ทหารพระองค์ดำรายงานตัวหน่อยครับ

แล้วไงต่ออะคะ ท่านอิน มาเฝ้านะนี่

 

อนุโมทนาสาธุค่ะ

อนุโมทนาสาธุค่ะ

อนุโมทนาสาธุค่ะ

 

มาถึงก็อนุโมทนาเรียบเลยนะพี่สาว

พี่อินฯ น้องๆ รออยู่นะ

 

มีลูกแก้วพญานาคลูกนึง ทำบุญกับพี่คนนึงกับวัดที่เขาจัด
(เขาชอบไปช่วยวัดนั้นวัดนี้ พี่คนนี้เก่งเรื่องเหล็กไหล)
ได้มาก็ไม่เห็นมีอะไรเลย หลายปีแล้ว
..จนมาอ่านในเว็บนี้
..บอกว่าให้สวดอะไรก็ไม่รู้ นำมาไว้ที่ห้องด้วย
ถ้าของจริงลูกแก้วจะลอยขึ้นแล้วก็ประมาณว่าส่องแสง..
อ่านแล้วจำไม่ได้หรอก เป็นคนขี้เกียจจำ สวดอะไรก็ไม่ได้มาก
แต่ไปเอาลูกแก้วมาที่ห้องนอน บอกว่าถ้าเจ๋งก็แสดงฤทธิ์หน่อยนะ
คืนนั้นพอใกล้ๆ เคลิ้มหลับ ก็มีพลังงานส่งมาที่ตัวตลอด
ก็บอกว่า อะ ทราบแล้ว (มีฤทธิ์แค่นี้เอง หรือเรารับได้แค่นี้เอง ?)
หรือว่าเราจะคิดไปเอง แต่ขี้เกียจจะตื่น ทำไมไม่ส่องแสงให้ทั่วห้องนะ

แต่แปลกตรงที่เขาส่งลูกแก้วมาให้ เป็นสีที่ชอบ
ขนาดประมาณส้มลูกกลางๆ ค่ะ

:boo:

 

พี่พิซซี่ น้องปราญฯมีเรื่องจะสารภาพ

ปราญฯชอบอ่านเวลาพี่เล่าเรื่องราวต่างๆอ่ะ นี่ไม่ได้อวยนะ บอกอย่างจริงใจ

พี่เขียนเรื่องราวได้น่าสนุก น่าติดตาม เรื่องไม่ฮาก็ทำให้ฮาได้ บางครั้งเรื่องน่าจะฮาก็ทำเอาเรานั่งกุมขมับได้ ปิดฉากฉับไวให้อารมณ์ไหลตามได้ทุกเม็ด
เช่นเรื่องฝึกทหาร ปราญฯนั่งอ่านแล้วก็ขำ จนคนข้างๆถามว่า "หนูอ่านขายหัวเราะอยู่เหรอ"
พอสุดท้ายพี่ก็ตัดเข้าฉากลานดาบให้หัวใจผู้อ่นแกว่งไปได้เหมือนกัน

ต้องบอกว่าสุดยอดจริงๆ อารมณ์เดียวกันกับนั่งดูเดี่ยวไมโครโฟนเลย

แล้วในยามที่พี่แทรกข้อธรรม แนวคิด ก็น่าอ่านน่าคิดตามอย่างยิ่ง

เอาเป็นว่าน้องปราญฯแสนจะประทับใจจ้ะ

ป.ล.ถ้าวาสนาปราญฯยังมี คราวหน้าถ้าได้เจอกัน ขอกอดทีนึงได้ไหม(แต่ขอไม่สบตานะเจ้าคะ กลัวหวั่นไหว^-^)

 

เข้าใจล่ะจ๊ะ ทีหลังไปท่องเที่ยวกระทู้แปลกๆ จะระวังให้มากขึ้นนะ ^_^"

ไม่รู้ว่าเคยเป็นอะไรมาบ้างแต่พ่อพิษฯเขียนมาอย่างนี้ก็ดีแล้ว เพราะเราดันเปิดเข้าไปเองเราเลยเจอเอง จะโทษใครก็ตัวเราเอง เหอๆๆๆ

