การ์ตูน monster

เห็นหมาดุๆแบบนี้ เคยทะเลาะกับมันชนะมาแล้ว เมื่อตอนหลังปีใหม่นี้ เรากับลูกเดินกลับกันมาจากโรงเรียนตอนเย็น มีหมาแก๊งหนึ่งมันนอนที่สะพานข้ามคลอง มันอาศัยอยู่ใต้ตึก อีกฝั่งคลองตรงข้ามกับฝั่งที่เราเดิน มีตัวหนึ่ง มันตรงเข้ามาเห่าเรากับลูก มันทำท่าจะโจมตี เราเลยหยุดจ้องหน้ามันแล้วตวาดด่ากลับ และรีบบอกให้ลูกเดินเลยสะพานไปเร็วๆ เพราะมันทำท่าจะเข้ามากัด พอลูกเดินเลยสะพานไปแล้ว เราก็ด่ากับมันตวาดมันไป แล้วก็ค่อยเดินแบบหันหลังไปข้างหน้า เพราะต้องหันหน้าด่ากับมันไว้ ถ้าหันหลังให้มัน มันเข้ามากัดแน่ๆ มันก็เห่ากระโชกกับเราไม่ลดละ ลูกเราคอยอยู่ตรงไกลๆ ตะโกนบอกว่า แม่..ดูซิมันเถียงแม่ไม่หยุดเลย พอเราเดินเลยสะพานที่มันยืนอยู่ เราก็เดินหันไปดูข้างหลังตลอด เดี๋ยวมันแอบมากัด ลูกหลานหัวเราะชมกันใหญ่ ว่าเราเก่ง ทะเลาะกับหมาชนะ ไม่โดนหมากัด

 

ชื่นชม ๆ เก่งกว่าหมาฮ่าๆๆลูกๆ ยังชมเลย​

 

ดุๆๆๆๆๆมากๆๆๆๆๆๆ​

 

​

 

ตัวนี้ตาเหล่ น่ารักจังค่ะ

 

มาดูการ์ตูนชุดใหม่ของคุณลุงหมาน และอ่านเรื่องน้องจั่นชนะ หมา ๆ ๆ ๆ อ่านแล้วขำวุ๊ยยยยยยยยยยย ช่างไม่กลัวหมาเลยนะ..ที่กลัวน่ะ กลัวมันกัดแล้วเป็นโรคพิษสุนัขบ้าน่ะ ฉีดยาน่ะ 30 เข็ม รอบสะดือ........ม่ายช่ายเหรอ...แค่คิด ก็สยองแย๊ววว คร้า...

 

ยามคับขันค่ะ ต้องสู้ ไม่งั้นมันกัดแน่ๆค่ะ ไม่มีคนอยู่แถวนั้นด้วย ต้องช่วยตัวเอง ต้องช่วยไม่ให้ลูกสาวโดนหมากัดค่ะ มันมีหลายตัวนะค่ะ พอเราสู้ ไอ้พวกลูกฝูงมันถอยไปหมดค่ะ เหลือแต่จ่าฝูงจะกัดเราตัวเดียว แต่ถ้าเราแพ้ มันรุมเราทั้งฝูงแหละค่ะ

 

แล้วเหลือจ่าฝูงกับจ่าฝูงทำไงเล่าต่อ 555 ขำดี

 

ย้อนกลับไปอ่าน ภาคแรก โพสท์ที่ 162 ค่ะลุงหมาน อะๆๆๆ
เดี๋ยววันหน้ามีปัญหากับมันอีกจะมาเล่าให้ฟังต่อนะค่ะ แต่จะพยายามไม่ให้มีค่ะ แฮะๆๆ กลัวมันเป็นเหมือนกันนะค่ะ

 

​

​

​

 

[B][IMG]http://cms.asiasoft.co.th/images/maple/FF7_07.gif[/IMG][/B]​

 

แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ...ยืมเจ้าตัวนี้ไปทำเชื้อเพลิงที่บ้านหน่อยจ๊ะ

 

มีชีวิตอยู่เพื่อทำวันนี้...ให้ดีที่สุด

 

