มนุษย์กับบุญกุศล พระธรรมเทศนาโดย หลวงปู่จันทร์โสม กิตติกาโร

<center> มนุษย์กับบุญกุศล


พระธรรมเทศนาโดย หลวงปู่จันทร์โสม กิตติกาโร

</center>

<center> วัดป่านาสีดา จ.อุดรธานี

๖ มีนาคม ๒๕๔๓ ณ ศาลากาญจนาภิเษก
</center> ​

​

เกิดเป็นมนุษย์ เป็นลาภ เป็นบุญกุศลอันประเสริฐ การได้เกิดมาเป็นมนุษย์นั้นยากนักหนา เพราะว่าวาสนาบารมียังไม่ถึงที่จะได้มาเป็นมนุษย์มักต้องไปเกิดอยู่ในภพภูมิที่ต่ำกว่าคือเป็นสัตว์เดรัจฉาน เปรตอสุรกายหรือสัตว์นรกอยู่นานและมากมายกว่าจะได้หวนมาเป็นมนุษย์แต่ละครั้ง ยากนักยากหนา


เมื่อมาเกิดเป็นมนุษย์แล้ว บ้างก็มั่งมีศรีสุข ร่ำรวย ผิวพรรณวรรณะผ่องใส บ้างก็เกิดในตระกูลต่ำทราม วรรณะผิวพรรณไม่ผ่องใส แล้วแต่บุญกุศลที่สร้างสมอบรมมา ถ้าบุญประกอบ คิดนึกอะไรก็จะเป็นได้ตามปรารถนา


มนุษย์มี ๒ แบบ แบบแรก สะสมวัตถุต่างๆ เพื่อให้กายอยู่เย็นเป็นสุข แบบสอง สะสมบุญกุศล ทั้งมีสร้างสมมาแต่ปางก่อน มาชาตินี้ นิสัยปัจจัยก็ตามมาอีก "ความสะสมบุญนำสุขมาให้" บุญกุศลที่ทำไว้แต่ชาติที่แล้ว ติดตามเรามาอยู่ บุญกุศลเป็นของละเอียด ถ้าบุญกุศล ไม่รักษา จะไม่สุขเท่า บุญกุศลนั้นจะพร้อมทุกอย่างทั้งสมบัติภายนอกและสมบัติภายใน คนที่เกิดมาร่วมกัน ก็เคยสร้างสมบุญกุศลมาคล้ายๆ กัน


หากสร้างสมบาปอกุศล ก็จะไม่สมบูรณ์ทั้งกายและใจและทรัพย์สมบัติ เพราะว่าอกุศลที่สร้างไว้แต่ชาติก่อนโน้นก็จะมาย่ำยี อกุศลย่ำยี สุขภาพย่ำแย่ การเงินก็ไม่ดี ถ้าสร้างสมบุญกุศลไว้มากๆ ชาติหน้าชาติต่อไปก็จะดี หมั่นสะสมบุญกุศลไว้เรื่อยๆ เพราะว่านอกจากในความเป็นมนุษย์แล้ว ก็จะไม่มีโอกาสได้ทำบุญทำกุศลมนุษย์สะสมอะไรได้บ้าง สิ่งที่มนุษย์สะสมได้คือ การทำทาน - การรักษาศีล และการเจริญเมตตา ภาวนา


