นิทรรศการ "ผี"

เตรียมปลุกสัญชาตญาณ ‘ความกลัว’ ที่ติดตัวมนุษย์มาตั้งแต่กำเนิด ให้กลายเป็น ‘หัวเชื้อ’ เพื่อจุดติดความคิดสร้างสรรค์ กับนิทรรศการใหม่แกะกล่องที่พร้อมชวนคุณสัมผัสประสบการณ์ขนหัวลุกจากทุกตำนานอันน่าสะพรึง ในนิทรรศการ




“ผี: ความกลัว...จัดการได้ ด้วยจินตนาการสร้างสรรค์” (Spirits: Creativities from beyond) ที่ถ่ายทอดเรื่องราวเกี่ยวกับ “ความกลัว” สัญชาตญาณแห่งการเอาตัวรอดของมนุษย์ในทุกยุคทุกสมัย




ครั้งแรกกับ การตีแผ่กุศโลบายอันแยบยลในกระบวนการจัดการความกลัวด้วย “จินตนาการสร้างสรรค์” จนก่อให้เกิดเป็นผลผลิตทางวัฒนธรรม ประเพณี รวมไปถึงธุรกิจที่เกี่ยวเนื่องกับเรื่องผีๆ



พร้อมร่วมตื่นตาตื่นใจกับการนำเอา “เทคโนโลยีสมัยใหม่” มาผสานรวมกับ “ความเชื่อ” ดั้งเดิมจนก่อให้เกิดเป็นผลิตภัณฑ์สร้างสรรค์และกิจกรรมทางธุรกิจหลากรูปแบบ ที่สามารถสร้างรายได้สู่ระบบเศรษฐกิจด้วยมูลค่ามหาศาล



พร้อม พบกับหลากตำนาน ความเชื่อ และข้อเท็จจริงเกี่ยวกับ “ผี” ทั้งไทยและเทศที่คุณอาจยังไม่เคยรู้ รวมถึงนานาทัศนะจากผู้ที่อยู่ระหว่างรอยต่อของ “โลกแห่งวิญญาณ” และ “โลกธุรกิจ” กับกลวิธีในการอยู่ร่วมกับ “ความกลัว” ด้วย “ความเข้าใจ” และรู้จักใช้ประโยชน์จากความกลัว



ร่วมสัมผัสประสบการณ์ชวนขนหัวลุก

พร้อมกระตุกต่อม “ความกลัว” ที่จะปลุกเร้าทุกจินตนาการและความคิดสร้างสรรค์ได้ใน นิทรรศการ “ผี:ความกลัว...จัดการได้ ด้วยจินตนาการสร้างสรรค์” (Spirits: Creativities from beyond) ตั้งแต่วันที่ 20สิงหาคม – 21 พฤศจิกายน 2553



ณ ห้องนิทรรศการ 2 ศูนย์สร้างสรรค์งานออกแบบ (TCDC) ชั้น 6 ดิ เอ็มโพเรียม ช็อปปิ้ง คอมเพล็กซ์



ระหว่างเวลา 10.30 – 21.00 น. (ยกเว้นวันจันทร์)

เข้าชมฟรี



สอบถามข้อมูลเพิ่มเติม กรุณาติดต่อ
ศูนย์สร้างสรรค์งานออกแบบ (TCDC) คุณกนกพร เกียรติศักดิ์ หรือ คุณพัชรินทร์ พัฒนาบุญไพบูลย์ โทร. 0-2664-7667





-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------




แม่นากพระโขนง ตำนานอมตะแห่งผีไทย


-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

เรื่องราวของแม่นาคพระโขนงเป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลายมานานแล้ว เพราะมีหลักฐานว่าในสมัยรัชกาลที่ ๕ มีคนรู้จักแม่นาคพระโขนงมากกว่าบุคคลสำคัญของบ้านเมืองเสียด้วยซ้ำ

ที่กล่าวดังนี้ ก็เนื่องจาก สมเด็จฯกรมพระยาดำรงราชานุภาพ ได้ทรงเล่าให้หม่อมเจ้า พูนพิศมัย ดิสกุลฟังว่าในสมัยที่พระองค์ท่านยังเป็นนายทหาร ประจำอยู่ในพระบรมมหาราชวังนั้น มีเจ้าพี่เจ้าน้องมาประทับคุยด้วยอยู่ใกล้วังกับประตูบ่อยๆ ทรงเห็นมีคนเข้าออกประตูวังเนืองแน่นอยู่เสมอ ก็ทรงคิดกันว่า น่าจะทดลอง ความรู้คนเหล่านั้นดูจึงทรงจดชื่อบุคคล ๔ คนคือ...

