ความลับหนังสือของคุณเอกอิสโร

เรียน อาจารย์ gnungnun ใช่ครับ แผนที่ Google earth ที่ผมให้คำนวณ นั้นเป็นเส้นทางการขับรถ ซึ่ง เชื่อว่า เส้นทางเดินเท้า หรือทางเกวียนสมัยเมื่อสองพันกว่าปีที่แล้วอาจจะมีทางลัดที่ตัดสั้นกว่านี้ ก็เป็นได้ ผมต้องพยายามใช้เส้นทางการเดินเท้าหรือทางเกวียนครับ เพราะเป็นการเดินทางจริง

ระยะทางระหว่างเมือง ที่ผมได้มาจากอรรถกถา ก็เป็นระยะทางเดินเท้าหรือกองเกวียนครับ เช่น



ต่อมา พระศาสดาของพวกเราทรงบังเกิดในโลกอาศัย
กรุงราชคฤห์ประทับอยู่ ครั้งนั้น อนาถบิณฑิกเศรษฐีนำสินค้า<O</O
ที่ผลิตในกรุงสาวัตถีไปยังเรือนของราชคฤห์เศรษฐีสหายของตน
<Oทราบว่าพระศาสดาทรงอุบัติแล้วจึงเข้าไปเฝ้าพระศาสดาซึ่งประทับ<O</O
อยู่ ณ สีตวัน ด้วยการเฝ้าครั้งแรกนั่นเอง ได้ตั้งอยู่ในโสดาปัตติผล<O</O
แล้วทูลอาราธนาพระศาสดาให้เสด็จมายังกรุงสาวัตถี ให้สร้าง<O</O
วิหารด้วยการบริจาคทรัพย์แสนหนึ่ง ๆ ทุก ๆ โยชน์ตลอดทาง<O</O
๔๕ โยชน์<O</O


หรือ

ได้เสด็จออกจากกรุงราชคฤห์หลีกจาริก ไปอย่างไม่รีบเร่ง ด้วยทรงทำในพระหฤทัยว่า เราเมื่อเดินทางวันละโยชน์ ๒ เดือนจักถึงกรุงกบิลพัสดุ์ ซึ่งมีระยะทาง ๖๐ โยชน์จากกรุงราชคฤห์.<O</O

หรือ

พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น เมื่อราตรีสว่างแล้ว เสวยพระกระยาหารก่อน ครั้นเสร็จเรียบร้อยแล้ว เมื่อวันอุโบสถแห่งกาฬปักข์เป็นไปอยู่เมื่อดวงอาทิตย์ตก พระองค์เดียวไม่มีเพื่อนสอง ทรงบาตรและจีวร เสด็จจากกรุงสาวัตถีไป ๓๐ โยชน์ด้วยพระบาททีเดียว เสด็จเข้าไปที่อยู่ของยักษ์นั้น. เพราะเหตุนั้น ท่านจึงกล่าวว่า พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับในที่อยู่ของอาฬวกยักษ์.


ส่วนการใช้รัศมี หรือที่อาจารย์ gnungnun เรียกว่าแผนที่ระยะทางนั้น ผมใช้ เพื่อตีกรอบหรือจำกัดระยะในการค้นหา หลักฐานเกี่ยวข้องครับ ซึ่งเป็นระยะไกลสุดที่จะมีโอกาสพบเจอพยานหลักฐาน


ซึ่งวิธีการตรวสอบด้วยระยะทางนี้ ที่ผมใช้ตรวจสอบ ระยะทางระหว่าง กบิลพัสดุ์ กับ เวสาลี ที่อินเดีย-เนปาล ว่าแตกต่างเพียงใด กับ อรรถกถา เมื่อครั้งพระนางปชาบดีโคตมี เดินเท้าไปยังเมืองเวสาลี ที่ว่า


บทว่า ปกฺกามิ ได้แก่ทรงพระดำเนินไป. ในเวลาที่นางมหาปชาบดีนั้นทรงดำเนินไป เจ้าหญิงทั้งหลาย ผู้สุขุมาลชาติจักไม่สามารถเดินไปด้วยพระบาทได้ เพราะเหตุนั้น เจ้าศากยะและเจ้าโกลิยะจึงได้จัดวอทองส่งไป. ก็นางศากิยานีเหล่านั้นคิดว่า เราเมื่อขึ้นยานไป เป็นอันชื่อว่าไม่กระทำความเคารพในพระศาสดา ดังนี้แล้วจึงได้ใช้พระบาทดำเนินไปตลอดทาง ๕๑ โยชน์. ฝ่ายเจ้าทั้งหลายให้จัดอารักขาทั้งข้างหน้าข้างหลัง บรรทุกข้าวสาร เนยใส และน้ำมันเป็นต้นเต็มเกวียน แล้วส่งบุรุษทั้งหลายไปด้วยสั่งว่า พวกท่านจงตระเตรียมอาหารในที่ที่นางศากิยานีเหล่านั้นไปๆ กัน. บทว่า สูเนหิ ปาเทหิ ความว่า เพราะนางศากิยานีเหล่านั้นเป็นสุขุมาลชาติ ตุ่มพองเม็ดหนึ่งผุดขึ้นที่พระบาททั้งสอง เม็ดหนึ่งแตกไป พระบาททั้งสองพองขึ้นเป็นประหนึ่งเมล็ดผลตุ่มกา.<O</O

ซึ่งตามอรรกถา 2 เมือง นี้ อยู่ห่างกัน 51 โยชน์ หรือ 816 กิโลเมตร คราวนี้ อาจารย์ gnungnun ลองใช้ โปรแกรมคำนวณระยะทาง ที่อาจารย์ใช้ คำนวณหาระยะทางจากกบิลพัสดุ์ที่เนปาล กับ เวสาลีที่อินเดีย ให้ผมดูสักหน่อยสิครับ ว่า ไกลกัน กี่กิโลเมตร

 

