ปล่อยปูลงทะเล ได้ไรไหมอ่ะ

เรื่องมันมีอยู่ว่า พอดีเมื่อวานเราขายของอยู่ตลาดค่ะ พอดีที่ประจำเค้าจะขายกับข้าวเค้าไม่มาค่ะ เจ้าของตลาดเลยให้แม่ค้าปูเป็นมาลงใกล้ๆแทน แล้วพอดีสายตาก็ดัน หันไปสบตากับปู ตอนแรกก็ไม่คิดอะไร ลูกค้าที่เข้ามาซื้อปูก็พูดขึ้นมาว่า
" ปูตัวใหญ่จัง จะเอาไปนู้ทำนี่ "ก็เลยหันไปมอง มันดิ้นๆกันใหญ่เลยอ่ะ มันโดนหนังยางมัด พ่นฟองกันออกมาเเต็มเลย T-T เริ่มหันไปหันมา ใจดันคิดน่าสงสารมันเนอะ แล้วก็แผ่เมตตาในใจ บอกมันว่าขออนุโมทนาบุญด้วยนะ ที่เนื้อของแกได้กลายเป็นประโยชน์แก่ สิ่งมีชีวิตอื่น แกยังดีกว่าคนตายแล้วเผาอย่างเดียว กินไม่ได้เหมือนแก พอแผ่เสร็จมันดันขายดีแล้วแต่ล่ะก็พอแต่วิธีการประกอบอาหาร ปกติชอบรับประทานปู แต่ตอนนั้นรู้สึก Y-Y ในใจก็คิดว่า เค้าจะพูดทำไมว้า ใจมันเศร้าๆอ่ะ ว่าแล้วก็เลยหันไปหาแม่ค้าปูว่า
"2 ตัวขายไหม "เค้าบอกว่า "ขาย" เราเลยบอกเค้าว่า "จัดมา" ในใจก็คิดว่า คุณปูถ้ารับทราบถึงกะแสจิตนี้ ใครยังไม่อยากตายก็มานะ เค้าก็ดันถามต่ออีกนะเอาตัวผู้ตัวเมีย (จาถามทำไม) ก็เลยบอกเค้าไปว่า เอามาเลยที่เป็นคู่อ่ะ เค้าเลยบอกว่าโอเค จัดให้ พี่ที่ขายข้างๆก็หันมามอง เฮ้ยเอาไปทำไร ว้าทำไรกิน เอาเป็นคู่ด้วย เราก็ได้แต่เงียบไม่กล้าบอกคนเยอะ อายยังไงไม่รู้ เราเลยบอกแม่ค้าฝากแปป ว่าแล้วก็วิ่ง ไปร้านสะดวกซื้อ ซื้อกรรไกรอันเล็กมาอันนึง แอบไว้ในกระเป๋า แล้วจ่ายค่าปู 60 บาท แต่ปูมันลอยตะเกียกตะกาย ขึ้นมาอีกตัวอ่ะตัวใหญ่ด้วย เลยบอกแม่ค้าเอาไอ้นี่ด้วย เค้าก็บอกว่า มันนิ่มจะตายแล้ว อ่ะไม่อร่อยหรอก เราก็เลยบอกว่าเอามาเหอะ มันอยากไปอ่ะ แล้วแม่ค้าก็ควักตัวเล็กอีก 2 ตัวให้มาอีก บอกว่าแถม รวมเป็นป 90 บาทกับปูอีก 5 ตัว ตอนแรกมันดิ้นใหญ่เลยอ่ะพยายามอกมานอกถุง เราเลยบอกว่า ใครหลุดจากถุงแล้วตายก่อนก็ซวยเองแล้วนา ว่าแล้วก็ฝากร้านไว้กลับพี่คนเดิมร้านข้างๆ เค้าก็เลยแซว เฮ้ยจะรีบไปไหน อย่าบอกนะว่าแกจะเอาไปปล่อยที่ทะเล เค้าพูดซะดัง คนเลยหันมามองกันเต็มเลย เราก็ยิ้มๆ ได้ยินเสียง เบาๆ อีนี่ถ้าจะบ้า เพิ่งเคยเห็นเอาปูไปปล่อยทะเลได้บุญเหรอว้า ซะงัก คร้าบบบ แต่ในใจก็พุดอกมาว่า ไม่ได้อยากได้เท่าไหร่หรอกบุญ อยากให้มันรอดอ่ะ สงสาร ว่าแล้วเราก็รีบบิดมอเตอร์ไซค์ไปทะเลเลย หาที่ไกลคนหน่อย ไปถึงปูมันดิ้นๆนะ เราก็พูดบอกมันเลยนะ อย่านีบนะ เด้วมาช่วยนะ เค้ากลัว มันก็อยู่เฉยๆให้ตัดกันอ่ะ ตัวเล็กอ่ะ ตัดเสร็จก็รีบขุดหลุม ตรงชายหาดที่เราไปล่อยมุดดินเลย เหลือตัวใหญ่ เราตัดให้มัน มันไม่ยอมไปอ่ะ เรากลัวคนจับมา ก็เลยโยนเบาๆลงทะเล แต่มันขึ้นมาใกล้เราอีกอ่ะ สักพักเด็กที่เล่นนำอยู่แถวนั้น มากัน 6-7 คนเลย วิ่งมาล้อมเราเลย ถามว่า พี่ๆ พี่มาปล่อยเต่า หรือ เราเลย บอกว่า ป่าวจ้าพี่มาปล่อยปู เด็กอีกคนจับตัวใหญ่ไว้เราเลยบอกว่า เอามันปล่อยไปเนอะสงสารมันอ่ะ เด็กๆก็บอกว่าเด้ว หนูว่ายไปปล่อยให้ลึกให้เนอะ เราบอกว่าดีๆ แล้วแม่เด็กก็มา เค้าถามใหญ่ว่าเอามาปล่อยทำไม เราบอกว่า สงสารอ่ะ เค้าบอกเราแบบว่า มันบ้าป่าวว้า เราก็อายาก รีบขี่มอไซค์หนีไปเลย แบบนี้เราจะบ้าอย่างเค้าว่าป่าวคะ คิดไปคิดมา เราต๊องป่าวว้าคุยกะปู แต่มันสงสารอ่ะ กลับมาที่ตลาดเค้าก็ซุบซิบกันแล้วหัวเราะอ่ะ เราก็เขินๆ ตกลงเราเราผิดไหมเนี่ย หรือจะถามว่าผิดไหมที่อาย แล้วถ้าปูที่ไปปล่อยมันตายจะบาปไหมอ่ะค่ะ