๑. ท่านขรัวโต (สมเด็จพระพุฒาจารย์ โต พรหมรังสี วัดระฆัง)
๒. พระพุทธยอดฟ้า (พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก รัชกาลที่ ๑)
๓. จำไม่ได้ว่าใคร
๔. อีนาคพระโขนง

แล้วให้คนไปคอยถามผู้ที่เข้าออกประตูวังทุกคนว่า ตามรายชื่อทั้ง ๔ คนนั้น รู้จักใครบ้าง

ความมีชื่อเสียงของแม่นาคได้ทำให้วัดมหาบุศย์ ริมคลองประเวศบุรีรัมย์ แขวงพระโขนง เขตพระโขนง กทม. พลอยเป็นที่รู้จักของคนทั้งหลายด้วย ในฐานะเป็นวัดที่ฝังศพแม่นาค

วัดมหาบุศย์นี้ พระศรีสมโภชน์ (พระศรีสมโพธิ) เจ้าคณะวัดสุวรรณฯ เป็นผู้สร้าง ตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ ๒ ในขณะที่ท่านยังเป็นพระมหาบุศย์

เรื่องราวของแม่นาคมีทั้งที่เป็นนิยายและภาพยนตร์ บุคคลแรกที่ทำให้ "แม่นาคพระโขนง" โด่งดังขึ้นมา ก็คือ สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระนราธิปประพันธ์พงษ์ พระองค์ท่านทรงนำเรื่อง "อีนาคพระโขนง" ออกแสดงเป็นละครเวทีที่โรงละครปรีดาลัยจนเกรียวกราวได้รับการต้อนรับจากดูเป็นอย่างมาก จนต้องแสดงซ้ำอยู่ถึง ๒๔ คืน

ที่พระโขนง มีเศรษฐีสองสามีภรรยา ทั้งสองมีลูกสาวที่สวยที่สุดในย่านพระโขนง จึงมีหนุ่มๆ มาติดพันหลายคน มากก็เป็นคนหนึ่งในจำนวนนั้นแต่เพราะหนุ่มมากชอบประพฤติกรรมตัวเป็นนักเลงโต สองสามีภรรยาจึงพยายามกีดกันและตัดการหมั้นนางนาคให้กับเสี่ยย้ง

นางนาคจึงตัดสินใจหนีตามหนุ่มมากในวันที่เสี่ยย้งยกขบวนขันหมากมา หลังจากได้นางนาคมาเป็นภรรยา มากก็กลับตัวเป็นคนดี ขยันขันแข็งทำมาหากิน ทั้งสองจึงอยู่กันอย่างมีความสุข

ต่อมานางนาคตั้งท้อง ก็พอดีมากถูกเกณฑ์ทหาร มากต้องไปเป็นทหาร จึงฝากลุงกับป้าให้ช่วยดูแลนางนาค (เพราะบิดามารดาของมากเสียไปแล้ว จึงต้องมาฝากลุงกับป้าให้ช่วยดูแลภรรยา)

ลุงกับป้าเป็นห่วงหลานสะใภ้ จึงรับนางนาคไปอยู่ด้วย นางนาคเป็นคนขยันขันแข็งถึงกำลังท้องไส้ ก็ยังช่วยหาบขนมขายทุกวัน

จนกระทั่ง... กลางดึกคืนหนึ่งนางนาคเกิดเจ็บท้องจะคลอดลูก ลุงจึงรีบไปตามหมอตำแย มาทำคลอดให้ แต่หมอตำแยไม่สามารถทำอะไรได้ เพราะเด็กในท้องขวางตัว และนางนาคไม่มีลมเบ่ง

ในที่สุด... นางนาคก็ขาดใจตายทั้งที่ลูกยังอยู่ในท้อง การตายลักษณะนี้เรียกว่าตายทั้งกลม ซึ่งเชื่อกันว่า ผีพวกนี้แรงทั้งแม่ทั้งลูก

ในวันฝังนางนาค เพื่อนของมากที่ถูกเกณฑ์ทหารด้วยกัน ได้กลับมาบ้านที่พระโขนง และมาทันช่วยหามศพนางนาคไปฝังที่ป่าช้าวัดมหาบุศย์