ในความเห็นที่52ของคุณเอกอิสโรบอกว่า
"เรียน อาจารย์ gnungnun ครับ
การหาระยะทางระหว่างเมือง หากสามารถใช้ Google earth คำนวณให้ได้ ผมจะใช้ Google earth ครับ ส่วนที่คำนวณไม่ได้ ผมจะใช้ วิธีวัดตามสเกลแผนที่ บนแผนที่ตรงๆ ซึ่งแน่นอน อาจจะไม่ใช่ระยะการเดินทางจริง แต่ผมจะใช้เพื่อจำกัดพื้นที่ ในการค้นหา สิ่งที่อาจจะเกี่ยวข้องกับเมืองหรือ แคว้นนั้น
เช่นการค้นหา "เมืองอาฬวี" ที่ตามอรรถกถาว่า อยู่ห่างจากสาวัตถี 30 โยชน์ ผม ก็จะใช้ระยะทางตามสเกลแผนที่ ในการกวาดรัศมี ไปรอบๆ เหมือนกวาดสัญญาณเรดาร์..."
และ
วิธีหาเมืองราชคฤห์ของคุณเอกอิสโรคือ โดยวิธีเรขาคณิต กางวงเวียนที่มีรัศมี ๔๐๐ กิโลเมตร โดยมีจุดศูนย์กลาง อยู่ที่ เมืองโบราณโกสินารายณ์ จังหวัดราชบุรี
และโดยวิธีเรขาคณิต กางวงเวียนที่มีรัศมี ๗๒๐ กิโลเมตร โดยมีจุดศูนย์กลาง อยู่ที่ เมืองสาวัตถี(ตอนนี้ยังไม่รู้ว่าอยู่ที่ใด) จะได้จุดตัดกัน

นั่นหมายถึงคุณเอกอิสโรไม่เคยมีความคิดการเดินทางเเบบอ้อมไปมาตั้งแต่สร้างโมเดลเลย แต่คุณเอกอิสโรเอาวิธีเดินแบบอ้อมไปมาที่เพิ่งคิดได้มาโยงเพื่อจะให้เข้ากับระยะทาง720กิโลเมตรระหว่าง BAGO กับ ชัยภูมิที่คุณเอกอิสโรสเกลมาผิดๆให้ได้

การอธิบายทั้งหลายแหล่ในความเห็นที่61อยู่ในหนังสือหน้าไหนของคุณเอกอิสโรครับ มันไม่มีเพราะเพิ่งมาคิดได้วันนี้หรือเปล่าครับ ผมพลิกหนังสือทุกหน้าไม่เห็นมีเลยครับ จะอ่านเจอก็แบบใช้วงเวียนปักแล้วกวาดครับ

แล้ว720กิโลเมตรที่ได้มาของคุณเอกอิสโร ผมอ่านดูแล้วก็เห็นคุณเอกอิสโรใช้วงเวียนปักเอาแล้วกวาดไปรอบๆนี่ครับ ไม่เห็นบอกว่าต้องเดินอ้อมเพื่อให้ได้720กิโลเมตร

คุณเอกอิสโรอ่านในความเห็นที่52ของตัวคุณเองใหม่นะครับ อ่านดูก็รู้แล้วครับว่าคุณเอกอิสโรไม่รู้ว่าGoogleมันใช้วัดระยะทางได้ คุณเสกลผิด ระยะทางเลยต่างกันเป็นร้อยกิโล ความเห็นข้อที่61เป็นแค่ข้อแก้ตัวที่เพิ่งคิดครับ

 

ส่วนที่คุณเอกอิสโรบอกให้ผมไปใช้โปรแกรมวัดอะไรแบบนั้น ไม่ใช่หน้าที่ผมครับ ผมจะยกความเห็นของผมมาเป็นครั้งที่3นะครับ เหมือนใน ความเห็นที่33และ44

"....ต้องเรียนไว้ก่อนนะครับว่าผมไม่ได้เคยมีความคิดที่จะเขียนหนังสือ ความจริงพระพุทธเจ้าประสูติในอินเดีย,เนปาลหรือที่ไหนๆก็ตามแต่เลยครับ จึงไม่จำเป็นต้องมาหาหลักฐานอะไรทั้งสิ้นครับ
ผมเป็นแค่คนธรรมดาๆที่เชื่อในคำสอนของพระพุทธเจ้าครับ
ผมดูละครมงกุฏดอกส้มซึ่งผมคิดว่าถ่ายทำในเมืองไทย วันดีคืนดีมีคนมาบอกผมว่า จริงๆแล้วละครมงกุฏดอกส้มถ่ายทำที่เอธิโอเปียโดยให้เหตุผลต่างๆนาๆแล้ว บอกว่าต้องเชื่อเขาเพื่อที่จะได้ดูละครสนุกขึ้น ผมก็ฟังขำๆครับ ถ้ามีเวลาก็คงหาโอกาสคุยด้วยครับ

ผมขอแค่มีละครให้ผมดูเพลินๆก็พอแล้วครับ ถึงจะไปถ่ายทำกันที่เอธิโอเปีย ผมก็ดูครับ

แต่ถ้ามีคนมาเขียนหนังสือบอกว่าฝั่งธนจริงๆคือ แอตแลนตีส อย่างนี้ผมสนใจและคงอ่านหาคำตอบดูครับ

 

คุณเอกอิสโรเขียนไว้ว่าดังนี้
ดังนั้น โดยอาศัย "บันทึกของหลวงจีนฟาเหียน" ที่บันทึกไว้ว่า
...จากนครสาวัตถีไปทางอาคเนย์ เดิน ๑๒ โยชน์ ถึงเมืองหนึ่งชื่อ นะปะกะ ต่อไปนี้เดินทางไปทางทิศตะวันออกทางไม่ถึงโยชน์ถึงนครกบิลพัสดุ์ จากนครไปทางทิศตะวันออก ๕๐ ลี้ มีราชอุทยานชื่อลุมพินี สถานพุทธประสูติ เดินไปทางตะวันออก ๕ โยชน์มี ประเทศชื่อ ราม (คาม) ...

<hr>เอกอิสโร06-10-2009, 05:18 PM

ต่อนะครับ จาก บันทึก การเดินทางของหลวงจีนฟาเหียน และ โดย ยึดที่ตั้ง
ของเมืองสาวัตถี อยู่ที่ เมือง BAGO ประเทศพม่า เดินทาง มาตามทิศตะวัน
ออกเฉียงใต้ ประมาณ 200 กิโลเมตร จะเข้าเขต เมือง Thaton ซึ่งเป็นดินแดน"มอญโบราณ" ซึ่งจะเห็นว่า ตามที่ตั้งแล้ว หากย้อนหลังไปเมื่อ 2 พันกว่าปีที่แล้ว ที่ ระดับน้ำทะเล ขึ้นมาถึง จังหวัดนครปฐม ของประเทศไทย ชายฝั่ง
ทะเล สมัยนั้น ก็ จะมาถึง เมือง Thaton ซึ่ง จะสอดคล้อง กับที่ อธิบายที่ตั้ง
ของวัดมหาวัน ว่า ตั้งอยู่จรดมหาสมุทร



