เรื่องเล่า ก่อนนอนคืนนี้..ของเหล่าคนผู้มีตาทิพย์

เอารูปใหญ่ๆมาให้ดูครับ

 

ถ้าขุดดินตามรูปใหญ่ของอ.บาสไปขาย คงได้หลายเงินเลยนะคะพี่ดาวทะเลทราย
เอาผ้าใบ หรือทำพื้นให้เก็บน้ำไว้ทั้งปีน่าจะดี วัวควาย หลงมาจะได้ไม่หล่น
เห็นรูปแล้วเขาตัดหินได้เรียบดี แสดงว่ามีเครื่องมือดีตั้งแต่สมัยโน้น

ในรูปพี่เห็ดหอมมีรูปไก่ชนหลายตัว คงเกี่ยวข้องกับพระนเรศวรด้วย เพราะสมัยนั้น
พระองค์เสด็จมาทางมณฑลปราจีนบุรี สมัยที่กัมพูชาชอบมากวาดต้อนผู้คน เสบียงไป
เราทำสงครามกับพม่า เขมรก็ตลบหลังตอดนิดตอดหน่อยอยู่เรื่อย

 

อาจารญ์ไม่อยู่เซ็งเลยไม่ได้คุยตามภาษาคนบ้าเลย........เซ็งจริงๆ

 

รูปของพี่บาส เห็นแล้วหวิวๆดี เห็นแล้วกลัวเผลอตกลงไปจริงๆครับ แฮะๆ

 

ตอนแรกนึกว่ารู้สึกอยู่คนเดียว
ตอนนี้มีพี่เป็นเพื่อนแล้ว
ฮ่าๆๆ
..

:z1

 

แหม ก็มันสูงเหมือนกันนา ฮาๆ เห็นแล้ว ควรระมัดระวังในการเดินอ่ะนะฮะ

 

คเดินสมาธิ

............................

3 สิงหาคม 2553


เดินสมาธิ เหมือนการเดินจงกลมมั้ยคะ อยากเรียนด้วยจังค่ะ

ตอนนี้ฝึกนั่งสมาธิมาตั้ง6 เดือนแล้วค่ะ ยังไม่ไปไหนเลย ได้แค่ ปิติฯ

แต่แปลกตรงที่ว่า นั่งสมาธิแล้วแทนที่จะใจเย็นลง บางครั้งรู้สึกเหมือนใจร้อนกว่าเดิมค่ะ เพราะอะไรคะ
รบกวนท่านผู้รู้ช่วยอนุเคราะห์ตอบให้หายข้องใจซักนิดนะคะ

ขอบพระคุณล่วงหน้านะคะ สำหรับคำตอบ

 

กระทู้ฝึกค่ะ อ่านความคิดเห็นแรกของอาจารย์ผู้สอนให้ดีๆ ก่อนปฏิบัตินะคะ
http://palungjit.org/threads/การฝึกสมาธิ-ในทางอภิญญา.245552/

************
วันนี้อาจารย์สามตากลับ แต่ว่าจะเหนื่อยจากการเดินทางหรือเปล่าน้อ

 