 

ทำดีอย่าอาย ทำชั่วสิต้องอาย คนดีทวนกระแสโลก ไม่กลัวโลกตำหนิ

อนุโมทนา คุณได้บุญตั้งแต่มีจิตคิดเมตตา สงสารแล้วครับ

 

เจตนาหํ ภิกฺขเว กมฺมํ วทามิ.
ภิกษุทั้งหลาย เรา (ตถาคต) กล่าวเจตนาว่าเป็นกรรม
​

[SIZE=+0][SIZE=+0][SIZE=+0]อยู่ที่เจตนาของเรานะ นินทา และ สรรเสริญ เป็นธรรมดาของโลก .. อะไรที่ทำแล้ว ไม่เป็นทุกข์เป็นโทษ ในภายหลัง ทำแล้วสบายใจ ก็ทำไปเถิด .. ถึงปูจะตาย เราก็ได้ชื่อว่า ทำดีที่สุดแล้ว[/SIZE][/SIZE][/SIZE]​

[SIZE=+0][SIZE=+0][SIZE=+0].. เอ้อ ปู่ที่ไปปล่อยลงทะเล นี่ปูน้ำจืด หรือปูน้ำเค็ม ล่ะ ..[/SIZE][/SIZE][/SIZE]​

 

สาธุ ขอโมทนา ดีแล้ว ชอบแล้ว
เราเองตั้งกฏกติกาไว้ในบ้าน ห้าม
คนในครอบครัว นำสัตว์เป็นๆ มา
ทำอาหารในบ้าน ปลา ปู กุ้ง หอย
ถ้าอยากกินจริงๆ ก็ให้ซื้อที่เขาทำสำเร็จแล้ว
ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน ตอนเขาซื้อหอยลวกมากิน
ไม่รู้ซื้อที่ลวกแล้ว หรือสั่งให้แม่ค้าลวกให้ (เวรกรรมแท้ๆ)

 