ระยะทางจริงคือ 105.202 กิโลเมตร แต่ของคุณเอกอิสโรคือ 200 กิโลเมตร

ต้องเดินไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้เท่านั้นแถมมีทะเลกั้นอีกต่างหาก

เส้นทางเกวียนโบราณที่ต้องเดินไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้เท่านั้นของคุณเอกอิสโรที่หลวงจีนฟาเหียนจะต้องใช้เดินทาง มันควรจะเป็นอย่างไรครับ ถึงทำให้ระยะทางจาก100กิโลเมตรงอกเป็น200กิโลเมตร

 

แล้วผม จะมาตอบประเด็นต่างๆ นะครับ อาจารย์ gnungnun ตอนนี้ขอฝากแผนที่นี้ไว้ก่อน

ซึ่ง การคำนวณระยะทาง ระหว่าง กบิลพัสดุ์ และเวสาลี ที่อินเดีย จะได้ระยะทาง 371 กิโลเมตร หรืออีกเส้นทาหนึ่งที่ไกลกว่าหน่อย ก็จะเท่ากับ 411 กิโลเมตร น้อยกว่าในอรรถกถา ที่ บรรยายไว้ ว่ามีระยะทาง 51 โยชน์ หรือ 816 กิโลเมตร เกิดอะไรขึ้น?

 

ส่วนที่คุณเอกอิสโรบอกให้ผมไปใช้โปรแกรมวัดอะไรแบบนั้น ไม่ใช่หน้าที่ผมครับ ผมจะยกความเห็นของผมมาเป็นครั้งที่4นะครับ เหมือนใน ความเห็นที่33,44และ63

"....ต้องเรียนไว้ก่อนนะครับว่าผมไม่ได้เคยมีความคิดที่จะเขียนหนังสือ ความจริงพระพุทธเจ้าประสูติในอินเดีย,เนปาลหรือที่ไหนๆก็ตามแต่เลยครับ จึงไม่จำเป็นต้องมาหาหลักฐานอะไรทั้งสิ้นครับ
ผมเป็นแค่คนธรรมดาๆที่เชื่อในคำสอนของพระพุทธเจ้าครับ
ผมดูละครมงกุฏดอกส้มซึ่งผมคิดว่าถ่ายทำในเมืองไทย วันดีคืนดีมีคนมาบอกผมว่า จริงๆแล้วละครมงกุฏดอกส้มถ่ายทำที่เอธิโอเปียโดยให้เหตุผลต่างๆนาๆแล้ว บอกว่าต้องเชื่อเขาเพื่อที่จะได้ดูละครสนุกขึ้น ผมก็ฟังขำๆครับ ถ้ามีเวลาก็คงหาโอกาสคุยด้วยครับ

ผมขอแค่มีละครให้ผมดูเพลินๆก็พอแล้วครับ ถึงจะไปถ่ายทำกันที่เอธิโอเปีย ผมก็ดูครับ

แต่ถ้ามีคนมาเขียนหนังสือบอกว่าฝั่งธนจริงๆคือ แอตแลนตีส อย่างนี้ผมสนใจและคงอ่านหาคำตอบดูครับ

ส่วนในเรื่องระยะทางจากBAGOถึงชัยภูมิ คุณเอกอิสโรสเกลผิดตั้งแต่ต้นครับ ทำไมจากราชบุรีไปชัยภูมิคุณเอกอิสโรวัดถูกโดยไม่ใช้เดินทางเกวียนครับ วัดแบบใช้ไม้บรรทัดเลย แล้วที่คุณเอกอิสโรหาจุดตัดโดยกางวงเวียน แล้วมีจุดตัดที่มหาสมุทรอินเดีย คุณเอกอิสโรไปหาทางเกวียนที่มหาสมุทรอินเดียด้วยหรือครับ

 

ข้อความนี้มาจากข้อเขียนของคุณเอกอิสโรเอง รวมทั้งรูปประกอบ

" จากข้อมูลระยะทางระหว่าง เมืองราชคฤห์ กับ เมืองกุสินารา เท่ากับ ๔๐๐ กิโลเมตร

จากข้อมูลระยะทางระหว่าง เมืองราชคฤห์ กับ เมืองสาวัตถี เท่ากับ ๗๒๐ กิโลเมตร
คุณเอกอิสโรใช้กางวงเวียนดังตัวอย่าง
โดยวิธีเรขาคณิต กางวงเวียนที่มีรัศมี ๔๐๐ กิโลเมตร โดยมีจุดศูนย์กลาง อยู่ที่ เมืองโบราณโกสินารายณ์ จังหวัดราชบุรี
โดยวิธีเรขาคณิต กางวงเวียนที่มีรัศมี ๗๒๐ กิโลเมตร โดยมีจุดศูนย์กลาง อยู่ที่ เมืองหงสาวดี (พะโค) ประเทศพม่า

คุณเอกอิสโรบอกว่าจะได้จุดตัดกัน ที่น่าสนใจ อยู่ในบริเวณ พื้นที่ จังหวัด ชัยภูมิและขอนแก่น ของประเทศไทย เพราะอีกจุดตัดหนึ่งจะอยู่ในมหาสมุทรอินเดียดัง แบบจำลองเพื่อการค้นหาที่ตั้ง เมืองราชคฤห์ ข้างล่างนี้ และนั่นหมายถึงว่า เราอาจจะตั้งสมมติฐานได้ว่า “เมืองราชคฤห์ อยู่ในพื้นที่ จังหวัด ชัยภูมิของประเทศไทย”



ข้อที่น่าสงสัยในสิ่งที่คุณเอกอิสโรเขียน

1. คุณเอกอิสโรใช้วิธีกางวงเวียนและสเกลจากBAGOถึงชัยภูมิได้ 720กม. ซึ่งสเกลมาผิด ระยะทางจริงคือประมาณ 620กม. ทำให้เมืองต่างๆในหนังสือกระทบทันทีและหลักฐานที่อ้างๆมาย่อมผิดไปด้วย แต่คุณเอกอิสโรไม่ยอมรับว่าสเกลมาผิด แต่ใช้วิธีเถียงในความเห็นที่61ซึ่งไม่เคยมีในงานเขียนเลย

2.ไม่มีข้อความใดในงานเขียนของคุณเอกอิสโรเลยที่อ้างถึงการเดินทางเกวียนเพื่อให้ได้ระยะทางมากขึ้นจนระยะทาง 620กม.กลายเป็น720กม. มีแต่อ้างว่าได้มาโดยใช้วงเวียนและสเกลดังข้อความข้างต้นของคุณเอกอิสโรที่ยกมารวมทั้งรูปประกอบ

3.การอ้างถึงจุดตัดในมหาสมุทรอินเดีย กลายเป็นหลักฐานมัดตัวอีกประการหนึ่งว่าไม่ได้คิดถึงเกี่ยวกับเส้นทางเดินเกวียนตั้งแต่แรก

4.มีที่ไหนในโลกนี้ ที่ตัดถนนในสมัยปัจจุบันโดยใช้เส้นทางเดินเกวียนเมื่อ2,500ปีก่อน

5.ถ้าใช้เส้นทางเดินเกวียนอ้อมๆเพื่อให้ได้ระยะทางเพิ่มจาก 620กม.เป็น720กม. แล้วทำไมถึงใช้วิธีลากเส้นตรงจากราชบุรีไปชัยภูมิได้ระยะทางที่ถูกต้องคือ400กม.