ปรากฏการณ์แปลกๆเมื่อปฏิบัติสมาธิ
วันนี้เป็นวันที่ ๓ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๕๓ แรม ๘ ค่ำเดือน ๘ เป็นวันพระ
กระผมเป็นผู้หนึ่งที่เชื่อเรื่องบาปบุญคุณโทษ และเรื่องเวรเรื่องกรรม
บางคนมักจะชอบว่าบ้า หรือล้นบ่อยๆ
กระผมเองก็เป็นเด็กธรรมดาๆ คนนึง ที่ชอบเที่ยวเล่นไปวันๆ
แต่สิ่งที่ไม่ค่อยจะเหมือนชาวบ้านระแวกเดียวกันนั้นคือ
กระผมจะชอบเรื่องธรรมะ และเวรกรรม มากเป็นพิเศษ
หากว่ากระผมไม่เคยฝันเห็นอนาคต และไม่เคยเจอเรื่องแปลกๆบ่อยๆ
กระผมก็คงจะเป็นเพียงเด็กคนนึงที่ทำอะไรตามใจตัวเอง
ไม่ห้าม ไม่สนใจใคร เนื่องจากไม่ใช่เรื่องของตัว
เมื่อคืนนี้ กระผมได้เข้าเวรรอบฐานที่จ.นราธิวาส กระผมเป็นทหารครับขณะนี้
เวลาประมาณตีสี่ ใกล้ตีห้า กระผมเห็นว่า การเดินจงกรมเป็นการฆ่าเวลาที่ดี
ซึ่งกว่าจะออกเวรก็คงจะเดินคุมสติได้บ้าง จะได้ไม่ง่วง
พอกระผมเดินได้ซักประมาณ สามรอบครึ่ง กระผมคิดในใจว่า จะพักสักหน่อย พลางมองหาที่นั่ง พอเห็นแล้วว่ามีที่นั่งเหมาะๆอยู่ใกล้ๆ จะเดินเข้าไปนั่ง
ก็นึกอีกว่าจะดูพระจันทร์สักหน่อย วันนี้พระจันทร์สวยไหมนะ ก็แหงนหน้าดู
เห็นพระจันทร์ครึ่งเสี้ยว เหมือนเคย สวยเหมือนทุกคืน
แต่เอ๊ะ! มีแสงอะไรบางอย่างลอยช้า คล้ายเครื่องบินที่แล่นไปในอากาศ
แต่กระผมแน่ใจว่า ไม่ช่ายอย่างเด็ดขาด แสงนั้นสีทอง
ลอยผ่านพระจันทร์อย่างช้าๆ และก็ลอยหายเข้ากลีบเมฆไป
ใจของกระผมคิดว่า บุญตาจริงๆ ที่ได้เห็นสิ่งนี้ ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม
กระผมขอให้สิ่งนั้นมีความสุข และแผ่เมตตาให้ จบแล้วก็ขนลุกขึ้นมาเฉยๆ กระผมไม่ได้กลัวแต่อย่างใด เพราะว่า เคยเห็นแบบนี้บ่อยๆ แต่จะเป็นแสงที่ไม่สูงเท่าแสงนี้และการแล่นของแสงจะเร็วมากจน มองไม่ทันจะเห็นเพียงแสงพุ่งไปทางไหนเท่านั้น แต่ยืนยันว่าไม่ได้ตาฝาด หรือภาพหลอนแต่อย่างใด
กระผมเห็นแต่เด็กแล้ว จึงไม่ค่อยกลัว จากนั้นกระผมก็จะเดินไปยังที่นั่งที่เล็งไว้ ใจก็คิดอีกว่า ถ้าเป็นสิ่งพิเศษ หรือเป็นดวงจิตของใครที่โบราณว่าห้ามทักจริง
งั้นเวรกรรม ก็มีจริงด้วย นรกสวรรค์ก็มีจริงด้วยสินะ
อย่างนั้นก็ดีแล้วที่เราปฏิบัติแล้วมีบุญได้เห็นสิ่งเหล่านี้ พลางแหงนหน้าไปมองที่ท้องฟ้าตำแหน่งเดิมอีก ชั่วขณะจิต ยังไม่ทันหายใจเข้าเลย ได้ยินเสียงดังแป๊ะ!เหมือนมีคนจุดพุ ขึ้นตรงหน้าของกระผม ปรากฏแสงสีขาวขึ้นกลางอากาศสูงประมาณยอดไม้ได้ แล้วก็พุ่งหายไปอย่างรวดเร็ว ผมก็ยิ่งขนลุกและเกิดปิติมากกว่าเดิมที่ได้เห็นอย่างใกล้ๆขนาดนี้ ใจคิดว่าบุญตาเราเสียเหลือเกินที่มองเห็นในระยะใกล้และเกิดปรากฏการณ์อย่างนี้ถึงสองครั้งในเวลาไล่เรี่ยกัน

