▼▼หลวงปู่นาม วัดน้อยชมภู่▼▼ ใครอยากได้ล็อกเก็ตเชิญเข้ามาค่ะ◆◆◆

เพิ่มเติมข้อมูลค่ะ.......พระผงปทุมมาศองค์ไหนสวยๆเค้าเล่นอยู่ที่ 4500 บาทแล้วค่ะ

 

สอบถามครับผม ความสวยของปทุมมาศนี่มองยังไงเหรอครับผม จะได้เป็นความรู้ในการหาสวยๆ มาเก็บสักหน่อยครับผม ขอบคุณครับ

 

ความสวยของเนื้อผง ต้องดูที่ ขึ้นคราบเขียว ๆ เยอะรึเปล่าครับ

 

สวัสดีท่านเจ้าของกระทู้ครับ


แวะมาทักทายกระทู้คุณตัวเล็กครับ

 

แล้วแต่คนชอบค่ะ....แต่หลักๆเค้าดูที่เนื้อค่ะ เนื้อสวย ฟองเต้าหู้ ขึ้นคราบเขียว
ผงตะไบเยอะๆเงาๆวับๆวิบๆ ต้องไม่แตกหักเสียหาย
ถ้าใน1องค์มีทั้งคราบเขียว ผงตะไบเยอะ ฟองเต้าหู้งามๆนะคะ แจ่มมากค่ะ

 

เขียวด้วย ฟองเต้าหู้ด้วย ผงตะไบด้วยค่ะ

แต่หายากค่ะที่จะมี 3 อย่างในองค์เดียวกัน

 

แหม.......แมงปอไม้สวยนะคะ

 

ถ้าจำไม่ผิด จะดู ที่ เม้ดพระธาตุ ด้านหลังด้วยนะครับ

ถ้ามีครบทุกอย่างนี่ สุดยอดแล้วครับ

 

เคยเห็นคุณตัวเล็กมาแบ่งให้เพื่อนขึ้นคราบเขียวสวยงามเลยทีเดียว

 

แบ่งอะไรกันคร้าบบบ แบ่งผมด้วย

 

ขอจองหนึ่งองค์ครับ ที่โทรไปหาสักครู่นี้น่ะครับ เนื้อก้นฝาบาตรครับ

 

ตอนนี้ไล่เก็บเนื้อนวะ ครับ เพราะหลวงปู่นาม บอกว่า ทำบุญด้วยทอง ก็จะได้ทอง เนื้อนวะนี่หลวงปู่นาม เททองเพรียวๆ 10 บาท ที่ปิดทองนั่นต่างหาก เลยได้แบ่งคุณตัวเล็กมาได้อย่างละ 1 องค์เอง เห็นคุณตัวเล็ก อยากให้ลูกหลานหลวงปู่นาม ได้กันทุกคนเลยเก็บเอาไว้ให้คนอื่นด้วย ใครที่ยังไม่มีกริ่งเนื้อนวะ รีบเก็บกันนะครับ ถ้าเป็นก้นทองคำ ให้รีบเก็บครับ หลวงปู่นามท่านบอกผมครับ

 

รับทราบการจองค่ะ ขอบคุณมากค่ะ

 

สวัสดีครับทุกๆคน มารายงานตัวหน่อยไม่ได้เข้ามาหลายวัน หลังออกพรรษานี้ มีอะไรออกมาร่วมทำบุญบ้างครับ ผมตีตั๋วรอแล้วน่ะครับ แต่ยังไม่ทราบเลยว่าจะมีอะไรออกมาบ้างครับ ใครไปที่วัดมาหรือพอที่จะทราบบ้างครับ ช่วยแจ้งหน่อยน่ะครับ ผมไม่ทราบจริงๆ ครับ ขอบคุณคร๊าบ

 

หายไปนานเลยนะค่ะ เข้ามาบ่อยๆนะค่ะ ถ้ามีข้อมูลจากวัดน้อยชมภู่แล้วจะรีบนำมาบอกกันค่ะ จะได้ไม่ตกเทรน ฮิฮิ

 

คุณตัวเล็ก แนะนำเช่นกันค่ะ เก็บพระกริ่งพรหมรังสี หลวงปู่นาม ต้องเน้น เนื้อนวะก้นทองคำ ค่ะ ถือว่าเป็นเนื้อสูงที่สุดค่ะ ที่บอกว่าสูงเพราะ ใส่ทองคำไป 1 แท่ง 10 บาทเลยค่ะ