6.ระยะทางจากBAGOมาเมืองTHATON ซึ่งคุณเอกอิสโรอ้างว่าคือเมืองสาวัตถีกับเมืองกบิลพัสด์ผิดต่างกันเป็นเท่าตัว เพราะคุณเอกอิสโรซึ่งจบวิศวกรรมศาสตร์สเกลมาผิด
(อ่านความเห็นที่64ประกอบ)
เมืองBAGOมาเมืองTHATON คุณเอกอิสโรบอกห่างกัน 200กม. ซึ่งระยะทางจริงเพียงประมาณ100กม. การเดินทางระหว่างเมืองนี้จะอ้างว่าอาจเดินทางเกวียนก็ไม่ได้เพราะมีทิศทางกำกับจากบันทึกของหลวงจีนฟาเหียนว่าต้องเดินทางทิศตะวันออกเฉียงใต้เท่านั้น แต่ถึงจะมีทางเกวียนจริงก็เป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้ระยะทางเพิ่่มขึ้นจาก 100กม.เป็น200กม. มันมากไปครับ สรุปคือคุณเอกอิสโรสเกลมาผิดอีก คราวนี้ผิดเป็นเท่าตัวเลย

7.(อ่านความเห็นที่52ประกอบ)อ่านความเห็นที่52ของคุณเอกอิสโร อ่านดูก็รู้แล้วว่าคุณเอกอิสโรไม่รู้ว่าGoogleมันใช้วัดระยะทางได้ คุณเอกอิสโรเสกลผิด ระยะทางเลยต่างกันเป็นร้อยกิโล ความเห็นข้อที่61เป็นแค่ข้อแก้ตัวที่เพิ่งคิด

8.ถ้าพุทธประวัติ การประสูติ ตรัสรู้และปรินิพพาน รวมทั้งสถานที่ทุกอย่างในพุทธประวัติ เช่นเมืองสาวัตถี เมืองราชคฤห์ อยู่ในแถบพม่า ไทย ทำไม มีอูฐในพระไตรปิฎกและปนอยู่กับช้าง ม้า วัว เหมือนมันเป็นสัตว์สามัญท้องถิ่นประเภทเดียวกัน นอกจากนี้ยังใช้ในการเปรียบเทียบให้เห็นภาพประหนึ่งว่าเมื่อพูดแล้วผู้ฟังต้องเข้าใจได้ทันที

9.เมืองสาวัตถีก็หาที่ตั้งแน่นอนไม่ได้ (อ่านตั้งแต่ความเห็นที่1ประกอบ) ในหนังสือบอกคือเมืองBAGO พอโดนผมแย้งก็บอกมีข้อมูลใหม่ย้ายไปอยู่เมืองTwanteแทน พอโดนผมใช้หลักฐานข้อมูลของคุณเอกอิสโรเองมาโต้แย้งอีกจนต้องจำนน ก็ย้ายกลับไปเมืองBAGOอีก ย้ายกลับไปกลับมาภายในสี่ห้าวัน จนผมยังงงตามไปด้วย

 

จากเหตุผลต่างๆที่กล่าวมาในความเห็นของผมตั้งแต่ข้อที่1จนถึงบทสรุปข้อน่าสงสัยในความเห็นที่67

ในชั้นหนังสือในบ้านของผมจึงวางงานเขียนของคุณเอกอิสโรไว้ในชั้นเดียวกับหนังสืออ่านเล่นสนุกๆ ประเภทเดียวกับพวกหนังสือ Harry Potter กับพวกหนังสือการ์ตูนญี่ปุ่นครับ

 

ขอบคุณครับ อาจารย์ gnungnun ที่ได้อ่านหนังสือ เล่มแรกของผม ซึ่ง ที่อาจารย์ บอกว่า ได้เปิด หนังสือ ทุกหน้า แล้ว
ไม่มีสิ่งที่ ผม พยายามอธิบาย ซึ่ง ก็ต้องขอเรียน ว่า สิ่งที่อาจารย์ gnungnun พยายามค้น อยู่ในหนังสือ เล่มที่ ๒
ที่ยังอยู่ที่โรงพิมพ์ อยู่เลยครับ

ซึ่งผม ก็ได้เรียน อาจารย์ gnungnun ไปแล้ว ใน คคห. ที่ 20 จาก กระทู้นี้ เอง ว่า


<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=568><TBODY><TR><TD></TD><TD>


</TD></TR></TBODY></TABLE>
ส่วน เล่มที่ ๒ ที่อยากให้คุณ gnungnun ได้อ่าน จะเป็นการเจาะลึก เพื่อชี้ความผิดพลาด
และความเชื่อที่ถูกบิดเบือนไปจาก ต้นกำเนิดที่แท้จริง ซึ่ง เนื้อหา ประกอบด้วย

