(บอก)รักแม่ที่นี่นะคะ!

ความรักแม่ นั้นแท้ และบริสุทธิ์
แสนผ่องผุด สุดบูชา ของลูกเอ๋ย
ยามลูกเศร้า และผิดหวัง ไม่ละเลย
แม่จะเอ่ย ให้คลายกลุ้ม คุ้มผองภัย












ทำวีดิโอเพลงนี้สำหรับแม่ค่ะ


[ame="http://www.youtube.com/watch?v=VBl-Lsh5ZtU&feature=channel"]YouTube - ‪Mother.mpg‬‎[/ame]

 

แม่จากไปเมื่อ17 มกราคม 2552 ไม่มีวันไหนเลยที่ลูกจะไม่คิดถึง
เพราะเมื่อออกจากบ้านหรือกลับมาบ้านก็ไม่มีแม่ให้ได้สวัสดี
และทักทายเช่นทุกวัน



ลูกและแมวเกือบสิบตัว เหงาไปเลย...

 

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=3 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=2 cellPadding=2 width="95%" border=0><TBODY><TR><TD class=A2 vAlign=top><TABLE cellSpacing=2 cellPadding=2 align=center bgColor=#f5f5f5 border=0><TBODY><TR><TD></TD></TR><TR><TD align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>
</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=2 cellPadding=2 width="95%" border=0><TBODY><TR><TD class=A2 vAlign=top>

รักที่ให้ เท่าฟ้า ไม่น่าพอ​

เริ่มลืมตา เห็นหน้า ใครคนแรก
หูจำแนก แปลกใจ เรียกลูกจ๋า
สองมือช้อน นอนแนบ แอบอุรา
ใครกันหนา วาจา น่ารักจัง

หิวคอยป้อน ซ้อนตัก รักที่สุด
ปลอบให้หยุด ร่ำไห้ คล้ายมนต์ขลัง
ลูกป่วยไข้ ใจเธอ ร่ำร้องดัง
น้ำตาหลั่ง ดังวิญญาณ์ ถูกคร่าไป

ป้องประคอง มองตาม ยามตั้งไข่
กำลังใจ ให้ก้าว เท้าข้างไหน
ล้มรีบเข้า เป่าเพี้ยง หายเร็วไว
โอ้ดวงใจ ใครเล่า สอนเราเดิน

เธอคือครู ผู้เริ่ม เติมชีวิต
เป็นมิ่งมิตร คู่คิด ไม่ห่างเหิน
มีภัยมา ปกป้อง พร้อมเผชิญ
ความรักเกิน ฟ้าใหญ่ โอ้ใครกัน

รักเกินกว่า นิยาม คำว่ารัก
จงตระหนัก ความจริงแท้ ไม่แปรผัน
ใครกันเล่า รักเจ้า เท่าชีวัน
คอยป้องกัน กล่อมเห่ ไกวเปลนอน

ขอบฟ้ากว้าง เส้นทาง ยังห่างลิบ
แนบกระซิบ ลูกน้อย คอยสั่งสอน
ความวิบาก ขวากหนาม ยามที่จร
ช่วยริดรอน ถากถาง เดินทางเป็น

ประโลมใจ ให้ลูก อย่าเขลาขลาด
แม้พลั้งพลาด เตือนติ สติเห็น
โอบกอดเจ้า เฝ้าถาม ยามหนาวเย็น
ดุจดังเป็น มิตรแท้ แก้ทุกข์คลาย

สุดหนทาง ต้องวาง ดวงใจส่ง
ลูกยังคง ก้าวไป ด้วยใจหมาย
คอยส่งจิต ตามติด ชิดข้างกาย
สร้างแรงใจ ผ่านประตู สู่เส้นชัย

ลูกยืนหยัด เป็นคน พึ่งตนได้
คุณยิ่งใหญ่ ไร้คำ ขับขานไข
เปรียบยิ่งกว่า ฟากฟ้า นภาลัย
รักที่ให้ “แม่” เท่าฟ้า ไม่น่าพอ

ขอบคุณบทความจาก ธรรมจักร​

</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD> </TD></TR></TBODY></TABLE>
รักที่ให้ เท่าฟ้า ไม่น่าพอ : ศาลาธรรม

 

24 ปีแล้วที่ท่านจากไป แต่ในใจยังคล้ายว่าท่านยังอยู่ใกล้ๆเหมือนเดิม....
ไม่เคยลืมที่จะแผ่เมตตาให้ท่านทุกครั้งที่มีโอกาส
ขอให้ท่านมีความสุขในสัมปลายภพตราบบรรลุถึงพระนิพพานเทอญ....