โหวตยังไงดีล่ะ
เอางี้นะ นับล่ะ

1 ปราญชลี
2 นางฟ้า


ลงชื่อแล้วนะ หุหุ

 

เล่ามั่ง..เล่ามั่ง

เดิมมานั้น..ความรู้สึกภายในคือ อยากกอดพระบาทท่านจัง แล้วก็ได้กอดสมใจ เมื่อท่านมาผ่านร่างๆ หนึ่งที่มีหน้าที่รองรับ "เบื้องบน" โดยตรง ท่านก็ไม่ว่าอะไร เพียงแต่บ่นว่า "ไอ้นี่ สัญญามันเยอะนัก"

แล้วท่านก็สอน ย้ำว่า ให้เรานี้ "อยู่กับปัจจุบัน" ให้ได้ ตามที่ได้ให้คำสัตย์ไว้กับครูบาอาจารย์ เพื่อความก้าวหน้าในการปฏิบัติของตัวเอง...

เวลานี้ มันจึงเป็นเหมือน "ผูกพันแบบไม่ผูกพัน" เพราะเหลือแต่ความเคารพรักเท่านั้น ที่จะโหยไห้อาลัยแบบเก่าก่อนนั้น..มันไม่มีอีกแล้วละ และก็คิดว่า ท่านคงปรารถนาให้สภาวะจิตของเราเป็นแบบที่เป็นอยู่นี้มากกว่า เพราะเราก็โตพอสมควรแล้ว (ที่จริงก็แก่แล้วละ...อิอิอิ)

 

ฮาโหล ๆ มาทักทายเพื่อนๆ จ้า

ตามอ่านเท่าไร ก็ยังไม่ทัน เพราะบางหน้าโหลดยากมากๆ ค่ะ

บางวันต้อง restart กันหลายรอบเชียว

แต่คงจะพยายามกันต่อไป

แวะมาทักทายกันก่อน

เมื่อวาน เนื่องจากฝากพี่ญาติธรรมซื้อผอบเพื่อที่จะไปให้น้องคนนึ่งไว้

เลยไปทานข้าวกะพี่เขามา

พี่เขาเมตตาสอนอะไรหลายอย่าง

และวันเสาร์นี้จะพาไปงานทอดผ้าป่าสร้างห้องสุขาและห้องน้ำที่สำนักสงฆ์สติปัฏฐานธรรม พระอาจารย์สิงโต โฆษโก ซึ่งอยู่ใกล้ๆศาลายา

กะว่าจะไปถึงประมาณเก้าโมงเช้าค่ะ

ใครสนใจไปเจอกันเลยนะคะ

ดูรายละเอียดและแผนที่ที่นี่ค่ะ
หลวงพ่อสิงห์โต โฆษโก


เดี๋ยวจะเอาธรรมะหลวงพ่อสิงโตมาฝากค่ะ

 

แสดงธรรม ณ สำนักสงฆ์สติปัฏฐานธรรม​

วันที่ 7 ธันวาคม 2551<O​

หลวงพ่อสิงห์โต โฆษโก<O​

<O​

นรกเราก็เคยเกิด เปรตเราก็เคยเป็น เป็นมาหมด เป็นภูตผีปีศาจ เป็นสัตว์ เป็นนางฟ้า เทพธิดา เทพบุตรเป็นมาหมดทุกคน ตราบใดที่จิตไม่พ้นอาสวะ ขึ้นๆลงๆ
<O
นี่เห็นหมาเห็นแมวไหม กินเหล้ามากๆ เมื่อจิตเศร้าหมองตายไปมันเป็นหมาเป็นแมวเป็นสัตว์เดรัจฉานเห็นไหมหล่ะ จิตมันเศร้าหมอง จิตตัวนี้พอตากระทบรูปปั๊บเกิดไม่สบายใจ เกิดพอใจบ้าง ไม่สบายใจบ้าง พอไม่สบายใจแสดงว่าน้ำที่เริ่มใสเมื่อกี้เริ่มขุ่น เหมือนน้ำ ธรรมดาเรามองมันใสในก้นโอ่งก็ตามแต่ถ้าเราเอามือกวนๆ เดี๋ยวสักพักหนี่ง ตะกอนที่ไปนอนก้นก็เริ่มขุ่น จิตที่ไม่สงบ ไม่เย็น ไม่เบา ไม่สบายมันมีกิเลสอยู่ข้างใน คือกิเลสที่จรมาทีหลัง