คำถาม : แสงเหล่านั้นคือแสงอะไร? ควรจะทำอย่างไรเมื่อเจอแสงนั้นๆ

คำถาม : หากเป็นดวงจิตอย่างที่กระผมคิด แล้วผมจะบาปไหมที่เห็นแสงเหล่านั้นซึ่งตอนเด็กได้ชอบทัก แล้วทำไมแสงนั้นจึงพุ่งเร็วเมื่ออยู่ต่ำ เป็นได้ไหมที่ดวงจิตนั้นเป็นดวงจิตของเทวดาที่ใกล้จะหมดบุญหรืออย่างไร

คำถาม : จะบาปไหมหากกระผมเล่าให้คนอื่นฟัง ซึ่งบางคนผมก็ถือโอกาสบอกสอนเค้าไปด้วย

คำถาม : ผมคิดในใจว่าบุญที่ได้บอกสอนคนอื่นนี้ให้ถึงเจ้าของดวงจิตนั้นด้วย บุญนั้นจะถึงเค้าไหมครับ

รบกวนอาจารย์สามตาหรือผู้รู้ตอบกระผมด้วยครับ
กระผมคือทหารคนที่ชอบพาเพื่อนไปพบอาจารย์บ่อยๆน่ะครับ
ครั้งนึงก็มีโอกาสเจอคุณวิษณุด้วย รบกวนพิจารณาชี้แนะกระผมด้วยครับ

 

ยินดีต้อนรับกลับกทม.ครับ อาจารย์
....................................................

เช้านี้อาจารย์กลับมาถึงกทม.แล้วไปเปิดบู็ธ
รับลูกค้าแล้วครับ ท่านใดรอพบอาจารย์เชิญ
ได้ที่บู็ธครับ

 

โอ้โห อึดจริงเลยท่านอาจารย์ แสดงว่าสุขภาพแข็งแรงดี
พี่เห็ดหอมได้รับผีหน้าขาวของฝากจากญี่ปุ่นรึยัง อิอิ ล้อเล่น เด๋วโยนมาทางนี้ แย่เลย

ขอบคุณคุณThe mystic เขียนมาเล่านะคะ ชอบมองพระจันทร์เพราะสีสวยค่ะ
เย็นใจมากมาย วันเพ็ญยิ่งสวย

 

กลับมาแบบ LO แบตเลย ยังมานั่งเปิดบูทอีกฟิตจริงๆ

 

^.^ สงสัยซูชิอร่อยมั้งคะ

 

วันศุกร์บ่าย ๆ จะแวะไปเยี่ยม อ. ใครว่างก็ไปพบกันได้น่ะครับตามประสาพี่ น้อง ๆ 555 ไปดูว่า อ. พาใครมาจาก ญี่ปุ่นบ้าง 55555 เอิ๊ก ๆๆๆๆๆ

 

Welcome back to Thailand ;-)

อาจารย์ is back and looks so white.

สวัสดีพี่น้องทุกคน

ครั้งแรกที่โพสต์ ขอให้ความสุขไปถึงทุกคน

~HOB~

 

พี่หัตถ์ budda มืออวบจังค่ะ

^__^

แฮะ แฮ่ะ ๆๆๆ

:z1
อยากกิน tokyo banana จังเรย
อาจารย์ซื้อมาฝากไม๊น๊าา

 

กลับมาแล้ว..จะมาเล่าเรื่องต่อ
เป็นเรื่องจากการไปญี่ปุ่น โอซาก้า 6 วัน ฮีอตๆๆทั้งนั้น
แต่ต้องเล่าเร่องเก่าให้จบก่อน..เดี๋ยวหนังไม่ต่อกัน..คนจะขาดใจ
.........................................................................
เรื่องเล่าก่อนนอนคืนนี้
บนเส้นทางสู่สด๊คก๊กธม
........................................................................