เรานั้นนับว่าเป็นผู้ที่โชคดีแล้ว.......
1. ได้เกิดเป็นมนุษย์
2. ได้เกิดในจักรวาลที่เป็นถิ่นของพระพุทธเจ้าอุบัติขึ้นเท่านั้น
3. ได้เกิดทันยุคที่มีพระพุทธเจ้าอุบัติขึ้น
4. ได้เกิดในถิ่นที่มีพระพุทธศาสนา
5. ได้เกิดมาได้ฟังพระสัทธรรม
ฮ่าๆ ยังเหลืออีกอย่างเดียวที่เรายังทำให้มรรคเกิดขึ้นไม่ได้
ฮ่าๆ หากเราตายลง แล้วไปเกิดใหม่ทั้ง 5. ข้อข้างบนนั้น แล้วเราเมื่อไหร่จะได้เจออีกมันไม่ใช่ของง่ายเลยนะจ๊ะ

 

มรรคมีองค์ 8 หรือทางสายกลาง

อริยสัจจ์ข้อที่ 4 คือ หนทางที่จะนำไปสู่ความดับทุกข์ (ทุกฺข-นิโรธคามินีปฎิปทา-อริยสจฺจ) หนทางสายนี้เรียกว่า "ทางสายกลาง (มชฺฌิมา ปฏิปทา) เพราะงดเว้นจากข้อปฏิบัติที่เอียงสุด 2 ประการ
ข้อปฎิบัติเอียงสุดอย่างแรก ได้แก่ การแสวงหาความสุขด้วยกามสุข อันเป็นของต่ำทราม เป็นของธรรมดา ไม่เป็นประโยชน์ และเป็นทางปฏิบัติของสามัญชน
ข้อปฎิบัติเอียงสุดอีกอย่างหนึ่ง คือการแสวงหาความสุขด้วยการทรมานตนเองให้เดือดร้อน ด้วยการบำเพ็ญทุกกรกิริยาในรูปแบบต่างๆ อันเป็นการทรมานร่างกาย เป็นสิ่งไม่มีค่า และเป็นสิ่งไม่มีประโยขน์ ในเบื้องแรกนั้น
พระพุทธองค์ได้ทรงทดลองปฏิบัติข้อปฏิบัติที่เอียงสุดทั้งสองประการนี้มาแล้ว ทรงพบว่าเป็นสิ่งที่ไร้ประโยชน์ จึงได้ทรงค้นพบทางสายกลางนี้ด้วยประสบการณ์ของพระองค์เอง ซึ่งเป็นทางที่ให้ทัศนะและปัญญาอันนำไปสู่ความสงบ ญาณ การตรัสรู้ และนิรวาณะ (พระนิพพาน) ทางสายกลางนี้โดยทั่วไปหมายถึง ทางมีองค์แปดประการอันประเสริฐ (อริยอฏฐคิกมคฺค)
เพราะประกอบด้วยองค์ หรือส่วนประกอบ 8 ประการคือ
1.เห็นชอบ (สัมมาทิฏิฐิ) (ปัญญา) ได้แก่ ความรู้อริยสัจจ์ 4 หรือ เห็นไตรลักษณ์ หรือ รู้อกุศลและอกุศลมูลกับกุศลและกุศลมูล หรือเห็นปฏิจจสมุปบาท โดยการเข้าใจชอบหรือเห็นชอบนั้นมีอยู่ 2 ประเภท คือ 1.ความเข้าใจคือความรู้ ความเป็นพหูสูตร ความมีสติปัญญา สามารถรอบรู้สิ่งใดสิ่งหนึ่งตามข้อมูลที่ได้มา ความเข้าใจประเภทนี้เรียกว่า "ตามรู้" (อนุโพธ) เป็นความเข้าใจที่ยังไม่ลึกซึ้ง 2.ส่วนความเข้าใจที่ลึกซึ้งซึ่งเรียกว่า"การรู้แจ้งแทงตลอด" (ปฏิเวธ) หมายถึงมองเห็นสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ตามสภาวะที่แท้จริง โดยไม่คำนึงถึงชื่อ และป้ายชื่อยี่ห้อของสิ่งนั้น การรู้แจ้งแทงตลอดนี้จะมีขึ้นได้ เมื่อจิตปราศจากอาสวะทั้งหลาย และได้รับการพัฒนาอย่างสมบูรณ์ด้วยการปฏิบัติสมาธิเท่านั้น