เมื่อเรากวนให้มันขุ่น ตากระทบรูปมันขุ่น ไอ้นี่มันกระทบปั๊บไม่เห็นมีอะไรเลย มีแต่ความว่าง เหมือนเราปาของไปในอากาศ ปาแล้วมันก็ตกลงมาเหมือนเดิม จิตมีแต่ความเมตตา ความสงสาร ต้องทำใจอย่างนี้ ต้องฝึกโดยการให้ทานทุกวัน รักษาศีลไปเรื่อยๆ ศีลคือรั้วกันเรา สิ่งใดที่เบียดเบียนตนเอง เบียดเบียนคนอื่นไม่เอา ไม่ว่ากี่ข้อก็ตาม 5 ข้อ 10 ข้อ 227 ข้อ เรื่องเบียดเบียนตัวเรา เบียดเบียนคนอื่นไม่ต้องไปคิด ไม่ต้องไปทำ ด้วยกายก็ดี ด้วยวาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี


ยกตัวอย่างเราเคยไม่ชอบไอ้คนนี้ ไม่ชอบหน้ามันมานานแล้ว เรากำลังกินข้าวอยู่ ไอ้โน่นมันเดินกินไอติมมา พอเห็นหน้าปุ๊บ แหมมันกวนตีน เห็นไหมเขารู้เรื่องไหม ใครมันว่า เรามันว่าเอง เขาเดินกินไอติมมาเย็นสบาย เรามันว่าอยู่คนเดียว ยุบยับ ยุบยับอยู่ข้างใน ใจตัวนี้ต้องรักษาให้ดี คิดก็คิด ยามสติมันคิดปุ๊บ ให้ทัน แล้วเหยียบเบรก แล้วเอาพุทโธใส่ พุทโธใส่ พุทโธ ดับ ดับ ดับ หมายถึง พุทโธ คือน้ำไง น้ำดับไฟ ดับด้วยพุทโธ พุทโธถี่ยิบ เดี๋ยวก็ดับเอง ที่ร้อนเริ่มระอุขึ้นมาก็จะเริ่มเย็น ที่จริงมันเย็นสบายเราจะเซ่อไปผูกอยู่ทำไม ปัญญาจะเกิดอยู่ตรงนี้


จะอยู่ไหนก็ตามให้ทำอย่างนี้ เพราะเราไม่ได้ตาบอด ไม่ใช่หูหนวก ด่าแล้วก็ได้ยิน จริงๆคนด่าใกล้หูกว่าเรา มันต้องได้ยินก่อนเราใช่หรือเปล่า มาด่ากูปั๊บ มันเองต้องได้ยินก่อนเรา เราได้ยินทีหลังเรื่องอะไรเราจะโกรธ ด่ามาปุ๊บเราคว้ามีตัวที่ไหนมีแต่ลม ใช่ไหม โกรธกัน เพราะฉะนั้นทำใจให้สงบดีกว่า <O


(มีต่อค่ะ)

 

ไม่ต้องคิดเรื่องอดีตที่ผ่านมา หมายถึงมันผ่านไปแล้วไม่ต้องไปคิดมัน เรื่องความเศร้า
ความโศก ความขัดใจ ความข้องใจ อย่าไปคิดมันผ่านไปแล้ว ให้มันดับไป ไม่ใช่งัดมาคิดอยู่เรื่อย งัดมาคิดเรื่อยมันก็ใหม่เรื่อยสิ คิดไปคิดมาสุดท้ายร้องไห้น้ำตาไหล ใช่ไหมหล่ะ ด้วยความขื่นขม<O</O

