ทำไมต้องสวดมนต์ คล้องพระเครื่อง และต้องเข้าวัดทำบุญ

ทำไมต้องสวดมนต์
คำถามนี้ได้เกิดขึ้นเมื่อตอนสมัยยังเป็นเด็ก ทุกวันก่อนเข้านอนจะต้องสวดมนต์ก่อนนอนทุกครั้ง ต้องตื่นนอนขึ้นมาช่วงเวลา 04.00 น.ของเช้าวันใหม่เพื่อช่วยแม่ทำกับข้าวเตรียมตัวใส่บาตรตอนเช้าที่พระท่านมาบิณฑบาตรผ่านหน้าบ้านทุกวัน เวลาที่ช่วยแม่ทำกับข้าวต้องสวดมนต์บทอิติปิโส สวากขาโต สุปฏิปันโน และบทสวด พาหุง มหากา มงคลจักรวาลน้อย ให้แม่ฟัง ในความรู้สึกตอนนั้นช่วงที่เป็นเด็ก รู้สึกว่าเด็กคนอื่นเขาต้องทำอย่างตัวเราหรือไม่ จากวันนั้นจนถึงปัจจุบันวันนี้ สิ่งที่ได้รับและสัมผัสติดตัวมาตลอดโดยที่เกิดขึ้นกับตัวเอง จะได้ยินเสียงสวดมนต์ของตัวเราเองเกือบตลอดเวลา
ทำไมต้องคล้องพระ(เครื่อง)
เด็กในหมู่บ้านทุกคนจะต้องคล้องพระ อาจจะถือได้ว่าเป็นประเพณีนิยมก็ได้พระ(เครื่อง) สมัยเมื่อวัยเด็กส่วนใหญ่พระที่จะคล้องจะต้องนำทองแดงมาถักก่อนเพื่อนำมาคล้องกับเชือกร่ม เนื่องจากส่วนใหญ่จะเป็นพระเนื้อดิน สำหรับตัวเองนั้นปู่(พ่อของแม่) ได้นำพระมาให้จำนวน 3 องค์ ที่ถักด้วยทองแดงพร้อมเชือกร่มที่คล้องมาให้สวมใส่ ความรู้สึกตอนนั้น ทรมานมากเนื่องจากว่าเมือทองแดงสัมผัสกับเนื้อของเราจะรู้สึกเจ็บแสป ยิ่งวิ่งเล่น เหงื่อไหล ยิ่งแสบเป็นแผลถลอก อยากถอดพระ(เครื่อง)ออก ไม่อยากที่จะคล้องแต่แม่ได้สั่งไว้เด็ดขาดว่าห้ามถอดออกจึงจำเป็นต้องคล้อง คำถามที่เกิดขึ้นกับตัวเอง "แม่ทำไมหนูต้องคล้องพระ" คำตอบที่ได้รับจากแม่ "การคล้องพระติดกับตัวเรานั้นเมื่อเราคิดจะทำชั่วหรือสิ่งที่ไม่ดี เราเห็นพระที่คล้อง พระท่านก็จะช่วยเตือนสติให้เราคิดทำแต่สิ่งที่ดีได้ และการคล้องพระก็คือการบูชาคุณงามความดีขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพระพุทธเจ้า" จากวันนั้นจนถึงปัจจุบันวันนี้ พระ(เครื่อง) จะต้องอยู่คู่เคียงกายตลอดเวลาไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ท่านไม่เคยทอดทิ้งตัวเราเลย
เข้าวัดทำบุญ
เมื่อถึงวันโกน สิ่งที่จะต้องทำและช่วยแม่ก็คือการเตรียมของเพื่อไปทำบุญในวันพระเมื่อเตรียมของเสร็จ ก็จะไปวัดเพื่อช่วยพระท่าน กวาดถูทำความสะอาดศาลาการเปรียญ โบสถ์ วิหารต่าง ๆ เคยถามแม่ว่า"ทำไมเราต้องทำ ทีคนอื่นบ้านอยู่ข้างวัดแท้ ๆ ยังไม่ทำ" คำตอบที่ได้รับจากแม่"ใครทำใครได้หนูเล็ก คนอื่นเขาไม่ทำช่างเขา แต่เราต้องทำถ้าเราไม่ทำ ให้พระท่านทำอย่างเดียวไม่ได้ เราต้องช่วยท่านทำเพื่อวัดของเราเอง และเราก็จะได้มีวัดสำหรับทำบุญ และเผาตัวเราเมื่อเราตาย" จากวันนั้นจนถึงปัจจุบันวันนี้ สิ่งที่ติดตัวตลอดยามใดที่ผ่านวัด ความโหยหา ความอยากที่จะเข้าวัดจะเกิดขึ้นตลอดเวลา

 

ขอบคุณครับ เตือนสติได้ดีมากเลยครับ

 