เป็นมนุษย์เท่านั้น ถึงจะมีโอกาสได้ทำทาน ในอัตภาพอื่นไม่มี โอกาสแล้ว ถ้าเราทำไว้มาก ความปรารถนาที่ดีก็จะสำเร็จสมดังหวัง ในเทวโลกมีปริมาณมากกว่าจำนวนมนุษย์ มนุษย์มีนิดเดียวเพราะกายหยาบ อยู่กันนิดเดียวก็แออัดแล้ว ส่วนเทพเจ้าแม้จะอยู่เป็นโกฏิๆ ก็ไม่อัดแอกันเพราะท่านมีกายอ่อนกายละเอียด แต่เทพหรือสัตว์เดรัจฉาน ทำบุญกุศลไม่ได้ มนุษย์ทำบุญกุศลได้ตามความปรารถนา ทั้งทำทาน รักษาศีลและเจริญเมตตา ภาวนา ได้ทั้งสิ้น เทพเจ้านั้นถ้าบังเอิญไปอยู่บนเทวโลก ในช่วงเวลาที่มีพระพุทธเจ้ามาบังเกิด ก็จะมีโอกาสได้ฟังธรรมเพราะพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ เมื่อตรัสรู้แล้วก็จะเสด็จไปโปรดพุทธมารดาบนเทวโลก


มนุสสเทโว - ได้มาจากความเป็นมนุษย์ ต้องสร้างความเป็นมนุษย์ให้เป็นเทโวคือเป็นมนุษย์เทวดาเสียก่อน


มนุสสเปโต - คือมนุษย์ที่ไม่มีโอกาสได้สร้างบุญกุศล มีแต่ความทุกข์ยากตลอดเวลา
ดังนั้น เร่งสร้างกุศลดีกว่า อย่าให้กาลเวลาล่วงไปๆ ความเป็นมนุษย์ทำได้ทุกอย่าง อย่าให้เสียเวลาที่เกิดเป็นคน เป็นมนุษย์


มี สามี ภรรยา สองคนอุ้มลูกน้อยเดินทางไป ทั้งสามอดอาหารมาหลายวัน เดินทางไปได้สามวันพบนายโคบาลเอาอาหาร ให้สุนัขกิน คนที่เป็นสามีคิดว่าสุนัขนี้กินดีกว่าตน คิดว่าเกิดเป็นสุนัขก็ดีพอดีอาหารไม่ย่อย ผู้เป็นสามีตายลงก็ไปเกิดเป็นสุนัขตัวผู้ในท้องแม่หมาตัวที่ตนเห็นนั่นเอง ใกล้บ้านนายโคบาล มีพระปัจเจกพุทธเจ้ารูปหนึ่งท่านพำนักอยู่ สุนัขตัวผู้ตัวนี้เติบโตไปพร้อมกับมีหน้าที่เดินตามนายโคบาลเพื่อนิมนต์พระ ปัจเจกพุทธเจ้ามาฉันภัตตาหาร เดินตามนายโคบาลไปๆ มาๆ วันละหลายๆ เที่ยว เป็นวัน เป็นเดือน บางวันก็ถูกใช้ให้ไปตามพระปัจเจกพุทธเจ้าด้วยการไปเห่าเรียก (นิมนต์) ให้พระปัจเจกพุทธเจ้าเดินตามมาฉันอาหารก็มี อยู่มาวันหนึ่งมีคนเอาผ้ามาบังสุกุล พระปัจเจกพุทธเจ้าจึงบอกกับนายโคบาลว่าตั้งแต่วันนี้จะไม่อยู่แล้วเพราะจะ ต้องไปตัดผ้าเนื่องจากจีวรเก่าขาดแล้ว นายโคบาลนิมนต์ไว้ว่าเมื่อเสร็จแล้วก็นิมนต์ท่านกลับมาอีก สุนัขตัวนี้ก็ได้ยินด้วย แล้วพระปัจเจกพุทธเจ้าก็เหาะไปแล้วไม่กลับมา สุนัขเกิดความห่วงใยพระปัจเจกพุทธเจ้ามากจนอกแตกตาย ไปเกิดในเทวโลก และอานิสงส์ที่เห่าหอนคอยนิมนต์พระปัจเจกพุทธเจ้านี้เอง ก็ทำให้เมื่อไปจุติบนเทวโลกแม้จะพูดเพียงเสียงกระซิบก็จะเสียงดังได้ยินไป ทั่วเทวโลกจนได้ชื่อว่า "โฆษกเทวบุตร" (คือ ผู้มีเสียงดัง) เพราะอานิสงส์นั้น เมื่อสิ้นอายุขัย ก็ลงมาเกิดในโลกมนุษย์ เป็นเศรษฐีชื่อโฆษกเศรษฐิ ต่อมาก็ลามารดาบิดาไปบวชและได้สำเร็จเป็นพระอรหันต์ในชาตินั้นเอง