ทุกอย่าง เราต้องมีสติ พอจะคิดอดีต ห้ามคิด ให้คิดอยู่กับปัจจุบัน ปัจจุบันคืออะไร พุทโธ พุทโธเป็นน้ำดับไฟ อดีตไม่ต้องไปคิดอนาคตไม่ต้องไปคาด ปัจจุบันยึดอะไรไม่ได้สักอย่าง ยึดลูก ลูกก็จะพัง ยึดแม่ แม่ก็จะพัง ยึดพ่อ พ่อก็จะพัง ยึดอะไรมันจะพังหมดหน่ะ เพราะมันไม่ถึงร้อยปีสักคน มีใครจะอยู่ถึงร้อยปีบ้าง อย่างคุณพ่ออายุ 83 84 ไม่รู้จะอยู่ถึงหรือเปล่า ถึงหรือไม่ถึงก็ไม่เป็นไรตั้งไว้แล้วกัน ให้นานที่สุดก็แล้วกัน ตราบใดที่อยู่นานให้ทำความดีเยอะๆ จะอยู่ก็อยู่ดี จะไปก็ไปดี ท่านบอกให้อยู่กับปัจจุบัน ปัจจุบันสุขสงบไปก็ไปดี ปัจจุบันทุกข์เดือดร้อยวุ่นวายถึงไปก็ไม่ดี ถึงอยู่ก็ไม่ดี

เห็นไหมหล่ะท่านให้ดูปัจจุบัน สิ่งอดีตที่ผ่านมาไม่ต้องไปคิด อนาคตไม่ต้องไปคาด ปัจจุบันก็ยึดอะไรไม่ได้ นั่นหล่ะทำใจให้สงบ สิ่งที่จะไปกับเราที่แท้จริงคือจิตใจเราเอง ร่างกายเขาหามไปเผาทุกคนไม่ว่าพระไม่ว่าโยมเหมือนกันหมด พอเข้าเตาเผาเอาออกมามีคนมีผู้ชายผู้หญิงที่ไหน มีไหมหล่ะ เคยยกตัวอย่างหลายๆคน มีแขนมีขา ก็หากินหาอยู่ไป ต่างประเทศก็ไป ไปไป มามา มานอนตรงนี้ ไปหากินตรงโน้น มานอนตรงนี้ ผลสุดท้ายหมดลมก็นอนตรงนี้หล่ะ นอนตรงนี้แล้วพวกเราทำอย่างไร รดน้ำศพ