 

หลวงปู่นาม พระปฏิบัติดีมีศีลบริสุทธิ์บารมีสูง เมตตาดีเก่งจริง มีดีจริง เงียบเก็บตัว

พระกริ่ง พรหมรังสี รุ่นนี้ พระสงฆ์ผู้ใหญ่วัดระฆังโฆสิตารามหลายท่าน จารแผ่นยันต์ 108 นปัถมัง 14 นะ
มาถวายหลวงปู่นามสร้างพระกริ่งพรหมรังสี

ท่านเจ้าคุณเที่ยงเจ้าอาวาสวัดระฆังมาร่วมเททองหล่อพระกริ่งพรหมรังสีรุ่นแรกหลวงปู่นาม

แสดงว่าท่านมีจิตศรัทธาหลวงปู่นามให้ความสำคัญเป็นอย่างมากๆ

( ท่านเจ้าคุณเที่ยงองค์นี้บารมีดีไม่ธรรมดา เป็นเจ้าพิธีหล่อพระประธานมามากต่อมากแล้วชอบ

สร้างพระแจก เก่ง เงียบ บินเดี่ยว )

 

พระกริ่งพรหมรังสี

พระกริ่งรุ่นนี้ เบื้องบนฟ้าเตรียมการที่จะข่วยหลวงปู่สร้างเพื่อให้เป็นสุดยอดของพระกริ่งใน ยุคนี้ คอยดูพระกริ่งรุ่นนี้ใบหน้าขององค์พระจะเกลี้ยงเกลาสวยงามดู แล้วเหมือนอิ่มบุญเนื้อ พระก็จะสวยงามเพราะผสมทองคำลงไปมากพอดู
และวันเท ทองก็จะไม่มีอุปสรรคเรื่องฟ้าฝนท้องฟ้าจะเป็นใจให้งานของหลวงปู่สำเร็จ ไปด้วยดีหลวงปู่จะ ใช้วิชาที่มีทั้งหมดเสกพระรุ่นนี้ แล้วเอ็งคอยดูจะมีแต่คนถามหาพระของหลวงปู่ที่สร้างไว้"
อมตะวาจาพระอุปัชฌาย์นาม(หลวงปู่นาม) วัดน้อยชมภู่

 