หลังจากนั้น พอตกดึก ชาวบ้านใกล้วัดมหาบุศย์ ก็จะได้ยินเสียงนางนาคเห่กล่อมลูกอยู่ที่โคนต้นตะเคียนใกล้คลอง ด้วยสำเนียงอันโหยหวน มีเสียงเด็กร้องไห้ เสียงผู้หญิงหยาดเย็นปลอบโยน ประสานด้วยเสียงหมาหอน


ในตอนแรก... นางนาคก็ไม่ได้ดุร้ายอะไรนัก จนกระทั่งลูกชายของนางไปเล่นกับเด็กวัด แล้วถูกเด็กวัดรังแกนางจึงหลอกพวกเด็กวัด ด้วยการยื่นมือยาวๆ จะจับเท่านั้น แต่ไม่ได้ทำอะไรรุนแรง ทำเอาพวกเด็กวัดจับไข้กันเป็นแถว

แต่รายที่นางนาคเล่นงานอย่างจริงจังก็คือ เสี่ยย้ง เพราะเสี่ยย้งเคยปลุกปล้ำนางมาครั้งหนึ่ง นางนาคจึงบีบคอเสี่ยย้งจนตาย เมื่อมากกลับมาที่พระโขนง ก็พบนางนาครอรับอยู่ที่บ้าน มากจึงไม่ยอมเชื่อ เมื่อใครต่อใครบอกว่านางนาคตายแล้ว

จนลุงต้องแนะนำว่า จะเชื่อหรือไม่ ก็ให้ทดลองดู เวลานางนาคตำน้ำพริก ให้แอบบีบมะนาวลงไป ถ้าผีเป็นผู้ทำก็จะมีหนอน มากแอบทดลองดู ก็ปรากฏว่าในน้ำพริกมีหนอนจริงๆ แต่เขายังไม่ยอมเชื่อ

กระทั่งวันต่อมา ขณะที่ทองนาคตำน้ำพริก บังเอิญ ทำสากหล่นลงไปใต้ถุนบ้าน (บ้านที่ทองนาคกับมากอยู่เป็นเรือนไทยใต้ถุนสูง)

นางก็เอื้อมมือยาวเฟื้อยลงไปเก็บสาก มากเห็นเข้า ถึงได้ยอมเชื่อว่าเมียของตนกลายเป็นผีไปซะแล้ว และหนีไปหานายทุยที่บ้าน

นางนาครู้ว่ามากหนี ก็ตามไปที่บ้านของเพื่อน เพื่อนกับมากจึงต้องพากันหนีอีก นางก็ติดตามไม่ลดละจนทั้งสองหนุ่มวิ่งหนีฝ่าเข้าไปในดงหนาด (ต้นไม้ชนิดหนึ่ง ใบใหญ่เป็นขน มีกลิ่นฉุน ใช้ทำยาได้ ถือกันว่าผีกลัว)




นางจึงไม่กล้าติดตามเข้าไป แต่ยังรออยู่นอกดงหนาด แล้วร้องเรียกสามีด้วยเสียงเย็นๆ

จนรุ่งเช้า นางจึงจำใจจากไป ส่วนสองหนุ่มที่หลบภัยอยู่ในดงหนาดนั้น สมภารคงวัดมหาบุศย์ออกบิณฑบาตผ่านมาพบเข้า ก็ช่วยพากลับไปที่วัด และให้พระเณรช่วยกันวงด้านสายสิญจน์ ตั้งบาตรน้ำมนต์ให้พระมานั่งล้อมมากกับทุยแล้วสวดพระปริตร

ตกกลางคืน นางนาคก็มาจริงๆ แต่ไม่สามารถฝ่าวงสานสิญจน์เข้าไปหานายมากได้ ทำให้นางโกรธมาก และเที่ยวปรากฏตัวหลอกหลอนผู้คนที่พายเรือผ่านหน้าวัด จนไม่มีใครกล้าผ่านไปแถวนั้น

และชาวบ้านที่อยู่ใกล้วัดก็ต้องอพยพหนีไปอยู่ที่อื่น พระสงฆ์องค์เจ้าพลอยเดือดร้อนไปด้วย ต้องย้ายไปอยู่วัดอื่น วัดมหาบุศย์แทบจะกลายเป็นวัดร้าง เหลืออยู่แต่สมภารคงรูปเดียว

