ได้ เนื่องจาก ทฏษี ของ โรเบริตร์ คิดมาจาก พื้นฐานของ คณิตศาสตร์ ระนาบ แกน X , Y,Z แต่ ในความเป็นจริง จักรวาล ไม่ได้ มีระนาบเดี่ยว และ ระนาบ ยังหมุด แบบ ผกผันไม่คงที่ สมการ จึง ใช้จริงไม่ได้

 

เป็นไปได้ 100 % เพราะจักรวาลกว้างใหญ่เกินที่จินตนาการได้ การที่จะเดินทางจากกาแล็กซี่หนึ่ง ไปอีก กาแล็กซี่หนึ่งระยะทางเป็นพันๆปีแสง ต่อให้เดินทางด้วยความเร็วเท่าแสง ก็ยังต้องใช้เวลานานๆๆๆๆๆมาก กว่าจะถึงจุดหมายที่ต้องการไปได้ แต่ถ้าหากมันมีทางลัดแล้วล่ะก็ ผมว่าเป็นใครก็ต้องใช้มันแน่ๆครับ. ฉะนั้นผมเชื่อว่าทฤษฎีนี้เป็นไปได้ครับ

 

ระบบการรับรู้และเป็นไป ในความถี่ของมิติเวลาในเอกภพ มีความแตกต่างหลากหลายสำหรับแต่ละรูปแบบชีวิต มากมายจนประมาณได้ยาก เพราะรูปแบบการเป็นไปของพลังงานมีหลากหลายมาก ปัจจัยแวดล้อมที่ทำให้ดำรงอยู่มันมีรายละเอียดแตกต่างกัน อีกทั้งความหยาบและละเอียดของธาตุปัจจัยก็แตกต่างกันด้วย

มิติความแตกต่างของเวลามีหลากหลายมาก แต่ทุกมิติกำลังเดินทางไปข้างหน้าพร้อมๆกันทั้งเอกภพ
เพียงแตกต่างกันในระบบการรับรู้ ที่มนุษย์มักมีความเห็นว่าช้าหรือเร็ว ซึ่งเวลามันเดินของมันเท่าเดิม แต่การรับรู้ของมนุษย์ต่างหากที่ไม่ค่อยคงที่ แถมยังชอบคิดล่วงไปย้อนมาให้วุ่นวาย
ถ้ามันล่วงไปย้อนมาได้จริงล่ะก็... มันต้องมีตัวมากจากอนาคตแล้ว
ต้องรีบมาด้วย มาบอกว่าเลิกบ้าบริโภคนิยมกันได้แล้ว เพราะค่านิยมและเทคโนโลยีการบริโภคของมนุษย์ในปัจจุบัน กำลังสร้างปัญหาให้ลูกหลานญาติเชื้อในอนาคตต้องอดอยากขาดแคลน
"รักลูกหลาน... กรุณาบริหารการใช้ทรัพยากรให้คุ้มค่าด้วยครับ"
เผื่อว่าตัวท่านเองหรือใครๆต้องมาเวียนว่ายเรียนรู้ที่นี่ต่อ อนาคตของท่านที่ยังต้องเรียนรู้และจัดการกับพันธะของท่านที่นี่ จะได้ไม่อดอยากลำบากขาดแคลนจนเกินไปนัก

การเดินทางจึงไม่มีการย้อนกลับหรือล่วงหน้า
แต่การเดินทางจากอีกที่ไปสู่อีกที่แบบรวดเร็ว... มีอยู่
แต่ก็เป็นการเดินทางไปข้างหน้าแบบพร้อมๆกันทั้งหมดทั้งมวลเพียงแต่แตกต่างกันในเรื่องของระยะเวลาการเดินทางและวิธีการ

ภพภูมิหรือจะเรียกว่าสถานที่และสภาวะที่เหมาะสำหรับการเป็นไปของพลังงาน... มีมากจริงๆ
ที่เป็นไปและแตกดับล่วงหน้าไปก่อนโลกใบนี้ก็มี ที่คล้ายกันกับโลกใบนี้ก็มี ที่กำลังพัฒนาเจริญเติบโตมาเป็นแบบที่โลกใบเป็นอยู่นี้ก็มี
แบบที่ไม่คล้ายกันกับโลกใบนี้ก็มีอีกมหาศาล
โลกใบนี้แค่ทรายเม็ดเดียวในมหาสมุทรเท่านั้นเอง

ทุกชีวิต... ไม่ว่าสูงส่งหรือต่ำทราม
ต่างก็เดินทางไปข้างหน้า
ไม่มีหมุนกลับ มีแต่เวียนขึ้นรอบใหม่ หลายๆอย่างอาจคล้ายกับรอบที่เพิ่งผ่านไป แต่ก็เป็นรอบใหม่ ไม่ใช่การย้อนไปรอบเก่า



เรื่องจริง ความจริง ของจริง... มีแต่ปัจจุบัน
อดีตฟุ้งซ่าน
อนาคตเพ้อฝัน
ฟุ้งซ่านกับเพ้อฝัน ย่อมไม่ทำให้ใจสงบ... พึงหลีกเลี่ยงความคิดและอารมณ์เหล่านั้น
เอาสติมาอยู่ให้แนบแน่นกับปัจจุบัน มันจะทำให้ชีวิตเดินทางไปข้างหน้าอย่างมีความสุขสงบ... เป็นอารมณ์ที่เหมาะสมที่สุดสำหรับชีวิตที่เรียกว่าเป็นอริยชน



ความเป็นไปของเอกภพ เดินทางไปข้างหน้าแบบ Digital ... ไปข้างหน้าอย่างสมดุลย์
ความเป็นไปของมิติเวลา ไล่ระดับแบบ Analog ... มีความแตกต่าง และ Timing tone หลากหลาย

Analog ในแนวขวางแบบหน้ากระดาน... แต่เดินทางไปข้างหน้าพร้อมๆกันแบบ Digital

ความรู้สึกช้าหรือเร็ว มีอวิชชาหรือความไม่รู้เท่าทันความจริงเป็นตัวสร้างอารมณ์ความรู้สึกขึ้นมาเอง
แต่สำหรับผู้ที่เข้าใจความเป็นจริงแล้ว มันก็.. งั้นๆแหละ
ความเป็นไปของชีวิต มันก็แค่การเดินทางกับการเรียนรู้อยู่กับลมหายใจปัจจุบัน

 

Time travel เชื่อว่ามีจริง ครับผม.

 

มีชายคนหนึ่งชื่อ John Titor เห็นเขาบอกว่าตัวเขามาจากปี ค.ศ.2036 จริงหรือเท็จอย่างไร ผมไม่เกี่ยว ถ้าใครอยากรู้เพิ่มเติมต้องไปค้นคว้าเอาเอง แค่พิมพ์ Titor ใน google search แล้วก็จะเห็นเอง

 

เจาะเวลาหาอดีตภาค 1-3

 

นาริกาย้อนเวลา . 6 7 8 9 10 11 12 11 10 9 8 7 6 .

 

เอ่อ... มันต้องเป็นไปตามกรรม
ตัวทดลอง อย่างเราก็รับรู้แค่ภูมิของเรา
เมื่อเราอยู่สูงกว่านี้ คำตอบมันจะออกมาเองจ๊ะ

 

ครับผมเชื่อว่ามีอยู่จริง แต่เมื่อไหร่มนุษย์จะได้สัมผัสมัน ขอขอบคุณสำหรับบทความดีๆ