เรื่องจริง ... ไม่อิงนิยาย 4 เมนูอาหารคนบาป

อย่าให้ค้างคาสิจ๊ะกะลังมีอารมณ์อยากฟัง

 

มาต่อเรื่องเมนูบาปของเพียวกันเลยนะครับ(ตามบัญชาคุณฉิม)......เอ๊ะเป็นเด็กหน้าวัดฉิมฯรึเปล่านะ

ถึงตอนที่เพียวเดินตามขอทานไปใช่มั๊ย....................ใช่เนอะ เออ!
ขอทานเดินเร็วมากเพียวเดินตามแทบไม่ทัน.................ขาเริ่มสั่นไม่มีแรง(หิวอ่ะ)
ความมืดเริ่มโรยตัวมาอย่างเซื่องซึมและรันทด......................คงสงสารเพียวมั๊ง
เพียวตัดสินใจเด็ดเดี่ยว วิ่งไปข้างหน้าสุดกำลังที่มีอยู่..............สปีดดดดด 60kb.....เร็วกว่าเน็ตฟรีขององค์การ์ฯนิดนึง
ตอนนี้เพียวมายืนอยู่ตรงหน้าขอทานแล้ว ต่างคนต่างจ้องหน้ากัน.................ไม่พูด
บรรยากาศเริ่มตึงเครียด............เหงื่อผุดขึ้นเต็มหน้า
เพียวนึกขึ้นได้ว่ามีมีดพับอยู่อันหนึ่งที่กระเป๋ายีนส์ด้านหลัง.................ได้การล่ะ
เพียวชักมีดออกมาแล้วชี้ตรงไปที่หน้าของขอทาน....................ด้วยความปวดร้าว
ช่างเหมาะดีแท้ท้ายซอยตรงนี้ไม่มีใครเดินพลัดหลงเข้ามาเลย............มารดำเป็นใจ
ขอทานยืนงงชะงักงันทำอะไรไม่ถูก ไม่นึกว่าระดับขอทานอย่างตัวเองจะโดนจี้กับเค้าด้วย...........อะไรๆในโลกนี้ย่อมเกิดมีขึ้นได้เสมอ(อย่าประมาท)
เพียวปากสั่นเริ่มพูดตะกุกตะกัก โผ๊ ออแคเร๊าะ มา ฝ๊ะๆๆๆ................เฮ้ย!! ม่ายช่าย ล้อเล่งอ่ะ
ส่งข้าวห่อนั้นมาเดี๋ยวนี้นะ...............เพียวแข็งใจพูดออกไป
ขอทานกอดห่อข้าวไว้แน่นเหมือนกับมันเป็นสมบัติอันล้ำค่า...............เพียวเริ่มลังเล
อยากตายรึไง? เพียวสำทับคำขู่อีกรอบ................ตาเริ่มลาย
เสียงมอ'ไซด์คันหนึ่งขับผ่านเข้ามา..............เพียวใจหาย!!
รถคันนั้นจอดลงอีกฟากหนึ่งของฟุตปาทคนสองคนเดินมาที่เพียวและขอทาน
เค้ามีปืนด้วย.............เพียวเห็น!!

เพียวต้องไปแล้วล่ะ!! วันนี้ต้องไปต่างจังหวัด เพียวนัดกับแม่ไว้ว่าอาทิตย์นี้จะกลับบ้านไปเยี่ยมแม่ ป่านนี้แม่คงคอยแล้ว ไว้เพียวกลับมาแล้วจะมาเล่าให้ฟังต่อนะครับ!! อยากจะเล่าให้จบ แต่ต้องรีบไปจริงๆครับ อย่าเคืองเพียวนะครับ.....บายย...ย

 

เอ่อ..อ่า..อย่าถึงกะสาปแช่งกันเลยนะจ๊ะ ใจเย็งๆนะ
ข้อมูลตรงนี้อาจจะเป็นเพียงแค่คนกลุ่มเล็กๆที่มีความคิดพิสดารเท่านั้นเอง คงไม่ด้ายเหมาไปถึงคนอีสานทั้งหมดหรอก
พี่เหม็นเด้อเองก็คงไม่ได้มีเจตนาแบบนั้น เราควรประนามเฉพาะคนที่ทำจริงๆ
แล้วอีกอย่างคนที่ทรมานสัตว์เพื่อเสพแบบนี้ก็มีอยู่ทั่วไป ไม่ได้เฉพาะเจาะจงแค่คนอีสานนะ เพราะเคยเห็นคนในกรุงเทพเราเองนี่แหละที่ทำลักษณะแบบนี้ เค้าไปแอบถ่ายมาให้ดู
เพราะฉะนั้นเราอย่าแบ่งแยกกันเลยนะ ว่าเป็นใครมาจากไหนหรือจะเป็นคนจังหวัดอะไร ยังไงๆก็เป็นคนไทยเหมือนกัน เป็นพี่น้องกันนะ
โอ๋ๆ เลิกโกรธๆนะ
ดีๆกันนะ (f)

 

อ้าว!แล้วใครทำฉิมอารมณ์ค้างเนี่ย เอามันลงมาเลย....(b-ng)
เดี๋ยวป่าช้าเค้าก็แตกตื่นอีกหรอก อารมณ์ค้างทีไร...ไปพาลเค้าทุกที :boo:

 

