อยากบวชตลอดชีวิตครับ

มีความในใจอยากระบายหน่อยครับ ตอนนี้รู้สึกเบื่อชีวิตมาก เบื่อทุกสิ่งที่เข้ามาในชีวิตไม่ว่าจะเรื่องดีหรือร้าย บางครั้งก้อเบื่อเพื่อน เบื่อผู้หญิง ที่เบื่อนี่ไม่ใช่เพราะมีปัญหากันนะครับ แต่บางครั้งก้อรู้สึกอยากจะอยู่คนเดียว รำคาญคนรอบข้าง ถ้าจะบวชซะเลยตอนนี้ก้อคงได้....แต่....ปัญหามันอยู่ตรงที่ว่าตอนนี้ยังมีภาระหนี้สินของ กยศ.(กองทุนกู้ยืมเพื่อการศึกษา) เป็นชนักติดหลังอยู่ ถ้าตัดสินใจบวชตอนนี้ ก้อจะถือว่าเป็นการบวชหนีหนี้ ซึ่งไม่ควรทำเลย หรือไม่ พ่อแม่ ต้องรับภาระตรงนี้แทนซึ่งผมคงไม่มีกะใจปฏิบัติธรรมแน่บวชไปก้อเท่านั้น หรือไม่ก้อคงรอเวลาใช้หนี้ให้หมด 15 ปีถึงตอนนั้นไม่รู้จะบวชไปทำไมแล้วแก่แล้ว จึงอยากจะขอความคิดเห็นหน่อยครับ ถ้าบวชตอนนี้จะควรหรือไม่ และผมควรทำยังไงดีครับ.............

 

<TABLE class=tborder id=post3275174 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175></TD><TD class=alt1 id=td_post_3275174 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- google_ad_section_start -->สาธุ สาธุ สาธุ
อิทัง ปุญญะผะลัง ผลบุญใดที่ข้าพเจ้าได้บำเพ็ญมาแล้ว
ตั้งแต่อดีตชาติจนถึงปัจจุบันชาตินี้
ข้าพเจ้าขออุทิศส่วนกุศลนี้ให้แก่เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย
ที่เคยล่วงเกินมาแล้ว แต่ชาติก่อนก็ดี ชาตินี้ก็ดี
ขอเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย จงโมทนา ส่วนกุศลนี้
และจงอโหสิกรรมให้แก่ข้าพเจ้า
ตั้งแต่วันนี้ตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพาน

และขออุทิศส่วนกุศลนี้ให้แก่เทพยดาทั้งหลาย
ที่ปกปักษ์รักษาข้าพเจ้า เทพยดาทั้งหลายทั่วสากลพิภพ
และพระยายมราช ขอเทพยดาทั้งหลาย และพระยายมราช
จงโมทนาส่วนกุศลนี้และจงเป็นสักขีพยานในการบำเพ็ญกุศล
ของข้าพเจ้าในครั้งนี้ด้วยเถิด

และขอแผ่ส่วนบุญส่วนกุศลที่ได้บำเพ็ญมาแล้ว
ตั้งแต่อดีตชาติจนถึงปัจจุบันชาตินี้
ให้แก่ท่านทั้งหลายที่มีชีวิตอยู่ก็ดีที่ล่วงลับไปแล้วก็ดี
ที่เสวยความสุขอยู่ก็ดี ที่เสวยความทุกข์อยู่ก็ดี
เป็นญาติก็ดี มิใช่ญาติก็ดี อาทิ บิดามารดา เป็นต้น
ขอท่านทั้งหลายจงโมทนาส่วนกุศลนี้
พึงได้รับประโยชน์และความสุขเช่นเดียวกับที่ข้าพเจ้า
จะพึงได้รับ ณ กาลบัดเดี๋ยวนี้เถิด

[COLOR=blue][COLOR=red]และขอถวายเป็นพระราชกุศลแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว [/COLOR][/COLOR]
[COLOR=blue][COLOR=red]สมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ พระบรมวงศานุวงศ์ [/COLOR][/COLOR]
[COLOR=blue][COLOR=red]ทุก ๆ พระองค์[/COLOR][COLOR=red]ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน [/COLOR][/COLOR]
[COLOR=blue][COLOR=red]มีพระราชประสงค์สิ่งใดขอให้สำเร็จ[/COLOR][/COLOR]
[COLOR=blue][COLOR=red]ตามพระราชประสงค์ทุกประการเทอญ[/COLOR][/COLOR]