สถาปนานามพระกริ่งพรหมรังสี

อาตมาภาพ "พระ นาม" นอมถวายมงคลนาม
สถาปนานามพระกริ่ง พรหมรังสี
ศุภมงคลวาล พุทธกาลสมัย ล่วงเข้าพระพุทธศาสนากลาลจำเดิมแต่พระพุทธเจ้าบรมโลกนาถปรินิพานล่วงมาแล้ว ๒๕๕๓ ปี กาลสมัยอาตมาภาพ "พระนาม" ภิกษุพุทธสาวกในพระศาสนาเจริญงอกงามตามสมควรสมณสารูปผ่านพ้นมา ๖๐ พรรษากาล น้อมลำลึกนึกถึงคุณพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้เป็นบรมครูของเทวดา และมนุษย์ ทรงเหนือเทพ เหนือพรหมทั้งปวง อยู่เหนือไตรโลกธาตุ เอกอุสมบูรณ์ด้วยะรรมอันเป็นเหตุหมื่นอนันต์ข้ามพ้นกาลสมัยธรรมานุธรรมขจรขจายไปทั่วสรรพชีวิตดังและ บรมสาวกะผู้ ยึดมั่นคำสอนเดินตามแนวแห่งพระสัตจธรรม รวมเรียกว่าพระรัตนตรัยแก้วผู้ส่องชี้ทางให้โลกนำสรรสัตว์ออกจากบ่วงพญามัจจุราชมานานช้า อาตมาภาพ น้อมรำลึกทุกลมหายใจตราบชีวิตจะหาไม่ เมื่ออายุกาลก่อนปัจฉิมวัย อาตมาภาพเคยไปจำพรรษา ณ วัดระฆังโฆสิตาราม ในพระนคร อารามแห่งพระเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก รัชกาลที่๑ ทรงศรัทธาสถาปนาได้เรียนรู่สรรพวิชา ของพระมหาเถระพระผู้เฒ่า แห่งกรุงรัตรโกสินทร์ผู่ที่คงเอกแห่งบรมพุทธสาวก นามว่า"สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี) อาตมาประทับจิต และสะกิดใจ ว่าพระบรมสาวกของพระศาสดา สามารถช่วยจรรโลงโลกให้สว่าง กระจ่างแจ้งให้ตราบนานเท่าน่น แม้องค์เจ้าประคุณสมเด็จ(โต) จะมรณภาพดับขันธ์ไปชั่วกว่าร้อยปี คุณความดีของสมเด็จก็หาจางไปไม่ กลับฟุ้งกระจายในหมู่สาธุชนมากมายเหลือคณานับดังต้นไม้ใหญ่ที่แผ่กิ่งก้านสาขา ให้ปกให้ร่มเงา คลุมสรรพสัตว์ทุกชีวิตตินทรีย์ เป็นที่พึ่งที่ระลึกถึง อ้างอัญเชิญคุณพระรัตนตรัยอันประเสริฐสูงสุดเป็นปฐมกาล กอปรด้วยการบูชาพระคุณผู้ให้สรรวิชา องค์เจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์(โต) อาตมาภาพขอน้อมกายถวายชีวิตสร้าง พระ พุทธองค์น้อย เป็นพุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆังบูชา อาจาริยบูชา เพื่อสืบพระศาสนากาลให้ครบ ๕๐๐๐ ปี เป็นพลานุปัจจัยประกาศให้สาธุชนได้ บูชา มงคลแห่งมหาบุรุษตามพุทธบาลีที่ว่า "ปูชาปูชะนียานัง เอตัมมัง คะละมุตตะมัง บูชาบุคคลที่ควรบูชานั้นเป็นมงคลสูงสุด"
อาตมาภาพขอประนมหัตนมัสการน้อมถวายนามอันเป็นมงคลของพระพุทธรูปองค์น้อย ที่อาตมาสร้าง
ว่า "พรหมรังสี" ด้วยมลคลประโยชน์ ๓ ประการ
พรหมรังสี แปลตามภาษา พระบ้านนอกความรู้น้อยอย่างอาตมาว่า "รัศมีของพรหม"
อ้างอัญเชิญ พระพุทธเจ้าบรมศาสดา ทรงได้รับยกย่องว่า เป็น พระพุทธเจ้า ท่านอยู่เหนือพรหม อยู่ ยอดพรหม แผ่ฉัพพรรณรังสีคุมพรหมทั้งหมด นามพรหมรังสีจึงเทิดทูลพุทธเจ้าว่า "ทรงพระเมตตาแผ่ฉัพพรรณรังสีรัศมีความดีบริสุทธิ์อยู่เหนือพรหม เหนือโลกทั้งปวง หมายว่าเป็นพระนามหนึ่งของพระพุทธองค์ ที่ทรงแผ่รังสี ปกคลุม เหล่า สาธุชนทุกทั่วหน้าไม่เลือกชั้นวรรณณะ พลานุภาพ สงเคราะห์สรรพสัตว์หาเลือกไม่
อีกประการหนึ่ง อาตมาภาพต้องการบูชาพระคุณมหาเถระผู้เป็นเอกแห่งกรุงรัตนโกสินทร์นามว่า "สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต) "ทรงมีฉายานามตามพระบาลีว่า "พรหมรังสี" รับภารธุระทั้งคดีโลก คดีธรรม เป็นหลักแห่งพระพุทธศาสนาในช่วง รัชสมัย พระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว(รัชกาลที่๔) พระปิยมหาราช(รัชกาลที่๕) สรรพวิชาบารมี ยังเกื้อกูลมายังพระบ้านนอกอย่างอาตมาได้มีบุญร่ำเรียนถือหลัก สนองพระคุณแผ่นดิน สงเคราะห์พุทธบริษัท มาถึงปัจจุบันกาล
มีพุทธบาลีว่า " ดูกรภิกษุทั้งหลาย คำว่าพรหมบูรพาจารย์ บุรพเทพ อาหุเนยบุคคล นี้เป็นชื่อของมารดาและบิดา ข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะมารดาและบิดา เป็นผู้มีอุปการะมากเลี้ยงดูบุตร เป็นผู้แสดงโลกนี้แก่บุตร เมื่อระลึกถึงพระรัตนตรัย อันทรงคุณสูงสุดแล้วก็ต้องกราบบิดามารดาผู้เป็นดุจ พรหมของบุตร ด้วย คำว่าพรหมรังสี จึงอุปมาได้ว่า รัศมีแห่งบิดามารดา ที่อุ้มชู เรามา พระคุณ ตราบแผ่นฟ้าผืนดินก็หาสิ้นไม่
นาม "พรหมรังสี"
จึงมีที่มาอย่างที่ อาตมา พรรณณามานี้
ขอคุณความดีเอกบรมองค์พระสรรชุดาญาณ องค์ สมเด็จ(โต พรหมรังสี) แผ่อานุภาพแห่งช่วงกลมกาลมายังเรา ณ กาลบัดนี้ ขอพรหมคุณ แห่งบิดามารดา ปกป้อง คุ้มเกล้า เกศีทั่วอินทรีย์แล ขอให้ท่านพึงรักษาศีลตามสมควร ประพฤติรรมอันมีอุปการะมาก มีสมาธิทุกวาระจิต เป็นนิตกาล เทอญ
พระภิกษุ นาม สาสนปโชโต
(พระครูสุวรรณศาสนคุณ)
คำที่หลวงปูพระอุปัชฌาย์นาม
ได้เขียนขึ้นเพื่อถวายมงคลนาม
พระกริ่งพรหมรังสี
จำนวนการสร้างที่ชัดเจน แน่นอน เงินเข้าวัด สบายใจที่ได้ของดีบารมีสูงพุทธคุณแรงสุดยอดค่ะ