-ฝรั่งต้มโลก เรื่อง การเกิดขึ้นของพระพุทธรูป และสมัยกาลของพระเจ้าอโศก<O</O
-ฝรั่งต้มโลก เรื่อง พระเจ้าอโศกที่อินเดีย<O</O
-เมื่อฝรั่งต้มโลก “เสาอโศก” ที่อินเดีย จึงเป็นหลักฐานของการหลอกลวง<O</O
-“ความผิดพลาด” ในการกำหนดพุทธสถาน ในประเทศอินเดีย<O</O
-กรณีศึกษา ระยะทางระหว่างกรุงกบิลพัสดุ์ กับพระนครเวสาลี<O</O
-กรณีศึกษา ที่ตั้งกรุงกบิลพัสดุ์ แคว้นสักกะ<O</O
-กรณีศึกษา ที่ตั้งของพระนครสาวัตถี แคว้นโกศล<O</O
-กรณีศึกษา ที่ตั้ง แคว้นกุรุ ต้นกำเนิด มหาสติปัฏฐานสูตร<O</O
-กรณีศึกษา ที่ตั้งของแคว้นอัสสกะ กับแคว้นมัลละ<O</O
-ค้นหา กบิลพัสดุ์-ลุมพินีวัน-เทวทหะ ในดินแดนพม่า<O</O
-ค้นหา "ลุมพินีวัน" สถานที่ประสูติของพระมหาศาสดาเอกของโลก<O</O
-กรณีศึกษา การเดินทางจากพุทธคยาไปอิสิปตนมฤคทายวัน<O</O
-กรณีศึกษาเรื่องการเดินทางจากราชคฤห์ไปเมืองสาวัตถี<O</O
-เส้นทางจาก ราชคฤห์ จะไปสาวัตถีทางอากาศ มี เขาพระพุทธฉาย เป็นทางผ่าน<O</O
-กรณีศึกษาเรื่องที่ตั้งเมืองสังกัสสะ และเมืองสาวัตถี<O</O
-ถ้าทะเล มหาสมุทร ในสมัยพุทธกาลขึ้นไปถึง สาวัตถี-กบิลพัสดุ์ แล้วพระพุทธเจ้าตรัสรู้ที่ตรงไหน?<O</O
-ค้นหาแม่น้ำอจิรวดี แม่น้ำสายวิปโยค เมื่อครั้งสมัยพุทธกาล ในพม่า<O</O
-เมืองอาฬวี ที่พระพุทธองค์ไปโปรดอาฬวกยักษ์ อยู่ที่ อ.แจ้ห่ม จ.ลำปาง<O</O
-สุวัณณภูมิ อยู่ที่ไหนแน่ ระหว่าง สะเทิม นครปฐม หรือ คูบัว ราชบุรี<O</O
-ว่าด้วยเรื่องภาษาและอักษรสมัยพุทธกาลที่สืบทอดอยู่ในแผ่นดินไทย<O</O
-กเบื้องจาร..กุญแจไขปริศนาถอดรหัสก่อนวันโลกาวินาศมาถึง<O</O
-สังเวชนียสถานทั้ง ๔ สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่จะได้เห็นเมื่อวันโลกาวินาศมาถึง<O</O
-ประกาศเจตนารมย์ พิทักษ์รักษาพระไตรปิฎก และอรรถกถา<O</O<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->

....

แล้วอาจารย์ gnungnun จะเปิดหาเจอได้อย่างไรเล่าครับ เมื่อหนังสือไม่ได้อยู่ในมืออาจารย์
บางสิ่ง ที่ไม่เคยเห็นในยุคสมัยปัจจุบัน ไม่ใช่ว่าจะไม่เคยมีอยู่ในสมัยอดีตครับ

ไดโนเสาร์ หรือ ที่คนอีสานเรียก "แลนช้าง" ที่ไม่เคยเดินเพ่นพ่านในยุคปัจจุบัน ใช่ว่า จะไม่เคยมีในแผ่นดินไทยเมื่อครั้งอดีต
ถามเด็กสมัยนี้ เคย เห็น "กูปรี" หรือแม้แต่ผม ก็อาจจะไม่รู้จัก เพราะไม่เคยเห็นตัวมันเลย แต่ครั้งหนึ่ง มันก็เป็น สัตว์ที่เคยอาศัยอยู่แผ่นดินนี้

เพราะฉะนั้น "อูฐและลา" ก็อาจจะเข้าทำนองเดียวกัน ซึ่ง ผม ต้องขอเว้นประเด็นนี้ไว้ก่อน เพราะ ยังไม่เป็นประจักษ์หลักฐานที่แข็งขันได้

ขนาด ผมชี้ความผิดพลาด ของสถานที่ หรือ เมืองในอินเดีย-เนปาล พระที่นั่น ท่านยังสามารถ มีเหตุผลมาหักล้าง มากมาย สารพัด แม้ทีสุด ถึงขนาด กล่าวว่า "อย่าไปเอาอะไรนักกับ อรรถกถา" ผมบอกแล้ว นี่คือ สิ่งที่ผม ยอมรับไม่ได้

หรืออย่างที่ อาจารย์ gnungnun อยากให้ผมลองใช้วิธี Trial an error ที่อินเดีย- เนปาล นั้น ผม ว่ายากกว่า เอาอูฐลอดรูเข็ม อีกครับ

สมมติ ว่า "กบิลพัสดุ์" ที่ เนปาลถูก ตามที่เชื่อกันมา ผมต้องย้าย "สาวัตถี" จาก อินเดีย ไปอยู่ในเขตแดนเนปาล
สมมติ ว่า "กบิลพัสดุ์" ที่ เนปาลถูก ตามที่เชื่อกันมา ผมต้องย้าย "พุทธคยา" กับ เมืองราชคฤห์ ที่ คนไปขึ้นไปดู "มูลคันธกุฏี" บนเขาคิชกูฏ ออกไปจาก จุดปัจจุบัน ประมาณ 400 กิโลเมตร เพื่อให้อยู่ห่างจาก กบิลพัสดุ์ 816 กิโลเมตร

อาจารย์ gnungnun ว่า ยาก เหมือน เอาอูฐลอดรูเข็ม มั๊ยหล่ะครับ?

 

ผมพูดในฐานะของผู้บริโภคที่ควักสตางค์ซื้อนะครับถ้าผมซื้อของใดๆมาจากโรงงานใดก็ตาม มาชิ้นหนึ่ง แล้วของมันไม่ได้มาตรฐานหรือบูดเน่า ผมคงต้องขอผ่านที่จะซื้อสิ่งใดๆจากโรงงานนั้นอีกครับ

คือผมเสียดายเงินน่ะครับ

อีกอย่างหนึ่งพอผมเห็นเมืองสาวัตถีกับเมืองกบิลพัสดุ์ในเล่มสองซึ่งมันผิดมาจากเล่มแรกแล้ว ผมเก็บเงินไปซื้ออะไรๆที่มันเป็นประโยชน์ดีกว่าครับ

 

สุดยอดมากครับคุณ gnungnun ขอน้อมควระวะด้วย คาปูชิโน่ 1 จอก

 

ขอบคุณ อาจารย์ gnungnun อีกครั้ง ที่ย้ำ เรื่องอูฐและลา จนทำให้ผม อยากค้น ดู ข้อมูล และทำให้ได้ไปเจอ ไปอ่าน อรรถกถา ที่ จะได้นำมาสอนจิต สอนใจ เราเอง ที่ว่า