เงียบจัง........ยังมีใครอยู่อีกรึเปล่านี่
งานยุ่งมากๆ หาโอกาสแว๊บเข้ามาไม่ได้เลย นี่ก็ต้องออกไปอีกแล้ว คิดว่าช่วงค่ำๆคงจะมีโอกาสได้เข้ามาเล่าต่อ สงสัยเพื่อนๆพี่ๆคงเคืองเป็นแน่แท้ คงไม่มีใครอยากฟังเพียวโม้ให้ฟังอีกแน่ๆ .....
เรื่องที่เพียวเอามาลงเป็นเรื่องที่แต่งสดๆตอนออนไลน์เลยอ่ะ เลยต้องใช้เวลาจินตนาการซักหน่อย ไม่ได้ก๊อปมาลงเป็นชุด แต่แต่งกันตอนที่เล่นสดๆเลย แค่อยากจะให้ทั่นๆพี่ๆเพื่อนๆได้คลายเครียดกันเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาอื่นใดแอบแฝง
งานของเพียวมักจะยุ่งๆอยู่ตลอดทั้งงานส่วนตัวและงานส่วนรวม แต่ส่วนมากจะเป็นงานส่วนรวมมากกว่า งานส่วนรวมก็คืองานบุญ มีงานที่เกี่ยวกับพระศาสนาที่ไหนในส่วนภาคใต้ เพียวก็มักจะต้องไปช่วยอยู่ด้วยเสมอ เพราะเพียวเป็นช่างภาพประจำมูลนิธิชมรม ต้องไปทำข่าวในงานนั้นๆ งานใหญ่ที่ผ่านมาก็เป็นงาน พิธีบำเพ็ญกุศลและไว้อาลัยแก่ผู้เสียชีวิตจากคลื่นยักษ์สึนามิ ที่สนามกีฬาเทศบาลตะกั่วป่า พังงา มีรองนายกฯ สมศักดิ์ คุณ ลดาวัลย์ ท่านพลตรี จำลอง รัฐมนตรีฯ สุวิทย์ แม่ชีศันสนีย์ องค์กรของต่างชาติ และอีกหลายหน่วยงาน นึกไม่หมด งานล่าสุดเป็นงานเทเหล้าเผาบุหรี่ของชุมชนเล็กๆในหาดใหญ่ เพิ่งจะเสร็จไปเมื่อบ่ายวันนี้เอง.....
เพียวจึงไม่ค่อยจะมีเวลามาคุยกับเพื่อนๆในเว็ปซักเท่าไหร่ แต่ก็อยากที่จะเข้ามาคุย เพราะชอบเว็ปนี้มาก หวังว่าเพื่อนๆพี่ๆคงจะให้อภัย หากเพียวเข้ามาคุยได้ไม่ค่อยต่อเนื่อง อย่าขับไสไล่ส่งกันนะครับ ยังอยากอยู่ในเว็ปนี้อีกนานๆ
ต้องไปแล้วล่ะครับถึงเวลานัดแล้ว(อันนี้เป็นงานส่วนตัว)

 

โถ...พ่อคุณ
ในชีวิตได้มีโอกาสทำงานที่ได้บุญกุศลอย่างนี้ ก็รีบไปทำเถอะ จะขออนุโมทนาด้วย
แล้วก็ช่วยๆแบ่งบุญมาให้พวกผีๆแถวนี้บ้างนะ
เฮ้อ!ไอ้ที่อยากจะไปไม่ได้ไป ไอ้ที่อยากจะมาไม่ได้มา มีอะไรแน่นอนบนโลกมนุษย์บ้างเนี่ย

 

มานั่งบ่นอะไรอยู่ได้

 

ไม่เอาน่า..อย่าขนาดต้องมาสาปแช่งกันเลย จะเป็นการสร้างความหม่นหมองในใจ อย่างที่หลาย ๆ คนบอกแหละว่า ก็เป็นเรื่องของรสนิยมของคนกลุ่มเล็กนะคะ ถึงใช่ไม่ใช่เราควรที่วางใจให้เป็นอุเบกขาค่ะ และพิจาณาค่ะ และผู้ที่นำมาลงนั้นก็ไม้ได้หวังที่จะกล่าวหมิ่นประมาทใครทั้งสิ้นค่ะ รับประกันค่ะ น่านะทำใจใส ทำใจใสกัน(good)

 

คนใจบุญใจกุศลอย่าง web เราไม่มีใครทำหรอก พวกที่เขียนๆ นี้ก็ฟังเขามาอีกต่อ ไม่ได้ทำเอง เพราะฉะนั้นทั้งคุณปามล์และคนอื่นๆ ไม่ต้องเถียงกัน มันเป็นเมนูของคนที่เราไม่เคยสมาคมด้วยเลย เราย่อมไม่รู้ลายละเอียด อย่างดิฉันนี้บางที มีงานทำบุญแถวๆ บ้านยังไม่รู้เลย ข้าวติดปากยังไม่รู้สึกเลยต้องให้คนอื่นบอกก็ยังเคยเลย

 

มีจริงเรอะเนี่ย คนเราเนี่ยอะไรจะโหดร้ายขนาดนั้น กัวว

 

อร่อยปาก อิ่มท้องเพียงมื้อเดียว ต้องสร้างความทรมานให้กับชีวิตอื่นถึงเพียงนี้เชียวหรือ

น่าสงสารเค้านะ เพราะนั่นคงจะเป็นอนาคตของเขานั่นเอง กรรมมันตามทันจนน่าแปลกใจเชียวแหล่ะ

 

อ่า....ไม่ทราบว่า ใครชอบกินกุ้งเต้นบ้างครับ

 

ไม่กล้ากินอ่ะ





...............................

ขอเชิญชวน ลงนะเงินล้านครูบาคำเป็ง 1 กพ. 52 http://palungjit.org/showthread.php?t=166617

 

ทรมานสัตว์ขนาดนั้น แล้วมันอร่อยเหาะเลยหรอ -______-"
อ่านแล้วคลื่นไส้เลย T-T