ข่าวความดุร้ายของนางนาคเล่าลือกันไปทั่วกัน จนรู้ถึงหมอผีชื่อดังคนหนึ่งชื่อแหยม หมอแหยมพาเจ้าเปลี่ยนลูกศิศย์ทีวัดมหาบุศย์เพื่อจะปราบผีแม่นาค แต่กลับพ่ายแพ้ไป

ส่วนเจ้าเปลี่ยนกลายเป็นบ้าไป แต่ในที่สุด ผีแม่นาคก็ถูกปราบลงจนได้ โดยเณรจิ๋วซึ่งมาแต่เมืองเหนือ เณรจิ๋วได้ใช้วิชาอาคมเรียกนางนาคลงหม้ออาคม เอาไปถ่วงน้ำได้สำเร็จ

แต่มีคำเล่าลือบางกระแสว่า ผู้ที่ปราบผีแม่นาค ไม่ใช่เณรจิ๋ว ทว่าเป็น สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต) วัดระฆัง เล่ากันว่า สมเด็จพระพุฒาจารย์ท่านรู้ข่าวการอาละวาดของผีแม่นาค ซึ่งก่อความหวาดกลัวและเดือดร้อนแก่ชาวบ้านแถววัดมหาบุศย์ เป็นอย่างมาก แม้แต่หมอผีเก่งๆ ก็ยังพ่ายแพ้ไปหลายราย

สมเด็จฯ โต จึงมาค้างที่วัดมหาบุศย์ แต่ท่านไม่ได้ทำพิธีอะไรมากมายอย่างหมอผีทั้งหลาย เพียงพอ ตกค่ำ ท่านก็ไปนั่งที่บริเวณหลุมศพ แล้วเรียนนางนาคขึ้นมาสนทนากัน แต่ท่านจะพูดจากตกลงกับนางนาค ว่าอย่างไรไม่มีใครรู้

ลือกันว่า ท่านได้เจาะเอากระดูกหน้าผากจากศพของนางนาค ขัดกระดูกแผ่นนั้นจนเกลี้ยงเป็นมันแล้วนำกลับไปยังวัดระฆัง ลงยันต์กำกับและเจาะทำเป็นหัวเข็มขัด เวลาท่านจะไปไหนก็เอาคาดเอวติดไปด้วย

นับตั้งแต่นั้น ผีแม่นาคที่เคยอาละวาดที่วัดมหาบุศย์ พระโขนงก็สงบไป เมือไปอยู่ที่กุฏิสมเด็จโต เวลานั้นสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ม.ร.ว.เจริญ อิศรางกูร) ยังเป็นสามเณร อยู่ในกุฏินั้นด้วย ได้ถูกแม่นาครบกวน

สามเณรก็ฟ้องสมเด็จฯ ว่า สีกามากวนเจ้าข้า สมเด็จฯ ท่านก็ร้องปรามว่านางนาคเอ๊ยอย่ารบกวนคุณเณรซี แม่นาคก็เงียบไป แล้วนานๆ ก็ออกมาแหย่เล่นเสียครั้งหนึ่ง พอถูกปรามก็หยุดไป เป็นอยู่อย่างนี้เรื่อยๆ

ครั้นสมเด็จฯ ท่านชรามากขึ้น ก็มอบกระดูกหน้าผากนางนาคประทานหม่อมเจ้าพระพุทธบาทปิลันทน์ และให้สามเณร ม.ร.ว.เจริญ ไปอยู่ด้วย นางนาคยังคงเล่นสนุกเย้าแหย่สามเณรตามเคย

หม่อมเจ้าพระพุทธบาทปิลันทน์ทรงกริ้วดุนางว่า... เป็นผู้หญิงยิงเรืออย่ามากวนเณร คุณเณรจะได้ดูหนังสือหนังหา นางนาคจึงเงียบไป...

ต่อมา... หม่อมเจ้าพระพุทธบาทปิลันทน์ ซึ่งได้เป็นหม่อมเจ้า สมเด็จพระพุฒาจารย์ (ทัต) ได้ประทานกระดูกหน้าผากนางนาคให้แก่หลวงพ่อพริ้ง (พระครูวิสุทธิ์ศีลาจารย์) วัดบางปะกอก

ภายหลังหลวงพ่อพริ้ง ก็มอบกระดูกนางนาคแด่กรมหลวงชุมพรเขตรอุดมศักดิ์ กระดูกนางนาคจึงไปอยู่ในซองผีที่วังนางเลิ้ง (ในเวลานี้เป็นโรงเรียนพาณิชยการพระนคร) อยู่ที่วังนางเลิ้งไม่นานเท่าไร นางนาคก็มากราบทูลลา และกระดูกนางนาคชิ้นนั้นก็อันตรธานหายไป ไม่พบเรื่องราวอีกเลย

อีกตำนานหนึ่ง เล่าขานเรื่องแม่นาคโดยขุนชาญคดี (ปั่น) กำนันตำบลพระโขงสมัยนั้น ได้เล่าถวาย สมเด็จฯ เจ้าฟ้ากรมหลวงลพบุรีราเมศวร์ (พระองค์เจ้ายุคลทิฆัมพร พระราชโอรสในรัชกาลที่ ๕) ว่า.....

