รัับให้คำปรึกษาสมาธิทั้งในแบบโลกีย์ยะ และแบบโลกุตรครับ

ต้องมีภูมิแน่..มิฉนั้นไม่กล้าเอ่ยวาจา..ช่วยเล่าประวัติการปฏิบัติ..แนวไหน..ศิษย์ใคร ถึงขั้นใดเป็นวิทยาทานและเครดิตหน่อยครับ
.. เพื่อความมั่นใจในแนวทางครับ อีกทั้งยังลังเลว่า"ถึงจริงไหม"ครับ ขออภัยที่โพสต์ตรงๆ สาธุ

 

อืม...ครับผม

 

เห็นด้วย ครับ ช่วยเล่าประวัติหน่อย

ผมอยาก ให้ช่วยแก้สมาธิให้ผมด้วย ครับ

 

-พระพุทธเจ้า ตรัสรู้ อริยะสัจ 4 มีภูมิแห่งพระพุทธเจ้าเต็มภูมิ
-พระอรหันต์ บรรลุธรรม ที่เป็นศาสนา หรือ คำสอน ของพระพุทธเจ้า มีภูมิของอรหันตสาวกเต็มภูมิ
-แล้วที่ท่านได้ ธรรมะ มาท่านได้จาก พระไตรปิฎกหรือได้จากพระพุทธเจ้าโดย ตรง หรือได้จากการปฎิบัติ หากท่านได้จากการปฎิบัติโดยไม่ใช้ปริบัติ ท่านก็เป็น พระพุทธเจ้า อีกองค์หนึ่ง

 

ผมชอบมาเลยครับคุณหนึ่งจิตเนี่ย ชอบด้วยธรรมนะครับ อนุโมทนาครับ

 

เช่นนั้นขอให้ท่านโปรดแสดงธรรมในหัวข้อ ปฎิบัติการดับรูปนามอย่างไร เชิญท่านรจนาได้หรือไม่ขอรับ

 

แฮ่ะ แฮ่ะ คิดไว้ก่อนแล้วครับ ว่าถ้าโพสแบบนี้ต้องมีคนมาตำหนิ แต่ทำใจไว้แล้วครับ แต่ดีนะครับตำหนิตรงๆเพราะว่าจะได้รู้กันว่าคันที่จุดไหนจะได้เกาให้ถูกจุด งั้นเอาแบบนี้แล้วกันนะครับ เดี๋ยวผมจะยกตัวอย่างแบบง่ายๆให้ไปลองพิจารนาดูนะครับ ลองเปรียบเทียบนะครับ ธรรมที่พระพุทธเจ้ากล่าวสอนออกมานั้นจะมีความเป็นกลางอยู่เสมอ ปราสจากกิเลสละเอียดในสมาธิ คำสอนของพระพุทธเจ้าลองพิจารนาให้ดีๆนะครับ ว่างดงามสุดยอดมากถ้าคุณไม่สนใจคำสาวกแล้วเดิมตามมรรคที่พระพุทธเจ้าวางไว้ คุณจะบรรลุธรรมได้ง่ายและสะดวกสบายที่สุดเลย ผมเคยปฎิบัติสมาธิมาด้วยความยากและลำบากมาหลายปีแล้วครับ เพราะมัวแต่ไปหมกมุ่นในเรื่องของกิเลศละเอียดในสมาธิมามากแล้ว แต่พอถอนออกจากเรื่องของอภิญา แล้วมาพิจารณา เดินทางตามมรรคที่พระพุทธเจ้ากล่าวไว้ก็เลยรู้จักทุกข์อ่ะครับ เลยรู้สึกว่าเป็นวิธีที่ง่ายที่สุด แต่ก็แล้วแต่นะครับว่าคุณจะนำสิ่งที่ผมบอกไปพิจารนารึป่าว แต่ก็ขอบคุณนะครับที่ตำหนิมา คิดไว้แล้วครับว่าคราวนี้โดนหนักแน่ๆ ลองไปดูพระไตรปิฎกให้ดีก่อนนะครับ พระอรหันต์ระดับพระสารีบุตรที่ว่าเลิศทางปัญญายังถูกพระพุทธเจ้าตำหนิเพราะคิดผิดยังมีเลยนะครับ เพราะฉะนั้นก็เลือกเอานะครับว่าจะเดินตามมรรคที่พระพุทธเจ้าบอกไว้ หรือว่าจะเลือกปฎิบัติตามคำสาวกก็เลือกเอานะครับ เพราะประโยชน์ก็ตกอยู่ที่คุณไม่ใช่ใคร ลองน้อมเข้ามาที่ตนแล้วพิจารนานะครับว่าคุณปฎิบัติสมาธิ แล้วทุกข์อยู่กับอภิณญาที่เคยทำได้แล้วทำไม่ได้อยู่รึป่าว แล้วลองหันมาเดินทางมรรคดูมั่งนะครับ ขอบคุณนะครับสำหรับคำตำหนิผมจะนำไปพิจารนาแล้วปรับปรุงตัวเองใหม่ครับ ขอบคุณจากใจครับ และขอให้เจริญในธรรมไปพร้อมๆกันนะครับ