 

ประสบการณ์ ข้อมูลมาจากเวปเพื่อนบ้าน ( คุณตัวเล็ก copy มาให้อ่านกันค่ะ )


ถึงเวลามาเล่าซะที่ครับ สำหรับประสบการณ์หลวงปู่นาม
คัดลอกจาก หนังสือ นะโม ฉบับที่ 956

เรื่องมีอยู่ว่า สงกรานต์ ปีที่ผ่านมา ผู้เขียนเดินทางไปเล่นน้ำสงกรานต์ที่ จว.เชียงใหม่ เดินทางจากกรุงเทพฯ ไปในวันที่ 12 ตอนสิบโมงเช้า มีแผนที่เดินทางชัดเจนว่าจะขึ้นเหนือโดยผ่านทางสายสุพรรณ จะแวะกราบและสรงน้ำหลวงปู่นามก่อน เป็นสิริิมงคลค่อยเดินทางต่อ

ผู้เขียนถึงวัดน้อยชมภู่ตอนใกล้เที่ยงพอดี หลวงปู่ท่านกำลังฉัน อยู่ ผู้เขียนเข้าไปกราบท่านแล้วท่านพยักหน้าแล้วก็ฉันต่อ ผู้เขียนก็เดินออกจากกุฏิท่านไปดูตู้วัตถุมงคลพอหลวงปู่ฉันเสร็จท่านก็ให้พรและออกมารับแขก ที่รออยู่ประมาณ 10 คนด้านนอก แต่ละคนก็ให้ท่านเป่าหัวบ้าง ให้ท่านประสิทธิวัตถุมงคลบ้าง พอคนหมด ผู้เขียนก็เข้าไปกราบท่านท่านจำได้ท่านคุยกะผู้เขียนซักประเดี๋ยวก็บอกท่านว่าขอสรงน้ำท่าน ท่านก็บอกว่า "เอาซิ" ท่านก็แบมือผู้เขียนก็เอาน้ำอบที่เตรียมมาสรงมือท่าน ท่านบอก " เอาดี ดี ใช้ได้แล้ว ขอให้มีความสุขนะ ขอให้สำเร็จ และปลอดภัยนะ " ท่านก็ถามว่าจะไปไหนต่อ ผู้เขียนกราบเรียนท่านว่า " จะไปเล่นน้ำสงกรานต์ที่ เชียงใหม่ " ท่านพยักหน้าและพูดว่า " ไปเถอะถ้ามีเรื่องก็ปลอดภัย " ผู้เขียนก็ งง และก็กราบท่านไม่รู้จะคุยเรื่องอะไร ท่านก็พรมน้ำมนต์ให้ก็บอกท่านว่า ไปแล้วนะหลวงปู่ท่านก็พูดอีกว่า "เอามีอะไรก็ปลอดภัยนะ" ถึงเชียงใหม่ประมาณ 1 ทุ่มเข้าโรงแรมที่จองไว้