กินอาหารที่ ร้านอาหารเวียตนาม ที่ วัฒนานคร..กำลัง อิ่มอร่อย
มีคนโทรมาบอก ร้านเขาชื่อ "เจ๊ติ๊ก ...ไม่ใช่เจ็ ตุ๊ก "
ก็ให้ เข้าใจกัน ด้วย..โดยเพาะคนที่จะไป บ่อนปอยเปต
เอาเงิน ไป เสียให้ เขา.
.แถมเอาดินแดนเขาพระวิหารให้เขาไปด้วย
................................................................
ออกจากร้าน อาหาร ก็พอดี เกือบ บ่าย สองโมง
เหลือ ระยะทาง อีก ไม่ถึง 80 กม ก็จะถึง จุดหมายปลายทาง
บนเส้นทาง ก็เป็นป่าละเมาะ ปนๆๆ ไป กับ หมู่บ้าน กระจาย
อาหารอิ่ม ท้อง อร่อย ก็ งีบๆๆกันไป
.....................................................
รถเลี้ยวไป เลี้ยวมา..เราก็ไม่อยากจะจำ..เพราะเราไม่ได้ ขับ
รถเริ่มสั่น แกว่งไป มา แปลว่า ถนน ไม่ค่อยดี..ก็ลืมตาขึ้นดู
อ้อ เข้ามาใกลจุดหมายแล้ว..เพราะถนนเล็กและแคบ
เป็นถนน วิ่งระหว่างหมู่บ้าน..ลาดยางพอเป็นธรรมเนียม
.............................................................
ยิ่งวิ่งลึกเข้าไป..หมู่บ้าน เริ่ม จางลง..เห็นแนว ต้นไม้หมู่ไม้มากขึ้น
รถเริ่ม ช้า ลง..ได้ ยินเสียง ตึงตังๆๆ โครม ๆๆ.
ยังกะมีใครมารบกันในราวป่า
......................................................................

 

ในที่สุด รถตู้ของเราก็จอดสนิท
ลงมาจากรถ..ก็มองไป รอบๆๆ ตัว
โดยรอบบริเวณ รัศมี 300 เมตร เป็นราวป่าโปร่ง
สองข้างทาง เดิน ชั่วคราว..เห็นกองหิน ขนาดย่อมๆๆ
วาง เป็นน แถว เป็น ชั้นๆๆ..มีหมายเลขกำกับ หินทุกก้อน
แปลว่า..มีการวางขั้นตอน โดย รื้อ โบราณสถาน ลง มา วางเรียงกัน
.....................................................................

ถาพที่เห็น คือ ปราสาทสด๊คก๊กธม..กำลัง มี การรื้อลง มา
และ กำลังบูรณะ ปรับปรุง แล้ว ประกอบขึ้นไปใหม่
เครื่อง มือ ขนาด หนัก..มีรถเครน ขนาด ย่อม กำลัง รื้อ ขึ้น รื้อลง ก้อนหิน
รถแบคโฮ กำลัง ขุดลอก แนวคูน้ำใหญ่ ที่ อยู่โดยรอบ พื้นที่ รอบ ปราสาท
...............................................................................
ในประเทศไทย เรามี ปราสาท ขอม โบราณมาก มาย แต่ อยู่ บนบก
มีพื้นที่ ติดกับ บริเวณโดยรอบ..มีแนวรั้วเป็นกำแพงหิน ทราย
ต่างกับ นครวัด ที่ ไม่มีรั้ว แต่มี คลองขุด..ที่เรียก ว่า "บาราย"
วนรอบ เป็น ขอบคู เมือง รอบทั้งสี่ทิศ

สด๊คก๊กธม..จึงเหมือนแบบนครวัด คือ มี บาราย โดยรอบ
รถแบคโฮ กำลัง ทำงาน..ขุดลอก บารายเดิม..
ที่ มองเห็น ตื้นเขิน เหลือ ประมาณ 2 เมตร
ให้ลึกลงไป อีก ประมาณ 4 เมตร
การขุด เกือบเสร็จแล้ว..เหลือ การแต่ง ขอ
และ วางท่อลอด ขนาด 1.2 เมตร ตรงด้านหน้า เพื่อ เป็น ทางเข้า
.........................................................................