ขอบคุณคุณแอ๊ดด้วยครับที่ทำกระทู้ดีๆขึ้นมาเพื่อลูกทุกคนครับ

 

​

 

วิธีใช้หนี้พ่อแม่:ฉบับหลวงพ่อจรัญ วัดอัมพวัน

1. จงสร้างความดีให้กับตัวเอง และนี่ก็เป็นการใช้หนี้ตัวเอง ตัวเราพ่อให้หัวใจ แม่ให้น้ำเลือดน้ำเหลืองอยู่ในตัวแล้ว จะไปแสวงหาพ่อที่ไหน จะไปแสวงหาแม่ที่ไหน บางคนรังเกียจแม่ ว่าแก่เฒ่าไม่สวยไม่งาม พอตัวเองแก่ก็เลยถูกลูกหลานรังเกียจ จึงเป็นกงกรรมกงเกวียนยืดเยื้อกันต่อไปอีก

2. ใครที่คุณแม่ล่วงลับไปแล้ว ก็ให้หมั่นทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ท่าน และถ้าจะทำบุญด้วยการเจริญกรรมฐาน แล้วอุทิศส่วนกุศลไป การทำเช่นนี้ถือว่าได้บุญมากที่สุด ทั้งฝ่ายผู้ให้และผู้รับ

3. ผู้ใดก็ตาม ที่คุณแม่ยังมีชีวิตอยู่ ก็ให้กลับไปหาแม่ ไปกราบเท้าขอพรจากท่าน จะได้มั่งมีศรีสุข ส่วนคนที่เคยทำไม่ดีไว้กับท่าน ก็นำเทียนแพไปกราบขออโหสิกรรม ล้างเท้าให้ท่านด้วย เป็นการขอขมาลาโทษฯ

4. ขอฝากท่านไว้ไปสอนลูกหลาน อย่าคิดไม่ดีกับพ่อแม่เลย ไม่ต้องถึงกับฆ่าหรอก แค่คิดว่าพ่อแม่เราไม่ดี จะทำมาหากินไม่ขึ้น เจ๊ง ท่านต้องแก้ปัญหาก่อนคือ ถอนคำพูด ไปขอสมาลาโทษเสีย แล้วมาเจริญกรรมฐาน รับรองสำเร็จแน่ มรรคผลเกิดแน่ ฯ

5. บางคนลืมพ่อลืมแม่ อย่าลืมนะการเถียงพ่อเถียงแม่ไม่ดี ขอบิณฑบาต สอนลูกหลานอย่าเถียงพ่อเถียงแม่ อย่าคิดไม่ดีกับพ่อกับแม่ ไม่อย่างนั้นจะก้าวหน้าได้อย่างไร ก้าวถอยหลังดำน้ำไม่โผล่ ฯ


ท่านยกตัวอย่าง (เรื่องจริงนะจ๊ะ)

ตัวอย่างที่ 1 บ้านหนึ่งพ่อมีเมีย ๔ คน เมียหลวงบอกลูกว่าพ่อเจ้าไม่ดี ลูกก็ไปด่าพ่อว่าพ่อ แล้วมาบวชวัดนี้ บวชแล้วเดี๋ยวเป็นโน่นเป็นนี่ จนจะกลายเป็นโรคประสาท นี่แหละบวชก็ไม่ได้ผล หลวงพ่อก็ให้ไปถอนคำพูด และขอสมาลาโทษกับพ่อเขาก่อน แล้วกลับมานั่งกรรมฐานจึงได้ผล (กรณีนี้ หลวงพ่อจะเตือนผู้เป็นลูกบ่อยๆไม่ให้ว่าพ่อ) แต่ให้เป็นเรื่องของแม่ที่จะแก้ปัญหานี้ ซึ่งหลวงพ่อสอนไว้แล้ว