ขอบคุณมากค่ะ ก็ภูมิใจอยู่นะคะว่าตัวเองน่าจะได้ทำดีอ่ะ แต่ทำไมคนอื่นเค้ามองว่าเราเหมือนคนประหลาด อย่างบางทีเราเอาหนังสือธรรมะไปอ่านตอนขายของ เค้าก็มองว่าเราแปลกๆ เราใส่บาตรก็ชอบถามว่าเห็นเลขอะไร หรือเราชอบคุยกับพระตอนใส่บาตร บางทีท่านหายไป หลายบางองค์อาพาตร หรือเราไม่มาใส่บาตรพระท่านก็ชอบถาม จะต้องมีคนมีถามตลอดเลยว่าคุยอะไร หรือชอบแซวว่าธรรมะพระหล่อจัง จนหลังๆต้องแอบๆไปใส่ไกลๆคนเลยก็มี สงสัยกรรมมันจะเยอะ Y-Y เรื่องปูว่ามีมาแขวะ ว่าเอาไปปล่อยทะเลจะได้ไหมบุญ เด้วมันก็โดนจับมาอีก (ก็วัดไม่มีทะเลอ่ะ Y-Y) แล้วเด้วมันก็ตายอยู่บกมาตั้งนานอยู่ๆเอาไปปล่อย ถ้าจะบ้า เศร้าๆๆ

 

อนุโมทนาบุญด้วยครับ ดีจริงที่คุณทำบุญแล้วยังนำเรื่องการทำความดีมาบอกกล่าวให้ผู้อื่นทราบเพื่อร่วมอนุโมทนาด้วย สาธุ สาธุ

 

หมดกันทำบุญดันอาย ท่าจะได้น้อยอยู่นะ

 

คุณ ๆ อย่าคิดมาก เมื่อจะทำดี อย่าให้อะไรมาขวาง
ทำดีต้องได้ดีแน่ ทำชั่วต้องได้ชั่วแน่
การทำดี เหมือนกับการว่ายน้ำทวนกระแส จะยากและลำบากกว่า การลอยน้ำตามกระแส ซึ่งง่ายและสบายกว่า (แต่มันไม่เคยพาไปที่สูง มีแต่จะตกต่ำลง ๆ)
โลกเราจะหาคนที่ชอบลำบากนั้น ยาก การทำความดีก็เช่นเดียวกัน จะหาคนมาทำได้น้อย
ไม่ใช่ว่าทำได้ยาก แต่เพราะสังคมไม่ค่อยเห็นด้วย คนส่วนมากจึงไม่อยากจะแตกต่าง และชอบที่จะได้รับการยอมรับจากสังคม กระแสปัจจุบันมันเป็นแบบนี้ (แตกต่างไปตามแต่ละยุคสมัย)

คนดีทำดีง่าย ทำชั่วยาก
คนชั่วทำชั่วง่าย ทำดียาก

 

ไม่ผิดหรอกครับ

การทำความดี บางครั้งคนอื่นก็มองว่าบ้า น่าอับอาย แต่มันเป็นการสวนกระแสโลก /จำเขามา/ ถ้าหากเราตั้งใจทำโดยไม่สนใจต่อคำกระแนะกระแหน ของคนรอบข้าง เราก็จะเป็นสุขใจ และไม่นึกเสียใจในการกระทำครั้งนั้น มีหลายครั้งที่ข้าพเจ้า มีโอกาสที่จะช่วยชีวิตสัตว์อย่างนี้ แต่ก็ไม่ทำ ครั้นพอเวลาผ่านไปก็มานึกเสียดาย ปัจจุปันเมื่อข้าพมีโอกาสพบเห็น และสามารถช่วยให้ชีวิตสัตว์พวกนี้ได้ ก็จะทำทันที โดยไม่คิดเข้าข้างตัวเองว่านันจะต้องเกิดมาเพื่อเป็นอาหารเสมอไป
ข้าพเจ้าขออนุโมทนาในบุญกุศลนี้ด้วยเถิด ที่ได้มีจิตอนุเคราะห์เเก่เหล่าปูทั้งหลาย สาธุ สาธุ สาธุ

 