ดังนั้น สร้างสมบุญกุศลไว้ให้เยอะๆ ขนาดเป็นเพียงสุนัขที่ให้ทาน รักษาศีลและเจริญภาวนาไม่เป็น ยังเป็นขนาดนี้เพราะ "การได้เห็นสมณะแล้วเกิดความยินดี ก็เป็นบุญกุศล" พระพุทธเจ้าทุกพระองค์ ก็มาสำเร็จเป็นพระพุทธเจ้าในโลกมนุษย์ ในอัตภาพที่เป็นมนุษย์ทั้งสิ้น ไม่มีที่อื่นๆ ไม่มีในอัตภาพอื่น


คัดลอกจาก ประตูธรรม http://www.dharma-gateway.com/monk/preach/misc/lp-chansom_1.htm

 

จะว่าง่ายก็ง่าย จะว่ายากก็ยาก
โมทนา สาธุ ครับ
ขอบคุณมากครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณมากครับ

 

อนุโมทนา บุญ กับสิ่งดีๆที่ได้นำมาให้อ่านนะคะ สาธุๆ ค่ะ

 

แล้วใครเป็นคนให้บุญคับ ?? จู่ๆบุญมันจะเกิดไม่ได้คับ ต้องมีเหตุผลคับ อย่างที่พระพุทธองค์บอก เกิดเพราะคนทำดี? แล้วมันเกิดได้อย่างไร

 

อนุโมทนา สาธุ กับเจ้าของกระทู้ด้วยนะครับ ที่เสียสละเวลาทำกระทู้ดีๆ ให้สมาชิกเว็ปพลังจิตได้ศึกษาธรรมะกัน











ธรรมนำไปสู่ความหลุดพ้น (เล่ม 7)

ผลบุญจากธรรมทาน ซึ่งชนะทานทั้งปวง
เพราะสร้างปัญญาให้เกิด

สมเด็จองค์ปฐม ทรงมีพระเมตตา ตรัสสอนเรื่องนี้ไว้ มีความสำคัญดังนี้

๑. การให้ธรรมเป็นทาน คือ การให้เขาอ่านหรือฟัง หรือดูแล้วเกิดปัญญา เป็นการเพิ่มปัญญาบารมีให้กับตนเองด้วยและกับผู้อื่นด้วย จักทำให้มีปัญญาตัดกิเลสเป็นสมุจเฉทปหานได้ เข้าถึงพระนิพพานเร็วเข้า

๒. อย่าลืมเราให้ทานอันใด เราย่อมได้ทานอันนั้นตอบสนอง จักหวังผลหรือไม่หวังผลตอบแทนก็ตาม แต่กฎของกรรมก็เที่ยงอยู่อย่างนี้แหละ

๓. อนึ่ง แม้เรื่องภาพจิตรกรรมฝาผนังที่เจ้าเขียนนั้น การเขียนบรรยายธรรมไว้ใต้ภาพ ก็อย่าให้ย่อมากไปจนเสียใจความของธรรมะ ความใดควรยาวก็ให้ยาวเข้าไว้ ความใดควรสั้นก็สั้นตามนั้น ต้องให้ผู้อ่านทั่วไปเข้าใจในธรรมปฏิบัติได้เป็นสำคัญ นั่นแหละจึงจักมีอานิสงส์ที่สมบูรณ์


รวบรวมโดย พล.ต.ท. นพ. สมศักดิ์ สืบสงวน

 

ได้เอาไปเผยแผ่คนอื่นอื่นด้วย สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทนาค่ะ