 

ที่นครวัด เมื่อมีบารายกว้าง. ขอม จึง สร้างเป็น สะพาน ลอย เหนือ พื้นน้ำ
เข้าสู่ อาคารปราสาท..เป็น สะพานยาว..
และมีตัว นาค พร้อมหัว เป็น ราว สะพำน
ที่ สด๊คก๊กธม เมื่อ มีการวางท่ลอดก็ แปลว่า ไม่มีสพานนาค
เป็นการก่อสร้าง ถมดินโดยตรงเข้าไป
อาจจะมีการตกแต่งด้วยตัวนาค สอง ตัว เป็น ราวสะพาน
....................................................................
เราไป ยืน อยู่ตรงหน้า ที่ รถแบคโอกำลัง ขุดวาง ท่อ ลอด
ร่องบารายใหม่ ก็ลึก.จะข้ามไป ก็ยา
ก็ต้อง ค่อยๆๆ เกาะ กัน ต่ายลงไป ช้าๆๆ..กว่า จะลง ..กว่า จะขึ้น
ขาแข้ง สั่นหมด...เฮอะ..เหนื่อย ดี แท้ๆๆ
.........................................................................
ตรงเกาะกลาง เป็นที่ ตังของ องค์ ปราสาท หลัก..ที่ สาง พอสมควร
มี รถ เครน ขนาดย่อมๆๆ ค่อยๆๆ ยก ก้อนหิน ขึ้น วางเข้าที่
ของแท้ บ้าง..ของ ดัมมี่บ้าง..เพื่อดูการตกแต่ง
ดัมมี่ ทำด้วยวัสดุปูนสีขาว เพื่อ แทรกไว้ตาม ช่องโหว่ ส่วนที่ หายไป
จึง มองดู เห็น หินทราย สีน้ำตาล ปน กับ ดัมมี่ สีขาว.
สลับกันเยี่ยง ตาหมากฮอส..ในกระดานฮอส
.............................................................................

 

ทั้งรถแบคโอ ขุดดิน ถม ดิน
รถเครน ยก ก้อน หิน ขึ้น ลงใส่เข้าที่
เสียงจึงดังโครมครามไป ไกล..เหมือน การก่อสร้างขนาดใหญ่
มองดูแล้ว..พบว่า การก่อสร้าง เพิ่ง จะได้ แค่ ไม่เกิน 40 %
กว่า จะเสร็จ เรียบร้อย คงอีก หลายเดือน..
ประมาณว่า อีก 6 เดือน เป็น อย่างต่ำ

ดูรายละเอียด ใกล้ๆๆ พบ ว่า
เป็น ปราสาท ที่ มีขนาดเล็กกว่า ที่ ปราสาทพนมรุ้ง
และมีลายแกะสลักหิน ค่อนข้างละเอียด สวยงาม
ตามเสา ตาม ระเบียง ที่ ติด ตั้งไปบ้างแล้ว
เป็น ระบบลาย เส้นเชือก และ บา ปวน
ต่างไป จาก ปราสาทเขาพระวิหาร ที่ ใหญ่โต
หินแต่ละก้อนก็ ใหญ่..ลายก็หยาบ..ดี ที่ใหญ่อย่างเดียว
แต่ความสวยงามใช้ไม่ได้..ไม่รู้แย่งไปกันทำไม
.............................................................