ตัวอย่างที่ 2 เมื่อเร็วๆนี้ลูกฆ่าพ่อตาย แม่สงสารพามาเจริญกรรมฐานพอเข้าวัดมันร้อนไปหมด ปวดหัวเข้าไม่ได้นี่เวรกรรมตามสนอง ปิตุฆาต มาตุฆาต ห้ามสวรรค์ ห้ามนิพพาน ทำกรรมฐานไม่ได้แน่นอน ต้องหันรถกลับ นี่เรื่องจริงในวัดนี้ ฯ


6. คนที่มีบุญวาสนา จะกตัญญูกับพ่อแม่ คนเถียงพ่อเถียงแม่เอาดีไม่ได้…….. คนไม่พูดกับพ่อแม่ นั่งกรรมฐานร้อยปี ก็ไม่ได้อะไร? ถ้าไม่ขออโหสิกรรม ฯขออโหสิกรรม ที่คิดไม่ดีกับพ่อแม่ คิดไม่ดีกับครูบาอาจารย์ คิดไม่ดีกับพี่ๆน้องๆ จะไม่เอาอีกแล้ว เอาน้ำไปขันหนึ่ง เอาดอกมะลิโรย กายกัมมัง วจีกัมมัง มโนกัมมัง โยโทโส อันว่าโทษทัณฑ์ใด ความผิดอันใด ที่ข้าพเจ้าพลั้งเผลอสติไป ด้วยกายก็ดี ด้วยวาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี ทั้งต่อหน้าและลับหลัง ขอให้คุณพ่อคุณแม่ คุณปู่คุณย่า คุณตาคุณยาย คุณพี่คุณน้อง อโหสิกรรมให้ด้วย แล้วเอาน้ำรดมือรดเท้า ฯ

นี่แหละท่านทั้งหลายเอ๋ย เป็นหนี้บุญคุณพ่อแม่มากมาย ยังจะไปทวงนาทวงไร่ ทวงตึก มาเป็นของเราอีกหรือ ตัวเองก็พึ่งตัวเองไม่ได้ สอนตัวเองไม่ได้ เป็นคนอัปรีย์จัญไรในโลกมนุษย์ไปทวงหนี้พ่อแม่ พ่อแม่ให้แล้ว (ให้ชีวิต ให้…ให้… ให้….ฯลฯ ) เรียนสำเร็จแล้ว ยังช่วยตัวเองไม่ได้ มีหนี้ติดค้าง รับรองทำมาหากินไม่ขึ้น ฯ


หนี้บุญคุณอันยิ่งใหญ่ เหลือจะนับประมาณ
นั่นคือหนี้บุญคุณของบิดา มารดา

ตัวอย่างที่ 3 "หนามแหลมใครเสี้ยม มะนาวกลมเกลี้ยงใครไปกลึง" เด็กประถม ๔ พ่อเมาเหล้า เมากัญชาเล่นการพนัน แม่เล่นหวย ปัจจุบันเป็นดอกเตอร์อยู่อเมริกา หลวงพ่อสอนครั้งเดียวจำได้ บอกวันเกิด หนูซื้อขนม ๒ ห่อ เรียกพ่อแม่มานั่งคู่กัน แล้วกราบนะลูกนะ แล้วก็บอกพ่อแม่ว่า ความผิดอันใดที่ลูกพลั้งเผลอ ด้วยกาย วาจา ใจ ที่คิดไม่ดีต่อคุณพ่อคุณแม่ ขอให้คุณพ่อคุณแม่อโหสิกรรมให้ แล้วล้างเท้าให้พ่อแม่ ลูกไม่มีสตางค์ ลูกซื้อขนมมา ๒ ห่อ ให้แม่ก่อน ๑ ห่อ เพราะอุ้มท้องมา แล้วจึงให้พ่ออีก ๑ ห่อ ลูกขอปฏิญาณตนว่า ลูกขอเป็นลูกที่ดีของพ่อแม่ แล้วจะเป็นศิษย์ที่ดีของครูบาอาจารย์ ลูกจะไม่ทำให้พ่อแม่ผิดหวัง... พ่อฟังแล้วน้ำตาร่วงสร่างเมา ส่วนแม่ก็ร้องไห้เลย พ่อแม่ก็ให้สัญญากับลูกเลิกอบายมุขทั้งหมด