ขอบคุณค่ะ แต่พอดีเรามันก็เป็นคนที่ชอบคิดต่างจากชาวบ้านเค้าอยู่แล้ว คืออายมันก็อายนะ แต่ก็ทำอยู่เรื่อยอ่ะ ทำไปไม่ค่อยคิดไรหรอก เราไม่ค่อยคิดหรอกว่าทำแล้วได้เท่านั้นเท่านี้เราทำไปไม่ค่อยหวังกลับมาหรอกค่ะ อย่างกรณีนี้คือ อยากให้มันรอด รู้สึกว่าโลกเรามันกว้างแบ่งๆกันอยู่ได้อีกเยอะ สงสารมันอ่ะ ไม่อยากให้มันตายทั้งหมดเลย ถ้าเราตังค์เยอะนะเราตั้งใจเหมา ลงทะเลเลย แต่เรามันมีน้อย เรื่องใส่บาตรเค้าว่าเค้านินทา เราก็แอบไปใส่ที่วัดเลย วันพระ วันเสารอาทิตย์ ไปเลยวัดที่ ไม่สนใจใครไปแล้วก้ตั้งใจไปมันคนเดียวเลย ปฏิบัติเลย เคยไปวัดใกล้บ้านไปแล้วลำบากใจ เราตั้งใจสวดดังไปหน่อยเค้าหันมามองกัน พระเทศน์เรานั่งสมาธิเลย เค้านินทากันให้ได้ยินเลย ว่า เฮ้ยมันนั่งสมาธิเลยว่ะ จะบ้าป่าว เป็นผู้หญิงนะเนี่ย เราเลยต้องหนีไปทำที่วัดสายป่า ค่อยถูกจริตหน่อย(คือเค้าทำแบบเราทำอ่ะ ได้ใจเลยไปมันทุกอาทิตย์เลย) ไกลหน่อยสบายใจ สบายมาก แต่มันเลยต่างกับคนอื่นไงไม่รู้แลจะอยู่กร่วมกับเค้าลำบาก บางคนมองเราต๊องเลยอ่ะ ไม่เถียงแต่แอบน้อยใจ ตกลงเราแปลกเหรอ แต่กลับสงสารเค้านะว่า เราเป็นชาวพุทธ พื้นฐานมันก็คือที่เราไม่ใช่เหรอ เราก็น่าจะทำให้มันปกติสิ พวกคุณช่วยไขข้อข้องใจเราทีนะ ว่าเรามาถูกทางแล้วใช่ไหม เราไม่ได้ทำมากไปใช่ไหม ถ้าเราทำมันเกินไปบอกเราทีเถอะนะ เราอยากเป็นพุทธแท้อ่ะ ถ้ามันถูกแล้วเราจะทำมันต่อไปแบบไม่แคร์สื่อ แล้วจะมันทุกวันแบบไม่คิดไรด้วยขอบคุณนะ

 

ก็ได้บุญสิ...บุญในการช่วยและปล่อยชีวิตผู้อื่น อนุโมทนาบุญด้วยคนครับ
อยากทราบความหมายของปูต้องไปอ่าน "พระมหาชนก" ครับ สาธุ

 

ทำดีแล้วครับ ได้บุญตั้งแต่คิดแล้ว

แล้วก็ได้กระทำสิ่งที่ตนคิดไห้ลุล่วงลงไปได้ แม้จะมีอุปสรรค
ก็ยังเอาใจต่อสู้
ได้บุญเต็มแน่นอนครับ อนุโทนาบุญด้วยคนครับ

 

สาธุ ทำดีแล้ว ชอบแล้ว ไม่ต้องอายใคร กล้าหาญชาญชัยในการทำความดี
เหมือนกับดังที่คุณ pmntr กล่าวไว้คือ หากเราลอยตามกระแสน้ำก็คงจะลงไปที่ต่ำ ดังนั้น บางทีต้องทวนกระแส ในสังคมสมัยก่อนถ้าตามกระแสคงจะดีเพราะสมัยพุทธกาลมีคนทำบุญกันเยอะ กระแสเลยไปทางบุญ แต่สมัยนี้ ทำบาปกันเยอะ ต้องทวนกระแสสังคมนะสมัยยนี้ ไม่เช่นนั้นเราจะไหลลงทางต่ำ
ขออนุโมทนากับความดีของ wa nn และทุกๆท่านที่แสดงความเห็นในกระทู้นี้

วันนี้อาจจะอายอยู่วันหน้ากำลังใจเข้มข้นจะไม่มีอาย ทำความดีจะอายทำไม
ถ้าอายเราอาจจะหมดโอกาสทำความดี
สมมติว่าหากมีใครกล่าวล้อเลียนในตลาดแรงๆเรื่องการปล่อยปู คราวต่อไปจะทำความดีแบบนี้ไหม ถ้าเลิกทำก็น่าเสียดายมาก
ทำความดีไม่ต้องอายครับ เราตายคนเดียว ไม่มีใครมาตายเป็นเพื่อนกับเรา เราขึ้นสวรรค์เราก็ขึ้นคนเดียว เพราะว่าความดีของเรา เราลงนรกก็เช่นกัน เราก็ลงคนเดียว
กรรมดีชั่วเราทำเองทั้งนั้น อย่าได้อายในความดี ควรอายต่อความชั่วจะดีกว่า
สิ่งชั่วๆทั้งหลายจงอายมัน