 

ไปดูในบทของอริยะสัจ4 นะครับ ในหัวข้อของ นิโรท อ่ะครับ ว่าอะไรดับจึงเป็นเหตุให้มีอะไรดับต่อไปนะครับ อันนั้นสุดยอดแล้วครับ ที่เหลือก็ไปทำ สัมมาสติ กับสัมมาสมาธิ ในเชิงปฎิบัติ ก็จะทราบถึงความไม่ใช่ตัวตนตามลำดับเองครับ เดี๋ยวพอรู้ว่าอะไรไม่ใช่เรา เดี๋ยวมันก็ดับไปตามลำดับลำดาเองแหล่ะครับ แต่ถ้าจะคุยเกี่ยวกับการดับในสมาธิในระดับอรูปขึ้นไปก็โทรมาคุยแล้วกันครับ

 

เป็นศิษย์พระพุทธเจ้าโดยตรงครับ เพราะความรู้ทุกอย่างมาจากอานาปนสติ อย่างเดียวเท่านั้น ซึ่งเป็นคำสอนตรงจากพระพุทธเจ้าครับ แล้วเดินตามมรรคมีองค์8 ถ้าสงสัยความละเอียดในสมาธิให้โทรมาถามครับ

 

เป็นผู้เดินตามพระพุทธเจ้าครับ ส่วนธรรมที่ได้ได้จากการเดินอานาปนสติครับ

 

ประวัติก็เคยบวชในวัดป่าสายหลวงปู่มั่นครับ ส่วนของสมาธิก็ระดับอรูปครับ ส่วนเรื่องที่จะแลกเปลี่ยนความคิดทางธรรม หรือเรื่องสมาธิก็ถามมาได้เลยครับ

 

นั่งสมาธิจากลมขาดเหลือแต่รู้จะขึ้นอรูปต่อต้องกำหนดอย่างไรหรือไม่ครับ
วิธีการ how to 1 2 3

 

อาการที่บอกน่าจะเป็นทุติยณานนะครับ อยู่กับรู้ต่อไปครับ จะผ่านไปเองตามลำดับลำดาครับ ถ้าจะขึ้นอรูปรูปต้องดับก่อนครับ หมายถึง ต้องไม่มีกายครับ

 

ขอบคุณ ครับ (งั้นถามเลย ครับ)