<CENTER>อสุรินทกสูตรที่ ๓</CENTER><CENTER>
</CENTER>[๖๓๕] สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ในพระวิหารเวฬุวัน อัน
เป็นที่พระราชทานเหยื่อแก่กระแต เขตพระนครราชคฤห์ ฯ
อสุรินทกภารทวาชพราหมณ์ได้สดับมาว่า ได้ยินว่า พราหมณ์ภารทวาช-
โคตร ออกจากเรือนบวชเป็นบรรพชิตในสำนักของพระสมณโคดม โกรธ ขัดใจ
เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ ครั้นแล้ว ด่า บริภาษพระผู้มีพระภาคด้วย
วาจาอันหยาบคาย มิใช่ของสัตบุรุษ ฯ
เมื่ออสุรินทกภารทวาชพราหมณ์กล่าวอย่างนี้แล้ว พระผู้มีพระภาคได้ทรง
นิ่งเสีย ฯ
ลำดับนั้นแล อสุรินทกภารทวาชพราหมณ์ได้กล่าวกะพระผู้มีพระภาคว่า
พระสมณะ เราชนะท่านแล้ว พระสมณะ เราชนะท่านแล้ว ฯ
[๖๓๖] พระผู้มีพระภาคตรัสว่า

ชนพาลกล่าวคำหยาบด้วยวาจา ย่อมสำคัญว่าชนะทีเดียว แต่
ความอดกลั้นได้เป็นความชนะของบัณฑิตผู้รู้แจ้งอยู่ ผู้ใด
โกรธตอบบุคคลผู้โกรธแล้ว ผู้นั้นเป็นผู้ลามกกว่าบุคคลผู้
โกรธแล้ว เพราะการโกรธตอบนั้น บุคคลไม่โกรธตอบบุคคล
ผู้โกรธแล้ว ย่อมชื่อว่าชนะสงครามอันบุคคลชนะได้โดยยาก
ผู้ใดรู้ว่า ผู้อื่นโกรธแล้ว เป็นผู้มีสติสงบอยู่ได้ ผู้นั้นชื่อว่า
ย่อมประพฤติประโยชน์แก่ทั้งสองฝ่าย คือแก่ตนและแก่ผู้อื่น
เมื่อผู้นั้นรักษาประโยชน์อยู่ทั้งสองฝ่าย คือของตนและของ
ผู้อื่น ชนทั้งหลายผู้ไม่ฉลาดในธรรม ย่อมสำคัญบุคคลนั้นว่า
เป็นคนเขลา ดังนี้ ฯ

[๖๓๗] เมื่อพระผู้มีพระภาคตรัสอย่างนี้แล้ว อสุรินทกภารทวาชพราหมณ์
ได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคว่า ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ภาษิตของพระองค์แจ่มแจ้ง
นัก ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ภาษิตของพระองค์แจ่มแจ้งนัก พระโคดมผู้เจริญ
ทรงประกาศพระธรรมโดยปริยายเป็นอันมาก เปรียบเหมือนบุคคลหงายของที่คว่ำ
เปิดของที่ปิด บอกทางแก่คนหลงทาง หรือส่องประทีปในที่มืดด้วยคิดว่าคนมีจักษุ
ย่อมเห็นรูปได้ฉะนั้น ข้าพระองค์นี้ขอถึงพระโคดมผู้เจริญ พระธรรม และพระภิกษุ
สงฆ์ว่าเป็นสรณะ ขอข้าพระองค์ พึงได้บรรพชา พึงได้อุปสมบทในสำนักของ
พระโคดมผู้เจริญ ฯ
อสุรินทกภารทวาชพราหมณ์ได้บรรพชา ได้อุปสมบทแล้วในสำนักของ
พระผู้มีพระภาค ก็ท่านอสุรินทกภารทวาชะอุปสมบทแล้วไม่นานแล หลีกไปอยู่
ผู้เดียว ไม่ประมาท มีความเพียร มีตนส่งไปอยู่ ไม่นานเท่าไรนัก ก็กระทำให้
แจ้งซึ่งคุณวิเศษอันยอดเยี่ยมเป็นที่สุดแห่งพรหมจรรย์ ซึ่งกุลบุตรทั้งหลายผู้ออก
จากเรือนบวชเป็นบรรพชิตโดยชอบมีความต้องการ ด้วยปัญญาเป็นเครื่องรู้ยิ่งเอง
ในปัจจุบันนี้เข้าถึงอยู่ ได้ทราบว่าชาติสิ้นแล้ว พรหมจรรย์อยู่จบแล้ว กิจที่จะต้อง
ทำได้ทำเสร็จแล้ว กิจอื่นเพื่อความเป็นอย่างนี้มิได้มี ก็แหละท่านพระอสุรินทก-
ภารทวาชะได้เป็นพระอรหันต์รูปหนึ่ง ในบรรดาพระอรหันต์ทั้งหลาย ดังนี้แล ฯ

....

และรู้สึกดีใจกับตัวเอง ว่า หลายปีที่ผ่านมา ที่นำเสนอเรื่องราวการค้นคว้า มา บ่อยครั้งที่จะได้รับคำตำหนิ ด่าว่า มากกว่าคำชม และกำลังใจ แต่เราก็ไม่เคยโกรธ หรือ ผูกโกรธใครเลย เพราะคิดแต่ว่า ทุกท่านเป็นครู ทำให้เราได้รู้ในสิ่งที่ยังไม่รู้ ครับ

ขอบคุณอาจารย์ gnungnun อีกครั้งครับ

 

ไม่เป็นไรครับคุณเอกอิสโร ผมพูดในฐานะของผู้อุดหนุนหนังสือเล่มแรกครับ ส่วนเล่มสอง ผมพูดไปแล้วในความเห็นที่70ครับ แล้วขอความกรุณาอ่านความเห็นข้อ63ของผมละเอียดๆหน่อยนะครับ
แล้วอย่าลืม9ข้อข้างล่างของผมนะครับ ขอข้อ6ก่อนเลยครับ ส่วนข้อ9คุณเอกอิสโรจะแกล้งทำเป็นลืมๆไปก่อนก็ได้ครับ

ข้อที่น่าสงสัยในสิ่งที่คุณเอกอิสโรเขียน

1. คุณเอกอิสโรใช้วิธีกางวงเวียนและสเกลจากBAGOถึงชัยภูมิได้ 720กม. ซึ่งสเกลมาผิด ระยะทางจริงคือประมาณ 620กม. ทำให้เมืองต่างๆในหนังสือกระทบทันทีและหลักฐานที่อ้างๆมาย่อมผิดไปด้วย แต่คุณเอกอิสโรไม่ยอมรับว่าสเกลมาผิด แต่ใช้วิธีเถียงในความเห็นที่61ซึ่งไม่เคยมีในงานเขียนเลย