ดีมากๆ เลยครับ
ได้ข้อคิดดีครับ

 

คุณแม่ ท่านเป็นคนน่านับถือมากน่ะครับ

 

ถ้าท่านมีลูกมีหลานขอให้สอนเขาแบบนี้ต่อไปขออนุโมทนาด้วยคับ

 

อนุโมทนาค้าบ..... (เป็นแง่คิดในการสอนลูกได้ดีมากๆค้าบ) สา....ธุ

 

ขอบคุณทุกท่าน ๆ เรื่องดังกล่าวเป็นความผูกพันระหว่างผู้หญิงคนหนึ่งที่ได้ชื่อว่าเป็น"แม่"และ ลูก ในครอบครัวชนบท ซึ่งมีวิถีชีวิตความเป็นอยู่แยกไม่ออกระหว่างความครัทธาต่อศาสนาและหลักการดำรงชีวิต ปัจจุบันท่านได้เสียเมื่อวันที่ 19 พฤศจิกายน 2549 แรม 14 ค่ำ เดือน 12 วันที่ท่านจากไปเป็นตรงกับวันที่ข้าพเจ้าเกิด
เดือน มกราคม ปี พ.ศ. 2543 ภายในห้องครัวเล็กๆ แม่และข้าพเจ้ากำลังช่วยกันทำอาหารเพื่อไปทำบุญที่วัด คำพูดที่แม่ได้กล่าวไว้ยังฝังตรึงอยู่ในใจตลอดเวลา
"หนูเล็ก(เป็นคำภาษาถิ่น พ่อ-แม่ จะใช้เรียกลูกของตัวเองทั้งผู้หญิงและชาย ถ้าเป็นคนโต จะเรียกว่า หนูใหญ่ แม่ข้าพเจ้ามีลูกชาย 2 คนคือพี่ชายซึ่งอายุห่างกับข้าพเจ้าประมาณ 5 ปี ส่วนตัวเองเป็นลูกคนเล็ก) รักแม่มากไหม ถ้าหนูเล็กรักแม่วันข้างหน้าถ้าแต่งงานแม่ขอให้หนูเล็กปฏิบัติต่อเมียเหมือนที่หนูเล็กปฏิบัติต่อแม่ ขอให้หนูเล็กคิดไว้ตลอดเวลาว่าผู้หญิงทุกคนก็เป็นเพศเดียวกับแม่ ถ้าหนูเล็กทำได้ก็เหมือนกับหนูเล็กได้ปฏิบัติต่อแม่เหมือนกัน รู้มั้ยผู้หญิงคนหนึ่งกว่าจะผ่านการเป็นแม่ได้ต้องเสียสละมากขนาดไหน วันที่แม่คลอดหนูเล็กออกมา ความเจ็บปวด ทุกข์ทรมาน ยังไม่เทียบเท่ากับความสุขที่แม่ได้เห็นหน้าหนูเล็ก หนูเล็กสงสัยมากใช่ไหมทำไมแม่ต้องเก็บผักบุ้งที่นา ที่แม่น้ำ เก็บมะนาว มะกรูด กล้วย ใบตอง ฯลฯไปขายที่ตลาด ทั้งที่หนูเล็กก็ให้เงินแม่ "สิ่งที่แม่ทำก็เพื่อจะได้นำเงินที่ขายของได้ไปทำบุญ ถ้าแม่นำเงินที่หนูเล็กให้ไปทำบุญใจของแม่ไม่มีความสุขเลยแม่อยากจะเก็บเงินส่วนนี้ไว้ให้หนูเล็กและลูกหนูเล็ก ถึงแม้เงินที่แม่ขายของมาได้จะไม่มากมายก็ตาม แต่ความรูสึกของแม่เมื่อได้นำเงินจากการขายของ ไปทำบุญแม่มีความสุขมากกว่าที่จะนำเงินที่ได้จากหนูเล็กไปทำบุญ"

 

ทุกสิ่งทุกอย่างจะขึ้นอยู่กับการกระทำ ทำดีย่อมได้ดีครับ จากข้อความข้างต้นดีมากๆเลยครับ สอนให้รู้จักว่าการกระทำบางอย่างต้องอดทน และต้องได้รับการสั่งสอนที่ดีด้วย ดีมากๆเลยครับ

 