นางนาคเป็นบุตรสาวของขุนศรีฯ นายอำเภอ บ้านอยู่ปากคลองพระโขนงฝั่งตะวันตกข้างวัดมหาบุศย์ (ตามหลักฐานนี้ แม่นาคไม่ใช่ลูกสาวของตามั่นยายมีแต่อย่างไร และไม่ใช่เด็กสาวกำพร้าด้วย)

และเป็นสาวสวยที่จะหาสาวใดในย่านพระโขนงมาเทียบเคียงได้ยาก สมเด็จฯ เจ้าฟ้ากรมหลวงลพบุรีราเมศวร์ เมื่อได้ทรงฟังเรื่องราวแล้ว ถึงกับรับสั่งว่า

"สวยสดงดงามถึงอย่างนั้นทีเดียวรึ มิน่าเล่าเจ้าพวกหนุ่มๆ ถึงได้ตอมกันนัก และปีศาจก็มีฤทธิ์ร้ายแรงถึงเพียงนั้น"

และหลักฐานที่ ก.ศ.ร.กุหลาบ บรรณาธิการหนังสือ "สยามประเภท " ตอบข้อข้องใจของคนอ่าน ลงในหนังสือเล่มที่ ๓ วันเสาร์ที่ ๑๐ มีนาคม พ.ศ.๒๔๔๒ ว่า.....

"จะเปนวันเดือนปีใดจำไม่ได้เปนคำพระศรีสมโภช (บุด) วัดสุวรรณเล่าถวายสมเด็จอุปัชฌาย์ว่า ในรัชกาลที่ ๓ กรุงเทพฯ อำแดงนาก บุตรขุนศรีนายอำเภอ บ้านอยู่ปากคลองพระโขนง เปนภรรยานายชุ่มตัวโขนทศกรรฐ์ในพระจ้าวบรมวงศ์เธอเจ้าฟ้ากรมหลวงพิทักษ์มนตรี

อำแดงนากมีบุตรถึงอนิจกรรม นายชุ่มสามีนำศพอำแดงนากภรรยาไปฝังที่ป่าช้าวัดมหาบุด... ศพอำแดงนากฝังไว้ที่นั่นไม่มีปีศาลหลอกผู้ใด เปนแต่พระศรีสมโภชเจ้าของวัดมหาบุด เล่าถวายพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมสมเด็จพระปรมานุชิตชิโนรสว่า

นายชุ่มเเปนคนมั่งมี.... บุตรนายชุ่มมีชายหญิงหลายคน แต่ล้วนยังไม่มีสามีภรรยาทั้งสิ้น บุตรนายชุ่มหวงทรัพย์สมบัติของบิดา เกรงว่าบิดาจะมีภรรยาใหม่...พวกลุกชายจึงทำอุบายให้คนไปขว้างปาชาวเรือ ตามลำคลองริมป่าช้าที่ฝังศพอำแดงนากมารดา กระทำกิริยาเปนผีดุร้ายหลอกคน

จนถึงช่วยนายชุ่มถีบระหัดน้ำเข้านาแลวิดน้ำกูเรือของนายชุ่มที่ล่มก็ได้ บุตรชายแต่งกายเปนหญิงให้คล้ายอำแดงนากมารดาทำกิริยาเปนผีดุร้ายให้คนกลัวทั่วทั้งลำคลองพระโขนง...