ผลบุญใดที่ข้าพเจ้าทั้งหลายได้บำเพ็ญมาแล้ว
ตั้งแต่อดีตชาติจนถึงปัจจุบันชาตินี้
ขอผลบุญนี้จงเป็นปัจจัยให้ข้าพเจ้าเข้าถึงซึ่งพระนิพพาน
ในชาติปัจจุบันนี้เถิด หากไม่สามารถเข้าถึงซึ่งพระนิพพาน
ในชาติปัจจุบันนี้ได้ ขอให้คำว่า ไม่มี ไม่รู้ ไม่เป็น ไม่สำเร็จ
จงอย่าได้บังเกิดแก่ข้าพเจ้าเลย ณ กาลบัดเดี๋ยวนี้
ตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพานเทอญ
สาธุ สาธุ สาธุ นะ โม พุท ธา ยะ
นิพพานัง ปะระมัง สุขขัง
http://palungjit.org/forums/ขம.ml#post3146526[.179/B]ขอเชิญร่วมเป็นเจ้าภาพบริจาคท่อส่งน้ำถวาย วัดเขาชี จ.พิษณุโลก
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

บวชใจก่อนก็ได้ครับ ลองฝึกดูก่อน ว่าเราใจเราจะตัดได้จริงไหม

ถ้าใจเรายังเบื่อๆ อยากๆ ยังไม่ไช่ของจริงนะ แต่ก็เป็นพื้นฐานของบความดีนะครับ

สั่งสมไปเรื่อยๆ เดี๋ยวเต็ม เช่นน้ำหยด ที่ละหยด ก็ยังสามารถ เป็นบ่อน้ำที่ใหญ่ได้

จริงๆ แล้วพระอริยเจ้า ที่เป็นฆารวาสหรือคนธรรมนี่ ก็มีเยอะนะ

ถ้าเราสามรถบวชใจได้จริงๆ ในสมัยที่เป็นคนธรรมดาอยู่ แสดงว่าเรา ใจเราเข้มแข็งใช้ด้ายเลยนะ

พอถึงเวลาที่จะบวชเป็นพระจริงๆ เราไปดีแน่ ได้เป็นสาวกขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าโดยแท้

ถามใจตัวเองนะครับ มั่นใจแค่ไหน กำลังใจจะไปตลอดรอดฝั่งไหม

ไม่ไช่แค่วั้นนี้ พรุ่งนี้จบนะครับ หนทางอีกยาวไกล

สมัยนี้การบวช มีปัญหาตรงที่ว่า ต้องหาวัดที่ดีจริงๆ

ถ้าไปเจอวัดไม่ดี หรือหมู่คณะไม่ดี เรจะท้อหรือเสียกำลังใจได้โดยง่าย

การตัดสินใจอยู่ที่ตัวเรานะ การเป็นพระจริงๆแล้ว ไม่ได้อยู่ที่ผ้านะ

อยู่ที่ใจ อนุโมทนาครับ

 

อย่าบวชเพื่อหนีหนี้ เพราะหนีไม่พ้น ท่านต้องจ่ายไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
อย่าบวชเพราะหนีทุกข์ เพราะทุกข์ตามท่านไปอยู่ดี

ควรบวชเมื่อเห็นทุกข์ และหาทางหนทางดับทุกข์
ควรบวชเมื่อพร้อม ชาตินี้ยังไม่พร้อม รอไปก่อนชาติหน้าก็ยังได้
แต่อย่าละความเพียรในการสร้างกุศล สะสมบารมี ให้บารมีเต็ม โดยเฉพาะเนกขัมะบารมีหากยังไม่เบื่อหน่ายในกามจริงๆ ไม่เห็นทุกข์จริงๆ ไปบวชแล้วก็ต้องสึกอีก
ยังไงก็มีความตั้งใจดีอยู่

ตอนนี้ บวชใจไปก่อน
ศึกษาธรรม มีสติให้เห็นการเกิดดับของทุกข์ที่มาจากจิตเราเองทั้งนั้น
เห็นเมื่อไรก็คลายทุกข์เองเมื่อนั้น

เอวัง

 

ขอบคุณครับ

ขอบคุณมากครับสำหรับคำแนะนำดี

 

เจริญพร อาตมภาพขอแสดงความคิดเห็นและให้ข้อคิดกับคุณโยมไว้สักนิดนะ

1. การที่เรามีความรู้สึกอยากที่คุณโยมอธิบายนั้น แสดงว่าคุณโยมคงได้ใช้ชีวิตในด้านฆราสมาพอสมควรจึงทำให้คุณโยมรู้สึกอย่างนั้น
2. การที่เราจะบรรพชาอุปสมทบนั้น คุณโยมต้องพร้อมทุกด้าน แนะนำให้คุณโยมไปวัดที่อยู่ใกล้ๆ บ้านคุณโยม แล้วพอมีเวลาก็ลองเข้าไปคลุกคลีอยู่ในวัดโดยมีพระคุณเจ้าเป็นพี่เลี้ยง
3. ส่วนเรื่องหนี้สินที่คุณโยมพูดนั้น ถ้าเราไม่มีเจตนาจะหนีหนี้ มันก็ไม่ใช้เป็นการบรรพชาอุปสมบทหนีหนี้ (ใจเราเท่านั้นที่รู้ดี)