มีหิริ โอตตัปปะ นี่ คุณ wa nn ลองพิจารณาข้อนี้ดู

หิริ ความละอายต่อการทำบาป
โอตตัปปะ เกรงกลัวผลของบาปกรรมนั้น

ถ้าเราพิจารณาให้เห็นแบบนี้เราไม่ต้องอายใคร
เราอายบาปกรรม และเกรงกลัวผลบาปกรรมจะดีกว่า

อย่าลืมว่า พระท่านเปรียบคนที่ไปอบายภูมิและไปสุขคติภูมิไว้แบบนี้คือ

ถ้ามีโคหนึ่งตัวเป็นคนทั้งหมด คนที่ไปอบายภูมินั้นมีมากมายประมาณเท่ากับขนวัว
ส่วนคนที่ไปสุขคติภูมิ(มนุษย์ สวรรค์ พรหม นิพพาน) มีน้อยเท่ากับเขาวัว

ดังนั้น เราจงเลือกเป็นส่วนหนึ่งของเขาวัวเถิด อย่าได้หวั่นไหวต่อคำคน
เพราะว่าคนแปลว่ายุ่ง ยุ่งไปทุกเรื่อง
จงเป็นมนุษย์ เพราะว่ามนุษย์แปลว่าผู้มีใจสูง

อนุโมทนาในบุญกุศลทุกท่านครับ

เปี๊ยก

 

อนุโมทนาครับ

ทำดีไม่ต้องอาย แต่บางทีก็สงสารคนอื่นที่ใจไม่คล้อยตามในบุญกุศล

เพราะเวลาเราทำบุญแล้วเขานินทา กลายเป็นว่าเขากลับได้บาป

เรากังวลจิตตกกุศลไม่ครบอีก

กลุ้มใจแทนพวกนิยมบาปจริง ๆ

 

ได้กุศลแน่นอนค่ะ และดิฉันคิดว่าการได้ช่วยเหลือช่วยชีวิตผู้อื่นแบบนี้ เป็นสิ่งที่น่าภูมิใจนะ เพราะไม่ใช่ว่าคนทุกคนจะทำแบบนี้ เราทำในสิ่งที่คนอื่นมองว่าแปลก แต่ขอให้คุณลองคิดดูว่าปูเขาตัวเล็กนิดเดียว เขาอ่อนแอกว่าเรามาก และเขาอยู่ในสถานะที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แต่เราซึ่งช่วยเขาได้ และเราก็ได้ช่วยเขาจนสำเร็จจริงๆเมื่อเทียบกันแล้ว ระหว่างสิ่งที่คุณกระทำดิฉันว่ามันยิ่งใหญ่นะ กับ คำพูดเหล่านั้น ดิฉันว่าดูเล็กน้อยเป็นผุยผงไปเลยเพราะฉะนั้น มั่นใจในตัวเองเถอะค่ะ ทำความดี สร้างกุศลแล้ว อย่าอายเลย เสียงที่คุณได้ยินก็แค่เสียงที่มากระทบหูเราชั่วครู่เท่านั้นเอง วางอุเบกขาไปเลยค่ะ ไม่ต้องหวั่นไหว และธรรมะจะเบ่งบานในใจของคุณ

ขออนุโมทนาสาธุค่ะ

 

ได้บุญแน่นอนครับ

 

คิดดีทำดีตั้งแต่ตอนแรกแล้วหล่ะเป็นการสร้างพรหมวิหารสี่คือความเมตตา ได้บุญกุศลอย่างแรงแล้วที่ทำได้อย่างนี้ ส่วนเรื่องที่คิดว่าเราปล่อยเขาไปแล้วเขาจะตายหรือปล่าวอันนั้นปล่อยให้เป็นไปตามวัฏจักรของเขาต่อไปเถิด เพราะเขาก็มีชีวิตในการเวียน ว่าย ตาย เกิด เหมือนเรา ๆ ท่าน ๆ นี่แหละ.อนุโมทนาสาธู.

 

ดีแน่นอนครับ เป็นการให้ชีวิต ว่าแต่ว่า...มันเป็นปูน้ำเค็มแน่นะคับ

 

แนะนำไปปล่อยแถวๆๆทะเลโคลนดีกว่า เช่น แถวบางปะกง ชายเลน นำไม่ลึกมาก
ปูมันจะอยู่นำกร่อยๆๆเค็ม ๆๆ ท่านทำดีแล้ว การทำดีย่อมทวนกระแสโลก
และย่อมยากกว่าการทำชั่ว เป้นปกติธรรมดา ขออนูโมทนาในกุศลจิตกุศลกรรม
ของท่านด้วยครับ ๆๆๆๆๆๆ