2.ไม่มีข้อความใดในงานเขียนของคุณเอกอิสโรเลย ที่อ้างถึงการเดินทางเกวียนเพื่อให้ได้ระยะทางมากขึ้นจนระยะทาง 620กม.กลายเป็น720กม. มีแต่อ้างว่าได้มาโดยใช้วงเวียนและสเกลดังข้อความข้างต้นของคุณเอกอิสโรที่ ยกมารวมทั้งรูปประกอบ

3.การอ้างถึงจุดตัดในมหาสมุทรอินเดีย กลายเป็นหลักฐานมัดตัวอีกประการหนึ่งว่าไม่ได้คิดถึงเกี่ยวกับเส้นทางเดินเกวียนตั้งแต่แรก

4.มีที่ไหนในโลกนี้ ที่ตัดถนนในสมัยปัจจุบันโดยใช้เส้นทางเดินเกวียนเมื่อ2,500ปีก่อน

5.ถ้าใช้เส้นทางเดินเกวียนอ้อมๆเพื่อให้ได้ระยะทางเพิ่มจาก 620กม.เป็น720กม. แล้วทำไมถึงใช้วิธีลากเส้นตรงจากราชบุรีไปชัยภูมิได้ระยะทางที่ถูกต้อง คือ400กม.

6.ระยะทางจากBAGOมาเมืองTHATON ซึ่งคุณเอกอิสโรอ้างว่าคือเมืองสาวัตถีกับเมืองกบิลพัสด์ผิดต่างกันเป็นเท่าตัว เพราะคุณเอกอิสโรซึ่งจบวิศวกรรมศาสตร์สเกลมาผิด
(อ่านความเห็นที่64ประกอบ)
เมืองBAGOมาเมืองTHATON คุณเอกอิสโรบอกห่างกัน 200กม. ซึ่งระยะทางจริงเพียงประมาณ100กม. การเดินทางระหว่างเมืองนี้จะอ้างว่าอาจเดินทางเกวียนก็ไม่ได้เพราะมีทิศทางกำกับจากบันทึกของหลวงจีนฟาเหียนว่าต้องเดินทางทิศตะวันออกเฉียงใต้เท่านั้น แต่ถึงจะมีทางเกวียนจริงก็เป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้ระยะทางเพิ่่มขึ้นจาก 100กม.เป็น200กม. มันมากไปครับ สรุปคือคุณเอกอิสโรสเกลมาผิดอีก คราวนี้ผิดเป็นเท่าตัวเลย

7.(อ่านความเห็นที่52ประกอบ)อ่านความเห็นที่52ของคุณเอกอิสโร อ่านดูก็รู้แล้วว่าคุณเอกอิสโรไม่รู้ว่าGoogleมันใช้วัดระยะทางได้ คุณเอกอิสโรเสกลผิด ระยะทางเลยต่างกันเป็นร้อยกิโล ความเห็นข้อที่61เป็นแค่ข้อแก้ตัวที่เพิ่งคิดได้

8.ถ้าพุทธประวัติ การประสูติ ตรัสรู้และปรินิพพาน รวมทั้งสถานที่ทุกอย่างในพุทธประวัติ เช่นเมืองสาวัตถี เมืองราชคฤห์ อยู่ในแถบพม่า ไทย ทำไม มีอูฐในพระไตรปิฎกและปนอยู่กับช้าง ม้า วัว เหมือนมันเป็นสัตว์สามัญท้องถิ่นประเภทเดียวกัน นอกจากนี้ยังใช้ในการเปรียบเทียบให้เห็นภาพประหนึ่งว่าเมื่อพูดแล้วผู้ฟัง ต้องเข้าใจได้ทันที

9.เมือง สาวัตถีก็หาที่ตั้งแน่นอนไม่ได้ (อ่านตั้งแต่ความเห็นที่1ประกอบ) ในหนังสือบอกคือเมืองBAGO พอโดนผมแย้งก็บอกมีข้อมูลใหม่ย้ายไปอยู่เมืองTwanteแทน พอโดนผมใช้หลักฐานข้อมูลของคุณเอกอิสโรเองมาโต้แย้งอีกจนต้องจำนน ก็ย้ายกลับไปเมืองBAGOอีก ย้ายกลับไปกลับมาภายในสี่ห้าวัน จนผมยังงงตามไปด้วย

 

อนุโมทนา จขกท. ค่ะ
ดิฉันแค่เห็นเรื่องพวกนี้ก็ไม่สนใจ
เพราะแค่ตามเรื่องจริง ก็ยากอยู่แล้ว


ภาษาบาลี ไม่มีตัวหนังสือค่ะ ที่ใช้เป็นสิงหลบ้าง ฯลฯ ส่วนภาษาที่ใช้เผยแผ่ในศาสนามาก คือภาษามคธ
(พระพุทธองค์ ทรงพระปรีชาในภาษาด้วย โดยเทศน์สอนเป็นภาษาท้องถิ่นต่างๆ เพื่อยังประโยชน์ของคนจำนวนมาก)
ส่วนทางเหนือใช้ภาษาสันสกฤต
ใครสนใจ ค้นอ่านทางเน็ต และจากอ.ส.ศิวลักษณ์ จะดี

...

ภาษาบาลี (บาลี: ปาลิ; สันสกฤต: पाऴि) เป็นภาษาที่เก่าแก่ภาษาหนึ่ง ในตระกูลอินเดีย-ยุโรป (อินโด-ยูโรเปียน) ในสาขาย่อย อินเดีย-อิหร่าน (อินโด-อิเรเนียน) ซึ่งจัดเป็นภาษาปรากฤตภาษาหนึ่ง เป็นที่รู้จักกันดีในฐานะเป็นภาษาที่ใช้บันทึกคัมภีร์ในพระพุทธศาสนานิกายเถรวาท (มี พระไตรปิฎก เป็นต้น) โดยมีลักษณะทางไวยากรณ์ และคำศัพท์ที่คล้ายคลึงกับภาษาสันสกฤต ไม่มีอักษรชนิดใดสำหรับใช้เขียนภาษาบาลีโดยเฉพาะ มีหลักฐานจารึกภาษาบาลีด้วยอักษรต่าง ๆ มากมายในตระกูลอักษรอินเดีย เช่น อักษรพราหมี อักษรเทวนาครี จนถึง อักษรล้านนา อักษรขอม อักษรไทย อักษรมอญ แม้กระทั่งอักษรโรมัน (โดยมีการเพิ่มเครื่องหมายเล็กน้อย) ก็สามารถใช้เขียนภาษาบาลีได้