เมื่อลองทำอย่างนี้แล้ว ถ้าจิตใจคุณโยมสงบคุณโยมก็จะได้คำตอบให้กับตัวคุณโยมเองจ๊ะ

อาตมภาพมีเวลาน้อย จึงให้ข้อคิดได้ไม่มาก มีอะไรที่จะถามโทรถามได้นะคุณโยม 0850370370 (พระครูปลัดอัครพล กนฺธมฺโม)

 

ขออนุโมทนาด้วยครับสาธุ สาธุ สาธุ...(อยากบวชเหมือนกันเลย แต่ก็ติดตรงเป็นหนี้เหมือนกันครับ)

 

ขออนุโมทนาสาธุด้วยครับ ไม่ว่าคุณจะตัดสินใจอย่างไร
ผมว่าคุณต้องเลือกทางที่ถูกที่ควรและดีที่สุดครับ

 

อยู่ทางโลกก็ปฎิบัติธรรมได้นี่ครับ ลองฝึกแนวสติปัฎฐานสี่เช่นการดูจิต ที่ใช้ปฎิบัติในชีวิต
ประจำวันยิ่งเจอสภาวะต่างๆก็ยิ่งได้เรียนรู้ ส่วนการเป็นหนี้ยิ่งไม่สมควรทิ้งภาระให้พ่อแม่
โดยเด็ดขาด ถ้าภาระทางโลกยังทิ้ง ต่อไปบวชเป็นพระก็สามารถทิ้งภาระทางพระได้
เหมือนกัน ความอ่อนแอมันจะทำให้การเจริญในธรรมไม่ก้าวหน้าน๊ะครับ...

 

อนุโมทนา สาธุคับ

ผมก็เช่นกันคับ อยากบวช แต่ไม่รุ้จะมีวาสหนาได้บวช แทนพระคุณใหม คับ

 

อนุโมทนาสาธุ ข้าพเจ้ามีความยินดีกับท่านเหลือเกิน
หากท่านคิดอยากจะบวชนั้น ในระหว่างที่ยังทำกิจทางโลกอยู่ควรที่จะเตรียมจิตให้มีกำลังเพียงพอ(บารมี)เพราะการบวชที่จะละนั้นไม่ใช่ของง่าย หากจะต้องฝึกจิตมาจึงจะสามารถตัดโลกได้จริง ก่อนที่ท่านจะบวชท่านต้องหมั่นฝึกอบรมจิตอย่างต่อเนื่องเสียก่อนเพราะว่าบุญและอานิสงส์ของการอบรมจิตนั้นเป็นบุญที่เลิศกว่ากองกุศลใดๆในโลกนี้ อีกทั้งเห็นผลเร็วสดๆร้อนๆ ณ ตอนนั้นเลย ส่งผลให้จิตมีความแข็งแกร่งสามารถที่จะรองรับคูณธรรมขั้นสูงต่อไป

 

มีโครงการบวชพระฟรีค่ะ

เนื่องจากมีโครงการอุปสมบทพระแสนรูป เข้าพรรษา โดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆทั้งสิ้น บวชที่วัดเจดีย์ซาว และบวชพระที่วัดธรรมกาย

**ไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆทั้งสิ้น***

**ติดต่อ 083-5783133 กุ้งค่ะ

 

ขอแสดงความคิดเห็นครับ คนเราควรมีความรับผิดชอบต่อตนเอง และต่อส่วนรวมครับ ผลที่เกิด มีสาเหตุมาจากสิ่งที่คุณเองได้เคยกระทำไว้ ดังนั้นคุณเองควรแสดงความรับผิดชอบครับ มิใช่คนอื่น