รดน้ำศพทำไมรดที่มือ มือนี้สมัยก่อนทำดีก็ทำมาเยอะทำบุญกุศลมาเยอะ บาปก็ทำมาเยอะ บัดนี้เลิกแล้วทั้งบุญทั้งบาป ช่วยล้างให้ด้วยเน้อ ใช่หรือเปล่า ช่วยล้างมือให้ด้วยสิ เลิกแล้วนี่ ล้างมือเสร็จทำอย่างไร ยกเข้าโลง ก็มีเท่านั้นเอง ที่สุดของคนก็เท่านั้น จะไปหากินอยู่ต่างประเทศอยู่ที่ไหนก็ตาม ก็มาอยู่ตรงนี้ ไม่ได้เอาอะไรไป อันนี้เป็นบุคลาธิษฐาน ที่ให้น้อมพิจารณา คนเราถึงที่สุดแห่งทุกข์ก็มีแค่นี้เอง ฉะนั้นพระพุทธเจ้าจึงตรัสว่าความเกิดเป็นทุกข์ ตราบใดที่ไม่เกิดก็ไม่ทุกข์ เห็นไหมหล่ะ เกิดเป็นทุกข์จริงๆ นั่งกำลังปวดขาเนี่ย ใช่ไหมหล่ะ เดี๋ยวปวดท้อง ปวดขา ปวดเอว เผลอๆนั่งนานลุกไม่ขึ้น ต้องพยุง ทุกข์ไหมหล่ะ อัตภาพร่างกายเต็มไปด้วยทุกข์ พระพุทธเจ้าจึงตรัสว่าความเกิดเป็นทุกข์ถ้าไม่เกิดก็คือไม่ทุกข์
<O
ด้วยเหตุนี้ความเกิดเป็นทุกข์ ความแก่เป็นทุกข์ไหม ทุกข์สิ ความเจ็บปวดทุกข์ไหม <O</O
คนเดียวก็ลุกไม่ขึ้น ต้องหามไปโรงพยาบาล อยู่ห้องไอซียูบ้าง ห้องธรรมดาบ้าง ออกจากห้องไอซียูจะมาบ้านผ่าไปวัดบ้างก็เยอะ นั่นหล่ะที่ว่ามันเป็นอนิจจังไม่มีอะไรเที่ยง เป็นทุกข์ด้วย ไม่ใช่เรา พระพุทธเจ้าจึงบอกว่าทุกคนประกอบด้วยธาตุทั้งสี่มารวมกัน ธาตุดิน น้ำ ลม ไฟ มารวมกันใช่เราไหม เออเป็นธาตุดิน ธาตุน้ำ มารวมกันเฉยๆ ที่ใหญ่มาทุกวันนี้มาจากซากพืชซากสัตว์ที่เรากินโน่นกินนี่ไง ก็ใหญ่ขึ้นใหญ่ขึ้น กินมากก็ใหญ่มากหน่อย กินน้อยกลัวอ้วนก็ผอมหน่อย
<O</O
ผลสุดท้ายถึงที่สุดแห่งทุกข์ นั่งอยู่นี่มันก็แก่นะ เห็นไหมแก่อยู่ตลอดเวลานี่ ดูพ่อสิอายุ 83-84 ปี หล่อที่ไหนหล่ะ ยิ่งกินมากยิ่งแก่ลง ยิ่งกินมากยิ่งตายมาก ร่างกายเรามีกี่ล้านเซลล์หล่ะแต่ละคน ก็ตายตลอดเวลา แล้วก็แก่ตลอดเวลา แล้วก็ป่วยตลอดเวลา ยาโรงพยาบาลบางทีเราทานเข้าไปมันไปรักษาโรคบางอัน แต่ไปทำลายอย่างอื่นก็มี ในเมื่อมันรักษาไม่ได้ กินข้าวกินน้ำไม่ได้ นี่แหล่ะที่สุดของมนุษย์ เกิดมาก็บอกแล้วไม่ได้เอาอะไรมา เวลาไปจะเอาอะไร เอาแต่คุณงามความดีที่สั่งสม อบรมมาตั้งแต่เกิดมาถึงบัดนี้ นั้นแหละเป็นตัวที่พาเราเดิน ทั้งบาปทั้งบุญติดตัวติดใจเราไปตลอด

จะเกิดที่ไหนก็อาศัยบุญกุศลอันนี้ เป็นเสบียงในการเดินทาง เพราะฉะนั้นพระพุทธเจ้าจึงตรัสว่าให้รักษาศีล เจริญภาวนา พอจะหมดลมปุ๊บมีสติดีมีปัญญา ที่ไปจะไปดี เป็นมนุษย์ที่พร้อม อาศัยบุญกุศล คนไม่เคยสร้างความดีอยู่ๆเป็นเทพบุตร เป็นเทพธิดา เป็นอินทร์ เป็นพรหม มีที่ไหน บุญมีจริงบาปมีจริง ภพมนุษย์เป็นภพที่เกิดยากที่สุด เกิดเป็นมนุษย์นี่แหล่ะโชคดีแล้ว สั่งสมความดีไปเรื่อยๆเรื่อยๆ พอถึงที่สุดจุดหนึ่งปั๊บ เออทำกุศลทุกอย่างพอแล้วหล่ะอิ่มแล้วจบแล้ว ปลงวางได้แล้ว..(ฟังไม่ได้ยิน).....ก็ทำลายอวิชชา ข้างในจิต เป็นพระอรหันต์ ไม่ต้องกลับมาในวัฎวน ให้พากันปฏิบัตินะ <O</O

http://www.luangporsingto.com/13laungpor/7-12-51.doc

 

ไม่ค่อยมีแสง ถ่ายมือถือค่ะ
คุณพิซซ่าดูได้ไหม ว่าจริงหรือเปล่า

 