ภาษาบาลี - วิกิพีเดีย

 

อนุโมทนา({)

 

ผมก็ติดตามอ่านมานานนะครับ คุณgnungnun ก็เกินไปในการวัดระยะทาง คุณเล่นขีดเส้นตรงไปเลย แบบนี้ก็แย่หน่อยนะครับ ขนาดผมเดินทางจาก กรุงเทพ - ศรีสะเกษ ต้องลัดเลาะทาง ซ้ายบ้างขวาบ้าง ขึ้นเขาบ้าง รวม ๆ แล้วมันก็หลายร้อยโลอยู่นะครับ ถ้าเอาแบบขีดตรง ๆ มันก็ใกล้นะสิครับ แล้วเขาจะทำถนนให้มันลัดเลาะไปทำไม ทำไมไม่ตรงไปเลยง่ายดีใช่ไหมครับ
ปล.เวลาคุณกลับบ้านขับตรงไปอย่างเดียวหรือเปล่าครับ สงสัยจริง ๆ

 

gnungnun สมาชิก



วันที่สมัคร: Aug 2010
ข้อความ: 149
พลังการให้คะแนน: 33


ขอนับถือ จริงๆ ที่ออกมาแสดงความเห็นที่ถูกต้อง และออกมาปกป้องพุทธศานาจากบุคคลที่พยามจาบจ้วงบิดเบือนพระุพุทธศาสนา
ผมเห็นเอกอิสรโร พยามอย่างเหลือเกิน ที่จะบิดเบือนพระพุทธประวัติ พุทธสังเวชนียสถาน โดยใช้ข้อมูลแบบเอาสีข้างเข้าถู และไม่เป็นหลักการตามหลักวิชาการทางประวัติศาสตร์อย่างใด ผมเตือนคุณเอกอิสโรมาโดยตลอด ว่าผลของการกระทำมันส่งผลให้เป้นการจาบจ้วง บุคคล เรื่องราวต่างๆ สิ่งศักดิืสิทธิ์ที่เป็นสังเวชนียสถาน คัมภีร์ แม้แต่พระไตรปิฎกว่าผิดพลาดคลาดเคลื่อน ไปจากความเป็นจริง
บางคนก็หลงเชื่อไปตามคำคุณเอกอิสโรกล่าวอ้าง ก้มีไม่น้อย ในตลอดระยะหลายๆปีที่ผ่านมา
ผมว่าวิธีการที่คุณเอกใช้ในการวินิฉัย มันไม่ใช่ คนปกติที่มีสามัญสำนึกพึงกระทำกัน ผมคิดว่าคุณเอกเองก็รู้ตัวดี แต่ก็พยามบิดเบือน ด้วยเจตนาแฝงเร้นบางอย่าง
มันทำเป็นโครงการ เป็นระบบ และได้เงินสนับสนุนด้วยหรือเปล่าก็ไม่รู้
แต่เห็นพฤติการณ์มันส่อเจตนาอย่างเห็นได้ชัด ว่าอาจจะมีกลุ่มบุคคลบางกลุ่มที่หวังผลประโยชน์ด้านความเชื่อระยะยาวจากทฤษฎีนี้

 

ผมเชื่อในคุณเอกอิสโรครับ

ผมไม่ใช่นักประวัติศาสตร์ แต่ผมเป็นคนของเทพ ผมเคยพยากรณ์ไว้ดังนี้

ซึ่งผมเคยกังขาว่า เรื่องเกิดในประเทศไทย ทำไมถึงเอาไปพยากรณ์พุทธกาล ซึ่งมีต้นกำเนิดศาสนาพุทธอยู่ถึงอินเดียโน่นได้ แต่พอคุณเอกอิสโรนำเสนอขึ้นมา มันสอดคล้องกันได้พอดี

ที่ใช้ พ.ศ. 2505 ก็เพราะว่า มันตรงกับจุดที่เลยกึ่งกลางพุทธกาลมาแล้ว 1 ใน 1,000 หรือ 1 ใน 100 คือ 1 ใน 1,000 เท่ากับ 5 ปี และ 1 ใน 100 เท่ากับ 50 ปี

ถ้าพุทธกาลนับที่ปีพ.ศ.กึ่งพุทธกาลเท่ากับพ.ศ. 2500 เอา 2500 + 5 เท่ากับ 2505
ถ้าพุทะกาลนับที่สมณโคดมประกาศศาสนา กึ่งพุทธกาลเท่ากับพ.ศ. 2455 เอา 2455 + 50 เท่ากับ 2505

มันก็น่าแปลก

เทพของผมก็ปรากฏในนิยายปรัมปราของทางจีน และ ญี่ปุ่น เป็นเทพก่อนพุทธกาล ผมก็เกิดคำถามกับตัวเองว่า ทำไมผมถึงถูกเลือก? ผมไม่ได้มีเชื้อจีน ผมเกิดที่จังหวัดลำปาง มันห่างไกลจากประเทศจีนมาก พอได้อ่านกระทู้คุณเอกอิสโร ก็เลยมีความเป็นไปได้ว่า สมัยก่อนในดินแดนแถบนนี้ก็มีเทพนี้อยู่ แต่พอพุทธศาสนามีขึ้น ตำนานเทพนี้ก็สูญหายไป ไม่ปรากฎในดินแดนแถบนี้อีกเลย

 

ขอบคุณ คุณ<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->gnungnun ที่ช่วยให้ความกระจ่างกับหลายๆท่าน ท่านไม่ได้พยายามช่วยเฉพาะคุณ เอก แต่ยังเป็นการปกป้องเด็กๆคนรุ่นใหม่ที่กำลังศึกษาพระพุทธศาสนา ผมคิดว่าสิ่งใดที่ดีอยู่แล้วก็อย่าพยายามไปเปลี่ยนเลยครับ เกิดมันลุกลามไปอย่างอื่นๆ จนเพี้ยนกันไปใหญ่ คุณเอกจะรับผิดชอบไหว

 

ข้อความที่ผมโพสต์เกี่ยวกับหลังยุคสมณโคดม มักจะถูกซ่อนทุกที แสดงว่าเป็นความจริง ถึงได้กลัว กลัวว่าจะมีคนรู้ ยึดมั่นถือมั่นอะไรนักหนา อีกตั้ง 2,402 ปี

กว่าจะถึงวันนั้น ผม ผู้อ่าน และประชาชนคนไทย 65 ล้านคนก็ตายเกิดๆไม่ต่ำกว่า 20 ชาติแล้ว

(deejai)(deejai)