ส่วนการที่คุณมีกุศลเจตนาในการอุปสมบทนั้น ผมขออนุโมทนาด้วยครับ ลูกผู้ชายเราก็มีส่วนพิเศษกว่าเพศหญิงตรงนี้แหละครับ แต่ภาระทางโลกของคุณยังมีนะครับ ผมว่ากระทำภาระทางโลกให้แล้วเสร็จดีกว่าไหมครับ
การที่คุณมีความรู้สึกเบื่อหน่ายเรื่องทางโลกนั้น ( นิพพาทา ) น้อยคนครับที่จะพิจารณาลึกซึ้งถึงถึงขั้นนี้ อาจเป็นส่วนหนึ่งของสัญญาเก่าที่ยังคงติดมากับดวงจิตของคุณก็ได้ครับ ผมเองก็เคยมีความรู้สึกทำนองนี้ครับ แต่เพื่อความสบายใจทำหน้าที่ทางโลกให้สมบูรณ์ก่อนดีกว่าครับ จึงค่อยมาเดินในทางโลกุตระ จะบริสุทธิ์ผุดผ่องกว่าครับผมว่า

 

ขออนุโมทนาสาธุด้วยครับ ไม่ว่าคุณจะตัดสินใจอย่างไร
ผมว่าคุณต้องเลือกทางที่ถูกที่ควรและดีที่สุดครับ

 

เรื่องภาระทางโลกเป็นธรรมดาครับที่ทุกคนต้องมี

เรื่องหนี้นั้นสามารถใช้ให้หมดก่อน 15 ปีได้ครับถ้ามีเงินพร้อม

ยังไงตอนนี้ถ้าไม่สะดวกจะบวชก็ ใช้กายทำงานทางโลก ใช้ใจทำงานทางธรรมไปก่อนนะครับ

การตัดภาระทางโลกให้หมดไปนั้นเชื่อว่าชีวิตคนๆหนึ่งนั้นอยากที่จะทำได้ครับ

การบวชทั้งที่ยังมีกังวลอยู่ข้างหลังนั้นพระท่านไม่แนะนำครับ

ยกเว้นว่าใจจะอาจหาญและสามารถตัดกังวลได้เด็ดขาดจริง

สุดท้ายครับให้ข้อคิด "ไม่มีที่ใดสงบ ถ้าใจไม่สงบ"

 

ถ้าเธอจะบวชเพราะเบื่อผู้คน เธออย่าบวชเลยมันหนีผู้คนไปไม่พ้นหรอก แล้วคิดหรือว่าไปเป็นพระมันจะไม่เบื่อ ลองศึกษาชีวิตพระดูก่อนดีมั้ยว่าทุกๆวันท่านทำอะไร แล้วตอบตัวเองให้ได้นะว่าทำอย่างท่านได้มั้ยได้นานเท่าไหร่
ชีวิตมนุษย์กับไอ้การเบื่อหน่ายเนี่ยมันของคู่กัน

 

ในทางโลกฆราวาส ก็สามารถศึกษาและปฏิบัติธรรมได้
ก็ให้ทำไปก่อน พร้อมกับทำงานชำระหนี้สินที่กู้ยืมมาและ
ดูแลบำรุงพ่อแม่ผู้มีพระคุณ ให้สมควรตามฐานานุรูป
เมื่อหมดหนี้หมดสิน และพร้อมแล้ว ก็สามารถบวชเป็น
เพศบรรชิต ได้ อายุไม่สำคัญจะแก่จะหนุ่ม อยู่ที่ความพร้อม
ของใจมากกว่า.....
อนุโมทนา

 

ขอขอบคุณทุกความเห็นครับ

 

เป็นพระต้องตื่นเช้า สวดมนต์ ทำวัตรเช้า - เย็น บิณฑบาตร ,รับกิจนิมนต์, ถือศีลให้เคร่ง

ได้พบปะผู้คน เผลอๆ ได้เจอมากกว่าตอนเป็นฆารวาส อีกนะครับ..... นอกจากจะบวช

ที่วัดป่า.... ปฏิบัติอย่างเดียว...... สำหรับผมคิดว่า เราถือศีลให้บริสุทธิ์ สวดมนต์

นั่งสมาธิ... ดูกายดูใจ.... ฝึกอารมณ์ที่เข้ามากระทบ ตามแนว สติปัฏฐาน4 ครับ

นั่นคือการปฏิบัติธรรม ทำได้ทุกที่ทุกเวลา... ตามดูลมหายใจ เข้า ออก ดูตลอดเวลา

........ อารมณ์ โกรธ อยาก เข้ามา เราตามดูอย่าปรุงต่อ.... มันเกิดขึ้น ตั้งอยู่ จะดับไป

พิจารณาไปเรื่อยๆ....... อยู่ในสังคมก็ทำหน้าที่ไปจนถึงวันที่พร้อมก็บวชได้ครับ

เหมือนเราสร้างฐานให้แข็งแกร่ง......ถ้าเราบวชตอนไม่พร้อม ใจเราไม่นิ่ง เดี๊ยวก็มีเรื่อง

ให้สึกออกมา เพราะใจไม่อยู่กับตัว......