การคล้องพระ(เครื่อง) คติความเชื่อ ประเพณีนิยม
สิ่งหนึ่งที่สัมผัสและพบเห็นได้ในเด็กผู้ชายที่หมู่บ้านของตัวเองทุกคนจะคล้องพระ(เครื่อง) จำนวน 3 องค์ ด้วยกันทุกคน ส่วนเด็กผู้หญิงจะคล้ององค์เดียว ซึ่งความแตกต่างกันนี้ทำให้รู้สึกสงสัยเป็นอย่างยิ่งในวัยเด็ก "แม่ทำไมผู้ชายถึงต้องคล้องพระ(เครื่อง) 3 องค์ ผู้หญิงคล้องแค่องค์เดียว"คำตอบที่ได้รับจากแม่" การคล้องพระ(เครื่อง) 3 องค์หมายถึง พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นความเชื่อของคนรุ่น ปู่ ย่า ตายาย และถือปฏิบัติกันมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ชาย เหตุผลที่เชื่อกันมา พระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ จะเกิดขึ้นได้สำหรับผู้ชายเท่านั้น เพราะผู้ชายเป็นได้ทั้งพระพุทธเจ้า พระสงฆ์ และทำให้เกิดพระธรรม ส่วนผู้หญิงไม่สามารถที่จะเป็นได้ สำหรับครอบครัวใดที่แต่ลูกผู้หญิงไม่มีลูกผู้ชายที่จะบวชให้พ่อ-แม่ จะต้องทำงานหนักเพื่อเก็บเงินไว้เป็นเจ้าภาพทอดกฐินที่วัดสักครั้งเพื่อทดแทนที่ไม่มีโอกาสที่จะได้เห็นชายผ้าเหลืองของลูกสำหรับแม่ทุกคนก่อนตายก็หวังว่าจะได้มีโอกาสที่จะเห็นชายผ้าเหลืองจากลูก"

 

อนุโมทนาครับ คุณแม่เป็นคนดีมาก ๆ นะครับ ท่านคงจากไปอย่างสงบสุขแล้ว และได้ไปในที่ที่ดี เพราะดวงจิตของท่านคิดดีมีแต่สิ่งที่ดีครับ ขอให้สอนลูกหลานไว้เป็นแบบอย่างที่ดีต่อไป นะครับ เพราะคำสอนนี้เสมือนเป็นสิ่งตัวแทนของท่าน วันใดนึกขึ้นมาก็จะพบแต่ความทรงจำที่ดี ๆ กับพ่อแม่ของเราครับ ขอบคุณมาก ผมก็จะนำไปสอนลูกผมเหมือนกัน ครับ

 

ผมชอบกระทู้ของพี่มากๆนะครับ

อยากให้ได้มาอ่านกันเยอะๆนะ

อนุโมทนาสาธุครับพี่ท่าน...^^

 

พลานุภาพการสวดมนต์ที่ให้ผลต่อแม่ (เป็นความเชื่อส่วนบุคคลโปรดใช้ดุลยพินิจ)
แม่เล่าให้ฟังถึงเหตุผลที่แม่ชอบการสวดมนต์ ซึ่งบางครั้งแม่ไม่เคยรู้เลยว่าตัวเองกำลังสวดมนต์ "แม่กลัวตกนรกมากที่สุดเลยหนูเล็ก สิ่งที่ฝังใจแม่ตลอดเวลาก่อนที่แม่จะติดการสวดมนต์ พ่อคุณ(พ่อของแม่) เป็นคนชอบกินเหล้าและกับแกล้มที่พ่อคุณชอบมากที่สุดก็คือ"ต้มเปรตปลาไหล" วันไหนที่พ่อคุณกลับมาจากนาแล้วมีปลาไหลกลับมาด้วย วันนั้นเป็นวันที่แม่ทุกข์ทรมานมาก เนื่องจากแม่ต้องทำให้พ่อคุณกิน การต้มเปรตปลาไหลนั้น ต้องใส่เครื่องปรุงต่าง ๆ ลงในหม้อที่มีน้ำ ต้มให้เดือด และใส่ปลาไหลเป็น ๆลงไป
(ซึ่งก่อนที่จะนำปลาไหลไปใส่หม้อที่มีน้ำเดือดอยู่ ต้องรีดคาวออกให้หมดโดยการใช้ใบข่อยรูดตัวปลาไหล ) สิ่งที่แม่ได้ทำและได้เห็นกลายเป็นภาพที่แม่เห็นเกือบตลอดเวลาทั้งนอนหรือทำงาน ทุกครั้งที่แม่ทำต้มเปรตปลาไหลหลังจากทำเสร็จแม่ต้องแอบไปร้องตลอดเวลา จนแม่คุณของหนูเล็กมาเห็น"สังวาลย์เอ๋ยต่อไปนี้แม่จะสอนสวดบทพาหุงให้ทุกวันโกนและวันพระ"(ชื่อจริงของแม่ สังวาลย์ สมัยก่อนการสวดมนต์ต้องสอนกันโดยการสอนที่วัดไม่มีหนังสือสวดมนต์ให้อ่านเหมือนปัจจุบันสำหรับบทสวดพาหุง นั้นปกติแล้วเขาจะสอนให้เฉพาะแต่ผู้ชาย สำหรับแม่คุณ(นางถม ทิพย์ภักดี)ท่านตายเมื่ออายุได้ 87 ปี ท่านนอนตายอย่างสงบสองมือพนมไว้คล้ายกับท่านนอนพนมมือสวดมนต์) แม่บอกว่าตั้งแต่แม่เริ่มสวดพาหุงกับแม่คุณสิ่งหนึ่งที่แม่ได้รับรู้ก็คือ ภาพที่แม่ทำต้มเปรตปลาไหลไม่เคยปรากฏให้เห็นอีกเลย

 

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆที่นำมาให้อ่านนะครับ.....(^_^)....