วันที่ 13 เล่นน้ำสนุกเพลินไป คนเยอะ วันที่ 14 ออกมาเล่นตั้งแต่เที่ยง บรรทุกคนใส่กระบะ โดยผู้เขียนเป็นคนขับ ขยับทีละนิด ระหว่าง หนุ่มสาวสาดน้ำกัน ม่วนจิตม่วนใจ อยู่ๆ ก็มีรถกระบะ ข้างขวาที่เล่นน้ำอยู่คู่กันเกิดเบิ้ลเครื่อง เสียงดังและหันหัวรถมาทางซ้ายเพื่อจะเข้าแทรกรถผู้เขียน รถมันติดผู้เขียนก็ขยับไม่ได้ พอขยับได้หน่อยคันหลังก็ดันให้ผู้เขียนตามติดตูดคนหน้า รถคันขวาก็เบิ้ลเครื่องเสียงดังมากขับกระชาก ยึกยัก พอรถเคลื่อนตัวหน่อยก็ขับปาดหน้ารถผู้เขียนและเปิดประตูลงมามือถือปืนลูกซองสั้นลงมาด้วย เดินทางมารถผู้เขียนและเปิดประตูรถผู้เขียนทันที พร้อมกับยื่นหน้าเข้ามาในรถ จมูกเกือบชนจมูกผู้เขียนเต็มที่ ปากก็ตะโกนพูดอย่างโมโหผ่านตัวผู้เขียนไปหาเพื่อนนั่งข้างๆว่า " ไอ้คนขับมันไปไหนทำไมกูเข้าไม่ได้วะ มึงไปตามมันมากูจะยิงมันไส้แตก " จากนั้นก็มีคนที่อยู่ในรถเดียวกันมาดึงมืออกไป และมีผู้ ญ อีกคนเดินมาจากท้ายกระบะเข้ามายกมือไหว้ผู้เขียนบอกขอโทษ แฟนเมาเหล้า อย่าถือสาเลย

ผู้เขียน งง และตกใจจึงขับรถหลบเข้ามาซอยอารักษ์ 5 จอดรถ ก็มาทบทวนว่าเกิดอะไรขึ้น ทุกคนที่หาย งง และตกใจก็สรุปกันว่า คนขับรถคันนั้นโมโหที่เข้าซ้ายไม่ได้มีรถเรากันอยู่เลยชักปืนจะยิงด้วยความโมโห แต่พอเปิดประตูรถกับไม่เห็นผู้เขียน ที่กำลังขับรถอยู่จึงตะคอกใส่เพื่อนผู้เขียนที่นั่งข้างๆ อย่างนี้ เรื่องที่เกิดขึ้นน่าตกใจว่าคนเดี๋ยวนี้ใจร้อน และที่น่าฉงน ยิ่งกว่าตรงที่คนขับรถคันนั้นทำไมไม่เห็นผู้เขียน ถ้าเกิดเปิดเจอผู้เขียนเลยป่านนี้คงเฝ้าพระยามัจจุราชไปแล้ว ในตัวผู้เขียนมีรูปหล่อปั๊มเนื้อทองแดงของหลวงปู่นามอยู่เพียงองค์เดียว และตะกรุดหลวงปู่นามรุ่น ลงรักปิดทองที่เอว 1 ดอกเท่านั้น เพื่อนๆ สรุปกันว่ารูปหล่อหลวงปู่นามท่านช่วยให้แคล้วคลาดปลอดภัยได้แม้ศัตรูที่ประชิดตัว ก็ไม่เห็นเราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าหลวงปู่ท่านเสกลงอะไรไว้ เรื่องที่คนขับรถคันนั้นพูดว่า "ทำไมกูเข้าไม่ได้วะ " ผู้เขียนมานึกตอนขับรถกลัีบตอบเขาแบบหายกลัวว่า " ก็มึงขับรถไม่เก่งเองนี้หว่า " แต่ถ้าไม่มีพระหลวงปู่ติดตัวคงจะนึกอะไรไม่ออกแล้วไปอยู่เมืองผีแล้วป่านนี้ มีเกล็ดอีกนิดหนึ่งว่าเหมือนหลวงปู่ท่านจะรู้ ท่านถึงบอกว่า " เอามีอะไรก็ปลอดภัยนะ " และย้ำอยู่สองครั้งเรื่องนี้เกิดขึ้นกับผู้เขียนเอง เป็นอันว่าจบประสบการณ์ ชนิดรอดลูกปืน มา ณ ที่นี้ครับ