7. ลูกหลานโปรดจำไว้ เมื่อแยกครอบครัวไปมีสามีภรรยาแล้ว อย่าลืมไปหาพ่อแม่ ถึงวันว่างเมื่อไรต้องไปหาพ่อแม่ ถึงวันเกิดของลูกหลาน อย่าลืมเอาของไปให้พ่อแม่รับประทาน อย่ากินเหล้า เข้าโฮเต็ล

8. ชื่อที่พ่อแม่ตั้งให้เป็นมงคลนาม ไม่จำเป็นต้องเปลี่ยน เพราะชื่อเป็นเพียงนามสมมุติแทนตัวเรา อย่างหลวงพ่อชื่อจรัญ ปู่ตั้งให้ หมอดูบอกเป็นกาลกิณี แต่ทำไมเจริญรุ่งเรือง ขอให้เชื่อพระพุทธเจ้าทำดีได้ดี

9. ของดี ของ ปู่ ย่า ตา ยาย อย่าไปทำลายเลย ของพ่อแม่อย่าไปทำลายนะ หนีได้แน่นอน โยมมีกรรมฐาน มีทรัพย์ มีชื่อเสียง ความรัก บูชาทรัพย์ บูชาชื่อเสียง ความรักของพ่อแม่ได้ เงินจะไหลนองทองจะไหลมา......... พ่อแม่ให้อะไรเอาไว้ก่อน อย่าไปทำลายเสีย ถึงจะเป็นถ้วยพ่อแม่ให้มา ก็ไว้เป็นที่ระลึกก็ยังดีอย่าเอาไปทิ้งขว้าง ฯ

10. ถ้าต้องการเจริญก้าวหน้าขอฝากไว้ด้วย คนเรามี ๒ ก้าว จะก้าวขึ้นหรือก้าวลงดำน้ำไม่โผล่ ก้าวลงมันง่ายดี ก้าวขึ้นมันต้องยาก ของชั่วมันง่าย หลั่งไหลไปตามที่ต่ำ นี่บอกสอนลูกหลาน ต้องการจะบรรจุงานไม่ต้องไปวิ่งเต้น ดูลูกเสียก่อน กุศลเพียงพอหรือเปล่า ต้องเพิ่มกุศล ตัวอย่างเรียนจบครู สวดมนตร์เข้าเท่านั้น ไม่จำเป็นต้องเป็นครู ทำงานธนาคารก็ได้ บริษัทก็ได้เดี๋ยวมีคนรับ บางรายทั้งสอบทั้งสมัครหลายแห่งไม่เคยเรียกเลย อาตมาให้นั่งกรรมฐาน พอ ๗ วันผ่านไปพวกมาตามให้เข้าไปทำงานแล้ว


วิธีใช้หนี้พ่อแม่:ฉบับหลวงพ่อจรัญ วัดอัมพวัน : อาหารสมอง

 

​

​

เอาหน้าเวป..เป็นกระดาษ..เขียนจากใจ
ส่งมอบไป..ถึงแม่..แน่นักหนา
รักของแม่..คลุมครอบ..รอบกายา
ทุกวันทุก..เวลา..พาลูกไป​

พระคุณแม่..แผ่ปก..มาป้องคุ้ม
ยามร้อนรุ่ม..โศกเศร้า..เฝ้าถามไถ่
ให้ลูกรัก..ได้คลาย..หายเศร้าใจ
มิหม่นไหม้..หมองมัว..ชั่วพริบตา​

สองมือแม่..โอบอุ้ม..ตั้งแต่เด็ก
ครั้งยังเล็ก..ป้อนน้ำนม..และห่มผ้า
ครั้นเติบใหญ่..ส่งร่ำเรียน..ให้วิชา
เป็นสมบัติ..ติดตัวมา..หาทำกิน​

ประนมมือ..กราบลง..ตรงเท้าแม่
มอบรักแท้..แก่ลูก..จนหมดสิ้น
ยากจะเปรียบ..กับสิ่งใด..ในชีวิน
มิสุดสิ้น..เท่ารักแท้..แม่ให้เรา​

ถึงเวลา..ผ่านกาล..นานแค่ไหน
แต่สายใย..พันผูก..ยิ่งแน่นเข้า
มิคลายคลอน..ถอนรัก..ให้บางเบา
ติดตามดุจ..ดั่งเงา..เฝ้าลูกยา​

ถึงวันแม่..อยากบอก..มอบความรัก
ให้ประจักษ์..จากใจ..ใช่เพ้อว่า
รักจริงจริง..ทุกวัน..ทุกเวลา
มิใช่ว่า..รักแม่..แค่วันเดียว​

​

​

 

<!-- google_ad_section_end -->

อนุโมทนาค่ะเฮีย น้ำตาไหลเลย!