บุตรนายชุ่มทศกรรฐ์หลายคนได้เล่าถวายเสด็จอุปชฌาย์ว่า ตนได้ทำมายาเปนปีศาจอำแดงนากมารดาหลอกชาวบ้าน จริงดั่งพระศรสมโภชกราบทูลเสด็จอุปัชฌาย์ทุกประการ" (จากหนังสือ ตามรอยนางนากพระโขนง ของ ส.พลายน้อย)

(ตามความข้างต้นนี้ และวัดมหาบุดที่กล่าวถึงก็คือวัดมหาบุศย์นั่นเอง) แต่หลักฐานทั้งสองนี้ก็ยังคงขัดแย้งกันเอง เรื่องราวของแม่นาคพระโขนง ก็ยังคงเป็นตำนานรักอมตะประจำถิ่นพระโขนงมาตราบเท่าทุกวันนี้

และเพื่อเป็นการระลึกถึงแม่นาค ทางวัดมหาบุศย์จึงได้สร้างศาลแม่นาคพระโขนงขึ้นในบริเวณวัด เพื่อให้ผู้มีศรัทธาเลื่อมใส ได้แวะมากราบไหว้ย่านาคกัน

ชื่อแม่นาค เขียนได้ ๒ อย่างคือ นาก หมายถึงของมีค่า จำพวกทอง เงิน นาก และ นาค ซึ่งเป็นชื่อที่นิยมใช้ในรุ่นหลังๆ อีกทั้งว่ากันว่า สามีของนางนาคไม่ได้ชื่อนายมาก แต่ชื่อนายชุ่ม



--------------------------------------------------------------

 

ที่แน่ ๆ คนหนึงละไม่ไปแน่นอน

 

อนุโมทนาสาธุบุญ

จะไปที่ใดก็ตามเถิด ความไม่สงบ ต้องเกิดจาก ภายในตัวเรานั้นเอง

ไขว่คว้าหามันมาทุกอย่างตั้งแต่เกิดยันตาย...สุดท้ายที่หามาเอาไปไม่ได้สักอย่าง

 

ถ้าไปดู กลับมาจะหลอนหรือเปล่า.....

 

ชอบมากเรื่องผีนิ ปล. เป็นนิทรรศการที่น่าดูมาก ควรจะไปชม ที่สำคัุญฟรีและมีเวลาเป็นเดือน ใช้บริการบีทีเอสสะดวกที่สุด สถานีพร้อมพงษ์ ...

 

น่าไปดูมากมาย >.<

 

เป็นนิทรรศการที่น่าสนใจมากๆเลยนะครับ

 

กลัวมาตั้งแต่เด็กเลย

 

ผีบางตนก็น่าสงสาร อยากให้คนช่วยสงเคราะห์ ประเภทนี้จะกลุ้มใจ เพราะคนชิงกลัวไปก่อน ตั้งแต่ตอนเห็นรูปร่างของผี หรือแค่ได้ยินเสียง ได้กลิ่น เพราะเป็นผีพลังงานน้อย ปรากฏร่าง หรือเข้าฝันไม่ได้

 

อยากไปปป...จังเลยค่ะ

 

น่าสนใจดีนะครับ แต่ข้อความแต่ละบรรทัดมันยาวไปหน่อยนะครับ

 

ขออนุโมทนาสาธุการครับ

แค่เห็นชื่อน้องก็กล้วละครับ

______________________________________________________

ขอเชิญมาเป็น 1 ในเครือข่ายความดี เพื่อส่งเสริมและสนับสนุนให้ทุกคนทำดี
hi5 - ?PEC?เครือข่ายความดี•?

หรือเชิญพี่ๆเข้ามาอ่านบทความของท่านพระอาจารย์เอก และธรรมะของหลวงพ่อสนอง กตปุญโญ ได้นะครับ
http://palungjit.org/threads/ขอเชิญมาเป็นหนึ่งในเครือข่ายความดี.253322/

สารธารบารมี ขอเชิญร่วมทำบุญกับหลวงพ่อ อลงกต วัดพระบาทนำพุ
1900222200 ครั้งละ 15 บาท เงินเพียงน้อยนิดอาจทำให้เด็ก อิ่มได้

 

หุหุ น่าไปจังแต่ไม่กล้าไปคนเดียว -*-

ปล.ภาพนางนาค น่ากลัวมากกก - -

 

บรื๋อๆๆๆ น่าไปจังเลยคร๊าบๆๆๆๆ

thaiput007@hotmail.com

 

อยากไปบ้างแต่บ้านอยู่ไกล รอให้มาจัดที่อุดรเดี๋ยวไปดู

 

I like it so muchhhh
ถ้าสอบเสร็จแล้วจะไปดูทันทีเลยค่ะ
ขอบคุณสำหรับข้อมูลน่ะค่ะ

 

น่าไปดู
สงสัยจะหลอนน่าดู