ผมปฏิบัตินั่ง สมาธิ ภาวนา พุทโธ

ปัญหาของผมคือ ผมคิดว่าตัวเองไม่มีความก้าวหน้าเลย(คิดเอง ครับ)
สาเหตุเพราะว่า ผมนั่งสมาธิ อย่างน้อย วันละ 1 ชม.
ปัจจุบัน 30 นาทีแรก ฟุ้งซ่านมาก ครับ พยายามเอาสติตามแต่เผลอตลอด ครับ 30 นาทีหลัง ฟุ้งน้อยลง พอได้ 1 ชม. 15 นาที คราวนี้เคยลองนับ 1-100 ได้ ไม่เผลอ แต่จิตไม่รวม ครับ มาถึงตรงนี้ เวทนาจะมาหนักมากครับ ต้องออกจากสมาธิ ทุกครั้ง แต่ถ้าตั้งใจอดทนสู้จริงๆ ถึง 2 ชม. ครับ
ผมเคย ไปกราบถามหลวงปู่บุญพิณ หลวงปู่สายทอง เตชะธัมโม หลวงปู่วิไลย์ เขมิโย องค์ท่านเมตตาว่า ให้นั่งผ่านเวทนา เลยเดี๋ยวได้เอง (งานเข้าเลยครับ ทำตามไม่ได้ ท้อใจครับ)
ผมลองทำตามดูหลาย ครั้งสู้เวทนาไม่ไหว จิตไม่ยอมรวม เต็มที่ 3 ชม.45 นาที ครับ ตอนนั้น พอ ครบ 2ชม. เวทนาไม่มากนัก พอทนได้ จิตเผลอบ้าง นานๆทีแต่สติตามทัน ครับเผลอปุปรู้ปับ ครับ พอ 3 ชม. จิตไม่รวมเวทนาพอ ทนได้ แต่ความรู้สึกตอนนั้น อยากออกจากสมาธิมาก ครับ (ผมทำได้แค่ ครั้งเดียว ครับ)
อาการของจิตที่เคยปฏิบัติมา เคยมี ความรู้สึกว่าขณะนั้งสมาธิอยู่ เหมือนเพดาน กดทับหัวลงมาจนถึงพื้นแล้วตัวเรา แบนไปเลยมีความรู้สึกว่าไม่มีตัวนั่งอยู่ แต่เหมือนมีก้อนๆหนึ่งลอยอยู่ก้อนเดียว ครับ

รบกวน พี่ๆทุกท่าน ช่วยให้คำแนะนำด้วย (ผมชอบแนวอภิญญา ด้วย ครับ)

 

ก้อนๆเดียวที่เหลืออยู่ สามารถวิ่งไปตามกายได้ด้วยใช่ไหมครับ มีความรู้สึกคล้ายพลังงานที่มีกำลังในตัวเองวิ่งอยู่ตามกายใช่ไหมครับ รบกวนตอบข้อนี้ก่อนนะครับ

 

เปล่า ครับ
อยู่นิ่งๆ ครับ อาการอย่างนี้ ผมจะเจอนานๆ ครั้ง ครับ
จากการสังเกตุคือ ถ้าเกิดจะเป็น ก่อนเวทนาจะมา ครับ 1 ชม.ผ่าน องค์บริกรรม หาย (ไม่อยากบริกรรม อยากอยู่นิ่งๆ) ถ้านึกองค์บริกรรม ก้อนนี้หาย มีความรู้ว่ามีตัวนั่งสมาธิอยู่ มือประสานอยู่ ทำความรู้สึกไล่ตามร่างกายได้ ครับ
ถ้าเวทนามา หายเลย ครับ

 

ถ้าจะโทรไปถาม ทางโทรศัพท์ ไม่รบกวนนะครับ

 

ดีมากครับถ้าจะโทรมาจะได้คุยละเอียด แต่ถ้านานหลัง2ทุ่มจะดีมากครับ จะได้คุยยาว

 

ส่วนใหญ่พวกเรามักจะยึดติดในตัวบุคคลเสียมาก ต้องระมัดระวังตรงจุดนี้ให้หนัก ๆ ไว้ อย่าลืมว่าแม้แต่พระพุทธเจ้าก็ยังปรินิพพาน พระสาวกของพระองค์ท่านก็มรณภาพ หรือไปนิพพานกันนับไม่ถ้วนแล้ว ปัจจุบันตัวตนบุคคลที่เรายึดถืออยู่ อย่าได้ยึดในลักษณะที่เกาะท่าน แต่ให้ยึดในลักษณะที่เอาท่านเป็นอนุสติ

ให้ยึดในความดีของพระสงฆ์ สุปฏิปันโน..ท่านเป็นพระสงฆ์ที่ปฏิบัติดีอย่างไร อุชุปฏิปันโน..ท่านปฏิบัติตรงตามที่พระพุทธเจ้าสอนอย่างไร ญายะปฏิปันโน..ปฏิบัติตามหลักธรรมที่พระพุทธเจ้าท่านตรัสสอนมาว่าอย่างไร สามีจิปฏิปันโน..ปฏิบัติแล้วโดยชอบอย่างไร
ที่มาเก็บตกจากบ้านอนุสาวรีย์....

 

แล้วถ้าเกี่ยวกับ กสิณ คุณพอมีแนวทางบ้างมั้ยครับ คือ ต้องการฝึกแบบจริงๆ ไม่ลองสุ่มฝึกเอาเอง ถ้ามีผมอยากจะรบกวน แต่ถ้าเป็นคนละสายก็ไม่เป็นไรครับ