2.ดำริชอบ (สัมมาสังกัปปะ) (ปัญญา) ได้แก่ ความตรึกที่เป็นกุศล ความนึกคิดที่ดีงาม (กุศลวิตก 3 ประกอบด้วย 1.ความตรึกปลอดจากกาม ความนึกคิดในทางเสียสละ ไม่ติดในการปรบปรือสนองความอยากของตน 2. ความตรึกปลอดจากพยาบาท ความนึกคิดที่ประกอบด้วยเมตตา ไม่ขัดเคือง หรือ เพ่งมองในแง่ร้าย 3.ความตรึกปลอดจากการเบียดเบียนด้วยกรุณาไม่คิดร้าย หรือมุ่งทำลาย)
3.เจรจาชอบ (สัมมาวาจา) (ศิล) ได้แก่ วจีสุจริต 4 ประกอบด้วย 1.ไม่พูดเท็จ 2.ไม่พูดส่อเสียด 3.ไม่พูดหยาบ 4.ไม่พูดเพ้อเจ้อ
4.กระทำชอบ (สัมมากัมมันตะ) (ศิล) ได้แก่ กายสุจริต 3 ประกอบด้วย 1.ไม่ฆ่าสัตว์ 2.ไม่ลักทรัพย์ 3.ไม่ประพฤติผิดในกาม
5.เลี้ยงชีพชอบ (สัมมาอาชีวะ) (ศิล) ได้แก่ เว้นมิจฉาชีพ ประกอบสัมมาชีพ
6.พยายามชอบ (สัมมาวายามะ) (สมาธิ) ได้แก่ สัมมัปปธาน 4 ประกอบด้วย 1.เพียรระวัง หรือเพียรปิดกั้น คือ เพียรระวังยับยั้งบาปอกุศลธรรมที่ยังไม่เกิดมิให้เกิดขึ้น 2.เพียรละ หรือเพียรกำจัด คือเพียรละบาปอกุศลธรรมที่เกิดขึ้นแล้ว 3.เพียรเจริญ หรือเพียรก่อให้เกิด คือ เพียรทำกุศลธรรมที่ยังไม่เกิด ให้เกิดมีขึ้น 4. เพียรรักษา คือ เพียรรักษากุศลธรรมที่เกิดขึ้นแล้วให้ตั้งมั่น และให้เจริญยิ่งขึ้นไปจนไพบูลย์
7.ระลึกชอบ (สัมมาสติ) (สมาธิ) ได้แก่ สติปัฏฐาน 4 ประกอบด้วย 1.การตั้งสติกำหนดพิจารณากาย 2. การตั้งสติกำหนดพิจาณาเวทนา 3.การตั้งสติกำหนดพิจารณาจิต 4.การตั้งสติพิจารณาธรรม (มีรายละเอียดเพิ่มเติม)
8.ตั้งจิตมั่นชอบ (สัมมาสมาธิ) (สมาธิ) ได้แก่ ฌาน 4 ประกอบด้วย 1.ปฐมฌาณ 2.ทุติยฌาน 3.ตติยฌาน 4.จตุตถฌาณ (มีรายละเอียดเพิ่มเติม)
ในทางปฏิบัตินั้น คำสอนทั้งหมดของพระพุทธองค์ที่ทรงอุทิศ พระองค์สั่งสอนในช่วงเวลา 45 ปีนั้น มีส่วนเกี่ยวข้องกับทางสายกลางนี้ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง พระองค์ทรงอธิบายทางสายนี้ โดยวิธิการ และใช้คำพูดที่แตกต่างกันไปตามความแตกต่างของบุคคลโดยให้สอดคล้องกับระดับการพัฒนา และศักยภาพในการเข้าใจ และตามได้ทันของบุคคลเหล่านั้น แต่สาระสำคัญของพระสูตรหลายพันสูตรที่กระจายอยู่ในคัมภัร์ต่างๆ ของพุทธศาสนา ล้วนแต่มีเรื่องเกี่ยวกับมรรคซึ่งประกอบด้วยองค์แปดอันประเสริฐนี้ทั้งนั้น
จะต้องไม่เข้าใจว่า องค์ หรือส่วนประกอบ 8 ประการของทางสายกลางนี้ ต้องนำไปปฏิบัติทีละข้อ โดยเรียงตามลำดับหมายเลขดังรายการที่ให้ไว้ข้างต้นนั้น องค์ต่างๆ เหล่านั้นจะต้องพัฒนาให้มีขึ้นพร้อมๆกันมากบ้าง น้อยบ้าง ตามแต่ขีดความสามารถของแต่ละบุคคลที่จะให้เป็นไปได้ องค์เหล่านี้ล้วนแต่เกี่ยวโยงกัน และแต่ละองค์ก็ช่วยส่งเสริมองค์อื่นๆไปด้วย

 

แว๊ป...มาหาน้องตูน...ค่ะ​