 

โห! สุดยอดแต่งกลอนให้แม่เองเลย เยี่ยมจริงๆ
ที่อยู่ข้างบน1คำกลอน พี่แต่งตอนเป็นนักเรียนให้แม่
แล้วไม่ได้แต่งอีกเลย นอกจากให้ดอกไม้กับการ์ดวันแม่ทุกปี

 

เป็นบทกลอนที่ซึ้งมากเลยคะพี่เจง อ่านของพี่แอ็ด ที่คิดถึงแม่ น้ำตาก็เริ่มซึม
ซึ้งคะ

บิ๋มเป็นลูกคนเดียว ไม่มีพี่น้อง ก็มีพ่อ แม่ ละคะที่เป็นทุกอย่างของบิ๋ม
ทุกๆ วันแม่ บิ๋มกราบที่เท้าแม่ ขออโหสิกรรมกับท่าน ที่ทำไม่ดีกับท่านไว้คะ
แล้วก็จะทำให้ได้ ทุกๆปี

 

ขอบคุณจร้า..

ดีแล้วแหละจ้า ขออนุโมทนาด้วยนะจ๊ะ..

 

ความรู้สึกดีๆที่เพื่อนได้มาเขียนเพื่อแม่ที่นี่ ขอขอบคุณจากใจริงค่ะ

 

​

​

รักใดในโลกยากที่จะหา
รักใดนานาเท่ารักของแม่
รักจากใจจริงใจและไม่เปลี่ยนแปร
ความรักของแม่เอนกอนันต์​

รักมีต่อลูกผูกพันแค่ไหน
หากมีผองภัยนั้นมาขวางกั้น
แม้ต้องเสี่ยงภัยถึงสิ้นชีวัน
แม่ยอมแลกกันเพื่อลูกยา​

อุ้มท้องมานานเก้าเดือนเจ็บเตือนเคลื่อนคลาย
กำเนิดลูกมาแม่จ๋าเหนื่อยแสน
เมื่อเติบโตมาถึงคราทดแทน
แต่ต้องกลับพรากจากลูกไป​

พระคุณของแม่มากมายเท่าฟ้า
เหลือล้ำคณานับมิได้
รักจากดวงใจเหนือสิ่งอื่นใด
มิมีหลับไหลเท่ารักของแม่​

​

​

[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.1081861/[/MUSIC]​

 

คุณพ่อเสียไปเกือบ 30 ปีแล้ว ก็มีคุณแม่เป็นหลักเลี้ยงดูลูกๆมา
ความสัมพันธ์ระหว่างแม่กับลูกมีมากกว่า สี่สิบปี บอกได้เลยว่า คุณแม่เป็นคนที่สำคัญและมีค่าที่สุดในชีวิตเลยค่ะ

 

ยามตั้งครรภ์แม่ก็เริ่มประเดิมรัก
เฝ้าฟูมฟักเจตจำนงด้วยสงสาร
ถนอมครรภ์หมั่นประคองมิต้องงาน
เกรงทารกจะพาลลำบากกาย

จะยืนนั่งเดินนอนค่อยผ่อนเบา
เพราะเกรงเจ้าจะสะเทือนเคลื่อนสลาย
ยิ่งนานวันครรภ์ยิ่งหนักมิพักคลาย
รักษากายรักษาจิตคิดจำเริญ
ยอมลำบากมิให้ยากแก่ครรภ์ด้วย
หวังอำนวยสุขเราแต่เพลาเนิ่น
มิยอมให้ได้พลาดไม่ขาดเกิน
ท่านเพลิดเพลินมุ่งน้ำพารักษาครรภ์
​

ถึงจะหนักสักเท่าไหร่ไม่บอกบ่น
ความกังวลไม่เท่าไรไม่หวาดหวั่น
สีหน้าสุขแช่มชื่นทุกคืนวัน
เพราะรักนั้นอยู่ที่บุตรสุดอาทร...

​

ชอบคุณบทกลอน
จากหนังสือ First year of LIFE May-October 2002​

<!-- google_ad_section_end --> __________________