อ่านธรรมะหลวงพ่อแล้วก็มาคิดๆนะคะ ว่า

อย่างเราก็เกิดมาเป็นอย่างนี้ มีพื้นฐานครอบครัว การศึกษา ฐานะ บุคลิกอย่างนี้

เดินอย่างนี้ กินอย่างนี้ มีโรคประจำตัวอย่างนี้ ฯลฯ

บางคนก็ชอบเรา บางคนก็ไม่ชอบเรา

ด้วยเหตุผลอะไรๆของเขา

ถ้าเราต้องมานั่งกังวลว่า ใครชอบหรือไม่ชอบเรา เราก็วันๆ มึนแย่เลย

แล้วตัวเราเองก็เหมือนกันล่ะ

ไม่ได้ดีกว่าคนอื่นหรอกเนอะ

บางทีเราก็ถูกชะตากะคนนี้ใช่ไหม บางคนเราก็เฉยๆ บางคนเราก็อยากอยู่ห่างๆ ก็มีนะ

ก็แล้วแต่เนอะ

แล้วเราจะไปกะเกณฑ์ให้ทุกคนต้องมาชอบเราได้ไงนะ

^_____^

 

เดี๋ยวกลับไปอ่านต่อก่อนนะ ถึงหน้า ๑๑๒ แล้ว ^^

 

พิซซ่าพูดถูก
ขนาดของปลอมยังมีพลังถ้าจิตเราสื่อถึงโดยอาศัยแค่เป็นตัวผ่าน
แต่พี่ไม่ชอบของปลอมเลย ถ้ารู้ก็จะเอาไปทำลาย
ถ้าเป็นพระเครื่องก็ส่งไปให้ครูอาจารย์ท่านหลอมใหม่ เมื่อท่านจะทำพระจริงอยู่

อนุโมทนาค่ะ

 

โวตให้ พิซซี่ เล่าเรื่องพญานาค อีก 1+1 เสียง รออยู่ นะจ๊ะ
เอ ว่าแต่ แพ้นาค เหตุไฉนดวงชะตาเราต้องกันจัง งง
ทุกวันนี้เรามี ทัพบก (ลุงหัวหมู่หัวจ่าที่บ้าน) ทัพเรือ (พี่นาคทั้งหลาย)
ยังขาดทัพอากาศ (พี่ครุฑ) ถ้าพิซซี่พาเราไปรู้จักได้ก็ดีสิ
ป.ล. เปลี่ยนรูปเหอะ ไม่ชิน ดูเหมือนไม่ใช่พิซซี่

 

มานับ 3 จ้ะ จะเล่ายังอ่ะ คุณพิซซ่า สิ่งใดเจ้าปราญไม่ทำ เด๋วอาสาทำแทนเอง ก๊ากกก

นาคตัวเล็กแต่ใจใหญ่ ที่สำคัญ รักครุฑมากมายจ้ะ พอดีชอบกอดคนอื่น สงสัยจะขาดความอบอุ่น

ชักสงสัย แล้วกระทู้ปาตาลของเรานี่นับว่าแปลกไหมหนอ อืม

 

4 ล่ะนะพ่อพิษฯ

๑. น้อง ปราญฯ
๒. นางฟ้า
๓. คุณ nalin101
๔. คุณ เพชร

 

คุณเจี๋ยจ๋า ไม่ยอมตอบ ทู้เค้าเป็นทู้แปลกๆไหมงะ ฮือออ

 

แปลกไงอ่ะคุณเพชร ^^"

เข้ากระทู้คุณเพชรไม่รับกระแสแปลกๆ นะ แต่กระทู้อื่นๆ (ไม่บอกนะว่าทู้ไหน) ... แปลกจ๊ะ เล่นเอาซะมีอาการทางร่างกายเลย ถึงได้เขียนเมื่อวานไงว่า ไปตะลอนๆ เปิดกระทู้เขาเองเขาไม่ได้เชิญจั๊กกะหน่อย ดูของเขาเอง ก็เจอเองนั่นแล นั่นแล... ^^"

อ้อ.. ส่วนเรื่องโพสคุยในนั้น เราว่าเป็นเรื่องปกติของมนุษย์ที่มีสัมผัสบางอย่างคุยกันนะ อย่าคิดว่าแปลกเลย คนสัมผัสไม่ได้ก็ว่าแปลก มันก็เป็นของธรรมดาน่าา

 

ม่ะยูอ่ะ กลัวแปลก ช่วงหลังชักคุยอะไรกันแปลกๆด้วย เลยกลัวว่าจะแปลก แหะแหะ ร้อนตัวไปละมั้งเรา