 

ชายผ้าถุงและผ้าคลุมศพ(ความเชื่อที่สืบทอดกันมา)
สิ่งที่สำคัญสำหรับผู้ชายทุกคนในหมู่บ้านที่จะต้องมีก็คือ ชายผ้าถุงของแม่(ถ้าเป็นผู้หญิงจะเป็นผ้าขาวม้าของพ่อ) และผ้าคลุมศพ (กรณีที่เป็นแม่ ลูกชายจะต้องเก็บรักษาไว้ถ้ามีลูกชายหลายคน คนเล็กจะเป็นผู้ดูแลเก็บรักษาไว้ ถ้ากรณีเป็นพ่อ ลูกผู้หญิงก็เก็บรักษาไว้ ปัจจุบันความเชื่อของคนในหมู่บ้านก็ยังคงสืบทอดปฏิบัติต่อมา) ชายผ้าถุงของแม่ แม่จะมอบให้ลูกชายที่ได้ผ่านการบรรพชา อุปสมบทมาแล้ว ซึ่งการมอบของแม่นั้นจะมอบให้ตอนที่ลูกชายได้สึกจากความเป็นพระ ตอนที่ลูกกราบขอขมาเสร็จแม่ก็จะมอบชายผ้าถุงให้ และคำที่แม่จะให้พรแก่ลูก "เก็บไว้ให้ดีนะลูก ไม่ว่าลูกจะสุขหรือทุกข์แม่จะอยู่เคียงข้างลูกตลอดเวลา" (สำหรับชายผ้าถุงแม่ตัวเองได้นำมาผูกไว้กับพวงมาลัยรถยนต์ ผ้าคลุมศพของแม่ใช้ห่มตัวเองและนำติดตัวตลอดเวลาเดินทางไปต่างจังหวัด)

 

อ่านแล้วประทับใจกับหลายๆอย่าง ขอบพระคุณกับเรื่องเล่าดีๆครับ ,,,^_^,,,

 

พระ(เครื่อง)
เด็ก ๆ ทุกคนในหมู่บ้านเรื่องหนึ่งที่จะต้องคุยกันและโอ้อวดกันก็คือพระ(เครื่อง) ที่ตัวเองคล้องอยู่ ต่างคนก็ต่างว่าของตัวเองดี ทำให้เกิดความสงสัยและข้องใจพระ(เครื่อง)ที่ตัวเองคล้องอยู่ "แม่พระ(เครื่อง)ที่หนูคล้องอยู่ กับพระ(เครื่อง) ของไอ้เปอะลูกป้าเมียด ของใครดีกว่ากัน" คำตอบที่ได้รับจากแม่ "ดีเหมือนกันทุกองค์ อยู่ที่ความเชื่อ และความศรัทธา ของแต่ละคน แม่อาจจะเป็นแม่ที่ดีที่สุดของหนูเล็ก แต่แม่อาจไม่ใช่แม่ที่ดีที่สุดสำหรับไอ้เปอะ" (คำว่าไอ้เป็นคำแทนนำหน้าในภาษาถิ่น ปัจจุบัน เปอะ=อังกรู เป็นประธานสภาองค์กรปกครองท้องถิ่นแห่งหนึ่ง)
การฆ่าสัตว์
ข้อสงสัยอีกประหนึ่งที่ได้เห็นเป็นประจำก็คือการฆ่าสัตว์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งปลา ซึ่งถือว่าเป็นอาหารหลักประจำบ้าน การสุ่มปลาในนา การตกเบ็ด จะพบเห็นเป็นประจำโดยเฉพาะผู้หญิง "ซึ่งสิ่งที่ทำในทางพุทธศาสนาถือว่าการฆ่าสัตว์เป็นบาป เมื่อรู้ว่าบาปแต่ก็ทำ เพราะอะไรจึงเป็นเช่นนั้น" เคยถามเรื่องนี้กับแม่ตัวเอง แม่บอกว่า "แม่รู้ว่าบาป แต่แม่ก็ต้องทำ เพื่อครอบครัวเพื่อลูก แม่ถึงต้องตั้งหน้าตั้งตาทำบุญ สวดมนต์ เพื่อที่จะเป็นกำลังต่อสู้กับผลกรรมที่แม่ได้ทำขึ้น"